ΣΗΜΑΝΤΙΚΑ ΕΓΓΡΑΦΑ ΙΦΣΚΑΕΓΟΧ


ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΕΝΗΜΕΡΩΣΙΣ
ΕΠΙ ΘΕΜΑΤΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΠΙΣΤΕΩΣ, ΟΜΟΛΟΓΙΑΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΑΙΡΕΤΙΚΟΥ ΑΓΩΝΟΣ  
ΤΗΣ ΑΚΑΙΝΟΤΟΜΗΤΟΥ ΓΝΗΣΙΑΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ  ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ
Ἔκδοσις τῆ συνεργασία καί τη συμβολῆ τῶν Ἐκκλησιαστικῶν Ἐπιτρόπων – ὑπευθύνων :  1) Τοῦ ἐν Στρογγύλη 4οοχιλιόμ. Κορωπίου Μαρκοπούλου Ἱεραποστολικοῦ Ἐκκλησιαστικοῦ Κέντρου ( Επισκοπείου) Τιμίου Σταυροῦ καί Ἁγίας Αικατερίνης, 2) Τοῦ ἐν Καρέα Ἱεραποστολικοῦ Ἐκκλησιαστικοῦ Κέντρου Ἁγίου Σπυρίδωνος Αγίων Πατέρων (Λεωφόρος Αγ. Ιωάννου Καρέα  56), 3) Τοῦ ἐν Ἀχαρναίς Μητροπολιτικοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ Ἁγίου Δημητρίου (Μητροπ. Χρυσάνθου 11) καί 4) Τῆς εν Πλάτωνι Αχαρνῶν  (Μενιδίου) «Ἱεραποστολικοῦ Ἐκκλησιαστικοῦ Κέντρου» ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΣΟΥΜΕΛΑ ΑΘΗΝΙΩΤΙΣΣΗΣ ΚΑΙ ΑΓΙΩΝ ΝΕΟΜΑΡΤΥΡΩΝ»  (Ανδρέου Συγγροῦ 55-59). Ὑπεύθυνος  ἐκδόσεως π. Ελισσαίος Ιεροδιάκονος. Τηλέφωνα:  210.6020176, 210.2466057 6977290326  6937750614..  
 
ΤΕΥΧΟΣ   728                ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 2012
 
ΠΑΡΑΘΕΤΟΜΕΝ ΠΡΟΣ ΕΝΗΜΕΡΩΣΙΝ
ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΤΙΝΑ ΕΓΓΡΑΦΑ ΤΟΥ «ΙΦΣΚΑΕΓΟΧ»
ΗΤΟΙ ΤΟΥ «ΙΕΡΟΥ ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΙΚΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ ΚΛΗΡΙΚΩΝ ΑΚΑΙΝΟΤΟΜΗΤΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΕΛΛΑΔΟΣ (ΓΟΧ) ΑΓΙΟΣ ΜΑΤΘΑΙΟΣ Ο ΝΕΟΣ ΟΜΟΛΟΓΗΤΗΣ»

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΚΑΤΑΣΤΑΤΙΚΟΝ
ΤΟΥ « ΙΦΣΚΑΕΓΟΧ ΠΕΡ ΤΩΝ ΣΚΟΠΩΝ ΑΥΤΟΥ

πό τήν διότητά μου ς Μητροπολίτου Μεσογαίας καί Λαυρεωτικς τς καινοτομήτου Γνησίας ρθοδόξου κκλησίας, καί προηγουμένως ς δρυτικο καί οσιαστικο μέλους καί στελέχους το «ΙΕΡΟΥ ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΙΚΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ ΚΛΗΡΙΚΩΝ ΑΚΑΙΝΟΤΟΜΗΤΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΜΑΤΘΑΙΟΣ Α», νομικο προσώπου τς  ν λλάδι Γνησίας ρθοδόξου κκλησίας, ς μφαίνεται ν τ Καταστατικ ατο γκριθέντος πό το Πρωτοδικείου θηνν μέ ριθμ. γκρίσεως 680/1982, τροποποιηθέντος δέ μέ τήν π’ ριθμ. Πρωτ. 3427/1985 γκριτικήν πρξιν πίσης το Πρωτοδικείου θηνν,

Τό ρθρον 2 το Καταστατικο, που ρίζονται ο σκοποί το Συνδέσμου, ο ποοι εναι ποκλειστικς θρησκευτικοί, φιλανθρωπικοί, κκλησιαστικοί, μορφωτικοί, κοινωφελες καί κατ’ πέκτασιν θνωφελες, καί εδικώτερον:
«α) θεραπεία τν θρησκευτικν ναγκν τν Γνησίων ρθοδόξων Χριστιανν ν λλάδι καί τ ξωτερικ ν ερεα ννοία, ες ν ατονοήτως πάγονται καί ξασφάλισις καί λειτουργία τν παιτουμένων ερν Ναν, μετά τν παιτουμένων Παραρτημάτων καί λοιπν μέσων, ς καί τν παιτουμένων λειτουργν καί βοηθν.
β) καλλιέργεια καί διάδοσις τν δογματικν ληθειν καί τν θικν καί κοινωνικν ρχν τς Μις, γίας, Καθολικς καί ποστολικς το Χριστο κκλησίας.
γ) τήρησις τν ερν Κανόνων καί Παραδόσεων καί δι’ ατν ντιμετώπισις πάσης ντορθοδόξου, ντεθνικς καί ντικοινωνικς προπαγάνδας πί τ τέλει τς θριαμβεύσεως τν ρχν τς ‘Ακαινοτομήτου Μις, γίας, Καθολικς καί ‘Αποστολικς το Χριστο κκλησίας, ς α ρχαί νόθευτοι διαφυλάττονται πό τς ερς Συνόδου τς προεδρευομένης σήμερον πό το ρχιεπισκόπου κ. ‘Ανδρέου κανονικο διαδόχου το οιδίμου ‘Αρχιεπισκόπου ΜΑΤΘΑΙΟΥτο Α΄.
δ) διαφύλαξις το θεσμο τς χριστιανικς οκογενείας πό τούς παλαιόθεν γνωστούς κινδύνους, λλά καί τούς καινοφανες τοιούτους καί ξύψωσις το πνευματικο, θικο καί θρησκευτικο πιπέδου τν μελν τς καινοτομήτου κκλησίας τν Γνησίων ρθοδόξων Χριστιανν.
ε) παροχή θικς, πνευματικς, λικς καί πάσης ν γένει βοηθείας καί συμπαραστάσεως ες τά δεόμενα τοιαύτης πρόσωπα, λλά καί ες πάντα ν γένει χριστιανόν, φ’ σον κριθ ναγκαία. στ) φιλανθρωπία πό οανδήποτε μορφήν».

Τό ρθρον 8 το Καταστατικο, ρίζει:

«β) παντα τά μέλη δέον νά τηρον τά διατάξεις το παρόντος Καταστατικο καί το σωτερικο Κανονισμο, νά συμβάλλουν διά παντός νομίμου μέσου ες τήν εόδωσιν τν σκοπν το Συνδέσμου καί νά διάγουν ν γένει κατά τάς ρχάς καί τούς Κανόνας τς ΜΙΑΣ, ΑΓΙΑΣ, ΚΑΘΟΛΙΚΗΣ καί ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ»
γ) Πν μέλος τό ποον θελε παρεκκλίνει τν λληνοχριστιανικν ρχν καί τς κκλησιολογίας τς καινοτομήτου κκλησίας Γ.Ο.Χ. θέτει αυτό κτός το Συνδέσμου καί ποβάλλεται καί τυπικς δι’ ποφάσεως το Δ.Σ.
δ) Πν μέλος τό ποον θελεν πιχειρήσει νά κτρέψη τόν Σύνδεσμον κ τν σκοπν του νεργήσει κατά τρόπον ρνητικόν διά τήν εόδωσιν τν ρχν καί τν σκοπν ατο διαγράφεται δι’ ποφάσεως το Δ.Σ. δεόντως τιολογημένης.
ε) πίσης διαγράφεται καί πς Κληρικός παντός βαθμο, ποος θελε διακόψει τήν κατά τούς ερούς Κανόνας μνημόνευσιν το νόματος το ρχιεπισκόπου το οκείου Μητροπολίτου κανονικο μέλους τς ερς Συνόδου τς μετέρας κκλησίας.
στ) Πν μέλος ποβαλλόμενον κουσίως περχόμενον το Συνδέσμου, οδέν δύναται νά διεκδικήση κ τν περιουσιακν του στοιχείων, οδέ λλην τινά ποζημίωσιν διά προσφερθεσαν τυχόν πηρεσίαν λλο τι. Πν ,τι νήκει ες τόν Σύνδεσμον καί ερίσκεται νδεχομένως ες χεράς του τό παραδίδει μέ Πρωτόκολλον παραδόσεως καί παραλαβς.
ζ) Κατά τν ποφάσεων το Δ.Σ. πιτρέπεται προσφυγή νώπιον τς πρώτης μετά τήν πόφασιν Γενικς Συνελεύσεως».

Ἀκριβές  Ἀντίγραφον

Ο ΓΕΝΙΚΟΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΥΣ
+ Ο ΜΕΣΟΓΑΙΑΣ ΚΑΙ ΛΑΥΡΕΩΤΙΚΗΣ
ΚΗΡΥΚΟΣ




Η ΔΙΑΓΡΑΦΗ ΤΩΝ ΠΕΝΤΕ ΠΡΩΗΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΩΝ ΚΑΙ Ο ΔΙΟΡΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΠΡΟΕΔΡΩΝ ΤΩΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΦΙΛΟΠΤΩΧΩΝ ΤΑΜΕΙΩΝ

ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΓΟΧ ΕΛΛΑΔΟΣ
ΙΕΡΟΣ ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΙΚΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ
ΚΛΗΡΙΚΩΝ ΜΑΤΘΑΙΟΣ Ο Α΄
‘Αριθμ. ἐγκρ. ἀποφ. Πρωτοδ.  Ἀθηνῶν 3427/1985
ΜΠΟΤΣΑΡΗ 8 ΠΕΡΙΣΤΕΡΙ
Τ.Κ. 12131 –ΑΘΗΝΑΙ
ΤΗΛ. 5756472
ATHENS- HELLAS

ΠΡΑΞΙΣ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ
ΥΠ’ ΑΡΙΘΜ. ΔΙΑΚΟΣΙΑ ΕΠΤΑ (207/6.7.95/19.7.95)

Ἐν Ἀθήναις σήμερον τήν ἕκτην τοῦ μηνός Ἰουλίου Ο.Ε. τοῦ ἔτους 1995, ἡμέραν τῆς ἑβδομάδος Τετάρτην καί ὥραν 11.30 π.μ., ἐνταῦθα καί ἐπί τῆς ὁδοῦ Μπότσαρη ἀριθμ. 8, περιοχήνη Ἀθηνῶν, ἔνθα τά Γραφεῖα μας καί ἐν τῆ αἰθούση συνεδριάσεων συνῆλθεν τό Διοικητικόν Συμβούλιον αὐτοῦ ἀποτελούμενον ἐκ τῶν:
1)                  Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν καί πάσης Ἑλλάδος κ. Ἀνδρέου, κατά κόσμον Δημητρίου Ἀνέστη, ὡς Προέδρου.
2)                  Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πειραιῶς καί Νήσων κ. ΝΙκολάου, κατά κόσμον Εὐθυμίου Μεσσιακάρη, ὡς Ἀντιπροέδρου.
3)                  Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Μεσογαίας καί Λαυρεωτικῆς κ. Κηρύκου, κατά κόσμον Μηνᾶ Κοντογιάννη, ὡς Γνεικοῦ Γραμματέως.
4)                  Αἰδεσιμωτάτου Ἱερέως π.  Δημητρίου Τσαρκατζόγλου, ὡς Ταμίου.
5)                  Σεβασμιωάτου Μητροπολίτου Περιστερίου κ. Γαλακτίωνος, κατά κόσμον Γεωργίου Γκαμίλη, ὡς μέλους Συμβούλου.
6)                  Σεβασμιωτάυ Μητροπολίτου Βερροίας καί Ναούσης κ. Ταρασίου, κατά κόσμον Γεωργίου Καραγκούνη, ὡς μέλους Συμβούλου.
7)                  Τοῦ θεολόγου κ. Ἐλευθερίου Γκουτζίδη, ὡς μέλους Συμβούλου.

