ΥΠΟΜΝΗΝΑ ΕΤΟΥΣ 2000 ΠΕΡΙ ΣΥΝΟΔΙΚΩΝ ΑΥΘΑΙΡΕΣΙΩΝ


ΓΝΗΣΙΑ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΜΕΣΟΓΑΙΑΣ ΚΑΙ ΛΑΥΡΕΩΤΙΚΗΣ
ΣΤΡΟΓΓΥΛΗ (ΣΤΑΜΑΛΑ) 194 00 Τ.Θ. 54  ΚΟΡΩΠΙ ΑΤΤΙΚΗΣ
ΤΗΛ. 210.6020176,  210 2466057
         
Α.  Π.  203                                                       ᾿Εν ᾿Αθήναις τῇ 12-6-2001 (π.ἡ.).

ΥΠΟΜΝΗΜΑ
ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΙΕΡΑΝ ΣΥΝΟΔΟΝ

(ΘΕΜΑ: Τά δημοσιεύματα τοῦ Κ.Γ.Ο. ᾿Ιουλίου 220, Αὐγούστου 2000,
καί ᾿Ιαν.- Φεβρ. 2001, καί ἕτερα θέματα Πίστεως καί ῾Ομολογίας,
ὡς καί Κανονικῆς Τάξεως).

ΠΡΟΣ
τόν Μακαριώτατον ᾿Αρχιεπίσκοπον κ. ᾿Ανδρέαν, καί τούς Σεβ/τους ᾿Αρχιερεῖς,  μέλη τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου τῆς Γνησίας ᾿Ορθοδόξου ᾿Εκκλησίας τῆς ῾Ελλάδος.

Μακαριώτατε καί Σεβασμιώτατοι ᾿Αρχιερεῖς, ἐν συνεχείᾳ τῆς προηγουμένης μου ἐπιστολῆς (ὑπ᾿ ἀριθμ. Πρωτ.  202), μέ τήν ὁποίαν διά τετάρτην φοράν ἐζήτησα Πρακτικά καί ᾿Αποφάσεις τῶν δύο τελευταίων συνεδριάσεων τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου (31-1-2000 καί 24-4-2001), διότι μέ ἀφοροῦν ἄμεσα, ἐπανέρχομαι, διότι πρέπει νά ἐπιστήσω τήν προσοχήν ἐπί τῶν εὐθυνῶν μας πού βαρεῖαι προκύπτουν καί ἐκ τῶν προκλητικῶν δημοσιευμάτων τοῦ  "Κ.Γ.Ο. ᾿Ιουλίου 2000, Αὐγούστου 2000, καί ᾿Ιανουαρίου Φεβρουαρίου 2001[1].
Μέ τά ἐν λόγῳ δημοσιεύματα πρέπει νά ἀσχοληθοῦμε, νά προβληματισθοῦμε καί νά ἀποφασίσουμε τήν ἀνάκλησίν των, ἐνῶ ὀφείλουμε  νά ζητήσουμε καί τόν λόγον διά τό κατάντημα τοῦ ἐπισήμου δημοσιογραφικοῦ ᾿Οργάνου, τοῦ "ΚΗΡΥΚΟΣ ΓΝΗΣΙΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ". Τοῦτο, καθ᾿ ἡμᾶς, μετετράπη εἰς εὐτελές συκοφαντικόν ὄργανον  καί ἐτέθη ἀποκλειστικῶς εἰς τήν διάθεσιν τοῦ κ. Κάτσουρα κλπ.  μεθ᾿ ὧν συνεργάζεται. Διό καί πάλιν θέτομεν θέμα ἀμέσου ἀπαλλαγῆς τοῦ κ. Δ. Κατσουρα ἀπό τῆς θέσεως τοῦ Διευθυντοῦ, διότι, ὅσον παραμένει εἰς τήν θέσιν αὐτήν, ἐπιτείνονται τά εἰς βάρος του Κανονικά καί Νομικά ἀδιέξοδα, ἐνῶ ἡ ποιότητα τοῦ περιοδικοῦ προκαλεῖ ἐντροπήν καί θά ἔχῃ εἰς τό μέλλον ἀνυπολογίστους συνεπείας διά τήν ᾿Εκκλησίαν.
Πέραν τούτου μόνον ὄργανον τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου δέν μπορεῖ νά εἶναι, ὅταν κυκλοφορῇ σύμφωνα μέ τάς περιστάσεις καί τήν δεοντολογίαν τῶν ἐξωεκκλησιαστικῶν, ἤ ὅταν δέν ἔχῃ καμμίαν ἀπολύτως ἐπικαιρότητα, ἀλλά ἀφήνεται νά περάσουν  6 καί 7 μῆνες, ἤ καί περίπου ἔτος, νά ἔχουν ἐξελιχθεῖ κάποια γεγονότα, καί τότε ἐκτός τόπου καί χρόνου καί ἀνεπίκαιρα κυκλοφορεῖ, παντοτε, ὅμως, διά νά συκοφαντήσῃ καί κυρίως διά νά ἐξυπηρετήσῃ τόν παλαιοημερολογιτικόν Οἰκουμενισμόν,
Παρακολουθεῖστε, παρακαλῶ, τήν χρονολογική τους σειρά καί τήν καθυστέρησι τῶν τευχῶν: α) Τοῦ ᾿Ιουλίου ἐκυκλοφορήθη τήν 27 Σεπτεμβρίου 2000 β) Τοῦ Αὐγούστου ἐκυκλοφορήθη. τόν Φεβρουάριον, ἐνῶ ἐγκατελείφθησαν τῶν μηνῶν Σεπτεμβρίου-᾿Οκτωβρίου, Νοεμβρίου καί Δεκεμβρίου 2000 καί κυκλοφορεῖ τήν Κυριακή τοῦ Τυφλοῦ - ῾Αγίου Γεωργίου (23-4-2001) τό τεῦχος τοῦ ᾿Ιανουαρίου Φεβρουαρίου 2001, δ) Τά τεύχη Σεπτεμβρίου, ᾿Οκτωβρίου, Νοεμβρίου καί Δεκεμβρίου τυπώνονται, κατά τό "ἅρπα κόλα", κατά μῆνα Μαϊο - ᾿Ιούνιο τοῦ 2001, καί δέν ἔχουν κυκλοφορηθῇ ἀκόμη.
Διερωτῶμαι: Δέν ἐνδιαφερόμεθα καθόλου, δέν αἰσθανόμεθα ἐντροπήν διά τό κατάντημα;  Διότι κατάντημα εἶναι τό γεγονός, ὅτι τό ἱστορικόν καί λαμπρόν Δημοσιογραφικόν ῎Οργανον τῆς Γνησίας ᾿Ορθοδόξου ᾿Εκκλησίας, ὁ "ΚΗΡΥΞ ΓΝΗΣΙΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ" κατήντησεν ἔνα ἀνυπόληπτον, ταπεινόν ὄργανον  τοῦ κ. Κάτσουρα καί ὅλου τοῦ παρασυνοδικοῦ κατεστημένου, ἀλλά καί τοῦ ἐξωεκκλησιαστικοῦ τοιούτου. Αὐτή ἡ διάλυσις πού παρουσιάζεται καί φαίνεται πρός τά ἔξω, δυστυχῶς, εἶναι πολύ μεγαλυτέρα εἰς τήν πραγματικότητα. Παρακαλῶ νά ἴδωμεν εἰς τήν συνέχεια τό κατάντημά μας μέσα ἀπό τά δημοσιεύματα τοῦ "Κήρυκος":

Α
Τό δημοσίευμα τοῦ "Κ.Γ.Ο." μηνός ᾿Ιουλίου 2000

Τό δημοσιευθέν εἰς τό τεῦχος τοῦ ᾿Ιουλίου 2000 ρεπορτάζ, ἀποδεδειγμένως, ἀπετέλεσε τήν πλέον ἀτυχῆ ἐνέργειαν τοῦ κ. Κάτσουρα, ἡ ὁποία ὅπως καί αἱ λοιπαί θά τοῦ στοιχίσουν πολύ, ἔστω καί ἄν εἰς αὐτάς ἐνθαρρύνεται ἀπό ἐλάχιστα Συνοδικά μέλη. Παρακαλῶ νά παρακολουθήσουμε αὐτό τό ἀτυχές ρεπορτάζ, αὐτόν τόν "σαπρόν καρπόν", ὅπως τόν ἐχαρακτηρίσαμε, διά νά ἴδωμεν καί τάς ἰδικάς μας βαρυτάτας εὐθύνας καί ὡς ἄτομα καί ὡς ῾Ιερά Σύνοδος:
α) Εἰς αὐτό τό ρεπορτάζ τό ὁποῖον δημοσιεύεται τόν Σεπτέμβριον - ᾿Οκτώβριον τοῦ 2000 παρουσιάζεται ὁ Παν/τος ῾Ιερ/χος  π. ᾿Αμφιλόχιος, ὅτι διέκοψε τό μνημόσυνον τοῦ ᾿Επισκόπου Λαρίσης κ. Παναρέτου, καί ὅτι κατ᾿  αὐτοῦ ἐκινήθη τό Α'βάθμιον Συνοδικόν δικαστήριον κλπ.  ῾Η ᾿Ενδημοῦσα  Ι. Σύνοδος τῆς 26-8-2000 ἐγνώριζεν , ὅτι ἅπαντα τά ἀνωτέρω εἶναι ΑΝΑΛΗΘΕΣΤΑΤΑ, διότι ἤδη ἀπό τήν 29 ᾿Ιουνίου 2000, ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Λαρίσης κ. Πανάρετος εἶχεν ἀνακαλέσει ὅλους τούς λόγους πίστεως καί ἰδιαίτερα τήν καταχθόνιον σκευωρίαν τῶν μ. Μαξίμου καί Δ. Κάτσουρα, ἤτοι τήν ὑπ᾿ ἀριθμ. 15/7-9-99 παράνομον, ἀντικανονικήν καί ἄκυρον πράξιν "ἀργίας", κλπ. Τήν 29 πρός 30 ᾿Ιουνίου ἐγένετο μικρά Πεντηκοστή εἰς τό ἐν Ραψάνῃ Πυργετοῦ ῾Ησυχαστήριον τῶν ῾Αγίων ᾿Αποστόλων τῆς Μητροπόλεως Λαρίσης. ῾Ο ῾Ιερομόναχος μετά τῆς συνοδείας του καί οἱ Γ.Ο.Χ.  Λαρίσης, χάρις εἰς τήν ἐν ταπεινώσει καί ἀγάπῃ ᾿Ορθόδοξον ΟΜΟΛΟΓΙΑΝ τοῦ ᾿Επισκόπου, τόν ἐδέχθησαν, ὅπως ἀκριβῶς ἠγωνίζοντο καί προσδοκοῦσαν νά τόν ἴδουν, ὡς γνήσιον Ποιμένα καί Πατέρα. Πρός τί λοιπόν ἡ ὑστερόβουλος καί ἐκτός τόπου καί χρόνου ψευδής καί συκοφαντική δημοσίευσις  - παραπληροφόρησις μέ αὐτό τό ρεπορτάζ;
Τό θέμα γίνεται ἰδιαίτερα σοβαρόν, ἄν ληφθῇ ὑπ᾿ ὄψιν, ὅτι τήν 26-8-2000, ὁ ᾿Επίσκοπος Λαρίσης σᾶς παρέδωκε δι᾿ ἀντιπροσώπου του τό ὑπ᾿ ἀριθμ. 19/24-8-2000 ἱστορικόν καί ὁμολογιακόν ἔγγραφόν Του. Εἰς αὐτό ἐπισυνάπτετο καί ἡ σχετική δήλωσις ἀνακλήσεως τῶν ἐπιληψίμων, ἡ καλή ῾Ομολογία καί ἡ ἀνάκλησις τῆς κατάφωρα ἀντικανονικῆς πράξεως (15/7-9-99). Πῶς ἡ ἀντικανονικῶς συνελθοῦσα ᾿Ενδημοῦσα Σύνοδος τήν 26-8-2000 παραθεωρεῖ ὅλα αὐτά τά ὁποῖα ἔγιναν τήν 29 ᾿Ιουνίου, καί τόν Σεπτέμβριον κυκλοφορεῖ τόν ΚΗΡΥΚΑ τοῦ ᾿Ιουλίου μέ τά ἐν αὐτῷ ψευδῆ, συκοφαντικά καί παραπλανητικά στοιχεῖα; Διατί ἡ ᾿Ενδημοῦσα (τῆς 26-8-2000) δέν ἐσεβάσθη τήν ἁγίαν ἐν Χριστῷ καί ἐν τῇ ᾿Εκκλησίᾳ θεοπρόβλητον βούλησιν τοῦ Μητροπολίτου Λαρίσης, καί ἐνέκρινε τά "πονηρά ἔργα" τοῦ κ. Κάτσουρα;
᾿Επίσης σήμερα πού γράφομεν τό παρόν ῾Υπόμνημα εἶναι  20-6-2001(π.ἡ.). Ποῦ εἶναι τά "Πρωτοβάθμια Δικαστήρια" πού ἀνεβλήθησαν τρεῖς φορές; Ποῦ εἶναι τά Κατηγορητήρια κατά τοῦ ῾Ιερομονάχου; Ποῦ εἶναι οἱ "δικασταί" καί  αἱ "ἀποφάσεις" των; ᾿Ιδού ὁ εὐτελισμός μας, ἰδού τό κατάντημα εἰς τό ὁποῖον μᾶς ὡδήγησεν ὁ παλαιοημερολογιτικός Οἰκουμενισμός καί ὁ ἀποδειχθείς μέσα ἀπό τό νέο θεολογικό διἀλογο φιλοφλωρινισμός ὡρισμένων. ᾿Ιδού ἡ ἀξιοπιστία τοῦ "Κήρυκος", ἰδού καί ἡ ἰδική μας. Πρός χάριν καί πρός εὐόδωσιν τοῦ Παλαιοημερολογιτικοῦ Οἰκουμενισμοῦ, τόν ὁποῖον διά τῶν ἐπιστολῶν του κατήγγειλε πρῶτος ὁ ῾Ιερομόναχος π. ᾿Αμφιλόχιος, κατελύθη ἡ Κανονική Τάξις, τό δίκαιον, καί ἐστράφητε κατ᾿ αὐτοῦ πρίν ἐξετασθοῦν αἱ Καταγγελίαι του καί πρίν κἄν ἐπιληφθῇ ἡ ῾Ιερά Σύνοδος τῶν συγκεκριμένων θεμάτων Πίστεως καί ῾Ομολογίας. Τί σημαίνει καί αὐτό ἀπό Κανονικῆς ἀπόψεως;
῾Ο σχετικός μέ τά ἀνωτέρω εἰδικός Α' Τόμος "ΣΥΓΧΡΟΝΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ" ἐξ᾿ 180 σελίδων μεγάλου μεγέθους, ὀ ὁποῖος ἐκυκλοφόρησε ἀπό τάς ᾿Εκδόσεις τῆς καθ᾿ ἡμᾶς Μητροπόλεως, τόν Δεκέμβριο τοῦ 2000, περιλαμβάνει ὅλα ἐκεῖνα τά στοχεῖα, τά ὁποῖα πρέπει νά μελετηθοῦν καί νά ληφθοῦν ὑπ᾿ ὄψιν, ὥστε νά ἀποφασίσουμε κατά Θεόν καί πρός τό ἴδιον ἑκάστου τῶν ἐμπλεκομένων, ἀλλά καί πρός τό γενικόν ᾿Εκκλησιαστικόν συμφέρον. ῾Ωστόσον περιττόν νά ἐπαναλάβωμεν ὅτι ἡ ἐλαχιστότης μας οὐδέν ἀπολύτως ἐγκρίναμεν, ἐκ τῶν ὅσων ἐσκευωρήθησαν κατά τοῦ ῾Ιερομονάχου,  ἐνῶ ἐπιδοκιμάζομεν ὅ,τι ἐπεσημάνθη εἰς τάς ἐπιστολάς τοῦ ῾Ιερομονάχου ἀπό τό 1998, ὅτε καταφανῶς ἤλλαξεν ἡ στάσις τινῶν ἔναντι τῶν πέντε καί ἔναντι τοῦ πλαιοημερολογιτικοῦ Οἰκουμενισμοῦ. ᾿Εννοεῖται ὅτι δέν παραγράφεται τίποτε ἐκ τῶν ὅσων ἐσκευωρήθησαν κατ᾿ αὐτοῦ, ἐνῶ ὅλα, ἄν εἴμεθα ἐλεύθεροι, μποροῦν νά διορθωθοῦν. ᾿Ιδού νά σταθοῦμε πρό τῶν εὐθυνῶν μας.
Μακαριώτατε, καί Σεβασμιώτατοι ᾿Αρχιερεῖς, τά γεγονότα κραυγάζουν, ὅτι εἴμεθα πολύ ἐκτεθειμένοι καί ἔναντι τοῦ Θεοῦ καί ἔναντι τῶν ἀνθρώπων. Εἴμεθα ἐκτεθειμένοι μέ τάς παραλείψεις μας εἰς θέματα ῾Ομολογίας, Κανονικῆς τάξεως καί δικαιοσύνης, καί ἀντιμετωπίσεως ἐσωτερικῶν προβλημάτων.
᾿Εκατηγορήθη ψευδῶς, ἐσυκοφαντήθη, ἠπειλήθη, ἐδιώχθη καί ἐξυβρίσθη ὁ Παν/τος ῾Ιερομ. π. ᾿Αμφιλόχιος ἀπό τό 1998 διά τάς πολύ γνωστάς ἐπιστολάς του. Δηλαδή ἐδιώχθη, διότι πολύ σωστά ἔθεσε θέματα καθαρᾶς ῾Ομολογίας, καί προπάντων ὅτι τινές τῶν ᾿Επισκόπων ὄχι μόνον δέν ἐβοηθήθησαν πρός τήν κατεύθυνσιν αὐτήν, ἀλλ᾿  ἐξωθήθησαν πρός τήν μή καθαράν ῾Ομολογίαν. ῎Εθεσε θέμα λειτουργίας τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου. Θέμα ἀδικαιολογήτου καί λίαν ὑπόπτου ἀδρανείας ἔναντι τῶν πέντε σχισματοαιρετικῶν.  ᾿Εζήτησε τήν ἀνάδειξιν 12μελοῦς Συνόδου, καταδίκης τοῦ Νεοημερολογιτισμοῦ - Οἰκουμενισμοῦ, καί τέλεσιν ῾Αγίου Μύρου! ῎Εθεσε θέματα φλέγοντα  καί ἐξέφρασε τήν ἀγωνίαν του. Τί ἐπηκολούθησεν; ῾Ως τρικυμιῶσα θάλασσα ὕψωσαν τήν μῆνίν των οἱ σύμβουλοι τοῦ Μακαριωτάτου, καί παρέσυραν καί ἄλλους ᾿Αρχιερεῖς καί ἠθέλησαν ὅ,τι δέν ἐπέτυχον οἱ πέντε πρώην Μητροπολῖται, νά τό ἐπιτύχῃ ἡ ἰδική των "διάδοχος", ὡς φαίνεται, κατάστασις, ἡ ὁποία ὡς συνεχίζουσα τήν γραμμήν τῶν πέντε, ἔχει τούς ἰδίους στόχους καί διά τοῦτο κλυδωνίζει πάλιν τήν ᾿Εκκλησίαν. Διερωτώμεθα:
Ποῖα σκοτεινά κέντρα ἐκκινοῦσαν τούς πέντε καί, κατά τήν ἰδικήν μας ᾿Αρχιερατικήν κρίσιν, συνεχίζει νά κινῇ καί σήμερον τό περιβάλλον τοῦ ᾿Αρχιεπισκόπου, συνεργούντων καί τῶν Σεβ/των κ. Νικολάου (ἀπό τόν ᾿Ιούνιο τοῦ 1999), ὅπως καί τοῦ Σεβ/του κ. ᾿Ανδρέου; Ποῖον τό ἀποτέλεσμα τῶν κατάφωρα ἀντικανονικῶν, ἀδίκων ἔγγράφων, ἀορίστων κατηγοριῶν,  καί κατηγορητηρίων, καί τῶν ἀδιανοήτων "Συνοδικῶν δικαστηρίων"; 
῎Αν, Μακαριώτατε καί Σεβασμιώτατοι ᾿Αρχιερεις, δέν ληφθοῦν ὑπ᾿ ὄψιν, ὅσα ἀπό τό 1998 μέ προσωπικάς καί ἀπορρήτους ἐπιστολάς μᾶς ὑπέμνησεν ὀ ῾Ιερομόναχος, ἰδιαίτερα τά περί Κανονικῆς τάξεως καί καθαρᾶς ῾Ομολογίας, καί ἐάν δέν ἀνακληθοῦν αἱ ἀντικανονικότητες καί αἱ ἀδικίαι εἰς βάρος του, καί εἰς βάρος ἄλλων, φοβοῦμαι πώς δέν θά παύσῃ ἡ ὀργή τοῦ Θεοῦ, καί τά σκάνδαλα θά εἶναι καί εἰς τήν συνέχεια ἀναπόφευκτα ὡς καρποί αὐτῶν τῶν ἁμαρτιῶν κατά τῆς Κανονικῆς τάξεως καί τῆς Πίστεως.
β) ῞Οσον ἀφορᾶ τόν ἐλλογιμώτατον κ. ᾿Ελευθέριον Γκουτζίδην καί ἐπ᾿ αὐτοῦ τό δημοσίευμα τοῦ ᾿Ιουλίου εἶναι ἐπίσης ἀναληθές, συκοφαντικόν καί ἄκρως προσβλητικόν τῆς τιμῆς καί ὑπολήψεως τοῦ ἰδίου, ἀλλά καί τῆς οἰκογενείας του. Δέν ἐδίστασε τό παρασυνοδικόν κατεστημένον, καί οἱ δύο τρεῖς ᾿Αρχιερεῖς τῆς ἀντικανονικῶς συγκληθείσης ᾿Ενδημούσης Συνόδου τῆς 26-8-2000, νά παραπληροφορήσουν καί νά συκοφαντήσουν  παγκοσμίως τόν ἐλλογ/τον  θεολόγον, ὡς δῆθεν "συκοφάντην" τοῦ κ. Δ.  Κάτσουρα, καί προπάντων ὅτι "κακοδοξεῖ", διότι, κατά τό ρεπορτάζ τοῦ κ. Κάτσουρα, καί κατά τόν κ. Καλλίνικον καί τόν κ. ᾿Αθ.  Σακαρέλλον κηρύσσει θεολογικάς θέσεις, αἱ ὁποῖαι εἶναι δῆθεν "πατερικῶς ἀμάρτυροι" καί ἀποτελοῦν "καινοτομίαν"!  ῾Η κατηγορία αὐτή διετυπώθη ἀπό τόν γνωστόν σχισματικόν κ. Καλλίνικον Σαραντόπουλον καί προωθήθη ἀπό τό παρασυνοδικόν μας κατεστημένον  τόν κ. Δ. Κάτσουρα καί μ. Μάξιμο καί λοιπούς.
᾿Ερωτῶ πότε οἱ κατήγοροι ἀπέδειξαν τήν κατηγορίαν των καί πότε ὁ Μακαριώτατος ἤ κάποιοι Συνοδικοί κατενόησαν περί τίνος πρόκειται καί πότε ἐβεβαιώθησαν περί τοῦ δῆθεν "ἀμαρτύρου" καί τῆς δῆθεν "καινοτομίας"; Τήν 13-4-2001, ὅτε συνεδρίαζεν ἡ ῾Ι. Σ. τῆς ῾Ιεραρχίας, ᾿Αρχιερεύς ἐφωράθη νά ἀγνοῇ παντελῶς τό θέμα καί νά λέγῃ ἄλλα ἀντί ἄλλων, ἐνῶ ὑποτίθεται ὅτι ὁ ᾿Αρχιερεύς αὐτός τήν 17 καί 18 Μαΐου 2000 ἐμελέτησε τό θέμα καί ἐν ἐπιγνώσει του ἀπεφάνθη, τήν δέ 26-8-2000 ἐνέκρινε καί τήν δημοσίευσιν! ῎Εχομεν συνείδησιν τοῦ ὀλισθήματος, τόσον τοῦ Μακαριωτάτου, ὁ ὁποῖος ὑπέγραψεν καί ἐπ᾿ αὐτοῦ σειράν ἐγγράφων, τά ὁποῖα ὀφείλει νά ἀνακαλέσῃ, ἐν ὅσῳ ζῇ, ἀλλά καί τοῦ ὀλισθήματος τῆς 17 καί 18 Μαίου 2000, ὅτε συνεδρίασεν ἡ ῾Ιεραρχία καί ἰδιαίτερα τῆς 26-8-2000, ὅταν ὑπό ἀντικανονικῆς ἐνδημούσης Συνόδου, ἐνεκρίνετο ὁ "σαπρός καρπός" τοῦ κ. Κάτσουρα, ὡς δῆθεν Συνοδικός;
Διατυπώνεται εἰς τό ἴδιον δημοσίευμα καί ἡ κατηγορία ὅτι "δέν ἀπέδειξεν", (ὁ κ. Γκουτζίδης) ὡς ὀρθήν τήν θεολογικήν θέσιν του: "Δέν θά ὁμιλήσω σήμερον διά τήν πρώτην ῎Αναρχον, αἰωνίαν καί ἀόρατον ᾿Εκκλησίαν, διότι αὐτή εἶναι ἡ κοινωνία τῶν τριῶν θείων προσώπων τοῦ ἐνός Θεοῦ".  Δέν ἦτο ὑποχρεωμένος ὁ κ. Γκουτζίδης νά ἀποδείξῃ τίποτε, διότι:
α) ᾿Απ᾿ ἀρχῆς ἐδέχθη, ὅτι ἐνδεχομένως νά σφάλῃ, διό καί παρεκάλεσε τούς κ.κ. Κάτσουρα καί Μάξιμο "νά προβοῦν εἰς τήν διατύπωσιν τοῦ ὀρθοῦ καί νά δημοσιεύσουν τήν διόρθωσιν, τοῦ κατ᾿  αὐτούς ἐσφαλμένου, εἰς τόν ΚΗΡΥΚΑ, χωρίς ἀκόμη καί νά λάβῃ γνῶσιν τῆς διορθώσεως ὁ ἴδιος".
β) ῾Ως κατήγοροι, αὐτοί ἔπρεπε νά ἀποδείξουν τήν κατηγορίαν των ὡς ἀληθῆ καί ἄν δέν τήν ἐδέχετο ὁ κ. Γκουτζίδης, τότε τόν λόγον θά εἶχεν ἡ ῾Ιερά Σύνοδος. ᾿Αφοῦ, ὅμως, ποτέ δέν τήν ἀπέδειξαν, εἶναι οἱ ἴδιοι συκοφάνται καί κατά τόν ΣΤ' Κανόνα τῆς Β᾿ Οἰκουμενικῆς Συνόδου ἡ κατηγορία ἔπεσεν ἐπί τῶν κεφαλῶν των  καί ἐφ᾿ ὅσον παραμένουν ἀμετανόητοι πρέπει νά ἐφαρμοσθῇ ὁ Κανών καί νά τιμωρηθοῦν ὡς συκοφάνται καί καινοτόμοι. Πῶς εἰσηκούσθησαν, ἀλλά καί ἐκαλύφθησαν οἱ ψευδοκατήγοροι συκοφάνται; ᾿Επί ποίας λογικῆς, ποίας ἠθικῆς ἤ Κανονικῆς καί Νομικῆς βάσεως ἐκινήθη τό ὅλον θέμα;
γ) Πότε ἐκλήθη ὁ κ. Γκουτζίδης εἰς τήν ῾Ιεράν Σύνοδον διά τό ἐν  λόγῳ θέμα; Διατί δέν ὑλοποιήθη ἡ πρότασις μου τήν ὁποίαν διετύπωσα τήν 17-5-2000 , νά κληθῇ  ἐνώπιον τῆς Συνόδου, πρότασιν τήν ὁποίαν μέ τήν στάσιν σας ἐδείξατε ὅτι συμμερισθήκατε, ἀφοῦ δέν τήν ἀπορρίψατε; Ποῖοι δάκτυλοι παρενέβησαν καί δέν προσεκλήθη ; Πόσες φορές ἀκόμη τό προέτεινα; Διατί καί μόνον ἐπί τῷ ἀκούσματι τοῦ ὀνόματός του τινές ἐνοχλοῦνται καί παννικοβάλλονται; ῏Ητο "κατηγορούμενος" καί δέν ἐκλήθη; ῾Υπῆρξαν κατήγοροί του καί δέν ὑπεχρεώθησαν νά ἀποδείξουν ὡς ἀληθῆ τήν κατηγορίαν των; Συνειδητοποιοῦμε τάς παρανομίας μας; Συνειδητοποιοῦμε, ὅτι δέν λειτουργεῖ τίποτε κανονικά καί παίζουν ὡρισμένοι "ἐν οὐ παικτοῖς";
δ) Ποία εἶναι ἡ θέσις τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου καί μετά τήν Κυριακή τῆς ᾿Ορθοδοξίας, καθ᾿ ἥν ὁ θεολόγος κ. ᾿Ελευθέριος Γκουτζίδης ἀπέδειξεν ὅτι ἡ θεολογική του θέσις - διατύπωσις καί Πατερικῶς μεμαρτύρηται καί ὀρθόδοξος εἶναι; Ποία εἶναι μετά ἀπό αὐτό ἡ θέσις της ῾Ιερᾶς Συνόδου εἰς τήν ἀναπόδεικτον ψευδῆ, συκοφαντικήν καί βλάσφημον κατηγορίαν;  Πλανῶνται ὡρισμένοι, ἄν νομίζουν, ὅτι κάποια ευτελῆ - δικολαβικά καί ἄκρως συκοφαντικά δημοσιεύματα τῶν κ.κ. Σαραντοπούλου - Σακαρέλλου εἰς τήν "Φωνήν τῆς ᾿Ορθοδοξίας" τούς καλύπτουν. ΠΛΑΝΩΝΤΑΙ ΠΛΑΝΗΝ ΟΙΚΤΡΑΝ, διότι τά δημοσιεύματα τοῦ Φλωρινικοῦ περιοδικοῦ "Φωνή τῆς ᾿Ορθοδοξίας" πέραν τοῦ ὅτι εἶναι γελοῖα καί ἔχουν γραφεῖ ἔτσι ὡς νά ἀπευθύνωνται εἰς δευτέρας κατηγορίας ἀνθρώπους, αὐτά ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΟΥΝ τήν σύνθετον σκευωρίαν τῶν ἡμετέρων μετά τῶν ἰδίων τῶν Φλωρινικῶν.
Δυστυχῶς ἡ ῾Ιερά Σύνοδος, (ἡ "πλειοψηφία" ἤ ἡ "μειοψηφία", δέν ἔχει σημασίαν), ὡς παραπλανηθεῖσα ὑπό τοῦ κ. Κάτσουρα καί μ. Μαξίμου ἐπιτρέπει, εἰς ἕνα τρίτον, νά βγάζῃ τό συμπέρασμα ὅτι ἄφησε νά προχωρήσουν σχέδια τῶν Φλωρινικῶν κ.κ. Σαραντοπούλου καί Σακαρέλλου, ὁ δέ Διευθυντής τοῦ "ΚΗΡΥΚΟΣ", ὅπως ὁ ἴδιος ἔγραψεν εἰς ἐπιστολήν του πρός τήν ἐλαχιστότητά μου: "δέν ἐλέγχεται ἀπό τήν ᾿Εποπτεύουαν, οὔτε διευθύνεται ἀπό τήν Συντακτική, ἀλλά....διευθύνει..". Παρακαλεῖσθε νά παρακολουθήσετε τόν ΕΛΕΓΧΟΝ καί τήν ΣΥΝΤΡΙΒΗΝ τῆς σκευωρίας ἀπό τήν σχετική στήλη τῆς "ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΠΝΟΗΣ" ὑπό τόν τίτλον: "᾿ΕΠΙ ΕΝΟΣ ΑΤΥΧΟΥΣ ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑΤΟΣ ΕΙΣ ΤΟΝ ΚΗΡΥΚΑ ΓΝΗΣΙΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ- ᾿Αριθμ.  τεύχους 269/᾿Ιουλίου 2000).
᾿Εκατηγορήθη, λοιπόν, ἐσυκοφαντήθη καί διεβλήθη καί ὁ  ἀπό τριακονταετίας πιστός ἔντιμος, ἀνιδιοτελής καί γνήσιος συνεργάτης, ὁ θεολόγος κ. ᾿Ελευθ.  Γκουτζίδης! Εἰς τί παρακαλῶ ἔπταισεν, εἰς τί ἤλλαξεν, ποίαν ἀσέβειαν, ποίαν παρέκκλισίν του διαπιστώσατε προσωπικά ὡς ᾿Αρχιερεῖς, ποίαν ἰδιοτέλειαν, ποίαν ὑστεροβουλίαν, ποίαν συκοφαντίαν καί ποίαν καινοτομίαν; Συνειδητοποιοῦμεν ποῖος, πῶς καί διατί ἐσυκοφαντήθη;
῞Ενα εἶναι τό "κακόν" τοῦ ἐλλογιμωτάτου θεολόγου καί πιστοῦ συνεργάτου, ἤ ἐπί τό ὀρθώτερον ἐν πολλοῖς καί πρωτεργάτου εἰς τόν ᾿Αγῶνα! Ποῖον; ῞Οτι ἀγωνίζεται ἐπί τῆς ἰδίας γραμμῆς Πίστεως, πού εὑρῆκε ἀπό τό 1960, καί τό 1924, καί ὅτι αὐτήν τήν ἐσυστηματοποίησεν, τήν προέβαλε καί παραμένει ἀμετακίνητος εἰς τήν ῾Ομολογίαν - ᾿Εκκλησιολογίαν τῆς Γνησίας ᾿Ορθοδόξου ᾿Εκκλησίας. ῞Οτι μάχεται ἀποκαλύπτων καί συντρίβων  τά καταχθόνια σχέδια  ἡμετέρων καί ξένων, οἱ ὁποῖοι θέλουν νά προσβάλουν τήν ᾿Αποστολικήν Διαδοχήν τῶν ᾿Επισκόπων καί πρεσβυτέρων τῆς Γνησίας ᾿Ορθοδόξου ᾿Εκκλησίας[2]. Τό "ἔγκλημα" του εἶναι ὅτι ἀπό τό 1980 δέν ἐδέχθη νά ἀναγνωρισθῇ ἡ ᾿Εκκλησία τῶν Γ.Ο.Χ. καί νά ὑπαχθῇ τό πλήρωμά της εἰς τό Πατριαρχεῖον ῾Ιεροσολύμων, ὅπως ἐπεδίωκεν ὁ ἐσχάτως ἀποθανών πρώην ᾿Αττικῆς Ματθαῖος Μακρῆς καί ἄλλοι.
῎Αλλο "ἔγκλημά" του , ὅτι ἀπεκάλυψε καί κατήλεγξε  τό κίνημα τῶν πέντε, ἔχει δέ ἀπό τόν ἀνωτέρω ἀποθανόντα πρώην ᾿Αττικῆς καί τό παράσημον τοῦ "τριετοῦς ἀφορισμοῦ νά μή κοινωνῇ καί νά μήν ὁμιλῇ", διότι ὁ θεολόγος, τόν ᾿Οκτώβριο τοῦ 1993, τόν "ἀπεκήρυξε" ἐν Συνόδῳ, διότι ὁ τότε ᾿Αττικῆς Ματθαῖος ὡμολόγησε ὅτι θεωρεῖ τόν ἐαυτόν του ὡς χειροθετημένον!!
Τό τελευταῖον "ἔγκλημά" του εἶναι...ὅτι δέν συνεμάχησε καί δέν συνήργησε στά σχέδια τῶν ἀδελφῶν Τσακίρογλου μέ πρῶτον τόν μ. Μάξιμον καί τόν κ. Δ.  Κατσουρα[3] καί δι᾿ αὐτῶν μέ ὅλους τούς μεθ᾿ ὧν συνεργάζονται.  "Εγκλημάτισε", διότι ἔγραψε... ἀπεκάλυψε καί συνεχίζει νά γράφῃ καί νά ἀποκαλύπτῃ τήν προδοσία καί μέσα ἀπό τόν δῆθεν διάλογο τοῦ κ. Κάτσουρα μετά τῶν Φλωρινικῶν. Παρακαλῶ νά ἀναγνώσετε τάς πρώτας ἐπιστολάς του, μέ ἡμερομηνίας 26-9-99 καί 20/13-9-99, καί ἰδιαίτερα τήν ἀκροτελεύτειον παράγραφον τῆς δευτέρας ("ΠΡΟΣΧΩΜΕΝ", σελ. 47), ἀλλά καί ὅλας ὅσας ἠκολούθησαν μέ ἀφορμή καί αἰτία τόν ἀποκλεισμόν τοῦ β' ἀπαντητικοῦ ἄρθρου τοῦ κ. Γκουτζίδη ἀποκλειστικῶς διά νά μή ἐκτεθῇ ὁ κ. Καλλίνικος.  Βλέπομεν, ἀπό 30ετίας, ὅτι ὁ δοκιμασμένος θεολόγος καί Σύμβουλος τοῦ Μακαριωτάτου καί "τό δεξί χέρι" τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου, δέν προσωποληπτεῖ, δέν κολακεύει, δέν ἐπηρεάζεται, δέν εἶναι ὑστερόβουλος, ἀλλά ἐργάζεται καί ἀγωνίζεται ἀνιδιοτελῶς, δέν ἔγινε ποτέ ὄργανον κανενός, καί δέν ἔπαιξε ποτέ τόν ρόλο "διπλωματία".
Γνωρίζετε πολύ καλά, Μακαριώτατε καί Σεβασμιώτατε ᾿Αρχιερεῖς, ὅτι ὁ θεολόγος αὐτός, ὁ πρῶτος ἐπιστήμων θεολόγος μας, δέν διεπραγματεύθη ποτέ τά τῆς Πίστεως, ἐνῶ εἰς προσωπικά καί ἄλλα δευτερεύοντα θέματα, ὑπῆρξεν πάντοτε διακριτικός καί ὑποχωρητικός. Καί σήμερον παραμένει ὁ ἴδιος, δηλαδή ὑποχωρητικός εἰς τά δευτερεύοντα καί ἀνθρώπινα, δέν διαπραγματεύεται ὅμως καί δέν ὑποχωρεῖ εἰς τά τῆς Πίστεως καί διευκρινίζω: ῾Υπῆρξεν εὐθύς καί ἔναντι τῶν πέντε, καί ἔναντι τῶν Φλωριναίων καί ἔναντι τῶν νεοημερολογιτῶν. ᾿Αλλά καί πρός τάς ἰδικάς μας ἐσκεμμένας (ἤ μή) παραλείψεις, ἀντικανονικότητας, ἀδικίας, ἀδράνειαν καί τήν ἀδικαιολόγητον ἀβελτηρίαν εἰς τά τῆς Κανονικῆς τάξεως καί πίστεως θέματα, ἴσταται εὐθύς. Ποῖον τό κακόν πού διέπραξεν οὗτος καί κατά τά ἔτη μετά τό 1995; Ποῖον συκοφάντησε; Ποίαν "καινοτομίαν" διεκήρυξεν; Διατί πολεμεῖται καί ἀπό Φλωριναίους καί ἀπό ἡμετέρους; ᾿Ιδού τά πρός ἀπάντησιν σκληρά ἐρωτήματα.
Β
Τό δημοσίευμα τοῦ "Κ.Γ.Ο." μηνός Αὐγούστου 2000

