ΕΘΝΙΚΟΝ ΚΑΙ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟΝ ΚΕΝΤΡΟΝ ΠΟΝΤΙΑΚΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ ΠΑΝΑΓΙΑ ΣΟΥΜΕΛΑ Η ΑΘΗΝΙΩΤΙΣΣΑ

Η ιστορία της Αγια-Σοφιάς Η Αγία Σοφία είναι το πρώτο κτίσμα που χτυπάει στα μάτια του επισκέπτη, καθώς εισέρχεται από την Προποντίδα. Το ξεχωριστό αυτό σημείο είχαν επιλέξει για να χτίσουν τους ναούς τους, αιώνες πριν από τους Βυζαντινούς, οι ειδωλολάτρες. Ο πρώτος ναός της Αγίας Σοφίας θεμελιώθηκε από τον Μεγάλο Κωνσταντίνο το 330 μ.Χ. όταν ονόμασε τη μετέπειτα Κωνσταντινούπολη πρωτεύουσα της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Η ανέγερση του ναού ολοκληρώθηκε από τον γιο του Κωνστάντιο και τα εγκαίνια έγιναν στις 15 Φεβρουαρίου του 360. Κατά την εποχή του Αρκαδίου, το 404, η πρώτη Αγιά Σοφιά πυρπολείται και θα κτισθεί εκ νέου από τον Θεοδόσιο Β'. Τα εγκαίνια θα γίνουν στις 10 Οκτωβρίου του 415, όμως ο ναός θα πυρποληθεί και πάλι το 532, κατά τη Στάση του Νίκα . Έτσι, ο αυτοκράτορας Ιουστινιανός Α' αποφασίζει να κατασκευάσει την εκκλησία από την αρχή, στον ίδιο χώρο, αλλά πολύ πιο επιβλητική, για να δεσπόζει στη Βασιλεύουσα. Τα θεμέλια αυτού

Οι άγιοι εννέα παιδομάρτυρες οι εν Γεωργία Φεβρουάριος ✎ βίοι αγίων 2.073 1 απάντηση ☞ https://www.xfd.gr/?p=9886   Εκτύπωση Στα ανατολικά παράλια του Ευξείνου Πόντου και νοτιοανατολικά της Ρωσίας εκτείνεται η μαρτυρική Γεωργία. Ο λαός της είχε την ιδιαίτερη ευλογία να δεχθεί τον σπόρο της χριστιανικής πίστεως από τον φλογερό μαθητή του Κυρίου πρωτόκλητο Ανδρέα. Η οριστική όμως μεταστροφή στην ορθόδοξη πίστη της ευρύτερης περιοχής της Ιβηρίας έγινε στις αρχές του 4 ου αιώνος από την αγία Νίνα, την οποία η Ορθόδοξη Εκκλησία της Γεωργίας εορτάζει στις 14 Ιανουαρίου και την τιμά ως μεγάλη Ισαπόστολο. Όμως το φως της χριστιανικής διδασκαλίας δεν είχε εισχωρήσει παντού. Υπήρχαν περιοχές που ήταν λιγότερο ή περισσότερο βυθισμένες στο σκοτάδι της ειδωλολατρίας. Βρισκόμαστε στον 6 ο μ.Χ. αιώνα. Στην ήσυχη πεδιάδα της Κολά, σε κάποιο χωριό, εκεί όπου αναβλύζουν τα γάργαρα νερά του ποταμού Μτκβάρι (Κύρου), στα νοτιοδυτικά της Γεωργίας, λίγοι ήταν οι Χρ

Ο Άγιος παιδομάρτυς Γαβριήλ ο εκ Πολωνίας Αρχιδιακόνου Διονυσίου Γκόλια Είναι αμέτρητος ο αριθμός των ανθρώπων εκείνων που για την αγάπη του Θεού έδωσαν το αίμα τους και έγιναν κατόπιν φρικτών βασανιστηρίων μάρτυρες της αγίας Εκκλησίας μας. Λέγει σχετικά ο Απόστολος Παύλος: "Οι δια πίστεως κατηγωνίσαντο βασιλείας, ειργάσαντο δικαιοσύνην, επέτυχον επαγγελιών, έφραξαν στόματα λεόντων, έσβεσαν δύναμιν πυρός, έφυγον στόματα μαχαίρας, ενεδυναμώθησαν από ασθενείας, εγεννήθησαν ισχυροί εν πολέμω, παρεμβολάς έκλιναν αλλοτρίων... Άλλοι δε ετυμπανίσθησα

