ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΜΟΝΑΧΟΥ ΚΥΡΙΛΛΟΥ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΗΓΟΥΜΕΝΟΝ ΣΤΕΦΑΝΟΝ

ΕΝΗΜΕΡΩΣΙΣ ΕΠΙ   ΕΠΙΚΑΙΡΩΝ   ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΩΝ   ΘΕΜΑΤΩΝ ΕΚΔΙΔΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΚΕΝΤΡΟΝ ΓΝΗΣΙΑΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗΣ ΑΓΙΑΣ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗΣ, ΤΙΜΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ ΚΑΙ ΑΓΙΟΥ ΘΕΟΔΟΣΙΟΥ ΤΟΥ ΚΑΥΚΑΣΟΥ ΕΠΙΣΚΟΠΕΙΟΝ ΑΓΙΑΣ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗΣ ΣΤΡΟΓΓΥΛΗ 19400, ΚΟΡΩΠΙ ΑΤΤΙΚΗΣ, Τ.Θ. 54, ΤΗΛ. 210 6020176, 210. 6021467

                     ΤΕΥΧΟΣ 140                        ΙΟΥΝΙΟΣ 2007

ΓΝΗΣΙΑ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΜΕΣΟΓΑΙΑΣ ΚΑΙ ΛΑΥΡΕΩΤΙΚΗΣ

ΕΠΙΣΚΟΠΕΙΟΝ ΑΓΙΑΣ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗΣ

Σταμάλα –Στρογγύλη  Τ.Κ. 19400 Τ.Θ. 54 Κορωπί Ἀττικῆς

ΑΝΟΙΚΤΗ ΑΠΑΝΤΗΣΙΣ

τῶν Μοναχῶν ΚΥΡΙΛΛΟΥ (κατά κόσμον Δημητρίου Παρασκευᾶ) καί ΒΑΡΝΑΒΑ (κατά κόσμον Βασιλείου Φιλημέγκα), ἐπί τῶν ὑπ’ ἀριθμ. α) 411/11.8.06 καί β) 419/3.4.07 «’Αποφάσεων» τοῦ ὑπό τόν Ἀρχ/την Στέφανον Τσακίρογλου Ἡγουμενοσυμβουλίου τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Μεταμορφώσεως, κοινοποιηθεισῶν ἡμῖν  διά Δικαστικοῦ Ἐπιμελητοῦ τήν 4.5.07.

              Ἐν Κορωπίῳ τῆ 1/14 .6.2007 (π.ἡ.)

ΠΡΟΣ τόν Καθηγούμενον

τῆς Ι.Μ. Μεταμορφώσεως τοῦ Σωτῆρος (Κουβαρᾶ Ἀττικῆς) Ἀρχ/την Στέφανον Τσακίρογλου καί τά μέλη τοῦ Ἡγουμενοσυμβουλίου, Ὁσ/τους π. Πρόδρομον καί π. Χρυσάφιον.

Κοινοποίησις:

1) Σεβασμιώτατον Μητροπολίτην Μεσογαίας καί Λαυρεωτικῆς κ. Κήρυκον

2) Διεύθυνσιν «Ὀρθοδόξου Πνοῆς», ἐπισήμου Δημοσιογραφικοῦ Ὀργάνου τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Μεσογαίας καί Λαυρεωτικῆς τῆς Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος.     

ΣΧΕΤΙΚΑ:

1)      Ἡ πρός τόν Μοναχόν Κύριλλον ὑπ’ ἀριθμ. 8/6/19.6.2006 «Κλῆσις πρός ἀπολογίαν» ὑπό τοῦ τοῦ Ἐπισκόπου κ. Ἀνδρέου.

2)       Η ἀπό 17.6.2006 ἀπάντησις τῶν Μοναχῶν Κυρίλλου καί Βαρνάβα πρός τόν Καθηγούμενον π. Στέφανον Τσακίρογλου («Ὀρθόδοξος Πνοή» Τόμος 2006, σελ. 132-136)

3)      Ἡ κατά τοῦ Μοναχοῦ Κυρίλλου ὑπ’ ἀριθμ. 28/8.8.2006 «Ἀπόφασις περί ἀκοινωνησίας» τοῦ Ἐπισκόπου κ. Ἀνδρέου.

4)      Ἡ ἀπό 6.9.2006 Ἀπάντησις τῶν Μοναχῶν Κυρίλλου καί Βαρνάβα πρός τόν Καθηγούμενον π. Στέφανον Τσακίρογλου («Ὀρθόδοξος Πνοή», Τόμος 2006, σελ. 369-379).

5)      Ἡ κατά τοῦ Μοναχοῦ Βαρνάβα ὑπ’ ἀριθμ. 35/2.12.06 «ἀπόφασις περί ἀκοινωνησίας» τοῦ Ἐπισκόπου κ. Ἀνδρέου.

Πανοσιολογιώτατε πρώην Γέροντα κ. Στέφανε καί Ὁσιώτατοι πρ. ἐν Χριστῶ Πατέρες καί Ἀδελφοί, Μέλη τοῦ Ἡγουμενοσυμβουλίου τῆς Ἱερᾶς Μονῆς μας, π. Πρόδρομε καί π. Χρυσάφιε, ὅπως καί εἰς τό τελευταῖον ἀπό 6.9.2006 ἀπαντητικόν ἔγγραφόν μας ηὐχήθημεν, οὕτω καί πάλιν ταπεινῶς εὐχόμεθα, ὅπως ὁ Κύριος μᾶς δίδη σύνεσιν διά νά μήν κριθῶμεν ὡς σύγχρονοι Φαρισαῖοι, οὔτε ὅπως ὁ ἀμετανόητος προδότης Ἰούδας, ὁ ὁποῖος προδώσας τόν Κύριον, ἔμεινεν ἀμετανόητος, ὅπως ἄλλωστε καί ὅλοι οἱ ἀνά τούς αἰῶνας αἱρετικοί. Καί σεῖς πρ. Γέροντα, ὁ ὁποῖος προδίδετε καί τόν Χριστόν καί τήν Ἐκκλησίαν Του, τί θά ἀπογίνετε; Ἄν παρ’ ἐλπίδα δέν μᾶς κατανοεῖτε παρακαλοῦμε, κἄν τώρα καλέστε μας, εἴτε ἰδιαιτέρως εἴτε εἰς τό Καθολικόν τῆς Μονῆς, ἐνώπιον τῆς Ἀδελφότητος νά σᾶς δώσωμεν ἐξηγήσεις μιά καί ποτέ δέν μᾶς μιλήσατε περί Ὀρθοδόξου Ὁμολογίας – Ἐκκλησιολογίας, ἀλλά καί περί τοῦ πρώτου στοιχείου τῆς Ἐκκλησίας, τό ὁποῖον εἶναι ἡ γνησία καί ἀδιάκοπος Ἀποστολική Διαδοχή τῶν Ἐπισκόπων καί πρεσβυτέρων Αὐτῆς.

Ἀγαπητοί πρ.  ἐν Χριστῶ Πατέρες καί Ἀδελφοί,

Σᾶς γνωρίζομεν ὅτι τήν 4.5.2007 (ν.ἡ.), ἐλάβομεν, διά δικαστικοῦ Ἐπιμελητοῦ, καί τά ὑπ’ ἀριθμ. Πρωτ. 411/11.8.2006 καί 419/3.4.2007 ἔγγραφά σας, τά ὁποῖα ἀποτελοῦν δῆθεν «ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ» τοῦ «ἡγουμενοσυμβουλίου» σας, μέ τάς ὁποίας «διεγράψατε ἡμᾶς τού Μοναχούς Κύριλλον καί Βαρνάβαν, ἐκ τοῦ Μοναχολογίου τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Μεταμορφώσεως...»! Ἐπί τῶν ἐν λόγῳ «Ἀποφάσεών» σας, ὡς Ὀρθόδοξοι Μοναχοί, προαγόμεθα εἰς ἀπάντησιν, καίτοι μέχρι σήμερον προκύπτετε δέσμιοι καί τοῦ κακοῦ ἑαυτοῦ σας, ἀλλά καί τῶν ἀντιχρίστων ξένων Κέντρων, διό δέν λαμβάνετε τίποτε ὑπ’ ὄψιν!! Αὐτός καθ’ ἡμᾶς εἶναι ὁ λόγος διά τόν ὁποῖον ἀγνοήσατε καί τάς προηγηθείσας ἐκ μέρους μας τόσον συγκεκριμένας ἀπαντήσεις ἐπί τῶν προηγηθέντων ἐγγράφων σας (τοῦ δυστυχοῦς Ἐπισκόπου κ. Ἀνδρέου), καί τέλος προέβητε ἀκύρως εἰς «διαγραφήν ἡμῶν ἐκ τοῦ Μοναχολογίου τῆς Ἱερᾶς μας Μονῆς ..».! 

Αὐτή ἀκριβῶς ἡ συμπεριφορά σας εἶναι ἀντίγραφον τῆς ἀπ’ ἀρχῆς συμπεριφορᾶς ὅλων τῶν αἱρετικῶν καί προδοτῶν τῆς Ἐκκλησίας. Ὅλοι διαβάζουμε καί βλέπουμε ὅτι πάντοτε οἱ ὀλίγοι Ὀρθόδοξοι Μοναχοί ἐδιώκοντο, ἐξωρίζοντο καί ὑφίσταντο καί μαρτύρια! Καίτοι ἀνάξιοι, νά συγκριθῶμεν ἡμεῖς πρός Αὐτούς καί τά μαρτύριά των, εὐχαριστοῦμε τόν Κύριον, διότι μᾶς ἀξιώνει αὐτῶν τῶν ἐλαχίστων πειρασμῶν διά τήν καλήν μας Ὁμολογίαν καί κυρίως διά τήν στάσιν μας ἔναντι τῆς φοβερᾶς ὑποκρισίας σας, μέσω τῆς ὁποίας ἐπί χρόνια καί χρόνια ἐνεργούσατε αὐτήν τήν μόλις ἀπό τοῦ 2003 ἀποκαλυφθεῖσαν ΣΑΤΑΝΙΚΗΝ ΠΡΟΔΟΣΙΑΝ κατά τῆς Ἀποστολικῆς Διαδοχῆς καί τῆς ΟΜΟΛΟΓΙΑΣ!