Μετά τήν δημοσίευσιν τοῦ ἀπαραδέκτου, συκοφαντικοῦ, ἀδίκου δημοσιεύματος εἰς τόν Κ.Γ.Ο. τοῦ μηνός ᾿Ιουλίου, παρουσιάσθη καί νέον κροῦσμα αὐθαιρεσίας τοῦ κ. Διευθυντοῦ. Εἰς τόν "Κήρυκα" τοῦ μηνός Αὐγούστου 2000, σελ. 195-196, ὁ ὁποῖος ὅμως καί πάλιν ἐπισημαίνομεν, ἐκυκλοφορήθη τήν 8 Φεβρουαρίου 2001[4], μέ καθυστέρησιν 7 μηνῶν, ὁ κ. Κάτσουρας, μέσω νέου ρεπορτάζ, ἐπίσης στρεβλοῦ, ἀναληθοῦς καί παραπλανητικοῦ,  διέπραξε νέον ἀδίκημα. Τοῦτο εἶχεν, ὡς σκοπόν τήν κάλυψιν τῶν εὐθυνῶν του. αἱ ὁποῖαι ἀπορρέουν ἀπό ἐκεῖνο τό ρεπορτάζ τοῦ ᾿Ιουλίου, ἀλλά μᾶλλον, ὅπως ὁ ἴδιος πρέπει νά ἀντιλαμβάνεται, ἀπέτυχεν.
Εἰς αὐτό ἐμφανίζεται ὅλως ἀναληθῶς, ὅτι  ἡ ᾿Ενδημοῦσα Σύνοδος τῆς 26-8-2000[5] , ἠσχολήθη "μέ τήν προετοιμασία τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου τῆς ῾Ιεραρχίας (ὁρισμός -  ἡμερομηνίας καί θεμάτων ἡμερησίας διατάξεως ), ἐνῶ μεταξύ ἄλλων ἐνέκρινε καί τήν  ὕλην τοῦ προηγουμένου τεύχους τοῦ "Κήρυκος", μηνός ᾿Ιουλίου, περί τοῦ ὁποίου (καί συγκεκριμένως περί τοῦ ρεπορτάζ τῶν ἐργασιῶν τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου τῆς ῾Ιεραρχίας) ὁρισμένοι ἀνευθύνως καί ἐπιπολαίως ἐπικρίνουν τήν Διεύθυνσιν τοῦ "Κήρυκος", ὅτι δῆθεν ἐνήργησεν αὐθαιρέτως καί ἄνευ ἐνημερώσεως καί ἐγκρίσεως τῶν ἁρμοδίων".
 Συνεχίζων δέ γράφει εἰς τό ἴδιον κείμενον ὅτι: "Τό ἐν λόγῳ ρεπορτάζ ἀνεγνώσθη ἐνώπιον τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου, ὡς ἀκριβῶς ἐδημοσιεύθη, ἐνεκρίθη καί ἀποδίδει μέ ἀκρίβεια τά ἀφορῶντα τίς ἐργασίες τῆς συγκεκριμένης Συνεδριάσεως τῆς ῾Ιεραρχίας.  ῾Ως ἐκ τούτου δέν ὑπάρχει καμμία αὐθαιρεσία, ἡ ὁποία νά βαρύνῃ τήν Διεύθυνσι[6] τοῦ "Κήρυκος", οἱ δέ διαφωνίες τῶν ἐπικριτῶν οὐσιαστικῶς στρέφονται κατά τῶν ἀποφάσεων τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου, μέ τίς ὁποῖες οἱ ἀσκοῦντες τήν ἐν λόγῳ ἀρνητικήν κριτικήν, προφανῶς, διαφωνοῦν".
Εἶναι τῆς ἰδικῆς σας εὐθύνης, Μακαριώτατε καί Σεβασμιώτατοι, νά κατανοήσετε, ὅτι τά ἀνωτέρω, τά ὁποῖα ἐδημοσιεύθησαν, ἀποτελοῦν (διά νά τά χαρακτηρίσωμεν μέ τόν ἐπιεικέστερον χαρακτηρισμόν) αὐθαιρεσίαν, διότι τῇ ἀληθείᾳ πρόκειται περί ἀπάτης, καί ἰδού διατί:
1) Εἶναι ἀναληθές, εἶναι ἀπολύτως ψευδές, ὅτι ἡ ᾿Ενδημοῦσα Σύνοδος (26-8-2000) ἠσχολήθη μέ τόν προγραμματισμόν συγκλήσεως τῆς ῾Ιεραρχίας καί τῶν θεμάτων αὐτῆς, καθώς καί ὅτι "ἐνέκρινε καί τήν ὕλην τοῦ προηγουμένου τεύχους τοῦ "Κήρυκος" μηνός ᾿Ιουλίου 2000. ῾Η ᾿Ενδημοῦσα ῾Ιερά Σύνοδος  τῆς  26-8-2000, δέν ἠσχολήθη οὔτε μέ τήν "προετοιμασίαν τῆς Συνόδου τῆς ῾Ιεραρχίας", οὔτε μέ "ὁρισμόν ἡμερομηνίας καί θέματα τῆς ῾Ημερησίας Διατάξεως" αὐτῆς, ἀλλά καί δέν ἤλεγξε καί δέν "ἐνέκρινε τήν ὕλη τοῦ προηγουμένου τεύχους τοῦ Κ.Γ.Ο. μηνός ᾿Ιουλίου". Τό μόνον τό ὁποῖον ἔγινε κατ᾿ αὐτήν τήν ᾿Ενδημοῦσαν, καί εἶναι ἀληθές γεγονός, εἶναι ὅτι ὁ κ. Κάτσουρας ἀνέγνωσε τό ρεπορτάζ, ἐπί τῶν ἐργασιῶν τῆς Συνόδου τῆς 17ης καί 18ης Μαΐου 2000, τό ὁποῖον ὁ ἴδιος συνέταξε, καί  ἀφοῦ τό ἐπροπαγάνδισε, ὡς δῆθεν ὀρθόν καί ἐπιβεβλημένον νά δημοσιευθῇ, κατά τά προσυμπεφωνημένα, "ἐνεκρίθη" τοῦτο, καί ἐν τέλει εἶδε τό φῶς τῆς δημοσιότητος μέ τό τεῦχος τοῦ "Κήρυκος" (μηνός ᾿Ιουλίου) κυκλοφορηθέν τήν 27ην Σεπτεμβρίου κατά τόν γνωστόν ἀήθη τρόπον. (Βλέπε "Ο.Π." . 107, σελ. 111-116) 
2) ᾿Επίσης εἶναι ἀπολύτως ἀναληθές αὐτό πού πειρᾶται νά ἀποδώσῃ εἰς τήν ἰδίαν ᾿Ενδημοῦσαν Σύνοδον, ὅτι δηλαδή αὕτη τήν 26-8-2000 ὡμίλησε περί "ἀνευθύνων καί ἐπιπολαίων" προσώπων, τά ὁποῖα δῆθεν τήν 26-8-2000, "ἐπικρίνουν τήν διεύθυνσι τοῦ Κήρυκος, ὅτι δῆθεν ἐνήργησεν αὐθαιρέτως...", σχετικῶς μέ τό "ρεπορτάζ" τοῦ μηνός ᾿Ιουλίου 2000. Εἶναι ἀπολύτως ψευδές ὅτι συνέβη τοιοῦτόν τι  τήν 26-8-2000, διότι εἶναι σαφές, ὅτι ὅταν συνεδρίαζεν ἡ "᾿Ενδημοῦσα ῾Ιερά Σύνοδος" (τήν 26-8-2000), οὐδείς ἄλλος ἐγνώριζε αὐτό τό ρεπορτάζ, ἐκτός ἀπό τόν ἴδιον καί τούς μεθ᾿ ὧν συνεργάζεται, καί οὐδείς εἶχε γράψει κατ᾿ αὐτοῦ τοῦ "σαπροῦ καρποῦ". Πῶς ἀφήνεται νά νοηθῇ ὅτι ὡρισμένοι (δηλαδή ἡμεῖς ὁ ᾿Επίσκοπος Κήρυκος καί οἱ συνεργάται μας) τήν 26-8-2000 ἐπεκρίθημεν, ὡς "ἀνεύθυνοι καί ἐπιπόλαιοι"; ῾Ημεῖς, κατά τήν ἡμερομηνίαν αὐτήν πού συνεκλήθη ἡ ᾿Ενδημοῦσα Σύνοδος (26-8-2000), ὄχι μόνον ἀπουσιάζαμε εἰς τό ἐξωτερικόν καί ἀγνοούσαμε παντελῶς τά κατ᾿ αὐτήν, ἀλλά καί ὅταν  μετ᾿ ὀλίγας ἡμέρας ἐπιστρέψαμε, καί μέχρι τήν 27ην Σεπτεμβρίου, ἀγνοούσαμε αὐτό τό ψευδές καί συκοφαντικόν κείμενον- ρεπορτάζ, διότι ὅλα ἐγίνοντο ἐν τῷ σκότει. ῾Ημεῖς ἐγράψαμε τό ὑπ᾿ ἀριθμ. 149 ἔγγραφόν μας κατά τοῦ ρεπορτάζ, τήν 27ην Σεπτεμβρίου, ὅταν διά πρώτην φοράν τό εἴδομεν, δηλαδή ἀκριβῶς ἕνα μῆνα ἀργότερον. Πῶς νοεῖται ὅτι ἡ ᾿Ενδημοῦσα τῆς 26-8-2000 ἐμφανίζεται ὅτι ἀσχολῆται καί ἀποφαίνεται διά γεγονότα πού θά ἀκολουθήσουν ἀκριβῶς ἕνα μῆνα μετά; Μήπως προορατικῶς εἶδε τήν 26 Αὐγούστου τάς ἀντιδράσεις πού θά ἀκολουθοῦσαν τήν 27 Σεπτεμβρίου;
Τί λέγουν, ὅμως, τά Πρακτικά τῆς 26-8-2000, βάσει τῶν ὁποίων ὑποτίθεται ὅτι ὁ κ. Κάτσουρας ἐδημοσίευσε τό δεύτερο ρεπορτάζ εἰς τό τεῦχος τοῦ μηνός  Αὐγούστου 2000, προκειμένου νά "καλύψῃ" τόν ἀκάλυπτον κακόν ἑαυτόν του; Κατά τήν συγκεκριμένην ἀντικανονικήν σύγκλησιν τῆς ᾿Ενδημούσης Συνόδου (τῆς 26-8-2000) ἐκλήθη ὁ κ. Κάτσουρας[7] καί "ἔκανε μάθημα" εἰς τούς ᾿Αρχιερεῖς τί ἀπό τάς ἐργασίας τῶν Συνόδων δημοσιεύεται καί τί δέν δημοσιεύεται. Προκειμένου δέ νά περάσῃ, εἰς τό τεῦχος τοῦ ᾿Ιουλίου, τό πρῶτο ρεπορτάζ περί τῶν ἐργασιῶν τῆς Ι.Σ.Ι. τῆς 17 καί 18 Μαΐου 2000,  ἐδελέασε τά μέλη  τῆς ᾿Ενδημούσης, ὅτι κάποιο δικαστήριο πού ἀφοροῦσε τήν ὑπόθεσιν τῆς Κατερίνης, "ἔβγαλε θετικήν ἀπόφασιν, μόνον ἐπειδή ὑπῆρχε αὐτό τό ρεπορτάζ[8]ἀλλοιῶς θά τό χάναμε" καί συνεχίσας εἶπε: "Τά διάφορα θέματα πού συζητήθηκαν στήν τελευταία ῾Ιεραρχία πρέπει νά δημοσιευθοῦν γιά νά δείξῃ στόν λαό, ὅτι ἡ ῾Ιεραρχία ἔχει κῦρος, ὅτι ἐνεργεῖ  ὅπως πρέπει". Δηλαδή ὅ,τι ἐξυπηρετεῖ τόν κ. Κάτσουρα καί τούς Φλωρινικούς. Μέ τέτοια ρεπορτάζ, Μακαριώτατε καί Σεβασμιώτατοι, τί  ἀπέδειξεν, ἡ ῾Ιερά Σύνοδος,  τό "κῦρός" της, ἤ κάτι ἄλλο καί ὅτι ἐνεργεῖ τά θελήματα τρίτων;
᾿Ανέφερε παραδείγματα καί συνέχισε: "Τόν Μαϊο δέν δημοσιεύθηκε τό ρεπορτάζ, διότι ὁ  Ελ.  Γκουτζίδης δέν μᾶς[9]  ἔστειλε ἀπάντησιν, ὅταν τοῦ ἐδόθη 20 ἡμερῶν προθεσμία νά δώσῃ λόγον γι᾿ αὐτά πού ἔλεγε καί ἔγραφε. ῞Ομως ἡ ἀπάντησίς του ἦτο μία ἀπειλή γιά νά συμμορφωθοῦμε ἡμεῖς ἐντός 40 ἡμερῶν καί νά τοῦ ἀπαντήσουμε ἡμεῖς..." ῾Η δημοσίευσις τοῦ ρεπορτάζ θά δείξῃ ἠθικότητα.[10]. Δέν θά γράψουμε γιά τίς φιλονεικίες[11], θά γράψουμε τά καλά, ἐνῶ τά δυσάρεστα θά τά ἀναφέρωμεν πιό ἤπια, πιό μαλακά...". Μετά ἀπό αὐτήν τήν προπαγάνδα ἀνέγνωσε τό κείμενον τοῦ ρεπορτάζ, τό ὁποῖον ὁ ἴδιος συνέταξε, μεθ᾿ ὅ ἡ Μακαριότης Σας, κατά τά Πρακτικά, φέρεσθε εἰπών: : "Συμφωνεῖτε μέ τό περιεχόμενον τοῦ ρεπορτάζ;". Καί οἱ παριστάμενοι τρεῖς ᾿Αρχιερεῖς, οἱ Σεβ/τοι Πειραιῶς κ. Νικόλαος, Περιστερίου κ. Γαλακτίων καί  Διαυλείας κ. ᾿Ανδρέας,...ΣΥΝΕΦΩΝΗΣΑΝ! 
Εἰς τά Πρακτικά αὐτῆς τῆς ᾿Ενδημούσης, ἀλλά καί εἰς τό "ἐγκριθέν" ρεπορτάζ δέν γίνεται λόγος οὔτε περί ὕλης τοῦ "Κήρυκος", οὔτε περί ῾Ιεραρχίας καί περί θεμάτων, οὔτε περί ἐπικριτῶν πού, ὅπως προκύπτει ἀπό τό νέο κείμενο, ἡ ᾿Ενδημοῦσα τούς θεωρεῖ  "ἀνευθύνους καί ἐπιπολαίους", οὔτε ἄλλο τι σχετικόν. Δυστυχῶς ὅμως ὁ εὐτελισμός προσώπων, θεσμῶν καί τοῦ δημοσιογραφικοῦ ὀργάνου "Κ.Γ.Ο." συνεχίζεται  ὑπό τοῦ κ. Κάτσουρα καί ὅσων κρύπτονται ὀπίσω αὐτοῦ, εἴτε ὀνομάζονται "ἀδελφοί Τσακίρογλου", εἴτε "Χένρι", εἴτε "Καλλίνικος",, εἴτε "Σακαρέλλος", εἴτε ἐνδεχομένως καί ἄλλοι, οἱ ὁποῖοι ἐπιμελῶς ὑποκρίνονται, κρύπτονται καί νομίζουν ὅτι παραμένουν ἄφθαρτοι.                                                   
   Γ
Τό δημοσίευμα τοῦ Κ.Γ.Ο. μηνός ᾿Ιανουαρίου - Φεβρουαρίου 2001

Τό τεῦχος τοῦτο ἐξεδόθη ἐσπευσμένα, ( ἐνῶ δέν ἐξεδόθησαν  τά προηγούμενα 4 τεύχη τῶν μηνῶν: Σεπτεμβρίου, ᾿Οκτωβρίου, Νοεμβρίου καί Δεκεμβρίου 2000), μέ ἀποκλειστικήν δεοντολογίαν νά συνεχίσῃ τήν σκευωρίαν ἐναντίον μας, καί νά καλύψῃ δῆθεν τάς ἐργασίας τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου τῆς 31-1-2001. Καί εἰς τό τεῦχος αὐτό, καί εἰς τάς σελίδας 7 ἕως 12, (τό ὁποῖον ἐτυπώθη τήν Μεγάλην ῾Εβδομάδα καί ἐκυκλοφορήθη  τήν Κυριακήν τοῦ Παραλύτου 23-4-2001) συνεχίζεται ἀπεγνωσμένως ἡ ἰδία προσπάθεια. Μέ βαρυτάτας συκοφαντίας, ὕβρεις, παραπληροφόρησιν, ἀπειλάς κλπ., εὐτελίζεται περαιτέρω ὁ Συνοδικός θεσμός, ἀφοῦ κραυγαλέως καταπατεῖται ἡ Κανονική τάξις, ἡ ᾿Αλήθεια, τό Δίκαιον καί παραβλάπτεται τό ἔργον τῆς ᾿Εκκλησίας. Καί αὐτό εἶναι κατόρθωμα τοῦ κ. Κάτσουρα καί ὁλοκλήρου τοῦ παρασυνοδικοῦ κατεστημένου, τό ὁποῖον παρασύρει τήν Μακαριότητά Σας καί τούς Σεβ/τους Πειραιῶς καί Νησων κ. Νικόλαον καί Διαυλείας κ. ᾿Ανδρέαν πρός δόξαν τοῦ Παλαιοημερολογιτικοῦ Οἰκουμενισμοῦ. Καί μέ τόν νέον αὐτό δημοσίευμα, κατ᾿ ἀρχήν κατηγορεῖται ἡ "ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΠΝΟΗ", διότι εἰς τά ἄρθρα της "ἀναφέρεται ἐπικριτικῶς εἰς τό ἔργον καί τάς ἀποφάσεις τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου", τό δέ περιεχόμενόν της εἶναι δῆθεν "διαστροφικόν τῆς ἀληθείας καί συκοφαντικόν", καί ὡς ἐκ τούτου τά δημοσιεύματά της εἶναι "ἀπαράδεκτα", διότι "σκανδαλίζουν", καί "διασύρουν τήν ῾Ιεράν Σύνοδον"!
῾Επομένως ὁ διωγμός ἀρχίζει ἐναντίον τοῦ π. ᾿Αμφιλοχίου, στρέφεται εἰς τήν συνέχεια κατά τοῦ κ. Γκουτζίδη, καί ἐν τέλει καταλήγει κατά τῆς "ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΠΝΟΗΣ" καί τοῦ ᾿Επισκόπου Κηρύκου. 
᾿Ερωτῶμεν, ὅμως:
Ποίαν ἐπίκρισιν κάμνει ἡ "Ο.Π.", ποῦ ἀναφέρεται, τί ἀκριβῶς λέγει; Ποίαν ἀλήθειαν διαστρέφει, καί ποία συκοφαντία διετυπώθη εἰς αὐτήν; Διατί δέν κατωνομάζεται ἡ "διαστροφή", ἔστω καί μιᾶς "ἀληθείας", καί διατί δέν ἀποκαθίσταται μέ τό δημοσίευμα τοῦ "ΚΗΡΥΚΟΣ";
Ποῖα τά "ἀπαράδεκτα", ποῖα τά "σκανδαλιστικά" καί ποίους σκανδαλίζουν; Ποῦ καί μέ ποίαν διατύπωσιν διασύρεται ἡ ῾Ιερά Σύνοδος; Τί σημαίνει αὐτή ἡ συκοφαντική ἀοριστολογία; Καθ᾿ ἡμᾶς εἶναι ἄηθες, καί ὅλως ἀνεπίτρεπτον, δι᾿ ἕνα δημοσιογραφικόν  καί Συνοδικόν-᾿Εκκλησιαστικόν ὄργανον νά προβαίνῃ εἰς τοιαύτας δημοσιεύσεις, μέ τάς ὁποίας εὐτελίζεται τό ἴδιον τό δημοοσιογραφικόν ὄργανον καί ὅ,τι αὐτό ἐκπροσωπεῖ.
 ῾Η ῾Ιερά Σύνοδος τῆς ῾Ιεραρχίας τῆς 31-1-2001, περί τῆς ὁποίας κάμνει λόγον τό νέο δημοσίευμα τοῦ Κ.Γ.Ο. (᾿Ιανουάριος-Φεβρουάριος 2001), καί ἡ ὁποία συνεκλήθη χωρίς καμμίαν ἀπολύτως ἐπίσημον Κανονικήν καί οὐσιαστικήν διαδικασίαν καί προετοιμασίαν (Κοινοποίησις θεμάτων, εἰσηγηταί, μελέτη φακέλλων κλπ.) δέν ἐλειτούργησε Κανονικά, ἐνῶ αἱ ἀποφάσεις της εἴχον ληφθεῖ ἐκ τῶν προτέρων ὑπό τῶν Συμβούλων τοῦ Μακαριωτάτου. Κατ᾿  αὐτάς ἡ ῾Ιερά Σύνοδος "ἐπέκρινεν ἐντόνως καί κατεδίκασε τήν "ΟΡΘΟΔΟΞΟΝ ΠΝΟΗΝ", ἐνῶ ὁ ἐκδότης αὐτῆς, ὁ Μητροπολίτης Κήρυκος, ἐπαύθη προσωρινῶς ἐκ τῆς θέσεως τοῦ ᾿Αρχιγραμματέως τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου". Διά ποῖον συγκεκριμένον καί ἀποδεδειγμένον λόγον, ἐπαύθη ἐκ τοῦ ἔργου τοῦ ᾿Αρχιγραμματέως τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου ὁ ᾿Επίσκοπος Κήρυκος καί ἀντεκατεστάθη προσωρινῶς ὑπό τοῦ Αἰδ/του ῾Ιερέως π. Δημητρίου Τσαρκατζόγλου, δέν λέγει. Τότε τί λέγει;
Παραλλήλως εἰς ἄλλο ρεπορτάζ  τοῦ ἰδίου τεύχους, ἡμεῖς ὁ Μητροπολίτης  Μεσογαίας Κήρυκος καί τό ἐπιτελεῖον τῆς "Ο.Π.", ἀλλά καί ὁ Παν/τος ῾Ιερομόναχος π. ᾿Αμφιλόχιος καί ὁ Σεβ/τος Μητροπολίτης Λαρίσης καί Τυρνάβου κ. Πανάρετος, τοῦ ὁποίου κείμενα ἐδημοσιεύθησαν εἰς τήν "Ο.Π." συκοφαντούμεθα, ὅτι δῆθεν "προσπαθοῦμε νά προκαλέσουμε τεχνητό σάλον, νά διεγείρουμε τούς πιστούς ἐναντίον τῶν ποιμένων των, ἀλλά καί αὐτῆς τῆς ἀνωτάτης ᾿Εκκλησιαστικῆς ἀρχῆς πού εἶναι ἡ ῾Ιερά Σύνοδος"! ᾿Ερωτῶμεν, ἔχει έπίγνωσιν ὁ κ. Κάτσουρας τί δημοσιεύει; ῎Εχει ἐπίγνωσιν ποίας συνεπείας ἔχουν ὅλα αὐτά διά τόν ἴδιον; ᾿Αντιλαμβάνεσθε, καί ῾Υμεῖς Μακαριώτατε καί Σεβασμιώτατοι, ποῦ Σᾶς ὡδήγησε τό παρασυνοδικόν κατεστημένον;
Καί ἡ ἀποκορύφωσις τῆς διαστροφικῆς συκοφαντίας εἶναι ὁ ἴσχυρισμός τοῦ συντάκτου, ὅτι ἡμεῖς ἔχομεν "προφανῆ σκοπόν τήν ἐπιβολήν συγκεκριμένων ἀπόψεων, τήν ἐξυπηρέτησιν ἰδιοτελῶν στόχων καί σκοπιμοτήτων καί ἐν τέλει τήν χειραγώγησιν τοῦ ᾿Εκκλησιαστικοῦ Πληρώματος καί τήν καθοδήγησίν του, δίκην ὁπαδῶν ὀπίσω αὐτῶν", δι᾿ αὐτό καί "ὑστεροβούλως παραπληροφοροῦμεν"! ᾿Εδῶ ἔχομεν τήν ἀποκορύφωσιν τῆς συκοφαντίας, ἡ ὁποία πλήν τῶν Κανονικῶν ᾿Εκκλησιαστικῶν συνεπειῶν, ἔχει καί τεραστίας ποινικάς συνεπείας. Θά ὑποχρεωθῇ νά ἀποδείξῃ ὅσα γράφει καί δημοσιεύει ὁ κ. Διευθυντής, δηλαδή καί τήν "ἰδιοτέλεια" μας καί τήν "ὑστεροβουλίαν" καί τάς "ἀπόψεις", "στόχους", σκοπιμότητας", τήν "χειραγώγησιν", τήν "καθοδήγησιν" "τοῦ ᾿ἐκκλησιαστικοῦ πληρώματος, δίκην ὁπαδῶν". Οἱ ἠθικοί καί πραγματικοί αὐτουργοί καί αὐτοῦ τοῦ ρεπορτάζ νομίζομεν, ὅτι πρέπει νά ἔχουν τάς παντός εἴδους συνεπείας των.
῞Οσα ἐν τέλει εἰς τό ἴδιο ρεπορτάζ  φέρεται, ὅτι εἶπεν ὁ Μακαριώτατος, καί ἄλλα ἐπιλήψιμα, ἀλλά καί ἠ "ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΙΣ", ἡ ὀποία παρατίθεται εἰς τάς σελίδας 10, 11 καί 12 τοῦ "ΚΗΡΥΚΟΣ" (᾿Ιαν. - Φεβρ. 2001) καί φέρεται ὡς ἐκδοθεῖσα "ΕΚ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΣΥΝΟΔΟΥ", εἶναι ἔργα τοῦ κ. Δ. Κάτσουρα καί τῶν λοιπῶν συμβούλων τῆς Μακαριότητός Σας, τά ὁποῖα δέν θά ἀναλύσωμεν, διότι ἐν τῷ συνόλῳ τους ἀποτελοῦν δεινήν καί ἀήθη συκοφαντικήν ἀοριστολογίαν, καί διότι ἄν θελήσωμεν νά ἀναλύσωμεν ἐδῶ τά ὅσα ψευδῆ καί συκοφαντικά περιελήφθησαν, θά χρειασθῇ νά γράψουμε δεκάδες ἀκόμη σελίδες[12], ἄλλωστε τόν λέοντα ἐκ τοῦ ὄνυχος γνωρίζομεν. Κατόπιν αὐτῶν τόσον ἡ Μακαριότης σας, ὅσον καί ἡ ῾Ιερά Σύνοδος εὐσεβάστως παρακαλεῖσθε, νά ἐξετάσετε τί ἐδημοσιεύσατε καί ἀναλαμβάνοντες τάς εὐθύνας Σας νά τά ἀνακαλέσητε. ᾿Επίσης παρακαλεῖσθε ὡς Πρόεδρος καί ὡς Συνοδικά μέλη, ὅ,τι ἔχετε νά εἴπητε κατά τῆς ἐλαχιστότητός μας καί τῶν λοιπῶν, ὅ,τι ἔχετε νά εἴπητε κατά τῆς "ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΠΝΟΗΣ", εἴτε ἕκαστος προσωπικῶς, εἴτε ἀπό κοινοῦ ὡς "πλειοψηφία" ἤ μειοψηφία" νά τό εἴπητε ἁρμοδίως, Κανονικῶς καί προπάντων νά τό στοιχειοθετήσητε καί νά τό ἀποδείξητε μέ σαφήνειαν καί ἀκρίβειαν καί σᾶς διαβεβαιοῦμεν ὅτι θά ἀνταποκριθῶμεν μέ ᾿Αρχιερατικήν συνέπειαν.
῾Ημεῖς καταγγέλλομεν τό γεγονός, ὅτι ἀμέσως ἡ Μακαριότης Σας, καί ὡς ἐκδότης καί ὡς Πρόεδρος τῆς ᾿Εποπτευούσης ᾿Επιτροπῆς καί ὁ Σεβ/τος κ. Νικόλαος, ὡς μέλος, μέ τάς παρασκηνιακάς ἐνεργείας σας, περιθωριποιήσατε ἡμᾶς τόν ᾿Επίσκοπον Κήρυκον, τόν δέ "ΚΗΡΥΚΑ" παρεδώσατε εἰς τόν κ. Κάτσουρα, ὁ ὁποῖος τόν μετέτρεψεν εἰς ὄργανον παραπληροφορήσεως, συκοφαντίας, ὕβρεων, καί βλασφημιῶν, ἐνῶ ὀ ἴδιος ἐκμεταλλευόμενος τήν ὅλην κατάστασιν, ἀνήγαγε τόν ἑαυτόν του εἰς τιμητήν τῶν πάντων!
Τό ἀνεκδιήγητον ἐν προκειμένῳ εἶναι, ὅτι οὗτος εἰς τό τεῦχος τοῦ ᾿Ιανουαρίου - Φεβρουαρίου 2001 καί εἰς τήν σελίδα 12 θέτει τόν ἐαυτόν του παράλληλα πρός τήν ᾿Εκκλησίαν ἐξαρτῶν τήν σωτηρίαν μας ἀπό τήν "εἰλικρινῆ καί ὑγειᾶ ἀγάπην μας καί πρός τόν ἀδελφόν μας, καί πρός τήν Μητέρα ᾿Εκκλησία, ἀγωνιζόμενοι μετ᾿ αὐτοῦ διά τήν ἐκπλήρωσιν τοῦ καθήκοντός μας καί τήν σωτηρίαν τῆς ψυχῆς μας" !!! 
Δηλαδή ἡμεῖς, ὁ ᾿Επίσκοπος Κήρυκος, ὁ ᾿Επίσκοπος Πανάρετο,ς  ὁ ῾Ιερομ.  ᾿Αμφιλόχιος, ὁ θεολόγος ᾿Ελευθ.  Γκουτζίδης καί ὁ Διευθυντής τῆς "Ο.Π." κ. ᾿Αντώνιος Μάρκου καί λοιποί, θά σωθῶμεν ὑπό τάς προϋποθέσεις: 1) ῎Αν δείξουμε εἰλικρινῆ καί ὑγιειᾶ ἀγάπην πρός τόν ἀδελφόν μας, (τόν κ. Κάτσουρα;), ὁποίαν καί πρός τήν Μητέρα ᾿Εκκλησίαν! ῞Οποιος γνωρίζει "γραφήν καί ἀνάγνωσιν" ἀντιλαμβάνεται τήν παραφροσύνην καί ἀπορεῖ... 2) ᾿Επίσης θά σωθῶμεν μόνον ἄν ἀγωνισθοῦμε μετ᾿ αὐτοῦ, (τοῦ κ. Δ. Κάτσουρα;), διά τήν ἐκπλήρωσιν τοῦ καθήκοντός μας πού εἶναι ἡ σωτηρία τῆς ψυχῆς μας. Δηλαδή ἄν εὐθυγραμμισθῶμεν καί δέν παρακωλύωμεν τά σχέδια καί τάς πράξεις τοῦ κ. Κάτσουρα! Ποῦ ἐφθάσαμε! 
Λυπούμεθα, διότι ὁ συντάκτης αὐτῆς τῆς "ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΩΣ", κρίνεται ἐκ τῶν γραπτῶν του, ῾Υμεῖς, ὅμως,  Μακαριώτατε καί Σεβασμιώτατοι, πῶς δέχεσθε αὐτό τό κατάντημα εἰς τό ὁποῖον ἔφθασε ὁ "Κ.Γ.Ο." καί μέ τά ἀνωτέρω τολμηρά, τά ὁποῖα σημειώνει ἡ "ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΙΣ" ἡ ἐκδοθεῖσα, δῆθεν, καί "ΕΚ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΣΥΝΟΔΟΥ";  ᾿Ιδού ὁ εὐτελισμός τοῦ Συνοδικοῦ θεσμοῦ. Τήν ἐλαχιστότητά μου παρηγορεῖ  μόνον τό γεγονός, ὅτι αὐτή ἡ ᾿Ανακοίνωσις δέν ἀνεγνώσθη ἐν σχεδίῳ ἐνώπιον τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου, καί ἐπομένως δέν ἐνεκρίθη τό περιεχόμενόν της, δέν ὑπεγράφη, καί κατόπιν τούτου ὑπάρχει κάποια ἐλπίς νά μελετηθῇ τό θέμα Κανονικῶς καί νά διορθωθῇ τό κακόν.
῾Ημεῖς θεωροῦμε ὡς ἠθικόν καί πραγματικόν αὐτουργόν  δι᾿ ὅλα αὐτά τόν Διευθυντήν τοῦ περιοδικοῦ, ἐνῶ δέν ἀπαλλασσόμεθα καί ἡμεῖς τῶν εὐθυνῶν μας, διότι παραμένει εἰσέτι διευθυντής μέ ὅ,τι μπορεῖ νά σημαίνῃ τοῦτο διά τούς καλύπτοντας αὐτόν. ῾Ωστόσον ὁ κ. Διευθυντής ἔχει ἐπιδείξει καί ἄλλα ἀνησυχητικά δείγματα. ᾿Ιδού μερικά πού διετύπωσε προσφάτως εἰς ἐπίσημον κείμενόν του πρός ἡμᾶς: "...᾿Οφείλω νά Σᾶς ἐνημερώσω πώς δέν "διευθύνεται" ὁ Διευθυντής ἀπό τήν συντακτική ᾿Επιτροπή, ἀλλά ἡ Συντακτική ᾿Επιτροπή ἀπό τόν Διευθυντή!". "᾿Οφείλω ὅμως...νά διευκρινίσω ὅτι δέν συνιστᾶ "παράλειψίν" μου "ὅσον ἀφορᾶ τήν σύνταξιν τοῦ Κ.Γ.Ο. τό γεγονός, ὅτι δέν ὑπεβάλαμε "κανονικῶς(ΣΙΓ) εἰς τήν ᾿Εποπτεύουσαν ᾿Επιτροπήν πρός ἔλεγχον καί ἔγκρισιν" τήν ὕλην τοῦ περιοδικοῦ, ὅπως μέ κατηγορεῖτε, διότι ἁπλούστατα δέν ὑποχρεοῦμαι γιά κάτι τέτοιο"! (᾿Από ἐπιστολή τοῦ κ. Δ. Κάτσουρα πρός τόν Μητροπολίτη Κήρυκο μέ ἡμερομ. 20-2-2000).
Αὐτή εἶναι, ῞Αγιε Πρόεδρε καί ῞Αγιοι Συνοδικοί, ἡ εἰκών τοῦ κ. Διευθυντοῦ τοῦ Κ.Γ.Ο. Θέλετε πλείονα περί τῆς "μεγαλωσύνης" αὐτοῦ; ῎Ανοῖξτε τόν Τόμον τοῦ Κ.Γ.Ο. τοῦ ἔτους 1995 εἰς τάς σελίδας 207 καί 208, διά νά ἴδητε καί νά  θαυμάσετε, ὅτι ἡ ᾿Εποπτεύουσα ᾿Επιτροπή εἶναι ἀπό τότε ὑφιστάμενον ὄργανον τοῦ νέου καί νεαροῦ Διευθυντοῦ κ. Δ. Κάτσουρα, ὁ ὁποῖος συγκεντρώνει, κατά τά ἴδια γραφόμενά του ὅλες τίς ἰδιότητες, ὅλα τά προσόντα, ὅλες τίς ἐξουσίες!...
Τά ἀνωτέρω δέν ἐγράφησαν δι  ἄλλον λόγον, ἀλλά διά τόν μοναδικόν, ὅτι κατελύθη κάθε μέτρον, καί κατεξευτελίσθημεν, ὡς πρόσωπα καί κατεξευτελίσαμε καί τούς θεσμούς, καί διότι ἐκτελοῦνται σχέδια κατά τοῦ ᾿Αγῶνος, μέ τά ὁποῖα συντελεῖται προδοσία. Γράφονται διά νά ληφθοῦν ἀμέσως ὑπ᾿ ὄψιν, ἄν βεβαίως, προτιθέμεθα νά συνεχίσωμεν τήν διακονίαν μας εἰς τήν ᾿Εκκλησίαν, καί ὄχι νά "διακονῆται" δι᾿ ἡμῶν τό παρεκκλησιαστικόν κατεστημένον καί νά περνοῦν τά σχέδια  - ἐντολαί τοῦ κ. Καλλινίκου, ἤ τοῦ κ. Σακαρέλλου[13] καί ἀκόμη τοῦ κ. Χριστοδούλου..
Μακαριώτατε καί Σεβασμιώτατοι, εἴτε ἔχει δίκαιον ὁ συνεπίσκοπός Σας, ἤ μᾶλλον οἱ Συνεπίσκοποί Σας καί λοιποί, εἴτε ἐνδεχομένως κάπου νά σφάλλουν, ὀφείλετε ῾Υμεῖς καί εἰς τάς δύο περιπτώσεις, ὡς ἐν Χριστῶ ἀδελφοί καί ᾿Αρχιερεῖς, καί ἰδιαιτέρως ὡς Συνοδικά μέλη, νά λαμβάνετε ὑπ᾿ ὄψιν τήν φωνήν τῆς ἀγωνίας Των. Εἴμεθα ὑποχρεωμένοι ἐκ τῆς Κανονικῆς καί ᾿Ηθικῆς τάξεως νά διαλεγώμεθα, νά συζητῶμεν καί νά ἀποφασίζωμεν κατά τό "ἔδοξε τῷ ἁγίῳ Πνεύματι καί ἡμῖν". Αὐτό εἶνα τό πρώτιστον καθῆκον καί τοῦ Προέδρου καί ὅλων τῶν Σεβασμιωτάτων Συνοδικῶν. Αὐτό εἶναι τό Συνοδικόν σύστημα, κάθε δέ παρέκκλισις ἀπό αὐτό ὁδηγεῖ ἀλλοῦ... ῎Αλλωστε εἶναι σαφές ὅτι οἱ Συνεπίσκοποί Σας, καί οἱ λοιποί, οἱ ὁποῖοι γράφομεν, ἀγωνιζόμεθα διά τήν Κανονικήν τάξιν, τήν ᾿Αλήθειαν καί τό Δίκαιον, δέν ἀντιδικῶμεν, δέν ἐρίζομεν, οὔτε ἐνεργοῦμε ἀπό "ἰδιοτέλειαν", ἤ ἀπό "ὑστεροβουλίαν", ἤ δι᾿ ἄλλην αἰτίαν, ὅπως  ὁ κ. Δημ.  Κάτσουρας συκοφαντικῶς δημοσιεύει καθ᾿ ἡμῶν μέσα ἀπό τό δημοσιογραφικόν ὄργανον τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου, τόν "ΚΗΡΥΚΑ ΓΝΗΣΙΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ".
῞Ολα τά ἔγγραφα καί ὅλαι αἱ παρεμβάσεις τῶν Συνεπισκόπων Σας καί λοιπῶν εἶναι Κανονικαί  καί ἀφοροῦν σοβαρά θέματα ΠΙΣΤΕΩΣ, ΚΑΝΟΝΙΚΗΣ ΤΑΞΕΩΣ καί ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ. Βεβαίως τόν Σεβασμιώτατον ᾿Επίσκοπον Πανάρετον, καί τήν ταπεινότητά μου, τόν ᾿Επίσκοπον Κήρυκον, καί τούς λοιπούς Κληρικούς καί Λαϊκούς, ἄν ἐπιτρέψῃ ὁ Θεός, εἶναι δυνατόν, τό ἐσωτερικόν καί ἐξωτερικόν "ἰσχυρόν" κατεστημένον, νά μᾶς περιθωριποποιήσῃ, καί νά ἐπιχειρήσῃ καί κάτι ἀκόμη περισσότερον, ὅμως, ὅσον θά ζῶμεν, δέν θά μᾶς φιμώσῃ. Τήν ᾿Αλήθεια, τήν Δικαιοσύνη καί ὅλα τά ᾿Εκκλησιαστικά θέματα, τά ὁποῖα σοβοῦν καί ἀπειλοῦν, δέν εἶναι δυνατόν νά τά περιθωριοποιήσῃ κανείς. ᾿Αντιθέτως, ὅσον περισσότερον ταῦτα στραγγαλίζονται καί σοβοῦν, τόσον δυνατώτερα βοοῦν καί ἀπειλοῦν νά ἀποκόψουν καί χωρίσουν ἀπό τήν ᾿Εκκλησίαν αὐτούς πού προκαλοῦν τάς ἀντικανονικότητας, καί ἀδικοῦν τήν ᾿Αλήθεια μέ ποικίλους τρόπους. Τό ὅτι, ὅλα αὐτά τά τελευταῖα ἔτη, ὁ ὕψιστος καί πρῶτος θεσμός τῆς ᾿Εκκλησίας, ἡ ῾Ιερά Σύνοδος, δέν λειτουργεῖ κανονικῶς, ἀλλ᾿ ἐπηρεάζεται ἐξωσυνοδικῶς, καί δέν ἐπιλύει κανένα ἐκ τῶν θεμάτων, ἀλλ᾿ εὐνοεῖ σκάνδαλα μέ τάς δῆθεν ἀποφάσεις" της καί τά δημοσιεύματα, αὐτό, εἶναι ἡ μοναδική αἰτία τῆς κακοδαιμονίας, ἡ ὁποία ἀπειλεῖ καί ἐγκυμονεῖ κακά χειρότερα ἀπό ἐκεῖνα τοῦ 1995.    
Δ
Αἱ σκευωρίαι ἔλαβον καί "Συνοδικόν" μανδύα

