ΕΘΝΙΚΟΝ ΚΑΙ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟΝ ΚΕΝΤΡΟΝ ΠΟΝΤΙΑΚΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ ΠΑΝΑΓΙΑ ΣΟΥΜΕΛΑ

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟΣ ΚΑΝΩΝ ΟΣΤ Ερμηνεία Αγίου Νικοδήμου Αγιορείτου Η Αρχιερατική εξουσία είναι ομολογουμένως χάρις και δωρεά του Αγίου Πνεύματος. Πώς λοιπόν δύναται τις να χαρίση ταύτην εις άλλον, ως κληρονομικό δίκαιο; Δι' ο και ο παρών Αποστολικός Κανών διορίζει, ότι δεν πρέπει ο Επίσκοπος να κάμνει χάριν, και να χειροτονή διάδοχον εις το αξίωμα της Επισκοπής όποιον θέλει από τους αδελφούς του, ή τους υιούς του, ή τους συγγενείς του, διότι δεν είναι δίκαιον να κάμνη τινάς κληρονόμους της Επισκοπής, και Αρχιερωσύνης, (καθώς δηλαδή κάμνει και των άλλων πραγμάτων των κοσμικών), και να χαρίζη τα χαρίσματα του Θεού, οποία είναι η Αρχιερατική εξουσία, διά πάθος ανθρώπινον, ήτοι διά σχέσιν συγγενικήν και φιλία, αλλ' ούτε πρέπει να βάλη τις την Εκκλησίαν του Θεού υποκάτω εις κληρονομίαν, κάμνωντάς την να ονομάζηται πατρογονικόν δίκαιον. Ει δε τις των Επισκόπων ήθελε κάμη τούτο, και χειροτονήση διάδοχον της Επισκοπής κανένα του συγγενή, άκυρος μεν ας ήναι η χειροτονία του ούτω χειροτονηθέντος,

  ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΠΑΝΤΩΝ ΤΩΝ ΝΕΟΦΑΝΩΝ ΜΑΡΤΥΡΩΝ (ΨΑΛΛΕΤΑΙ ΕΙΣ ΤΟ ΙΕΡΟΝ ΠΑΡΕΚΚΛΗΣΙΟΝ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΝΕΟΜΑΡΤΥΡΩΝ ΑΧΑΡΝΩΝ)

    "ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΠΙΣΤΕΩΣ" ΔΙΑ ΤΟ ΑΠΑΛΛΑΚΤΙΚΟΝ ΒΟΥΛΕΥΜΑ 54/76   ΣΗΜΕΙΩΣΙΣ: ΑΠΟ ΤΗΝ Β' ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΕΠΙΣΤΟΛΗ Α.Π. 357/14.05. 2004) ΤΟΥ ΜΗΤΡ/ΤΟΥ ΜΕΣΟΓΑΙΑΣ ΚΑΙ ΛΑΥΡΕΩΤΙΚΗΣ ΚΗΡΥΚΟΥ ΕΠΙΛΕΓΟΜΕΝ ΤΗΝ Δ' ΠΑΡΑΓΡ. ΕΚ ΤΗΣ ΟΜΟΛΟΓΙΑΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΠΙΣΤΕΩΣ Η ΟΠΟΙΑ ΑΝΑΦΕΡΕΤΑΙ ΕΙΣ ΤΟ ΑΠΑΛΛΑΚΤΙΚΟΝ ΒΟΥΛΕΥΜΑ 54/76 ΤΟΥ ΠΛΗΜΜΕΛ. ΠΕΙΡΑΙΩΣ, ΤΟ ΟΠΟΙΟΝ ΑΝΕΓΝΩΡΙΣΕ ΤΟΝ ΣΕΒ/ΤΟΝ ΠΕΙΡΑΙΩΣ κ. ΝΙΚΟΛΑΟΝ ΩΣ ΚΑΝΟΝΙΚΟΝ ΚΑΙ ΕΓΚΥΡΟΝ, ΒΑΣΕΙ ΤΗΣ ΕΝ ΕΤΕΙ 1971 "ΧΕΙΡΟΘΕΣΙΑΣ" ΥΠΟ ΤΩΝ ΡΩΣΩΝ ΤΗΣ ΔΙΑΣΠΟΡΑΣ:   ΔΙΑ ΤΟ ΑΠΑΛΛΑΚΤΙΚΟΝ ΒΟΥΛΕΥΜΑ 54/76 ΔΙΑΚΗΡΥΣΣΟΜΕΝ ὅτι δέν ΑΠΟΔΕΧΟΜΕΘΑ, ἀλλ᾿ ΑΠΟΡΡΙΠΤΟΜΕΝκαί ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΟΜΕΝ καί ὅσα παραπλησίως τῷ ποτέ Κορινθίας Καλλίστῳ καί κατά τήν ἰδίαν ἀκριβῶς χρονικήν περίοδον, βλάσφημα κατά τε τῆς ᾿Εκκλησιολογίας καί τῆς ᾿Αποστολικῆς Διαδοχῆς διετυπώθησαν εἰς τό ὑπ᾿ ἀριθμ. 54/76 "᾿Απαλλακτικόν Βούλευμα τοῦ Συμβουλίου Πλημμελειοδικῶν Πειραιῶς", προκειμένου αὐτό νά ἀπαλλάξη τόν Σεβ/τον Πειραιῶς κ. Νικόλαον, ἐκ τῆς κατηγορίας ὅτι ἀντιποιεῖται τό λειτούργημα