Πάντως ἄν Σεῖς, συνεχίζετε ὑποκρινόμενος νά ἐκπλήττεσθε, θέλομεν νά πιστεύωμεν ὅτι τό περί Ὑμᾶς Συμβούλιον, ἡ Ἀδελφότης καί ἐν γένει ὅσοι θά ἀναγνώσουν καί αὐτήν τήν ἀπάντησίν μας, δέν εἶναι δυνατόν παρά νά λάβουν τά πάντα ὑπ’ ὄψιν καί κατόπιν προσευχῆς νά λάβουν θέσιν, καί νά σᾶς ὑποχρεώσουν νά λάβετε καί Σεῖς προσωπικῶς, ἀλλά καί οἱ Αὐτάδελφοί σας, ἄλλως δέν ἔχετε πλέον θέσιν εἰς τήν Ἱεράν Μονήν, ἀλλά κάπου ἀλλοῦ εἶναι ἡ θέσις σας, εἰς τήν Ἑλλάδα ἤ τό ἐξωτερικόν...

ΑΙ «ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ» ΣΑΣ

Πρίν προχωρήσωμεν εἰς τήν παροῦσαν ΑΝΟΙΚΤΗΝ ΑΠΑΝΤΗΣΙΝ ἐπί τῶν «Ἀποφάσεών» σας, κρίνομεν ἀπαραίτητον πρῶτον νά παραθέσωμεν ταύτας, δεδομένου ὅτι πρόκειται περί ἀνοικτῆς ἀπαντήσεως καί πρέπει ὁ ἀναγνώστης νά τάς ἔχη ὑπ’ ὄψιν του, διά νά ἀξιολογήση καί τήν ἀπάντησίν μας.

1)Ἡ ὑπ’ ἀριθμ. 411/11.8.2006 «Ἀπόφασις»

«ΙΕΡΑ ΔΕΣΠΟΤΙΚΗ ΜΟΝΗ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΕΩΣ

ΚΟΥΒΑΡΑ ΑΤΤΙΚΗΣ

Α.Π. 411                           Ἐν Ι. Μονῆ Μεταμορφώσεως 11.8.2006

ΠΡΟΣ τόν Ὁσιώτατον μοναχόν ΚΡΙΛΛΟΝ

(κατά κόσμον Δημήτριον Παρασκευᾶν)

Ἡσυχαστήριον Ἁγίας Αἰκατερίνης

Στρογγύλη Κορωπί Ἀττικῆς

Θέμα: Διαγραφή μον. Κυρίλλου (κατά κόσμον Δημητρίου

Παρασκευᾶ) ἐκ τοῦ Μοναχολογίου τῆς Μονῆς

Συγκοινοποιούμενον ἔγγραφον: Ἡ ἀπό 8.8.2006 Ἀπόφασις τοῦ Μητρο.  Θηβῶν καί Λεβαδείας κ. Ἀνδρέου μέ ἀριθ, Πρωτ. 28.

Κοινοποίησις:

α) Σεβασμ.  Μητροπολίτην Θηβῶν καί Λεβαδείας κ. Ἀνδρέαν.

β)  Πρώην Μητροπολ.  Μεσογαίας καί Λαυρεωτικῆς κ. Κήρυκον.

Ὁσιώτατε

Τό Ἡγουμενοσυμβούλιον τῆς καθ’ ἡμᾶς Ἱερᾶς Μονῆς Μεταμορφώσεως τοῦ Σωτῆρος Κουβαρᾶ Ἀττικῆς, κατά τήν συνεδρίασίν του σήμερον Πέμπτη 11.8.2006 (ὀρθ. ἑορτ.) λαβών ὑπ’ ὄψιν:

Τήν αὐτογνώμονα καί ἄνευ ἡμετέρας εὐλογίας ἀποχώρησίν σας κατά τήν 30ήν Μαρτίου 2006 ἀπό τήν Ἱεράν Μονήν τῆς μετανοίας σας, συνεκτιμώντας καί τήν ἐν γένει ἀπάδουσαν εἰς μοναχόν ἀνυπάκουον καί τελείως ἀνυπότακτον συμπεριφοράν σας, μέχρι καί τήν ἡμέραν τῆς ἀποχωρήσεώς σας ἐκ τῆς Μονῆς, ἀπεφάσισεν τήν διαγραφήν σας ἐκ τοῦ Μοναχολογίου τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Μεταμορφώσεως τοῦ Σωτῆρος, τῆς ὁποίας πλέον παύετε νά θεωρῆσθε μέλος.

Λαμβανομένου δέ ὑπ’ ὄψιν καί τοῦ ὅτι ὁ οἰκεῖος Ἐπίσκοπος, εἰς τήν πνευματικήν δικαιοδοσίαν καί ποιμαντικήν εὐθύνην τοῦ ὁποίου ὑπάγεται ἡ Ἱερά Μονή μας, Σεβ. Μητροπολίτης Θηβῶν καί Λεβαδείας κ. Ἀνδρέας, διά πράξεώς του σᾶς ἐκήρυξεν «ἀκοινώνητον» διά τήν προσχώρησίν σας εἰς τήν σχισματοαίρεσιν τοῦ ἐκπεσόντος Ἐπισκόπου Κηρύκου, ἐν ἀργία τελοῦντος καί ὑποδίκου ἤδη ὄντος ἐνώπιον τῆς Ἱερᾶς Συνόδου διά τά κακόδοξα φρονήματά του.

Τοῦ λοιποῦ οὐδεμία σχέσις ὑφίσταται μεταξύ ὑμῶν καί τῆς καθ’ ἡμᾶς Ἱερᾶς Μονῆς, τῆς εἰσόδου σας ἀπαγορευομένης εἰς τούς χώρους Αὐτῆς.  Ἡ  Ἱερά ἡμῶν Μονή δέν εὐθύνεται πλέον δι’ οἱανδήποτε ἐνέργειάν σας, σᾶς παραπέμπει δέ εἰς τήν κρίσιν καί τό ἔλεος τοῦ Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, τάς μοναχικάς ὑποσχέσεις πρός τόν Ὁποῖον ἀθετήσατε, διά τῆς ἐν γένει ἀντιμοναχικῆς σας στάσεως καί συμπεριφορᾶς, ἐπισφραγισθείσης διά τῆς αὐτογνωμόνου καί λαθραίας φυγῆς σας ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μονῆς τῆς μετανοίας σας.

Εὐχόμενοι εἰς ὑμᾶς εἰλικρινῆ μετάνοιαν, διατελοῦμεν μέ ἀγάπη Χριστοῦ

Τό Ἡγουμενοσυμβούλιον τῆς Ἱερᾶς Μονῆς

Ὁ Καθηγούμενος

Ἀρχιμ.  Στέφανος Τσακίρογλου»

2) Ἡ ὑπ’ ἀριθμ. 419/3.4.2007 ἑτέρα «’Απόφασις»

«ΙΕΡΑ ΔΕΣΠΟΤΙΚΗ ΜΟΝΗ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΕΩΣ

ΚΟΥΒΑΡΑ ΑΤΤΙΚΗΣ

Α.Π.  419                    Ἐν Ἱερᾶ Μονῆ Μεταμορφώσεως 3.4.2007

Πρός τόν Ὁσιώτατον μοναχόν Βαρνάβαν

(κατά κόσμον Βασίλειον Φιλημέγκαν)

Ἡ συχαστήριον Ἁγίας Αἰκατερίνης

Στρογγύλη Κορωπίου Ἀττικῆς

Θέμα:  Διαγραφή μοναχοῦ Βαρνάβα (κατά κόσμον Βασιλείου Φιλημέγκα) ἐκ τοῦ Μοναχολογίου τῆς Μονῆς.

Συνκοινοποιούμενον ἔγγραφον: Ἡ ἀπό 2.12.2006 Ἀπόφασις τοῦ Μητροπ.  Θηβῶν καί Λεβαδείας κ. Ἀνδρέου μέ ἀριθμ. Πρωτ. 35.

Κοινοποίησις: 1) Σεβ.  Μητροπ. Θηβῶν καί Λεβαδείας κ. Ἀνδρέαν

2) Πρώην Μητροπολίτην Μεσογαίας καί Λαυρεωτικῆς κ. Κήρυκον.

Ὁσιώτατε.

