ΕΘΝΙΚΟΝ ΚΑΙ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟΝ ΚΕΝΤΡΟΝ ΠΟΝΤΙΑΚΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ ΠΑΝΑΓΙΑ ΣΟΥΜΕΛΑ Η ΑΘΗΝΙΩΤΙΣΣΑ

Ο ΗΓΟΥΜΕΝΟΣ ..... Ο ηγούμενος κάποιου κοινοβίου, πολύ ευλαβής και ενάρετος, έκανε κάθε μέρα την προσευχή: – Σε παρακαλώ, Κύριε, μή με χωρίσεις από τα πνευματικά μου παιδιά στην άλλη ζωή, αλλά αξίωσέ με να απολάυσουμε όλοι μαζί την ουράνια μακαριότητα. Κάποτε όμως τον πληροφόρησε ο Θεός, με τον ακόλουθο τρόπο, ότι ο καθένας ετοιμάζει μόνος, με τα έργα του, τη μελλοντική του αποκατάσταση. Πλησίαζε η πανήγυρη μιας γειτονικής μονής και τον προσκάλεσαν, αυτόν και τη συνοδεία του. Αποφάσισε να μην πάει, αποφεύγοντας έτσι τις τιμές που συνήθως του απέδιδαν εκεί. Την παραμονή όμως άκουσε στον ύπνο του μια μυστηριώδη φωνή να τον διατάζει να πάει οπωσδήποτε, αφού στείλει νωρίτερα τους υποτακτικούς του . Ο ηγούμενος υπάκουσε στη θεία προσταγή. Μόλις ξημέρωσε, πρόσταξε τους μαθητές του να ξεκινήσουν για τον γειτονικό κοινόβιο. Στον δρόμο τους συνάντησαν, πεσμένο κάτω, ένα δυστυχισμένο γέρο. Τον ρώτησαν τί του συνέβει. – Είμαι άρρωστος, τους αποκρίθηκε με κόπο, και δεν έπαυσε ν’ αναστενάζει. Πήγαι

ΦΡΙΚΤΟ ΘΕΙΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ, ΚΑΘΩΣ Ο ΑΝΤΙΔΙΚΟΣ ΤΟΥ ΖΗΤΑ ΝΑ ΤΟΥ ΕΠΙΤΡΕΨΕΙ ΝΑ ΚΑΤΑΣΤΕΨΕΙ ΟΣΟΥΣ ΤΟΝ ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ! ΑΥΤΟΣ Ο ΧΕΙΜΩΝΑΣ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΘΑ ΞΕΧΑΣΤΕΙ… ΜΕΓΑ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΤΡΙΑΔΟΣ +++ Γράψε παιδί Μου και μην καθυστερείς, ο καιρός είναι εγγύτερος, απ’ όσον μπορείς να φανταστείς. Αυτός ο χειμώνας ποτέ δεν θα ξεχαστεί, απ’ όσους θα μείνουν στην ζωή. Γιατί θα λάβουν χώρα γεγονότα, που από κτίσεως κόσμου δεν έχουν ξανασυμβεί. Ο πόλεμος έχει ήδη ξεκινήσει, θα το έχετε πλέον όλοι κατανοήσει. Και είναι πέραν παντός άλλου φοβερός, γιατί οι απώλειές του δεν θα είναι μόνον σωματικές και υλικές, όσο ψυχικές και πνευματικές. Εχθρός, ο βρωμερός σατανάς και κάθε δικός του πιστός οπαδός, και στόχος, ο ανθρώπινος ψυχισμός και κατ’ επέκταση η σωτηρία των ψυχών. Εφρύαξε ο άρχων του σκότους ο μιαρός, χτύπησε κόκκινο ο δικός του εγωισμός, βλέποντας πόσοι πολλοί του κάνουν υπακοή, και αρνούνται Εμέ τον Ιησού τον Λυτρωτή. Η κακία του έφθασε στο ζενίθ, η λύσσα του άλλο δεν μπ