᾿Ενῶ ἐπεβάλετο, Μακαριώτατε καί Σεβ/τοι ᾿Αρχιερεῖς, νά μελετηθοῦν ὅλα τά ἔγγραφα, τά ὁποῖα ὑπεγράψατε κατά τοῦ π. ᾿Αμφιλοχίου καί κατά τοῦ κ. ᾿Ελευθερίου Γκουτζίδη, ἀλλά καί ὅσα ἀναληθῆ καί συκοφαντικά ρεπορτάζ ἐδημοσιεύθησαν ἀπό τάς στήλας τοῦ Κ.Γ.Ο., ὥστε νά κατανοηθῇ, διατί οἱ σύμβουλοί Σας, μετά τῶν Φλωρινικῶν, μαίνονται κατά τοῦ ῾Ιερομ. π. ᾿Αμφιλοχίου καί τοῦ θεολόγου κ. ᾿Ελευθερίου Γκουτζίδη, τοῦ ᾿Επισκόπου Κηρύκου καί τῆς "ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΠΝΟΗΣ". Σεῖς Μακαριώτατε, μετά τῶν Σεβ/των Πειραιῶς κ. Νικολάου καί Διαυλείας κ.᾿Ανδρέου ἡγεῖσθε  καί ἐνεργεῖτε κατ᾿ αὐτῶν, καί ἀπροκαλύπτως μᾶς διώκετε, κατά χειρότερον τρόπον καί ἀπό ἐκεῖνον τῶν πέντε, τόν ὁποῖον, ΠΡΟΣΟΧΗ! πρῶτος ἐδοκιμάσατε ῾Υμεῖς Μακαριώτατε.. Οὕτω αἱ σκευωρίαι ἐναντίον προσώπων λαμβάνουν καί "Συνοδικόν μανδύαν". Κατά τήν Ι.Σ.Ι. τῆς 17 καί 18-5-2000, ἐνῶ δέν ἐτηρήθη ἡ Κανονική διαδικασία, καί δέν ἐλήφθησαν Κανονικαί ἀποφάσεις, ὅμως, μέ δόλιον τρόπον ὑπεκλάπησαν αἱ ὑπογραφαί ἐνίων ᾿Αρχιερέων, διά νά συκοφαντηθοῦν εἰς τήν συνέχεια δημοσίως, μέσω τοῦ ρεπορτάζ τοῦ Κ.Γ.Ο. μηνός ᾿Ιουλίου 2000, ὁ Παν/τος ῾Ιερ/χος π. ᾿Αμφιλόχιος, καί ὁ θεολόγος κ. ᾿Ελευθέριος Γκουτζίδης, ὁ μέν ὡς δῆθεν "ἀσεβής", ὁ δέ ὡς δῆθεν "συκοφάντης" καί "καινοτόμος". Ταῦτα κατηγγείλαμε μέ τό ὑπ᾿ ἀριθμ. 147/17/30-8-2000 ἔγγραφόν μας, τό ὁποῖον σᾶς ἔχομεν ἀποστείλει καί παρακαλῶ νά τό ἀναζητήσετε καί νά τό μελετήσετε.
Σημειώνω, ὅτι ἐνῶ κατά τά τελευταῖα 2-3 ἔτη ἐγένοντο πολλά παρόμοια διαβήματα καί παρεμβάσεις κατά τάς συνεδριάσεις τῶν Ι.Σ., καί προφορικῶς, ἀλλά καί γραπτῶς, οὐδέν ἐλήφθη ὑπ᾿ ὄψιν, χωρίς νά ἔχετε αὐτό τό δικαίωμα, τό δέ ρεπορτάζ τοῦ κ. Κάτσουρα εἰς τόν Κ.Γ.Ο. ᾿Ιουλίου 2000, τό ἀναφερόμενον εἰς τήν ἐν λόγῳ συνεδρίασιν τῆς ῾Ιεραρχίας, αὐτός ὁ "σαπρός καρπός", παραμείνας ἐσάπισε περισσότερον,, ἐνῶ προεκάλεσε καί ἄλλους παρομοίους "σαπρούς καρπούς".
Παρακαλῶ, ἐν Χριστῷ ἀδελφοί καί συλλειτουργοί, ἄς διερωτηθῶμεν, μήπως εἰς ἐνίους ἐξ ἡμῶν συμβαίνει τό ρηθέν "Μῖσος οὐκ οἶδε προτιμᾶν τό συμφέρον";  ῾Υπενθυμίζω, ὅτι ἡ ἐλαχιστότης μου, μετά καί τήν λάθρᾳ ἐκτύπωσιν τοῦ τεύχους τοῦ ᾿Ιουλίου (27-9-2000), καί ἐνῶ τοῦτο διεκπεραιώνετο, προσπαθήσαμε νά περισώσωμεν τό κῦρος τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου καί κατηγγείλαμεν τοῦτο μέ τό ὑπ᾿ ἀριθμ. 149/28-9-2000 ἔγγραφόν μας. ᾿Αντί ὅμως τοῦτο νά ληφθῇ ὑπ᾿ ὄψιν καί νά ἀναζητηθῇ ἡ θεραπεία τοῦ κακοῦ, ἐγιγαντώθη ἡ ἐναντίον μας μῆνις τοῦ παρασυνοδικοῦ κατεστημένου, μετά τοῦ ὁποίου  συνεργάζονται τόσον ὁ Μακαριώτατος, ὅσον καί οἱ Σεβ/τοι κ. Νικόλαος καί κ. ᾿Ανδρέας. Μέ εὐθύνη τῶν ὡς ἄνω ᾿Αρχιερέων ὁ "Κ.Γ.Ο." οὐσία ἐκλάπη ἐκ τῆς αἰθούσης, ὅπου τόν ἠσφαλίσαμεν, μετεφέρθη, καθ᾿ ἅ ἐπληροφορήθημεν, εἰς τήν Μητρόπολιν Πειραιῶς καί ἐκεῖθεν ἐταχυδρομήθη πρός σκανδαλισμόν συνειδήσεων καί εὐφορίαν καί ἱκανοποίησιν τῶν Φλωρινικῶν!. ᾿Αντί νά προβληματισθοῦν ὡρισμένοι διά τήν ὅλην ληστρικήν ἐνέργειαν,  ἠνωχλήθησαν, διότι, ὀρθά καί ἀντικειμενικά, κατωνομάσαμεν καί ἐχαρακτηρίσαμεν αὐτό τό ρεπορτάζ ὡς "σαπρόν καρπόν". Δηλαδή δέν ἠνωχλήθησαν, διότι εἶναι "σαπρός καρπός", ἀλλά διότι εἴπαμε αὐτό πού εἶναι. Καί ὄχι μόνον αὐτό. Τινές προκειμένου δῆθεν νά ἀπαλλάξουν ἐκ τῶν πάσης φύσεως Νομικῶν καί Κανονικῶν εὐθυνῶν του, τόν κ. Κάτσουρα θέλουν αὐτό τό ρεπορτάζ καί ὡς ῾Ιεροσυνοδικόν! ῞Οπως, ὅμως, καί ἄν  τόν θέλῃ ὁ καθένας[14], (ἡμεῖς πάντως δέν τόν θεωροῦμε Συνοδικόν), δέν παύει νά εἶναι ἕνας "σαπρός καρπός" πού κάθε ἡμέραν ἀναδίδει βαρυτέραν τήν δυσοσμίαν τῆς συκοφαντίας καί τοῦ μίσους. Νομίζω καί ὡς ἁπλοῖ  ἄνθρωποι θά πρέπει καί νά ἐντρεπώμεθα, διότι αὐτά δέν τά ἀποτολμοῦν οὔτε οἱ "κοινοί θνητοί", οἱ ὀποῖοι διακρίνονται ἀπό κάποιες κοινωνικές εὐαισθησίες καί ἀναστολές...
Δέν εἶναι δυνατόν νά ἀγνοηθοῦν περαιτέρω ὅσα καί ὅπως συνέβησαν ἐντός καί ἐκτός Συνόδων, ἰδιαίτερα κατά τά τελευταῖα ἔτη, διότι, ταῦτα συνιστοῦν ἀφ᾿ ἑαυτῶν ΚΑΤΕΓΝΩΣΜΕΝΑΣ πράξεις, αἱ ὁποῖαι μέσω τοῦ Κ.Γ.Ο. διεδόθησαν καί διεχύθησαν παγκοσμίως! Εἶναι λοιπόν ἐπιβεβλημένον νά μελετήσετε, ὅ,τι ἐδημοσιεύθη μέσα ἀπό τό ἐπίσημον δημοσιογραφικόν ὄργανον, τόν "ΚΗΡΥΚΑ ΓΝΗΣΙΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ", ἀλλά καί εἰς ἄλλα περιοδικά εἰδικώτερα πρός κατανόησιν εἰς βάθος τῆς φοβερᾶς σκευωρίας ἡμετέρων καί ξένων:
Παρακαλεῖσθε λοιπόν νά μελετήσετε τά κάτωθι:
Α) Τά Φλωρινικά περιοδικά:
1) "ΕΚΚΛΗΣΙΑ Γ.Ο.Χ. ΕΛΛΑΔΟΣ, 1) ᾿Αρ.  τ.  17/ 1997, σελ. 12-16, καί  2) ᾿Αριθμ, τ. 24/1999, σελ. 43-45,
2) "Η ΦΩΝΗ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ",,
1) ᾿Αρ. τ. 900/1999, σελ. 6-9, 2) ᾿Αρ. τ. 902/..., σελ...., 3) ᾿Αριθμ. τ. 906/2000, σελ. 11-12, 4) ᾿Αρ. τ.  908, σελ. 19-21 καί 5) ᾿Αριθμ. τ. 909, σελ.. 6-10.  Μέσα εἰς αὐτά ὑπάρχουν ὅλαι αἱ  "ἐντολαί" τῶν Φλωρινικῶν, τάς ὁποίας ἐφρόντισε καί ἐπεμελήθη ὁ κ. Κάτσουρας καί ἡ παρέα του, νά ἐκτελεσθοῦν "Συνοδικῶς", ἀλλά μέσα εἰς τά ἴδια περιοδικά ὑπάρχουν καί μεγάλαι ἀποκαλύψεις, τάς ὁποίας οἰκονόμησεν ὁ Θεός, διά νά ἀνοίξωμεν ἡμεῖς τούς ὀφθαλμούς μας καί νά ἴδωμεν τήν προδοσίαν πού ἐπιχειρεῖται, καί ὅτι ἐγίναμε "παίγνιον" τῶν ἐχθρῶν τῆς ᾿Εκκλησίας.
Β) Τά τεύχη τοῦ "ΚΗΡΥΚΟΣ ΓΝΗΣΙΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ".
1): ᾿Ιουλίου 2000, σελ. 155-157, , 2): Αὐγούστου 2000, σελ. 195-196, καί  3): ᾿Ιανουαρ. -  Φεβρ. 2001, σελ. 7-12. Τά μεταξύ αὐτῶν καίτοι ἐτυπώθησαν δέν ἐκυκλοφορήθησαν εἰσέτι...Μέσα ἀπό αὐτά, καθ᾿ ἡμᾶς, προκύπτει ὅτι ἡ ῾Ιερά Σύνοδος ἔγινε ἐκτελεστικόν ὄργανον τῶν "ἐντολῶν" καταγγελιῶν τῶν Φλωρινικῶν καί εὐρύτερον τοῦ παλαιοημερολογιτικοῦ Οἰκουμενισμοῦ.
Γ) Τά τεύχη τῆς "ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΠΝΟΗΣ":
1): ᾿Οκτωβρίου-Νοεμβρίου 2000, σελ. 83-91, 2): Δεκεμβρίου  2000, σελ. 111-116 καί 120-133, 3): ᾿Ιανουαρίου 2001, σελ. 138-146 καί 151-159, 4): Φεβρουαρίου 2001, σελ. 179-188, 5): Μαρτίου 2001, σελ. 206-208 καί σελ. 217-225, καί 6): ᾿Απριλίου 2001, σελ. 11-24, 7) Καί Μαΐου 2001, σελ 37 - 58.

Μέσα ἀπό τά ἀνωτέρω κείμενα βγαίνει ἀβιάστως τό συμπέρασμα, ὅτι αἰτία τοῦ κακοῦ δέν εἶναι ἡ "ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΠΝΟΗ", ἡ ὁποία ἀντιμετωπίζει καί ἀποκαλύπτει τήν εὑρεῖαν σκευωρίαν, ἀλλά τό κατάντημα εἰς τό ὁποῖον ὡδηγήθη ὁ "ΚΗΡΥΞ ΓΝΗΣΙΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ". Πιό συγκεκριμένα, μέσα ἀπό αὐτά τά κείμενα προκύπτει ὅτι αἰτία τοῦ κακοῦ δέν εἶναι ὁ ὑπό τῆς "ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΠΝΟΗΣ" ἀναληφθείς εὐθύς καί τίμιος ἀγών νά ἀντιμετωπίσῃ τήν σκευωρίαν τοῦ ἐσωτερικοῦ καί ἐξωτερικοῦ παρεκκλησιαστικοῦ κατεστημένου, τό ὁποῖον ἀπό μακροῦ δρᾶ κατά συγκεκριμένων προσώπων. Δέν εἶναι αἰτία τοῦ κακοῦ ὁ ἀγών τῆς "Ο.Π." κατά τῆς ἐπιχειρουμένης προδοσίας, στόχος τῆς ὁποίας εἶναι νά ἐξαρτηθῇ καθ᾿ οἱονδήποτε δόλιον τρόπον, ἔμμεσον ἤ ἄμεσον, ἡ ᾿Αποστολική Διαδοχή ἐκ τοῦ Νεοημερολογιτισμοῦ. Αἰτία τοῦ κακοῦ εἶναι ἡ ἴδια ἡ σκευωρία, ἡ ἴδια ἡ προδοσία, ἡ ὁποία δέν ἀντιμετωπίσθη καί δέν ἐπατάχθη μέσα ἀπό Κανονικάς καί ὀρθοδόξους διαδικασίας Κανονικῶν ῾Ιερῶν Συνόδων, ἀλλά καί ηὐνοήθη μέ ἀντικανονικάς, ἀδίκους, συκοφαντικάς μέχρι καί ληστρικάς καί βλασφήμους ἐξωσυνοδικῶς προειλημμένας ἀποφάσεις, αἱ ὁποῖαι ὅμως παρουσιάσθησαν ὡς δῆθεν Συνοδικαί καί ἐδημοσιεύθησαν.
Πιστεύομεν, ὅτι ἡ "ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΠΝΟΗ" εἰς τήν πορείαν της δέν ἐδημοσίευσε ἀπολύτως τίποτε τό ἀναληθές, τό συκοφαντικόν, τό σκανδαλιστικόν, ἀλλά καθηκόντως ἠναγκάσθη καί ἀναγκάζεται νά ἀντιμετωπίσῃ, ἀλλά καί νά ἀποκαλύψῃ τάς ἀναληθείας, τάς ἀντικανονικότητας, τήν σκευωρίαν. ᾿Αναγκάζεται νά θέσῃ ὅλους μας πρό τῶν ἱστορικῶν εὐθυνῶν μας. ᾿Εάν ὅμως ὡς ἄνθρωποι, ἡμεῖς καί οἱ συνεργάτες μας, κάπου παρεσύρθημεν ἐξ ἀνθρωπίνης ἀδυναμίας, δηλώνουμε ὅτι θά χαροῦμε νά μᾶς ὑποδειχθῇ καί ἀποδειχθῇ τό σφάλμα ἤ τά σφάλματα καί θά ἀποκαταστήσωμεν καί θά ζητήσωμεν δημοσίως συγγνώμην, διότι αὐτό εἶναι καί καθῆκον χριστιανικόν, ἀλλά καί τό καλῶς νοούμενον συμφέρον μας. ῾Ωστόσον, ὅμως, Σᾶς διαβεβαιῶ, ὅτι χάριτι Χριστοῦ, δέν θά ὑποχωρήσωμεν, καί δέν θά ὑποστείλωμεν τόν ᾿Αγῶνα, διότι δέν πρόκειται δι᾿ ἀγῶνα δικαιώσεως ἤ ὑπεροχῆς, ἀλλά δι᾿ ἀγῶνα ὑπέρ τῆς διωκομένης ᾿Αληθείας, τῆς καταπατουμένης Κανονικῆς ᾿Εκκλησιαστικῆς Τάξεως, τοῦ στραγγαλιζομένου Δικαίου, καί τῆς ᾿Ηθικῆς, ὑπό τήν εὐρεῖαν αὐτῆς ἔννοιαν. ΕΙΝΑΙ ΑΓΩΝ ΤΙΜΙΟΣ, ΑΝΙΔΙΟΤΕΛΗΣ καί ΑΝΥΣΤΕΡΟΒΟΥΛΟΣ. Εἶναι ᾿Αγών ὑπέρ τῆς ΟΜΟΛΟΓΙΑΣ, ΕΚΚΛΗΣΙΟΛΟΓΙΑΣ καί τῆς ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΔΙΑΔΟΧΗΣ, ΥΠΕΡ ΤΗΣ ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΗΣ ΤΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ.
Δυστυχῶς, ὅσον καί ἄν δέν τό ἐπιθυμῶ ὅμως θά προχωρήσω, διότι οἱ ἄνθρωποι οἱ ὁποῖοι σᾶς ἐνεγκλώβισαν  μέ τάς ἀντικανονικάς ἀποφάσεις κλπ. πλέον χαιρέκακα συνεχίζουν νά σᾶς ἐγκλωβίζουν θανάσιμα.. καί σαρκάζουν καί γελοῦν μέ τάς παγίδας εἰς τάς ὁποίας σᾶς ἐπαγίδευσαν.  ῾Ο Φλωριναῖος ᾿Επίσκοπος κ. Καλλίνικος, εἰς ἕν ἐκ τῶν τελευταίων του ἄρθρων, δέν ἀφήνει καμμίαν ἀμφιβολίαν πλέον, ὅτι ἀπαιτεῖ ὅπως:  "Συμβούλιον λάβωσιν οἱ ᾿Αρχιερεῖς, ἵνα τόν ...᾿Επίσκοπον Κήρυκον ἀποκτείνωσιν". Παρακαλῶ νά μελετήσωμεν ἰδιαίτερα τό ἄρθρον τοῦ κ. Καλλινίκου, εἰς τήν "Φωνήν τῆς ᾿Ορθοδοξίας", ἀριθμ. φύλ. 908[15], σελ. 19-21, διά νά διαπιστώσωμεν πολλά καί νά διορθώσωμεν, ἐάν ἀκόμη εἶναι καιρός.
᾿Εκεῖ θά ἴδητε ὅτι ὁ κ. Καλλίνικος, (μέ τόν Σύμβουλόν του, κ. Σακαρέλλο), λέγουν τά κάτωθι:
1) ῾Εστιάζουν πλέον τά πυρά των κατά τοῦ ᾿Επισκόπου Κηρύκου καί Σᾶς ἐκβιάζουν ὅπως καί μέ ὅλα τά προηγούμενα ἄρθρα τους, ὅπως: "νά κάμετε Συμβούλιον" καί "νά πάρετε ἀπόφασιν νά ἀποκτείνετε τόν ᾿Επίσκοπο Κήρυκο, διότι φρονεῖ  ὅσα ὁ  ᾿Ελευθ.  Γκουτζίδης, καί ἑπομένως εἶναι αὐτός πού ἐμποδίζει νά "δολοφονήσετε" πνευματικά καί ἠθικά τόν κ. Γκουτζίδη", διά νά ἀνοίξῃ ὁ δρόμος τῆς παρωδίας τοῦ διαλόγου καί τῆς προδοσίας μέσω τῆς "ΑΛΛΗΛΟΑΝΑΓΝΩΡΙΣΕΩΣ" τῶν "᾿Επισκοπικῶν" "χειροτονιῶν" "χειροθεσιῶν".
2) ῎Εχουν "ἀνωνύμους", "ἀγνώστους" εἰς αὐτούς, οἱ ὁποῖοι, ποιοῦν ἔργον πρακτόρων, ἤ ἐγκαθέτων εἰς τόν χῶρον τῆς ᾿Εκκλησίας. Αὐτή εἶναι ἡ προσωπική μας κρίσις. Αὐτοί λοιπόν οἱ ἀνώνυμοι καί ἄγνωστοι εἰς τόν κ. Καλλίνικον τούς προωθοῦν διάφορα ἔγγραφα πού ἄφοροῦν τήν ῾Ιεράν Σύνοδον καί τήν ᾿Εκκλησία, καί προφανῶς τούς ὑποδεικνύουν νά γράφουν ὅσα οἱ ἴδιοι δυσκολεύονται νά γράψουν, ἐνῶ δέν δυσκολεύονται νά τά προπαγανδίζουν μέσω τῶν ψιθύρων των. Εἶναι τῆς ἰδικῆς Σας ἐλευθερίας, ἀλλά καί ἐξαιρετικῆς εὐθύνης νά ἔχετε ὁποιαδήποτε ἄλλην προσωπικήν ἄποψιν καί κρίσιν, ἐπί τοῦ γελοίου, ἀλλά καἰ ἀπατηλοῦ δημοσιεύματος.
3) Τό ἄλλοτε "Μακαριώτατε, ὁ Κύριος εἴη ἐν τῷ μέσῳ ἡμῶν" τοῦ κ. Χρυσοστόμου Κιούση (Α.Π. 641/24-7-99) καί τό "Μακαριώτατε εὐλογεῖτε..." τοῦ κ. Καλλινίκου (Αὔγουστος 99), τώρα εἰς αὐτό τό ἄρθρον, ἔγινε "᾿Ανδρεϊκή ὁμάδα τῆς Ματθαιϊκῆς παρατάξεως"! Τί μπορεῖ νά σημαίνῃ καί αὐτό καί  τί ἀποκαλύπτει διά τό "παραμύθι" τοῦ δολίου κινήματος περί δῆθεν διαλόγου; ῾Ο κ. Καλλίνικος "ἐκόπτετο" νά κάνῃ διάλογο μέ τούς κ.κ. Κάτσουρα καί ἀδελφούς Τσακίρογλου, οἱ ὁποῖοι ἐκπροσωποῦν τήν "᾿Ανδρεϊκή ὁμάδα τῆς Ματθαιϊκῆς παρατάξεως"! ᾿Ιδού ὁ Διάλογος τοῦ κ. Κάτσουρα πού ἀνεκίνησε ἀπό τό τέλος τοῦ 1997, παράλληλα μέ τάς καταγγελίας πού ἐκίνησε ὁ κ. Καλλίνικος.
4) Γράφει, ὅτι "῾Η ὁμάδα αὐτή τῆς Ματθαϊκῆς παρατάξεως" μαστίζεται ὄχι μόνον ἀπό τίς "καταγγελθεῖσες κακοδοξίες τοῦ γνωστοῦ Ματθαιϊκοῦ θεολόγου κ. ᾿Ελ.  Γκουτζίδη", ἀλλά καί ἀπό "γενικώτερη κρίση πού τό τελευταῖο καιρό ταλαιπωρεῖ τήν ὁμάδα τῆς Ματθαιϊκῆς παρατάξεως". ᾿Απολαῦστε τόν σαρκασμόν, καί τήν χαιρεκακία, τήν εἰρωνεία τοῦ κ. Καλλινίκου, ἀφοῦ τοῦ ἐδόθη αὐτό τό "δικαίωμα"...
5) Γράφει ἀνεπίτρεπτα καί ἀνόητα περί Καλλίστου.
6) Γράφει, ὅτι εὐθύνεται ὅλη "ἡ ῾Ιεραρχία τῆς ᾿Ανδρεϊκῆς ὁμάδος ἐπειδή δέν κατεδίκασε, ὅπως ὤφειλε, τόν ἐκπεσόντα ἀπό τήν ὀρθή πίστη θεολόγο της" κλπ. καί "δικαιολογεῖ" ὅτι ἡ "ἀνδρεϊκή ὁμάδα" ἐκωλύθη νά κηρύξῃ ὡς αἱρετικόν τόν ὀρθοδοξώτατο καί ἀγωνιστή θεολόγο τῆς ᾿Εκκλησίας κ. ᾿Ελ.  Γκουτζίδη, διότι ἔχει τά ἴδια φρονήματα καί ὁ ᾿Επίσκοπος Κήρυκος.
Λοιπόν πρῶτα τήν κεφαλήν τοῦ ᾿Επισκόπου Κηρύκου καί μετά τοῦ Γκουτζίδη! ᾿Ερωτῶ ὅμως ποῦ διαφωνεῖτε Σεῖς καί μέ τήν ῾Ομολογίαν αὐτοῦ;
Μελετῆστε τό κείμενόν του διά νά ἴδητε ὄχι μόνον τόν πραγματικόν Καλλίνικον, ἀλλά κυρίως τάς προθέσεις καί τούς στόχους του. Νά ἐννοήσετε τήν προδοσία, πού ἐπεδιώκετο μέ τό νέο κίνημα περί δῆθεν "θεολογικοῦ διαλόγου". Μελετῆστε καί τό νέον του ἄρθρον εἰς τό ὑπ᾿ ἀριθμ. 909/2001 τεῦχος τῆς "Φ.Ο.".

Ε
᾿Επί τῆς συνεδριάσεως τῆς τελευταίας ῾Ιεραρχίας 13 καί 14 -4-2001. 

Παρακαλῶ, ὁπωσδήποτε, νά ἴδητε αὐτό τό νέον ἄρθρον τῶν Φλωρινικῶν (κ. Καλλινίκου Σαραντοπούλου καί ᾿Αθ.  Σακαρέλλου) καί ἀμέσως νά ἐνθυμηθῆτε καί νά λάβητε ὑπ᾿ ὄψιν σας καί τά κάτωθι, τά ὁποῖα ἀπετόλμησαν ῾Υμέτεροι!!!. ῎Ετσι θά ἑρμηνεύσετε ἐκ τοῦ ἀσφαλοῦς καί τήν ἀπαίτησιν τοῦ Σεβ/του κ. Νικολάου, τήν ὁποίαν τήν 13-4-2001ἀπηύθυνε πρός τήν ἐλαχιστότητά μου εἰπών: "Πρέπει νά ἀνακαλέσῃς τήν διατύπωσιν περί ᾿Ανάρχου ᾿Εκκλησίας, διότι εἶναι αἵρεσις"[16], καί τό ἐπίσης ἀπαράδεκτον, τό ὁποῖον λέγει στά πνευματικά του παιδιά: "Εἶναι θέμα Πίστεως, καί ἄν δέν ἀνακαλέσῃ ὁ Κήρυκος θά χωρίσωμεν"[17].!
Μήπως, Μακαριώτατε καί Σεβασμιώτατοι,  εἴμεθα ἐκτός ἑαυτοῦ; Μήπως παραλογιζόμεθα; Ποῖος πρέπει νά ἀνακαλέσῃ καί νά ζητήσῃ δημοσίως συγγνώμην; ῾Ο θεολόγος κ. ᾿Ελευθέριος Γκουτζίδης, τοῦ ὁποίου ἡ θεολογική διατύπωσις ἀπεδείχθη καί μεμαρτυρημένη καί συνάδουσα πρός τήν διδασκαλίαν τῶν ῾Αγίων Πατέρων τῆς ᾿Εκκλησίας; Θά κάμῃ τοῦτο ὁ ᾿Επίσκοπος Κήρυκος, ὀ ὁποῖος ἐνυπογράφως ἐδήλωσε ὅτι ἐγκρίνει ἀπ᾿ ἀρχῆς μέχρι τέλους τό β' ἀπαντητικόν ἄρθρον τοῦ κ. Γκουτζίδη, μέ τό ὁποῖον κατελέγχει τόν κ. Καλλίνικον, καί τό ὁποῖον ἀπέρριψεν ὁ...Διευθυντής Σας, ἤ ἐκεῖνοι πού παρέσυραν τήν πλειοψηφία τῶν Σεβ/των ᾿Αρχιερέων μετά τοῦ Μακαριωτάτου καί σέ ἀδιέξοδα δογματικά; Μά ἀφρονήσαμεν παντελῶς, καί ἀντί νά ἐπιβληθοῦν παραδειγματικαί κυρώσεις εἰς αὐτούς, οἱ ὀποῖοι Σᾶς παρεπλάνησαν καί Σᾶς ἔφεραν  εἰς τήν φοβεράν θέσιν τοῦ πλάνου, τοῦ συκοφάντου καί τοῦ βλασφήμου, ζητοῦμεν νά ἀνακαλέσουν οἱ λέγοντες τήν ἀλήθειαν καί ἐμμένοντες εἰς αὐτήν; Παίζομεν ἐν οὐ παικτοῖς; ῎Αν, ἐν προκειμένῳ ὁ Σεβ/τος κ Νικόλαος δέν ἀνακαλέσῃ τά ἀνωτέρω, καί τά ὅσα βλάσφημα εἶπεν καί ἐδημοσίευσεν εἰς τό παρελθόν, τά ὁποῖα ἔχουν καταγγελεθεῖ  ἀκόμη καί Συνοδικῶς, λυπούμεθα, ἀλλά αὐτά καί τόν ἴδιον, ἀλλά καί ἡμᾶς πού τά ἀνεχόμεθα καί παραμένουν, ἀπειλοῦν νά διακόψουν τόν σύνδεσμον μας μετά τῆς ἀληθείας.
Τό εὗρος καί τό βάθος τῆς ὅλης σκηνοθετημένης ἀπειλῆς διαφωτίζεται καί ἑρμηνεύεται καί ἀπό τήν ὑπερφίαλον συμπεριφοράν - ἀπειλήν τοῦ κ. Δ. Κάτσουρα ἐν τῇ ἰδία Συνόδῳ, ὁ ὁποῖος μᾶς εἶπεν: "Θέλω νά κάνω μία ἐρώτησι εἰς τόν Σεβασμιώτατο Κήρυκο: Μετά τήν δημοσίευσιν τῆς ὁμιλίας τοῦ κ. Γκουτζίδη εἰς τήν "᾿Ορθόδοξον Πνοήν" τοῦ Φεβρουαρίου 2001, παραμένει στήν θέσιν πού εἶχε διατυπώσει ἀπό τήν ἀρχή;"[18]. ῾Ο κ.  Κάτσουρας ἐρωτῶν μέ χαρακτηριστικό ὕφος, ἀνεφέρετο εἰς τήν θέσιν μας, τήν ὁποίαν διετυπώσαμεν εἰς τό ὑπ᾿ ἀριθμ. 77/4-9-99 ἐπίσημον ἔγγραφόν μας. ᾿Ιδού ἡ θέσις μας:  "῾Η ἰδική μας ὑπεύθυνος γνώμη ὡς ᾿Αρχιερέως καί Θεολόγου εἶναι ὅτι ἐγκρίνομεν ἀπ᾿ ἀρχῆς μέχρι τέλους τό ἄρθρον τοῦ κ. Γκουτζίδη καί δέν ἔχομεν καμμίαν ἐπιφύλαξιν νά δημοσιευθῇ".   Αὐτό τό ἄρθρον τοῦ κ. Γκουτζίδη, τό ὁποῖον, ὡς γνωστόν, ἦτο ἡ Β' ἀπάντησις του πρός τόν κ. Καλλίνικον, ἠρνήθη νά τό δημοσιεύσῃ ὁ κ. Κάτσουρας εἰς τόν "ΚΗΡΥΚΑ", ὡς  δῆθεν περιέχον "κακοδοξίαν"!!! ᾿Ασφαλῶς ἠρνήθημεν νά ἀπαντήσωμεν εἰς τόν κ. Κάτσουραν, διότι ἡ ἐρώτησίς του ἦτο ἐκ τοῦ πονηροῦ, ὅπως τοῦ εἶπα, ἀλλά καί δι᾿ ἄλλους εὐνοήτους λόγους.  Οὗτος ὅμως προκλητικῶς καί ἀναιδῶς συνέχισεν νά παριστάνῃ τόν τιμητήν καί "προστάτην" μας λέγοντας: "Θέλω νά σᾶς προφυλάξω[19], διότι μετά δύο τρεῖς μέρες θά γράψω καί δέν θέλω νά γράψω καί ἐναντίον σας".
᾿Ενῶ δέ ταῦτα ἐλέγοντο, ἐν τῇ Συνόδῳ τήν 13-4-2001, ὑπό τοῦ Σεβ/του κ. Νικολάου καί τοῦ κ. Δ. Κάτσουρα,  ὁ κάλαμος τοῦ κ. Σακαρέλλου ἔγραφε αὐτό πού ἀνακριτικῶς ἠρώτα ὁ κ. Κάτσουρας! ῎Ετσι πρίν  "γράψῃ" ὁ κ. Κάτσουρας ἤδη ἔγραψεν καί ἐδημοσίευσεν ὁ κ. Καλλίνικος εἰς τό περιοδικόν του "Φ.Ο." ᾿Ιαν. - Φεβρ. ἀριθμ. τεύχ. 908, σελ. 19-21). Καί πάλιν ὁ κ. Καλλίνικος συνεχίζει νά γράφῃ καί εἰς τό μόλις κυκλοφορῆσαν νέο τεῦχος "Φωνή τῆς ᾿Ορθοδοξίας" (᾿Αριθμ. τεύχους  909, σελ. 6-10).  ῾Η συμπαιγνία αὐτή τῶν κ.κ. Κάτσουρα, Καλλινίκου, Σακαρέλλου, ἀλλά καί τοῦ Σεβ/του κ. Νικολάου (διατί;), μᾶς ἀφήνει κατά βάθος ἀδιαφόρους.
Τό πρόβλημα διά τήν ἐλαχιστότητά μας δέν εἶναι τί λέγουν καί τί γράφουν οἱ κύριοι αὐτοί, ἀλλά τί θά κάνετε Σεῖς Μακαριώτατε καί Σεβασμιώτατοι ἐν Χριστῷ ἀδελφοί, μετά ἀπό τήν ἀπάντησιν, τήν ὁποίαν σᾶς ἔδωσε τήν Κυριακή τῆς ᾿Ορθοδοξίας ὁ θεολόγος κ. ᾿Ελευθέριος Γκουτζίδης[20] ἐπί τῶν συκοφαντιῶν περί "ἀμαρτύρου" καί "καινοτομίας" καί πῶς θά ἀντιμετωπίσῃ τούς σκευωρούς ἡ ῾Ιερά Σύνοδος;
῾Ο κ. Καλλίνικος μετά τοῦ κ. Σακαρέλλου[21], "συμμαχήσαντες" μετά τῶν ἡμετέρων κ. Δ. Κάτσουρα καί μ. Μαξίμου ὤρυξαν λάκκον βαθύν διά νά ρίψουν τόν θεολόγο κ. ᾿Ελευθέριο Γκουτζίδη, ἀλλά ἔρριψαν καί συνεχίζουν νά ρίπτουν βαθύτερα ἑαυτούς,  θέλουν, ὅμως, νά ρίψουν καί ῾Υμᾶς μετά τοῦ Σεβ/του κ. Νικολάου καί ἄν δυνηθοῦν  καί ὅλους μας.
ΣΤ
Ποῖος ὀφείλει νά ἀνακαλέσῃ;