Τό Ἡγουμενοσυμβούλιον τῆς καθ’ ἡμᾶς Ἱερᾶς Μονῆς Μεταμορφώσεως τοῦ Σωτῆρος Κουβαρᾶ Ἀττικῆς, κατά τήν συνεδρίασίν του σήμερον τήν 3.4.2007 (ὀρθ. ἑορτ.) λαβών ὑπ’ ὄψιν:

1) Τήν ὑπ’ ἀριθμ. Πρωτ. 35/2.12.2006 ἀπόφασιν τοῦ Σεβασμ. Μητροπολίτου Θηβῶν καί Λεβαδείας κ. Ἀνδρέου, διά τῆς ὁποίας οὗτος, ὡς οἰκεῖος Ἐπίσκοπος τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Μεταμορφώσεως τοῦ Σωτῆρος, σᾶς ἐπέβαλε τό ἐπιτίμιον τῆς ἀκοινωνησίας, κατόπιν τῆς ἐν τῶ περιοδικῶ «Ὀρθόδοξος Πνοή» ἀριθμ. 169, Μάιος – ‘Ιούνιος 2006, σελ. 136, δημοσιευθείσης δηλώσεώς σας περί:

α) Διακοπῆς τῆς κοινωνίας σας μετά τῆς ὑπό τόν Μακαριώτατον Ἀρχιεπίσκοπον κ.κ. Νικόλαον τελούσης Ἐκκλησίας Γ.Ο.Χ.  Ἑλλάδος,

β) Τῆς ταυτίσεώς σας μέ τάς ἑώλους καί κακοδόξους θέσεις τοῦ ἀποσκιρτήσαντος ἐκ τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως μον. Κυρίλλου, ὡς αὗται ἐδημοσιεύθησαν εἰς τό ὡς εἴρηται περιοδικόν καί

γ) Τῆς προσχωρήσεώς σας εἰς τήν ὁμάδα τοῦ ἐκπεσόντος καί τεθέντος εἰς ἀργίαν καί ὑποδικίαν ὑπό τῆς Ἱερᾶς Συνόδου διά τά κακόδοξα αὐτοῦ φρονήματα περί «ἀνάρχου Ἐκκλησίας», Ἐπισκόπου Κηρύκου Κοντογιάννη, ὁ ὁποῖος «γυμνῆ τῆ κεφαλῆ» διδάσκει τήν κακοδοξία περί τῆς κοινωνίας τῶν τριῶν θείων προσώπων ὡς πρώτης «ἀνάρχου Ἐκκλησίας» τήν ὁποίαν ἡ Ἱερά Σύνοδος ἔχει δεχθεῖ ὡς «καινοτομία».

2) Τήν ἀπό 29.11.2005 διακοπήν πάσης πνευματικῆς σχέσεως καί ἐξαρτήσεώς σας ἐκ τῆς καθ’ ἡμᾶς Ἱερᾶς Μονῆς, ἐκ τῆς ὁποίας ἀναχωρήσατε αὐτογνωμόνως καί λάθρα τοῦ Ἡγουμένου, ὁ ὁποῖος καθ’ ὅλον αὐτό τό διάστημα μεθ’ ὅλων τῶν ἀδελφῶν ἀνέμενον τήν ἐν μετανοίᾳ καί ταπεινώσει ἐπιστροφήν σας, ἀντί δέ τούτου προέβητε εἰς τήν δημοσιευθεῖσαν εἰς τό περιοδικόν «’Ορθόδοξος Πνοή» (τεῦχος 169) δήλωσίν σας, ἡ ὁποία ἀπεστέρησεν ἡμᾶς πάσης ἐλπίδος ἐπιστροφῆς σας καί διά τήν ὁποίαν ὁ Σεβ/τος Ποιμενάρχης ἡμῶν, Μητροπολίτης Θηβῶν καί Λεβαδείας κ. Ἀνδρέας σᾶς ἐπέβαλεν τό ἐπιτίμιον τῆς ἀκοινωνησίας.

ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙ

α) Διά τούς ἀνωτέρω λόγους, τό Ἡγουμενοσυμβούλιον μετά μεγάλης θλίψεως σᾶς διαγράφει ἐκ τοῦ Μοναχολογίου Αὐτῆς.

Ἐντεῦθεν τοῦ λοιποῦ οὐδεμία σχέσις ὑφίσταται μεταξύ ὑμῶν καί τῆς καθ’ ἡμᾶς Ἱερᾶς Μονῆς, τῆς εἰσόδου σας ἀπαγορευομένης εἰς ὅλους τούς χώρους αὐτῆς. Ἡ καθ’ ἡμᾶς Ἱερά Μονή δέν εὐθύνεται πλέον δι’ οἱανδήποτε ἐνέργειάν σας, σᾶς παραπέμπει δέ εἰς τήν κρίσιν καί τό ἔλεος τοῦ Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, τάς μοναχικάς ὑποσχέσεις πρός τόν Ὁποῖον ἀθετήσατε διά τῆς αὐτογνώμονος καί λαθραίας φυγῆς σας ἐκ τῆς καθ’ ἡμᾶς Ἱερᾶς Μονῆς.

β) Ἐάν μετανοήσετε εἰλικρινῶς καί ἐνεργήσετε τά κεκανονισμένα διά τήν ἄρσιν τοῦ ἐπιτιμίου τῆς ἀκοινωνησίας σας, ἡ Ἱερά ἡμῶν Μονή δύναται νά σᾶς δεχθῆ ἐκ νέου, καθ’ ὅν τρόπον ὁ ἔχων τήν εὐθύνην διά τά πνευματικά ζητήματα τῆς Μονῆς Καθηγούμενος, ἤθελε κρίνει ἐπωφελέστερον διά τήν σωτηρίαν τῆς ψυχῆς σας.

Εὐχόμενος εἰς ὑμᾶς εἰλικρινῆ μετάνοιαν, διατελοῦμεν

Μέ ἀγάπην Χριστοῦ

Διά τό Ἡγουμενοσυμβούλιον

Ὁ Καθηγούμενος

Ἀρχιμ.  Στέφανος Τσακίρογλου»

Η ΑΠΑΝΤΗΣΙΣ ΜΑΣ

Κατ’ ἀρχάς, ἡ ἀπάντησίς μας, ἀγαπητοί τοῦ Ἡγουμενοσυμβουλίου, σᾶς εἶναι ἤδη δεδομένη καί μέ τά προηγούμενα ἔγγραφά μας, ἀπό 17.6.06 καί 6.9.2006, τά ὁποῖα ἐδημοσιεύθησαν καί εἰς τόν Τόμον τῆς «Ὀρθοδόξου Πνοῆς» 2006, καί εἰς τάς σελίδας 132-136 καί 369-379. Ἐρωτᾶσθε, διατί δέν τά ἐλάβατε ὑπ’ ὄψιν; Νομίζετε ὅτι ἔχετε αὐτό τό δικαίωμα, χωρίς νά προκύπτετε ὡς παραλογιζόμενοι, ἤ ὅπως ἄλλως μπορεῖ νά σᾶς χαρακτηρίση ἕνας λογικός καί ἐλεύθερος ἄνθρωπος; Ἡ ὅλη συμπεριφορά σας, καθ’ ἡμᾶς τούς ἐλαχίστους Μοναχούς, εἶναι ἀπαράδεκτος καί δυσκολευόμεθα νά τήν χαρακτηρίσωμεν.

Σᾶς ὑπενθυμίζομεν, ὅτι εἰς τήν πρώτην ἀπό 17.6.2006 ἀπαντητικήν ἐπιστολήν μας, ἀπαντῶντες εἰς τήν ὑπ’ ἀριθμ. 8/6/19.6.2006 «Κλῆσιν πρός Ἀπολογίαν» μας, σᾶς ἐθέσαμεν τά συγκεκριμένα θέματα, διά τά ὁποῖα διεκόψαμεν τήν μεθ’ ὑμῶν πνευματικήν κοινωνίαν. Συγκεκριμένως ἀπευθύνοντες τήν ἀπάντησίν μας πρός τόν Καθηγούμενον π. Στέφανον ἐγράφομεν:

 1) «Δέν ἀναγνωρίζομεν ὡς Πνευματικόν καί Διοικητικόν Προϊστάμενον τόν Σεβ/τον κ. Ἀνδρέαν» καί ὅτι «διεκόψαμεν κοινωνίαν διά λόγους καθαρά ΠΙΣΤΕΩΣ καί ΟΜΟΛΟΓΙΑΣ». Ἐπ’ αὐτοῦ ἐτονίζαμεν ὅτι «ἄν δέν κατανοῆτε τούς λόγους, νά μᾶς ζητήσετε νά σᾶς τούς ἀναλύσωμεν προσωπικῶς καί νά εἶσθε βέβαιος ὅτι δέν θά τό ἀρνηθοῦμε». Ἐρωτᾶσθε, διατί ὁ ὑποτακτικός σας Ἐπίσκοπος κ. Ἀνδρέας καί προηγουμένως σεῖς, κατόπιν αὐτῶν, δέν μᾶς ἐκαλέσατε; Ἐπίσης ἐτονίζαμε ὅτι «ἡ ἀπολογία μας θά γίνη εἰς τό Καθολικόν τῆς Μονῆς τῆς Μετανοίας μας, ἐνώπιον ὑμῶν τοῦ πρώην Γέροντός μας καί τοῦ Ἡγουμενοσυμβουλίου»!  Πῶς οὔτε τότε, οὔτε καί κατά τήν 11-8-2006 καί τήν 3.4.2007, ὅταν ὑποτίθεται ὅτι συνεδριάσατε  ὡς Ἡγουμενοσυμβούλιο, δέν μᾶς ἐκαλέσατε; Ἐφοβήθητε ἡμᾶς τούς ἁπλοῦς Μοναχούς ἤ τούς μάρτυρας, οἱ ὁποῖοι θά ἐνεφανίζοντο; Ἐφοβήθητε ἀσφαλῶς τό ΦΩΣ τῆς ΑΛΗΘΕΙΑΣ, τό ὁποῖον θά ἐφώτιζεν τούς Ἀδελφούς, Πατέρας καί συνασκητάς μας. Ἐφοβήθητε καί φοβεῖσθε τήν ἀφύπνισιν καί ἐξέγερσιν τῆς ὀρθοδόξου συνειδήσεώς των ἐναντίον ὑμῶν, ὡς δεινῶν προδοτῶν τῆς Ἐκκλησίας,.