Ο Ιωάννης γεννήθηκε στην Ουκρανία από γονείς Ορθοδόξους. Αλλοι ισχυρίζονται ότι γεννήθηκε στην Πολτάβα και άλλοι σε ένα μικρό χωριό της περιοχής της Μαριούπολης, κοντά στο Αζόφ, μιας περιοχής που από τον 15ο αιώνα και μέχρι τον πρώτο μεγάλο Ρωσοτουρκικό Πόλεμο, στις αρχές του 1700, είχε μετατραπεί σε θέατρο συγκρούσεων. Όσιος Ιωάννης ο Ρώσος – 27 Μαΐου: Ο θαυμαστός βίος του Αγίου Ο Ιωάννης, σύμφωνα με γραπτές μαρτυρίες, γεννήθηκε το 1690 και όταν ενηλικιώθηκε κατατάχθηκε στον στρατό του τσάρου. Την περίοδο 1710-1711, κατά τη διάρκεια του Ρωσοτουρκικού Πολέμου, πιάστηκε αιχμάλωτος μαζί με χιλιάδες άλλους Ρώσους, από τους Τατάρους. Οι Τάταροι, όπως συνηθιζόταν τότε, πούλησαν τους αιχμαλώτους σε Τούρκους αγάδες, αφού τους υποχρέωσαν να περπατούν μήνες ολόκληρους δεμένοι με αλυσίδες και νηστικοί. Από την αιχμαλωσία βρέθηκε στα σκλαβοπάζαρα και από κει στη δούλεψη του υπάρχου του Προκοπίου, στην Καππαδοκία. Τότε οι Τούρκοι αξιωματούχοι χρησιμοποιούσαν τους σκλάβους για τις δουλει

  Ο ΑΓΙΟΣ ΚΑΡΠΟΣ Ο ΑΔΙΚΩΝ ΑΔΙΚΗΣΑΤΩ ΕΤΙ, ΚΑΙ Ο ΡΥΠΑΡΟΣ ΡΥΠΑΡΕΥΘΗΤΩ ΕΤΙ ΚΑΙ Ο ΔΙΚΑΙΟΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΝ ΠΟΙΗΣΑΤΩ ΕΤΙ ΚΑΙ Ο ΑΓΙΟΣ ΑΓΙΑΣΘΗΤΩ (ΑΠΟΚΑΛΥΨΙΣ) ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΟ ΚΑΙ ΔΙΑΔΟΣΤΕ ΤΟ. ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΝ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΚΑΙ ΟΛΑ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ... ΑΠΟ ΤΟΝ ΒΙΟ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ ΤΟΥ ΑΡΕΟΠΑΓΙΤΟΥ ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΙΕΡΕΩΣ ΚΑΡΠΟΥ Γράφει λοιπόν ο άγιος Διονύσιος σ’ ένα σύγγραμμά του, μεταξύ των άλλων, και τα εξής: «Όταν κάποτε πήγα στην Κρήτη, με φιλοξένησε ο ιερέας Κάρπος, ο οποίος ήταν πολύ ενάρετος, είχε καθαρότατη διάνοια και, έτσι, με τη χάρη του Θεού, ήταν καταλληλότατος σε θεοπτίες. Ο ιερέας δε αυτός δεν άρχιζε ποτέ τη θεία Λειτουργία αν προηγουμένως, δηλαδή κατά την ώρα που έκανε την προετοιμασία και διάβαζε τις σχετικές ευχές, δεν εμφανιζόταν σ’ αυτόν κάποια ιερή και ευμενής οπτασία. Μου έλεγε λοιπόν ο ιερέας αυτός ότι κάποτε τον είχε πικράνει κάποιος άπιστος, επειδή απέσπασε από την Εκκλησία έναν χριστιανό και τον παρέσυρε στην αθεΐα. Και ενώ είχε την πικρία αυτή, δεν προσευχήθηκε, καθώς έπρεπε να πράξει, για το