Βάπτισμα - Μετάνοια (Κατά τήν διδασκαλία τού Αγιου Κοσμά τού Αιτωλοῦ) Θέλοντας ὁ Κύριος νὰ μᾶς δείξη τὸν τρόπον, πῶς νὰ βγάνωμεν ἐκείνην τὴν κατάραν, ὁποὺ ἔλαβεν ὁ πατέρας μας ὁ Ἀδὰμ μέσα εἰς τὸν παράδεισον καὶ ἡ μητέρα μας, ἐβαπτίσθη ὁ Κύριος μέσα εἰς τὸν Ἰορδάνην ποταμὸν ἀπὸ τὸν τίμιον Πρόδρομον. Πρέπει καὶ ἐμεῖς οἱ εὐσεβεῖς χριστιανοί, ἀδελφοί μου, νὰ χαιρώμαστε καὶ νὰ εὐφραινώμαστε χιλιάδες φορὲς εἰς τὰ πολλὰ καλὰ ὁποὺ μας ἐχάρισεν ὁ Κύριος καὶ μάλιστα εἰς τὸ ἅγιον Βάπτισμα. Πρέπει καὶ ἐμεῖς νὰ φυλάγωμεν τὸ Βάπτισμα καθαρὸν καὶ ἀμόλυντον ὅσον εἶνε δυνατόν. Εἰ δὲ καὶ τύχει καὶ σφάλωμεν ὡς ἄνθρωποι, ἂς εἶνε δεδοξασμένος ὁ πανάγαθος Θεός, ὁποὺ μᾶς ἐχάρισε καὶ δεύτερον Βάπτισμα, τὴν ἁγίαν Ἐξομολόγησιν· διατὶ ἀβάπτιστος καὶ ἀνεξομολόγητος ἄνθρωπος εἶνε ἀδύνατον νὰ σωθῆ. Καλύτερα, ἀδελφέ μου νὰ θανατώσῃς ἑκατὸν ἄνθρωπους βαπτισμένους, παρὰ νὰ ἀφήσῃς ἕνα παιδίον ἀβάπτιστον νὰ ἀποθάνη. Καὶ ἂν τύχη ἀνάγκη καὶ θέλη ἀποθάνη τὸ παιδίον καὶ δὲν ἐπρόφθασεν ὁ παπὰς νὰ τὸ βαπτίση, ἂς τὸ βαπτίση ὅπ

ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ ΟΣΙΟΥ ΝΕΙΛΟΥ

Ο ΑΓΙΟΣ ΚΥΠΡΙΑΝΟΣ ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΒΑΠΤΙΣΜΑΤΟΣ ΤΩΝ ΑΙΡΕΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΣΧΙΣΜΑΤΙΚΩΝ Ο άγιος Κυπριανός διακρίθηκε και για την ποιμαντική του δραστηριότητα και ευαισθησία, ως Επίσκοπος, στα θέματα της πίστεως, τα δογματικά και ιδιαίτερα στο θέμα του βαπτίσματος. Ο άγιος Κυπριανός, ως Επίσκοπος Καρχηδόνος, συνήθροισε τρεις τοπικές Συνόδους στη Καρχηδόνα. Τήν πρώτη τό 255 μ.Χ, τήν δεύτερη το 258 μ.Χ. καί την τρίτη τό ίδιο έτος, ή οποία εξέθεσε καί κανόνα, στον οποίο διορίζεται ότι όλοι οι αιρετικοί και σχισματικοί πρέπει νά βαπτίζονται, επειδή τό βάπτισμα των αιρετικών καί των σχισματικών είναι αδεκτο. Πιό συγκεκριμένα στον Κανόνα της Τοπικής Συνόδου της Καρχηδόνος (258) λέγει ό άγιος Κυπριανός, ότι στους αιρετικούς δέν υφίσταται καν αληθές βάπτισμα ή χρίσμα: «Ασφαλώς κρατούμεν, μηδένα βαπτίζεσθαι δύνασθαι εξω της καθολικής εκκλησίας˙ ενός όντος βαπτίσματος καί εν μόνη τή καθολική εκκλησία υπάρχοντος˙ … όθεν ου δύναται χρίσμα τό παράπαν παρά τοις αιρετικοίς είναι». Ο λόγος είναι προφανής : «παρά δε τ