2) Ἐπίσης ἐπί τῆς ψευδοκατηγορίας τοῦ ἰδίου ἐγγράφου σας ὅτι δῆθεν ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Μεσογαίας καί Λαυρεωτικῆς Κήρυκος καί ὁ περί αὐτόν Ἱερός Κλῆρος καί Λαός, ἀποκηρύξαντες τούς βλασφήμους καί Ἐκκλησιομάχους Ἀρχιερεῖς σας, ἀποτελοῦμεν δῆθεν «σχισματική ὁμάδα», καί ὅτι ὁ Μητροπολίτης μας «ἐτέθη εἰς ἀργίαν καί ὑποδικίαν ὑπό τῆς Ἱερᾶς Συνόδου διά τά κακόδοξα αὐτοῦ φρονήματα». Ἐπ’ αὐτῶν τῶν θρασυτάτων συκοφαντιῶν σας, ἡμεῖς οἱ ταπεινοί Μοναχοί Κύριλλος καί Βαρνάβας, σᾶς ΕΓΚΑΛΕΣΑΜΕΝ νά δηλώσετε «ἀπό ποίαν Ἐκκλησίαν διεκόψαμε ἐκκλησιαστικήν κοινωνίαν», καί «εἰς τήν δικαιοδοσίαν ποίας Ἐκκλησίας ἀνήκει ἡ Ἱερά ἡμῶν Μονή, ποία εἶναι ἡ Ἐκκλησιολογία - Ὁμολογία αὐτῆς τῆς Ἐκκλησίας σας καί πόθεν ἔχετε τήν Ἀποστολικήν Διαδοχήν ἀπό τό 2003, ὅτε ἐπισήμως ἐδέχθητε τήν συγχωρητικήν εὐχήν ὡς χειροθεσίαν»;  Καί ἐπί ὅλων αὐτῶν ἐτηρήσατε Μασονικήν σιγήν! Διατί; Ποῖον ρόλον παίζετε τόσα χρόνια;

3) Μέ τό ἴδιον ἀπαντητικόν ἔγγραφόν μας, ὡσαύτως Σᾶς ΕΓΚΑΛΕΣΑΜΕΝ «νά δηλώσετε καί ἀποδείξετε τά δῆθεν κακόδοξα φρονήματα τοῦ Κανονικοῦ καί οἰκείου Μητροπολίτου μας κ. Κηρύκου»,  πλήν ὅμως καί ἐπ’ αὐτοῦ δέν ἐτολμήσατε νά εἴπητε κἄν μίαν λέξιν, οὔτε σεῖς, οὔτε οἱ κ.κ. Μάξιμος, Κάτσουρας καί οἱ Φλωρινικοί ἀδελφοί σας, οὔτε ἡ «Σύνοδός» σας! Πῶς νά χαρακτηρισθῆ καί αὐτή ἡ συμπεριφορά σας, ὡς πραγματική ἀδυναμία, δειλία, φόβος, ἀνανδρεία ἤ καί ὡς ὑποκρισία; Καθ’ ἡμᾶς, χαρακτηρίζεται ὡς πράξις εἰς τά πλαίσια τῆς ἐκ μέρους σας συνειδητῆς ΕΣΧΑΤΗΣ ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ κατά τῆς Ὀρθοδοξίας. Ἐάν ὁ θεολόγος κ. Ἐλευθέριος Γκουτζίδης, ἐάν ὁ Σεβ/τος Μητροπολίτης μας κ. Κήρυκος, ἄν καί ἡμεῖς οἱ ἐλάχιστοι, ἀμαθεῖς καί ἀγράμματοι, φρονοῦμεν καί κηρύσσομεν «κακοδοξίας» «Ἐκκλησιολογικάς» ἤ «Τριαδολογικάς», τότε ἄν δέν μᾶς διαφωτίσετε, θά σᾶς ζητηθῆ λόγος κατ’ ἐκείνην τήν ὥραν, αὐτοί δέ οἱ συκοφαντικοί λόγοι σας θά σᾶς κρίνουν! Ἐμπρός, λοιπόν, μέ ἀγάπη νά συνομιλήσουμε, ὥστε οἱ βλάσφημοι, οἱ αἱρετικοί καί οἱ κακόδοξοι νά διορθώσουν, ὅποιοι καί ἄν εἶναι.

Η ΑΝΤΙΔΡΑΣΙΣ ΣΑΣ ΕΠ’ ΑΥΤΩΝ

Παρά τό γεγονός ὅτι εἴχατε τήν ἀνωτέρω ἀπάντησιν, τήν ἀγνοήσατε καί τήν 2.12.06 ὑπό τοῦ ἀβούλου ὑποτακτικοῦ σας, Σεβ. κ. Ἀνδρέου, μᾶς ἐστάλη ἡ ὑπ’ ἀριθμ. 28/8.8.06 ἀνόητος «ἀπόφασίς» του περί δῆθεν «ἀκοινωνησίας μας μέ τήν Ἐκκλησίαν», διότι δῆθεν «ἐξεπέσαμεν ἀπό τήν Ὀρθόδοξον Πίστιν»!!! Ὁ ΑΚΟΙΝΩΝΗΤΟΣ ὅμως καί στερούμενος Ὀρθοδόξου Ὁμολογίας, ἀλλά καί παντελῶς ἀναρμόδιος ἐπ’ οὐδενί νοεῖται νά θέτη «ἀκοινωνησίαν» εἰς Ὀρθοδόξους Μοναχούς. Δυστυχῶς, οἱ ἴδιοι τυγχάνετε ΑΚΟΙΝΩΝΗΤΟΙ καί κεκομμένοι τῆς Ἐκκλησίας, διότι ἐβλασφημήσατε καί ἠρνήθητε τήν Ἀποστολικήν σας Διαδοχήν καί τήν Ὁμολογίαν - Ἐκκλησιολογίαν τῆς Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μας. 

Ὡστόσον διά τήν ἀγάπην τοῦ Χριστοῦ καί τήν ἀλήθειαν καί ἐπ’ αὐτοῦ σᾶς ἀπεστείλαμεν τήν ἀπό 6.9.2006 δευτέραν ἀπάντησίν μας, εἰς τήν ὁποίαν, κατ’ ἀρχάς σᾶς ἐπισημαίνομεν ὅτι «πάλιν ἀπό κοινοῦ ἐκτρέπεσθε, (πάλιν Σεῖς ὁ πρ.  Γέροντάς μου καί ὁ Σεβ/τος κ. Ἀνδρέας) διότι καί μέ αὐτό ὑβρίζετε καί συκοφαντεῖτε καταχρώμενοι τό ἐξωτερικόν σχῆμά σας, τό ὁποῖον σᾶς ἀπέμεινεν, ἐνῶ ἐμφανίζεσθε ὄχι ἁπλῶς γυμνοί πάσης Ὀρθοδόξου Ὁμολογίας, ἀλλά καί δεινοί  καταδολιευταί αὐτῆς.». Σᾶς ὑπενθυμίζομεν καί πάλιν ὅτι διά τῆς ἐν λόγῳ, ἀπό 6.9.2006 δευτέρας ἀπαντήσεώς μας, ἐκ προοιμίου σᾶς ἐζητήσαμεν νά μᾶς κοινοποιήσετε τά κάτωθι:

1) Τήν εἰς τήν ὑπ’ ἀριθμ. 28/8.8.2006 «ἀπόφασιν» τοῦ Σεβ. κ. Ἀνδρέου ἀναφερομένην «Ἀπόφασιν τῆς Ι.Σ. τῆς Ἐκκλησίας Γ.Ο.Χ. Ἐλλάδος» (3224/12.10.2006), μέ τήν ὁποίαν «ἐδιωρίσθη Πνευματικός καί Διοικητικός Προϊστάμενος τῆς Ἱερᾶς Μονῆς μας ὁ κ. Ἀνδρέας»!.  Φαντασθεῖτε πόσον ἀνόητοι προκύπτουν οἱ συντάκται του, διότι εἰς αὐτήν τήν ἐναντίον μας  βλακώδη ἀπόφασιν τῆς 8^ης Αὐγούστου 2006, ἐπικαλοῦνται «’Απόφασιν τῆς Ἱερᾶς σας Συνόδου (= ἱερά συμμορία ψευδαρχιερέων)», τῆς 12.10.2006 !!!

 2) Ἐπίσης ἐζητήσαμεν καί τήν ἐναντίον μας ὐπ’ ἀριθμ. 409/12.5.06 ἰδικήν σας «Ἀναφοράν», ὡς Καθηγουμένου, διά τῆς ὁποίας «ἀνεκοινώσατε» (εἰς τόν Σεβ. κ. Ἀνδρέαν) «τήν αὐτοαποκοπήν μας ἀπό τήν Μίαν, Ἁγίαν, Καθολικήν καί Ἀποστολικήν τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίαν(!) καί τήν προσχώρησίν μας εἰς τήν σχισματοαιρετικήν ὁμάδα ... τοῦ Ἐπισκόπου Κηρύκου Κοντογιάννη...»! Διατί παρακαλοῦμε δέν μᾶς ἐκοινοποιήσατε τά ἀνωτέρω αἰτηθέντα ἔγγραφα; Ὑπάρχουν; Καί ἄν ὄντως ὑφίστανται τόσον κατάπτυστα εἶναι, ὥστε δέν μποροῦν νά κοινοποιηθοῦν εἰς αὐτούς πού ἀναφέρονται; Εὐχόμεθα νά μή χρειασθῆ νά ἀκολουθήσουμε τήν νομικήν ὁδόν διά νά ἔλθουν εἰς χεῖράς μας ...