Ο Ville Matias Haukia   κοινοποίησε τη φωτογραφία   του χρήστη ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΕΣΦΙΓΜΕΝΟΥ Η ΟΣΙΑΚΗ ΓΕΡΟΝΤΙΣΣΑ ΞΕΝΗ ΤΗΣ ΑΙΓΙΝΑΣ 1867 - 1923 Εἶναι γνωστή σε ὅλους τους Ἕλληνες ἡ Μονή τοῦ Ἁγίου Νεκταρίου στήν Αἴγινα. Πρόκειται για το μοναστήρι που ἵδρ υσε ὁ Ἅγιος τοῦ 20ου αἰῶνα με δέκα νέες που τον ἀκολούθησαν ἀπό την Ἀθήνα. Ἀνάμεσα σ᾿ αὐτές ξεχώριζε ἡ Χρυσάνθη Στρογγυλοῦ, μία τυφλή Κρητικοπούλα. Γεννήθηκε το 1867 στα Χανιά τῆς Κρήτης, ὅταν ἔβραζε ἡ κρητική ἐπανάσταση γιά τήν ἀπαλλαγή ἀπό τον τουρκικό ζυγό. Σε ἡλικία ἐννέα μηνῶν ἔχασε το φῶς της ἀπό μηνιγγίτιδα. Οἱ γονεῖς της Νικόλαος και Μαρία, εὐσεβεῖς ἄνθρωποι την φώτισαν με το χριστιανικό φῶς. Ἔτσι, ὅταν ἡ τυφλή Χρυσάνθη ἦρθε στην Ἀθήνα, φιλοξενήθηκε ἀπό εὐσεβεῖς οἰκογένειες και χάρη στην πνευματική της καλλιέργεια ἀγαπήθηκε ἀπ᾿ ὅλους. Πήγαινε τακτικὰ στὴν Ἐκκλησία, στοὺς Ταξιάρχες, στὸ Πολύγωνο. Φοροῦσε καλογερικά. Ἐκεῖ τὴ συναντοῦσε ἡ Αἰκατερίνα Ματθοπούλου, εὐσεβὴς καὶ εὔ

Ἐννόημα ! Ὁ Ἀπόστολος Θωμὰς ἦταν ὁ μόνος ἀπὸ τοὺς Ἀποστόλους ποὺ εἶδε τὴ θαυμαστὴ Μετάσταση τῆς Θεοτόκου. Δὲν εἶχε μπορέσει νὰ παρευρεθεῖ στὴν κηδεία τῆς εὐρισκόμενος στὶς Ἰνδίες. Ἐκεῖ, μετὰ ἀπὸ τρεῖς ἡμέρες, καὶ ἐνῷ τελοῦσε τὴ Θεία Λειτουργία, βρέθηκε στὴ Γεθσημανὴ μὲ θαυμαστὸ τρόπο καὶ εἶδε ὅλα ὅσα συνέβησαν. Τότε παρακάλεσε τὴν Παναγία νὰ τοῦ δώσει γιὰ εὐλογία τὴ Ζώνη της. Καὶ ἐκείνη, καθὼς ἀνέβαινε στοὺς οὐρανούς, τοῦ ἔριξε τὸ Ἱερὸ κειμήλιο «πρὸς δόξαν ἀκήρατον, ἀνερχομένη Ἁγνή, χειρί σου δεδώρησαι τῷ ἀποστόλῳ Θωμὰ τὴν πάνσεπτον Ζώνην σου» ψάλλουμε στὸ ἀπολυτίκιο τῆς ἑορτῆς τῆς Καταθέσεως τῆς Τιμίας Ζώνης.   ! Ἡ ἀνακομιδὴ τῆς Τιμίας Ζώνης καὶ ἡ μεταφορά της στὴν Κωνσταντινούπολη ἔγινε ἀπὸ τὸν αὐτοκράτορα Ἀρκάδιο (395-408). Ἡ ὑποδοχὴ τοῦ ἱεροῦ λειψάνου στὴ Βασιλεύουσα ἦταν λαμπρότατη. Ὁ αὐτοκράτορας κατέθεσε τὴν Τιμία Ζώνη τῆς Θεοτόκου σὲ λειψανοθήκη ποὺ ὀνόμασε «ἁγίαν σορόν» . Ἡ κατάθεση ἔγινε στὶς 31 Αὐγούστου, τελευταία μέρα τοῦ ἐκκλησιαστι

Η κατάθεσις της Τιμίας Ζώνης της Υπεραγίας Δεσποίνης ημών Θεοτόκου και Αειπαρθένου Μαρίας. ΕΝ ΤΩ ΜΙΚΡΩ ΕΣΠΕΡΙΝΩ. Ιστώμεν στίχους δ’. και ψάλλομεν τα εξής Στιχηρά Προσόμοια. Ήχος α’. Πανεύφημοι μάρτυρες υμάς. Πανάγαθε Δέσποινα ελπίς, των πιστών και στήριγμα, καταφυγή και διάσωσμα, και τείχος άρρηκτον, σην τιμίαν Ζώνην, δέδωκας τη Ποίμνη σου, εις πάντων ευσεβών περιποίησιν, και καταφύγιον, και λιμένα και προπύργιον, τοις εν ζάλη πικρώς κινδυνεύουσι. Τη ποίμνη σου δέδωκας αγνή, όλβον αναφαίρετον, και ποταμόν ανεξάντλητον, και δώρον άγιον, και σωτήρα θείον και χαρίτων άβυσσον, και ρώσιν οις εν πίστει προσπίπτουσι, και μέγα Ίαμα, και παθών πάντων ελάτειρα, την αγίαν Ζώνην σου Πανάχραντε. Ζώνη πανακήρατε Μητρός, του Θεού και πάντιμε, Σειρά Ουράνιε άχραντε, λιμήν αχείμαστε, πάντων των εν πίστει, προσφυφόντων πάντοτε, γενού καταφυγή και στερέωμα, και πύργος άσειστος, και ακένωτον θησαύρισμα, τη ση Ποίμνη, η λαμπρώς γεραίρει σε. Μόνη σου Σεμνή η ευκλεής, έχουσα την Ζών