  Τι είναι ο Αντίχριστος; Αντίχριστος είναι κάθε ένας που μάχεται το Χριστό· που αρνείται τη σάρκωση και το λυτρωτικό έργο του. Ο άγιος Ιωάννης ο Ευαγγελιστής αναφέρει, ότι στις ημέρες του, την αποστολική δηλαδή εποχή, «αντίχριστοι πολλοί γεγόνασιν». Έκαναν την εμφάνιση τους πολλοί αντίχριστοι. Παράλληλα κάνει λόγο και για τον Αντίχριστο, ειδικά ανθρώπινο πρόσωπο, του οποίου η έλευση ήταν πολύ κοντά: «Και καθώς ηκούσατε ότι ο αντίχριστος έρχεται». Από ό,τι μαρτυρεί ο Άγιος, η έλευση του Αντιχρίστου αποτελούσε αρχαιότατη παράδοση στους κόλπους της χριστιανικής κοινότητος της αποστολικής εποχής (Και καθώς ηκούσατε ότι έρχεται»), η οποία (έλευση) ήταν σημάδι «ότι έσχατη ώρα εστίν», δηλαδή το τέλος του κόσμου, και η Δευτέρα Παρουσία του Χριστού ήσαν πλησίον. Είναι χαρακτηριστικό, ότι ο άγιος Ευαγγελιστής, μιλώντας για τον Αντίχριστο, κάνει διαστολή μεταξύ της αντίχριστης ιδέας γενικά, του πνεύματος της αποστασίας που μάχεται το Χριστό και την Εκκλησία του και ενσαρκώνεται σ

  Περικλέους Ἐπιτάφιος Λόγος: «ὅπου τὰ βραβεῖα τῆς ἀρετῆς εἶναι τὰ πιὸ μεγάλα, ἐκεῖ συγκαταλέγονται μεταξὺ τῶν πολιτῶν καὶ οἱ πιὸ ἐνάρετοι ἄνδρες!»‘ Δημοσίευση : Πέμπτη , 10 Ιουνίου 2021 (Θουκυδίδου, Ἱστοριῶν Β´, § 35-46) [35] Οἱ μὲν πολλοὶ τῶν ἐνθάδε ἤδη εἰρηκότων ἐπαινοῦσι τὸν προσθέντα τῷ νόμῳ τὸν λόγον τόνδε, ὡς καλὸν ἐπὶ τοῖς ἐκ τῶν πολέμων θαπτομένοις ἀγορεύεσθαι αὐτόν. ἐμοὶ δὲ ἀρκοῦν ἂν ἐδόκει εἶναι ἀνδρῶν ἀγαθῶν ἔργῳ γενομένων ἔργῳ καὶ δηλοῦσθαι τὰς τιμάς, οἷα καὶ νῦν περὶ τὸν τάφον τόνδε δημοσίᾳ παρασκευασθέντα ὁρᾶτε, καὶ μὴ ἐν ἑνὶ ἀνδρὶ πολλῶν ἀρετὰς κινδυνεύεσθαι εὖ τε καὶ χεῖρον εἰπόντι πιστευθῆναι. Χαλεπὸν γὰρ τὸ μετρίως εἰπεῖν ἐν ᾧ μόλις καὶ ἡ δόκησις τῆς ἀληθείας βεβαιοῦται. ὅ τε γὰρ ξυνειδὼς καὶ εὔνους ἀκροατὴς τάχ᾿ ἄν τι ἐνδεεστέρως πρὸς ἃ βούλεταί τε καὶ ἐπίσταται νομίσειε δηλοῦσθαι, ὅ τε ἄπειρος ἔστιν ἃ καὶ πλεονάζεσθαι, διὰ φθόνον, εἴ τι ὑπὲρ τὴν αὑτοῦ φύσιν ἀκούοι. μέχρι γὰρ τοῦδε ἀνεκτοὶ οἱ ἔπαινοί εἰσι περὶ ἑτέρων λεγόμενοι, ἐς ὅσον ἂν καὶ αὐτὸς ἕκ