Συνελθόν τό Διοικητικόν Συμβούλιον καί συσκεφθέν ἐπί τοῦ θέματος: «Διαγραφή μελῶν τοῦ Ἱεροῦ Συνδέσμου διά παραβάσεις ἄρθρων τοῦ Καταστατικοῦ», ἀπεφάσισεν:

Τήν διαγραφήν τῶν κάτωθι:
α) πρώην Μεσσηνίας Γρηγορίου.
β) πρώην ‘Αττικῆς Ματθαίου
γ) πρώην Φθιώτιδος Θεοδοσίου
δ) πρώην Κοζάνης Τίτου
ε) πρώην Θεσσαλονίκης Χρυσοστόμου
στ) ‘Αντωνίου Διαμαντῆ Ἱερέα
ζ) Βασιλείου Λότσιου Ἱερέα.
η) Θεοφυλάκτου Χαντώνα, Ἱερομονάχου.
θ) Καλλινίκου Σεληνιωτάκη, Ἱερομονάχου.
ι) ‘Αβραμίου Μπαλτσάκη, Ἀρχ/του
ια) Γενναδίου Παναγιώτου, Ἱερομονάχου.
ιβ) Πέτρου Παπαιωάννου, Ἀρχ/του.
ιγ) Παύλου Καραγκούνηυ, ‘[Αρχ/του.
ιδ) Ζαχαρίου Τσικριτσάκη, Ἱερέως.
ιε) Νεκταρίου Τσικούρα, Ἀρχ/του.
ιστ) Δημητρίου Λάτση, Ἱερέως.

Διά τούς ἑξῆς λόγους

1)                  Διότι προσέφυγον, μέλη ὄντες τοῦ Συνδέσμου κατ’ αὐτοῦ εἰς τά Πολιτικά Δικαστήρια, διά τῆς ασκήσεως καί ἐκδικάσεως αἰτήσεως ἀσφαλιστικῶν μέτρων καί τακτικῆς ἀγωγῆς, ἐνώπιον τοῦ Μονομελοῦς Πρωτοδικείου Ἀθηνῶν (7.3.95 καί 4.5.95 ἡμερομηνίες συζητήσεως ἀντιστοίχως.
2)                  Διότι διέκοψαν τήν κατά τούς Ἱερούς Κανόνας μνημόνευσιν τοῦ ὀνόματος τοῦ ‘Αρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν καί Πάσης Ἑλλάδος, ἤ τοῦ οἰκείου Μητροπολίτου των (διά τούς Ἱερεῖς) Κανονικοῦ μέλους τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς ἡμετέρας Ἐκκλησίας (/Αρθρον 8, παρ. ε).
3)                  Διότι δέν καεδίκασαν, ἀλλά τουναντίον ὑπέθαλψαν, τήν παράνομον συμπεριφοράν τῶν διαγραφέντων μελῶν τοῦ Συνδέσμου, Κσομά Σκρέτα καί Δαμινοῦ Παπαδημητρίου καί Τιμοθέου Βλάχου κατά τίς ἐκλογές τῆς 1/14 Δεκ. 95.
4)                  Διότι προέβησαν εἰς πραξικόπημα κατά τοῦ Μακαρ. ‘Αρχ/που Ἀθηνῶν καί Πάσης Ἑλλάδος κ. ‘Ανδρέου
5)                  Διότι τῆ ἐντολῆ των ὤμοσαν καί ψευδώρκισαν οἱ μάρτυρες αὐτῶν Κληρικοί Κοσμᾶς Σκρέτας καί Δανιήλ Δερβέναγας, τούς ὁποίους ἐκάλυψαν οἱ 8 προσφυγόντες εἰς τά Δικαστήρια καί ἐγγράφως ἰσχυρίσθηκαν, ὅτι δέν ὠρκίσθησαν (ὅρα ἀπόφασιν 13713/6.6.95).
6)                  Διότι ὁ πρώην Θεσσαλονίκης Χρυσόστομος παρανόμως κατεκράτησε καί δέν ἀπέδωσε τό χρηματικόν ποσόν, οὐδέ τήν διαχείρισιν, ἀπό τήν κληρονομίαν Δασκαλοπούλου.
7)                  Διότι ὁ πρώην ΚΟζάνης Τίτος ἐξύβρισε ἐγγράφως τόν Ἰερόν Σύνδεσμον χαρακτηρίσας αὐτόν «ἀντίχριστον».

‘Επίσης ἀποφασίζει τήν ἀπαγόρευσιν ἐγγραφῆς εἰς τό μέλλον, εἰς περίπτωσιν ἐπιστροφῆς τωνν εἰς τήν Ἐκκλησίαν, οἱουδήποτε τῶν ὡς ἄνω διαγραφέντων μελῶν, ἤ οἱωνδήποτε ἑτέρων κληρικῶν τούς ὁποίους οὗτοι θά χειροτονήσουν, ἐάν προηγουμένως δέν δοκιμασθοῦν δεόντως.

‘Αποφασίζει τήν ἀντικατάστασιν τῶν 5 ἐκπτώτων ‘Επισκόπων ἐκ τῆς θέσεως τῶν Προέδρων τῶν Μ.Φ.Τ. (Μητροπ.  Φιλοπτ.  Ταμείων) λόγω τῆς ἐπελθούσης ἐπτώσεώς ἐκ τῶν Μητροπολιτικῶν Θρόνων (βλ.  Ἀπόφασιν Ἱερᾶς Συνόδου ἀπό 2.6.95) καί τῆς διαγραφῆς των ἐκ τῶν μελῶν τοῦ Ἱεροῦ Συνδέσμου διά τῶν κάτωθι νέων Προδέρων τῶν Μ.Φ.Τ.
1)                  Τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Μεσσηνίας διά τοῦ Τοποτηρητοῦ Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν καί Πάσης Ἑλλάδος κ. Ἀνδρέου.
2)                  Τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως ‘Αττικῆς καί Μεγαρίδος διά τοῦ Τοποτηρητοῦ Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν καί πάσης Ἑλλάδος κ. Ἀνδρέου.
3)                  Τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Φθιώτιδος διά τοῦ τοποτηρητοῦ Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν καί πάσης Ἑλλάδος κ. Ἀνδρέου.
4)                  Τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Κοζάνης διά τοῦ Τοποτηρητοῦ Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν καί Πάσης Ἑλλάδος κ. Ἀνδρέου.
5)                  Τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Θεσσαλονίκης διά τοῦ Τοποτηρητοῦ Ἀρχιεπισκόπου κ. Ἀνδρέου.
6)                  Τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Τρίκκης καί Σταγῶν διά τοῦ Τοποτηρητοῦ Ἀρχιεπισκόπου κ. Ἀνδρέου.
7)                  ‘Επίσης ὁρίζομεν τούς νηεοεκλεγέντας καί νεοχειροτονηθέντας Μητροπολίτας Προέδρους τῶν οἰκείων Μ.Φ.Τ., ὡς κάτωθι:

1)                  Τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Περιστερίου, τόν Σεβασμιώτατον Μητροπολίτην Γαλακτίωνα 
2)                  Τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Μεσογαίας καί Λαυρεωτικῆς, τόν Σεβασμιώτατον Μητροπολίτην κ. Κήρυκον.
3)                  Τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Κίτρους καί Κατερίνης τόν Σεβασμιώτατον Μητροπολίτην κ. Γοργόνιον καί
4)                  Τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Βερροίας καί Ναούσης τόν Σεβασμιώτατον Μητροπολίτην κ. Ταράσιον. 

Ἐντέλλεται πρός τούς διαγραφομένους, συμφώνως μέ τάς παραγράφους ζ καί στ τοῦ ἄρθρου 8 τοῦ Καταστατικοῦ νά παραδώσουν ὅλοι οἱ ἀνωτέρω διαγραφόμενοι οἱονδήποτε κινητόν ἤ ακίνητον περιουσιακόν στοιχεῖον τοῦ Συνδέσμου κατέχουν εἰς τό Δ.Σ. τοῦ Συνδέσμου, μέ Πρωτόκολλο Παραδόσεως καί Παραλαβῆς ἐντός 48 ὡρῶν ἀπό τῆς καθ’ οἱονδήποτε τρόπον ἐπιδόσεως τῆς παρούσηυς (Διά παραλαβῆς ἤ θυροκολλήσεως).
Τέλος ὑπενθυμίζεται ὅτι κατά τῆς παρούσης ἀποφάσεως δύνανται νά προσφύγουν οἱ διαγραφέντες ἐνώπιον τῆς πρώτης μετά τήν ἐπίδοσιν Γενικῆς Συνελεύσεως τῶν μελῶν τοῦ ΙΦΣΚΑΕΕ ΓΟΧ.
 Μή ὑπάρχοντος ἑτέρου θέματος λύεται ἡ συνεδρίασις.

Ἁρμόδιος δικαστικός ἐπιμελητής νά ἐπιδώση νομίμως τήν παροῦσαν πράξιν εἰς τόν διαγραφόμενον πρώην μέλος τοῦ Ι. Συνδέσμου ...................................................................... ἀντιγράφων ἅμα αὐτήν εἰς τήν ἔκθεσιν ἐπιδόσεως.

ΤΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟΝ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΝ
ΤΟΥ ΙΦΣΚΑΕΕ ΓΟΧ ΜΑΤΘΑΙΟΣ ὁ Α΄

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ
+ Ο ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΑΘΗΝΩΝ
ΚΑΙ ΠΑΣΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ κ.ΑΝΔΡΕΑΣ
Ο ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ
Ο ΠΕΙΡΑΙΩΣ ΚΑΙ ΝΗΣΩΝ ΝΙΚΟΛΑΟΣ
Ο ΓΕΝΙΚΟΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΥΣ
+Ο ΜΕΣΟΓΑΙΑΣ ΚΑΙ ΛΑΥΡΕΩΤΙΚΗΣ
ΚΗΡΥΚΟΣ
Ο ΤΑΜΙΑΣ
ΙΕΡΕΥΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΤΣΑΡΚΑΤΖΟΓΛΟΥ
ΤΑ ΜΕΛΗ
+Ο ΠΕΡΙΣΤΕΡΙΟΥ ΓΑΛΑΚΤΙΩΝ
+ Ο ΒΕΡΟΙΑΣ ΚΑΙ ΝΑΟΥΣΗΣ ΤΑΡΑΣΙΟΣ
Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΓΚΟΥΤΖΙΔΗΣ

ΑΚΡΙΒΕΣ ΑΝΤΙΓΡΑΦΟΝ
ΕΚ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ ΤΩΝ ΠΡΑΚΤΙΚΩΝ
Ο ΓΕΝΙΚΟΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΥΣ
+  Ο ΜΕΣΟΓΑΙΑΣ ΚΑΙ ΛΑΥΡΕΩΤΙΚΗΣ
ΚΗΡΥΚΟΣ

Η ΥΠ»  ΑΡΙΘΜ. 176/ 16/29 ΔΕΚ. 2000 ΕΠΙΣΤΟΛΗ
ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΜΕΣΟΓΑΙΑΣ ΚΑΙ ΛΑΥΡΕΩΤΙΚΗΣ ΚΗΡΥΚΟΥ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΝ
ΠΡΟΕΔΡΟΝ ΤΟΥ ΙΦΣΚΑΕΓΟΧ

ΓΝΗΣΙΑ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΜΕΣΟΓΑΙΑΣ ΚΑΙ ΛΑΥΡΕΩΤΙΚΗΣ
ΣΤΡΟΓΓΥΛΗ (ΣΤΑΜΑΛΑ) 194 00 Τ.Θ. 54  ΚΟΡΩΠΙ ΑΤΤΙΚΗΣ
ΤΗΛ. 210.6020176, 210.6021467, 210 2466057
                  
             Α.Π.  176        ᾿Εν ᾿Αθήναις τῇ 16/29 Δεκεμβρίου 2000

ΠΡΟΣ
Τόν Μακαριώτατον ᾿Αρχιεπίσκοπον ᾿Αθηνῶν καί Πάσης ῾Ελλάδος
κ. ΑΝΔΡΕΑΝ, Πρόεδρον τοῦ Δ.Σ. τοῦ ΙΦΣΚΑΕ.

ΣΧΕΤ.  ᾿Αριθμ. Πρωτ. 229/10(23)Δεκ. 2000 Πρόσκλησις..

