ΕΘΝΙΚΟΝ ΚΑΙ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟΝ ΚΕΝΤΡΟΝ ΠΟΝΤΙΑΚΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ ΠΑΝΑΓΙΑ ΣΟΥΜΕΛΑ

Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΝΑΣΤΑΣΙΣ Η ΕΦΗΜΕΡΙΣ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΤΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΤΟΥ ΚΑΘΕΔΡΙΚΟΥ ΙΕΡΟΥ ΝΑΟΥ ΑΓΙΟΥ ΣΠΥΡΙΔΩΝΟΣ (ΔΙΕΥΘ: ΑΓ. ΙΩΑΝΝΟΥ 56 – ΚΑΡΕΑΣ) Α.Π. 1009 ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2018 ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ Ο ΠΑΡΙΟΣ ΠΕΡΙ ΑΛΗΘΟΥΣ ΣΥΝΟΔΟΥ Τό φαινόμενον τῆς πληθώρας τῶν ψευδοσυνόδων, αἱ ὁποῖαι ἅπασαι διεκδικοῦν δι’ ἑαυτάς τήν νομιμότητα, τήν κανονικότητα καί τήν ὀρθότητα, καί τῆς συγχύσεως, τήν ὁποίαν ἔχει ἐπιφέρει εἰς τάς συνειδήσεις τῶν περισσοτέρων ὁ οἰκουμενισμός, μᾶς ἀναγκάζει νά μνημονεύσωμεν καί παραθέσωμεν τά λόγια τοῦ μακαρίου ἐκείνου ἀνδρός Ἀθανασίου Παρίου, καθ’ ἅ: «Ὀρθόδοξος Σύνοδος ἐστί καί ὀνομάζεται, ἡ φυλάττουσα άπαρασαλεύτως τά δόγματα καί τάς παραδόσεις καί τούς Κανόνας τῆς Καθολικῆς Ἐκκλησίας. Κακόδοξος δέ καί αἱρετική ἐστίν ἐκ τοῦ ἐναντίου, ἡ μή φυλάττουσα αὐτά, ἀλλά τινός ἑνός φρονήματος ἀκολουθοῦσα, ἥτις διά ταῦτα καί ὑπό τῆς ἁγίας οἰκουμενικῆς Συνόδου ἀναθέματι καθυποβάλλεται». Καί συνεχίζει: «Λοιπόν δέν εἶναι πάντοτε σεπτόν καί τίμιον τό τῆς Συνόδου ὄνομα. Ἀλλ’ ἐκ

ΠΡΟΟΙΜΙΟ ΣΤΗΝ ΦΙΛΟΚΑΛΙΑ ΤΩΝ ΙΕΡΩΝ ΝΗΠΤΙΚΩΝ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΔΗΜΟΥ ΤΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ Ο Θεός, η μακαρία φύση, η υπερτέλεια τελειότητα, όλων των καλών και όλων των ωραίων η Ποιητική Αρχή, η πάνω από το καλό και πάνω από το ωραίο, έχοντας προορίσει από πάντοτε κατά την θεαρχική Του ιδέα να κάνει τον άνθρωπο Θεό και έχοντας θέσει γι' αυτόν από την αρχή μέσα στο νου Του πριν από κάθε τι άλλο αυτόν τον σκοπό, τον δημιούργησε όταν Εκείνος έκρινε καλό. Και αφού έλαβε το σώμα από την ύλη και του έβαλε από τον εαυτό Του ψυχή, φτιάχνει σαν ένα κόσμο, μεγάλο στο πλήθος των δυνάμεων και στην υπεροχή μέσα στο μικρό σώμα, να βλέπει εποτπικά την αισθητή κτίση και να διδάσκεται τη νοητή, κατά τον πολύ στην θεολογική γνώση Γρηγόριο. Τι άλλο βέβαια παρά πραγματικό άγαλμα και θεόφτιαχτη εικόνα γεμάτη με όλες τις χάρες; Κι έπειτα αφού του έδωσε και το νόμο της εντολής – σαν μια δοκιμασία του αυτεξουσίου του – αποφάσισε ότι έπρεπε στο εξής να υποχωρήσει σ' αυτόν. και, λέει ο Σειράχ, τον άφησε στην διάθεση της