Μακαριώτατε, Σεβασμιώτατοι, ἕνας συγγραφεύς θεολόγος γράφει χαρακτηριστικά: "Οἱ ῾Ιεροί Κανόνες εἰς ἐκείνους πού εἶναι "ὑπό κατηγορίαν", δέν ἐπιτρέπουν νά εἶναι κατήγοροι, πολλῷ μᾶλλον νά δικάζουν ἐν Συνόδῳ ᾿Επισκόπους". Καί αὐτό τό στηρίζει εἰς τόν ΣΤ' Κανόνα τῆς Β' Οἰκουμενικῆς Συνόδου, ὁ ὁποῖος διαγορεύει: "Τούτους μή πρότερον εἶναι δεκτούς εἰς ᾿Επισκόπου κατηγορίαν ἤ ἑτέρων Κληρικῶν, πρίν ἄν ἀθώους ἑαυτούς τῶν ἐπαχθέντων (καταγγελθέντων) αὐτοῖς (ἐναντίον των) ἀποδείξωσιν ἐγκλημάτων". Καί παραθέτει καί τήν ἑρμηνείαν τοῦ Ζωναρᾶ ὁ ὀποῖος λέγει: "Τούς ὑπό κατηγορίας ὄντας τινά καθαπτομένην τῆς αὐτῶν καταστάσεως, μή προσίεσθαι (νά μή γίνωνται δεκτοί) διακελεύεται (διατάσσει) ὁ Κανών, κατηγοροῦντας ᾿Επισκόπων ἤ Κληρικῶν, εἰ μή ἑαυτούς  τῶν ἐπαχθέντων αὐτοῖς ἐγκλημάτων ἀθωώσουσιν" (Ζωναρᾶ Σ.Ι.Κ.2,183). Καί τοῦ Βαλσαμῶνος λέγοντος, ὅτι  "οἱ προκατηγορηθέντες ὁπωσδήποτε, οὐ δύνανται κατά ᾿Επισκόπου ἤ Κληρικοῦ κατηγορίαν εἰσάγειν, εἰ μή ἑαυτούς ἀθωώσουσι τῆς κατηγορίας", (Σ.Ι.Κ. 2,184). Καί τοῦ ῾Ιεροῦ Νικοδήμου τοῦ  ῾Αγιορείτης: "καί ἐκεῖνοι, ὅπου ἤδη ἔφθασαν νά κατηγορηθοῦν ἀπό ἄλλους, δέν εἶναι δεκτοί εἰς κατηγορίαν ᾿Επισκόπου ἤ ἄλλων Κληρικῶν, πρίν νά ἀθωώσουν τόν ἑαυτόν τους ἀπό τά ἐπιφημισθέντα αὐτοῖς ἐγκλήματα" ("Πηδάλιον", σ. 161).
῾Η ἐλαχιστότης μου κατά τά τρία τελευταῖα ἔτη ἀπέστειλα εἰς τήν ῾Ιεράν Σύνοδο ἑκατοντάδες σελίδες ἔγγραφα, μέ τά ὁποῖα ἐπεσήμανα καί κατήγγειλα τήν, συνεπείᾳ παρεμβάσεων ἐξωεκκλησιαστικῶν καί παρασυνοδικῶν παραγόντων, κατάλυσιν τῆς Κανονικῆς καί Συνοδικῆς τάξεως, τήν παρατηρουμένην αὐταρχικήν συμπεριφοράν ἐνίων ᾿Αρχιερέων, καί τάς παραλείψεις ἐπί θεμάτων Πίστεως καί ῾Ομολογίας. Οἱ Σεβασμιώτατοι, ὅμως, ἀδελφοί καί συλλειτουργοί, ἀντί νά μεριμνήσουν νά "ἀθωώσουν ἑαυτούς" , ἤτοι νά ἐπιλύσουν τά καταγγελθέντα καί ἐκκρεμοῦντα ἀπό ἐτῶν ταῦτα θέματα, διά τά ὁποῖα ἐν πολλοῖς εἶναι ὑπεύθυνοι, καί νά σταματήσῃ τέλος πάντων αὐτή ἡ "αὐταρχική καί ἀλαζονική κατάχρησις ἐξουσίας", ἐπεδόθησαν εἰς πρωτοφανεῖς διωκτικάς μεθοδεύσεις ἐναντίον μου, καί ἐναντίον ὅσων ἀγωνιοῦν καί ἀγωνίζονται διά νά ἐπανέλθῃ ἡ Κανονική Τάξις καί νά ἠρεμήσῃ τό σκάφος τῆς ᾿Εκκλησίας.
Εἰδικώτερα ὁ Σεβασμιώτατος ἐν Χριστῷ ἀδελφός καί συλλειτουργός κ. Νικόλαος, χωρίς νά λάβῃ ὑπ᾿ ὄψιν τήν ἀνωτέρω Κανονικήν Τάξιν, τήν ὁποίαν ἄλλωστε γνωρίζει πολύ καλά, παρεσύρθη ὑπό τοῦ παρασυνοδικοῦ κατεστημένου, καί πρωτοστάτησε  μετά πρωτοφανοῦς μένους (διατί;) εἰς τάς ἐναντίον μου, καί ἐναντίον τοῦ ῾Ιερομ. π. ᾿Αμφιλοχίου καί τοῦ θεολόγου κ. ᾿Ελευθ. Γκουτζίδη, διώξεις. ῞Ομως πέραν τῶν ἀνωτέρω ἀναφερθέντων πού ἀφοροῦν ὅλους μας, ὑπενθυμίζεται καί ἐν ταυτῷ καταγγέλλεται καί τοῦτο: ῞Οτι εἰς τά βιβλία τοῦ Σεβ. κ. Νικολάου δέν ὑπάρχει μόνον ἡ ἐξ  ἀντιγραφῆς κακοδοξία πού ἐπέλεξεν καί τό κατήγγειλε δημοσίᾳ ὁ Φλωριναῖος ᾿Επίσκοπος κ. Καλλίνικος [22] καί οἱ λοιποί κρυπτόμενοι, καί τήν ἀπέδειξεν κατά τό "ἅμ᾿ ἔπος, ἅμ᾿  ἔργον" ὁ κ. Κάτσουρας εἰς τήν Σύνοδον τῆς 24-6-1998, ἀλλά ὑπάρχει καί σωρεία ἄλλων κακοδοξιῶν καί παραχαράξεων καί παρερμηνειῶν Πατερικῶν κειμένων. ᾿Επ᾿ αὐτοῦ, ὅπως καί ὅλων τῶν θεμάτων, χρειάζεται νά μελετηθῇ τό θέμα καί νά γίνῃ σχετική Εἰσήγησις. ῎Αν ἀρνοῦνται οἱ Σεβ/τοι ἀδελφοί καί οἱ θεολόγοι νά καταθέσουν Εἰσήγησιν περί τῶν βιβλίων καί περιοδικῶν τοῦ Σεβ/του κ. Νικολάου, καί ἐπί τῶν ἄλλων θεμάτων, ἠμεῖς δέν ἀρνούμεθα νά τό πράξωμεν, ὄχι ἀντιδικοῦντες πρός τόν Σεβασμιώτατον, ἤ διά νά ζητήσωμεν "τήν κεφαλήν του ἐπί πίνακι", ὅπως κάμνει ἡ Σεβασμιότης του δι᾿ ἄλλους, χωρίς νά ἔχῃ αὐτό τό δικαίωμα, ἀλλά διά νά ἐπανορθώσῃ, διότι ἄλλως περιττόν νά εἴπω, ὅτι τά θέματα αὐτά, ἔχουν σοβαράς συνεπείας.
᾿Επίσης, καταγγέλλεται ὅτι πρέπει νά θέσῃ ὁ Σεβασμιώτατος κ. Νικόλαος ὑπό τήν κρίσιν τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου τό ὑπ᾿ ἀριθμ. 54/75 ἀπαλλακτικόν Βούλευμα τοῦ Συμβουλίου τῶν Πλημμελειοδικῶν Πειραιῶς, μέ τό ὁποῖον ἀπηλλάγη τῆς Κατηγορίας "ἐπί ἀντιποιήσει ἐκκλησιαστικῆς ἀρχῆς", λόγῳ τῆς λεγομένης "χειροθεσίας" τοῦ 1971, καί νά δώσῃ ἐπαρκεῖς ἐξηγήσεις εἰς τήν ῾Ιεράν Σύνοδον, διατί ἀπό τό 1975 δέν τό ἐκανε. Διότι τό βούλευμα δέχεται, ὅτι ὁ ᾿Επίσκοπός μας εἶναι Κανονικός καί δέν ἀντιποιεῖται τό ᾿Επισκοπικόν ἀξίωμα μετά τήν "χειροθεσία" τοῦ 1971. Κατά τό βούλευμα ὁ Σεβ.  Πειραιῶς κ. Νικόλαος τίθεται παράλληλα, ὡς πρός τήν ᾿Αποστολικήν Διαδοχήν, πρός τόν τότε Πειραιῶς (τῶν Φλωρινικῶν) Γερόντιον!!! Νά καταθέσῃ, λοιπόν, ὁ Σεβ/τος κ. Νικόλαος ἀμέσως εἰς τήν πρώτην ῾Ιεράν Σύνοδον τῆς ῾Ιεραρχίας τό ὑπ᾿ ἀριθμ. 54/75 Βούλευμα, ὅπως καί τό ἀπολογητικό του ῾Υπόμνημα, ἤ τί κατέθεσε προφορικά, διότι ἔχει σημασίαν ποῦ ἐβασίσθη διά τήν ἔκδοσιν τοῦ ἐν λόγῳ ἀπαλλακτικοῦ βουλεύματος τό Συμβούλιον ἐκεῖνο, τό ὁποῖον ναί μέν φαινομένικά ἐταπείνωσε τόν νεοημερολογίτη Μητροπολίτη τότε Πειραιῶς Χρυσόστομο Ταβλαρουδάκη, μέ τό νά ἀπορρίψῃ τήν προσφυγήν του κατά τοῦ Σεβ/του κ. Νικολάου ἐπί "ἀντιποιήσει ἀρχῆς", ὅμως ἐπρόσβαλε, ὅσον ἐξηρτᾶτο ἀπό αὐτό, τήν ᾿Αποστολική Διαδοχή τοῦ Σεβ/του.κ. Νικολάου, ὅπερ ἐμμέσως ἀφορᾶ καί ὅλους ἡμᾶς... Τό γεγονός, πρίν ἀπό ἡμᾶς κατήγγειλεν ὁ Παν/τος π. ᾿Αμφιλόχιος. Διατί οὐδείς ἔδειξεν ἐνδιαφέρον ἤ ἀνησυχίαν δι᾿ ἕνα τόσον σοβαρόν θέμα, τό ὁποῖον ἀφορᾶ τήν ᾿Αποστολικήν Διαδοχήν; Μήπως καί αὐτό δέν τό ἐπιτρέπει ὁ παλαιοημερολογιτικός Οἰκουμενισμός;
᾿Επίσης πρέπει νά ἐξετασθῇ καί ἡ δημοσιευθεῖσα ἄποψις τοῦ Σεβ/του Πειραιῶς κ. Νικολάου, καθ᾿ ἥν τό κυοφορούμενον ἀνθρώπινον ἔμβρυον λαμβάνει ψυχήν κατά τήν 40ήν ἡμέραν ἀπό τῆς συλλήψεως του. Διατί, ἐνῶ ὅλοι οἱ ᾿Αρχιερεῖς ἐν Συνόδῳ πρό τεσσάρων ἐτῶν, κατεδίκασαν τήν θέσιν αὐτήν, καί τό φρόνημα, ὁ Σεβ/τος κ. Νικόλαος, ἄν καί ὑπεσχέθη ὅτι θά μελετήσῃ τό θέμα καί θά ἀπαντήσῃ, δέν τό ἔπραξε ἀκόμη; ῾Υπογραμμίζω δέ ὅτι τοῦτο δέν εἶναι ἁπλοῦν θέμα, εἶναι σοβαρώτατον δογματικόν πού θίγει ὅρους Οἰκουμενικῶν Συνόδων,  πού ἀφοροῦν τό χριστολογικόν δόγμα.
᾿Επίσης πρέπει νά ἀνακαλέσῃ τό φρόνημά του, καθ᾿ ἥν ἡ τεκμηριωμένη ἀπό σωρείαν πατερικῶν μαρτυριῶν γνώμη, ὅτι ,εἰς τήν φιλοξενίαν τοῦ ᾿Αβραάμ παρίστανται δύο ῎Αγγελοι καί μέσῳ αὐτῶν ὁ μεγάλης Βουλῆς ῎Αγγελος, ὁ ἄσαρκος Λόγος,  εἶναι δῆθεν ἄποψις "τῶν αἱμοβόρων χιλιαστῶν"! [23] ῎Απαγε τῆς τοιαύτης βλασφημίας.!!!.
῾Ομοίως πρέπει νά ἀνακληθοῦν κανονικά καί ὅσα ἔγραψεν ὁ Σεβ/τος κ. Νικόλαος τόν Μάϊον τοῦ 1999 διά τόν Μακαριώτατον ᾿Αρχιεπίσκοπον, τάς ἀπειλάς, ἐκβιασμούς, αἱ ὁποῖαι δέν παρεγράφησαν, οὔτε μέ τήν τότε δήλωσίν του, ἡ ὁποία ἐξέτρεπε τό θέμα, οὔτε καί μετά τόν ᾿Ιούνιον τοῦ 1999, ἀφ᾿ ὅτου "τά βρῆκε" μετά τοῦ μ. Μαξίμου καί τοῦ κ. Κάτσουρα..
᾿Αλλά καί ὅποιος καθ᾿ οἱονδήποτε τρόπον ἔσφαλε, νά διορθώσωμεν, καί νά μάθωμεν πρῶτα νά βγάζουμε τά δοκάρια ἀπό τά ἰδικά μας μάτια καί μετά νά ψάχνουμε, ἄν ὑπάρχῃ καί κάποιο σκουπιδάκι εἰς τό μάτι τοῦ ἀδελφοῦ μας. ῾Επομένως πρέπει νά μᾶς ἀπασχολήσουν πολύ σοβαρά αἱ παραλείψεις μας εἰς θέματα ᾿Εκκλησιαστικῆς Τάξεως καί Δικαιοσύνης καί ἰδιαιτέρως τῆς ῾Ομολογίας.
῾Ημεῖς, Μακαριώτατε, παρ᾿ ῾Υμῖν ἐμαθητεύσαμεν, ἀλλά τοιαύτας συμπεριφοράς ἐπί θεμάτων Πίστεως δέν ἐδιδάχθημεν...῞Οθεν δέν νοοῦμεν διά τόν κακῶς νοούμενον σεβασμόν, ἤ νοσηράν ἀγάπην νά περιθωριοποιοῦνται στελέχη τῆς ᾿Εκκλησίας, μέ τά ὁποῖα συνεργασθήκατε τριάντα χρόνια, ὅταν μάλιστα αὐτή ἡ περιθωριοποίησις ἐπιχειρεῖται διά νά προχωρήσουν τά σχέδια τῆς προδοσίας τῶν Φλωρινικῶν κατά τῆς ᾿Αποστολικῆς μας Διαδοχῆς; Διατί αὐτή ἡ ἀλλαγή; Ποῦ ὀφείλεται; Ποῖοι ἤλλαξαν καί διατί; ῎Ας δώσωμεν ἔκαστος πρός ἑαυτόν τήν ἀπάντησιν καί μετά καί ἀπό κοινοῦ ἐν Συνόδῳ νά προβληματισθῶμεν καί νά διορθώσωμεν.
῾Η ἐλαχιστότης μας ἕνα μόνον θά εἴπῃ εἰς τό σημεῖον αὐτό.  Πρέπει νά γνωρίζωμεν ὅλοι πολύ καλά ὅτι οὐσιαστικά δέν περιθωριοποιεῖται ΚΑΝΕΙΣ,  ἄν ἴσταται εἰς τήν ΚΑΝΟΝΙΚΗΝ ΤΑΞΙΝ, καί ἐάν ἔχῃ τόν σύνδεσμον μετά τῆς ᾿Αληθείας πού εἶναι ὁ Χριστός καί ἡ ᾿Εκκλησία Του. Περιθωριοποιοῦνται αὐτοί οἱ ὁποῖοι, ὁπόσοι καί ἄν εἶναι, καταλύουν τήν Κανονικήν τάξιν  καί  κόπτουν τόν μετά τῆς ἀληθείας σύνδεσμόν των. ᾿Αλλοίμονον, λοιπόν,  εἰς ἐκείνους οἱ ὁποῖοι διασαλεύουν καί καταλύουν τήν Κανονικήν τάξιν, ἀρνοῦνται τήν ᾿Αλήθειαν, ἐπιβάλλουν τήν ἀδικία, διχάζουν καί  εὐνοοῦν τά σχέδια τοῦ παλαιοημερολογιτικοῦ Οἰκουμενισμοῦ, τά ὁποῖα κινοῦν οἱ ἐχθροί καί πολέμιοι τῆς Γνησίας ᾿Ορθοδόξου ᾿Εκκλησίας.

Ζ
Διηκονήσαμεν τήν ᾿Εκκλησίαν, ὄχι πρόσωπα

Καί ἐπειδή κατά τήν τελευταίαν ῾Ιεράν Σύνοδον τῆς ῾Ιεραρχίας (14-4-2001), χωρίς νά μοί ἐπιτραπῇ νά ὁμιλήσω, ἔστω καί ἀπολογητικῶς, (ὅπερ δικαιοῦνται καί οἱ ἐγκληματίες, ὅπως εἶπε ὁ Σεβ. Παχώμιος), ἐλήφθη καταδικαστική κατ᾿ ἐμοῦ ἀπόφασις, περί ὁριστικῆς παύσεώς μου ἐκ τῆς ᾿Αρχιγραμματείας, ἐδῶ πρός ἀποφυγήν πάσης παρεξηγήσεως, σημειώνουμε ὅτι τήν ἐλαχιστότητά μας δέν μᾶς ἐνδιαφέρει ἄν θά παραμείνωμεν ᾿Αρχιγραμματεύς, ἤ ὄχι. Διηκονήσαμεν ἀπό τῆς θέσεως αὐτῆς ἐπί 20 ἔτη τήν ῾Ιεράν Σύνοδον καί γενικώτερον τήν Μητέρα ᾿Εκκλησίαν. Δέν ἔχομεν τήν αἴσθησιν ὅτι διηκονήσαμεν πρόσωπα, οὔτε ὅτι ἐκολακεύσαμεν κανένα διά νά μᾶς ἀνατεθῇ αὐτή ἡ διακονία. Μέ τήν Χάριν τοῦ Θεοῦ, αὐτήν τήν θέσιν, εἰς τήν ὁποίαν κυριολεκτικά ἐπεστρατεύθημεν, δέν τήν ἐξελάβομεν ποτέ ὡς ἀξίωμα, ἀλλ᾿ ὡς διακονίαν, διά τήν ὁποίαν ποτέ δέν ἠξιώσαμεν ἀναγνώρισιν.
Δέν εἶναι δυνατόν, ὅμως, νά ἀναγνωρισθῆ καί ὁ ληστρικός καί ἀντιδεοντολογικός τρόπος ἀπαλλαγῆς μας ἐξ᾿ αὐτῆς τῆς διακονίας, οὔτε νά ἐφησυχάσωμεν διά τήν σκοτεινήν σκοπιμότητα αὐτῆς τῆς παρά τρίτων ἐπιβληθείσης ἀποφάσεως. 
Λυπούμεθα καί διότι εὑρέθη εἷς ῾Ιερεύς, ὁ ὁποῖος ἀπεδέχθη τόν διορισμόν του εἰς ἀντικατάστασίν μας, μάλιστα ὑπό τοιαύτας συνθήκας. ῾Ετέρωθεν ἡ "ἀπαλλαγή" μας αὐτή θά μᾶς δώσῃ μεγαλυτέραν δυνατότητα νά ἀσχοληθῶμεν καί μέ ἄλλους τομεῖς τοῦ ᾿Εκκλησιαστικοῦ ᾿Αγῶνος, καί τῆς ῾Ιεραποστολῆς, ἀλλά καί μέ τό ἔργον ἐντός τῆς ἐκ τοῦ μηδενός συσταθείσης ῾Ιερᾶς Μητροπόλεώς μας.
Μᾶς ἐνδιαφέρει καί μᾶς ἀπασχολεῖ  πρωτίστως καί ἀποκλειστικῶς τό ἔργον τῆς ᾿Εκκλησίας, τό ὁποῖον αὐξάνει μόνον, ἐάν ὑπηρετῆται ἡ ᾿Αλήθεια, τό Δίκαιο καί τηρῆται ἀπαρασαλεύτως ἡ Κανονική τάξις, διά τῶν ὁποίων καί ἡ ἐν Χριστῷ ἀγάπη προάγεται, καί ἡ ἐν τῇ ῾Αγίᾳ Του ᾿Εκκλησία ἑνότης διασφαλίζεται. Δι᾿ αὐτά, μέ τήν Χάριν τοῦ Θεοῦ, δέν θά παύσωμεν νά ἐργαζώμεθα, ἔστω καί διωκόμενος[24].  
Η
῎Οχι εἰς τήν αὐθαιρεσίαν καί τήν ἀλαζονείαν τῆς ἐξουσίας

Μακαριώτατε, Σεβασμιώτατοι ᾿Αρχιερεῖς
᾿Από Σᾶς ἐξαρτᾶται νά ἐπιτρέψετε, ἤ μή, νά παραβιάζεται ἡ Κανονική τάξις καί τό δίκαιον, ἀλλά καί νά τραυματίζεται ἡ ἀγάπη καί ἡ ἐνότης.  ῾Η "αὐθαιρεσία", ἡ "ἀλαζονεία" καί ὁ "αὐταρχισμός", ὅπως αὐτά παρουσιάσθηκαν καί δημοσίως κατά τήν ὁμιλίαν τοῦ κ. Κάτσουρα εἰς τό Πνευματικόν Κέντρο τό ἀπόγευμα τῆς Κυριακῆς τοῦ Τυφλοῦ 14-5-2001 (π.ἡ.) δέν ἔχουν θέσι στήν ᾿Εκκλησία.

Νά ἐξετάσετε παρακαλῶ ποῦ πράγματι σημειώνονται τά ἀνησυχητικά  "φαινόμενα τῶν ἐκκλησιαστικῶν ἀνταγωνισμῶν, τά ὁποῖα συμβαίνουν εἰς τόν χῶρόν μας, ἡ ποῦ ἡ ἀντιεκκλησιαστική τακτική ὡρισμένων Κληρικῶν καί λαϊκῶν, ὡς καί φαινόμενα παρόμοια μέ τούς πέντε", τά ὁποῖα εἰς τήν ὁμιλίαν του ὁ κ. Κάτσουρας ἀπέδωσεν εἰς ἡμᾶς.
᾿Επίσης ποῦ ἀπαντῶνται οἱ "ἐπιπολαιότητες καί οἱ "ἀνευθυνότητες", (Κ.Γ.Ο., Αὔγουστος 2000), ἤ "ἡ ἐξυπηρέτησις ἰδιοτελῶν στόχων καί σκοπιμοτήτων καί ἐν τέλει ἡ χειραγώγησις τοῦ ᾿Εκκλησιαστικοῦ Πληρώματος καί ἡ καθοδήγησίς του, δίκην ὁπαδῶν ὀπίσω αὐτῶν", καί ποῦ  "ἡ ὑστερόβουλος παπαπληροφόρησις". Δέν θά ἐπικαλεσθῶ τό τοῦ ῾Ιεροῦ Χρυσοστόμου: "Αἱ πόρναι προλαμβάνουσι τάς τιμίας ἀποκαλοῦσαι αὐτάς πόρνας, ἵνα μή ἔχουσιν ἐκεῖναι τί ἀνθυβρίσωσιν", ἀλλά θά ἐρωτήσω, μήπως συμβαίνει ὅ,τι συνέβη μέ τούς πέντε, οἱ ὁποῖοι ἀπ᾿ ἀρχῆς ὅσα ἐσχεδίαζαν, ὅσα ἐνεργοῦσαν, μέχρι καί τό σχίσμα τους, τά ἀπέδιδον εἰς ἡμᾶς, μέχρι πού ἀπεκαλύφθησαν, ὁπότε ὅμως ἦτο ἀργά;  ᾿Εκεῖνοι, ἐνῶ κατ᾿ οὐσίαν εἶχον ἀποκοπεῖ ἀπό τήν ᾿Εκκλησία, διότι εἶχον χάσει τόν σύνδεσμο μετά τῆς ᾿Αληθείας, ὡμίλουν διά σχίσμα, τό ὁποῖον ἀπέδιδον εἰς ἡμᾶς, μέχρι πού ἐπνίγησαν μέσα εἰς αὐτό, μᾶς ἀπεκάλουν "εικονομάχους", ἐνῶ οἱ ἴδιοι ἦσαν εἰκονομάχοι, λόγῳ τῆς ἀμαθείας των, ἀλλά καί τῆς γνωσιμαχίας των...
Δέν κατηγορούμεθα καί σήμερον ἀπό τό περιβάλλον τοῦ Μακαριωτάτου ὅτι "θά κάνῃ σχίσμα ὁ τάδε", "θά κηρύξῃ τήν Κυριακή τῶν Μυροφόρων τό σχίσμα του ὁ Κήρυκος", "ἀπεκόπη ἀπό τόν ᾿Αρχιεπίσκοπο ἡ Λάρισα", "ἔκοψε ὁ Λαρίσης", "εἶναι καινοτόμος" ὁ τάδε; Μήπως καί σήμερα ὡρισμένοι "ἐξομολογοῦνται" δημοσίως αὐτά πού σχεδιάζουν καί ποθοῦν νά κάνουν, ἀλλά δέν τούς βγαίνουν;
Μακαριώτατε, Σεβασμιώτατοι,  δεινόν ἡ ἐμμονή εἰς τό κακόν καί τήν ραθυμίαν, ΜΕΓΑΛΗ Η ΜΕΤΑΝΟΙΑ δι᾿ ὅλους μας. Δεῦτε νά ἐξέλθωμεν τοῦ "πτώματος" καί νά ἀναζητήσωμεν τό ἔλεος τοῦ μακροθυμοῦντος Χριστοῦ, ἕως καιρόν ἔχομεν. Δεῦτε νά ἐξέλθωμεν ἐκ τοῦ τάφου. ῾Ο Κύριος τείνει τήν χεῖρά Του. ῎Ας μήν ἀρνηθῶμεν νά ἀπλώσωμεν καί ἡμεῖς τήν χεῖρά μας ὡς ὁ Πέτρος, ἵνα σωθῶμεν καί παύσῃ ὁ κλύδων.
῾Η ᾿Αλήθεια, ἡ Κανονική Τάξις, τό Δίκαιον, ὅταν βουτηχθοῦν μέσα εἰς τήν Κολυμβήθρα τῆς γνησίας χριστιανικῆς ἀγάπης, ὅλα τά θεραπεύουν, ὅλα τά διορθώνουν καί τότε ὡς γνήσια μέλη τῆς ᾿Εκκλησίας, μέσα ἀπό τό ἕνα καί ἀδιαίρετο Σῶμα τῆς ᾿Εκκλησίας τοῦ Χριστοῦ, ζοῦμε τό μυστήριον τῆς Βασιλείας τῶν οὐρανῶν!
Εἴμεθα ἐλεύθεροι νά τό πράξουμε; Μποροῦμε νά σπάσουμε τά δεσμά μέ τά ὁποῖα ὁ πονηρός ἔδεσε μερικούς; "Πάντα χορηγεῖ" ὁ Παράκλητος, ὅταν εὕρῃ θέσιν εἰς τάς καρδίας μας. ΑΜΗΝ. ΓΕΝΟΙΤΟ.

᾿Ελάχιστος ἐν ᾿Επισκόποις



+ ῾Ο Μεσογαίας καί Λαυρεωτικῆς
Κήρυκος

Υ.Γ. Τό παρόν ῾Υπόμνημα  εἶχεν ἑτοιμασθεῖ διά νά κατατεθῇ εἰς τήν ᾿Ενδημοῦσαν ῾Ιεράν Σύνοδον, ἡ ὀποία ἐπρόκειτο νά συγκληθῇ τήν 8-6-2001, προκειμένου νά καταχωρηθῇ εἰς τά θέματα τῆς ῾Ημερησίας Διατάξεως τῆς ῾Ιεραρχίας.  ᾿Επειδή, ὅμως, ἡ ᾿Ενδημοῦσα ἀνεβλήθη ἡτοιμάσθη διά τήν σύγκλησιν τῆς 13-6-2001, ἡ ὁποία καί πάλιν διά δευτέραν φοράν ἀνεβλήθη. Διά τοῦτο, καί ἐπειδή δέν προσδιωρίσθη ἡ ἡμερομηνία διά τήν νέαν σύγκλησιν ἀναγκαζόμεθα νά τό ἀποστείλωμεν ταχυδρομικῶς εἰς ἄπαντας τούς ᾿Αρχιερεῖς παραθέτοντες καί τό ὑπ᾿ ἀριθμ. 206/12-6-2001 σχετικόν .εγγραφόν μας πρός τόν Μακαριώτατον ᾿Αρχιεπίσκοπον:

Α.  Π.  206                                                     ᾿Εν ᾿Αθήναις τῇ 12- 6-2001 (π.ἡ.).

ΠΡΟΣ
τόν Μακαριώτατον ᾿Αρχιεπίσκοπον
᾿Αθηνῶν καί πάσης ῾Ελλάδος κ. ΑΝΔΡΕΑΝ

Μακαριώτατε, εὐλογεῖτε. ῾Ο Χριστός εἴη ἐν τῷ μέσω ἡμῶν.
Τήν προηγουμένην ἑβδομάδα ἡ Μακαριότης σας μέ εἰδοποιήσατε, ὅτι τήν Πέμπτη 8-6-2001 θά συνεδριάσωμεν ἡ ᾿Ενδημοῦσα - Διαρκής ῾Ιερά Σύνοδος. ῞Ομως τήν Τετάρτη τό ἀπόγευμα μέ ἀνεζήτησε ὁ Σεβ/τος κ. Νικόλαος καί μοῦ εἶπε: "Νά μή κάνουμε αὔριο τήν ᾿Ενδημοῦσα, νά τήν κάνουμε τήν ἄλλη ἑβδομάδα, διότι ἔχω πρόβλημα ὑγείας".  ᾿Απεδέχθην τήν πρότασιν τοῦ Σεβασμιωτάτου.
Χθές εἰς τήν ῾Ιεράν Μονήν "ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙΝ", μοῦ εἴπατε πάλιν ὅτι ἡ ᾿Ενδημοῦσα θά γίνῃ τήν προσεχῆ Τρίτην, ὥραν 9ην πρωϊνήν, καί ἀπεδέχθην τήν νέαν πρότασιν. Σήμερα ὅμως Δευτέρα 12 ᾿Ιουνίου καί περί ὥραν 2.30 μεταμεσημβρινήν μοῦ τηλεφώνησε ὁ αἰδ. π. Δημήτριος Τσαρκατζόγλου καί μοῦ εἶπε, ὅτι δέν θά γίνῃ αὔριο ἡ συνεδρίασις τῆς ῾Ιεραρχίας, ὅταν δέ ἠρώτησα διατί, δέν εἶχε κάτι νά μοῦ ἀπαντήσῃ. Προσέθεσε, ὅμως: "Θά σᾶς εἰδοποιήσουμε πότε θά γίνῃ".
Κατόπιν ὅλων αὐτῶν ἀπευθύνομαι στήν Μακαριότητά Σας, διά νά μέ πληροφορήσετε ἐπί τῶν κάτωθι:
α) ῎Αν ἡ Μακαριότης σας δώσατε ἐντολήν εἰς τόν π. Δημήτριον νά μέ πάρῃ τηλέφωνο καί νά μέ ἐνημερώσῃ διά τήν ματαίωσιν καί τῆς αὐριανῆς συνεδριάσεως, καί ὑπό ποίαν ἰδιότητα ἤ ἁρμοδιότητα ἐνήργησε ὁ αἰδ. π. Δημήτριος; Μήπως ἡ Μακαριότης σας δέν λαμβάνετε ὑπ᾿ ὄψιν ὅτι κατά τῶν ἀποφάσεων σας τῆς 31-1-2001 καί 13-4-2001, περί παύσεώς μου ἀπό τῆς θέσεως τοῦ ᾿Αρχιγραμματέως, ὑπεβλήθη ὑφ᾿ ἡμῶν ἔνστασις ἡ ὁποία ἀκόμη δέν ἐξεδικάσθη, ἐνῶ οὔτε τά Πρακτικά, οὔτε τάς ᾿Αποφάσεις μοῦ ἐδώσατε, καίτοι τά ἐζήτησα Κανονικῶς διά τετάρτην φοράν; Μακαριώτατε, διατί, παρακαλῶ μέ προκαλεῖτε μέ αὐτόν τόν τρόπον πού ἐνεργεῖτε; Γιατί δέν ἐλέγχετε αὐτά πού προφανῶς σᾶς ὑποδεικνύει τό παρασυνοδικόν κατεστημένον; Μέχρι πότε θά συνεχίζεται αὐτή ἡ ὀλέθρια τακτική;
β) Παρακαλῶ νά μοῦ γνωρίσετε τόν λόγο διά τόν ὁποῖο ἐματαιώθη διά δευτέραν φοράν ἡ συνεδρίασις τῆς ᾿Ενδημούσης, διότι νομίζω, ὅτι πρέπει νά γνωρίζω τήν αἰτίαν ἤ ἐνδεχομένως τάς αἰτίας.
γ) ᾿Επίσης παρακαλῶ νά μοῦ γνωρίσετε ἐγκαίρως καί γραπτῶς τήν νέαν ἡμερομηνίαν συγκλήσεως τῆς διά δευτέραν φοράν ἀναβληθείσης ᾿Ενδημούσης, ὡς καί τά θέματα τά ὁποῖα προτείνετε ἡ Μακαριότης σας νά μελετηθοῦν, προκειμένου νά εἰσηγηθῶμεν καί ἡμεῖς, τά καθ᾿ ἡμᾶς, ἐκκρεμοῦντα καί ἐπείγοντα θέματα.

