ΕΘΝΙΚΟΝ ΚΑΙ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟΝ ΚΕΝΤΡΟΝ ΠΟΝΤΙΑΚΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ ΠΑΝΑΓΙΑ ΣΟΥΜΕΛΑ Η ΑΘΗΝΙΩΤΙΣΣΑ

ΞΕΝΗ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΙΣ Ο ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΤΩΝ Γ.Ο.Χ. ΑΘΗΝΩΝ ΚΑΙ ΠΑΣΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΚΥΡΟΣ ΜΑΤΘΑΙΟΣ Α´ ΚΑΡΠΑΘΑΚΗΣ ΚΑΙ ΑΙ ΙΣΤΟΡΙΚΑΙ ΧΕΙΡΟΤΟΝΙΑΙ ΤΟΥ 1948 (ΕΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗ ΕΙΣ ΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΝ < > ΤΕΥΧΟΣ 63-64, ΜΑΪΟΣ - ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2013, ΤΟ ΟΠΟΙΟΝ ΕΚΔΙΔΕΤΑΙ ΥΠΟ ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ Γ.Ο.Χ. ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ κ. ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΥ. http://www.egoch.org/KEO.html Ἀποτελεῖ δι᾽ ἡμᾶς ἱερὸν χρέος ἡ κατ᾽ ἔτος ἀνάμνησις καὶ ἀναφορὰ εἰς τὸν Ἀλήστου μνήμης Ἀοίδιμον καὶ Ἀείμνηστον Ἀρχιεπίσκοπον τῶν Γ.Ο.Χ. Ἀθηνῶν καὶ πάσης Ἑλλάδος κυρὸν ΜΑΤΘΑΙΟΝ Α´ (Καρπαθάκην), κατὰ τὴν ἡμέραν τῆς ὁσιακῆς κοιμήσεώς του τὴν 14-5-1950. Ηδη ἔχουν παρέλθει 63 ἔτη ἀπὸ τὴν ἐκδημίαν του ἐκ τῆς Στρατευομένης εἰς τὴν Θριαμβεύουσαν ΕΚΚΛΗΣΙΑΝ τοῦ ΘΕΟΥ, καὶ ἡ μνήμη του διατηρεῖται ζωντανή, ὡς νὰ εὑρίσκεται ἐν ζωῇ. Ἐφέτος δὲν θὰ ἀναφερθῶμεν γενικῶς εἰς τὸν θεάρεστον καὶ θαυμαστὸν βίον του, ἀλλὰ εἰς τὴν κορωνίδα τῶν Ἐκκλησιαστικῶν Πράξεών του, τὴν Ἱστορικῆς σημασίας Χειροτονίαν Ἐπισκόπου εἰς τὴν ὁποίαν προέβη ὡς Ἐπίσκοπος

ΑΓΙΟΙ ΑΠΟΣΤΟΛΟΙ ΛΕΥΚΑΔΟΣ Ἰεραποστολικόν, ἐποικοδομητικόν, ἀντιαιρετικόν και ενημερωτικόν φυλλάδιον ΤΕΥΧΟΣ 1 Ιούλιος 2016 ΠΕΡΙ ΑΓΙΟΥ ΒΑΠΤΙΣΜΑΤΟΣ (Ἁγίου Τύχωνος τοῦ Ζάντονσκ) «Ὁ πιστεύσας καί βαπτισθείς σωθήσεται» (Μάρκ. 16, 16). Αὐτόν τό λόγο τόν εἶπε ὁ Σωτήρας μας, γιά νά μᾶς ἐνισχύσει καί νά μᾶς παρηγορήσει. Τί πιό παρήγορο γιά τήν πιστή καί βαπτισμένη ψυχή ἀπ’ αὐτά τά λόγια, πού ὑπόσχονται αἰώνια σωτηρία; Δόξα τῷ Θεῷ ἀγαπητοί χριστιανοί, πού κι ἐμεῖς πιστεύουμε στό Εὐαγγέλιο καί φωτιστήκαμε μέ τό ἅγιο Βάπτισμα. Ἀξίζει γι’ αὐτό νά δοῦμε τή δύναμή Του, νά ἐξετάσουμε τί ἤμασταν πρίν βαπτιστοῦμε καί τί γίναμε μετά τό Βάπτισμα, κι ἔτσι νά λάβουμε μεγάλη παρηγοριά. Μέ τό ἅγιο Βάπτισμα λυτρωθήκαμε ἀπ’ ὅλα τά δεινά καί λάβαμε μέ τή χάρη τοῦ Θεοῦ τήν πραγματική μακαριότητα. Πρίν βαπτιστοῦμε ἤμασταν πολύ μακριά ἀπό τόν Θεό· μέ τό Βάπτισμα Τόν πλησιάσαμε. Πρίν βαπτιστοῦμε ἤμασταν ἐχθροί του Θεοῦ· μέ τό Βάπτισμα συμφιλιωθήκαμε μαζί Του κι Ἐκεῖνος μ’ ἐμᾶς. Πρίν ἀπό τό Βάπτισμα ἤμασταν «τέκ