Μακαριώτατε Πρόεδρε.
Εἰς ἀπάντησιν τοῦ ἀνωτέρω σχετικοῦ ὑπενθυμίζομεν τά ἐκκρεμοῦντα θέματα, τά ὁποῖα, ὅπως πολλάκις ἔχομεν γράψει, χρήζουν ἀμέσου ἀντιμετωπίσεως, καί μάλιστα πρό τῆς συγκλήσεως τῆς Γενικῆς Συνελεύσεως, καί ἀσφαλῶς πρό τοῦ ἐλέγχου τῆς Οἰκονομικῆς καί Διοικητικῆς Διαχειρίσεως, τό ὁποῖον πρέπει νά κληθῇ νά διενεργήσῃ ἡ ᾿Εξελεγκτική ᾿Επιτροπή. (῾Ορᾶτε ἔγγραφα 161/5/18-11-2000, 162/14-11-2000, 169/24-11-2000 καί τό ἀπό 28-11-2000)
α) Νά δοθῇ ἱκανοποιητική ἀπάντησις, διά ποίους λόγους δέν συνεκλήθη τό Δ.Σ. ἐπί ἕνδεκα μῆνες. καί διά ποίους λόγους ἀντεκατεστάθη ὁ ᾿Αντιπρόεδρος Σεβ. ᾿Αργολίδος κ. Παχώμιος μέ τόν παρανόμως ἐκλεχθέντα Σεβ.  Διαυλείας κ. ᾿Ανδρέαν.
β) Νά δοθῇ ἐντολή εἰς τόν μ, Μάξιμον νά προσκομίσῃ τούς φακέλλους μέ τάς δικογραφίας καί τάς δικαστικάς ἀποφάσεις ὅλων τῶν δικαστηρίων, χωρίς νά προβληθῇ καμμία ἀπό τίς γνωστές κωλυσιεργίες - προφάσεις, διότι ὁ μ. Μάξιμος, καί κατά τήν ίδίαν σας ὁμολογίαν, εἶναι ὁ ἀποκλειστικός ὑπεύθυνος διά τάς δικαστικάς ὑποθέσεις.
γ) Νά γίνῃ, ὅ,τι ἀκριβῶς ἀπεφάσισεν ἡ Γενική Συνέλευσις τοῦ ΙΦΣΚΑΕ τῆς 8/21-12-99, καί ἡ ὁποία ὁρίζει νά ἐνημερωθῇ ἐπαρκῶς ἡ ῾Ιερά Σύνοδος καί τό Δ.Σ.ἐπί τῶν δικαστικῶν ἀποφάσεων, προκειμένου νά ἀξιολογηθοῦν αὗται καί ἑρμηνευθοῦν δεόντως. ᾿Επιμένομεν, διότι καθ᾿ ἡμᾶς, αἱ δικαστικαί ἀποφάσεις εἶναι ἰδιαίτερα ἀποκαλυπτικαί ἐπί πολλῶν σοβαρῶν πραγμάτων πού συντελοῦνται κατά τῆς ᾿Εκκλησίας.
δ) Νά ὑπογραφῇ ἡ Πρᾶξις διά τό Πληρεξούσιον πρός τόν ῾Ιερομ. π. ᾿Αμφιλόχιον Ταμπουρᾶν, ὅπως ἀπεφάσισεν κατ᾿ ἐπανάληψιν τό Δ.Σ., καί ἡ ἰδία ἡ Γενική Συνέλευσις, μέ τήν παρατήρησιν ἐνταῦθα, ὅτι ἴσως εἶναι ἀργά πλέον, ὁπότε ἐγείρονται τεράστιαι ἠθικαί καί πραγματικαί νομικαί εὐθῦναι. Τό θέμα τῆς Κατερίνης ἐκρίνετο ὡς ἐπεῖγον ἤδη πρό ἐνός ἔτους!....
δ) ῎Αλλαι ἐντολαί τῆς Γενικῆς Συνελεύσεως πρός τό Δ.Σ., αἱ ὁποῖαι ἤδη ἐπεσημάνθησαν κατά τήν α' συνεδρίαν τῆς 30-10-2000, πρέπει νά δρομολογηθοῦν μέ εὐθύνη τοῦ Δ.Σ. (βλ. σχετικόν Πρακτικόν)
ε) Νά γίνῃ ἀπό τόν Ταμία, ὅπως ἐζητήθη, ἐνημέρωσις ἐπί τῶν οἰκονομικῶν τοῦ Συνδέσμου μέχρι καί σήμερον.
ζ) Νά παραδώσῃ τήν Οἰκονομικήν Διαχείρισιν τῶν Γραφείων ὁ κ. Δ. Κάτσουρας.
η)Νά προσκομισθῇ, ὅπως ἐζητήθη ἀπό τό Δ.Σ. κατά τήν συνεδρίαν τήν 9-11-2000 τό ἐπίσημον ἔγγραφον τῆς λύσεως τῆς συμβάσεως τοῦ κ. Κάτσουρα ὡς ὑπαλλήλου τοῦ ΙΦΣΚΑΕ, καί νά συνταχθῇ σχετική Πρᾶξις τοῦ Δ.Σ.
θ) Νά προσκομισθῇ, ἐπίσης, ὅπως ἀπεφασίσθη κατά τήν ἰδίαν συνεδρίαν τοῦ Δ.Σ., ὁ λογαριασμός τῶν χρεῶν πρός τό ΙΚΑ, λόγῳ καθυστερήσεως πληρωμῶν δι᾿ ἔνσημα παλαιοτέρων ἐτῶν, ὅπως καί τῶν μηνῶν ἀπό ᾿Απρίλιον ἐ.ἔ. μέχρι καί τῆς διακοπῆς τῆς Συμβάσεως, καί νά ἐξετασθῇ ἄν ὑπάρχουν εὐθῦναι, διότι δέν ἐγένετο ποτέ σχετική ἀναφορά ἐνημέρωσις εἰς τόν ἐργοδότην τοῦ κ. Κάτσουρα, πού εἶναι τό Δ.Σ. τοῦ ΙΦΣΚΑΕ.
η) Θέτομεν θέμα ἀμέσου ἀπαλλαγῆς τοῦ κ. Κάτσουρα  ἐκ τῆς θέσεως τοῦ Διευθυντοῦ. Τό Δ.Σ.τοῦ ΙΦΣΚΑΕ, ἀπό τόν ὁποῖον κατά μέγα μέρος, (κατά τό ἄρθρον 16 ` ζ καί ι), χρηματοδοτεῖται ὁ Κ.Γ.Ο,,  ἔχει λόγον καί δικαιοῦται νά εἰσηγηθῇ εἰς τήν ῾Ιεράν Σύνοδον διά τήν τελικήν ἀπόφασιν.
θ) Νά ἀνατεθῇ, χωρίς καμμίαν ἀναβολήν ὁ χειρισμός τῶν δικαστικῶν ὑποθέσεων εἰς τόν Αἰδεσ. π. Εύστάθιον Τουρλῆν, ὡς  τόν κατ᾿ ἐξοχήν ἁρμόδιον ὡς Νομικόν, καί ἀποδεδειγμένως ἱκανόν διά τάς δικαστικάς ὑποθέσεις.
ι) Νά σταλῇ ἔγγραφον εἰς τήν ᾿Εξελεγκτικήν ᾿Επιτροπήν διά νά διενεργήσῃ τόν ὑπό τοῦ Καταστατικοῦ προβλεπόμενον ἔλεγχον τῆς Οἰκονομικῆς καί Διοικητικῆς Διαχειρίσεως..
Αὐτά εἶναι, καθ᾿ ἡμᾶς, τά ἀμέσου προτεραιότητος κατεπείγοντα θέματα, τά ὁποῖα πρέπει νά ἀντιμετωπισυθοῦν πρό τῆς Γενικῆς Συνελεύσεως.
 ῾Ως πρός τήν Γενικήν Συνέλευσιν, τήν ὁποίαν ἀποκλειστικά καί μόνον ἀπαιτεῖτε, (διατί ἆραγε); αὕτη ἄνετα δύναται νά πραγματοποιηθῇ ἀμέσως μετά τάς ἑορτάς. Προτείνομεν ἐν προκειμένῳ τήν 6ην Φεβρουαρίου 2001.
Τό ἔγγραφον τοῦτο καταθέτω καί ἐξ᾿ ὀνόματος τῶν: ῾Ιερομ. π. ᾿Αμφιλοχίου καί τοῦ θεολόγου κ. ᾿Ελευθερίου Γκουτζίδη μελῶν τοῦ Δ.Σ.

᾿Ελάχιστος ἐν ᾿Επισκόποις
+ ῾Ο Μεσογαίας καί Λαυρεωτικῆς
Κήρυκος



Η ΥΠ’  ΑΡΙΘΜ.  ΠΡΩΤ.  161/ 5/ 28.10.2000
ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΝ
ΚΑΙ ΠΡΟΕΔΡΟΝ ΤΟΥ «ΙΦΣΚΑΕΓΟΧ»

ΓΝΗΣΙΑ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΜΕΣΟΓΑΙΑΣ ΚΑΙ ΛΑΥΡΕΩΤΙΚΗΣ
ΣΤΡΟΓΓΥΛΗ (ΣΤΑΜΑΛΑ) 194 00 Τ.Θ. 54  ΚΟΡΩΠΙ ΑΤΤΙΚΗΣ
ΤΗΛ. 210.6020176, 210.6021467, 210 2466057
                      
                   Α.Π.  161                            ᾿Εν ᾿Αθήναις τῇ 5/18 Νοεμβρίου 2000

ΠΡΟΣ
Τόν Μακαριώτατον ᾿Αρχιεπίσκοπον ᾿Αθηνῶν καί Πάσης ῾Ελλάδος
κ. ΑΝΔΡΕΑΝ, Πρόεδρον τοῦ Δ.Σ. τοῦ ΙΦΣΚΑΕ.

ΑΠΑΝΤΗΣΙΣ
εἰς τήν ὑπ᾿ ἀριθμ. 222/4/17-11-2000 πρόσκλησιν τοῦ Μακαριωτάτου
᾿Αρχιεπισκόπου καί Προέδρου τοῦ Δ.Σ. τοῦ ΙΦΣΚΑΕ κ. ᾿Ανδρέου.


Μακαριώτατε Πρόεδρε, πρόσχωμεν, ἵνα ὁ Χριστός εἴη ἐν τῷ μέσῳ ἡμῶν εἰς αὐτάς τάς πονηράς ἡμέρας πού διερχόμεθα.

᾿Απαντῶ ἀμέσως εἰς τήν ὑπ᾿ ἀριθμ. 222 Πρόσκλησιν ῾Υμῶν ἀπευθυνομένην "Πρός ἅπαντα τά μέλη τοῦ Διοικητικοῦ Συμβουλίου τοῦ ΙΦΣΚΑΕ" τήν ὁποίαν δέν ἔχω λάβει. Μόλις σήμερον Σάββατον 5/18 Νοεμβρίου τήν ἤκουσα τηλεφωνικῶς ἀπό τόν κ. ᾿Ελευθ. Γκουτζίδη, ὁ ὁποῖος, ὡς μοί ἐδήλωσεν, τήν ἔλαβε τήν 10ην βραδυνήν τῆς χθές 4/17 Νοεμβρίου διά χειρός κ. Γ. Ντοῦζα..
Μακαριώτατε Πρόεδρε καί ἐν Χριστῷ πρεσβύτερε ᾿Αδελφέ καί Συλλειτουργέ, θά Σᾶς ἀπαντήσω καί ὡς Πρόεδρον τοῦ Δ.Σ. τοῦ ΙΦΣΚΑΕ, καί ὡς Προκαθήμενον,  καί ὡς Πνευματικό μου Πατέρα. Θά σᾶς ἀπαντήσω, ὅμως καί μέ τήν γλῶσσα τῆς ᾿Αληθείας καί τῆς ᾿Αγάπης τοῦ Χριστοῦ.
Καί ἡμεῖς προσωπικῶς, ἀλλά καί οἱ ἐν Χριστῶ ἀδελφοί ῾Ιερομ. π. ᾿Αμφιλόχιος καί θεολόγος κ. ᾿Ελευθέριος Γκουτζίδης, τούς ὁποίους ἐκπροσωπῶ καί ἐκφράζω, εἴμεθα σφόδρα λυπημένοι καί ἀπαγοητευμένοι. Πενθοῦμε καί θρηνοῦμε διά τό κατάντημά μας, διότι περί "κατάντιας" πρόκειται. Διά τετάρτην φοράν μᾶς "σύρετε" εἰς συνεδρίασιν, (διά γραπτῆς προσκλήσεως αὐτήν τήν φοράν), ἐνῶ, ὅπως προκύπτει ἐξ αὐτῆς, δέν προτίθεσθε καί πάλιν νά ἱεραρχηθοῦν τά θέματα καί νά ἐξετασθοῦν κατά σειράν ἀντικειμενικῆς προτεραιότητος. Διαφαίνεται, ὅτι δέν προτίθεσθε καί πάλιν νά εὑρίσκεται τό Δ.Σ. μέσα εἰς τά πλαίσια τοῦ Καταστατικοῦ καί τῶν Νόμων.
Δέν θέλουμε νά ἀρνηθοῦμε τήν πρόσκλησιν, ἀλλά πιστεύομεν, ὅτι δέν ἐνδείκνυται νά συνεδριάσῃ τό Δ.Σ. πρίν συναντηθῶμεν ἐπί ἄλλης βάσεως, ἤτοι τῆς συγγνώμης, τῆς ἀγάπης, τῆς εἰλικρινείας, ὥστε νά ἐπανεύρωμεν τήν ἀμοιβαίαν ἐμπιστοσύνην. Πέραν αὐτοῦ ἡ πρόσκλησις, τήν ὁποίαν ὑπεγράψατε, θά μοί ἐπιτραπῇ νά πῶ, ὅτι ἀποτελεῖ πρόκλησιν, διότι δέν συμβάλλει εἰς τήν "ἐκτόνωσιν τῆς "τεταμένης ἀτμοσφαίρας", ἀλλά ἐντείνει αὐτήν καί ἀπειλεῖ καί νέα "ἐπεισόδια", καί αὐτό θά σᾶς τό ἀναλύσω εἰς τήν συνέχεια ἐν πάσῃ εἰλικρινείᾳ.
Α'