᾿Ελάχιστος ἐν ᾿Επισκόποις
+ ῾Ο Μεσογαίας καί Λαυρεωτικῆς
Κήρυκος

῾Ο ἴδιος


[1]_Μέ τά δημοσιεύματα τοῦ Κ.Γ.Ο. Νοεμβρίου 2000 καί Δεκεμβρίου 2000 θά ἀσχοληθῶμεν εἰς ἕτερον ῾Υπόμνημά μας.
[2]_᾿Εκτός ἄν, ὅπως ἰσχυρίζεται, ἀνοήτως καθ᾿ ἡμᾶς, ὁ κ. Καλλίνικος,"ἔχει ἄλλην ὁμολογίαν ὁ κ. Γκουτζίδης", τήν ὁποίαν Σεῖς δέν υἱοθετεῖτε! Προσοχή, εἴπομεν, ὅτι μέσα ἀπό τά ἀνόητα καί ἀτυχῆ τοῦ κ. Καλλινίκου προβάλλουν καί μεγάλαι ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΙΣ. Δηλαδή αὐτοί πού προεκάλεσαν τό κίνημα τῶν πέντε, ὅπως καί τόν νέον θεολογικόν διάλογον...ἔχουν νέαν ἀντίληψιν περί ᾿Ορθοδοξίας. ᾿Αλλά καί  τινες ἡμέτεροι ἔχουν ἐφεύρει πλέον, ὅτι ὑπάρχει "στενή" καί "εὐρεῖα" ἀντίληψις περί ᾿Ορθοδοξίας...
[3]_Πῶς ὁ κ. Κάτσουρας, ὁ ὁποῖος παλαιότερα καί πάντως πρίν ἀπό τό 1997, μέ ἐπανειλημμένας παραστάσεις του μετ᾿ ἀγανακτήσεως μᾶς κατήγγειλεν,  ὅτι τό πᾶν ἀπώλυται ἐκ τῆς συμπεριφορᾶς τῆς δυναστείας τῶν Τσακίρογλου (ἀνδρῶν καί γυναικῶν), κατόπιν δέ  συνεπορεύθη καί συμπορεύεται "ἀγαλλομένῳ ποδί"; Ποῖοι ἤλλαξαν, οἱ ἀδελφοί Τσακίρογλου ἤ ὁ κ. Κάτσουρας;
[4]_῞Οπως ἤδη προεσημειώθη δέν ἐνοχλούμεθα, δέν μᾶς ἀπασχολεῖ καί δέν ἐντρεπόμεθα διά τό φαινόμενον, διατί τό τεῦχος τοῦ ΚΗΡΥΚΟΣ τοῦ Αὐγούστου 2000 κυκλοφορεῖ τόν Φεβρουάριο τοῦ 2001; Καί μόνον δι᾿ αὐτό τό ἀνησυχητικόν κατάντημα, θά ἔπρεπε νά εἶχεν ἀπαλλαγῇ τῶν καθηκόντων του ὁ κ. Διευθυντής, ἀλλά δυστυχῶς ἔτσι λειτουργοῦμε....
[5]_῎Οχι 25-8-2000, ὅπως λάθος ἀνέγραψεν.
[6]_Αὐτό τόν ἀπασχολεῖ καί τά ὑπόλοιπα "γαῖα πυρί καυθήτω".
[7]_Καθ᾿ ἡμᾶς ὁ ἴδιος συνεκάλεσε αὐτή τήν Σύνοδο, ὁ ἴδιος ἐπέλεξε τόν χρόνον συγκλήσεως (ἐν τῇ ἀπουσίᾳ μας) καί ὁ ἴδιος μέ τήν συνδρομήν τῆς Μακαριότητός Σας καί τοῦ Σεβ/του κ. Νικολάου προετοίμασε τάς ἀποφάσεις...
[8]_Προφανῶς ἀνεφέρθη ἐπακριβῶς εἰς κάποιο σχετικό ρεπορτάζ προηγουμένων ἐτῶν τό ὁποῖον, ὅμως, δέν ἐσημειώθη ὑπό τοῦ Πρακτικογράφου εἰς τά Πρακτικά.
[9]_Δηλαδή ἀποκαλύπτεται, ὅτι ὁ ἴδιος μέ τήν παρέα του ἐνεργεῖ τήν σκευωρία κατά τοῦ κ. Γκουτζίδη, διότι καθ᾿ ἡμᾶς, αὐτό λέγουν τά: "δέν μᾶς ἔστειλε ἀπάντησιν", "νά συμμορφωθοῦμε ἡμεῖς", "νά τοῦ ἀπαντήσουμε ἡμεῖς". Ταυτίζει τόν ἐαυτόν του ὁ κ. Κάτσουρας μέ τά μέλη τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου! ῞Οπως Σᾶς εἶναι γνωστόν μέ τά ὑπ᾿ ἀριθμ. 3120 καί 3121/1-6-2000 ἔγγραφα, ὁ Μακαριώτατος, "κατ᾿ ἀπόφασιν τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου" καλοῦσε τόν κ. Γκουτζίδη νά ἀνακαλέσῃ ἐντός 20 ἡμερῶν τήν "συκοφαντία" καί τήν γνωστή θεολογική του θέσι περί ῾Αγίας Τριάδος καί  ᾿Εκκλησίας, ὡς δῆθεν "ἀμαρτύρου" οὔσης καί ὡς ἀποτελούσης "καινοτομίαν".  Μέ τήν ἀπό 5/18-7-2000 ἀπαντητικήν ἐπιστολήν του ὁ κ. Γκουτζίδης, ἀπολύτως δικαιολγημένα, ἠμφισβήτησε τήν γνησιότητα καί τήν ὀρθότητα τῆς ὡς Συνοδικῆς φερομένης ἀποφάσεως, διότι: - ῾Η ῾Ιερά Σύνοδος δέν ἐμελέτησε τό θέμα καί δέν ἀπεφάσισεν μετ᾿ ἐπιγνώσεως,, ἀλλά τῆς ἐπέβαλον αὐτήν τήν ἀπόφασιν τρίτοι.. - Δέν προσεκλήθη οὐδέποτε εἰς τήν Σύνοδον διά νά ὁμιλήσῃ ἐπί τῆς θεολογικῆς θέσεως καί ὅτι ἡ πλειοψηφία τῶν Σεβ/των ᾿Αρχιερέων παρεσύρθη ὑπό τῆς Μακαριότητός Σας καί τοῦ Σεβ/του κ. Νικολάου. Τέλος λέγει ὅτι παρέχει εἰς τήν ῾Ιεράν Σύνοδον χρόνον 2 μηνῶν, προκειμένου οἱ ᾿Αρχιερεῖς νά προσευχηθοῦν, νά μελετήσουν καί νά ἀναθεωρήσουν...τήν στάσιν των, ἐπικαλεῖται δέ πρός μίμησιν τό φωτεινόν παράδειγμα τοῦ Σεβ/του κ. Παναρέτου. Καί εἰς τήν ἀκροτελεύτειον παράγραφον γράφει: "...ἐφ᾿ ὅσον οἱ κατήγοροί μου δέν ἀπέδειξαν καί δέν ἀποδεικνύουν τίποτε ἀπό ὅσα μέ κατηγοροῦν, ὥστε ἠτιολογημένα νά διορθώσω, δέν μοῦ ἐπιτρέπει ἡ συνείδησίς μου νά ἀναθεωρήσω ἐκ τῶν κειμένων μου οὔτε ἕνα "ἰῶτα", οὔτε μίαν "κεραίαν"...
[10]_Μέ τό ψευδές συκοφαντικόν καί βλάσφημον ρεπορτάζ, ἡ ῾Ιερά Σύνοδος "θά δείξῃ ἠθικότητα", κατά τήν διατύπωσιν τοῦ κ. Κάτσουρα.  ᾿Ερωτοῦμε, μέ τίς ἀνακοινώσεις 126 καί 1345 "δείξαμε ἠθικότητα;", ἤ δείξαμε ὅτι "φερόμεθα καί ἀγόμεθα" ὑπό τρίτων, οἱ ὁποῖοι δέν σέβονται τίποτε;
[11]_Γιά ποιές "φιλονεικίες" ἐπίσης ὁμιλεῖ; Γι  αὐτές πού ἐκ τῶν παρασκηνίων ἐχάλκευσε ἡ παρέα του εἰς τό Δ.Σ., ὅπως καί τά περί δῆθεν "χειροδικίας" καί "βιαιοπραγίας", αἱ ὀποῖαι τελικῶς ἀπέβησαν εἰς βάρος των; ῎Η ἐννοεῖ φιλονεικίες τά ἐντός τῆς ῾Ι.Σ.Ι. τῆς 17 καί 18 Μαΐου 2000;
[12]_Δυστυχῶς διά νά καθαρίσῃ μιά εἰκόνα εἰς τήν ὁποίαν ἐρρίφθησαν ρύπη ξένων χρωμάτων καί βρώμικης λάσπης, θέλει πολύν κόπον νά καθαρίσῃ, αὐτό ἔγινε πάλιν μέσω τοῦ συγκεκριμένου τεύχους τοῦ "ΚΗΡΥΚΟΣ".
[13]_῾Ο κ. Σακκαρέλλος, γνωστός διά τήν πολεμικήν του ἐναντίον μας ἀπό τῶν στηλῶν τοῦ "ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΤΥΠΟΥ" κατά τάς δεκαετίας πρίν καί μετά τό 1980, μᾶς εἶναι συμπαθής, διότι μέ τήν πολεμικήν του δέν μᾶς ἔβλαψε, τοὐναντίον, ὅπως λέγει ὁ ἱερός Χρυσόστομος, καί μέσα ἀπό τόν διωγμόν του, ὠφέλησε τόν ῾Ιερόν ᾿Αγῶνα. ῾Ωστόσον πρέπει νά εἴπωμεν, ὅτι οὗτος "ἐκάλυψε" νομικῶς καί θεολογικῶς τόν ἐκπεσόντα τότε Μητροπολίτην Κάλλιστον, συνέταξε μάλιστα τό "ἀποκηρυκτήριον" ἔγγραφον τοῦ Καλλίστου, μέ τό ὁποῖον ἀπεκάλεσε τούς ᾿Αρχιερεῖς τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου ὡς "σχισματοαιρετικούς". ῾Ο ἴδιος ὑπηρέτησε ὡς Σύμβουλος σέ Συνοδική ᾿Επιτροπή τοῦ νέου ῾Ημερολογίου, καί δή εἰς τόν τομέα πού ἀφορᾶ τήν ὑπαγωγήν Μοναστηρίων καί Ναῶν τῶν παλαιοημερολογιτῶν εἰς ἕνα τῶν παλαιφάτων Πατριαρχείων κλπ. Μάλιστα θεωρεῖται ἐπίτευγμά του, ὅτι ὑπήγαγε εἰς τό Σινᾶ τόν  ναό τῆς ῾Αγίας Βαρβάρας (πού βρίσκεται στόν Κόκκινο Μῦλο). Οὗτος ἔχει, κατά πληροφορίας μας, τό καλύτερο ᾿Αρχεῖο γιά τούς "ἄθλους" τῶν παλαιοημερολογιτῶν, τούς ὁποίους κάθε τόσο τούς ἔβγαζε στήν ἐπιφάνεια, μέσω τοῦ ᾿Ορθοδόξου Τύπου, (βλ. ἐπιστολή παπά Γρηγόρη Βλάχου περί τῆς Σιμωνιακῆς χειροτονίας τῶν Φλωρινικῶν εἰς τήν ᾿Αμερική),. Τό 1980 μέσα ἀπό τόν "᾿Ορθόδοξο Τύπο" μᾶς ἠπείλησε μέ "μηνύσεις". Μετ᾿ αὐτοῦ "συνεργάζεται" ἐπί δεκαετίες ὁ κ. Κάτσουρας. Τό 1995 μάλιστα καταλλήλως τόν ἔφερε στά Γραφεῖα, γιά "νά μᾶς βοηθήσῃ στά Νομικά Κανονικά θέματα", ἀφοῦ προσεποιήθη, ὅτι μετενόησε, δι᾿ ὅσα ἔχει γράψει ἐναντίον μας, καί "ἀπεδέχθη", ὅτι ἔχουμε δίκιο στίς ἐκκλησιολογικές μας θέσεις. Κατ᾿ αὐτήν τήν περίοδον μοῦ προέτεινε νά γράψῃ ἀνωνύμως στόν "᾿Ορθόδοξο Τύπο" ἐναντίον τῆς Α᾿ ᾿Εγκυκλίου μέ σκοπό νά προκληθῇ σάλος καί νά ἀναγκασθοῦν οἱ ᾿Αρχιερεῖς νά τήν ἀνακαλέσουν. ᾿Επίσης τήν ἰδίαν περίοδον μᾶς ἔλεγε, "πρέπει νά ἑνωθῆτε μέ τούς Φλωριναίους. Πές τοῦ κ. Γκουτζίδη νά ρίξῃ λίγο νερό στό κρασί του" κλπ.κλπ. ᾿Ενῶ ἀπό τότε καί μετά πού ἔγινε Φλωριναῖος συνεχίζει νά βρίσκεται σέ "ἀνοιχτή ἐπικοινωνία" καί συνεργασία μέ τόν μ. Μάξιμο καί τόν κ. Κάτσουρα. Τά ὑπόλοιπα ἀς τά φαντασθοῦν οἱ ἀναγνῶστες....Μή θεωρηθῇ οτι αὐτά τά λέω ἀπό προσωπική ἐμπάθεια πρός τόν ἄνθρωπο, ὄχι,  γνωρίζει καί ὁ ἴδιος ὅτι σάν ἄνθρωπο τόν ἐκτιμῶ, ἀλλά ὅταν πρόκειται διά ἐκκλησιαστικά θέματα,  δέν δύναμαι νά μήν πῶ κριτικῶς ἤ ἐπικριτικῶς αὐτά πού πιστεύω.
[14]_῾Ημᾶς δέν μᾶς ἀπασχολεῖ, διότι ἐγράψαμεν σχετικῶς καί ὅταν ἀναπόφευκτα θά ἔρθῃ ἡ ὥρα, ἄλλοι θά κρίνουν ἄν εἶναι τοῦ κ. Κάτσουρα ἡ εὐθύνη, ἤ τῶν ᾿Επισκόπων πού τό ἐνέκριναν.
[15]_῎Ηδη ἐκυκλοφόρησε καί τό τεῦχος 909, τό ὁποῖον ὅπως προσημειώσαμε ἀποτελεῖ "ΑΠΟΚΑΛΥΨΙΝ" ἑστιάζουν δέ εἰς τόν κ. Γκουζτίδην καί τόν Παν/τον ῾Ιερομ.  π. ᾿Αμφιλόχιον.
[16]_῎Ε ὄχι Σεβασμιώτατε καί συνήγορος τοῦ κ. Καλλινίκου! ῎Οχι νά πέφτετε στήν ἴδια βλασφημία μέ τόν κ. Καλλίνικο καί τούς κ.κ. Κάτσουρα καί Μάξιμο! Τόσον μέ μισεῖτε; Διατί ἀγαπητέ ἐν Χριστῷ ἀδελφέ; ῾Ημεῖς μέν, ὡς γνωστόν, δέν συνεμερίσθημεν τάς ἀπόψεις (γράφε καί νόει σκευωρίαν) τῶν κατηγόρων κατά τοῦ ἐλλογίμου θεολόγου κ. ᾿Ελευθερίου Γκουτζίδη καί ἐγκρίναμεν ἀπ᾿ ἀρχῆς μέχρι τέλους τό β' ἀπαντητικόν ἄρθρον του πρός τόν κ. Καλλίνικον, ἐζητήσαμεν ὅμως καί ἀκόμη ζητοῦμεν τάς ἀποδείξεις δι᾿ ὅσα ἰσχυρίζονται, τάς γνωματεύσεις τῶν θεολόγων κλπ. Σεῖς ἀποτολμᾶτε νά ἀποκαλέσετε αἵρεσιν ὅ,τι εἶπεν ὁ κ. Γκουτζίδης   περί τῆς ῾Αγίας Τριάδος, ὡς πρώτης τελείας καί ᾿Ανάρχου ᾿Εκκλησίας; Δέν εἴδατε ὅτι αὐτή ἀκριβῶς εἶναι ἡ κοινή ὀρθόδοξος διδασκαλία τῶν Πατέρων; Μά εἶναι δυνατόν; ᾿Ιδού, Σεβασμιώτατε, ἀποδεῖξτε τήν "αἵρεσιν" πού τόσον εὔκολα ἐζητήσατε νά ἀνακαλέσωμεν. Παρακαλῶ διατυπῶστε ποίαν "αἵρεσιν" νά ἀνακαλέσωμεν. ῎Ετσι ὅπως πᾶνε ὡρισμένοι θά ξεπεράσουν καί τούς πέντε.
[17]_᾿Ωχριοῦν τά λεγόμενα καί γραφόμενα τοῦ κ. Κάτσουρα, καί τῶν κ. Καλλινίκου καί Σακαρέλλου, μπροστά σέ αὐτά πού ἰσχυρίζεται ἐσχάτως ὁ Σεβασμιώτατος ἐν Χριστῷ ἀδελφός. Λυπούμεθα πού θά τό εἴπομεν, ἀλλά ἄν δέν ἀνακαλέσῃ, ἔστω τά μή μετ᾿ ἐπιγνώσεως ρηθέντα ὑπ᾿ αὐτοῦ δέν θά μπορῶ νά τόν θεωρῶ εἰς τήν συνέχεια ὡς ὀρθόδοξον ἐν Χριστῷ ἀδελφόν, καί δι᾿ αὐτόν τόν λόγον, ἀλλά καί δι᾿ ἄλλους τούς ὁποίους προφορικῶς τοῦ ἐπισημάναμε κατά τήν τελευταίαν συνεδρίασιν τῆς ῾Ιεραρχίας (13-4-2001).
[18]_᾿Αποφεύγομεν νά χαρακτηρίσωμεν τόν ἄνθρωπον καί διά τόν χαρακτηριστικόν ...τρόπον, μέ τόν ὁποῖον εἶπε τό ἀνωτέρω, διότι ὅ,τι καί ἄν εἴπωμεν θά εἶναι μικρόν ἔναντι τοῦ ἐπιδειχθέντος θράσους, ἀλλά καί ἐπί τῆς οὐσίας, διότι ὁ κ. Γκουτζίδης ἀπέδειξεν τήν δογματικήν θεολογικήν ἀλήθειαν καί οὗτος μετά τοῦ Σεβ/του κ. Νικολάου προσπαθεῖ  νά μᾶς "ἐκφοβίσῃ" καί νά μᾶς φιμώσῃ, διότι ἤδη ὁ κ. Κάτσουρας θά γράψη, καί ἄκουσον- ἄκουσον καί περί ῾Ομολογίας τοῦ κ. Γκουτζίδη μέ τήν ὁποίαν δέν συμφωνεῖ ἡ... ῾Ιερά Σύνοδος!!!!
[19]_Εἶναι πράγματι φοβερός, εἶναι ἀσυναγώνιστος εἰς τήν ὑποκρισίαν, ἡ ὁποία ὅμως καταντᾶ καί ἐμετική καί ἀποκαλυπτική τῆς "ἀφροσύνης" του, ἤ τοῦ μεγάλου φρονήματος περί ἑαυτοῦ.
[20]_῾Η ἀπάντησις ὡς γνωστόν, ἐδημοσιεύθη εἰς τήν "ΟΡΘΟΔΟΞΟΝ ΠΝΟΗΝ" τοῦ μηνός Φεβρουαρίου 2001 καί εἰς τάς σελίδας 179-188.
[21]_Δέν ἔχει δι᾿ ἡμᾶς σημασίαν μέ ποῖον ἄμεσα συνεργάζεται ὁ κ. Κάτσουρας καί ὁ μ. Μάξιμος, ἄν δηλαδή τό πρόσωπον μέ τό ὁποῖον προωθοῦνται ταῦτα εἶναι ὁ κ. Καλλίνικος, ἤ ὁ Σύμβουλός του κ. ᾿Αθαν.  Σακαρέλλος.
[22]_῎Αν τό ἐπέλεξε μόνος του ἤ μετά τρίτων εἶναι ἕνα σοβαρό θέμα. Μήπως ὁ Μακαριώτατος γνωρίζει καί μπορεῖ νά πληροφορήσῃ τήν ῾Ιεράν Σύνοδον ἐκ τοῦ ἀσφαλοῦς; ᾿Εάν πάλιν ὁ Μακαριώτατος δέν ἐνθυμεῖται (ἔχει πάντως ἰσχυράν μνήμην), μποροῦμε νά θυμήσουμε εἰς τήν Μακαριότητά του ἡμεῖς καί ὁ κ. Γκουτζίδης μερικάς ΟΥΣΙΩΔΕΙΣ καί βασικάς λεπτομερείας.
[23]_Κατ᾿ ἄλλους ἐπί ἄλλου δογματικοῦ θέματος, αἱ πατερικαί καί δογματικαί μαρτυρίαι πού προσεκομίσθησαν, εἶναι...τῶν σχισματικοῦν Νεοημερολογιτῶν καί διά τοῦτο δέν ἰσχύουν.
[24]_Σκεφθῆτε καί τοῦτο ἀκόμη, ὅτι ἐνῶ οἱ πέντε, καίτοι πολλάκις τό ἐπεχείρησαν, δέν κατώρθωσαν νά μᾶς "καθαιρέσουν" ἀπό ᾿Αρχιγραμματέα, οὔτε νά φιμώσουν τόν θεολόγον κ. ᾿Ελευθέριον Γκουτζίδην, διότι προσέκρουσαν καί εἰς τήν Μακαριότητά σας, ἀλλά καί εἰς τούς Σεβ/τους Πειραιῶς καί ᾿Αργολίδος, τώρα σεῖς Μακαριώτατε καί ὁ Σεβ/τος Πειραιῶς, "ἀποφασίζετε καί διατάσσετε" τήν παῦσίν μου, διότι κάμνω ὅ,τι κάμνατε ᾿Εσεῖς τότε, τότε πού ἀναδειχθήκατε πράγματι ὑπερασπισταί τῆς Κανονικῆς τάξεως, τοῦ δικαίου καί τῆς ἀληθείας.

Comments

Popular posts from this blog

Η ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΝΟΥΦΡΙΟΥ ΓΙΑ ΟΣΟΥΣ ΕΠΙΚΑΛΟΥΝΤΑΙ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ

ΓΝΗΣΙΑ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΜΕΣΟΓΑΙΑΣ ΚΑΙ ΛΑΥΡΕΩΤΙΚΗΣ Η ΕΝΔΗΜΟΥΣΑ ΙΕΡΑ ΣΥΝΟΔΟΣ ΤΗΣ ΑΠΑΝΤΑΧΟΥ ΓΝΗΣΙΑΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ Η ΕΝ ΣΤΑΥΡΟΠΗΓΙΑΚΗ ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΑΓΙΑΣ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗΣ ΤΙΜΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΑΣΑ Α.Π. 673 ‘Εν ‘Αχαρναῖς τῆ 15/28.6.2014 ΔΙΑΚΗΡΥΞΙΣ ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΕΝΔΗΜΟΥΣΗΣ ΙΕΡΑΣ ΣΥΝΟΔΟΥ ΤΗΣ ΑΠΑΝΤΑΧΟΥ ΓΝΗΣΙΑΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΑΠΑΝΤΑΧΟΥ ΓΝΗΣΙΟΥΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΥΣ Προλογικόν-Εἰσαγωγικόν τῆς Ὀρθοδόξου Πνοῆς ΣΥΝΕΚΛΗΘΗ ΤΗΝ 15ην ΙΟΥΛΙΟΥ 2014 ΕΟΡΤΗΝ ΤΩΝ ΑΓ. ΚΗΡΥΚΟΥ ΚΑΙ ΙΟΥΛΙΤΗΣ Η ΕΝΔΗΜΟΥΣΑ Ι. ΣΥΝΟΔΟΣ ΤΗΣ ΑΠΑΝΤΑΧΟΥ ΓΝΗΣΙΑΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ Τήν Τρίτην 15ην Ἰουλίου, καθ' ἥν ἡ Ἐκκλησία ἐτίμησε τήν μνήμην τῶν Ἁγίων Μαρτύρων Ἰουλίτης καί Κηρύκου, ἦγεν τά ὀνομαστήριά του καί ὁ Σεβ/τος Μητροπολίτης Μεσογαίας καί Λαυρεωτικῆς κ. Κήρυκος. Τήν πρωίαν εἰς τόν Μητροπολιτικόν ἱερόν Ναόν τῆς Ἁγίας Αἰκατερίνης εἰς Κορωπίον Ἀττικῆς, ἐγένετο πανηγυρικόν θεῖον Συλλείτουργον, κατά δέ τό ἑσπέρας τῆς ἰδίας ἡμέρας συνῆλθεν, ἡ ἐνδημοῦσα Ἱερά Σύνοδος, ἡ ὁποία ἔχουσα ὡς κύριον θέμα τό βαρύτατον ἔργον τῆς Ἱερᾶς Συνόδου καί μέ δεδομένην τήν ὑπό τῶν συγχρόνων ὀργανωμένων κέντρων τοῦ Οἰκουμενισμοῦ ἀλλεπαλλήλους σκευωρίας κατά τῆς Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ἐμελέτησε καί κατεπόνησεν σχέδιον ΔΙΑΚΗΡΥΞΕΩΣ-ΟΜΟΛΟΓΙΑΣ, τό ὁποῖον ὡς ἐπίσημον κείμενον τῆς ἱερᾶς Συνόδου θά τεθῆ δημοσίως ὑπ' ὄψιν πρός ἅπαντας καί πρωτίστως πρός τόν πιστόν Λαόν τῆς Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας. Οἱ Σεβασμιώτατοι Μητροπολῖται τῆς ἐν Ἑλλάδι Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, Μεσογαίας καί Λαυρεωτικῆ κ. Κήρυκος, Λαρίσης καί Τυρνάβου κ. Ἀμφιλόχιος καί τῆς ἐν Κύπρω Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ὁ Σεβ/τος Μητροπολίτης Κιτίου κ. Παρθένιος, παρισταμένου καί συμμετέχοντος καί τοῦ Αἰδεσιμωτάτου π. Μιχαήλ Ἰωάννου, καθώς καί μοναχῶν καί θεολόγων, συνεδριάσαντες τήν 15ην Ἰουλίου 2014 εἰς τήν Ἱεράν Μονήν τῆς Ἁγίας Αἰκατερίνης εἰς Κορωπίον Ἀττικῆς, ὡς ἡ ἐνδημοῦσα Ἱ.Σ. τῆς ἁπανταχοῦ Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ἐπελήφθησαν τῆς συγχρόνου ἀποκαλυπτικῆς ἐποχῆς καί ἰδιαιτέρως, τῶν ἀφ' ἑνός εὐρυτέρων παρατηρουμένων ἐκδηλώσεων τοῦ Νεοημερολογιτικοῦ Οἰκουμενισμοῦ καί ἀφ' ἑτέρου τῶν παραλλήλως ἰδίων παρατηρουμένων τάσεων καί ἐκδηλώσεων τοῦ Παλαιοημερολογιτικοῦ τοιούτου! Ἐπί τούτοις ἡ Ἱερά Σύνοδος, ἔλαβεν ὑπ' ὄψιν καί τό ἄκρως ἀνησυχητικόν φαινόμενον, καθ' ὅ ἡ συντριπτική πλειοψηφία καί τῶν φερομένων ὡς Γνησίων Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν δέν γνωρίζει καί δέν συνειδητοποιεῖ τήν Ὀρθοδοξίαν οὔτε ἐνδιαφέρεται νά μάθη καί ἁπλῶς μόνον θρησκεύει, ὅπως ὅλοι οἱ ὀπαδοί ὅλων τῶν θρησκειῶν! Τό κείμενον εἶναι ἐκτενές ἀλλά ἐξαιρετικῶς ἐνδιαφέρον ἀπ' ἀρχῆ μέχρι τέλους. ΔΙΑΚΗΡΥΞΙΣ ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΕΝΔΗΜΟΥΣΗΣ ΙΕΡΑΣ ΣΥΝΟΔΟΥ ΤΗΣ ΑΠΑΝΤΑΧΟΥ ΓΝΗΣΙΑΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΑΠΑΝΤΑΧΟΥ ΓΝΗΣΙΟΥΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΥΣ Α.Π. 673 Ἐν Ἀθήναις τῆ 15/28.6.2014 Πατέρες καί ἀδελφοί, Τέκνα ἐν Κυρίω ἀγαπητά, «Στῶμεν καλῶς, στῶμεν μετά φόβου», ἵνα εἰς τάς ἐσχάτας ταύτας ἡμέρας, Χάριτι Χριστοῦ, ὁμολογήσωμεν τήν Γνησίαν Ὀρθόδοξον Πίστιν καί ὁμολογίαν τῶν ἀπ' ἀρχῆ Ἁγίων Πατέρων μέχρι καί τῶν πρό ἡμῶν καί παραδώσωμεν ταύτην εἰς τάς ἐπερχομένας γενεάς ἀμήν, Γένοιτο. Πατέρες καί ἀδελφοί ἐν Χριστῶ, πιστά μέλη τοῦ Σώματος τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ, τά πρῶτα καί βασικά ΔΟΓΜΑΤΑ τῆς Ὀρθοδοξίας, ὅπως διετυπώθησαν, ὡμολογήθησαν καί ἐκηρύχθησαν ἐν Ἁγίω Πνεύματι, διά τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων καί Πατέρων καί ἰδιαιτέρως διά τῶν Ἁγίων Οἰκουμενικῶν Συνόδων, τά ὁποῖα ἰσχύουν εἰς τούς αἰῶνας, ἤτοι ἐν τῶ παρόντι καί τῶ μέλλοντι, εἶναι: 1ον Πιστεύω εἰς Ἕνα Θεόν, Πατέρα, Παντοκράτορα... 2ον Και εἰς Ἕνα Κύριον Ἰησοῦν Χριστόν τόν Υἱόν τοῦ Θεοῦ... 3ον Καί εἰς τό Πνεῦμα τό Ἅγιον, τό Κύριον τό Ζωοποιόν, τό ἐκ τοῦ Πατρός ἐκπορευόμενον... 4ον Καί εἰς μίαν Ἁγίαν, Καθολικήν καί Ἀποστολικήν Ἐκκλησίαν... και 5ον Ὁμολογῶ ἐν Βάπτισμα εἰς ἄφεσιν ἁμαρτιῶν. Αὗται αἱ θεῖαι Δογματικαί ἀλήθειαι, ἤτοι τοῦ ἑνός καί Τριαδικοῦ Θεοῦ, ὅπως καί ὁ ἱερώτατος θεσμός τῆς Μίας Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ, τήν ὁποίαν ἀπ' ἀρχῆ, ἤγουν ἀπό τῆς Ἁγίας Πεντηκοστῆς, συγκροτεῖ καί συνέχει ἡ παρουσία τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, αὗται, λέγομεν, αἱ Θεῖαι ἀλήθειαι ἐπολεμήθησαν ἀπ' ἀρχῆ ἐν τῶ Προσώπω τοῦ Χριστοῦ, ὑπό τῶν πολλῶν ἀντιχρίστων αἱρετικῶν, διά τοῦτο οἱ Ἅγιοι Πατέρες ἐν ταῖς Ἁγίαις Οἰκουμενικαῖς καί ὅλαις ταῖς Ὀρθοδόξοις Συνόδοις, καθοδηγούμενοι ὑπό τῆς Χάριτος τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, καί ὑπό τοῦ δι' Αὐτῆς (τῆς Ἐκκλησίας) παρατεινομένου εἰς τούς αἰῶνας Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἀντιμετώπισαν τούς πολλούς ἀντιχρίστους αἱρετικούς, ἤδη ἀκόμη ἀπό τούς ἀποστολικούς χρόνους! (Α΄ Ἰωάννου Β΄ 18 καί 22 καί δ΄ 1-3). Ὅλοι αὐτοί «οἱ πολλοί ἀντίχριστοι», πρωτίστως ἠθέλησαν καί ἐπεχείρησαν νά ἀμφισβητήσουν καί διαστρέψουν τήν ἀλήθειαν ὅτι ὁ ἐνανθρωπήσας, Κηρύξας, Σταυρωθείς καί ἀναστάς ΙΗΣΟΥΣ, εἶναι ὁ ΧΡΙΣΤΟΣ, εἶναι ὁ ΥΙΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ, κατά τήν μαρτυρίαν τοῦ ἰδίου τοῦ Θεοῦ Πατρός! Τό μίσος ἀδιακρίτως ὅλων τῶν αἱρετικῶν κατά τῆς ἀληθείας τοῦ Χριστοῦ δέν διεκόπη μέ τήν Σταύρωσιν, ἀλλ' ἀντιθέτως ἡ Ἀνάστασις τοῦ Θεανθρώπου Ἰησοῦ Χριστοῦ, τούς ἔκαμε νά τόν πολεμήσουν καί ἀναστάντα, διότι ἀκριβῶς εὑρίσκοντο καί ἐκινοῦντο εἰς τό σκότος τοῦ ἀντιχρίστου, ὁ ὁποῖος οὐδέποτε ἐπαύσατο νά μεθοδεύη τήν ἀπάτην, ὅτι ὁ Χριστός δέν ἦτο ὁ προφητευμένος Μεσσίας-Σωτήρ, ἀλλά «θά ἔλθη»!!! Ἐντεῦθεν ξεκινᾶ κάθε αἱρετικός, τό ἀντίχριστον ἔργον τοῦ Διαβόλου, χωρίς νά κατανοῆ ὅτι ἔχει συντριβεῖ ὁ Πονηρός ἤ μᾶλλον θέλει νά διασκεδάζη τήν συντριβή του μέ τό νά πλανᾶ τούς ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΥΣ καί νά τούς ἀποκόπτη ἐκ τοῦ Σώματος τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ!! Ἀπό τό 1054, ὅτε ὁ Παπισμός ἤδη εἶχεν βουτηχθεῖ εἰς τά αἱρετικά «πιστεύω» του, καί ἰδιαιτέρως ἐπί τοῦ Τριαδολογικοῦ Δόγματος, εἰς τήν συνέχειαν δέ, ἀφοῦ κατέλυσεν καί τό Ἐκκλησιολογικόν Δόγμα, μετατρέψας τήν ἀλήθειαν περί τοῦ μεγάλου Μυστηρίου τῆς Ἐκκλησίας εἰς ἕν Πολιτικοθρησκευτικόν μέγεθος, ἔκτοτε, πέραν ὅλων τῶν ἄλλων αἱρέσεων, τάς ὁποίας ἐπενόησεν μέχρι καί τήν μωρίαν «περί τοῦ ἀλαθήτου» αὐτοῦ, δυνάμεθα νά εἴπωμεν ὅτι καταφανῶς ἀποτελεῖ τήν διαχρονικήν παρουσίαν τοῦ ἀντιχρίστου, ὁ ὁποῖος ἀπό τό 1054 ἐν τῶ Προσώπω τοῦ κάθε Πάπα ἀντιποιεῖται τήν Ἐκκλησίαν, καί ἑπομένως καί τόν Χριστόν, ἐσχάτως δέ μετά τῶν Προτεσταντῶν καί διά τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καί Ταύτην τήν «κατήργησεν» ὑπόσχεται δέ ὅτι θά τήν «ἐπανασυστήση»!!!... Ἀπό τήν ἀρχήν τοῦ 20ου αἰῶνος (1900 κ.ἑ.) καί ὀλίγον ἐνωρίτερον ἀκόμη(*), ὁ ἀντίχριστος Σιωνισμός διά τῆς Μασονίας καί τῆς αἱρεσιοβριθοῦς Δύσεως (Παπισμοῦ-Προτεσταντισμοῦ), συνέλαβεν καί ἐμεθόδευσεν ὅπως παντί τρόπω προσβάλη τήν Μίαν, Ἁγίαν, Καθολικήν καί Ἀποστολικήν Ἐκκλησίαν. Τό γεγονός αὐτό ἐπεχείρησεν, κατά τήν ἐν λόγω περίοδον τῆς συμβολῆ καί ἡμετέρων ἐπιλησμόνων, ἐπιόρκων καί ἀναξίων Πατριαρχῶν καί Ἐπισκόπων!!! Ἡ μεγαλυτέρα κατάρα εἰς τόν χῶρον τῆς Ὀρθοδοξίας, καί κατά τήν περίοδον εἰς τήν ὁποίαν ἀναφερόμεθα καί πάντοτε δυστυχῶς, ἐστάθησαν οἱ ἐπίορκοι καί ἀνάξιοι ρασοφόροι περί τῶν ὁποίων ὁ Ἅγ. Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος χαρακτηριστικῶς λέγει: «Οὐδένα δέδοικα ως τούς ἐπισκόπους, ἐκτός ὀλίγων»! Ναί! Αὐτοί διεδραμάτισαν τόν ρόλον τοῦ ἀντιχρίστου καί κατά τόν 20ον αἰῶνα καί τόν συνεχίζουν, ὥστε νά ἰσχύη ἀπολύτως καί σήμερον τό τοῦ ἁγ. Ἰωάννου: «Παιδία, ἐσχάτη ὥρα ἐστί καί καθώς ἠκούσατε ὅτι ὁ ἀντίχριστος ἔρχεται καί νῦν ἀντίχριστοι πολλοί γεγόνασι...» (Α΄ Ἰωάννου 2, 18). Καί «...πολλοί ψευδοπροφῆται ἐξεληλύθασιν εἰς τόν κόσμον. Ἐν τούτω γινώσκετε τό πνεῦμα τοῦ Θεοῦ. πᾶν πνεῦμα ὅ ὁμολογεῖ Ἰησοῦν Χριστόν ἐν σαρκί ἐληλυθότα, ἐκ τοῦ Θεοῦ ἐστί. καί πᾶν πνεῦμα ὅ μή ὁμολογεῖ τόν Ἰησοῦν Χριστόν ἐν σαρκί ἐληλυθότα, ἐκ τοῦ Θεοῦ οὐκ ἔστι. καί τοῦτο ἐστί τό τοῦ ἀντιχρίστου, ὅ ἀκηκόατε ὅτι ἔρχεται καί νῦν ἐν τῶ κόσμω ἐστίν ἤδη» (Αὐτόθι 4, 1-3). Καί ἐν τῆς Β΄ ἐπιστολῆ αὐτοῦ ἀναγινώσκομεν: «Ὅτι πολλοί πλάνοι εἰσῆλθον εἰς τόν κόσμον, οἱ μή ὁμολογοῦντες Ἰησοῦν Χριστόν ἐρχόμενον ἐν σαρκί. οὗτός ἐστιν ὁ πλάνος καί ὁ ἀντίχριστος». (Β΄ Ἰωάννου 7). Εἶναι βέβαιον ὅτι ὅτε ὁ Ἀπόστολος καί Εὐαγγελιστής Ἰωάννης ἔγραφεν τάς ἐπιστολάς αὐτάς, (κατά τό 85-95 μ.Χ.), ὑπῆρχον πολλοί οἱ ὁποῖοι ἠμφισβήτουν ὅτι ὁ Χριστός ἦτο ὁ ἐνανθρωπήσας Υἱός καί Λόγος τοῦ Θεοῦ Πατρός! Δηλαδή ὁ ἀντίχριστος ἐνεφανίσθη ἀπ' ἀρχῆ διά νά ἀμφισβητήση καί προσβάλη τό Πρόσωπον καί τό ἔργον τοῦ ἐνανθρωπήσαντος, κηρύξαντος, Σταυρωθέντος καί Ἀναστάντος Χριστοῦ καί ἑπομένως καί τό σωτηριῶδες ἔργον του, τό ὁποῖον ἀφῆκεν νά συνεχίζεται ἐν Ἁγίω Πνεύματι διά καί ἐν τῆς Ἐκκλησία Του. Κατανοουμένου καί βιουμένου τούτου εἶναι ἑπόμενον πᾶς Ὀρθόδοξος Χριστιανός καί ζῶν μέλος τῆς Ἐκκλησίας νά συνειδητοποιῆ ὅτι οἱ ἴδιοι ἀντίχριστοι τῆς ἀποστολικῆς ἐκείνης περιόδου, ἕως σήμερον, οὐδ' ἐπί στιγμήν ἐπαύσαντο νά μεθοδεύουν καί νά ἐπιχειροῦν ἀκριβῶς τό ἴδιον ἀντίχριστον ἔργον των, ὥστε νά εἶναι καταφανής ἡ διαχρονική συνεχής ἀντιπαράθεσίς των, κατά τοῦ Χριστοῦ καί πλέον εὐθέως καί κατά τῆς Ἐκκλησίας Του! Ὅλοι αὐτοί ἀντιπαρέρχονται ἤ καί ἀγνοοῦν τό γεγονός ὅτι τήν Ἐκκλησίαν τοῦ Χριστοῦ, ὡς Ἕναν Οὐράνιον καί ἐπίγειον Θεσμόν, τόν συγκροτεῖ καί τόν συνέχει Αὐτό τοῦτο τό Ἅγιον Πνεῦμα καί ὅτι ἐν Αὐτῆς παρατείνεται ὁ ἀναστάς Χριστός συνεχίζων τό σωτηριῶδες ἔργον του. Δι' αὐτό ἀκριβῶς σήμερον ὅλοι οἱ ἀντίχριστοι αἱρετικοί πολεμοῦν τήν Ἐκκλησίαν, διότι ἐφαντάσθησαν, ὅτι προσβάλλοντες Αὐτήν θά προσβάλουν ὅλην τήν ἀποκεκαλυμμένην ἀλήθειαν καί ὁλόκληρον τό σωτηριῶδες ἔργον τοῦ Χριστοῦ καί αὐτόν τόν Χριστόν! Ἡ μεγαλυτέρα δέ καί φοβερωτέρα ἐπίθεσίς των κατά τοῦ Χριστοῦ καί κατά τῆς Ἐκκλησίας Του εἰς τάς ἡμέρας μας, συντελεῖται διά τῶν Παλαιοημερολογιτικῶν σχισματοαιρέσεων, τάς ὁποίας οἱ ὠργανωμένοι αἱρετικοί προεκάλεσαν, καί μέ λύσσαν προκαλοῦν, ὡς μή δυνάμενοι νά προσβάλουν εὐθέως τήν Ἐκκλησίαν τοῦ Χριστοῦ. ΤΙ ΣΥΝΕΒΗ ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΑΠΕΛΘΟΝΤΑ 20όν ΑΙΩΝΑ ΚΑΙ ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΚΑΤΑ ΤΟΝ 21ΟΝ ; Ἤδη ἀπό τάς ἀρχάς τοῦ μόλις ἀπελθόντος 20ου αἰῶνος, Προτεστάνται, Παπικοί καί ἐπίορκοι Ὀρθόδοξοι, ὠργανωμένοι ἐδέχθησαν, ὡμολόγησαν καί διεκήρυξαν ἀπό κοινοῦ τό «δόγμα» τοῦ συγχρόνου ἀντιχρίστου Οἰκουμενισμοῦ, κατά τό ὁποῖον «μετά ἀπό τά διαχρονικῶς προκληθέντα πλεῖστα σχίσματα, πλέον δέν ὑπάρχει Αὑτή ἡ Μία, Ἁγία, Καθολική καί Ἀποστολική Ἐκκλησία τοῦ Συμβόλου τῆς Πίστεως, διότι Αὕτη διεμελίσθη καί ἐσκορπίσθη δι' αὐτῶν εἰς πολλάς ἐπί μέρους «Ἐκκλησίας»! Ἑκάστη δέ ἐξ αὐτῶν τῶν πολλῶν Ἐκκλησιῶν ἔχει μόνον μέρος ἐκ τῆς ἀληθείας καί ὄχι τήν καθολικήν ἀλήθειαν». Δηλαδή πρωτίστως καί οὐσιωδῶς βλασφημεῖται ἡ μοναδικότης τῆς Ἐκκλησίας καί θεωροῦνται ὡς ἐπί μέρους «Ἐκκλησίαι» ὅλαι αἱ Σχισματοαιρέσεις! Ἑπομένως σαφῶς ἔχομεν πλήρη ἄρνησιν καί βλασφημίαν κατά τῆς Ἐκκλησίας! Πέραν τούτων λέγουν περαιτέρω ὅτι, «ἔχουμε καθῆκον νά ἑνωθοῦμε ὅλες οἱ Χριστιανικές Ἐκκλησίες, ὥστε διά τῆς ἑνώσεώς μας αὐτῆς, νά προκύψη πάλιν αὐτή ἡ διά τῶν Σχισμάτων ἀπωλεσθεῖσα μία Ἐκκλησία»!!! Καί ἐπάγονται: «Εἰς αὐτήν τήν ἕνωσιν δέν θά ληφθοῦν ὑπ' ὄψιν αἱ Δογματικαί διαφοραί, (δηλαδή αἱ αἱρέσεις), διότι αὗται χωρίζουν, ἀλλά θά γίνη μέ βάσιν τήν χριστιανικήν ἀγάπην, ἡ ὁποία ἐπιφέρει τήν ἑνότητα»!!! Αὐτοί πλέον διά τῶν ἀνωτέρω ἐσχάτων βλασφημιῶν των, εὐθέως καί ἀπροκαλύπτως κραυγάζουν ὅτι εἶναι πρόδρομοι τοῦ ἀναμενομένου ἀντιχρίστου μέ τό «σφράγισμα» κ.λπ.!!! Η ΕΜΦΑΝΙΣΙΣ ΚΑΙ ΕΙΣΧΩΡΗΣΙΣ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ ΕΙΣ ΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΝ Αὕτη ἡ παναίρεσις τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ὡς γνωστόν, προέκυψεν καταφανῶς καί ἐπισήμως κατ' ἀρχάς τό 1920, διά τῆς ΠΑΝΑΙΡΕΤΙΚΗΣ «Ἐγκυκλίου τῆς Πατριαρχικῆ Συνόδου τῆς Κων/λεως», ἐμεθοδεύθη δέ καί προωθήθη τό 1923 διά τοῦ λεγομένου «Πανορθοδόξου Συνεδρίου τῆς Κων/λεως», οὐσία ὅμως Μασονικοῦ-Οἰκουμενιστικοῦ, καί ἐπεβλήθη διά τῆς δικτατορικῶ τῶ τρόπω ἐπιβολῆ τοῦ Παπικοῦ Γρηγοριανοῦ Ἡμερολογίου τό 1924, ὑπό τοῦ Μητροπολίτου Ἀθηνῶν Χρυσοστόμου Παπαδοπούλου. Ἀπορεῖ καί ἐξίσταται κάθε Ὀρθόδοξος, πῶς ταῦτα ἀπετολμήθησαν κατά τό 1920-1924 ὑπό Πατριαρχῶν, Ἀρχιεπισκόπων καί Συνόδων, ὑποτίθεται Ὀρθοδόξων μέχρι τότε!!! Βεβαίως, κάθε ἄλλο παρά Ὀρθόδοξοι ἦσαν, δεδομένου ὅτι πρό πολλοῦ εἶχον διαφθαρεῖ ὑπό τῆς Παναιρετικῆς Δύσεως (Παπισμοῦ καί Προτεσταντισμοῦ) καί ἰδιαιτέρως ὑπό τῆς ἑβραιομασονίας, ἡ ὁποία κατηύθυνεν τά πράγματα ἀκόμη καί διά Μασόνων Πατριαρχῶν καί Ἐπισκόπων!!! Εἶναι χαρακτηριστικόν ὅτι προκειμένου νά διατυπωθῆ, ἀποφασισθῆ καί ὑπογραφῆ ἡ περιβόητος παναιρετική «Συνοδική-Πατριαρχική Ἐγκύκλιος τοῦ 1920», προηγήθη μακρά κοινή προεργασία Παπικῶν Προτεσταντῶν καί Ὀρθοδόξων καί δή εἰς τόν χῶρον τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, καθ' ἥν διετυπώθησαν ἰδιαιτέρως σχέδια αὐτῆς τῆς ἐγκυκλίου ὑφ' ὅλων, (αἱρετικῶν καί Ὀρθοδόξων), καί κατά τό προβλεπόμενον, κατόπιν θά ἐπελέγετο μεταξύ ὅλων τό καλύτερον, τό ὁποῖον θά διετυπώνετο εἰς ἐγκύκλιον ὑφ' ὅλων ἀποδεκτήν!... Παράδοξον τό ἀποτέλεσμα ἀλλά πραγματικόν! Ὅτε ἀνεγνώσθησαν καί ἐμελετήθησαν τά συντεταγμένα σχέδια αὐτῆς τῆς πρός ἔκδοσιν ἐγκυκλίου, (τά ὁποῖα, ὅπως ἐλέχθη, συνετάγησαν ἰδιαιτέρως παρά τῶν Παπικῶν, Προτεσταντῶν καί Ὀρθοδόξων), ἀπερρίφθησαν ὅλα καί μέ ἐνθουσιασμόν οἱ Παπικοί καί Προτεστάνται ἐνέκριναν τό κείμενον τοῦ «Ὀρθοδόξου Ἐπισκόπου», ὡς τήν καλυτέραν ἔκφρασιν τοῦ Σατανικοῦ Οἰκουμενισμοῦ!!! Τό κείμενον αὐτῆς τῆς ὑπογραφείσης «Πατριαρχικῆς-Συνοδικῆς Ἐγκυκλίου», ἐκτυπωθέν ἐν τοῖς Τυπογραφείοις τοῦ Πατριαρχείου, ἐπισήμως, πλήν μυστικῶς, ἀπεστάλη εἰς τούς Προκαθημένους ὅλων ἀδιακρίτως τῶν Ἐκκλησιῶν, ἤτοι Ὀρθοδόξων καί σχισματοαιρετικῶν!... Τό ἐν λόγω κείμενον ἔχει δημοσιευθεῖ, ἀνάτυπον ἐκ τοῦ πρωτοτύπου, εἰς τό βιβλίον, «ΕΛΕΓΧΟΣ ΚΑΙ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΔΙΔΑΚΤΟΡΙΚΗΣ ΔΙΑΤΡΙΒΗΣ τοῦ κ. ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ ΠΑΡΑΣΚΕΥΑΪΔΗ», Ἀθῆναι 1985. Εἰς τό ἴδιον βιβλίον ἐκτίθενται καί τά περί τοῦ λεγομένου «ΠΑΝΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΣΥΝΕΔΡΙΟΥ ΤΟΥ 1923», οὐσία ὅμως, ὡς προελέχθη, Μασονικοῦ ἐκτρώματος! Ἐπίσης ἐκτίθεται καί ἡ μέ βάσιν τό ψεῦδος, τήν ἀπάτην καί ἰδιαιτέρως τήν δολιότητα, ἐπιβολή τοῦ Παπικοῦ νέου ἡμερολογίου, ὑπό τοῦ μόλις πρός τόν σκοπόν αὐτόν, ἐκλεγέντος (Ἰούνιος 1923) εἰς Μητροπολίτην Ἀθηνῶν, τοῦ Χρυσοστόμου Παπαδοπούλου καί ἀμέσως μετωνομασθέντος εἰς Ἀρχιεπίσκοπον Ἀθηνῶν. Ταῦτα πάντα ἐκτίθενται καί εἰς τό βιβλίον τοῦ Θεοκλήτου Στράγκα «ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΙΣΤΟΡΙΑ» Τόμος Β΄. Η ΑΜΕΣΟΣ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΙΣ ΤΗΣ ΕΣΧΑΤΗΣ ΚΑΙ ΜΕΓΙΣΤΗΣ ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΜΙΑΣ, ΑΓΙΑΣ, ΚΑΘΟΛΙΚΗΣ ΚΑΙ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ Ἡ ἄμεσος, ἀλλά καί σθεναρά ἀντίδρασις, ὑπό τοῦ πιστοῦ λείμματος τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, δι' ἧ ἀντιμετωπίσθη ὅλη αὕτη ἡ ΕΣΧΑΤΗ καί ΜΕΓΙΣΤΗ Προδοσία-Αἵρεσις κατά τῆς Ἐκκλησίας, εἶναι ἱστορική καί ἀποτελεῖ σημαντικόν σταθμόν εἰς τήν νεωτέραν ἱστορικήν πορείαν τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ. Τοῦτο τό πιστόν λεῖμμα τῆς Χάριτος, μέ μόνα δεδομένα τήν Ὀρθόδοξον συνείδησίν του καί τό ὑπό τῶν τριῶν Πανορθοδόξων Συνόδων τοῦ 16ου αἰῶνος, ΔΕΔΙΚΑΣΜΕΝΟΝ καί ΑΠΕΡΙΜΜΕΝΟΝ τοῦ Παπικοῦ Γρηγοριανοῦ Νεοημερολογιτισμοῦ, ἐν τέλει δέ καί τήν διάχυτον δυσωδίαν ἐκ τῶν ἀθλίων πράξεων καί γεγονότων τοῦ 1920, 1923 καί 1924, εἶπεν καί πάλιν ΟΧΙ εἰς τήν καταδεδικασμένην Παπικήν Καινοτομίαν τοῦ Νεοημερολογιτισμοῦ. Κατ' ἀρχάς τό ΟΧΙ αὐτό ὑπό τοῦ πιστοῦ λείμματος τῆς Ὀρθοδοξίας ἐστηρίχθη ἐπί τοῦ δεδικασμένου τῆς Καινοτομίας ὑπό τῶν Πανορθοδόξων Συνόδων, ἐπί Ἱερεμίου τοῦ Β΄ τοῦ Τρανοῦ (κατά τά ἔτη 1583, 1587 καί 1593), καί ἐπί τοῦ γεγονότος ὅτι ἐπί ὁλόκληρα 342 ἔτη (1583-1924), ἡ Ὀρθοδοξία ἐσεβάσθη αὐτάς τάς καταδικαστικάς ἀποφάσεις τῶν Πανορθοδόξων Ἁγίων Συνόδων! Οὕτω τό πιστόν τοῦτο λεῖμμα αὐθημερόν, ναί, αὐθημερόν(!), ὡμολόγησεν καί διεκήρυξεν ὅτι δέν δέχεται, ἀλλά καί καταδικάζει τήν ἐπιβολήν τῆς Καινοτομίας, συνωδά ταῖς ἀνωτέρω Ἁγίαις Πανορθοδόξοις Συνόδοις, τάς ἀποφάσεις τῶν ὁποίων ἐθεώρησεν καί ἀξιολόγησεν ὡς ἀποφάσεις ἐχούσας τό κῦρος τῶν Οἰκουμενικῶν Συνόδων, ἀφοῦ καί αἱ ἐν λόγω Πανορθόδοξοι Σύνοδοι ἐλειτούργησαν καί ἐνήργησαν ὡς ἀδιάκοπος συνέχεια ἐκείνων, ἐν τῶ ἰδίω πνεύματι τῆς Ὀρθοδοξίας! Ἄς ἔλθουν κἄν σήμερον οἱ καινοτόμοι, ὅπως ἄλλωστε ἀδιαλείπτως τούς καλοῦμεν, νά διαλεχθῶμεν δημοσίως, δηλαδή ΕΠΙΣΗΜΩΣ, ΚΑΝΟΝΙΚΩΣ καί ΟΡΘΟΔΟΞΩΣ, διά νά προκύψη τί ἔγινε τόν 16ον αἰῶνα, διατί ὄχι μόνον δέν ἐγένετο δεκτή τότε ὑπό τῆς Ὀρθοδοξίας ἡ Παπική Νεοημερολογιτική Καινοτομία τοῦ 1582, (τοῦ Πάπα Γρηγορίου τοῦ ΙΓ΄), ἀλλά καί κατεκρίθη καί κατεδικάσθη! Διατί ὅμως αὗται αἱ καταδικαστικαί ἀποφάσεις τῶν Πανορθοδόξων Συνόδων, ὅπως ἐλέχθη, ἔγιναν σεβασταί ἐπί περίπου 4 αἰῶνας, καί ἀπό τό 1920-1924 τά πάντα διεγράφησαν. Διότι ὁ Οἰκουμενισμός, ἀνεξέλεγκτος πλέον, ἄλλοτε ὡς πονηρά ἀλώπηξ καί ἄλλοτε ὡς λυσσασμένος λύκος, τρέχει, πλανᾶ καί κατασπαράσσει Ὀρθοδόξους. Οὕτω θά ἴδη πᾶς τις ἐνδιαφερόμενος καί ποίας συνεπείας ἔσχεν καί ἔχει ἐξ ἀρχῆ ἡ Παπική καινοτομία, ἡ «διορθοσούλα» ὅπως τήν ἀποκαλοῦν, καί ποῦ εὕρηται σήμερον ἡ Μία, Ἁγία, Καθολική καί Ἀποστολική Ἐκκλησία, δηλαδή εἰς τόν Παπικόν-Νεοημερολογιτικόν Οἰκουμενισμόν, ἤ εἰς τό Πιστόν Λεῖμμα τῆς Ὀρθοδοξίας, τό ὁποῖον τό 1924 δέν ἐκοινώνησε τῆς Καινοτομίας των, ἀλλά καί τήν ἐνέπτυσεν τρίς καί τήν ἀπέκλεισεν συνωδά τῶν ἀποφάσεων τῶν Πανορθοδόξων Συνόδων τοῦ 16ου αἰῶνος. Ἄς μήν βιασθῆ οὐδείς νά εἴπη αὐτό τό ὁποῖον ἰσχυρίζεται ὁ Νεοημερολογιτισμός: «μετά ποίου νά διαλεχθῶμεν, καθ' ἥν στιγμήν δέν ἐλέγχεσθε ἀπό τάς διαιρέσεις σας, δηλαδή τά παλαιοημερολογιτικά σχίσματα, τά ὁποῖα ἕκαστον βλασφημεῖ ὅτι εἶναι Ἐκκλησία Γ.Ο.Χ.»; Ὄχι, λέγομεν πρός ὅλους αὐτούς, διότι «αἱ Παλαιοημερολογιτικαί αὗται Ἐκκλησίαι», εἶναι ἐκτρώματα τῶν ἐγκαθέτων Νεοημερολογιτῶν εἰς τόν χῶρον τῶν Ὀρθοδόξων, οἱ ὁποῖοι μέ τά σχίσματα ἐνήργησαν καί ἐνεργοῦν καί ταύτην τήν ἐσχάτην ἱεροσυλίαν διά λογαριασμόν τοῦ Νεοημερολογιτικοῦ Οἰκουμενισμοῦ!... Προεκάλεσεν λοιπόν τά σχίσματα αὐτά ὁ Νεοημερολογιτισμός, διά τῶν ἐγκαθέτων του, καί μέ πρῶτον τόν πρ. Φλωρίνης Χρυσόστομον Καβουρίδην τό 1937, διότι δέν ἦτο καί δέν εἶναι καί σήμερον εἰς θέσιν νά παρακαθήση εἰς ἕνα Κανονικόν καί Ὀρθόδοξον Διάλογον καί νά ἀντιμετωπίση τά αἴτια, τούς σκοπούς, καί ἐν γένει τήν ἱστορικήν καί ἀναμφισβήτητον πραγματικότητα, ἀπό τό 1920, 1923 καί 1924 καί κατόπιν καί μέχρι σήμερον!... Ἡμεῖς ὡς Ἱερά Σύνοδος καί σήμερον, χάριτι Χριστοῦ, ἐν πλήρει ἐπιγνώσει ζητῶμεν ὅπως κατ' ἀρχάς ἐξετασθῆ τό Σχίσμα τοῦ 1924, καί κατόπιν καί ὅλα τά ὑπό τῶν ἐγκαθέτων προκληθέντα «Παλαιοημερολογιτικά» Σχίσματα, ἤτοι τοῦ 1937, γνωστοῦ ὡς Φλωρινικοῦ, μεθ' ὅλων τῶν θυγατρικῶν του, καθώς καί αὐτά τοῦ 1995 καί τοῦ 2005. Ἀμφότερα καί ταῦτα προκληθέντα ὑπό ἐπιόρκων πρώην ἐπισκόπων μας βεβαιοῦν ὅτι εἰς τάς ἡμέρας μας κατεληστεύθη ἡ Ὀρθόδοξος Χριστιανική συνείδησις ὄχι μόνον τοῦ πιστοῦ Λαοῦ, καί πλέον, ὡς ἤδη προείρηται, Νεοημερολογῖται καί Παλαιοημερολογῖται εἰς τήν πλειονότητά των ἁπλῶς ΘΡΗΣΚΕΥΟΥΝ, ὅπως οἱ ὀπαδοί ὅλων τῶν θρησκειῶν, ἤτοι τῶν διαφόρων ἀνθρωπίνων θρησκευτικῶν κατασκευασμάτων!... Σήμερον εἰς τούς περισσοτέρους «Παλαιοημερολογίτας» ἐπικρατεῖ μία νοσηρά θρησκευτικότης καί ὄχι ἡ Χριστιανική Ὀρθόδοξος Πίστις! Χριστιανός Ὀρθόδοξος εἶναι ὁ πιστός, ὁ ὁποῖος ἔχει μυστικήν σχέσιν καί κοινωνίαν μετά τῆς ἀποκεκαλυμμένης ἀληθείας τοῦ Χριστοῦ, καί προσωπικῶς μετά τοῦ Χριστοῦ, ὅπερ μυστικῶς καί ὑπό ὑποκειμενικάς προϋποθέσεις, ἐπιτυγχάνεται μόνον ἐντός τῆς Μίας, Ἁγίας, Καθολικῆς καί Ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ. Ὡς Ἱερά Σύνοδος, ταῦτα προτάσσομεν, προκειμένου νά ἀκολουθήση ἡ ἀνάλυσις καί ὁ ἔλεγχος τῆς μόλις τελευταίας περιόδου, καθ' ἥν διά τῶν πολλῶν ἐνσκυψασῶν Παλαιοημερολογιτικῶν ψευδοσυνόδων καί ψευδοεκκλησιῶν, πλέον προωθεῖται καί ὁ χείρων τοῦ Νεοημερολογιτικοῦ Οἰκουμενισμοῦ, δηλαδή ὁ Παλαιοημερολογιτικός, ὁ ὁποῖος καταφανῶς ἐξυπηρετεῖ τό ἔργον τοῦ ἀντιχρίστου, ἀφοῦ δι' αὐτῶν τῶν ψευδοσυνόδων καί ψευδοεκκλησιῶν, ἐπιχειρεῖται καί ἐνεργεῖται ἡ μεγίστη σύγχυσις καί κορυφώνεται ἡ μεγίστη καί ἐσχάτη βλασφημία κατά τῆς Ἐκκλησίας. Ὡς ἐκ τούτου ἐπιβάλλεται ἡ ἔκθεσις καί ἔλεγχος ὅλων αὐτῶν τῶν ψευδοεκκλησιῶν, ὡς εὐθέως βαλλουσῶν κατά τῆς Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας. ΤΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΓΝΗΣΙΑΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΕΦΕΥΡΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΕΝ ΓΕΝΕΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ Κατόπιν τῶν ἀνωτέρω εἶναι προφανές ὅτι ζῶμεν εἰς ἀποκαλυπτικούς χρόνους, ἡ δέ εὐθύνη μας εἶναι μεγίστη! Ὡστόσον δέν πρέπει νά μᾶς ἀπασχολῆ καί νά μᾶς προβληματίζη τό γεγονός ὅτι σήμερον ἡ Γνησία Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία εἰς τήν Ἑλλάδα ἀλλά καί γενικώτερον ἐκπροσωπεῖται καί ἐκφράζεται ὑπό ἐλαχίστων, ταπεινῶν καί ἀδυνάμων κατά κόσμον, διό πρωτίστως δέον ὅπως μᾶς διακρίνη ἡ χριστιανική ταπείνωσις καί ἔχωμεν ζῶσαν ἀγάπην, Πίστιν καί ὁμολογοῦμεν αὐτήν. Ὑπ' αὐτάς τά προϋποθέσεις δυνάμεθα νά ἐλπίζωμεν καί νά πιστεύωμεν ὅτι ἡ Χάρις τοῦ Παναγίου Πνεύματος καί ὁ Χριστός, ὁ ὁποῖος, ὅπως προελέχθη, παρατείνεται εἰς τούς αἰῶνας διά τῆς Ἐκκλησίας Του, θά μᾶς ἀξιώση, κατ' αὐτάς τάς πολύ δυσκόλους ἡμέρας, νά φανῶμεν ἄξιοι Διάδοχοι τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων καί τῶν Ἁγίων Πατέρων εἰς τό ἔργον τῆς Ἐκκλησίας καί γενικώτερον ὅλοι ἄξια μέλη τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ. Ὅσα ἀκροθιγῶς ἤδη ἐξεθέσαμεν διά τήν ἀποκαλυπτικήν Ἐκκλησιαστικήν περίοδον 1920-1924 καί ἐντεῦθεν, εἶναι ἀσφαλῶς ὀλίγα ἐκ τῶν πολλῶν, ὡστόσον ὅμως, σημαντικά καί ἱκανά διά κάθε εὐλαβῆ, ὥστε νά προβληματισθῆ καί ἀναζητήση νά μελετήση τήν περίοδον αὐτήν περισσότερον, προκειμένου νά πάρη θέσιν ὡς πρόσωπον, τό ὁποῖον ἀναζητεῖ τήν Σωτηρίαν του. Συνεχίζοντες τήν μελέτην-ἔκθεσιν τῶν σημαντικῶν σταθμῶν τῆς Ἐκκλησιαστικῆς περιόδου ἀπό τό 1924 καί ἐντεῦθεν, καθ' ἥν ἐπιμελῶς, προεκλήθησαν μισητά Σχίσματα ἤ μᾶλλον Σχισματοαιρέσεις καί Ψευδοεκκλησίαι, καλούμεθα νά ἐπιδείξωμεν τήν δέουσαν ἀνησυχίαν καί προσοχήν, δεδομένου ὅτι δέν πρόκειται περί ὡρισμένων θεμάτων τά ὁποῖα ἔκλεισαν, ἀλλά συνεχίζονται καί πρό πάντων ἀποτελοῦν προπετάσματα αὐτοῦ τοῦ Νεοημερολογιτικοῦ Οἰκουμενισμοῦ! Εἰς τό σημεῖον αὐτό ὡς Ἱερά Σύνοδος ἐπαναλαμβάνομεν τήν μεγάλην ἀλήθειαν, ἡ ὁποία ἤδη διετυπώθη καί ἐτονίσθη, ὅτι γενικῶς ὁ Νεοημερολογιτικός-Οἰκουμενισμός, δέν ἠδυνήθη ποτέ ἐλεύθερα καί βάσει τῆς ἀληθείας καί τῶν πραγματικῶν ἱστορικῶν γεγονότων νά συζητήση, δηλαδή δέν ἐτόλμησε νά διαλεχθῆ ἐπί τοῦ θέματος «Τό σχίσμα τοῦ 1924», ὅπως ἐπανειλημμένως, ἀλλά καί πάλιν ἐπισήμως διά τοῦ παρόντος τοῦ ζητεῖται! Ἄν, ὡς διατείνεται, ἐκπροσωπῆ καί ἐκφράζη τήν Ἐκκλησίαν, ἰδού νά παρακαθήση ἐπί τῆς κοινῆ τραπέζης διά νά ἐξετάσωμεν τό θέμα καί ὅπου προκύψη ἡ ἀληθής Ἐκκλησία, ἐκεῖ ἐν ταπεινώσει νά ὑποταχθῶμεν ὅλοι! Πῶς καί διατί μέχρι σήμερον ὁ Νεοημερολογιτισμός ἐν τῶ συνόλω του σιωπῶν ἐπί τῆς οὐσίας, κάκιστα δέ ἀμυνόμενος ἐξαντλεῖται εἰς ὅλως ψευδεῖς διαστροφάς, προκαλεῖ σχίσματα καί μονίμως θρασύτατα ἀντιποιεῖται τήν Ἐκκλησίαν τῆς Ἑλλάδος; Εἶναι σοβαρά, ἀλλά καί ἀπολύτως καθαρά εἰς τήν ἔρευνά των, τά θέματα καί δέν ἐπιδέχονται διαστροφάς, ψεύδη καί ἀπάτας. Ἡ ἱστορική καί ἡ πραγματική ἀλήθεια διά τάς Πανορθοδόξους Συνόδους τοῦ 1583, 1587 καί 1593 δέν ἐπιδέχεται ἀμφισβητήσεις! Νά ἐξετασθῆ ἑπομένως ἀπό ἱστορικῆς καί Ἐκκλησιαστικῆς ἀπόψεως ἡ ἀλήθεια καί τό κῦρος τῶν ἀποφάσεων, Αὐτῶν