3) Ἀκολούθως, εἰς τήν ἰδίαν ἀπό 6.9.2006 ἀπάντησίν μας, καί εἰς τά ὑπό στοιχεῖα Α, Β, Γ, καί Δ κεφάλαια αὐτῆς σᾶς ἐπαναλαμβάνομεν καί ἀναλύομεν τήν προηγηθεῖσαν πρώτην ἀπάντησιν (ἀπό 17.6.06), ἀλλά Σεῖς καί πάλιν δέν ἐλάβετε τίποτε ὑπ’ ὄψιν, ἀλλά κατασκευάσατε τάς δύο «ἀποφάσεις» σας περί διαγραφῆς ἡμῶν τῶν Μοναχῶν Κυρίλλου (Α.Π. 411/11.8.2006) καί Βαρνάβα (Α.Π. 419/3.4.2007) ἐκ τοῦ Μοναχολογίου τῆς Ἀδελφότητος τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Μεταμορφώσεως»! Τήν πρώτην φέρεται ὅτι ἀπεφάσισε τό «Ἡγουμενοσυμβούλιο σας» τήν 8.8.2006, πλήν ὅμως τήν ἀπεστείλατε μόλις τήν 4.5.2007, δηλαδή μετά 9 μῆνας!!! Αὐτό καί μόνον μαρτυρεῖ πόσον ἀναξιόπιστοι καταντήσατε διά τήν ἀπιστίαν καί προδοσίαν σας!

ΑΠΑΝΤΩΜΕΝ ΚΑΙ ΕΠ’ ΑΥΤΩΝ ΤΩΝ «ΑΠΟΦΑΣΕΩΝ» ΣΑΣ

(α) 411/11.8.06 καί β) 419/3.4.07)

Ἐπί τοῦ διατακτικοῦ τῆς κατά τοῦ πρώτου ἐξ’ ἡμῶν τοῦ Μοναχοῦ Κυρίλλου «ἀποφάσεώς» σας, ὑπ’ ἀριθμ. 411/11.8.2006, πρός τήν ὁποίαν ἐν πολλοῖς εἶναι ὁμοία καί ἡ 419/3.4.2007 πρός τόν δεύτερον ἐξ’ ἡμῶν, παρατηροῦμεν:

α) Δεχόμεθα ὅτι, ἔστω τήν 11.8.2006 ἡμέραν Πέμπτην καί τήν 3.4.2007 συνεκαλέσατε τό Ἡγουμενοσυμβούλιον καί ἀπεφάνθη ὅτι: α) «Θά ἔδει νά ἔχωμεν τήν εὐλογίαν σας διά νά διακόψωμεν τήν μεθ’ Ὑμῶν κοινωνίαν καί νά ἀπομακρυνθῶμεν ἐκ τῆς Ἀδελφότητος» β) «Ὅτι (ἡ ἐλαχιστότης μου μον.  Κύριλλος) εἶμαι ἀνυπάκουος καί τελείως ἀνυπότακτος καί ἀπεφασίσατε τήν διαγραφήν μου ἐκ τοῦ Μοναχολογίου τῆς Ι.Μ. Μεταμορφώσεως τοῦ Σωτῆρος, τῆς ὁποίας πλέον (καθ’ ἡμᾶς) δέν εἶμαι μέλος»!!! Ἐπίσης, εἰς αὐτήν τήν ἀνόητον ἀπόφασίν σας, ἤχθητε καί διότι δῆθεν «ὁ οἰκεῖος Ἐπίσκοπος εἰς τήν πνευματικήν δικαιοδοσίαν καί ποιμαντικήν εὐθύνην τοῦ ὁποίου ὑπάγεται ἡ Ἱερά Μονή μας, Σεβ.  Μητροπολίτης Θηβῶν καί Λεβαδείας κ. Ἀνδρέας, διά πράξεώς του (σ.σ. Α.Π. 28/28.8.06) μέ ἐκήρυξεν ἀκοινώνητον διά τήν προσχώρησίν μου εἰς τήν σχισματοαίρεσιν τοῦ ἐκπεσόντος Ἐπισκόπου Κηρύκου, ἐν ἀργία τελοῦντος καί ἤδη ὑποδίκου ὄντος ἐνώπιον τῆς Ἱερᾶς Συνόδου διά τά κακόδοξα φρονήματά του»!. Ἐπί ὅλων αὐτῶν ἔχετε τήν ἀπάντησιν κατά παράγραφον ἀμέσως κατωτέρω:

Ἐπί τῆς πρώτης παραγράφου τῆς «Ἀποφάσεώς» σας, τήν ὁποίαν ἐπαναλαμβάνομεν, γράφετε; «Ὁσιώτατε, τό ἡγουμενοσυμβούλιον τῆς καθ’ ἡμᾶς Ἱερᾶς Μονῆς Μεταμορφώσεως τοῦ Σωτῆρος Κουβαρᾶ Ἀττικῆς, κατά τήν συνεδρίασίν του σήμερον Πέμπτην 11.8.2006 λαβών ὑπ’ ὄψιν: τήν αὐτογνώμονα καί ἄνευ ἡμετέρας εὐλογίας ἀποχώρησίν σας κατά τήν 30ήν Μαρτίου 2006 ἀπό τήν ἱεράν Μονήν τῆς μετανοίας σας, συνεκτιμώντας καί τήν ἐν γένει ἀπάδουσαν εἰς μοναχόν ἀνυπάκουον καί τελείως ἀνυπότακτον συμπεριφοράν σας, μέχρι καί τήν ἡμέραν τῆς ἀποχωρήσεώς σας ἐκ τῆς Μονῆς, ἀπεφάσισε τήν διαγραφήν σας ἐκ τοῦ Μοναχολογίου τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Μεταμορφώσεως τοῦ Σωτῆρος, τῆς ὁποίας πλέον παύετε νά εἶσθε μέλος».

Ἀπευθυνόμεθα πρός ἕνα ἕκαστον τῶν μελῶν τοῦ Ἡγουμενοσυμβουλίου, καί πρωτίστως εἰς τούς π. Πρόδρομον, π. Χρυσάφιον καί πάντα ἕτερον καί τούς ἐρωτῶμεν: Ὡς Μοναχοί καί ὡς μέλη τοῦ Ἡγουμενοσυβουλίου, προκειμένου νά λάβετε αὐτήν τήν ἀπόφασιν, ἐλάβατε ὑπ’ ὄψιν σας: α) Τήν προηγηθεῖσαν ἀλληλογραφίαν β) Τήν ἱστορίαν τῆς ἱεροσύλου συμπαιγνίας περί παραιτήσεως τοῦ Ἀρχιεπισκόπου, γ)  Τήν εὐθεῖαν προδοσίαν ὑπό τῆς πλειοψηφίας τῶν Ἀρχιερέων σας ὑπό τόν βλάσφημον καί αἱρετικόν Νικόλαον, καί δ) Τήν ἀπό 2003 ὁμαδικήν ὑπαναχώρησιν τόσον τοῦ Ἀρχεπισκόπου Ἀνδρέου, (ἰδιαιτέρως δέ τοῦ μοιχοῦ καί βλασφήμου διαδόχου του, Πειραιῶς Νικολάου (ἀπό τό 1974-1976) καί τάς ἐπίσης ἀπό τό 2003 σατανικάς ὑπαναχωρήσεις τῶν «Ἀργολίδος» Παχωμίου καί «Περιστερίου» Γαλακτίωνος καί τῶν μετ’ αὐτῶν συμπορευομένων. Ἀγαπητοί πρ. Ἀδελφοί τοῦ Ἡγουμενοσυμβουλίου, συνειδητοποιήσατε τήν προδοσίαν ὅλων τῶν ἀνωτέρω ἤ κάνετε ὑπακοήν - ὑποταγήν τυφλήν καί εἰς θέματα μέ τά ὁποῖα προδίδεται καί καταπατεῖται ἡ Ἐκκλησία; Ἐάν τά ἐλάβατε ὅλα αὐτά ὑπ’ ὄψιν σας καί ἐγκρίνατε καί ὑπεγράψατε αὐτάς τάς ἀποφάσεις, τότε λυπούμεθα, διότι δέν μπορεῖτε νά θεωρῆσθε ὡς ὀρθόδοξοι Μοναχοί, ἀλλ’ ὡς οἱ πιό ἐπικίνδυνοι προδόται τοῦ Χριστοῦ καί τῆς Ἐκκλησίας Του. Ἡμεῖς, καί παρ’ Ὑμῶν, π. Πρόδρομε καί π. Χρυσάφιε, ἐδιδάχθημεν τήν Ὁμολογίαν – Ἐκκλησιολογίαν τῆς Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ἀλλά καί τό ἀπό πάσης ἀπόψεως ἰσχυρόν καί ἔγκυρον τῶν χειροτονιῶν τοῦ 1948 καί ὅτι ἐν Ἑλλάδι, τόν Ὀκτώβριο τοῦ 1971, ἡ Ἱερά Σύνοδος καί ὁλόκληρον τό Σῶμα τῆς Ἐκκλησίας ἐδέχθημεν, ὑπό ρητούς ὅρους καί προϋποθέσεις, συγχωρητικήν εὐχήν καί ὄχι «χειροθεσίαν». Ἡμεῖς δι’ αὐτούς τούς λόγους τούς ἀπεκηρύξαμεν ὅλους αὐτούς τούς ψευδοαρχιερεῖς, ὡς ἀρνητάς καί ἐχθρούς τῆς Ἐκκλησίας, καί ἐξήλθομεν ἐκ μέσου αὐτῶν καί Ὑμῶν, διότι καί σεῖς τούς ἀκολουθεῖτε καί συνεργεῖτε!