Τήν "τεταμένην ἀτμόσφαιραν" πού ἀναφέρει ἡ πρόσκλησις, (ἡ ὁποία ὄντως ἐπεκράτησε καί εἰς μεγάλον μάλιστα βαθμόν), ἔπρεπε, ἔστω  διά μιᾶς  ἤ δύο φράσεων, νά τήν προσδιωρίζατε, ὥστε νά φαίνεται πόθεν καί διατί προεκλήθη. Διά τοῦτο εἴμεθα ὑποχρεωμένοι, νά διευκρινίσωμεν ἡμεῖς πόθεν καί διατί προέκυψεν, ὄχι ἀντιδικοῦντες, ἀλλά διά νά μή παραμείνῃ αὐτή, ἤ, εἰς τό ἄμεσον μέλλον νά μή δημιουργηθῇ πάλιν "τεταμένη ἀτμόσφαιρα", Καί λέγομεν, ὅτι αὕτη δυστυχῶς προῆλθεν ἐκ τῆς παρανομίας, τήν ὁποίαν, ἡ ἀγαπητή καί λίαν σεβαστή Μακαριότης σας, ἐπεβάλατε ἐπί ὅλων τῶν θεμάτων, ἤτοι:
α) Παρανόμως καί μέ αὐθαίρετον τρόπον, χωρίς νά λάβετε ὑπ᾿ ὄψιν, οὔτε τήν ἔνστασίν μας,, οὔτε τό Καταστατικόν, ἐπεβάλατε, διά δευτέραν φοράν, τήν παρουσίαν εἰς τό Δ.Σ. τοῦ Σεβ/του ᾿Επισκόπου Διαυλείας κ. ᾿Ανδρέου, ἐν γνώσει σας, ὅτι παρανομεῖτε. ᾿Επιμείνατε, ὅμως, παρά τάς ἐνστάσεις, διότι τό ἀπήτησαν οἱ σύμβουλοί σας καί ἡ σκευωρία, ἡ ὁποία εἶχεν ἀρχιτεκτονηθεῖ, καί ἔτσι προεκαλέσατε τήν "τεταμένην ἀτμόσφαιραν". ᾿Ιδού τί προβλέπει τό Καταστατικόν διά τοῦ ὑπ᾿ ἀριθμ. 11 ἄρθρου: "Τά ἀναπληρωματικά μέλη καλύπτουν κατά τήν σειράν τῆς ἐκλογῆς των ἐν ταῖς ἀρχαιρεσίαις τά δημιουργηθησόμενα κενά λόγῳ θανάτου, παραιτήσεως, ἤ καθ᾿ οἱονδήποτε τρόπον ἀπομακρύνσεως τῶν ἐνεργῶν μελῶν τοῦ Δ.Σ.". Σᾶς τό λέγαμε. ἀλλά δέν θελήσατε νά ἀκούσετε Μακαριώτατε, καί ἔτσι δημιουργήσατε τήν "τεταμένην ἀτμόσφαιραν".
β) ῎Οχι, ὅμως, μόνον ἡ  παράνομος παρουσία, ἀλλά καί ἡ ἀχαρακτήριστος, προκλητική καί ἀπαράδεκτος συμπεριφορά τοῦ Σεβ/του Διαυλείας κ. ᾿Ανδρέου, ὁ ὁποῖος, ὅσον καί ἄν, ὡς πιστεύομεν, ἔχει παρασυρθεῖ καί ἔχει πιεσθεῖ νά διαδραματίσῃ αὐτόν τόν ἄχαρι ρόλον, καθ᾿ ἡμᾶς, παραμένει ἕνας ἀπό τούς ἠθικούς καί πραγματικούς αὐτουργούς τοῦ δράματος πού ἐπαίχθη εἰς τάς δύο τελευταίας συνεδριάσεις τοῦ Δ.Σ., ἤτοι τῆς 9-11-2000, καί αὐτῆς τῆς 14-11-2000. Αὐτοῦ ἡ παράνομος παρουσία, καί ἡ ἀχαρακτήριστος, ὡς εἴπομεν, συμπεριφορά, ἐδημιούργησε τήν "τεταμένην ἀτμόσφαιραν". Λυπούμεθα, ἀλλ᾿ ὁ ἐν Χριστῷ ἀδελφός καί συλλειτουργός μας Σεβ/τος κ. ᾿Ανδρέας πρέπει νά ἀποκαταστήσῃ τόν ῾Εαυτόν του, ὅπως ἁρμόζει εἰς ᾿Επίσκοπον, ὁ ὁποῖος ὑπέπεσεν εἰς τοιαῦτα ἀδικήματα.
γ) ῾Η ἄρνησίς σας νά μᾶς δώσετε τόν λόγον, ὥστε νά διατυπωθῇ ἔνστασις ἐπί τῆς διαδικασίας, ἀλλά καί ἡ παρεμπόδισις καί ἀφαίρεσις τοῦ λόγου, ὅταν ἐπεχειρήθη νά διατυπώσωμεν τήν σοβαράν ἔνστασίν μας, ὤξυναν τήν ἀτμόσφαιραν. ᾿Επίσης ἡ συμπεριφορά τοῦ Σεβ. κ.᾿Ανδρέου, ὁ ὁποῖος ἠγνόησε καί ἐπίμονα καί ψυχρά περιεφρόνησε, τόν Συνεπίσκοπόν του, καί Γενικόν Γραμματέα τοῦ Συνδέσμου, καί δύο ἀξιοσέβαστα, καί ἱδρυτικά μάλιστα μέλη αὐτοῦ,  καί Σᾶς ὑπηγόρευεν, ἰστάμενος συνεχῶς πάνω ἀπό τό κεφάλι Σας, τί θά πῆτε καί τί θά ἀποφασίσετε, συνεπικουρούμενος καί ἀπό τά ἄλλα δύο μέλη, ἤτοι τόν αἰδεσιμώτατον ῾Ιερέα π. Δημήτριο Τσαρκατζόγλου καί τόν Παν/τον ῾Ιερομόναχον π. ᾿Ανανία, (ὁ ὁποῖος, ἄν δέν ἀπατῶμαι, μοί ἐφαίνετο ὅτι ἐχειρίζετο κάποιο μαγνητόφωνο στόν σάκκο πού κρατοῦσε), αὐτά εἶναι πού προκάλεσαν τήν "τεταμένην ἀτμόσφαιραν". ῾Ο ἐν λόγῳ ᾿Επίσκοπος, ὁ ὀποῖος προσῆλθεν, ὡς εἴπομεν ΠΑΡΑΝΟΜΑ, καί ὡς ἀπεσταλμένος τῶν σκευωρῶν τῆς ὅλης ὑποθέσεως, κατ᾿ οὐσίαν ἔσχισε τό Δ.Σ. εἰς δύο μέρη, καταργήσας τό ἤμισυ τῶν μελῶν αὐτοῦ.
δ) Τήν "τεταμένην ἀτμόσφαιραν" προεκάλεσεν ἡ ἄρνησις ῾Υμῶν νά ἀναγνωσθοῦν, νά ἐγκριθοῦν καί νά ὑπογραφοῦν τά Πρακτικά τῶν προηγουμένων δύο συνεδριάσεων. Τήν προεκάλεσεν ἡ αὐταρχική ἀπάντησις ῾Υμῶν: "Δέν ὑπογράφωμεν τίποτε, μόνον θά ὁρίσουμε τήν ἡμερομηνία τῆς Γ.Σ.". Καί δέν ἀνεγνώσθησαν, δέν ὑπεγράφησαν τά Πρακτικά, ἀλλά καί τήν ἐξουσιοδότησιν διά κάποιο ἐπεῖγον Πληρεξούσιον ἀρνηθήκατε νά τό ὑπογράψετε, καί μάλιστα τό ἀπωθήσατε περιφρονητικά πρός τό μέρος μου, ὅταν σᾶς τό προσεκόμισα
῾Η "τεταμένη ἀτμόσφαιρα", λοιπόν, προεκλήθη ἀπό ῾Υμᾶς, Μακαριώτατε, καί τόν Σεβ. ᾿Επίσκοπον κ. ᾿Ανδρέαν, διότι κατελύσατε τήν Καταστατικήν τάξιν διαπράξαντες πλῆθος παρανομιῶν. Τήν προεκάλεσεν ἡ αὐταρχικότης, ἡ ἰταμότης, ὁ "παποκαισαρισμός", καί ἡ ψυχρή καί ἄκρως προκλητική συμπεριφορά τοῦ Σεβ/του ἐν Χριστῷ ἀδελφοῦ κ. ᾿Ανδρέου.
Β