τῶν Ἁγίων Πανορθοδόξων Συνόδων. Διατί αἱ ἐν λόγω ἀποφάσεις ἔγιναν σεβασταί ἀπό τότε καί μέχρι τό 1924, καί διατί τό 1924 κατελύθησαν; Ὑπό ποίας δεοντολογίας καί τίνι τρόπω ἐπεβλήθη ὁ Παπικός Νεοημερολογιτισμός; Εἶναι Οἰκουμενισμός ἤ ὄχι, ὁ ἐπιβληθείς τό 1924 Νεοημερολογιτισμός; Εἶναι τό πρῶτον πραγματικόν βῆμα τοῦ Οἰκουμενισμοῦ εἰς τόν χῶρον τῆς Ὀρθοδοξίας, καθώς ἀναφέρεται εἰς τήν ἐγκύκλιον τοῦ 1920 καί ὅπως ἔκτοτε διαχρονικῶς προκύπτει ἐν τῆς πράξει ἤ ὄχι; Ὡς ἐκ τούτων καί μόνον, δέν εἶχον καθῆκον νά τόν ἀρνηθοῦν τό 1924 καί νά παραμείνουν ἑδραῖοι καί ἀμετακίνητοι εἰς τήν Ὀρθοδοξίαν οἱ Πατέρες μας καί ἀκολούθως καί ἡμεῖς; ΕΥΛΟΓΩΣ ΚΑΙ ΤΟ ΕΙΧΟΝ! Τό 1924 προκύπτουν «Παλαιοημερολογῖται» ἤ οἱ ΝΕΟΗΜΕΡΟΛΟΓΙΤΑΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΑΙ; Ἰδού διατί ἐπιβάλλεται ἡ ἐπί τῶν πηγῶν καί τῶν πραγματικῶν ἱστορικῶν γεγονότων ἐντριβή καί πραγματικός διάλογος ἐν ἀγάπη καί ἀληθεία. Ἐν προκειμένω ἀπαιτεῖται, ὅσον εἶναι δυνατή, ἡ ἀναφορά εἰς χαρακτηριστικούς σταθμούς τῆς πορείας τῆς Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας ἀπό τό 1924 μέχρι σήμερον, καί κυρίως πῶς καί διατί προέκυψαν αἱ Παλαιοημερολογιτικαί Σχισματοαιρέσεις-ψευδοεκκλησίαι, ἐνῶ προηγουμένως δέον νά τεθῆ καί πάλιν τό ἐρώτημα: Ἡδύνατο τό 1924 καί ἐδικαιοῦτο ἀπό Ὀρθοδόξου καί Κανονικῆ ἀπόψεως τό Πιστόν Λεῖμμα τῆς Χάριτος νά ἀπορρίψη καί ἀποκηρύξη ὡς σχισματοαίρεσιν τόν Νεοημερολογιτισμόν, μέ μόνον δεδομένον τό ὑπό τῆς Ὀρθοδοξίας ΚΑΤΑΔΕΔΙΚΑΣΜΕΝΟΝ τοῦ Παπικοῦ Νεοημερολογιτισμοῦ ἤδη ἀπό τόν 16ον αἰῶνα; Ἐκεῖναι αἱ Πανορθόδοξοι Σύνοδοι τοῦ 16ου αἰῶνος καί αἱ ἀποφάσεις των, ἦσαν καί παρέμειναν ἀλλά καί παραμένουν εὐθυγραμμισμέναι μέ τήν Καθολικήν Ὀρθοδοξίαν, τῶν Ἁγίων 7 Οἰκουμενικῶν καί ὅλων τῶν Ὀρθοδόξων Ἁγίων Συνόδων, ἤ ὄχι; Πῶς λοιπόν, ὑπό ποίων καί διατί κατελύθησαν; Ποίας συνεπείας ἔσχεν διά τούς καινοτόμους ἐκείνους καί τούς μέχρι σήμερον, τό μοιραῖον γεγονός τοῦ 1924, τό ὁποῖον ἔλαβεν τεραστίας διαστάσεις, ἀφοῦ σημειωθήτω ὅτι ἐν μικρᾶ παρόδω τοῦ χρόνου, ἐγένετο καί ἡ ἀποκάλυψις, α) Τῆς «Ἐγκυκλίου τοῦ 1920», β) Τοῦ Ὀρθῶς χαρακτηριζομένου «Μασονικοῦ Συνεδρίου τοῦ 1923» καί γ) Τῆς δικτατορικῶ τῶ τρόπω ἐπιβολῆ τοῦ Παπικοῦ ἡμερολογίου, «ὡς πρώτου βήματος πρός τόν Οἰκουμενισμόν»! Ὡς ἐκ τούτου ὡς Ἱερά Σύνοδος κρίνομεν ὅλως ἀπαραίτητον καί πάλιν νά τονισθῆ ὅτι μέχρι καί σήμερον οἱ Καινοτόμοι Σχισματοαιρετικοί, ὄχι μόνον δέν κατεδέχθησαν νά διαλεχθοῦν, ἀλλά δέν ἔπαυσαν καί νά ψεύδωνται, νά ἐξαπατοῦν καί νά βλασφημοῦν, καί τοῦτο ἀποκλειστικῶς διά νά ἐπιβιώνη ἡ ἐσχάτη σχισματοαίρεσις τοῦ Νεοημερολογιτικοῦ καί Παλαιοημερολογιτικοῦ Οἰκουμενισμοῦ! ΕΛΑΧΙΣΤΑ ΕΚ ΤΩΝ ΠΟΛΛΩΝ ΨΕΥΔΩΝ ΤΩΝ Κατονομάζωμεν ὡρισμένα ψεύδη τῶν ἀμετανοήτων Καινοτόμων, τά ὁποῖα ἀναμασῶνται διαχρονικά: α) «Δέν εἶναι, λέγουν, γνήσιαι αἱ Πανορθόδοξοι ἀποφάσεις τοῦ 16ου αἰῶνος»! Τοῦτο εἶναι γελοῖον ψεῦδος καί ἀνάξιον τούτη τήν ὥρα νά ἀναθεωρηθῆ, διότι αἱ πηγαί εἶναι ἀπολύτως ἀξιόπιστοι, τό δέ συγκεκριμένον γεγονός μαρτυρεῖται καθολικῶς ἀπ' ὅλους τούς ἱστορικούς, ἀκόμη καί ἀπ' αὐτούς, οἱ ὁποῖοι τολμοῦν νά ψεύδωνται, ἐνῶ ταυτοχρόνως δέν ἐντρέπονται διότι αὐτοδιαψεύδονται, ὑπό τῶν ἰδίων των συγγραμμάτων των, ὅπως ὁ ἡγηθείς καί ἐπιβαλών τόν Οἰκουμενιστικόν Νεοημερολογιτισμόν, τόν Μάρτιον τοῦ 1924 Χρυσόστομος Παπαδόπουλος! Ἰδού λοιπόν τό πρῶτον, καθ' ἡμᾶς, ψεῦδος των νά ἐξετασθῆ. β) Εἶναι «σχισματικοί» λέγουν, οἱ «Παλαιοημερολογῖται»! Ὄχι, δέν εἴμεθα οὔτε «σχισματικοί», οὔτε «Παλαιοημερολογῖται», διότι τόσον οἱ Πατέρες μας τό 1924, ὅσον καί ἡμεῖς ἔμειναν καί ἐμμένομεν πιστοί, ἑδραῖοι καί ἀμετακίνητοι εἰς τήν ὑπερδισχιλιετῆς ζῶσαν Ἐκκλησίαν τοῦ Χριστοῦ, διό εἴμεθα μόνον ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ. Ἀντιθέτως σχισματοαιρετικοί κατεστάθησαν τό 1924 οἱ δεχθέντες τόν καταδικασμένον Παπικόν καί κατ' ἐπέκτασιν Οἰκουμενιστικόν Νεοημερολογιτισμόν! Δηλαδή οἱ Πατέρες μας μέχρι τό 1924 ἦσαν «Παλαιοημερολογῖται»; γ) «Δέν ἔχουν οἱ Παλαιοημερολογῖται Ἀποστολικήν Διαδοχήν», «δέν ἔχουν μυστήρια»! Ὅσον ἀφορᾶ εἰς τήν ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΝ ΔΙΑΔΟΧΗΝ, αὕτη δέν διεκόπη καί δέν ἐξέλιπεν οὔτε λεπτόν εἰς τήν Ἐκκλησίαν, καίτοι ἀπό τό 1924 ἕως τό 1935 ἔλειπεν ὁ ἐπισκοπικός βαθμός, διότι ὁ Δικτάτωρ-Παποκαῖσαρ Χρυσόστομος Παπαδόπουλος, ἄλλους ἐκ τῶν ἐπισκόπων τῆς Συνόδου του, τούς ἠξηπάτησεν καί ἄλλους τούς ἐφίμωσεν. Παρέμεινεν δέ καί θά παραμείνη εἰς τούς αἰῶνας ὡς ἡ μεγίστη ἐκτροπή τοῦ Συνοδικοῦ θεσμοῦ ἡ σχετική Ε΄ Ἱεραρχία τῆς 24-30 Δεκεμβρίου 1923! Ὡστόσον οἱ Ὀρθόδοξοι Ἱερεῖς κατά τήν ἀπό τό 1924-1935 περίοδον ἦσαν ἀρκετοί καί ὅλα τά Μυστήρια, ἐκτός τῆς χειροτονίας Κληρικῶν, ἐτελοῦντο ΚΑΝΟΝΙΚΩΤΑΤΑ καί ΕΓΚΥΡΩΤΑΤΑ. Ἑπομένως οὐδέποτε διεκόπη ἡ Ἀποστολική Διαδοχή, εἰς τούς ἐμμένοντας εἰς τήν δισχιλιετῆς Παράδοσιν, ἐνῶ τό 1935 ἡ Ἐκκλησία ἐπανέκτησεν καί τόν ἐπισκοπικόν βαθμόν, τοῦ ὁποίου ἐπί δεκαετίαν ἐστερήθη, διότι «ὅλα τἄσκιαζε ἡ φοβέρα καί τά πλάκωνε» ἡ Οἰκουμενιστική Παναίρεσις!... ΕΠΑΝΑΚΤΑΤΑΙ ΚΑΙ Ο ΕΠΙΣΚΟΠΙΚΟΣ ΒΑΘΜΟΣ Ἀφοῦ λοιπόν τό Ὀρθόδοξον πλήρωμα τῆς Ἐκκλησίας, Κληρικοί, Μοναχοί καί Λαϊκοί, ἐδοκιμάσθησαν ἐπί ὁλόκληρον δεκαετίαν, τόν Μάϊον τοῦ 1935, μετά ἀπό 10ετεῖς σκληράς καί ἀδιακόπους διαμαρτυρίας, αἱ ὁποῖαι ἐλάμβανον σοβαράς διαστάσεις καθ' ὅλας τάς Συνοδικάς συνεδριάσεις τῆς ἐξηπατημένης καί καταδυναστευομένης Νεοημερολογιτικῆ Ἱεραρχίας, τό 1935 τρεῖς Ἀρχιερεῖς ἀποκηρύσσουν τήν καινοτόμον Νεοημερολογιτικήν Ἱεραρχίαν καί διακηρύσσουν, κατά τόν πλέον ἐπίσημον καί σαφῆ τρόπον ἐνώπιον 25.000 περίπου Ὀρθοδόξων, τήν Ὁμολογίαν-Ἐκκλησιολογίαν ἐπισήμως καί οὔτω ἐπιστρέφουν εἰς τήν πρό τοῦ 1924 Ἐκκλησίαν, τήν ὁποίαν ἀδιακόπως ἐξεπροσώπουν καί ἐξέφραζον οἱ Γ.Ο.Χ. Μετά τήν ΟΜΟΛΟΓΙΑΝ καί τήν πανηγυρικήν ἕνωσιν, οἱ τρεῖς οὗτοι Ἀρχιερεῖς μετέβησαν αὐθημερόν εἰς τήν Ἱεράν Μονήν τῆς Παναγίας Πευκοβουνογιατρίσσης παρά τήν Κερατέαν, ὅπου ἐπεκύρωσαν καί τρανώτατα διεκήρυξαν τήν Ὁμολογίαν των, προβάντες χωρίς τήν παραμικράν καθυστέρησιν καί εἰς χειροτονίας ἑτέρων τεσσάρων Κληρικῶν εἰς Ἀρχιερεῖς! Τοῦτο τό γεγονός ὑπῆρξεν ἡ μεγίστη καί ἡ ἰσχυροτέρα ΟΜΟΛΟΓΙΑ, ἡ ὁποία εἰς τήν κυριολεξίαν, ἀπεγοήτευσεν καί ἐτσάκισε τόν Νεοημερολογιτικόν-Οἰκουμενισμόν, ὁ ὁποῖος ἐπερίμενεν, ἐλλείψει Ἀρχιερέων, νά σβήση ἡ Ὀρθοδοξία! Διό, ἀμέσως ἐν μιᾶ νυκτί, ὁ Χρυσόστομος Παπαδόπουλος, τῆς συμβολῆς καί τοῦ πολιτικοῦ καθεστῶτος, ἔλαβεν τοιαῦτα μέτρα, ὥστε εἰς ἐλάχιστον χρόνον (αὐθημερόν) διέλυσεν τήν μόλις συγκροτηθεῖσαν Κανονικήν καί Ὀρθόδοξον Ἱεράν Σύνοδον, διώξας καί ἐξωρίσας τούς ὁμολογητάς Ἀρχιερεῖς! Ὡστόσον τήν Συνοδικήν ὁμολογίαν τοῦ 1935 καί πρό πάντων τάς ἐπισκοπικάς χειροτονίας, ἤγουν τήν Ἀποστολικήν Διαδοχήν, παρά τάς ἀπεγνωσμένας ἐνεργείας τοῦ Χρυσοστόμου Παπαδοπούλου καί ὅλων τῶν διαδόχων του, δέν κατώρθωσαν ποτέ νά τήν διακόψουν καί νά τήν ἐξαλείψουν. Αὐτός εἶναι ὁ λόγος διά τό ὁποῖον ἀπεγνωσμένως, ἀναιδῶς καί ἱεροσύλως ψεύδονται, συκοφαντοῦν καί ἀπατηλῶς ἀγωνίζονται νά αὐτοδικαιωθοῦν! Κηρύττοντες μέ ὅλα τά μέσα πού διαθέτουν ὅτι οἱ Γ.Ο.Χ. δῆθεν «δέν ἔχουν Ἀποστολικήν Διαδοχήν»(!) ὁμολογοῦν λαμπρότερον τοῦ ἡλίου ὅτι οἱ ἴδιοι μέ τόν Νεοημερολογιτισμόν των δέν ἔχουν Ἀποστολικήν Διαδοχήν. Ο ΡΟΛΟΣ ΤΩΝ ΕΓΚΑΘΕΤΩΝ ΝΑ ΠΡΟΚΑΛΕΣΟΥΝ ΣΧΙΣΜΑΤΟΑΙΡΕΣΕΙΣ ΚΑΙ ΨΕΥΔΟΕΚΚΛΗΣΙΑΣ Πρό αὐτῆς τῆς πραγματικότητος ὁ Χρ. Παπαδόπουλος καί εὐρύτερον τά σκοτεινά κέντρα τοῦ Παπικοῦ, Προτεσταντικοῦ καί Νεοημερολογιτικοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ἤδη ἀπό τό 1932 ἤρχισαν νά ἀποστέλλουν ἐγκαθέτους των, οἱ ὁποῖοι εἰσεχώρησαν καί εἰς τό Διοικητικόν σῶμα τῆς Ἐκκλησιαστικῆ Κοινότητας τῶν Ὀρθοδόξων, ἤτοι εἰς τήν «Πανελλήνιον Θρησκευτικήν Ἐκκλησιαστικήν Ὀρθόδοξον Κοινότητα», (Π.Θ.Ε.Ο.Κ.), ὥστε κατ' αὐτόν τόν τρόπον νά περιέλθη εἰς χεῖρας των ἡ διοίκησις ὅλων τῶν ἀνά τό Πανελλήνιον 800 ἐνοριῶν καί Παραρτημάτων, καί κατόπιν σύν τῶ χρόνω νά σβήση καί ἡ ΟΜΟΛΟΓΙΑ-ΕΚΚΛΗΣΙΟΛΟΓΙΑ τῆς Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας καί πρό πάντων νά ἐκλείψη ἡ Γνησία καί ἀδιάκοπος ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΔΙΑΔΟΧΗ εἰς Αὐτήν. Τήν ἰδίαν ἀκριβῶς περίοδον ἔχομεν σαφῆ τήν τάσιν νά μετατρέψουν τήν ἐν διωγμῶ εὑρισκομένην Γνησίαν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν τοῦ Χριστοῦ εἰς ἕναν ἀνώδυνον κενόν «Παλαιοημερολογιτισμόν»! Δηλαδή ὁ Νεοημερολογιτισμός ἐπέτρεπε καί προωθοῦσε (καί συνεχίζει νά προωθῆ) μίαν ψευδοπαλαιοημερολογιτικήν ΚΕΝΗΝ Ἐκκλησιαστικήν Κοινότητα «δεκατριμεριτῶν» καί πάντως ἐξηρτημένην Πνευματικῶς καί Διοικητικῶς ἀπό αὐτόν. Τοῦτο πρέπει νά δεχθῶμεν ὅτι τό ἐπέτυχον ἐν πολλοῖς, ἀλλά καί ἀπέβη καί ἀποβαίνει μοιραῖον κατά τῆς Ὀρθοδοξίας, ἐξαιρέτως εἰς τάς ἡμέρας μας! Διά τόν λόγον αὐτόν εἶναι μεγίστης σημασίας ὅτι «θέτομεν τόν δάκτυλον ἐπί τόν τύπον τῶν ἥλων»! Ο ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ πρ. ΦΛΩΡΙΝΗΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ Τό ἔργον τοῦτο κατά τῆς Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας ἀπό τό τέλος τοῦ 1935, ὑπευθύνως ἀνέλαβεν ὁ πρ. Φλωρίνης Χρυσόστομος, ὅστις ἐσκεμμένως παρέμεινεν εἰς τό Παλαιόν καί μετά τό 1935 καί τό 1937, ὡς ἐγκάθετος «Παλαιοημερολογίτης» τοῦ Νεοημερολογιτισμοῦ! Δηλαδή ἔμεινεν ὄχι μόνον ἕνας κενός παλαιοημερολογίτης, ἀλλά καί ὄργανον, τό ὁποῖον θά ἐξετέλει ὅσα δέν ἡδύνατο νά ἐκτελῆ ὁ Νεοημερολογιτισμός. Ὁ ρόλος του ἐν προκειμένω ἦτο νά στηρίξη ἕναν «παλαιοημερολογιτισμόν», ὑπό τήν πνευματικήν καί διοικητικήν ἐξάρτησιν τῆς Καινοτόμου Σχισματοαιρετικῆ Συνόδου. Ἕναν Παλαιοημερολογιτισμόν χωρίς ΟΜΟΛΟΓΙΑΝ-ΕΚΚΛΗΣΙΟΛΟΓΙΑΝ καί χωρίς ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΝ ΔΙΑΔΟΧΗΝ, ἀλλά καί ἀπολύτως ἐξηρτημένον διοικητικῶς καί πνευματικῶς ἀπό τοῦ Οἰκουμενιστικοῦ Νεοημερολογιτισμοῦ!... Τά πράγματα καταβοοῦν ὅτι τοῦτο ἀκριβῶς εἰς τάς ἡμέρας μας κατέστη αὐτοσκοπός καί ἐνεργεῖται πυρετωδῶς!... Ἐν πάση συντομία, πρέπει νά εἴπωμεν ὅτι ὁ ἐν λόγω πρώην ὁμολογητής, λόγοις καί ἔργοις, (βεβαίως, καί τοῦτο μόλις δι' ὀλίγους μῆνας, ἤτοι ἀπό τοῦ Μαΐου τοῦ 1935 καί μέχρι τοῦ Φθινοπώρου τοῦ ἰδίου ἔτους), προσέφερεν ὅ,τι ἱερώτερον, πολυτιμώτερον καί Ἐκκλησιαστικώτερον ἠδύνατο νά προσφέρη, καί αὐτό ἦτο ἡ ΧΕΙΡΟΤΟΝΙΑ ΕΠΙΣΚΟΠΩΝ! Δυστυχῶς ὅμως διά τόν ἴδιον, ἀπό τοῦ Φθινοπώρου τοῦ 1935, εὑρισκόμενος εἰς τήν ἐξορίαν, ἐπισήμως πλέον ἤρχισεν νά ἀρνῆται καί νά ἐμπτύη κατά τῆς ἀπό τοῦ Μαΐου τοῦ 1935 καλῆς Ὁμολογίας καί ἐπί τῶν ἱστορικῶν ἐκείνων Ἐπισκοπικῶν Χειροτονιῶν! Ἐνήργησεν ὡς νά ὥμοσεν εἰς τόν Πονηρόν νά διακόψη καί ἐξαλείψη γενικῶς τήν Ὁμολογίαν-Ἐκκλησιολογίαν καί κυρίως, πάση θυσία, νά μήν γίνη πλέον νέα χειροτονία οὔτε ἐπισκόπου, οὔτε ἱερέως ἤ Διακόνου! Οὕτω ἐπίστευεν ὅτι θά ἐξέλιπεν σύντομα καί ἡ ἀρχιερωσύνη καί ἡ Ἱερωσύνη καί οἱ Ὀρθόδοξοι θά ἀνεζήτουν κληρικούς ἀπό τόν Νεοημερολογιτισμόν ὁπότε δολίως θά ἐξηρτῶντο ἀπό πάσης ἀπόψεως, Διοικητικῆ καί Πνευματικῆ ἀπό αὐτόν, κατ' αὐτόν δέ τόν τρόπον τό «Παλαιοημερολογιτικόν» ἤδη θά ἦτο πολύ γρήγορα λελυμένον! Αὐτό ἀκριβῶς τό ἔργον ἀνέλαβεν νά ἐκτελέση καί ὁλοκληρώση ὁ πρ. Φλωρίνης Χρυσόστομος Καββουρίδης! Τά γεγονότα σήμερον καταβοοῦν αὐτάς τάς ἀληθείας, διότι ἰδιαιτέρως σήμερον κραυγαλέως ἐνεργοῦνται συστηματικώτερον. Περιττόν νά τονίσωμεν τό γεγονός ὅτι τό προκληθέν Φλωρινικόν Σχῖσμα, δέν παρέμενεν μόνον ὡς χαίνουσα πληγή εἰς τό Σῶμα τῆς Ἐκκλησίας, ἀλλά προεκάλεσε καί ἕτερα «θυγατρικά» τοιαῦτα... ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΚΑΙ ΠΑΛΙΝ ΠΡΟΣΚΡΟΥΟΥΝ ΕΠΙ ΤΗΣ ΟΜΟΛΟΓΙΑΣ ΤΟΥ ΒΡΕΣΘΕΝΗΣ ΜΑΤΘΑΙΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΥΠ’ ΑΥΤΟΥ ΜΟΝΟΥ ΧΕΙΡΟΤΟΝΙΑΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΤΟ 1948 Ἐν ἀντιθέσει πρός τόν πρ. Φλωρίνης Χρυσόστομον, ὁ Βρεσθένης Ματθαῖος, παραμείνας εἰς τήν ἀπό τό 1924 Ὀρθόδοξον Ὁμολογίαν-Ἐκκλησιολογίαν καί ἐνδιαφερόμενος νά μήν ἐκλείψη καί ἡ Ἀποστολική Διαδοχή, ἐποίησεν τό πᾶν ἵνα φέρη εἰς τήν ἀρχικήν του ὁμολογίαν τόν πρ. Φλωρίνης καί πρό πάντων νά προβοῦν ἀπό κοινοῦ εἰς νέας ἐπισκοπικάς χειροτονίας πλήν δέν τό ἐπέτυχεν, διότι αἱ σκοτειναί δυνάμεις δέν ἔπαιζον!... Ἐπίσης καί ὁ ἐπαμφοτερίζων Κυκλάδων Γερμανός Βαρυκόπουλος, (ὁ ὁποῖος ἐχειροτονήθη εἰς ἀρχιερέα τό 1935), ἄλλοτε ὡμολόγει καί ἄλλοτε ἐσιώπα, ἐνῶ μονίμως ἠρνεῖτο νά συμμετάσχη εἰς νέαν χειροτονίαν ἐπισκόπου, ὡς τοῦ προέτεινεν καί τόν παρεκάλει ὁ Βρεσθένης Ματθαῖος! Οὗτος ἐν τέλει, καί ἐπισήμως περί τό 1947, συνεμάχησεν καί ἡνώθη μετά τοῦ πρ. Φλωρίνης... Πρό αὐτῆς τῆς πραγματικότητος, ἡ ὁποία ἀντιμετωπίζετο περισσότερον ἀπό μίαν δεκαετίαν (1937-1947), καί ἐνῶ ὁ Βρεσθένης Ματθαῖος πλέον εὑρίσκετο εἰς τάς δυσμάς τοῦ βίου του, (τόν ἐχώριζεν μόνον ἑνάμισυ ἔτος περίπου ἀπό τῆς ὁσίας καί ὁμολογιακῆ Κοιμήσεώς του († 15.5.1950), ἤτοι τόν Σεπτέμβριον τοῦ 1948, κατόπιν ὁμοφώνου ἀποφάσεως σύμπαντος τοῦ Ἱεροῦ Κλήρου καί τῶν Μοναχῶν, ἀλλά καί τοῦ πληρώματος τῆς Ἐκκλησίας, οὗτος ἐπαναλαμβάνομεν ὁ κατ' ἐξοχήν ἀπό τήν πρώτην ὥραν ΟΜΟΛΟΓΗΤΗΣ Βρεσθένης ΜΑΤΘΑΙΟΣ, ΥΠΕΡΒΑΣ ΤΗΝ ΚΑΝΟΝΙΚΗΝ ΤΑΞΙΝ, ΕΧΕΙΡΟΤΟΝΗΣΕΝ ΜΟΝΟΣ ΑΥΤΟΣ ΤΟΝ ΠΑΝΟΣΟΛΟΓΙΩΤΑΤΟΝ ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΗΝ ΣΠΥΡΙΔΩΝΑ ΕΙΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΝ ΤΡΙΜΥΘΟΥΝΤΟΣ! Κατόπιν τούτου, ἀπό κοινοῦ οἱ δύο αὐτοί Ἀρχιερεῖς, ἀνέδειξαν 5μελῆ Ὀρθόδοξον Ἱεράν Σύνοδον. Ὁ Βρεσθένης Ματθαῖος ἔχων βαθεῖαν καί ζῶσαν συνείδησιν περί τῆς Ἐκκλησίας, Ὀρθώτατα τόν Σεπτέμβριον τοῦ 1948 ΥΠΕΡΕΒΗ τήν Κανονικήν Τάξιν, διά νά μήν ἐκλείψη ἡ Ἀποστολική Διαδοχή, ὡς ἐπεδίωκον οἱ πάντες (Νεοημερολογιτικός καί Παλαιοημερολογιτικός Οἰκουμενισμός) καί εὑρεθῆ ὁ πιστός λαός ὑποχείριος τῶν προδοτῶν. Δηλαδή ἐν προκειμένω κατά παράλληλον ρῆιν τοῦ Κυρίου, εἶπεν καί ὁ Ὁμολογητής Ἐπίσκοπος Βρεσθένης ὅτι, «ἡ Κανονική Τάξις ἐγένετο διά τήν Ἐκκλησίαν καί ὄχι ἡ Ἐκκλησία διά τήν Κανονικήν Τάξιν...»!!! Ὁ μεγαλύτερος Διώκτης συκοφάντης καί ἱερόσυλος καί αὐτοῦ τοῦ ἐξαιρέτου γεγονότος, προέκυψεν καί πάλιν ὁ πρ. Φλωρίνης Χρυσόστομος Καββουρίδης, διότι εἶδεν ὅτι δι' αὐτῶν τῶν ἐπισκοπικῶν χειροτονιῶν, ὁ ἀοίδιμος Ὁμολογητής Ἐπίσκοπος Βρεσθένης Ματθαῖος, συνέτριβεν κυριολεκτικῶς τόν Παλαιοημερολογιτικόν Οἰκουμενιστικόν Φλωρινισμόν, ἀλλά καί τόν Οἰκουμενιστικόν Νεοημερολογιτισμόν! Διό αἱ ἐν λόγω χειροτονίαι τοῦ 1948 ἐστάθησαν ἡ μεγίστη αἰτία καί ἀφορμή νά συνεχίσουν ἀπό κοινοῦ ὁ πρ. Φλωρίνης καί ὁ Νεοημερολογιτισμός καί ἐν γένει ὁ Οἰκουμενισμός, λυσσαλέον διωγμόν, κατά τῆς Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, στηριζόμενοι ἐπί τῆς διαστροφῆ κάθε ἀληθείας διά τοῦ ψεύδους, τῆς ἀπάτης καί τῆς συκοφαντίας! ἀπό κοινοῦ ἀμφότεροι ἐσυκοφάντησαν καί ἱεροσύλησαν ὅσον ἠδύναντο κατά τῶν συγκεκριμένων ἱστορικῶν ἀποβασῶν χειροτονιῶν! Ὅπως τό 1935 ὁ Νεοημερολογιτισμός ψευδέστατα ἐκήρυξεν ὡς δῆθεν «ἀντικανονικάς» καί «ἀκύρους» ἐκείνας τάς ἐπισκοπικάς χειροτονίας, οὕτω καί τώρα ἀπό κοινοῦ ἀμφότεροι ἐπαναλαμβάνουν τάς ἰδίας διαστροφάς καί ψεύδη! Τό ἀπολύτως ἀληθές εἶναι ὅμως ὅτι τό 1935 οἱ ἐπιστρέψαντες τρεῖς Ἀρχιερεῖς ἐχειροτόνησαν, ἀφοῦ πρῶτον ὡμολόγησαν καί ἐπέστρεψαν εἰς τήν πρό τοῦ 1924 Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν τῆς Ἑλλάδος, ἀπεκήρυξαν τόν Νεοημερολογιτισμόν καί πάντως πρό τῆς ὑπ' αὐτοῦ (τοῦ Νεοημερολογιτισμοῦ), «καθαιρέσεώς» των! Εἶναι ἀπολύτως σαφές καί ἱστορικῶς ΑΠΟΔΕΔΕΙΓΜΕΝΟΝ, ὅτι τό 1935 ἤδη εἶχον προηγηθεῖ Κανονικῶς καί Ὀρθοδόξως αἱ χειροτονίαι καί μετά ἠκολούθησεν ἡ ἀνόητος πρᾶξις τῆς «καθαιρέσεως» ἀλλά καί τῆς ἐξορίας, ἀποκλειστικῶς, διότι ΕΧΕΙΡΟΤΟΝΗΣΑΝ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥΣ!!! Βεβαίως καί ἄν ἀκόμη, καθ' ὑπόθεσιν λέγομεν, αἱ ἐπισκοπικαί ἐκεῖναι χειροτονίαι τοῦ 1935 εἶχον γίνει ὑπό «καθηρημένων», ἡ τοιαύτη πρᾶξις «καθαιρέσεως» ὑπό τοῦ ἀποκεκηρυγμένου Σχισματοαιρετικοῦ Νεοημερολογιτισμοῦ, καί ὑπό τό φῶς τῆς Ὁμολογίας Ἐκκλησιολογίας τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ΟΥΔΕΝ θά ἐκέκτητο κῦρος καί ΟΥΔΕΜΙΑΝ συνέπειαν θά εἶχεν ἐπί τῶν ἐπισκόπων ἐκείνων, οἱ ὁποῖοι ἐχειροτόνησαν, καθώς καί ἐπί τῶν χειροτονηθέντων!... Η ΠΕΡΙ ΧΕΙΡΟΘΕΣΙΑΣ ΣΚΕΥΩΡΙΑ ΤΟΥ πρ. ΦΛΩΡΙΝΗΣ Ἐπαναλαμβάνομεν, ὅτι ἐκεῖνος, ὁ ὁποῖος ἀνέλαβεν παντί σθένει καί τρόπω νά «ἀκυρώση» τάς χειροτονίας καί τοῦ 1948, ὑπῆρξεν ὁ πρώην Φλωρίνης Χρυσόστομος! Οὗτος ἐνῶ συστηματικῶς ἠρνεῖτο τήν Ὁμολογίαν-Ἐκκλησιολογίαν τῆς Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ὅμως ὅλως ἱεροσύλως ἀντεποιεῖτο τήν Ἐκκλησίαν τῶν Γ.Ο.Χ., ἀποκαλῶν ὡς τοιαύτην τήν ἀπό τό 1937 σχισματοαίρεσίν του! Ναί, ΣΧΙΣΜΑΤΙΚΟΣ, ΑΡΝΗΤΗΣ καί ΒΛΑΣΦΗΜΟΣ ἀποβάς κατ' Αὐτῆς, συκοφαντεῖ τόν Ἐπίσκοπον Βρεσθένης καί τήν ὑπ' αὐτόν Ἱεράν Σύνοδον ὡς δῆθεν σχισματικῶν (ἔναντι τοῦ ἰδίου!), τό δέ ἀδιανόητον εἶναι ὅτι τό 1950 διακηρύσσει ὅτι «ἐάν τις τῶν Ματθαιϊκῶν Ἐπισκόπων καί Κληρικῶν, θελήση κάποτε νά ἐπιστρέψη (ποῦ; εἰς τό σχίσμα του(!), τό ὁποῖον ἀθεολογήτως καί ὅλως, ἐπαναλαμβάνομεν, κακοήθως ἐχαρακτήριζεν ὡς «Ἐκκλησίαν», ἐκ τῆς ὁποίας τό 1937 ἀπεκόπη δῆθεν ὁ Βρεσθένης Ματθαῖος), θά ἔδει ὁπωσδήποτε νά χειροθετηθῆ ὡς πρώην σχισματικός»!!! Πρόκειται ἀσφαλῶς περί συνειδητῆς καί πάντως κακοήθους ἱεροσυλίας, τήν ὁποίαν ὅμως ἀποθανόντος τοῦ πρ. Φλωρίνης τό 1955, συνέχισαν οἱ πολύ χείρονες ἐκείνου ὀπαδοί του. Κενοί καί τυφλοί «παλαιοημερολογῖται», παρέλαβον τήν ἀπό 1950 γραπτήν «παρακαταθήκην» τοῦ πρ. Φλωρίνης, καί ἐμεθόδευσαν νά ἐφαρμόσουν τήν περί «χειροθεσίας» ἐντολήν, ἐπί τῶν ἐπισκόπων καί Κληρικῶν τῆς Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ἡ ὁποία «χειροθεσία», ἐπαναλαμβάνομεν καί τονίζομεν, προβλέπεται μόνον διά τούς ἐπιστρέφοντας εἰς τήν Ἐκκλησίαν πρώην σχισματικούς!!! Ὁ ἐντελῶς σκοτισθείς νοῦς τοῦ ἀρνητοῦ τῆς Ὀρθοδοξίας καί διά λογαριασμόν τοῦ Νεοημερολογιτισμοῦ προκαλέσαντος τό 1937 τό πρῶτον σχῖσμα-Σχισματοαίρεσιν εἰς τό Σῶμα τῆς Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, διενοήθη μέ αὐτόν τόν τρόπον νά προσβάλη τόσον τάς χειροτονίας τοῦ 1935, ὅσον καί κυρίως τοῦ 1948, ὥστε κατόπιν μοιραίως νά αὐτοκαταλυθῆ καί ἐκλείψη καί ἡ Ὁμολογία- Ἐκκλησιολογία, καί καταστήση ὁλόκληρον τό σῶμα τῶν ἀπό τό 1924 πιστῶν «σχισματικούς», ὅπως εἶχον καταστεῖ σχισματικοί ὁ ἴδιος καί οἱ ὀπαδοί του ἐπισήμως ἀπό τό 1937!!! Εἶναι ἔργον ἀντίχριστον καί ἀντιεκκλησιαστικόν ὅλον τοῦτο ἤ ὄχι; Ὅσον ὅμως τό σχέδιον τοῦτο ἐμεθοδεύθη καί ὅλως ΙΕΡΟΣΥΛΩΣ ἐπεχειρήθη ὑπό τῶν ὀπαδῶν του, τόσον ΑΠΕΤΥΧΕΝ, διότι ἐπιχειρηθέν τό συνέτριψεν ἡ δεξιά τοῦ Κυρίου!... Ἄς τό παρακολουθήσωμεν ὅπως διεδραματίσθη ἀπό τόν Σεπτέμβριον τοῦ 1971 καί συνεχίζεται μέχρι σήμερον. Τήν σύνοψιν τῶν συμβάντων κατά τόν Σεπτέμβριον τοῦ 1971 τήν ἐπιχειροῦμεν ὡς Ἱερά Σύνοδος, διότι οἱ πλείονες ἐξ ἡμῶν εἴμεθα αὐτόπται καί αὐτήκοοι μάρτυρες τῶν γεγονότων. Θεωροῦμεν δέ ὡς εὐλογίαν Θεοῦ τήν παροῦσαν Συνεδρίασιν, διότι τόσον ἡμεῖς σήμερον ὡς Μητροπολῖται Μεσογαίας Κήρυκος καί Λαρίσης Ἀμφιλόχιος, ὅσον καί ὁ ἐλλογιμώτατος θεολόγος κ. Ἐλευθέριος Γκουτζίδης, τοῦ ὁποίου ἡ παρουσία ἀπό τότε εἰς τά Γραφεῖα τῆς Ἱερᾶς Συνόδου, διεδραμάτιζεν σπουδαῖον ρόλον, ὁμιλοῦμεν καί γράφομεν ὡς αὐτόπται καί γνῶσται τῶν τότε γεγονότων. Ὡς γνῶσται λοιπόν, κυρίως ἀπό τήν 3ην Ὀκτωβρίου 1971, ὅτε ἐπέστρεψεν ἡ ἐξαρχία, διαβεβαιοῦμεν ὅ,τι καί ὅσα ἀκριβῶς καί ἐπανειλημμένως πρός πᾶσαν κατεύθυνσιν καί ἐξαιρέτως ἐνώπιον τῆς Ἱερᾶς Συνόδου κατά τήν συνεδρίαν τῆς 8ης Ὀκτωβρίου 1971, ἡ ἐπιστρέψασα ἐξαρχία μας, ἐν ΩΜΟΦΟΡΙΩ και ΕΠΙΤΡΑΧΗΛΙΩ, διαβεβαίωνεν καί διετράνωνεν τήν μαρτυρίαν της, καθ' ἥν ἡ Ἱεραποστολή εἰς τήν ἐν Ἀμερικῆ Σύνοδον τῶν Ρώσων τῆς Διασπορᾶς ἐπέτυχεν ἀπολύτως διότι: 1) Ἡ Ρωσική Σύνοδος μετά πολλοῦ ἐνδιαφέροντος καί προσοχῆ ἤκουσεν τήν Ἔκθεσιν Πίστεως καί τά ἀφορῶντα εἰς τήν Γνησίαν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν τῆς Ἑλλάδος καί ἰδιαιτέρως τήν ἀπό τό 1924, Ὁμολογίαν-Ἐκκλησιολογίαν Αὐτῆς, καί θαυμάσασα τήν ἐπεκρότησεν καί τήν ἀπεδέχθη. 2) Βάσει αὐτῆς τῆς ἀποδοχῆ τῆς Ὁμολογίας-Ἐκκλησιολογίας, ἐκηρύχθη ἡ Ἕνωσις καί ἀνεγνωρίσθη ἡ ὑφ' ἑνός ἐπισκόπου Χειροτονία τοῦ Τριμυθοῦντος Σπυρίδωνος καί ὅλαι ὅσαι κατόπιν ἠκολούθησαν ὡς ἀπολύτως πλήρεις καί ἔγκυροι. Δηλαδή ἀνεγνωρίσθησαν ὡς Κανονικαί καί Ὀρθόδοξοι πράξεις, διακονήσασαι ἀποκλειστικῶς τήν Ἐκκλησίαν. Εἰς τήν συνέχειαν, καί διά νά εἰρηνεύσουν οἱ Φλωρινικοί, οἱ ὁποῖοι ἐμαίνοντο κατά τῆς ἀναγνωρίσεως, ὥρισεν ὅπως, διά νά ἐπέλθη ἀγάπη, πραγματοποιηθῆ καί ἡ περιβόητος «Συγχωρητική Εὐχή», ὑπό τόν βασικόν ὅρον ὅτι αὕτη δέν καθήπτατο οὐδαμῶς τῶν χειροτονιῶν τοῦ 1948. Ἀντιθέτως τοῦτο ἐγένετο διά νά εἰρηνεύσουν καί Ὀρθοδοξήσουν οἱ Φλωρινικοί καί ἑνωθοῦν ἐν τῆς Ἐκκλησία, διότι δέν ἦτο δυνατόν νά εἶναι ἡνωμένη ἡ Ρωσική Σύνοδος μετά τῆς ἐν Ἑλλάδι Ἐκκλησίας καί νά διασαλεύεται ἡ ἕνωσίς της μετά τῶν Φλωρινικῶν, οἱ ὁποῖοι ἐν προκειμένω πρωτίστως δέν εἶχον τήν ὁμολογίαν-Ἐκκλησιολογίαν, ἐπί τῆς ὁποίας ἐκηρύχθη ἡ ἕνωσις μετά τῆς Ρωσικῆ Συνόδου! Ταῦτα πάντα βάσει τῶν ἐπανειλημμένων καί ρητῶν δηλώσεων τῆς ἐξαρχίας μας!... Διά τούς λόγους αὐτούς, ἤτοι διά τήν ἀγάπην, εἰρήνην καί ἕνωσιν καί τῶν Φλωρινικῶν ἐν τῆς ἰδία Πίστει καί Ὁμολογία, ὁ Πρόεδρος τῆς Ρ.Σ. Φιλάρετος, ἠγνόησεν τήν ἐν «Σχεδίω ἀπόφασιν τῶν Φλωρινικῶν» καί ἰδιαιτέρως τήν παράγραφον, αὐτῆς ἡ ὁποία ἀντιφατικῶς καί ὅλως ἀνοήτως ἀνέφερεν τήν περί «χειροθεσίας» ἀπόφασίν της, ἐνῶ προηγουμένως, εἰς τό αὐτό σχέδιον τῶν Φλωρινικῶν, φέρεται ρητῶς ὡς ἀναγνωρίσασα ἐγκύρους ταύτας. Διά τοῦτο ὥρισεν προφορικῶς νά ἀναγνωσθῆ μιά ἁπλῆ συγχωρητική εὐχή, ἡ ὁποία σαφέστατα ΔΕΝ ΣΥΝΕΙΧΕΤΟ μέ τήν ἀναγνώρισιν τῆς ὑφ' ἑνός χειροτονίας τοῦ 1948. Ἡ συγχωρητική εὐχή, ἡ ὁποία ἐγένετο δεκτή ὑπό τῆς ἐξαρχίας μας εἰς τήν Ἀμερικήν, ἐγένετο κατ' ἄκραν οἰκονομίαν δεκτή καί ὑπό τῆς Ἱερᾶς Συνόδου εἰς τήν Ἑλλάδα, πάντοτε ὑπό τήν βασικήν προϋπόθεσιν ὅτι δέν εἶχεν ἀπολύτως καμμίαν σχέσιν μέ τάς χειροτονίας τοῦ 1948. Δηλαδή ἡ Συγχωρητική Εὐχή δέν ἀπετέλει παράγοντα διά τήν ἀναγνώρισιν ἀλλά ἠκολούθησεν ὑπό τήν ἀποκλειστικήν δεοντολογίαν νά εἰρηνεύσουν οἱ Φλωρινικοί, ὁμολογήσουν τήν καλήν ὁμολογίαν καί ἐπέλθη καί αὐτῶν ἡ ἐν τῆς Ἐκκλησία Ἕνωσις. Σημειωτέον ὅτι κατά τάς ρητάς δηλώσεις τῆς ἐξαρχίας ἡ Ρωσική Σύνοδος ἐθεωρήθη ὡς Ὀρθόδοξος καί ἕνεκα τούτου κατέστη δυνατή ἡ μετ' αὐτῆς ἕνωσις καθώς καί ἀποδοχή τῆς συγχωρητικῆς εὐχῆς. Ἀπό τῆς 8ης Ὀκτωβρίου ἕως τήν 15ην/28ην Ὀκτωβρίου 1971 συνέβησαν πολλά γύρω ἀπό τό θέμα «Συγχωρητική Εὐχή», τό κυριώτερον δέ ὅτι ἡ Ἱερά Σύνοδος κατ' ἀρχάς ἐφέρετο διχασμένη, διότι δύο Ἐπίσκοποί μας ὁ Μακαριστός Τρίκκης καί Σταγῶν Βησσαρίων καί ὁ τότε Μεσσηνίας Γρηγόριος, ἠρνοῦντο νά ἀποδεχθοῦν καί αὐτήν τήν συγχωρητικήν εὐχήν, ἔστω ὡς πρᾶξιν ἀγάπης καί εἰρήνης! Ὅτε ὅμως κατά τόν Ὄρθρον τῆς 15/28 Ὀκτωβρίου 1971, οἱ δύο αὐτοί ἀρχιερεῖς ἐτέθησαν πρό τοῦ διλήμματος καθ' ὅ: «Ἀπόρριψις τῆς συγχωρητικῆς εὐχῆς συνεπάγεται τήν ἐκδίκασιν τῶν δύο Ἐπισκόπων τῆς Ἐξαρχίας καί προφανῶς τήν καθαίρεσίν των», καί ὅτι «ἀπειλεῖται σχῖσμα ἐσωτερικόν», ἐνῶ, ὅλως ἰδιαιτέρως, ἐτονίσθη καί ὑπεγραμμίσθη καί πάλιν ὅτι «ἡ συγκεκριμένη ἄκρα οἰκονομία περί ἀποδοχῆ τῆς Συγχωρητικῆ, δέν ἔχει ΚΑΜΜΙΑΝ ΑΠΟΛΥΤΩΣ-ΑΝΑΦΟΡΑΝ εἰς τό Μυστήριον τῆς χειροτονίας καί δέν θίγει τήν Ἀποστολικήν Διαδοχήν, τήν ὁποίαν κέκτηται ἡ Γνησία Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία ἐκ τῶν ἀπολύτως ἐγκύρων Χειροτονιῶν τοῦ 1935 ὅσον καί τοῦ 1948». Κατόπιν τούτων, κατά τήν συγκεκριμένην ἡμέραν καί ὥραν, οἱ δύο Ἀρχιερεῖς ὑπανεχώρησαν καί δέχθησαν καί ἀνεγνώσθη τύποις ἡ «συγχωρητική εὐχή». Οὕτω τό ἀπό τό 1950 καταχθόνιο σχέδιον τοῦ πρ. Φλωρίνης, νά διακόψη τήν Ἀποστολικήν Διαδοχήν καί δι' αὐτῆς καί τήν Ὁμολογίαν-Ἐκκλησιολογίαν, μέσω καί διά τῆς «χειροθεσίας» κατά τόν Η΄ Κανόνα, δηλαδή νά συντρίψη τήν Γνησίαν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν καί νά καταστήση τούς Γ.Ο.