Ἐπί τῆς β΄ παραγράφου ἐχούσης οὕτω: «Λαμβανομένου ὑπ’ ὄψιν καί τοῦ ὅτι, ὁ οἰκεῖος Ἐπίσκοπος, εἰς τήν πνευματικήν εὐθύνην τοῦ ὁποίου ὑπάγεται ἡ Ἱερά Μονή μας, Σεβ.  Μητροπολίτης Θηβῶν καί Λεβαδείας κ Ἀνδρέας, διά πράξεώς του σᾶς ἐκήρυξεν «ἀκοινώνητον» διά τήν προσχώρησίν σας εἰς τήν σχισματοαίρεσιν τοῦ ἐκπεσόντος Ἐπισκόπου Κηρύκου, ἐν ἀργία τελοῦντος καί ὑποδίκου ἤδη ὄντος ἐνώπιον τῆς Ἱερᾶς Συνόδου διά τά κακόδοξα φρονήματά του», παρατηροῦμεν: Πλανᾶσθε πλάνην οἰκτράν, διότι ὅσα ἐπικαλεῖσθε εἶναι προσχηματικά καί ψευδῆ, καί ἐξηγούμεθα: Ὁ ὑπάκουος ὑποτακτικός τῶν Τσακίρογλου, Σεβ. κ. Ἀνδρέας, οὔτε «Μητροπολίτης Θηβῶν καί Λεβαδείας» εἶναι, οὔτε καί Ἐπίσκοπος Διαυλείας μπορεῖ νά θεωρῆται, ἀφοῦ οὐδέποτε ἀπό τῆς χειροτονίας του μετέβη εἰς τήν ἕδραν τῆς Ἐπισκοπῆς του, οὔτε ἀνέλαβεν ποτέ Ἐπισκοπικά καθήκοντα! Οὗτος παρέμεινεν πάντοτε εἰς τήν Μονήν ὡς ἐκτελεστικόν ὄργανον ὅλων τῶν σχεδίων τῶν Ἀδελφῶν Τσακίρογλου! Ἀλλοίμονον ἄν οἱ Ἐπίσκοποι ἦσαν σάν τόν κ. Ἀνδρέα. Τότε τίποτε πιό εὐτελές καί ἀνέντιμον ἀπό τούς «Ἐπισκόπους».

Τό κυριώτερον ὅμως εἶναι τό γεγονός ὅτι οἰκεῖος Κανονικός καί ’Ορθόδοξος Μητροπολίτης, εἰς τόν ὁποῖον ὑπάγεται ἡ Ἱερά Μονή μας, εἶναι ὁ Σεβ/τος Μητροπολίτης κ. Κήρυκος, ὁ ὁποῖος παραμένει Ὀρθόδοξος καί Κανονικός Μητροπολίτης τῆς Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας. Οὗτος, μέχρι σήμερον, πιστῶς βαδίζει εἰς τήν γραμμήν τῶν Ἁγίων Πατέρων καί τοῦ ὁμολογητοῦ Ἱεράρχου Ματθαίου καί δι’ αὐτό ἐτέθημεν ὑπό τό ὠμοφόριόν του. ΣΧΙΣΜΑΤΟΑΙΡΕΤΙΚΟΙ καί ΕΚΠΕΣΟΝΤΕΣ, ἀποδεδειγμένως καί ἐκ τῶν πραγμάτων, εἶναι ἡ ἀσεβεστάτη συμμορία τῶν «Ἐπισκόπων» σας ὑπό τόν ματαιόφρονα, βλάσφημον καί αἰρετικόν «Πειραιῶς» κ. Νικόλαον. Σχισματοαιρετικοί καί ἐκπεσόντες εἶναι καί ὅσοι ἀκολουθοῦν αὐτούς τῶν ὁποίων ἡ ἀπό τό 2003, «πίστις καί ὁμολογία», εἶναι ὅτι «καί εἰς τήν Ἀμερικήν τόν Σεπτέμβριον καί εἰς τήν Ἑλλάδα τόν Ὀκτώβριον τοῦ 1971 ἔλαβον χειροθεσίαν ὡς ἐπί σχισματικῶν», ἐνῶ μέχρι καί τό 2003, ΕΡΓΩ ΚΑΙ ΛΟΓΩ ΚΑΘΟΛΙΚΩΣ καί ΟΜΟΦΩΝΩΣ ὡμολογεῖτο καί ἐβιώνετο καί ὑπ’ αὐτῶν, ἤ καλύτερον πρωτίστως ὑπ’ αὐτῶν, ἡ ἀλήθεια, ὅτι εἰς τήν Ἑλλάδα ἡ Ἱερά Σύνοδος ἐδέχθη τήν Ἐξαρχία, διότι ὅπως αὕτη ἐδήλωνεν, ἐπετέλεσεν μέγα ἱεραποστολικόν ἔργον καί κατόπιν οἰκονομικῶς καί ὑπό ὅρους, ἠνέχθη τήν ἁπλῆν συγχωρητικήν εὐχήν διά τήν ἑνότητα ὅλων εἰς τήν Γνησίαν Ὀρθοδόξον Ἐκκλησίαν. Αὐτήν τήν ἀλήθειαν, κατά τόν πλέον γελοῖον τρόπον, ὡς ἄτομα καί ὡς «ἀσεβής συμμορία», ἀπό τοῦ Φεβρουαρίου τοῦ 2003, ἐπρόδωσαν καί προδίδουν, συμπορευόμενοι καί πιασμένοι χέρι χέρι σάν τυφλοί οἱ «Ἀρχιερεῖς» σας!!! Τόσον ἐσκοτίσθησαν καί τόσον τούς ἀπεθράσυνεν ὁ πονηρός ὥστε ὁ «Ἀργολίδος» κ. Παχώμιος, ἀπό τό 2003 καί 2004, δαιμονιωδῶς κηρύσσει ὅτι «ὅλοι οἱ Ἀρχιερεῖς προερχόμεθα ἀπό χειροθετημένους καί οὐδείς καθαρός ἀπό αὐτόν τόν θανάσιμον ρύπον τῆς χειροθεσίας».

Ἡμεῖς οἱ ἐλάχιστοι, αὐτόν μέν τόν διαψεύδομεν καί τόν οἰκτείρομεν, ὅμως τήν ἐσχάτην ΒΛΑΣΦΗΜΙΑΝ του κατά τῆς Ἀποστολικῆς του Διαδοχῆς, ἡ ὁποία ἀπετολμήθη ὑπαναχωρητικῶς μετά 33 ἔτη, τήν ΑΝΑΘΕΜΑΤΙΖΟΜΕΝ τρίς. Ἐμωράνθη ὁ Γέρων αὐτός καί δέν γνωρίζει τί λέγει, διότι οὗτος ὁ δαιμονικός ἰσχυρισμός του τόν φέρει εἰς ἀντίθεσιν μέ ὅσα ὑπέγραψεν ἀπ’ ἀρχῆς ἤ καί ἀπό τῆς καθαιρέσεως τοῦ Καλλίστου καί ὅλων τῶν ἐπισήμων ἑκάστοτε συγκεκριμένων Συνοδικῶν καί μή ἱστορικῶν Ὁμολογιῶν. Ἡ κατάπτυστος αὐτή δαιμονική βλασφημία καί τόν ἴδιον καί ὅλους τούς ὁμόφρονάς του, τούς κατήργησεν καί δέν εἶναι πλέον ὀρθόδοξοι Ἀρχιερεῖς, ἀλλά διάκονοι τοῦ πονηροῦ, ὁ ὁποῖος κατευθύνει τό κίνημα τοῦ παλαιοημερολογιτικοῦ των Οἰκουμενισμοῦ. 

Αὐτούς δυστυχῶς ἀκολουθεῖτε, καί τό χειρότερον ὅτι θέλετε νά παρασύρετε καί ἡμᾶς.  Ἀλήθεια δέν νομίζετε ὅτι ὁ πρ.  Φλωρίνης, ἐμπρός εἰς ὅλους αὐτούς, φαντάζει ὡς πολύ μικρότερος προδότης; Μή μᾶς διαλανθάνει ὅτι πρίν ἀπ’ ὅλα αὐτά ὁ «’Αρχιεπίσκοπός» σας, ὁ «Πειραιῶς» Νικόλαος, βάσει τοῦ 54/76 ἀπαλλακτικοῦ του Βουλεύματος, κατά τόν πλέον ἐπίσημον τρόπον δέχεται ὅτι «τό 1937 ὁ Ἅγιος Πατέρας κατέστη σχισματικός, ἵδρυσε μία δεύτερη ἐκκλησία παλαιοημερολογιτῶν, καί ὅτι αἱ χειροτονίαι τοῦ 1935 καί 1948 ἦσαν ἄκυροι, τῶν μέν πρώτων διότι οἱ τρεῖς Ἀρχιερεῖς ὅταν τόν Μάϊο τοῦ 1935 ἐχειροτόνουν Ἐπισκόπους εἶχον δῆθεν καθαιρεθεῖ ὑπό τοῦ Νεοημερολογιτισμοῦ, ὁ δέ Ἅγιος Πατήρ ὅταν ἐχειροτόνει τόν Σεπτέμβριον τοῦ 1948, ἐχειροτόνησεν «ἀκύρως», διότι ἀφ’ ἑνός εἶχεν «ἄκυρον» τήν Ἀρχιερωσύνην ἀπό τό 1935, καί ἐκ δευτέρου διότι ἐχειροτόνησεν μόνος του». Αὐτός εἶναι ὁ «’Αρχιεπίσκοπός σας καί αὐτή εἶναι ἡ Σύνοδός σας»! ΔΙ’ ΑΥΤΑ ΤΟΥΣ ΑΠΕΚΗΡΥΞΑΜΕΝ.

Ἡμεῖς δεχόμεθα, ὁμολογοῦμεν καί διακηρύσσομεν ΠΑΝΙΣΧΥΡΟΥΣ τάς χειροτονίας τοῦ 1935, 1948 καί 1995 καί ὅσας ὁμοίας ἀκολουθήσουν καί θά ἐξασφαλίσουν ἀδιάκοπον καί γνησίαν τήν Ἀποστολικήν Διαδοχήν, καί ἀπρόσκοπτον τό ἔργον τῆς Ἐκκλησίας. Αὐτήν τήν ἀλήθειαν κρατεῖ πιστῶς ὁ Μητροπολίτης Κήρυκος καί οἱ περί αὐτόν ὀλίγοι Κληρικοί καί πιστοί λαϊκοί.  Κλεῖστε, λοιπόν, τά βλάσφημα καί αἱρετικά στόματά σας, τά ὁποῖα ἤνοιξεν ὁ πονηρός καί σᾶς πλανᾶ. Ἄν διαφωνῆτε, ἰδού εἰς τό Καθολικόν τῆς Ἱερᾶς μας Μονῆς νά διαλεχθῶμεν ἐν ἀγάπῃ καί νά ἀποδειχθῆ ἡ ἀλήθεια καί συντριβῆ ὁ διάβολος τῆς βλασφημίας, ὁ ὁποῖος πολεμᾶ τήν Ἐκκλησίαν ἀπό τό 1924, τό 1935, τό 1937 καί ἰδιαιτέρως τό 1948, 1971, 1995, 2003 καί μέ αὐτάς τά ἀποφάσεις σας τό 2006 καί 2007.    