Γράφει ἡ πρόσκλησις, τελείως ἀορίστως, περί "δημιουργηθέντων ἐπεισοδίων" εἰς βάρος τοῦ Προέδρου. Οἱ "σκληροτράχηλοι καί ἀπερίτμητοι τῇ καρδίᾳ" συντάκται καί αὐτοῦ τοῦ κειμένου σας, συνεχίζουν νά ἀσεβοῦν κατά τῆς Μακαριότητός σας, νά φθείρουν αὐτήν, καί ὡς κακός "ἰός" νά κατατρώγουν τήν ψυχοσωματικήν Σας ὑπόστασιν. ᾿Επειδή, μέσω τῆς προσκλήσεώς Σας, οἱ συντάκται ἀορίστως θέλουν νά περάσουν τό κακόηθες μήνυμα, ὅτι δῆθεν ἔγιναν ἐπεισόδια εἰς βάρος τοῦ Προσώπου σας, εἴμεθα ὑποχρεωμένοι νά διαφωτίσωμεν καί νά ἀποκαλύψωμεν τήν κακοήθεια τῶν σκευωρῶν καί ὡς πρός αὐτό τό σημεῖον. Καί λέγομεν, ὅτι κανένα ἐπεισόδιο, ἀπό ὅσα ἐνδεχομένως ἐπεδίωξαν νά προκαλέσουν, διά νά τό παρουσιάσουν ὡς προκληθέν ὑφ᾿ ἡμῶν εἰς βάρος τοῦ Προέδρου, δέν ἐσημειώθη. ᾿Οφείλω καί ἐδῶ νά εἴμαι ἀναλυτικός καί σαφής:
α) ῾Ως "ἐπεισόδιον κατά τοῦ Προέδρου" ἀπεπειράθη νά χαρακτηρίσῃ ὁ Αἰδ/τος π. Δημήτριος μία συνήθη αὐθόρμητον καί εἰλικρινῆ ἔκφρασιν ἀγωνίας, πόνου καί ἀγάπης τοῦ θεολόγου ᾿Ελευθερίου Γκουτζίδη, ὁ ὁποῖος ὅταν ὡλοκληρώσατε τάς πραξικοπηματικάς καί ληστρικάς σας διαδικασίας, καί ἀπεφασίσατε παράνομα ὅ,τι ἀπεφασίσατε, (εἶναι ὅλα ἄκυρα ὡς παράνομα καί ἐπισύρουν τεραστίας εὐθύνας), τότε ἠγέρθη (ὁ κ. Γκουτζίδης), ἦλθε πλησίον σας, ἔσκυψε, καί μέ τήν ἰδιαίτερη οἰκειότητα πού σᾶς συνδέει 40 χρόνια, διακριτικά ἔθεσε τήν ἀριστεράν χεῖράν του ἐπί τῶν ὥμων σας, καί τήν δεξιάν ἐπί τοῦ στήθους σας, καί σᾶς εἶπε: "Μακαριώτατε αὐτές τίς ἀντικανονικότητες, αὐτές τίς παρανομίες πού κάνετε, αὐτές τίς ὑπογραφές πού βάλατε, ἐδῶ κρέμονται μέ τά ἐγκόλπιά σας. Προσέξτε νά μή γίνουν θηλειά καί σᾶς πνίξουν. Σᾶς καταφάγανε, Μακαριώτατε, μέχρι μυελοῦ ὀστέων". ᾿Επανῆλθε κανονικά εἰς τήν θέσιν του, καί τότε ἔλαβε τό μήνυμα ὁ αἰδ/τος π. Δημήτριος, ὁ ὁποῖος μέ τεχνητή δυνατή φωνή, σήκωσε τά χέρια του, ἔπιασε τήν κεφαλήν του καί "ἀπεγνωσμένα", μέ ὅση δύναμι εἶχε, ἐκραύγασε: "Τόν εἴδατε τράβηξε τόν Μακαριώτατο ἀπό τά γένεια" ῏Ηταν τόσο ἰσχυρή  ἡ φωνή πού...ἀκούστηκε μέχρι τήν Κερατέα... μέχρι τόν ῞Αγιο Μόδεστο...Δηλαδή ἡ θύρα τῆς αἰθούσης ἦτο ἀνοικτή...ἡ "ὀμάδα κρούσεως" ἦτο στό διάδρομο, τά τηλέφωνα ἦσαν σέ ἀνοικτή γραμμή μέ τόν ἅγιο Μόδεστο καί ἔτσι ἄρχισαν νά μεταδίδωνται οἱ σκευωρίες πρός πᾶσαν κατεύθυνσιν: "Τρέξτε θά σκοτώσουν τόν ᾿Αρχιεπίσκοπο...δέρνουν τόν ᾿Αρχιεπίσκοπο καί τόν π. Δημήτριο..." κλπ. (πρός ἐπωνύμους ταῦτα), ἐνῶ ἡ ἀδελφή Δέσποινα ἀπό τόν ἄγιο Μόδεστο διεβεβαίωνε τοῦ "λόγου τό ἀληθές", διότι, ὡς πάλιν ἡ ἰδία διεβεβαίωσεν, αὐθωρεί ἐπληροφορεῖτο, διότι εἶχεν ἰδικούς της ἀνθρώπους, πού παρακολουθοῦσαν!!! Κατάντημα Μακαριώτατε!!! Αὐτά τά ἐπεισόδια ἐννοεῖ τό ἔγγραφον τῆς προσκλήσεώς σας; ῾Υπενθυμίζω, ὅτι, ὅταν ὁ Αἰδ. π. Δημήτριος ἔβγαλε ἐκείνη τήν "ἀπεγνωσμένη" δυνατή κραυγή, ὁ κ. Γκουτζίδης κατήγγειλε ἀμέσως καί ἐν ἀγανακτήσει  ἐχαρακτήρισεν ὡς κακοήθειαν τήν πρᾶξιν αὐτήν τοῦ π. Δημητρίου. Τήν ἰδίαν στιγμήν ἦλθε πάλιν πλησίον σας καί ἐνῶ εἴσασθε ὄρθιος, ἐπανέλαβε τήν ἰδίαν χειρονομίαν οἰκειότητος, καί σᾶς ἠρώτησεν: "Μακαριώτατε προηγουμένως σᾶς τράβηξα τά γένεια;", καί σεῖς ρητά ἀπαντήσατε: "ΟΧΙ"....Λοιπόν εἶναι ταῦτα κατά Θεόν, ἤ εἶναι κακοήθειες καί σκευωρίες;
β) ᾿Απειλήθησαν, ὅμως, ἐπεισόδια, Μακαριώτατε, ὅταν ἀμέσως μετά τήν λῆξιν τῶν ἐργασιῶν πού ἐκηρύξατε μέ τήν δῆθεν πλειοψηφίαν σας, σᾶς εἴπομεν ὅτι ἡμεῖς δέν τελειώσαμε, θά συνεχίσωμεν καί θά ἐκτιμήσωμεν τήν κατάστασιν καί πλέον θά σταθμίσωμεν τάς περαιτέρω ἐνεργείας μας. ᾿Απαιτήσατε δυναμικά νά ἀποχωρήσωμεν καί ἡμεῖς τό ἠρνήθημεν. Τήν ὥραν ἐκείνην εἰσέβαλεν ἔξαλλος καί προκλητικός ὁ πενθερός τοῦ ῾Ιερέως π. Δημητρίου, κ. Εὐάγγελος ᾿Αποστολόπουλος, ὁ ὁποῖος ἀπεπειράθη καί μέ λόγια καί μέ χειρονομίες νά βγάλη ἔξω ἀπό τήν αἴθουσα τῆς συνεδριάσεως τόν κ. Γκουτζίδη. Αὐτό ἦταν πράγματι ἕνα ἀπειλητικό ἐπεισόδιο. Ποῖος ἔφερε τόν κ. ᾿Αποστολόπουλο; Ποῖος τόν ἐνεθάρρυνε; Μέ ποῖον δικαίωμα ἐνήργησε ταῦτα κατά καταξιωμένου ἱδρυτικοῦ μέλους τοῦ ΙΦΣΚΑΕ; Μέ ποῖον δικαίωμα εἰσῆλθεν εἰς τήν αἴθουσαν τῆς συνεδριάσεως καί κατεφέρθη κατά μέλους τοῦ Δ.Σ.;
γ) ᾿Επεισόδιον ἠπειλήθη, Μακαριώτατε, καί ὅταν, ἀφοῦ πρός στιγμήν ἀπεχωρήσατε, ἐπανήλθατε εἰς τήν αἴθουσαν καί ἰταμώτατα καί δυναστικώτατα μᾶς διατάξατε νά ἐξέλθωμεν καί ὅτι θά κλειδώσετε τήν αἴθουσα. Τότε, ἀφοῦ ἐγώ σᾶς ἠρώτησα "Ποίους βγάζετε ἔξω Μακαριώτατε",  ὁ κ. Γκουτζίδης ἠναγκάσθη νά σᾶς εἴπῃ, ὅτι θά ζητήσῃ τήν ἐπέμβασιν τῆς ᾿Αστυνομίας, ἡ δέ Μακαριότης σας ἀντιδράσατε μέ τήν δήλωσιν: "᾿Εγώ θά καλέσω τήν ᾿Αστυνομία". Καί σᾶς ἀπήντησε: "Σᾶς εὐχαριστῶ, καλέστε την νά μᾶς βγάλῃ" καί ἀποχωρήσατε. Αὐτά εἶναι τά ἐπεισόδια, Μακαριώτατε ἅγιε Πρόεδρε καί Πατέρα μας.
Σᾶς ἀποκαλύπτουμε, Μακαριώτατε, ὅτι ὅλη ἡ σκοπιμότητα αὐτῆς τῆς ἐγγράφου Προσκλήσεώς σας ἦτο νά ἐπικυρώσῃ τήν σκευωρίαν, ὅτι "ἐτράβηξαν τά γένεια τοῦ ᾿Αρχιεπισκόπου"., "Δέρνουν τόν ᾿Αρχιεπίσκοπο", "Τρέξτε νά σώσετε τόν ᾿Αρχιεπίσκοπο", "Γίνονται ἐπειδόσια στά Γραφεῖα", μέ τήν ὀποία σκευωρία, ὅπως πληροφορούμεθα, ἐδηλητηριάσθησαν ἤδη πολλαί ψυχαί ἀνά τό Πανελλήνιον, καί εἰς τό ἐξωτερικόν,  καί τοῦτο μέσα στήν εὐρύτερη ἐκστρατεία νά συκοφαντηθῇ ὁ θεολόγος κ. ᾿Ελευθέριος Γκουτζίδης, μετά τήν διά τοῦ τύπου, ἤτοι τοῦ Κ.Γ.Ο., ἐπιχειρηθεῖσαν ἀνόσιον πρᾶξιν.
Γ