Χ. ἁπλῶς θρησκολήπτους καί ἀρρωστημένους «Παλαιοημερολογίτας», αὐτό λέγομεν τό ἄκρως ἱερόσυλον σχέδιον, δέν ΑΠΕΤΥΧΕΝ ἁπλῶς ἀλλά καί ΣΥΝΕΤΡΙΒΗ ΚΑΙ ΕΚΟΝΙΟΡΤΟΠΟΙΗΘΗ ὑπό τῆς δεξιᾶς τοῦ Κυρίου. ΤΑ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΚΑΙΡΟΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑΝ ΜΕΤΑ ΤΩΝ ΡΩΣΩΝ ΤΗΣ ΔΙΑΣΠΟΡΑΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΣΥΓΧΩΡΗΤΙΚΗΝ ΕΥΧΗΝ. ΑΠΟΠΕΙΡΑΙ ΝΑ ΕΠΙΒΑΛΟΥΝ ΤΑΥΤΗΝ ΙΕΡΟΣΥΛΩΣ ΩΣ «ΧΕΙΡΟΘΕΣΙΑΝ»! Ἐπίσης τονίζομεν καί δέον ὅπως ληφθῆ σοβαρῶς ὑπ' ὄψιν, τό γεγονός ὅτι ἡ ἐπιστρέψασα ἐξαρχία μας ἀφοῦ εὐηγγελίσθη τά περί Ὁμολογίας, τῶν Ρώσων τῆς Διασπορᾶς περί ἀναγνωρίσεως τῶν χειροτονιῶν καί τῆς κατ' ἄκραν οἰκονομίαν καί ὑπό ρητούς ὅρους «συγχωρητικῆς εὐχῆς», ὄχι ἁπλῶς δέν ἐνεφάνισεν οὐδέν ἐπίσημον γραπτόν σχετικόν κείμενον, ἀλλ' οὔτε καί αυτήν τήν ψευδοαπόφασιν τῶν Φλωρινικῶν, τήν ὁποίαν ἀπό μακροῦ ἡτοίμαζον εἰς τε τήν Ἑλλάδα καί τήν Ἀμερικήν! Τοῦτο δε καταφανῶς ἐπειδή δέν ἐνεκρίθη ὑπό τῆς Ρωσικῆ Συνόδου καί κυρίως, διότι δέν ὑπεγράφη! Αὕτη μόνον ἀπό τό τέλος τοῦ Νοεμβρίου 1971, ὅταν τά πάντα εἶχον τελειώσει, τότε μόνον δημοσιεύεται πρῶτον ὑπό τῶν Φλωρινικῶν καί ἀμέσως κατόπιν καί ὑπό τοῦ Εὐγενίου Τόμπρου, ἐννοεῖται ἀνυπόγραφος ὑπό τῆς Ρωσικῆς Συνόδου, φέρουσα μόνον τήν ὑπογραφήν τοῦ συμμετέχοντος εἰς τήν ὅλην σκευωρίαν Γραμματέως αὐτῆς, ἤτοι τοῦ Μανχάταν Λαύρου)(1), διά νά μείνη ἔκθετος εἰς τόν αἰῶνα, διότι ὑπέγραψεν ἄθλιον, ἱερόσυλον, ἀντιφατικόν, ψευδές καί ἐπαίσχυντον ἔγγραφον τῶν Φλωρινικῶν ὡς δῆθεν «ἀπόφασιν» τῆς Ρωσικῆ Συνόδου! Ὡς ἐκ τούτου ἡ ἱερά Σύνοδος δέν ἠσχολήθη μέ αὐτήν τήν «ἀπόφασιν», ἐνῶ ζωηρῶς καί ἀποκλειστικῶς ἠσχολήθη μέ τήν Ὀρθόδοξον ὁμολογίαν διότι οὐδόλως αὕτη προέκυπτε, οὐδέ κἄν ἀνεφέρετο εἰς τήν ψευδοαπόφασιν τῶν Φλωρινικῶν, ἀλλά καί διότι ἐξετίθετο ἡ Ἐξαρχία μας! ὡς ἐκ τούτου ἡ Ἱερά Σύνοδος ἐποίησε τό πᾶν δι' αὐτήν τήν ὁμολογίαν καί διά νά μή διασαλευθῆ ἡ κηρυχθεῖσα ἕνωσις, μεθ' ὅ θά ἠκολούθει καί τό περί ἀναγνωρίσεως ἤ «χειροθεσίας» ὡς ἄκρως ἀντιφατικόν θέμα. Δυστυχῶς ὅμως οἱ Φλωρινικοί, ἀλλά καί οἱ συμπράξαντες ἡμέτεροι (Εὐγένιος Τόμπρος, Καλλιόπιος κ.λπ.) ἀνέλαβον νά πραγματοποιήσουν νέον Σατανικώτερο σχέδιον! Δηλαδή, χωρίς θορύβους, ἀλλά καί ἄκρως δολίως καί ὑπούλως, ἐφαντάσθησαν ὅτι ἠδύναντο καί διά τῆς Γκεμπελιστικῆ μεθόδου νά μεταποιήσουν τήν δεδομένην πλέον «Συγχωρητικήν εὐχήν», τήν ὁποίαν ὑπό ρητούς ὅρους καί προϋποθέσεις ἐδέχθη ἡ Ἱερά Σύνοδος ἐν Ἑλλάδι, εἰς «Χειροθεσίαν» ὡς ἐπί σχισματικῶν κατά τόν Η΄ Κανόνα τῆς Α΄ Οἰκουμενικῆ Συνόδου! Διά τοῦ τρόπου αὐτοῦ ἤτοι τῆς ἐξαρτήσεως τῆς Ἀποστολικῆς μας Διαδοχῆς ἐκ τῶν Ρώσων τῆς Διασπορᾶς καί δι' αὐτῶν ἐκ τοῦ Νεοημερολογιτισμοῦ-Οἰκουμενισμοῦ, θά «ἐλύετο τό Παλαιοημερολογιτικόν», διότι θά «κατελύετο» καί ἡ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΔΙΑΔΟΧΗ, ἀλλά καί ἡ ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΕΚΚΛΗΣΙΟΛΟΓΙΑ! Δέν θά ἀπαριθμήσωμεν ὅλας τάς σχετικάς ἀποπείρας των, ἀλλά θά ἀναφέρωμεν μόνον ὡρισμένας χαρακτηριστικάς, τάς ὁποίας Κλῆρος καί Λαός πρέπει νά ἔχωμεν ὑπ' ὄψιν. 1) Ἤρξαντο τήν συγχωρητικήν εὐχήν, τήν ὁποίαν ὑπό ρητάς προϋποθέσεις καί ὅρους ἔκαμε δεκτήν ἡ Ἱερά Σύνοδος, νά τήν ἀποκαλοῦν καί νά τήν προπαγανδίζουν συστηματικῶς ὡς δῆθεν «χειροθεσίαν», βασιζόμενοι ἀποκλειστικῶς εἰς τό ἐκ τῶν ὑστέρων ἐμφανισθέν ἀνυπόγραφον, ἐλεεινόν καί τρισάθλιον «σχέδιον ἀποφάσεως τῶν Φλωρινικῶν», τό ὁποῖον, ὡς εἴπομεν, ἀναισχύντως καί ὅλως δολίως ἐνεφάνιζον ὡς δῆθεν ἀπόφασιν τῆς Ρωσικῆ Συνόδου, ἐνῶ εἴς τινας δυσκόλους περιπτώσεις μετεχειρίζοντο καί τήν «διευκρίνισιν» ὅτι «ἡ Ρ.Σ. ὑπό τόν ὅρον «χειροθεσία» ἐννοεῖ τήν Συγχωρητικήν εὐχήν καί ὄχι τήν κατά τόν Η΄ Κανόνα προβλεπομένην χειροθεσίαν»!!! 2) Ὁ Εὐγένιος Τόμπρος ἐν συνεννοήσει μετά τοῦ τότε (1972) ἀκόμη Πρωθυπουργοῦ Γεωργίου Παπαδοπούλου καί μέ πρόφασιν νά στηριχθῆ τό δοκιμαζόμενον Πατριαρχεῖον Ἱεροσολύμων, δεδομένης δέ καί τῆς ἀντιθέσεως καί διαστάσεως τοῦ τότε Ἀρχιεπισκόπου Ἱερωνύμου (τῆς Νεοημερολογιτικῆς Ἱεραρχίας), πρός τόν Γ. Παπαδόπουλον, ἀπεφάσισαν ὅπως ὑπαχθῆ ἡ Γνησία Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία εἰς τό Πατριαρχεῖον Ἱεροσολύμων καί ἀναγνωρισθῆ καί ὑπό τοῦ Κράτους ὡς δευτέρα ἐν Ἑλλάδι ἐπίσημος Ἐκκλησία! Τό θέμα προωθεῖτο διακριτικώτατα, πλήν μέ γρήγορον ρυθμόν, καί δέν θά ἐλάμβανεν ἐπισήμως διαστάσεις, ἀλλά σιωπηλῶς καί ἀθορύβως θά ἐκηρύσσετο ἡ ἕνωσις, μέ τό ὡς ἄνω Πατριαρχεῖον μέ βάσιν ὅμως τήν «ψευδοαπόφασιν τῶν Φλωρινικῶν», ἡ ὁποία ἐνεφάνιζεν τήν ἁπλῆν Συγχωρητικήν Εὐχήν εὐθέως ὡς χειροθεσίαν ἐπί σχισματικῶν!... Τόν Ἰανουάριον τοῦ 1973 τό ἐν λόγω σχέδιον περί ἀναγνωρίσεως καί ὑπαγωγῆ τῆς «Ἐκκλησίας τῶν Γ.Ο.Χ. ἐν Ἑλλάδι», εἰς τό Πατριαρχεῖον-Ἱεροσολύμων, προωθεῖται ἀποφασιστικά καί προκειμένου νά ὁλοκληρωθῆ, ἐσπευσμένως συγκροτεῖται 12μελής Ἱερά Σύνοδος, (ἐξ ὦν τινές, ἦσαν μυημένοι καί σαφέστατα ἐγνώριζον τό σχέδιον), ὅπως διά τοῦ τρόπου αὐτοῦ ἀναγνωρισθῆ ἡ ψευδοαπόφασις καί ἀποκτήση κῦρος, ὁπότε ἡ Συγχωρητική Εὐχή πλέον θά ἐλογίζετο ἐπισήμως ὡς «χειροθεσία»! Ὅλον τοῦτο τό σχέδιον ἐναυάγησεν πρίν ὁλοκληρωθῆ, διότι οἱ πρωτεργάται Εὐγένιος Τόμπρος καί Γεώργιος Παπαδόπουλος τό 1974 ἐξέπεσον καί... ἔσβησαν! Ἰδού ἡ δεξιά τοῦ Κυρίου καί πάλιν ἐπενέβη καί συνέτριψεν καί αὐτό τό σχέδιον!... 3) Ἡμέτεροι καί Φλωρινικοί, συνεχῶς συνήρχοντο καί ἐμελέτων τά σχέδια εἰς τήν Μονήν τῶν Ἁγίων Ταξιαρχῶν τοῦ Κορινθίας Καλλίστου εἰς τά Ἀθίκια, ἐνῶ ἐθεωρεῖτο ὡς καλή σύμπτωσις τό ὅτι ὁ κ. Γκουτζίδης κατά τήν συγκεκριμένην περίοδον, ἦλθεν εἰς τρόπον τινά εὐγενῆ ἀντίθεσιν πρός τόν Ἀρχιεπίσκοπον Ἀνδρέαν, διότι δέν ἐδέχθη τήν πρότασίν του νά χειροτονηθῆ Κληρικός καί νά συνεργασθῆ μετά τοῦ τότε ἀκόμη Πρωθιερέως Εὐγενίου Τόμπρου, διό ἀπό τό τέλος τοῦ 1972 καί ἀρχάς τοῦ 1973 διακριτικώτατα ἀπετραβήχθη καί μέχρι τά μέσα τοῦ 1977, δέν συμμετεῖχεν ἐπισήμως εἰς τόν ἀγῶνα τῆς Ἐκκλησίας, παρά μόνον ὡς θεολόγος προσωπικῶς διηκόνει τόν Ἀρχιεπίσκοπον. Αὐτό ὑπό τῶν ἐπιβούλων ἐθεωρήθη ὡς «εὐτυχές» γεγονός, διά τήν εὐκολωτέραν προώθησιν τῶν σχεδίων ὅλων τῶν συνασπισμένων Προδοτῶν, οἱ ὁποῖοι ἤθελον νά περάσουν τήν Συγχωρητικήν Εὐχήν ὡς «χειροθεσίαν»!... 4) Ὅσον καί ἄν ἀποτυγχάνουν καί ματαιώνονται τά συγκεκριμένα σχέδια, τό ὅλον θέμα παρηκολούθει μέ ἰδιαίτερον ἐνδιαφέρον ὁ Νεοημερολογιτισμός, ἐνῶ εἰς τινα βαθμόν διακριτικῶς ἤρχετο συνεργός καί ἡ πολιτεία! Τά ἔτη 1973 καί 1974 μέχρι 1976 εἶναι ἀποκαλυπτικά! Ὁ τότε Νεοημερολογίτης Πειραιῶς Χρυσόστομος Ταβλαδωράκης κατά τήν περίοδον 1974-1976, ἀναλαμβάνει ὅπως, μέσω τῶν Δικαστηρίων, ἀναγνωρισθῆ ἡ ψευδοαπόφασις τῶν Φλωρινικῶν, ἡ ὁποία ἐνῶ «τηρεῖ Φλωρινικήν σιγήν» ὡς πρός τήν Ὁμολογίαν-Ἐκκλησιολογίαν, εἶναι ὅμως ρητή ὡς πρός τό θέμα «χειροθεσία τῶν Ματθαιϊκῶν»!!! Ἐν προκειμένω ὁ Νεοημερολογίτης Πειραιῶς Χρυσόστομος Ταβλαδωράκης, μηνύει εἰς τό Πολυμελές Πλημμελειοδικεῖον Πειραιῶς τόν ἡμέτερον μόλις χειροτονηθέντα ὡς ἐπίσκοπον Πειραιῶς Νικόλαον Μεσσιακάρην ὡς «ἀντιποιούμενον τό λειτούργημα τοῦ ἐπισκόπου, ψευδεπίσκοπον ὄντα», διό ἐζήτει νά ἐπιληφθῆ καί ἀποφανθῆ ἡ Δικαιοσύνη! Ἡ κατηγορία βεβαίως ἦτο βαρυτάτη καί ἀπαιτοῦσε πίστιν καί γενναῖον φρόνημα, ἅτινα ὅμως ἔλειπον ἀπό τόν τότε Πειραιῶς Νικόλαον! Οὗτος ἐμφανισθείς εἰς τούς ἀνακριτάς, ἀπολογούμενος ἰσχυρίζετο ὅτι εἶναι Κανονικός καί ὄχι ψευδεπίσκοπος, καί δέν ἀντιποιεῖται λειτούργημα Ἐκκλησιαστικόν. Μή δυνάμενος δέ νά σηκώση περαιτέρω τόν σταυρόν τῆς ὁμολογίας καί τοῦ διωγμοῦ, ἐμφανίζει, (ὁ ἴδιος ἤ ὁ συνήγορός του, εἶναι χωρίς σημασίαν, ἀφοῦ ὁ Συνήγορος ὁμιλεῖ καί ἐνεργεῖ ἐξ ὀνόματος τοῦ πελάτου του), καί καταθέτει τήν «ψευδοαπόφασιν» τῶν Φλωρινικῶν ὡς ἐπίσημον ἀπόφασιν τῆς Ρωσικῆ Συνόδου, εἰς τήν ὁποίαν ἀναγνωρίζεται ὡς Κανονικός ὁ Πειραιῶς Νικόλαος, ἀλλά κατόπιν τῆς χειροθεσίας!!! Οὕτω εἰς τό 54/76 ἐκδοθέν ἀπαλλακτικόν Βούλευμα, ὁ μέν Πειραιῶς σαφῶς ἀρνεῖται τήν ἀρχιερωσύνη του, μεθ' ὅ ἀναγνωρίζεται ἀπό τό Πολυμελές ἀνακριτικόν τμῆμα, τοῦ Συμβουλίου τῶν Πλημμελειοδικῶν Πειραιῶς, ὡς Ἐπίσκοπος, ἡ δέ ψευδοαπόφασις τῶν Φλωρινικῶν προβάλλεται ὡς δῆθεν ἐπίσημον Ἐκκλησιαστικόν ἔγγραφον, καί λαμβάνει καί «νομικήν» θά ἐλέγομεν ὑπόστασιν!!! Πλέον ὁ μέχρι τό 1971 ἐγκαλούμενος ὡς «ψευδοκληρικός» καί ἀπό τόν Ἰανουάριον τοῦ 1973 καί «ψευδεπίσκοπος», δυνάμει αὐτῆς τῆς ἀδιανοήτου ἱεροσυλίας περί χειροθεσίας του, τήν ὁποίαν ἐμφανίζει ἡ ἀναφερθεῖσα «ψευδοαπόφασις τῶν Φλωρινικῶν», ὄχι ἁπλῶς «ΕΔΙΚΑΙΩΘΗ», ἀλλ' ὡς ἐκαυχᾶτο, ἔλαβεν καί τά «συγχαρητήρια» τῶν ἀνακρινόντων..., ἐνῶ, προσοχή(!), προέκυψεν ὡς δῆθεν «ἡττημένος» καί «συντετριμμένος» ὁ Νεοημερολογίτης Πειραιῶς Χρυσόστομος Ταβλαδωράκης!... Τοῦτο ἀσφαλῶς ἀποκλειστικῶς ἐπεδίωκεν καί ὁ ἴδιος καί εὐρύτερον ὁ Νεοημερολογιτικός Οἰκουμενισμός, δηλαδή μέσω αὐτῆς τῆς συμπαιγνίας νά λάβη κῦρος ἡ ψευδοαπόφασις καί ἀποκλειστικῶς ἡ περί «χειροθεσίας» παράγραφος! Γίνεται, λοιπόν, ἀπολύτως σαφές ὅτι πλέον ἡ Ἀποστολική Διαδοχή ἐπιχειρεῖται νά πληγῆ ἀπροκαλύπτως ὑπό τοῦ Νεοημερολογιτισμοῦ καί τῆς Πολιτείας μέσω τῆς Δικαιοσύνης!!! Τοῦτο τό ἐκδοθέν 54/76 Ἀπαλλακτικόν Βούλευμα τοῦ Συμβουλίου Πλημμελειοδικῶν ὑπέρ τοῦ Πειραιῶς Νικολάου, ἐνεφανίσθη τό 2003, ὅτε ἡ ἤδη σχισματοαιρετική του ὁμάς, (τῆς ὁποίας ὁ ἴδιος πλέον ἡγεῖτο ὡς «Ἀρχιεπίσκοπος», μετά τήν ἀναγκαστικήν παραίτησιν τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Ἀνδρέου ὑπέρ αὐτοῦ), εἶχεν εἰσέλθει εἰς τήν τελικήν της εὐθεῖαν προκειμένου «ἱεροσυνοδικῶς» νά διακηρύξη τήν ἄκρως ψευδῆ καί ἱερόσυλον σκευωρίαν-ἀπάτην, ἤτοι περί «ἀποκηρύξεως» καί «καταδίκης» τῆς δῆθεν «χειροθεσίας» καί «ἐπαναφορᾶς των εἰς τόν Ἅγιον Πατέρα»!!! Ὅλως ἰδιαιτέρας σημασίας εἶναι ὅτι διά τῆς οὔτω μετατροπῆ τῆς Συγχωρητικῆς εὐχῆς εἰς τήν ἀνυπόστατον «χειροθεσίαν» των, καί τῆς «Συνοδικῆς» των καταδίκης καί ἀποκηρύξεως αὐτῆς τό 2007, οὐσία τήν ΥΠΕΣΤΑΣΙΑΣΑΝ διά τούς ἰδίους τούς ἑαυτούς των καί τήν ἐπεκάθησαν ἐπί τῶν κεφαλῶν των! Σαφέστατα δέ ἡ θρασυτάτη αὐτή πρᾶξις ἀποτελεῖ τήν ἐσχάτην ἄρνησιν, βεβήλωσιν καί ἱεροσυλίαν κατά τῶν ἀπό τό 1935 καί 1948 ἐπισκοπικῶν χειροτονιῶν των, καί πλέον κατά τήν ἀκρίβειαν τῶν θείων καί Ἱερῶν Κανόνων δέν εἶναι δυνατόν νά ἀναγνωρίζωνται ὡς ἐπίσκοποι!... 5) Παραλλήλως πρός τόν Νικόλαον καί προφανῶς καί πρό αὐτοῦ, (1974-1976) καί ὁ τότε Ἀργολίδος Παχώμιος Ἀργυρόπουλος, προετοιμάζων, ὅσον ἐξηρτᾶτο ἀπό τόν ἴδιον, τήν ἐπίσημον μετατροπήν τῆς Συγχωρητικῆς Εὐχῆς, εἰς δῆθεν «χειροθεσίαν»(!), πρῶτος αὐτός ἐγγράφως, ὑπό ἄκραν μυστικότητα, γράφει καί ὑπογράφει ἀπόρρητον «ἐξομολογητικήν ἐπιστολήν», εἰς τήν ὁποίαν ἀποφαίνεται ψευδῶς πλήν ρητῶς ὅτι ἡ ἐν Ἑλλάδι Ἱερά Σύνοδος καί προηγουμένως ἡ Ἐξαρχία ἐν Ἀμερικῆ, «προσέτρεξαν» καί «ἐδέχθησαν "ἀγαλλομένω ποδί" ὅλοι ὄχι "Συγχωρητικήν Εὐχήν" ἀλλά "Χειροθεσίαν" ὡς ἐπί σχισματικῶν»! Ὁμοίως καί οὗτος, ὅπως ὁ Νικόλαος, τό κείμενόν του, τό ὁποῖον ἐχαρακτήρισεν ἐξ ἀρχῆς ὡς «ἐξομολογητικήν του ἐπιστολήν», τό ἐκράτησεν μυστικόν καί μόνον περί τό 2003 ἐπισήμως τό ἐκυκλοφόρησεν καί μάλιστα ὑπερημύνθη αὐτοῦ, γράψας καί δεύτερον ἴδιον ἀκριβῶς ψευδές καί ἱερόσυλον κείμενον τό 2004! Αὐτή εἶναι ἡ ἐπί ὁλόκληρον 30ετίαν συνεχιζομένη προδοσία κατά τῶν χειροτονιῶν τοῦ 1948, δυστυχῶς καί παρά ἡμετέρων πρώην Ἐπισκόπων!... 6) Εἰς τά ἴδια πλαίσια, ὁ ἴδιος ἐσωτερικός μηχανισμός, τοῦ ὁποίου, μετά τόν Εὐγένιον Τόμπρον, ἡγεῖται ὁ τότε Ἀττικῆς Ματθαῖος Μακρῆ, ἀλλά καί οἱ λοιποί ἐγκάθετοι, οἱ ὁποῖοι παραμένουν ἐντός τῆς Ἐκκλησίας, ὡς οἱ Καλλιόπιος Γιαννακουλόπουλος, ὁ Κων/νος ἤ Καλλίνικος Σαραντόπουλος, σήμερον ἐμφανιζόμενος ὡς ἀρχιεπίσκοπος τῶν Φλωρινικῶν, καί πλεῖστοι ἄλλοι, εἰς τά πλαίσια τῆς προετοιμασίας των νά μεταλλάξουν καί νά κηρύξουν τήν συγχωρητικήν εὐχήν εἰς χειροθεσίαν των, ἐχρησιμοποίησαν καί τόν τότε Κορινθίας Κάλλιστον Μακρῆν! Τοῦτον ἔπεισαν καί ἐδήλωσεν τό 1975, μετά 5 ὁλόκληρα ἔτη ἀπό τῆς εἰς Ἀμερικήν μεταβάσεως τῆς ἐξαρχίας μας, ὅτι «τήν 17ην Σεπτεμβρίου εἰς τήν Ἀμερικήν εἰς τόν ἴδιον δέν ἀνεγνώσθη «Συγχωρητική Εὐχή» ἀλλ' ἐγένετο «Χειροθεσία ἐπί σχισματικοῦ, διό προσχωρεῖ εἰς τήν Φλωρινικήν Παράταξιν»!!! Πάντως οὗτος, δέν διενοήθη νά εἴπη ὅτι καί εἰς τήν Ἑλλάδα ἔκαμαν «χειροθεσίαν» ἐπί τῶν ἐπισκόπων τῆς Ἱερᾶς Συνόδου ὅπως, ἤδη πρό αὐτοῦ, ἀπετόλμησαν οἱ Παχώμιος καί Νικόλαος, οἱ ὁποῖοι, παρά ταῦτα, ἔφθασαν εἰς τό σημεῖον κατά μέν τό 1976 νά ὑπογράψουν τήν καθαίρεσιν τοῦ Καλλίστου(!), ὅταν, ΠΡΟΣΟΧΗ(!), ἀμφότεροι οὖτοι ἐν κρυπτῶ εἶχον ἤδη γράψει τά δόλια φληναφήματά των «περί χειροθεσίας ὡς ἐπί σχισματικῶν καί ἐν Ἀμερικῆ καί ἐν Ἑλλάδι καί τό χεῖρον ὅτι ἐν τέλει τήν «ἀποκηρύσσουν καί τήν καταδικάζουν» τό 2007, μέ συνέπειαν τήν ὑποστασιοποίησιν αὐτῆς! Ὅλα αὐτά ἐλάμβανον χώραν, διότι συνεχῶς ἐπί ὅλην 30ετίαν εἰργάζοντο καί προσεδόκουν ὅτι τήν Συγχωρητικήν εὐχήν, τήν ὁποίαν ἐδέχθη ἡ Ἱερά Σύνοδος τήν 15ην/28ην Ὀκτωβρίου 1971, προϊόντος τοῦ χρόνου, θά τήν μετέτρεπον καί θά τήν ἐπέβαλον ὡς «χειροθεσίαν» ἐπί σχισματικῶν, ὁπότε ἡ προδοσία θά ἦτο καθολική καί «πανηγυρική»! 7) Καθ' ὅλα τά ἔτη ἀπό τό 1971 ἕως καί τό 1975 ὑπό τῆς Ἱ. Συνόδου κατεβλήθησαν ἀπεγνωσμέναι προσπάθειαι ὅπως ἡ Ρ.Σ. δεχθῆ καί διακηρύξη τήν ἀπό τό 1924 Ὁμολογίαν-Ἐκκλησιολογίαν καί κηρυχθῆ πραγματική ἑνότης, πλήν κατέστη ἀδύνατον! Παρά ταῦτα ὁ τότε πρόεδρος τῆς Ρ. Συνόδου Φιλάρετος διεβεβαίωνεν ὅτι δέν ἐγένετο χειροθεσία ἐπί τῆς Ἐξαρχίας μας, ἀλλά ἁπλῆ συγχωρητική εὐχή. Τό ἀληθές ἐν προκειμένω εἶναι ὅτι ἡ Ρ.Σ. τό 1971 μᾶλλον ἐφέρετο καί ἤγετο ὑπό τῶν Φλωρινικῶν, τῶν ὁποίων σαφῶς εἶχεν καί τό «πιστεύω»! Παρά τό συστηματικῶς προωθούμενον σχέδιον περί δῆθεν «χειροθεσίας», τοῦτο ἀπό τοῦ Φεβρουαρίου 1976, ἐφάνη ὅτι ἔληξεν, διότι ἡ Ἱερά Σύνοδος διά τοῦ ὑπ' Α.Π. 1158/20.2.1976 ἐγγράφου της πρός τήν Ρωσικήν Σύνοδον ἀνεκοίνωσεν τήν διακοπήν πάσης κοινωνίας τῆς Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μετ' αὐτῆς. ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΑΛΛΑΖΟΥΝ ΑΛΛΑ Η ΣΚΕΥΩΡΙΑ ΕΞΕΛΙΣΣΕΤΑΙ ΔΙΑ ΤΩΝ ΣΧΙΣΜΑΤΩΝ ΤΟΥ 1995 ΚΑΙ ΤΟΥ 2005 Κατόπιν αὐτοῦ τοῦ γεγονότος καί ὅλων ὅσων προηγήθησαν ἀπό τό 1971 τό συγκεκριμένον σχέδιον δέν ἐπαύθη, ἀλλά ἐτέθη ἐπί ἄλλης βάσεως! Μέ δεδομένον ὅτι τήν Ἱεράν Σύνοδον ἀπό τό 1977 ἐπλαισίωναν δύο θεολόγοι, (Ἐλ. Γκουτζίδης καί Μηνᾶς Κοντογιάννης) γνωστοί ἀμφότεροι διά τόν ζῆλον καί τήν ἐργατικότητά των, τοῦτο ἔλαβεν σοβαρῶς ὑπ' ὄψιν ὁ τότε Ἀττικῆς Ματθαῖος, ὅστις συνειδητοποιήσας ὅτι τά σχέδια του περί «χειροθεσίας» θά προσέκρουον σκληρά ἐπ' αὐτῶν, κατ' ἀρχάς ἐποίησεν τό πᾶν νά τούς προσεταιρισθῆ καί νά τούς παρασύρη εἰς τάς μεθοδεύσεις του περί χειροθεσίας, πάντοτε ἐμμέσως καί σιωπηλῶς! Τοῦτο ὡς θά προκύψη δέν τό κατώρθωσεν! Συγκεκριμένως ὁ τότε Ἀττικῆς Ματθαῖος, ἀνεβίωσεν τό κατά τάς ἀρχάς τοῦ 1974 διακοπέν καί ματαιωθέν σχέδιον τοῦ Εὐγενίου Τόμπρου, ἤτοι νά ἀναγνωρισθῆ ἡ Γνησία Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία, ἀπό τό Πατριαρχεῖον Ἱεροσολύμων καί ὑπαχθῆ εἰς αὐτό! Πάλιν ὅμως ἐπειδή τοῦτο τό σχέδιον θά ἐπεχειρεῖτο μέ ἀποκλειστικήν βάσιν τήν γνωστήν ψευδοαπόφασιν τῶν Φλωρινικῶν, ἡ ὁποία ψευδέστατα διεκήρυσσεν τήν «χειροθεσίαν» ὡς ἐπί σχισματικῶν, τό θέμα καθίστατο δυσχερές! Μέ αὐτό τό δεδομένον, καθ' ὅλην τήν δωδεκαετίαν ἀπό τό 1977 ἕως καί τό 1989, ὁ τότε Ἀττικῆ Ματθαῖος, ἔφερε τούς δύο θεολόγους τρεῖς φοράς εἰς ἀπ' εὐθείας σύσκεψιν μετά παραγόντων τοῦ Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων εἰς τάς Ἀθήνας, μέ ἀποκλειστικόν ἐπιχείρημα ὅτι: «Ἔχουμε ἱεράν ὑποχρέωσιν καί καθῆκον νά στηρίξωμεν τό δοκιμαζόμενον Πατριαρχεῖον τῶν Ἱεροσολύμων καί ἐφ' ὅσον τοῦτο γίνη θά τύχωμεν ἐπισήμου ἀναγνωρίσεως καί θά ἀπολαμβάνωμεν ὅλα τά δικαιώματα, τά ὁποῖα ἀπολαμβάνουν ὅλοι οἱ «λειτουργοί» ὅλων τῶν ἐπισήμως ἀναγνωρισμένων Ἐκκλησιῶν, ἤτοι: μισθούς, συντάξεις καί πλῆθος ἄλλων προνομίων, ὡς δωρεάν αὐτοκίνητα κ.λπ., κ.λπ.»!!! Ἡ ἀπάντησις τῶν δύο Θεολόγων καί κατά τάς τρεῖς συναντήσεις ἦτο ἡ ἴδια: «Κρατεῖστε ὅλα αὐτά δέν τά θέλωμεν! Ἕν μόνον θέλομεν καί αὐτό εἶναι ἡ Ὀρθόδοξος Ὁμολογία-Ἐκκλησιολογία! Αὐτήν ζητοῦμεν ἀπό τό Πατριαρχεῖον Ἱεροσολύμων καί ἀμέσως θά ἑνωθῶμεν»... Ἀφοῦ ἀπέτυχεν καί ἡ τρίτη ἐπίσημος συνάντησις, (τήν φοράν αὐτήν εἰς τό Γραφεῖον τοῦ Ἀρχιεπισκόπου εἰς Περιστέριον), τότε ὁ Ματθαῖος Μακρῆ ἀπεφάσισεν νά ἀνοίξη μέτωπον πρός ἀπομάκρυνσιν τῶν δύο θεολόγων, καί ἐν ἀνάγκη καί τῶν συνεργαζομένων μετ' αὐτῶν Κληρικῶν, μέ πρῶτον τόν Ἀρχιεπίσκοπον Ἀνδρέαν καί τόν Ἱερομόναχον Ἀμφιλόχιον καί βεβαίως ὄχι μόνον αὐτῶν! Συνεκρότησεν ὁμάδα ἐπιθέσεως, ἡ ὁποία πρωτίστως ἐφρόντισε νά διακοπῆ ὁ λαμπρός θεολογικός Διάλογος, μετά τῶν Φλωρινικῶν 1988-1991, καί ὁ ὁποῖος εἶχεν φθάσει εἰς θαυμαστόν σημεῖον, διό ἀμέσως ἐκήρυξεν τήν δῆθεν «ΝΕΟΕΙΚΟΝΟΜΑΧΙΑΝ», ἡ ὁποία ἐν τέλει καί αὕτη δέν εἶχεν τά ἀποτελέσματα τά ὁποῖα ἐφαντάζετο, διό καί προεκάλεσεν μέ ἄλλους 4 ἐπισκόπους τό σχῖσμα του κατά τό 1995, ἐνῶ ἤδη πρό ἔτους(;) περίπου εἶχεν ἀποστείλει τούς Πειραιῶς καί Ἀργολίδος διά νά πλαισιώνουν καί ἐλέγχουν τόν Ἀρχιεπίσκοπον, ὅστις εἶχεν ἀπομείνει μόνος του, καί πρό πάντων νά ἀντιμετωπίσουν τούς δύο θεολόγους!... Αὐτοί εἶναι οἱ ἀπό τό 1937 βλάσφημοι Σχισματικοί Φλωρινικοί, αὐτοί εἶναι οἱ ἐπίσης ἀπό τό 1995 πέντε Σχισματοαιρετικοί, οἱ ὑπό τόν τότε Ἀττικῆς Ματθαῖον, αὐτοί εἶναι καί οἱ περισσότερον ὅλων Σχισματοαιρετικοί ἀπό τό 1997 καί μέχρι τό 2005 καί 2007, οἱ «Νικολαΐται», οἱ ὁποῖοι, ὅπως ἐλέχθη, μέχρι τό 1994 ἦσαν ὀργανικά ἡνωμένοι καί ὁμόφρονες μετά τῶν πέντε, ἐνῶ ὀλίγον πρό τοῦ σχίσματός του 1995, ἐξῆλθον καί ἐπλαισίωσαν τόν μόνον του ἐναπομείναντα Ἀρχιεπίσκοπον Ἀνδρέαν καί ἐστάλησαν διά νά συνεχίσουν τό περί «χειροθεσίας ἔργον»!!! Οὗτοι ἤδη ἀπό τό 1997 κατέλυσαν κάθε ἔννοιαν Κανονικῆ Τάξεως καί Συνοδικοῦ θεσμοῦ, καί ἀποβάντες τυφλά καί ἄβουλα ὄργανα τοῦ Φλωρινισμοῦ καί Νεοημερολογιτισμοῦ, ἱεροσύλησαν κατά παντός ὁσίου καί ἱεροῦ, πρωτίστως δέ κατ' Αὐτῆς τῆς Ἐκκλησίας, ἐνῶ ἔθεσαν ἀργίας, ἔκαμαν ἀφορισμούς, ἀπεσχημάτισαν, διέλυσαν ἀδελφότητας, ἐδίχασαν καί πλανώμενοι ἐπλάνησαν, ἐνῶ ἥρπασαν Ναούς καί Μονάς καί προεκάλεσαν τήν τρίτην μεγάλην Σχισματοαίρεσιν! Φερόμενοι καί ἀγόμενοι ὑπό τῶν ἀδελφῶν Τσακίρογλου καί κυρίως ὑπό τοῦ Μοναχοῦ Μαξίμου Τσακίρογλου, τοῦ Δημητρίου Κάτσουρα, ἀλλά καί τοῦ γνωστοῦ διά τήν ἀπό τό 1971 συμπεριφοράν του ἐπί τοῦ θέματος τῆς δῆθεν «χειροθεσίας», Βασιλείου Σακκᾶ, καί πρό πάντων ὑπό τοῦ ἐν Ἀθήναις Φλωρινικοῦ κέντρου ὑπό τούς κ. Καλλίνικον Σαραντόπουλον, (νῦν «Ἀρχιεπίσκοπον» τῶν Φλωρινικῶν), τόν κ. Ἀθανάσιον Σακαρέλλον καί ἄλλους βεβαίως, διέπραξαν τέρατα καί σημεῖα ἀπό Κανονικῆ, Ὀρθοδόξου καί ἐν γένει Ἐκκλησιαστικῆς ἀπόψεως. Ἀναφέρομεν χαρακτηριστικῶς τήν δολίαν μεθόδευσιν κατά τοῦ θεολόγου Ἐλευθ. Γκουτζίδη, μέ ἀφορμήν τήν ὁμολογιακήν καί ἀπό πάσης ἀπόψεως Ὀρθόδοξον ὁμιλίαν του, κατά τήν Κυριακήν τῆς Ὀρθοδοξίας τοῦ 1997, εἰς τήν Θεσσαλονίκην, ἡ ὁποία εἶχεν ὡς θέμα τήν ΟΡΘΟΔΟΞΟΝ ΕΚΚΛΗΣΙΟΛΟΓΙΑΝ. Ἐκ τοῦ μή ὄντος ἐχάλκευσαν ζήτημα περί «ἀνάρχου Ἐκκλησίας» καί περί «μή κοινωνίας τῶν τριῶν Θείων Προσώπων», ἀποβάντες οἱ ἴδιοι ΑΚΡΩΣ ΑΙΡΕΤΙΚΟΙ ἐπί τε τοῦ Ἐκκλησιολογικοῦ καί προηγουμένως τοῦ Τριαδολογικοῦ Δόγματος! Μέ βάσιν δέ αὐτά προέβησαν εἰς ὅλως ἀντικανονικάς καί ἀπολύτως ληστρικάς «καθαιρέσεις», «ἀφορισμούς» καί ἄλλας διώξεις μέ θλιβεράν κατάληξιν τό σχῖσμα τοῦ 2005. Ταῦτα πάντα εἶναι γνωστά, διότι πληθωρικῶς καί ἐπανειλημμένως ἐδημοσιεύθησαν εἰς τά περιοδικά «Κήρυξ Γνησίων Ὀρθοδόξων» καί «Ὀρθόδοξος Πνοή». Ἐπίσης ταῦτα πάντα ἐν πολλοῖς ἔχουν ἐκδικασθεῖ καί ὑπό τοῦ Ἀνωτάτου Συνοδικοῦ Δικαστηρίου, τά δέ Πρακτικά καί αἱ ἀποφάσεις αὐτοῦ ἔχουν δημοσιευθεῖ εἰς τούς τόμους τῆς «Ὀρθοδόξου Πνοῆς» τῶν ἐτῶν 2009, τεῦχος Νοεμβρίου-Δεκεμβρίου σελ. 451-494 καί Τόμος 2010, τεῦχος Ἰανουαρίου-Φεβρουαρίου σελ. 3-59 καί τεῦχος Μαρτίου-Ἀπριλίου σελ. 103-141. Διά τοῦτο ἐξ ἀρχῆ ἐμνημονεύσαμεν τό τοῦ Ἁγ. Ἰωάννου τοῦ Θεολόγου, «Καί νῦν πολλοί ἀντίχριστοι ἐληλύθασιν», διότι καί εἰς τάς ἡμέρας μας, ὅλα τά κέντρα τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, καί τό Φλωρινικόν σχῖσμα μεθ' ὅλων τῶν θυγατρικῶν του, καί ἐπί πᾶσι τούτοις αἱ σχισματοαιρέσεις τοῦ 1995, ὑπό τούς πέντε πρώην ἐπισκόπους μας, ἰδιαιτέρως δέ ἤ πολύ χείρων αὐτῆς, μεγίστη καί ἐσχάτη σχισματοαίρεσις τοῦ 2005, ἐποίησαν τά πάντα ἀφ' ἑνός νά πλήξουν τήν Ἐκκλησίαν καί ἀφ' ἑτέρου νά ἐπιτύχουν μίαν ἕνωσιν εἰς τά πλαίσια τοῦ Οἰκουμενισμοῦ ὅλων τῶν «Παλαιοημερολογιτικῶν», ψευδοεκκλησιῶν πρός «λύσιν τοῦ Παλαιοημερολογιτικοῦ προβλήματος»! Τοῦτο ὅλον ἤδη ἐνεργεῖται!... Διό, Πατέρες καί ἀδελφοί, πρόσχωμεν! Στῶμεν καλῶς, Στῶμεν μετά φόβου καί ἄν χρειασθῆ ἄς χύσωμεν καί τό αἷμα μας, ἐνῶ ὁ ἐν ἀγάπη καί ἀληθεία Χριστοῦ Διάλογος καί σήμερον εἶναι τό αἴτημα τῆς Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας πρός ὅλους αὐτούς. Πατέρες καί ἀδελφοί, Ὅλαι αἱ ἀπό τό 1924 καί μέχρι σήμερον παλαιοημερολογιτικαί ψευδοσύνοδοι καί ψευδοεκκλησίαι, σκοπόν εἶχον καί ἔχουν νά ἐκκλείψη ἡ ἀπό τό 1935 καί 1948 γνησία καί ἀνόθευτος παραμένουσα Ἀποστολική Διαδοχή καί ἐν ταυτῶ ἡ ἀπό τό 1924 ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΕΚΚΛΗΣΙΟΛΟΓΙΑ! Ἐπί τῶ σκοπῶ τούτω ὅλαι αἱ σχισματικαί, αἱρετικαί Παλαιοημερολογιτικαί ψευδοσύνοδοι καί ψευδεκκλησίαι, ἔχει ἀποφασισθεῖ νά ἑνωθοῦν εἰς μίαν μεγάλην Παλαιοημερολογιτικήν Ψευδοεκλησίαν, ἐξηρτημένην ἀπό πάσης ἀπόψεως πνευματικῆ καί διοικητικῆ, ὑπό τόν Οἰκουμενιστικόν Νεοημερολογιτισμόν! Αὐτό εἶναι τό προκεχωρημένον σχέδιον, τό ὁποῖον ἐνεργεῖται ὑπό τοῦ ἀντιχρίστου, εἰς τάς ἡμέρας μας, καί προσδοκοῦν νά τό ἐπιτύχουν. Ἤδη ὅπως ἐλέχθη ἔχουν πραγματοποιηθεῖ αἱ πρῶται Παλαιοημερολογιτικαί ἑνώσεις καί θά συνεχισθοῦν, ἐνῶ πρόβλημα, ὅπως ἔλεγεν καί ὁ ἀποβιώσας Χριστόδουλος, ἀποτελοῦν συγκεκριμένα πρόσωπα, κατωνόμαζεν δέ τόν Ἐπίσκοπον Κήρυκον καί τόν Ἐλευθέριον Γκουτζίδη. Σήμερον οὐσιαστικόν καί μεγάλο πρόβλημα, δι' ὅλους αὐτούς, ἀποτελεῖ ἡ Ἱερά Σύνοδος τῆς Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας ἐν Ἑλλάδι καί ἰδιαιτέρως ἡ Πανορθόδοξος Σύνοδος, τήν ὁποίαν ἡ δεξιά τοῦ Κυρίου ἀνέδειξαν τό 2008!!! Ἐδῶ εὑρίσκεται σήμερον τό ὅλον πρόβλημά τους(!), ἤτοι πῶς θά μολύνουν καί θά ἀκυρώσουν τήν Ὁμολογίαν-Ἐκκλησιολογίαν καί τήν Ἀποστολικήν Διαδοχήν τῶν ὀλίγων ἐναπομεινάντων Ὀρθοδόξων Ἀρχιερέων! Διά τοῦτο σήμερον ὅλαι αἱ δυνάμεις τοῦ ἀντιχρίστου εἶναι ἐστραμμέναι κατά τῆς Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος ἀλλά καί τῆς ἐν Κύπρω καί ἐν Ρωσία καί ἐν Ρουμανία καί ἐν Κένυα. Διό μετέρχονται κάθε ὑποκρισίαν καί καταβάλλουν τάς μεγίστας προσπαθείας νά εὕρουν τρόπον ὥστε νά καταρρίψουν τήν Ἀποστολικήν Διαδοχήν ὅλων τῶν ἐπισκόπων τῆς ἁπανταχοῦ Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας. Πατέρες καί ἀδελφοί διερχόμεθα ἐσχάτους καιρούς, κινδυνεύομεν νά πλανηθῶμεν καί οἱ «ἐκλεκτοί», διό ἔχομεν χρέος καί καθῆκον νά φυλάξωμεν τήν Παρακαταθήκην τῆς ΠΙΣΤΕΩΣ, ἀλλά καί νά τήν διακηρύξωμεν μέχρις ἐσχάτης μας ἀναπνοῆ. Ἔχομεν χρέος νά ἐντείνωμεν τόν ἀγῶνα, διά τοῦ ὁποίου θά βοηθήσωμεν καί ὅλους τούς πρώην Πατέρας καί ἀδελφούς, ὡς ἀνωτέρω ἐπεσημάναμεν, οἱ ὁποῖοι πλανηθέντες ἐξέπεσον εἰς τάς φοβεράς παλαιοημερολογιτικάς σχισματοαιρέσεις, ἵνα, χάριτι Χριστοῦ, ἐπανέλθουν εἰς τήν Γνησίαν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν. Ὅθεν, ἀπαιτεῖται νά ἔχωμεν καί νά κηρύσσωμεν γνησίαν καί καθαράν τήν ὁμολογίαν, ἀλλά νά ἔχωμεν καί χριστιανικήν ταπείνωσιν, ἀγάπην καί προσευχήν, δηλαδή νά εἴμεθα γνήσια καί ζῶντα μέλη τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ. Κλείοντες τήν παροῦσαν Συνοδικήν Ἔκθεσιν τῶν συμβαινόντων σήμερον ἀπευθύνομεν ἰδιαιτέρως θερμοτάτην ΕΚΚΛΗΣΙΝ πρός ὅλους τούς πρώην ἀδελφούς μας λέγοντες: Πρώην ἐν Χριστῶ Πατέρες καί ἀδελφοί, οἱ ὁποῖοι συνεχίζετε καί ἐκπροσωπεῖτε τάς ἀπό τό 1937, 1995 καί τό 2005 δεινάς σχισματικάς καταστάσεις, ὡς ἐνδημοῦσα Ἱερά Σύνοδος τόσον τῆς ἐν Ἑλλάδι, ὅσον καί τῆς ἐν Κύπρω, ἀλλά καί τῆς ἁπανταχοῦ Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, σᾶς ἀπευθύνομεν θερμοτάτην Ἔκκλησιν, ὅπως παύσωμεν τάς οἱασδήποτε προφάσεις ὡς ἐκ τοῦ Πονηροῦ προερχομένας καί μή παρικωλύωμεν τόν ἐν ἀγάπη καί ἀληθεία Χριστοῦ Διάλογον «προφασιζόμενοι προφάσεις ἐν ἁμαρτίαις», διότι ἄν οἱ αἴτιοι ἑνός σχίσματος εἶναι μίαν φοράν εἰς τήν ἀπώλειαν, οἱ ἀνεχόμενοι καί ἰδιαιτέρως οἱ παντί σθένει συντηροῦντες αὐτό εἶναι μυριάκις εἰς τήν ἀπώλειαν!... Ὅθεν ἐρχόμενος ἕκαστος εἰς ἑαυτόν, δεῦτε νά ταπεινωθῶμεν καί προσπίπτοντες τῶ Κυρίω, ἀγαπήσωμεν ἀλλήλους διά νά καταστῶμεν ὅλοι ἀπό κοινοῦ γνήσια μέλη τοῦ ἑνός Σώματος τοῦ Χριστοῦ. Ἀμήν Γένοιτο. Η ΕΝΔΗΜΟΥΣΑ ΙΕΡΑ ΣΥΝΟΔΟΣ ΤΗΣ ΑΠΑΝΤΑΧΟΥ ΓΝΗΣΙΑΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ Διά τήν Γνησίαν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν τῆς Ἑλλάδος Οἱ Μητροπολῖται: † Ὁ Μεσογαίας καί Λαυρεωτικῆς Τ.Υ. ΚΗΡΥΚΟΣ † Λαρίσης καί Τυρνάβου Τ.Υ. ΑΜΦΙΛΟΧΙΟΣ Διά τήν Γνησίαν ὈρθόδοξονἘκκλησίαν τῆς Κύπρου Ὁ Μητροπολίτης: † Ὁ Κιτίου καί πάσης Κύπρου Τ.Υ ΠΑΡΘΕΝΙΟΣ καί ὁ Πρωτοπρεσβύτερος Τ.Υ. ΜΙΧΑΗΛ ΙΩΑΝΝΟΥ ΔΙΑ ΤΗΝ ΕΝΔΗΜΟΥΣΑΝ ΙΕΡΑΝ ΣΥΝΟΔΟΝ ΤΗΣ ΑΠΑΝΤΑΧΟΥ ΓΝΗΣΙΑΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ † Ο ΜΕΣΟΓΑΙΑΣ ΚΑΙ ΛΑΥΡΕΩΤΙΚΗΣ ΚΗΡΥΚΟΣ ΕΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗ ΕΙΣ ΤΗΝ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ @ ΓΟΕΕ 2014 + Ο ΜΕΣΟΓΑΙΑΣ ΚΑΙ ΛΑΥΡΕΩΤΙΚΗΣ ΚΗΡΥΚΟΣ

Η ΕΠΙΧΕΙΡΗΘΕΙΣΑ ΚΑΤΑΛΗΨΙΣ ΤΟΥ ΙΝ ΑΓΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΑΧΑΡΝΩΝ