ΣΥΛΛΗΨΙΣ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΑΝΝΑΣ (9 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ)

 

Σήμερα η Εκκλησία γιορτάζει την μνήμη δύο αγίων γυναικών, που ενώ απέχουν πολλά χρόνια η μία από την άλλη και συνδέονται μεταξύ τους με πολλά κοινά χαρακτηριστικά.
Έχουν πρώτα το ίδιο όνομα, είναι η Άννα, μητέρα της Θεοτόκου και η Άννα, μητέρα του Προφήτου Σαμουήλ.
Και οι δύο ήσαν σε περασμένη ηλικία και δεν είχαν παιδιά, και οι δύο εγέννησαν κατά θαυμαστό τρόπο, και των δύο τα παιδιά στάθηκαν ξεχωριστά και μεγάλα.

Η Μαρία είναι η "προορισθείσα και εκλεχθείσα εκ πασών των γενεών", για να γίνη μητέρα του Θεού.
Ο Σαμουήλ είναι ο θεοδώρητος καρπός, που μεγάλωσε μέσα στο ναό κοντά στον ιερέα, ο Προφήτης που έχρισε βασιλέα τον Σαούλ κι ύστερα τον Δαβίδ.

Η Εκκλησία τιμά σήμερα τις δύο συνώνυμες Άγιες, όχι μόνο γιατί απ’ αυτές γεννήθηκαν η Θεοτόκος κι ο Προφήτης, μα και γιατί, σαν άγιες μητέρες, και γέννησαν και ανάθρεψαν άγια τέκνα.

Για την Αγία Άννα την Μητέρα της Υπεραγίας Θεοτόκου, δεν αναφέρουν τίποτα σχετικό τα Ευαγγέλια, ούτε τα υπόλοιπα βιβλία της Καινής Διαθήκης.
Ό,τι ξέρουμε γι’ αυτή, το γνωρίζουμε από τη Παράδοση της Εκκλησίας μας.
Σύμφωνα λοιπόν, με την παράδοση της Εκκλησίας, ο Ιερέας Ματθάν, κάτοικος της Βηθλεέμ, απέκτησε τρεις θυγατέρες: τη Μαρία, τη Σοβή και την Άννα.
Η Μαρία, αφού παντρεύτηκε στη Βηθλεέμ, γέννησε εκεί την Ελισάβετ, τη μητέρα του Ιωάννη του Βαπτιστή.
Η Άννα παντρεύτηκε τον Ιωακείμ από τη Γαλιλαία.
Μετά από πολλά χρόνια ατεκνίας, απέκτησε κόρη, την Παρθένο Μαρία.
Η παράδοση αναφέρει ότι οι γονείς της την αφιέρωσαν στην υπηρεσία του Ναού της Ιερουσαλήμ, σε ηλικία τριών ετών.
Αυτοί δε μετά από λίγα χρόνια πέθαναν.

Την Αγία Άννα τιμούσαν από τα αρχαία χρόνια.
Το συμπεραίνουμε αυτό από διάφορους Πατέρες της Εκκλησίας, αλλά και από αρχαίους εκκλησιαστικούς ύμνους, που υπάρχουν προς τιμήν της μητέρας της Θεοτόκου.
Επίσης, το έτος 550, ο αυτοκράτωρ Ιουστινιανός, αφιέρωσε ναό στην Κων/πολη προς τιμήν της Αγίας Άννας.
Ας ζητάμε λοιπόν τις πρεσβείες της Αγίας Άννας προς το Θεό, για την ενδυνάμωση της ψυχής μας και την τελική σωτηρία της.

Απολυτίκιον. Ήχος δ’.
Σήμερον της ατεκνίας δεσμά διαλύονται· του Ιωακείμ γαρ και της Άννης εισακούων Θεός, παρ’ ελπίδα τεκείν αυτούς σαφώς, υπισχνείται θεόπαιδα· εξ ης αυτός ετέχθη ο απερίγραπτος, βροτός γεγονώς, δι’ Αγγέλου κελεύσας βοήσαι αυτή· Χαίρε Κεχαριτωμένη, ο Κύριος μετά σου.

Κοντάκιον.
Ήχος δ’. Επεφάνης σήμερον.
Εορτάζει σήμερον, η οικουμένη, την της Άννης Σύλληψιν, γεγενημένην εκ Θεού· και γαρ αυτή απεκύησε, την υπέρ λόγον, τον Λόγον κυήσασαν.


Μεγαλυνάριον.
Σήμερον η Άννα η ευκλεής, φύσεως τοις νόμοις, συλλαμβάνει θεία βουλή, την τον Θεόν Λόγον, υπερφυώς τεκούσαν, την σύλληψιν ουν ταύτης φαιδρώς αινέσωμεν.