Διεσκεδάσθη ὀλίγον ἡ λύπη μας μέ τήν είς τό ἴδιο κείμενο εἰλικρινῆ δήλωσιν - ὁμολογίαν Σας, ὅτι ἡ παρουσία τοῦ Σεβ. Διαυλείας εἰς τό Δ.Σ. ἦτο παράνομος καί ἀντίθετος πρός τό Καταστατικόν.  Μάλιστα, αὐτή ἦτο ἡ αἰτία καί ἠ ἀφορμή τοῦ κακοῦ, διό καί πρέπει νά ὁλοκληρωθῇ ἡ θεραπεία αὐτοῦ τοῦ κακοῦ, ὅπως ἀπαιτεῖ τό ἴδιο. ῎Ητοι:
Νά ζητηθῇ συγγνώμη, διότι σκοπίμως δέν εἰδοποιήθη καί δέν προσεκλήθη καί δέν παρέστη τό μέλος καί ᾿Αντιπρόεδρος τοῦ Δ.Σ., ὁ Σεβ/τος ᾿Αργολίδος κ. Παχώμιος, κατά τήν πρώτην συνεδρίαν τοῦ Δ.Σ.τῆς 30-10-2000. ῾Η πρᾶξις - παράλειψις αὐτή ἀποτελεῖ μέρος τοῦ σχεδίου τῆς σκευωρίας. Δέν ἐκλήθη, ὅπως ἐδηλώσατε, καί κατά τήν β' συνεδρίαν τοῦ Δ.Σ. τῆς 9-11-2000, ἐνῶ καί ἠμποδίσθη νά προσέλθῃ κατά τήν γ' συνεδρίαν τοῦ Δ.Σ. τῆς 14-11-2000. Τοῦτο δέ προκειμένου νά ἔλθῃ, ἀντ᾿ Αὐτοῦ, καί πάλιν ὁ Σεβ. Διαυλείας κ. ᾿Ανδρέας, καί νά ὁλοκληρώσῃ τήν σκευωρίαν. ῞Ολα αὐτά διότι ἔτσι ἀπεφασίσθη ἀπό τό περιβάλλον σας καί τούς συμβούλους σας, οἱ ὁποῖοι, ὡς ἀδίστακτοι καί ἀνάλγητοι σᾶς καταδυναστεύουν... Αὐτά σᾶς τά εἴπαμε καί κατά τήν β' καί κατά τήν γ' συνεδρίαν καί παρακαλῶ νά θυμηθῆτε τήν ὅλην ἀντίδρασιν σας καί συμπεριφοράν. 
Δ
῾Ως πρός τά θέματα πού προτείνετε, δέν θά θέλαμε νά διαφωνήσουμε, ἀλλά καί πάλιν σᾶς δηλώνουμε ἐγγράφως, ὅτι προηγοῦνται ἄλλα θέματα, τά ὁποῖα εἶναι ἀμέσου προτεραιότητος, καί ἀπαιτοῦν κατεπείγουσαν ἀντιμετώπισιν, δεδομένου, ὅτι ἐπειδή δέν συγκαλέσατε τό Δ.Σ. ἐκκρεμοῦν ἀνεπίτρεπτα ἐπί ἕνδεκα ὁλοκλήρους μῆνες.
Καθ᾿ ἡμᾶς εἶναι ἀδιανόητον νά συγκληθῇ νέα Γενική Συνέλευσις, ὅταν τίποτε δέν ἐνεργήσαμε ὡς Δ.Σ. ἀπό ὅσα ἐνετάλθημεν ὑπό τῆς τελευταίας Γενικῆς Συνελεύσεως τῆς 8/21-12-99. Πρέπει νά ἐξετασθοῦν, ὅπως ἐτέθησαν τά θέματα κατά τήν α' συνεδρίαν τοῦ Δ.Σ. τῆς 30-10-2000 καί νά ληφθοῦν ἀνάλογοι ἀποφάσεις. Συγκεκριμένα προηγοῦνται τά θέματα:
α) Νά δώσετε ἱκανοποιητικήν ἀπάντησιν διά ποίους λόγους δέν συνεκαλέσατε τό Δ.Σ. ἐπί ἕνδεκα μῆνες, χωρίς ὑπεκφυγές καί μηχανισμούς ἀτυχοῦς ἀμύνης, ἤ μεταφορά εὐθυνῶν εἰς ἄλλους, ἀλλά νά ἀποκαλύψετε ὡς ᾿Αρχιερεύς τήν ἀλήθεια, δηλαδή διά ποίους λόγους ἕνα χρόνο ἐσημειώθη αὐτή ἡ παρανομία κατά τοῦ ΙΦΣΚΑΕ, ἡ ὀποία ὅμως ἀντανακλᾶ καί εἰς τό ἔργον τῆς ᾿Εκκλησίας. Διατί ἔγινε τοῦτο, ὅταν γνωρίζετε, ὅτι κατά τό Καταστατικόν (ἄρθρον 13 ` β καί 16 ` α) τό Δ.Σ. συγκαλεῖται κανονικά καί νόμιμα κάθε μῆνα ὑπό τοῦ Προέδρου. Νά ἀποκαλύψετε ὑπό ποίων ἠμποδίσθητε καί διά ποίους λόγους. ῾Ημεῖς, ὅπως ἀντιλαμβάνεσθε, τούς γνωρίζομεν, ἀλλά πρέπει ἡ Μακαριότης σας πρός τό συμφέρον τῆς᾿Εκκλησίας καί τό ἰδικόν Σας νά φέρετε εἰς φῶς τά πάντα. Διατί ἐπίσης τόση βία διά ἀλλεπάλληλα συμβούλια,  μετά ἀπό 11 μῆνες σκοπίμου ἀδρανείας, διατί αὐτή ἡ "τεταμένη ἀτμόσφαιρα", τά "ἐπεισόδια", οἱ "παρανομίες", ὁ "παποκαισαρισμός" κλπ., καί ἐν τέλει στημένες σκευωρίες πρός κατασυκοφάντησιν;
β) Νά δοθῇ ἐντολή εἰς τόν μ, Μάξιμον νά προσκομίσῃ τούς φακέλλους μέ τάς δικογραφίας καί τάς δικαστικάς ἀποφάσεις ὅλων τῶν δικαστηρίων, χωρίς νά προβληθῇ καμμία ἀπό τίς γνωστές κωλυσιεργίες - προφάσεις, διότι ὁ μ. Μάξιμος, καί κατά τήν ίδίαν σας ὁμολογίαν, εἶναι ὁ ἀποκλειστικός ὑπεύθυνος διά τάς δικαστικάς ὑποθέσεις. Νά γίνῃ, ὅπως ἀκριβῶς ἀπεφάσισεν ἡ Γενική Συνέλευσις τοῦ ΙΦΣΚΑΕ τῆς 8/21-12-99, καί ἡ ὁποία ὁρίζει νά ἐνημερωθῇ ἐπαρκῶς ἡ ῾Ιερά Σύνοδος καί τό Δ.Σ.ἐπί τῶν δικαστικῶν ἀποφάσεων, προκειμένου νά ἀξιολογηθοῦν αὗται καί ἑρμηνευθοῦν δεόντως. ᾿Επιμένομεν, διότι καθ᾿ ἡμᾶς, αἱ δικαστικαί ἀποφάσεις εἶναι ἰδιαίτερα ἀποκαλυπτικαί ἐπί πολλῶν σοβαρῶν πραγμάτων πού συντελοῦνται κατά τῆς ᾿Εκκλησίας.
γ) Νά ὑπογραφῇ ἡ Πρᾶξις διά τό Πληρεξούσιον πρός τόν ῾Ιερομ. π. ᾿Αμφιλόχιον Ταμπουρᾶν, ὅπως ἀπεφάσισεν κατ᾿ ἐπανάληψιν τό Δ.Σ., καί ἡ ἰδία ἡ Γενική Συνέλευσις, μέ τήν παρατήρησιν ἐνταῦθα, ὅτι ἴσως εἶναι ἀργά πλέον, ὁπότε ἐγείρονται τεράστιαι ἠθικαί καί πραγματικαί νομικαί εὐθῦναι. Τό θέμα τῆς Κατερίνης ἐκρίνετο ὡς ἐπεῖγον ἤδη πρό ἐνός ἔτους!....
δ) ῎Αλλαι ἐντολαί τῆς Γενικῆς Συνελεύσεως πρός τό Δ.Σ., αἱ ὁποῖαι ἤδη ἐπεσημάνθησαν κατά τήν α' συνεδρίαν τῆς 30-10-2000, πρέπει νά δρομολογηθοῦν μέ εὐθύνη τοῦ Δ.Σ.
ε) Νά γίνῃ ἀπό τόν Ταμία, ὅπως ἐζητήθη, ἐνημέρωσις ἐπί τῶν οἰκονομικῶν τοῦ Συνδέσμου μέχρι καί σήμερον..
στ) Νά παραδώσῃ τήν Οἰκονομικήν Διαχείρισιν ὁ κ. Δ. Κάτσουρας.
στ) Νά προσκομισθῇ, ὅπως ἐζητήθη ἀπό τό Δ.Σ. κατά τήν συνεδρίαν τήν 9-11-2000 τό ἐπίσημον ἔγγραφον τῆς λύσεως τῆς συμβάσεως τοῦ κ. Κάτσουρα ὡς ὑπαλλήλου τοῦ ΙΦΣΚΑΕ, καί νά συνταχθῇ σχετική Πρᾶξις τοῦ Δ.Σ. Νά προσκομισθῇ, ἐπίσης, ὅπως ἀπεφασίσθη κατά τήν ἰδίαν συνεδρίαν τοῦ Δ.Σ., ὁ λογαριασμός τῶν χρεῶν πρός τό ΙΚΑ, λόγῳ καθυστερήσεως πληρωμῶν δι᾿ ἔνσημα παλαιοτέρων ἐτῶν, ὅπως καί τῶν μηνῶν ἀπό ᾿Απρίλιον ἐ.ἔ. μέχρι καί τῆς διακοπῆς τῆς Συμβάσεως, καί νά ἐξετασθῇ ἄν ὑπάρχουν εὐθῦναι, διότι δέν ἐγένετο ποτέ σχετική ἀναφορά ἐνημέρωσις εἰς τόν ἐργοδότην τοῦ κ. Κάτσουρα, πού εἶναι τό Δ.Σ. τοῦ ΙΦΣΚΑΕ. ῾Υπενθυμίζω, ὅτι τό προηγούμενον ἔτος είς ὅλα τά Δοικητικά Συμβούλια διεμαρτυρηρήθημεν διά τό ἀπαράδεκτον ταύτην οἰκονομικήν ἀκαταστασίαν (ἀδιαφάνειαν) καί δέν ἐλαμβάνετο ὑπ᾿ ὄψιν. Σημειωθήτω, ὅτι ὁ κ. Κάτσουρας, κατά ἐπανειλημμένας δηλώσεις του "συνειργάζετο" μεθ᾿ ἡμῶν ἐπί τῇ βάσει:"᾿Εγώ δέν εῖμαι κανενός ὑπάλληλος. Προϊστάμενο ἔχω τόν ᾿Αρχιεπίσκοπο", εἰς ἐπιστολήν του δέ πρός ἐμέ ἔγραψεν, ὅτι ὡς Διευθυντής δέν ἐποπτεύεται ἀπό κανένα, καί εἶναι ἀληθές, ὅτι οὐδέποτε ἀνεγνώρισε οὔτε Συντακτικήν, οὔτε αὐτήν τήν ᾿Εποπτεύουσαν ᾿Επιτροπήν τοῦ "Κήρυκος"..
η) Θέτομεν θέμα ἀμέσου ἀπαλλαγῆς τοῦ κ. Κάτσουρα ἐκ τῆς θέσεως τοῦ Διευθυντοῦ. Τό Δ.Σ.τοῦ ΙΦΣΚΑΕ, ἀπό τόν ὁποῖον κατά μέγα μέρος, (κατά τό ἄρθρον 16 ` ζ καί ι), χρηματοδοτεῖται ὁ Κ.Γ.Ο,,  ἔχει λόγον καί δικαιοῦται νά εἰσηγηθῇ εἰς τήν ῾Ιεράν Σύνοδον διά τήν τελικήν ἀπόφασιν.
θ) Νά ἀνατεθῇ, χωρίς καμμίαν ἀναβολήν ὁ χειρισμός τῶν δικαστικῶν ὑποθέσεων εἰς τόν Αἰδεσ. π. Εύστάθιον Τουρλῆν, ὡς  τόν κατ᾿ ἐξοχήν ἁρμόδιον ὡς Νομικόν, καί ἀποδεδειγμένως ἱκανόν διά τάς δικαστικάς ὑποθέσεις.
Αὐτά εἶναι, καθ᾿ ἡμᾶς, τά ἀμέσου προτεραιότητος κατεπείγοντα θέματα. ῾Ως πρός τήν Γενικήν Συνέλευσιν, τήν ὁποίαν ἀποκλειστικά καί μόνον ἀπαιτεῖτε, (διατί ἆραγε); αὕτη ἄνετα δύναται νά πραγματοποιηθῇ ἀμέσως μετά τάς ἑορτάς, συνδυαζομένη καί μέ τάς ᾿Αρχαιρεσίας, προκειμένου νά μήν ἔρχωνται δύο φορές εἰς τάς ᾿Αθήνας τά μέλη τοῦ ΙΦΣΚΑΕ.
Κατόπιν ὅλων αὐτῶν ἡμεῖς φρονοῦμεν, ὅτι ἐκ τῶν πραγμάτων εἶναι δύσκολον καί ἴσως χωρίς νόημα, νά συνεδριάσωμεν τήν προσεχῆ Δευτέραν, δηλαδή νά ἑτοιμασθῇ Συμβούλιον μέσα εἰς ἔνα Σαββατοκύριακον, καί μάλιστα ὑφ᾿ ἅς συνθήκας διατελοῦμεν.
Προτείνομεν νά προηγηθῇ μία προσωπική ἐπικοινωνία διά νά ὁμιλήσωμεν ἐλεύθερα, νά ἀποκατασταθῇ ἡ ἀγάπη καί ἡ ἐμπιστοσύνη, αἱ ὁποῖαι θεωροῦνται ὑφ᾿ ἡμῶν, ὡς βασικαί προϋποθέσεις διά νά συνεδριάσωμεν, ὡς Διοικητικόν Συμβούλιον. Παράλληλα θά δοθῇ ὁ εὔλογος χρόνος, ὥστε νά γίνουν ἀπό τούς ὑπευθύνους καί ἀπό ὅλους οἱ ἀνάλογες προετοιμασίες ἐπί τῶν θεμάτων πού δέν εἶναι καθόλου ἁπλές. ᾿Επ᾿ αὐτοῦ παρακαλοῦμεν νά ἔχωμεν ὁποιαδήποτε ἔγκαιρον ἀπάντησίν σας.

᾿Ελάχιστος ἐν ᾿Επισκόποις
ἀδελφός καί συλλειτουργός ῾Υμῶν.
+ ῾Ο Μεσογαίας καί Λαυρεωτικῆς
Κήρυκος

ΤΟ ΥΠ’  ΑΡΙΘΜ. 336/ 4.17.2003 ΕΓΓΡΑΦΟΝ
ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠ. ΜΕΣΟΓΑΙΑΣ ΚΗΡΥΚΟΥ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΦΕΡΟΜΕΝΟΝ ΩΣ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΝ ΚΑΙ ΠΡΟΕΔΡΟΝ
ΤΟΥ ΙΦΣΚΑΕΓΟΧ ΝΙΚΟΛΑΟΝ

ΓΝΗΣΙΑ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΜΕΣΟΓΑΙΑΣ ΚΑΙ ΛΑΥΡΕΩΤΙΚΗΣ
ΣΤΡΟΓΓΥΛΗ (ΣΤΑΜΑΛΑ) 194 00 Τ.Θ. 54  ΚΟΡΩΠΙ ΑΤΤΙΚΗΣ
ΤΗΛ. 210.6020176,  210 2466057

Α.Π.  336                                                ᾿Εν Κορωπίῳ τῇ 4/17-9-03
ΠΡΟΣ
Τόν Σεβ/τον Μητροπολίτην Πειραιῶς καί Νήσων κ. Νικόλαον,
Εἰς Νίκαιαν Πειραιῶς, Σαμψοῦντος 54, 184 51.

ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΙΣ:
1) Τόν Μακαριώτατον ᾿Αρχιεπίσκοπον ᾿Αθηνῶν καί πάσης ῾Ελλάδος κ. ᾿Ανδρέαν, εἰς ᾿Επισκοπεῖον ῾Αγίου Μοδέστου 19001 Κερατέα ᾿Αττικῆς.
2) Σεβασμιώτατον Μητροπολίτην ᾿Αργολίδος κ. Παχώμιον, εἰς ῾Ιεράν Μονήν ῾Αγίας Τριάδος, 20100 ᾿Εξαμήλια Κορινθίας.
3) Σεβ. Μητροπολίτην Περιστερίου κ. Γαλακτίωνα, εἰς Νεάπολιν Πειραιῶς Αἰσχύλου 105, 184 52.
4) Σεβ/τον Μητροπολίτην Κίτρους καί Κατερίνης κ. Γοργόνιον, εἰς Ι.Ν. ῾Αγίου Δημητρίου 60100 Σ.Σ. Κατερίνης.
5) Σεβ. Μητροπολίτην Βεροίας καί Ναούσης κ. Ταράσιον, εἰς Ι.Μ. ῎Αξιόν ᾿Εστί" 60066 Μεθώνη Πιερίας.
6) Σεβ. Μητροπολίτην Λαρίσης καί Τυρνάβου, εἰς Ι.Μ. ῾Αγίων ᾿Αποστόλων 40007 Σ.Σ. Ραψάνης Λαρίσης.
7) Σεβ/τους  Επισκόπους Διαυλείας κ. ᾿Ανδρέαν καί Φιλίππων κ. Χρυσόστομον, εἰς Ι.Μ. Μεταμορφώσεως, 19001 Κουβαρᾶ ᾿Αττικῆς.
8) ῞Απαντας τούς Κληρικούς τῆς Γνησίας ᾿Ορθοδόξου ᾿Εκκλησίας, ῾Ιεράς Μονάς καί ᾿Εκκλησιαστικά Συμβούλια ῾Ιερῶν Ναῶν.