Ο Ορθόδοξος Μοναχισμός και η ενασχόληση με θέματα πίστεως Η υπεράσπιση της Πίστεως έναντι της αιρέσεως ως καθήκον των Μοναχών… Επιμέλεια σύνταξης: katanixi.gr Αναδημοσιεύουμε από το Ιστολόγιο Κατάνυξη. ________________________________________ Ο Ορθόδοξος Μοναχισμός και η ενασχόληση με θέματα πίστεως Οι Μοναχοί, οι οποίοι επαγγέλονται την δια βίου μετάνοια και το πένθος, πολλές φορές ασχολούνται με θέματα της Πίστεως, των δογμάτων και των αιρέσεων. Άραγε δεν βλάπτει, όμως, η ενασχόληση με αυτά την νοερά εργασία και ησυχία; Δεν απόλλυται η ειρήνη της ψυχής από ενδεχόμενες μέριμνες για θέματα Πίστεως, τα οποία αποτελούν επιτήδευμα κατ’ εξοχήν των Επισκόπων (Πατριαρχών, Μητροπολιτών, Αρχιεπισκόπων κ.λπ.); Τελικά, υπό ποιάν έννοια αποτρέπονται οι Μοναχοί από την ενασχόληση με τη θεολογία και υπό ποιάν έννοια η ενασχόληση αυτή επιτρέπεται ή και επιβάλλεται; 1. Η αυτόβουλη και με υπερηφάνεια ενασχόληση με τα δόγματα είναι θάνατος για τους απροκόπους Μοναχούς. 2. Η υπεράσπιση της Πίστεως έναντ

Τοῦ Ἀδαμάντιου Τσακίρογλου Βλέποντας τὶς ἀποφάσεις καὶ τὶς πράξεις τῶν σημερινῶν ἐπισκόπων τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος μᾶς ἔρχονται στὸ μυαλὸ τὰ παρακάτω εὐαγγελικὰ χωρία: «Ὁ ποιμὴν ὁ καλὸς τὴν ψυχὴν αὐτοῦ τίθησιν ὑπὲρ τῶν προβάτων· Ὁ μισθωτὸς δὲ …θεωρεῖ τὸν λύκον ἐρχόμενον καὶ ἀφίησι τὰ πρόβατα καὶ φεύγει· καὶ ὁ λύκος ἁρπάζει αὐτὰ καὶ σκορπίζει τὰ πρόβατα» (Ἰω. 10, 11-13)· «Πᾶς γὰρ ὁ φαῦλα πράσσων μισεῖ τὸ φῶς καὶ οὐκ ἔρχεται πρὸς τὸ φῶς, ἵνα μὴ ἐλεγχθῇ τὰ ἔργα αὐτοῦ» (Ἰω. 3,20) καὶ «ὁ ἀγαθοποιῶν ἐκ τοῦ Θεοῦ ἐστιν· ὁ κακοποιῶν οὐχ ἑώρακε τὸν Θεό» (Γ΄ Ἰω. 1, 11). Πόσο «καλοὶ ποιμένες» εἶναι οἱ ἐπίσκοποι, πόσο θυσιάζουν «τὴν ψυχὴν αὐτῶν ὑπὲρ τῶν προβάτων», ὅταν «θεωροῦν ἐρχόμενον τὸν λύκον» τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, καὶ ἀφήνουν μόνα τους «τὰ πρόβατα καὶ ἀπο-φεύγουν» νὰ τὰ ἁρπάξουν ἀπὸ τὸ στόμα τοῦ λύκου; Πόσο «καλοὶ ποιμένες» εἶναι οἱ ἐπίσκοποι, ὅταν βλέπουν τὰ ποίμνια νὰ λοιμοκτονοῦν, στερούμενα τοῦ «Σώματος καὶ αἵματος Χριστοῦ» καὶ τῶν ἄλλων σωστικῶν μυστηρίων καὶ ἀντὶ νὰ ἀπαιτήσουν