Metropolitan Kirykos ΟΤΑΝ ΠΡΟΔΙΔΕΤΑΙ Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ, ΠΡΟΔΙΔΕΤΑΙ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ Προλογικόν σημείωμα Εἰς τό ὑπ᾿ ἀριθμ. 284, Μάϊος 1996, τεῦχος τῶν "Πνευματικῶν Θησαυρισμάτων", περιοδικοῦ τῆς ῾Ιερᾶς Μητροπόλεως Γ.Ο.Χ. Μεσογαίας καί Λαυρεωτικῆς ἐδημοσιεύθη ἡ ὁμιλία τοῦ κ. ᾿Ελευθερίου Γκουτζίδη, τήν ὁποίαν ἐξεφώνησεν ἐνώπιον τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου, τοῦ ῾Ιεροῦ Κλήρου καί πυκνοῦ ἀκροατηρίου πιστῶν, κατά τήν ἀπογευματινήν ἐκδήλωσιν τῆς Κυριακῆς τῆς ᾿Ορθοδοξίας τοῦ 1996 μέ θέμα: "Η ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΙΣ ΚΑΙ ΤΟ ΧΡΕΟΣ ΤΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ" . Διά τήν δημοσίευσιν αὐτήν καί ἐπειδή ἀνεφέρετο καί τό ὄνομα τοῦ κ. Δημ. Δαϊρούση ἐκ Κοζάνης, μεταξύ τῶν διωκτῶν τῆς ᾿Εκκλησίας, οὗτος (ὁ κ. Δαϊρούσης) ὡδήγησε καί τόν κ. ᾿Ελευθ. Γκουτζίδην (ὁμιλητήν) καί τόν Σεβ. Μητροπολίτην Μεσογαίας καί Λαυρεωτικῆς κ. Κήρυκον (ἐκδότην) εἰς τά ποινικά δικαστήρια. Μέ τήν μήνυσίν του κατηγόρησε τόν μέν πρῶτον ὡς ὁμιλητήν, τόν δέ δεύτερον ὡς ἐκδότην, ὅτι εἴπον καί ἐδημοσίευσαν ἐνώπιον τρίτων ψευδῆ καί ἀναληθῆ γε

Μεταφραση της επιστολης του αγιου Μαρκου Ευγενικου προς τους απανταχου της γης ορθοδοξους Χριστιανους [Μεσα σε αγκυλες (και με κοκκινα γραμματα στο blogspot) εχω διευκρινισεις και παρατηρησεις. Δημοσιευσα την επιστολη αυτη στις 17 Ιανουαριου σε δικη μου πληκτρολογηση απο τη Patrologia Orientalis volume 17, pages [311] 449 to [321] 459, κι αν θελει ο Θεος θα κανω και τη παρουσα μεταφραση, γιατι οι παπικοι, οι ουνιτες και κυριως οι κρυφοι ουνιτες, που εμφανιζονται σαν Ορθοδοξοι και γι αυτο ειναι οι πιο επικινδυνοι εχθροι των Ορθοδοξων, δημοσιευουν τα οσα ειπε ο αγιος Μαρκος στην αρχη της συνοδου Φεραρας - Φλωρεντιας, και αποσιωπουν αυτη την επιστολη που την εστειλε στους Ορθοδοξους, μετα τη συνοδο, οταν ηταν εξοριστος στη Λημνο. Στην αρχη της συνοδου μιλησε με φιλικο πνευμα και με τη προθεση να εξηγηση στους παπικους οτι αυτα που πρεσβευουν ειναι αιρεσεις και νομιζοντας οτι θα δουνε την αληθεια και θα τη δεχτουν. Ομως, οπως αποδειχτηκε κατα τη διαρκεια της συνοδου που κρατησε δυο χρονι

ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ Τοῦ ἐν ῾Αγίοις Πατρός ἡμῶν ΜΑΡΚΟΥ ᾽Αρχιεπισκόπου ᾽Εφέσου τοῦ Εὐγενικοῦ Ἥτις ποιηθεῖσα μέν ὑπό Νικοδήμου τοῦ ᾽Αθωνίτου, ἐπιθεωρηθεῖσα δέ ὑπό Ν. Λογάδου, νῦν πρῶτον Τύποις ἐκδίδοται παρά τοῦ Πανοσιωτάτου ᾽Αρχιμανδρίτου, κυρίου Σαμουήλ τοῦ ῾Αγιοταφίτου. ᾽Αδεία τοῦ Παναγιωτάτου καί Σοφωτάτου Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κυρίου κυρίου ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΟΥ, τοῦ Βυζαντίου. ᾽Εν τῶ τῆς Κωνσταντινουπόλεως Πατριαρχικῶ Τυπογραφείω 1834 ΜΗΝΟΣ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ ΙΘ' Μνήμην ἐπιτελοῦμεν τοῦ ἐν ἁγίοις Πατρός ἡμῶν Μάρκου ᾽Αρχιεπισκόπου ᾽Εφέσου τοῦ Εὐγενικοῦ. ΕΙΣ ΤΟΝ ΜΙΚΡΟΝ ΕΣΠΕΡΙΝΟΝ ῾Εσπέρας, ἐν τῷ μικρῶ ἑσπερινῶ ἱστῶμεν στίχους δ' καί ψάλλομεν στιχηρά προσόμοια. Ἠχος β'. ῞Οτε ἐκ τοῦ ξύλου σε νεκρόν. ῞Οτε πρός ἀγῶνας ἀνδρικῶς, τούς ἀσκητικούς Μάρκε μάκαρ, χαίρων ἐχώρησας, καί σαρκός καί αἵματος ὤφθης ἀνώτερος, καί Θεῶ μόνω ἥνωσας, σαυτόν θεῖε Πάτερ, διά καθαρότητος καί ἐκτενοῦς προσευχῆς τότε Θεοφόρος ἐγένου, καί προεχαλκεύθης ὡς ξίφος, ἵνα Δυτικῶν συγκόψης φάλαγγας. ῞Οτε ἐπινεύσει Θ