Ἐπί τῆς γ παραγράφου εἰς τήν ὁποίαν γράφετε: «Τοῦ λοιποῦ οὐδεμία σχέσις ὑφίσταται μεταξύ ὑμῶν καί τῆς καθ’ ἡμᾶς Ἱερᾶς Μονῆς, τῆς εἰσόδου σας (σ.σ. ἡμῶν τῶν Μοναχῶν Κυρίλλου καί Βαρνάβα)  ἀπαγορευομένης εἰς τούς χώρους Αὐτῆς. Ἡ Ἱερά ἡμῶν Μονή δέν εὐθύνεται πλέον δι’ οἱανδήποτε ἐνέργειά σας, σᾶς παραπέμπει δέ εἰς τήν κρίσιν καί τό ἔλεος τοῦ Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, τάς μοναχικάς ὑποσχέσεις πρός τόν Ὁποῖον ἀθετήσατε, διά τῆς ἐν γένει ἀντιμοναχικῆς σας στάσεως καί συμπεριφορᾶς, ἐπισφραγισθείσης διά τῆς αὐτογνωμόνου καί λαθραίας φυγῆς σας ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μονῆς τῆς μετανοίας σας», πάλιν σᾶς ἀπαντῶμεν:

     α) Ναί, ὑφίσταται μέγα χάσμα μεταξύ Ὑμῶν ὡς Ἡγουμενοσυμβουλίου καί ἡμῶν τῶν ἐλαχίστων Μοναχῶν Κυρίλλου καί Βαρνάβα. Αὐτό δέ τό χάσμα τό προκαλεῖ ἡ ἀπό τό 2003 ἐπίσημος ἄρνησις τῆς Ἐκκλησιολογίας καί τῆς Ἀποστολικῆς Διαδοχῆς ὑπ’ αὐτῶν τούς ὁποίους ἀκολουθεῖτε καί μετά τῶν ὁποίων συνεργεῖτε. Μεταξύ, ὅμως, ἡμῶν καί τῆς ἱστορικῆς Ἱερᾶς Μονῆς τῆς Μετανοίας μας, δέν ὑφίσταται οὐδέν χάσμα, ἀντιθέτως οἱ δεσμοί ἔγιναν ἰσχυρότεροι ἀπό τήν ὥραν κατά τήν ὁποίαν σᾶς ἀπεκηρύξαμεν καί ἐξήλθομεν ἐκ μέσου ὑμῶν, αὐστηρῶς καί μόνον, διά τούς συγκεκριμένους λόγους Πίστεως. Ὡστόσον ἡμεῖς δέν σᾶς παραπέμπομεν «εἰς τήν κρίσιν τοῦ Θεοῦ», διότι ἀκόμη προσευχόμεθα νά ἀνανήψετε καί ἐπανέλθητε εἰς τήν προτέραν καλήν Ὁμολογίαν, ἀποπτύοντες τάς βλασφημίας τῶν προδοτῶν Ἀρχιερέων σας, οἱ ὁποῖοι καθ’ ἡμᾶς εἶναι χείρονες ὄχι μόνον τοῦ Χρυσοστόμου Παπαδοπούλου, ἤ τοῦ πρώην Φλωρίνης Χρυσοστόμου, ἀλλά καί τοῦ Μελ. Μεταξάκη καί τοῦ Ἀθηναγόρου καί μέχρι καί τῶν κ.κ. Βαρθολομαίου καί Χριστοδούλου. ’Αλλά τί λέγομεν, εἶναι χείρονες ὅλων τῶν ἀνά τούς αἰῶνας προδοτῶν – αἱρεσιαρχῶν καί Ἐκκλησιομάχων. Λέγομεν χείρονες ὅλων αὐτῶν, διότι τό κίνημά των καί ἡ προδοσία των εὑρίσκεται ἐντός τοῦ Παπικοῦ - Προτεσταντικοῦ καί ἐν γένει Σιωνιστικοῦ σχεδίου περί «νέας τάξεως πραγμάτων», ἡ ὁποία προβλέπει τόν ἀφανισμόν τῆς Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας.

***

Καί ἐπί τῆς ὑπ’ ἀριθμ. Πρωτ. 419/3.4.2007 ἀποφάσεως, κατά τοῦ δευτέρου ἐξ’ ἡμῶν τοῦ Μοναχοῦ Βαρνάβα, ἡ ὁποία, ὅπως ἤδη ἐσημειώθη, ἐν πολλοῖς εἶναι ἰδία, μέ τήν μόνην διαφοράν ὅτι οἱ ἀνόητοι καί ἐσκοτισμένοι συντάκται, προσέθεσαν εἰς αὐτήν καί τοῦτο τό βλάσφημον καί αἱρετικόν, κατά τό ὁποῖον δῆθεν ἡμεῖς, εἰς τό ἀπό 17.6.2006 ἔγγραφόν μας, περιελάβομεν τήν φράσιν περί «Διακοπῆς κοινωνίας μας μετά τῆς ὑπό τόν Μακαριώτατον Ἀρχιεπίσκοπον κ.κ. Νικόλαον τελούσης Ἐκκλησίας ΓΟΧ Ἑλλάδος». Ὦ τῆς μωρίας καί τοῦ σκότους, διότι ἡμεῖς, τό Καϊαφικόν συνέδριον ὑπό τόν πρῶτον Αἱρεσιάρχην καί Ἐκκλησιομάχον Νικόλαον δέν διανοούμεθα νά ἀποκαλέσωμεν ὡς «Ἐκκλησίαν Γ.Ο.Χ.», ἀλλά καί διότι ἡ ὅλη διατύπωσις εἶναι ΚΑΘΑΡΑ ΑΙΡΕΤΙΚΗ – ΠΡΟΤΕΣΤΑΝΤΙΚΗ, κατά τήν ὁποίαν κάθε ὁμάδα – συνάθροισις ἀποτελεῖ «Ἐκκλησίαν» τελοῦσαν ὑπό τινα αἱρεσιάρχην! Αὐτήν τήν συνείδησιν ἔχετε  περί Ἐκκλησίας!! Ἡ Ἐκκλησία σας «τελεῖ ὑπό τόν Ἀρχιεπίσκοπον κ.κ. Νικόλαον;» !!  Εἴδατε πόσον σᾶς διέβρωσεν ὁ παλαιοημερολογιτικός οἰκουμενισμός, ὥστε νά ὁμολογῆτε ὅτι ἡ Ἐκκλησία σας τελεῖ ὑπό τόν κ. Νικόλαον καί ὅτι εἶναι μία ἀπό τάς 3-4 τοιαύτας ἐν Ἑλλάδι «Ἐκκλησίας», τάς τελούσας ὑπό ἀναλόγους «Ἀρχιεπισκόπους» καί «Συνόδους»! Ὦ ἐλεεινόν δαιμονικόν κατάντημα!  Ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ δέν τελεῖ ὑπό οὐδένα Ἀρχιεπίσκοπον ἤ Πατριάρχην ἤ Σύνοδον, ἀλλ’ ὁ κάθε Κανονικός καί Ὀρθόδοξος Ἀρχιερεύς εἶναι ταπεινός δοῦλος καί διάκονος τοῦ Σώματος τῆς Μιᾶς, Ἁγίας Ἐκκλησίας, ἡ ὁποία τελεῖ ὑπό τήν Μίαν Ἁγίαν Κεφαλήν, τόν Χριστόν! 

Καί ἐπί τῆς ἐπαναλαμβανομένης κακοήθους ψευδοῦς κατηγορίας σας, καθ’ ἥν δῆθεν ὁ Σεβ/τος Μητροπολίτης κ. Κήρυκος «ἔχει κακόδοξον φρόνημα καί τό κηρύσσει γυμνῆ τῆ κεφαλῆ», πάλιν ἔχετε τήν ἀπάντησιν:

Ὁ Σεβ. Μητροπολίτης κ. Κήρυκος δέχεται. κατά τούς Ἁγίους Πατέρας, τήν κοινωνίαν καί ἑνότητα τῆς Ὁμοουσίου Τριάδος, ὡς «πρώτην, Ἄναρχον Ἐκκλησίαν» περί τῆς ὁποίας ὡς ἀκτίστου καί ἀπερινοήτου οὐδείς δύναται νά ἐκκλησιολογῆ, ἀλλά μόνον διά τήν κτιστήν Ἐκκλησίαν τῶν Ἀγγέλων καί τῶν Πρωτοπλάστων, τήν Ὀποίαν ὁ Κύριος, διά τῆς ὅλης οἰκονομίας Του, «μετεφύτευσεν» εἰς τήν γῆν καί οὕτω μίαν ‘Εκκλησίαν ὁμολογοῦμεν καί Αὐτῆς τήν Ἐκκλησιολογίαν κηρύττομεν. Μελετῆστε τά κείμενα τοῦ Σεβ/του Μητροπολίτου μας καί προηγουμένως τήν ἀπό τοῦ 1997 ὁμιλίαν τοῦ θεολόγου Ἐλευθερίου Γκουτζίδη, καθώς καί ὅλα τά σχετικά Θεολογικά Ὑπομνήματά του, τά ὁποῖα περιέχουν τήν κοινήν πίστιν καί διδασκαλίαν τῶν Ἁγίων Πατέρων καί ἐξαιρέτως Αὐτοῦ τοῦ Κυρίου μας (Ἰωάννου ΙΖ). Ἄν ἀγαπητοί ὅσα ὁ θεολόγος κ. Ἐλευθέριος Γκουτζίδης ἔγραψεν καί ἐπ’ αὐτῶν συνευδοκεῖ ὄχι μόνον ὁ Σεβ/τος Μητροπολίτης μας, ἀλλά καί ὁλόκληρον τό πιστόν λεῖμμα τῆς Χάριτος, ἄν, λέγομεν, ὅλα αὐτά εἶναι «κακοδοξία», δέν ἔχετε δικαίωμα νά σιωπᾶτε, ἀλλά ἐν «Ἐκκλησία» (Συνόδῳ, συνάξει μεγάλη) νά μᾶς διαφωτίσετε καί νά μᾶς βγάλετε ἐκ τῆς ὑφ’ ὑμῶν χαρακτηριζομένης ὡς δῆθεν «κακοδοξίας».  Οἱ Ἅγιοι Πατέρες αὐτό ἔκαμαν ἀπό τήν Α΄ Οἰκουμενικήν Σύνοδον, καί αὐτό κάμνουν καί σήμερον οἱ Ὀρθόδοξοι καί ζῶντα μέλη τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ. Γίνετε (ἄν δέν εἶσθε βλάσφημοι καί αἱρετικοί) μέ τήν συγκεκριμένην συμπεριφοράν καί πρᾶξιν νέοι ὁμολογηταί Πατέρες διά νά σᾶς ἀκολουθήσωμεν.

Ὡς ἐν ἐπιλόγῳ ἀνακεφαλαιώνοντας σᾶς τονίζομεν:

1) Οἰκεῖος, Κανονικός καί Ὀρθόδοξος Μητροπολίτης καθ’ ἅ ὁρίζουν οἱ ἱεροί Κανόνες περί Μονῶν, εἰς τοῦ ὁποίου τήν Πνευματικήν καί Διοικητικήν ἁρμοδιότητα καί εὐθύνην ὑπάγονται καί αἱ δύο ἱστορικαί Ἲεραί Μοναί τῆς Ὀρθοδοξίας (τῆς Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος), εἶναι ὁ Σεβ/τος Μητροπολίτης Μεσογαίας καί Λαυρεωτικῆς κ. Κήρυκος, εἰς τήν Μητροπολιτικήν περιφέρειαν τοῦ ὁποίου εὑρίσκονται αὗται. Οὗτος σήμερον εἶναι ὁ μόνος ’Ορθόδοξος καί Κανονικός Μητροπολίτης, (προσευχόμεθα καί μέχρι τελευταίας του ἀναπνοῆς) διότι διακρατεῖ ἀκαινοτομήτως ἅπαντα τά τῆς Ὀρθοδοξίας καί μετά τῶν ἐλαχίστων Κληρικῶν, Μοναχῶν καί Λαϊκῶν, ΜΑΧΕΤΑΙ εἰς τήν πρώτην γραμμήν τοῦ Ἐκκλησιαστικοῦ μετώπου, τό ὁποῖον ἤνοιξαν τά μακράν καί τά ἐγγύς Κέντρα τοῦ Ἑβραϊσμοῦ, Παπισμοῦ, Νεοημερολογιτικοῦ καί Παλαιοημερολογιτικοῦ Οἰκουμενισμοῦ καί μετά τῶν ὁποίων προκύπτετε συνεργαζόμενοι καί ἐκτελοῦντες τά σχέδιά των καί σεῖς.

2) Ἄν, ὅλα ὅσα, ἀπ’ ἀρχῆς καί μέχρις ὑμῶν, ἐξεστόμισαν καί ἔγραψαν τά ἀπύλωτα στόματα τοῦ Ἅδου κατά τοῦ θεολόγου Ἐλευθ.  Γκουτζίδη, τοῦ Σεβ.  Κηρύκου, τοῦ π. Ἀμφιλοχίου καί ὅλων ἡμῶν, ἄν, ἐπαναλαμβάνομεν σᾶς ἐκφράζουν, τότε ἀμέσως ὀφείλετε, ὄχι ἀνευθύνως κρυπτόμενοι νά συκοφαντῆτε, ἀλλά μέ Κανονικόν τρόπον, χριστιανικήν καλήν παρρησίαν, ἐπιχειρήματα καί προπάντων ἐν ἀγάπῃ Χριστοῦ νά ἀποδείξετε τάς «κακοδοξίας» καί ἡμεῖς δεσμευόμεθα νά διορθώσωμεν, ἐν ἐναντίᾳ ὅμως περιπτώσει νά διορθώσετε σεῖς τήν συμπεριφορά σας, τά φρονήματά σας καί νά ἀναθεωρήσετε τάς κατά τῆς Ἐκκλησιολογίας καί Ἀποστολικῆς Διαδοχῆς βλασφημίας – προδοσίας σας.

Τέλος νά εἶσθε βέβαιοι, ὅτι:

α) Αἱ ἐναντίον μας ἀποφάσεις σας ἐπ’ ἀληθεία προκύπτουν ἀπολύτως σκόπιμοι καί προσχηματικαί, διό εἶναι ἀντικανονικαί, ἀντορθόδοξοι, ἔχουν σατανικήν δεοντολογίαν καί δι’ ὅλα αὐτά εἶναι ἄκυροι καί δι’ ἡμᾶς τούς Μοναχούς Κύριλλον καί Βαρνάβα λογίζονται ἀνυπόστατοι, ἐνῶ δι’ Ὑμᾶς τούς «ἀρχιτέκτονας» αὐτῶν, ἐφ’ ὅσον δέν τάς ἀνακαλέσετε ὡς ἁρμόζει, ἀποτελοῦν καί θά ἀποτελοῦν, ἄχρις τῆς ἐκδικάσεώς των, ἔσχατον ἀδίκημα, οὐχί τόσον καθ’ ἡμῶν, ὅσον κατά τῆς Ἁγίας Μητρός μας Ἐκκλησίας.

β) Ὡς προδόται Αὐτῆς δέν σᾶς ἀνήκει κἄν ἡ διοίκησις τῶν ἱερῶν Μονῶν, τάς ὁποίας ὁ ἐν Ἁγίοις Πατήρ ἡμῶν Ματθαῖος ἵδρυσεν διά νά διακονήσουν τήν Ἐκκλησίαν καί παραμείνουσι φάροι τῆς Ὀρθοδοξίας. Καταγγέλλεσθε ὡς δυνάσται, οἱ ὁποῖοι διαιρέσατε τάς Ἀδελφότητας καί μέ πρωτοφανεῖς ψυχολογικάς μεθόδους ἠλλοιώσατε τήν προσωπικότητα τῶν περισσοτέρων ἐκ τῶν μελῶν αὐτῶν, καί ὑπετάξατε αὐτούς ὄχι ἐν ἐλευθερίᾳ Χριστοῦ καί τῆ ὀρθῆ πίστει καί τῆ ἀγία μοναχικῆ ὑπακοῆ, ἀλλά διά «Γκουρουϊστικῶν» ἀπομιμήσεων καί μεθόδων τῶν Τσακίρογλου.

Δέν ἔχετε θέσιν εἰς τάς Όρθοδόξους Μονάς μας καί πρός τόν σκοπόν τῆς ἀπομακρύνσεώς σας θά συνεχίσωμεν νά σᾶς πολεμῶμεν μέ τήν ἀγάπην καί τήν καθαράν Ὁμολογίαν μέχρις ὅτου ἡ Χάρις τοῦ Θεοῦ ἐξεγείρει τάς κοιμωμένας συνειδήσεις τῶν μελῶν τῆς Ἀδελφότητος καί ἀπό κοινοῦ συμβάλωμεν ὥστε νά ἀνάψουν καί πάλιν οἱ ἐσβησμένοι Φάροι, τούς ὁποίους σβήσατε ἐσεῖς, διότι θέλετε τάς ἱεράς Μονάς μας κέντρα τῶν ἐχθρῶν τῆς Ὀρθοδοξίας.

Ταῦτα, χάριτι Χριστοῦ καί ἐν ἐπιγνώσει τῆς μηδαμινότητός μας, ὑπογραφόμεθα ἐλάχιστοι ἐν Μοναχοῖς.

Ἀρμόδιος δικαστικός Ἐπιμελητής νά ἐπιδώση νομίμως τήν παροῦσαν εἰς τούς: α) Καθηγούμενον Στέφανον (κατά κόσμον Στυλιανόν Τσακίρογλου) καί β) Τά Μέλη τοῦ Ἡγουμενοσυμβουλίου, ἤτοι Μοναχόν Πρόδρομον καί Μοναχόν Χρυσάφιον εἰς τήν Ἱεράν Μονήν Μεταμορφώσεως τοῦ Σωτῆρος εἰς Κουβαρᾶν Ἀττικῆς πρός γνῶσίν των καί διά τάς Κανονικάς καί Νομίμους συνεπείας.

+ Μοναχός Κύριλλος                                            + Μοναχός Βαρνάβας

Σημείωσις: Ἡ Ἀνοικτή Ἐπιστολή τῶν Μοναχῶν Κυρίλλου καί Βαρνάβα ἐπεδόθη τήν 21 Ἰουνίου 2007 (ν.ἡ.) εἰς τόν πρώην Καθηγούμενον Στέφανον διά τοῦ Δικαστικοῦ Ἐπιμελητοῦ Δημητρίου Γκίκα Κορωπίου Ἀττικῆς. Τήν Ἔκθεσιν Ἐπιδόσεως τοῦ Δικαστικοῦ Ἐπιμελητοῦ παρέλαβεν ὁ μον. Χρυσάφιος.