Το μέγα Γεροντικόν · Ακολουθήστε 5 ώρ. · Μία πονεμένη χήρα μάνα βρίσκεται σ' ἕνα νοσοκομεῖο μὲ τὸ δίχρονο παιδάκι της νὰ χαροπαλεύει ἀπὸ λευχαιμία. Ὁ πόνος της εἶναι μεγάλος, διότι ἤδη ἔχει χάσει ἄλλα δύο παιδιά, καὶ τώρα ἔβλεπε νὰ τῆς φεύγει καὶ τὸ τελευταῖο, τρῖτο βλαστάρι της. Ὅσο περνοῦσαν οἱ ὥρες, τόσο καὶ πιὸ πολὺ μεγάλωνε ἡ ἀπελπισία της. Ἦταν ἤδη 2:00 μετὰ τὰ μεσάνυχτα, ὅταν ὅλως ἐκτάκτως πέρασε ἀπὸ τὸ θάλαμο ὁ διευθυντὴς τοῦ τμήματος, νὰ δεῖ ἕνα διπλανὸ κοριτσάκι «ἐπὶ πληρωμὴ» καὶ ἀπὸ παρόρμηση πρόσεξε καὶ τὸ δίχρονο παιδάκι τῆς χαροκαμένης ἐκείνης μάνας. Τὸ ἐξέτασε καὶ τῆς εἶπε: - Λυπᾶμαι πολὺ κυρία μου. Πάρε τὸ παιδάκι σου καὶ φύγε τώρα, γιὰ νὰ πεθάνει τουλάχιστον στὴν ἀγκαλιά σου καὶ στὸ σπίτι σου. Σὰν τὸ ἄκουσε αὐτὸ ἡ δύστυχη μάνα ἀπὸ τὸ στόμα τοῦ γιατροῦ, μὲ λυγμούς, τύλιξε τὸ παιδάκι της μὲ μία κουβερτούλα, τὸ ἔσφιξε στὴν ἀγκαλιά της καὶ ἔφυγε τρέχοντας. Βγῆκε στὸ δρόμο. Παντοῦ ἐπικρατοῦσε ἐρημιὰ καὶ ἡσυχία. Τίποτα δὲν κυκλοφοροῦσε. Σὲ μία στροφὴ τοῦ δρόμου, βλέπε

Κυριακή Δ. επιστολών – το Αποστολικόν Ανάγνωσμα της Θ. Λ., «Σεμίραμις», λόγος του αειμνήστου Μητροπ. Νικαίας Γεωργίου Παυλίδου. Κατηγορίες: Λειτουργικά - εορτολογικά Κυριακή, 20 Ιουνίου, 2010 Το Αποστολικόν Ανάγνωσμα της Θείας Λειτουργίας. Προς Ρωμαίους επιστολής Παύλου: ΣΤ.18 – 23. Αδελφοί, ελευθερωθέντες απο της αμαρτίας, εδουλώθητε τη δικαιοσύνη. Ανθρώπινον λέγω, δια την ασθένειαν της σαρκός υμών. Ωσπερ γάρ παρεστήσατε τα μέλη υμών δούλα τη ακαθαρσία και τη ανομία εις την ανομίαν, ούτω νύν παραστήσατε τα μέλη υμών δούλα τη δικαιοσύνη εις αγιασμόν. Ότε γάρ δούλοι ήτε της αμαρτίας, ελεύθεροι ήτε τη δικαιοσύνη. Τίνα ούν καρπόν είχετε τότε, εφ’ οις νύν επαισχύνεσθε? Το γάρ τέλος εκείνων θάνατος. Νυνί δέ ελευθερωθέντες απο της αμαρτίας, δουλωθέντες δέ τω Θεώ, έχετε τον καρπόν υμών εις αγιασμόν. Το δέ τέλος ζωήν αιώνιον. Τα γάρ οψώνια της αμαρτίας θάνατος, το δέ χάρισμα του Θεού ζωή αιώνιος εν Χριστώ Ιησού τω Κυρίω ημών. Απόδοση. Αδελφοί, είστε ελεύθεροι πια από το ζυγό της αμαρτ