᾿Αγαπητέ ἐν Χριστῷ ἀδελφέ καί Συλλειτουργέ Σεβασμιώτατε Μητροπολίτα Πειραιῶς καί Νήσων κ. Νικόλαε, καί Σεβ/τοι ᾿Αρχιερεῖς, Κανονικά μέλη τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου, ὁ Χριστός εἴη ἐν τῷ μέσῳ ἡμῶν.
Σχετικῶς μέ τά τελευταῖα ἀποσταλέντα εἰς ἐμέ "χαρτία", ἤτοι: α) Τήν ὑπ᾿ ἀριθμ. 3196 ἀπό 26 Αὐγ. 2003 (π.ἡ.) "πρόσκλησίν" σας, διά τῆς ὁποίας ὅλως ἀντικανονικῶς, ῾Υμεῖς ὁ Σεβ/τος Μητροπολίτης Πειραιῶς κ. Νικόλαος, ἀντιποιεῖσθε τόν "᾿Αρχιεπίσκοπον ᾿Αθηνῶν" καί πειρᾶσθε "σύγκλησιν Συνόδου ῾Ιεραρχίας" (διά τήν 17ην Σεπτεμβρίου π.ἡ.), καί β) Τήν ὑπ᾿ ἀριθμ. 233 ἀπό 2 Σεπτ. 2003 (π.ἡ.) ἑτέραν "πρόσκλησίν" σας, τήν ὁποίαν μοι ἐπιστείλατε τήν 3ην Σεπτεμβρίου, μετά τήν 9ην βραδυνήν, δι᾿ ἧς ἀντιποιεῖσθε καί τόν "Πρόεδρον" τοῦ Διοικητικοῦ Συμβουλίου τοῦ ῾Ιεροῦ Φιλανθρωπικοῦ Συνδέσμου τῶν Κληρικῶν (Ι.Φ.Σ.Κ.Α.Ε), καλεῖτε δέ διά τήν ἀμέσως ἑπομένην ἡμέραν Τετάρτην, καί ὥραν 9ην πρωϊνήν (!) (4-9-03) "Διοικητικόν Συμβούλιον" τοῦ Ι.Φ.Σ.Κ.Α.Ε, ἡ ἐλαχιστότης μου ὁ Μητροπολίτης Μεσογαίας καί Λαυρεωτικῆς Κήρυκος, κατ᾿ ᾿Αρχιερατικόν καθῆκον, εὐθύνην, ἀλλά καί φιλάδελφον  διάθεσιν, ἀπαντῶ τά κάτωθι:
῞Οπως διά σειρᾶς προηγηθέντων σχετικῶν ἐγγράφων μας, (τά ὁποῖα σᾶς ἐπιστείλαμεν ἁρμοδίως καί Κανονικῶς καί τά ὁποῖα ἐν σώματι συνημμένως τῷ παρόντι σᾶς ἐπανεπιστέλλομεν), σᾶς ἐγνώσθη καί ἀναλυτικῶς ἐτεκμηριώθη, ἡ ἀπό 5 Φεβρουαρίου 2003 ἱερόσυλος συμπαιγνία περί παραιτήσεως τοῦ Μακαριωτάτου ᾿Αρχιεπισκόπου ᾿Αθηνῶν κ. ᾿Ανδρέου  καί μεταβιβάσεως τῆς ᾿Αρχιεπισκοπῆς εἰς ὑμᾶς, ΔΕΝ ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΕΙΤΑΙ ΕΠ᾿ ΟΥΔΕΝΙ, καθώς ἐπίσης ΔΕΝ ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΕΙΣΘΕ καί ῾Υμεῖς ὡς "νέος ᾿Αρχιεπίσκοπος ᾿Αθηνῶν", ἤ καί ὡς "Πρόεδρος τοῦ Διοικητικοῦ Συμβουλίου τοῦ Ι.Φ.Σ.Κ.Α.Ε.".
᾿Επανειλημμένως, διά σειρᾶς Κανονικῶν ἐγγράφων μας, σᾶς ἐξεθέσαμε,  ὅτι ΔΕΝ ΠΡΟΒΛΕΠΕΤΑΙ ὑπό τῆς Κανονικῆς Τάξεως, ΟΥΤΕ ΑΠΑΝΤΑΤΑΙ εἰς τήν μακραίωνα πρᾶξιν τῆς ᾿Ορθοδόξου ᾿Εκκλησίας τοιαύτη παραίτησις, ὡς ἡ ὡς ἄνω, ἡ ὑπαγορευθεῖσα ὑπό τῆς ἰδικῆς σας ἱεροσύλου συμπαιγνίας, ἥτις ἐν συνεχείᾳ καί δή ἀπό 25.4.03 ἐξειλίχθη εἰς" ἀποποίησιν" τῆς "παραιτήσεως", "ἐπανεργοποίησιν" τοῦ "παραιτηθέντος" ὡς ᾿Επισκόπου, "μετάθεσις" αὐτοῦ εἰς ἄλλην Μητρόπολιν ὡς "Προέδρου", ἐπαναφορά του ὡς μέλους εἰς τάς συνεδρίας τῆς Συνόδου καί λοιπά ἀσεβῆ καί ἱερόσυλα καί ταῦτα πάντα προσχηματικῶς, σκοπίμως καί ὑστεροβούλως, πρός ὁλοκλήρωσιν τῆς συμπαιγνίας, ἤτοι τήν ὑφ᾿ ῾Υμῶν "κατάληψιν" τοῦ Θρόνου τήν 30.6.03.
῞Απαντα τά ἀνωτέρω, καθώς καί τό γεγονός ὅτι τάς συγκεκριμένας Κανονικάς, πραγματικάς ΕΝΣΤΑΣΕΙΣ, ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ καί ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑΣ ᾿Αρχιερέων οὐδόλως ἐλάβατε ὑπ᾿ ὄψιν κατά τήν συνεδρίαν σας τῆς 25.4.03, ἀφ᾿ ἑνός μέν δέν σᾶς ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΟΥΝ, ἀφ᾿ ἑτέρου δέ μαρτυροῦν τήν δέσμευσίν σας ὑπό τῶν ξένων Κέντρων νά προχωρήσετε τά σχέδιά των μέ τελικόν στόχον τό ἀκήρυκτον σχίσμα σας, ἤ καί τήν ἱκανοποίησιν τῆς ματαιοφροσύνης σας. Περαιτέρω, ῾Υμεῖς ὁ Σεβασμιώτατος Πειραιῶς κ. Νικόλαος, ὅλως ἀδιστάκτως, διά τῆς εἰσηγήσεώς σας, κατά τήν ἐν λόγῳ συνεδρίασιν, δυστυχῶς ἐμιμήθητε καί συνεχίσατε τό ἔργον τοῦ πονηροῦ. Σκληρός ὁ λόγος, ἀλλά ἀληθινός, ἀφοῦ "γυμνῇ τῇ κεφαλῇ" διά τῆς συγκεκριμένης εἰσηγήσεως ἐψεύσθητε, οἱ δέ λοιποί συμμετασχόντες καί συνεργήσαντες εἰς τήν ἐν λόγῳ φατριαστικήν σας συνεδρίασιν, παρεχαράξατε καί διεστρέψατε τήν μακράν ἱστορικήν ἀλήθειαν καί πρᾶξιν τῆς ᾿Εκκλησίας, καί ἀκολούθως ἐδημοσιεύσατε τά ψεύδη σας, δι᾿ ὧν εἰσηγεῖσθε πλέον νέαν Κανονικήν Τάξιν καί νέαν θεσμοθεσίαν, ἀντίθετον πρός τήν Κανονικήν τάξιν καί τήν δισχιλιετῆ πρᾶξιν τῆς ᾿Εκκλησίας.
῞Ενεκα τούτων, ὑπογραμμίζομεν ὅτι, ὄχι μόνον ΔΕΝ ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΕΙΣΘΕ ὡς "᾿Αρχεπίσκοπος" ἤ ὡς "Πρόεδρος τοῦ Ι.Φ.Σ.Κ.Α.Ε.", ἀλλά καί ἐφέρατε ἑαυτόν (καί τήν ὁμάδα σας) ΑΥΤΟΔΙΚΑΙΩΣ εἰς βαρυτάτην ΥΠΟΔΙΚΙΑΝ, διότι καί τήν παρακαταθήκην τῆς ᾿Αρχιερωσύνης - ᾿Επισκοπῆς, καί τήν Κανονικήν Τάξιν, καί τούς θεσμούς καί τά ἱερά καί ὅσια καί αὐτήν τήν ᾿Εκκλησίαν, ἱεροσύλως ὑπετάξατε καί ἐθέσατε ὑπό τούς πόδας σας, τόσον κατά τήν 5.2.03, ὅσον καί τήν 25.4.03 καί τήν 30.5.03 καί τήν 3.6.03, καί ἐξακολουθεῖτε ἀπονενοημένως ἐνεργοῦντες νά παγιώσετε τήν ἱερόσυλον συμπαιγνίαν σας καί διά τῶν τελευταίων ἐγγράφων σας.
῎Αλλωστε προκειμένου νά συμμετάσχουν οἱ ᾿Αρχιερεῖς καί κατά τήν παράνομον διαδικασίαν τῆς 30.5.03, πρός "ἀνάδειξίν" σας εἰς δῆθεν "νέον ᾿Αρχιεπίσκοπον", ἀρχικῶς ἐπεχειρήθη διά τῶν παρανόμων καί ἐξωφρενικῶν ἀποφάσεών σας, τῆς 25.4.03, νά μᾶς ἐκφοβίσετε,  δεδομένης δέ τῆς ἀποτυχίας αὐτοῦ τοῦ ἐγχειρήματός σας, εἰς τήν συνέχεια προσεπαθήσατε νά μᾶς πείσετε νά συμμετάσχωμεν, ἐμφανιζόμενος ὅτι δῆθεν προτίθεσθε νά ἐπιλύσετε τά ἐκκρεμμοῦντα θέματα, τά ὁποῖα ἐπί ἔτη καταγγέλλομεν. Αὗται ὅμως αἱ δῆθεν καλαί προθέσεις σας, μετά καί ἀπό τά ὑπ᾿ ἀριθμ. 3190/27.5.03 καί 1163/28.5.03 κείμενά σας, ἀπεδείχθησαν προσχηματικαί καί ψευδεῖς, καθόσον δι᾿ ἄλλην μίαν φοράν ἀμφισβητεῖτε, κατά τήν παγίαν τακτικήν τοῦ παρασυνοδικοῦ κατεστημένου, τήν ὕπαρξιν τῶν ἐν λόγῳ θεμάτων καί ἀποδίδετε παραπλανητικῶς τά αἴτια τῆς ᾿Εκκλησιαστικῆς κρίσεως εἰς τεχνητά σκάνδαλα.
᾿Αλλά καί τό ὅτι εἰς τό ἄκυρον "χαρτίον" σας (3196 ἀπό 26.8.03) θέτετε ὡς θέμα τήν ἐξέτασιν τῶν λόγων, διά τούς ὁποίους οἱ Συνεπίσκοποί σας δέν συμμετέσχον εἰς τάς ἀπό 5.2.03 μέχρι καί τήν 30.5.03 παρανόμους συνεδριάσεις σας, προκύπτει ὡς ἀπειλή, καθ᾿ ὅσον τούς καλεῖτε εἰς ἀπολογίαν ἀπό τήν θέσιν τοῦ παρανόμως καί ἀντικανονικῶς καί ὡς μοιχεπιβάτου ἐπικαθήσαντος εἰς τόν θρόνον τῶν ᾿Αθηνῶν. Τελικῶς ἀποσκοπεῖτε, εἰς τήν τυπικήν ἀπόρριψιν τῶν, ὡς ἀναφέρετε, "αἰτιάσεων" τῶν Συνεπισκόπων σας, ἐκ δέ τῆς "ἐντολῆς" ἤ "προτροπῆς" σας νά παρευρίσκωνται εἰς τήν συνεδρίασιν τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου ἅπαντες οἱ ᾿Αρχιερεῖς, καί δή φέροντες μεθ᾿ ἑαυτῶν τά ἐξωτερικά διακριτικά τοῦ ᾿Αρχιερέως, ἀποσκοπεῖτε κυρίως εἰς τό νά ἐπισφραγίσετε διά τῆς παρουσίας των τήν παρανομίαν σας. Δηλαδή, εἶναι ὡς νά λέγετε, "ἐφ᾿ ὅσον προσέλθουν, καί φωτογραφηθῶμεν ἐν μέσω αὐτῶν ὡς ᾿Αρχιεπίσκοπος, θά τούς τά συγχωρήσωμεν ὅλα"!!!
Σεβασμιώτατε κ. Νικόλαε, ὅλως φιδαδέλφως, σᾶς παρακαλῶ ἀφῆστε κάθε νοσηράν νοοτροπίαν καί συμπεριφοράν, καί λάβετε σοβαρῶς ὑπ᾿ ὄψιν μόνον τό ὅτι, μέχρι καί σήμερον, πιστός Κλῆρος καί Λαός, ἀναμένομεν ἐναγωνίως τήν μεταμέλειάν σας, καί ῾Υμῶν καί τοῦ Μακαριωτάτου καί τῶν συνεργησάντων Σεβασμιωτάτων ᾿Αρχιερέων, ἵνα συμφώνως τῇ Κανονικῇ τάξει καί ἐν προκειμένῳ καί τῇ ἐπιτρεπομένῃ οἰκονομίᾳ, ἐπανέλθητε, ὡς πρόσωπα καί ὡς ὁμάδα, εἰς τήν πρό τῆς 5.2.03 κατάστασιν καί ἀντιμετωπισθῇ καί θεραπευθῇ ἀπό κοινοῦ ἡ εἰδεχθής ἐγκληματική πρᾶξις τῆς ἱεροσύλου περί παραιτήσεως συμπαιγνίας σας, καί ὅλαι αἱ φατριαστικῶς καί ἄκρως ἀντικανονικῶς ἐπακολουθήσασαι, μέχρι καί τά περί οὗ ὁ λόγος ἄκυρα "χαρτία" σας 3169/26.8.03 (π.ἡ.) καί 233/2/15.9.03, τά ὁποῖα συνημμένως σᾶς ἐπιστρέφομεν ὡς ἀπαράδεκτα διά τούς προαναφερθέντας λόγους.
Παρακαλεῖσθε καί ῾Υμεῖς, καί ὁ Μακαριώτατος ᾿Αρχιεπίσκοπος καί οἱ Σεβ. κ.κ. Παχώμιος, Γαλακτίων καί ᾿Ανδρέας νά συνειδητοποιήσετε, ὅτι δέν νομιμοποιεῖσθε νά ἐμφανίζεσθε ῾Υμεῖς μέν ὡς "᾿Αρχιεπίσκοπος" ἤ "Πρόεδρος τοῦ Ι.Φ.Σ.Κ.Α.Ε.", ὁ δέ Μακαριώτατος ὡς "παρητημένος", ὡς "ἐπανενεργοποιηθείς", ὡς "μετατεθείς" εἰς τήν "Προεδρίαν τῶν Πατρῶν", ἤ καί ὡς "μέλος τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου", οὔτε ὅτι ἡ φατριαστική καί ἱερόσυλος ὁμάδα σας ἀποτελεῖ τήν ῾Ιεράν Σύνοδον, κλπ....Παρακαλεῖσθε, διά τήν ἀγάπην τοῦ Χριστοῦ καί τήν σωτηρίαν ὅλων μας, προπάντων δέ τοῦ πιστοῦ πληρώματος τῆς ᾿Εκκλησίας, νά προλάβετε τήν ἐκκρεμοῦσαν, καί ἀπειλοῦσαν ῾Υμᾶς, βαρεῖαν καί εὑρεῖαν Κανονικήν ὑποδικίαν σας, τήν ὁποίαν ὑπό τάς δεδομένας προϋποθέσεις ἡ Μήτηρ ἡμῶν ᾿Εκκλησία διά τῶν ᾿Εκκλησιαστικῶν ὀργάνων Της, δύναται νά οἰκονομήση. ῾Η ἐκκρεμοῦσα ὑποδικία σας δέν ἀπαιτεῖ τίποτε περισσότερον, παρά μόνον τήν εἰλικρινῆ μεταμέλειάν σας καί τήν βούλησίν σας νά ἐπανέλθητε εἰς τήν πρό τῆς 5.2.03 Κανονικήν ᾿Εκκλησιαστικήν κατάστασιν, διά νά ἐπανεύρη ἡ ᾿Εκκλησία τήν Κανονικήν, ἐξ᾿ αὐτῆς τῆς ἀπόψεως, πορείαν Της, καί οὕτω παύση ἡ ἐκ μέρους σας ἀπειλή (κίνδυνος) νά ἀποβῇ τό "ἐν δυνάμει" σχίσμα σας καί ἐνεργείᾳ, ὅπερ, καθ᾿ ἡμᾶς, ἦτο καί παραμένει ὁ κύριος στόχος τῶν ξένων Κέντρων, τά ὁποῖα σᾶς ἐπέβαλον νά προβῆτε καί εἰς τήν περί παραιτήσεως ἱερόσυλον συμπαιγνίαν.
Σεβασμιώτατε, ἐάν συνεχίσετε τήν πορείαν, ἡ ὁποία ἔχει προδιαγραφεῖ ὑπό τοῦ παρασυνοδικοῦ κατεστημένου (τῶν ἀδελφῶν Τσακίρογλου καί Δημητρίου Κάτσουρα, καί τῶν γνωστῶν Φλωρινικῶν, ἀλλά καί Νεοημερολογιτικῶν παραγόντων), τό μόνον τό ὁποῖον, καθ᾿ ἡμᾶς, θά ἐπιτύχετε, θά εἶναι νά παγιωθῆτε ὡς μία ἀκόμη σχισματική παλαιοημερολογιτική παράταξις, ἡ ὁποία, ἀργά ἤ γρήγορα, θά ἀφομοιωθῇ εἰς τό νέον σχῆμα τοῦ παλαιοημερολογιτικοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ὅπερ μή γένοιτο ποτέ.
Εἴθε ὁ Θεός νά μᾶς εὐσπλαγχνισθῇ, καί νά μᾶς δώση τήν δύναμιν, ἡμεῖς νά προσφέρωμεν τήν ταπείνωσίν μας, τήν μετάνοιαν καί τήν ἀνεπιφύλακτον διάθεσιν πρός διόρθωσιν καί ἀντιμετώπισιν ὅλων τῶν ᾿Εκκλησιαστικῶν θεμάτων, τά ὁποῖα καθάπτονται τῆς ᾿Εκκλησιολογίας καί τῆς ᾿Αποστολικῆς Διαδοχῆς, ἀλλά καί τῆς καθαρᾶς ὁμολογίας σας ἔναντι τῶν γνωστῶν Βουλευμάτων, καί κάθε κακοδοξίας σας, ἡ ὁποία εἴτε ἐξ ἀντιγραφῆς, εἴτε ἐξ  ἄλλης αἰτίας παρεισέφρυσεν εἰς κείμενά σας (Βιβλία, ᾿Εφημερίδες) καί τά ὁποῖα ὡς κακόδοξα πρέπει νά ἀποκηρυχθοῦν, ᾿Εκεῖνος δέ νά μᾶς χαρίση τό ἄπειρον ἔλεος καί τήν συγγνώμην. Καιρός ὅπου ἐπερίσσευσεν ἡ ἁμαρτία νά ὑπερπερισσεύση ἡ χάρις καί τό ἔλεος τοῦ Θεοῦ.
Σημείωσις: Τό παρόν κοινοποιεῖται πρός ἐνημέρωσιν καί εἰς τόν Σεβασμιώτατον Μητροπολίτην Κιτίου κ. ᾿Επιφάνειον τῆς ᾿Εκκλησίας Γ.Ο.Χ.  Κύπρου.
Διατελοῦντες μετά τῆς ἐν Κυρίῳ τιμῆς καί ἀγάπης, προσευχόμεθα ἡ Χάρις Του νά ἐπαναφέρη τήν εἰρήνην εἰς τήν ᾿Εκκλησίαν.
᾿Ελάχιστος ἐν ᾿Επισκόποις
+ ῾Ο Μεσογαίας καί Λαυρεωτικῆς
Κήρυκος
Συνημμένως:
1) Αἱ ὑπ᾿ ἀριθμ. 3196/26.8.03 καί 233/2/15.9.03 Προσκλήσεις, αἱ ὁποῖαι ἐπιστρέφονται "ἀπαράδεκτοι", σελίδες 4, καί
2) ᾿Επίσημα κείμενα (ἤτοι ᾿Ενστάσεις, Καταγγελίαι, ᾿Αναφοραί, Γνωμοδοτήσεις κλπ.) σελίδες 123.       

ΤΟ ΥΠ’  ΑΡΙΘΜ. 341/ 9.10.2003 ΕΓΓΡΑΦΟΝ
ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠ.  ΜΕΣΟΓΑΙΑΣ ΚΗΡΥΚΟΥ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΦΕΡΟΜΕΝΟΝ ΩΣ ΠΡΟΕΔΡΟΝ ΤΟΥ ΙΦΣΚΑΕΓΟΧ ΝΙΚΟΛΑΟΝ ΑΠΑΝΤΗΣΙΣ ΕΙΣ Β΄ ΠΡΟΣΚΛΗΣΙΝ

ΓΝΗΣΙΑ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΜΕΣΟΓΑΙΑΣ ΚΑΙ ΛΑΥΡΕΩΤΙΚΗΣ
ΣΤΡΟΓΓΥΛΗ (ΣΤΑΜΑΛΑ) 194 00 Τ.Θ. 54  ΚΟΡΩΠΙ ΑΤΤΙΚΗΣ
ΤΗΛ. 210.6020176,  210 2466057

Α.Π.  341                                                ᾿Εν Κορωπίῳ τῇ 9-10-03

ΘΕΜΑ: ᾿Απάντησις εἰς τήν ὑπ᾿ ἀριθμ. 234/8/21.10.03 Β' "Πρόσκλησιν"
τοῦ Σεβ. Πειραιῶς κ. Νικολάου, διά σύγκλησιν Δ.Σ. τοῦ ΙΦΣΚΑΕ.

ΠΡΟΣ:
Τόν Σεβ/τον Μητροπολίτην Πειραιῶς καί Νήσων κ. ΝΙΚΟΛΑΟΝ

ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΙΣ: Μακ/τον ᾿Αρχ/πον ᾿Αθηνῶν καί πάσης ῾Ελλάδος κ. ᾿Ανδρέαν καί παντας τούς Σεβ/τους ᾿Αρχιερεῖς ὡς μέλη τοῦ ῾Ιεροῦ Φιλανθρωπικοῦ Συνδέσμου.

Σεβασμιώτατε, εὐλογεῖτε. ῾Ο Χριστός εἴη ἐν τῷ μέσω ἡμῶν.

᾿Επί τοῦ ὑπ᾿ ἀριθμ. 234/8/21.10.03 ἐγγράφου σας, δι᾿ οὗ, διά δευτέραν φοράν, καλεῖτε "ἅπαντα τά μέλη τοῦ Δ.Σ. τοῦ ῾Ιεροῦ Φιλανθρωπικοῦ Συνδέσμου εἰς συνεδρίασιν τήν 10 ᾿Οκτωβρίου (π.ἡ.), ἡμέραν Πέμπτην...", σᾶς ἀπαντῶμεν, ἀφ᾿ ἑνός διά τῶν κάτωθι εἰδικῶν ἀναφορῶν, καί ἀφ᾿ ἑτέρου διά τοῦ ὐπ᾿ ἀριθμ. 336/4/17.9.03 προηγουμένου ἐγγράφου μας, τό ὁποῖον ἀπετέλει καί ἀποτελεῖ ἀπάντησιν εἰς τάς ὑπ᾿ ἀριθμ. 3196/26.8.03 καί 233/2.9.03 προηγουμένας ὑμετέρας προσκλήσεις πρός σύγκλησιν ῾Ιερᾶς Συνόδου ῾Ιεραρχίας καί Δ.Σ. τοῦ ΙΦΣΚΑΕ ἀντιστοίχως. Δυστυχῶς, τήν ἐν λόγῳ ἀπάντησίν μας, εἰς τήν ὁποίαν ἐκθέτομεν τούς λόγους, διά τούς ὁποίους δέν νομιμοποιεῖσθε νά ἐνεργῆτε ὡς "᾿Αρχιεπίσκοπος", ἤ καί "Πρόεδρος" τοῦ ΙΦΣΚΑΕ καί ἑπομένως μᾶς ἦτο καί εἶναι ἀδύνατον νά τάς ἀποδεχθῶμεν καί νά ἀνταποκριθῶμεν, ἡ Σεβασμιότης σας, ὅλως ἀναιτιολογήτως τήν ἐπιστρέψατε ὡς "ἀπαράδεκτον". ῾Η ἐλαχιστότης μου, φιλαδέλφως κινουμένη, σᾶς ἀποστέλλω διά δευτέραν φοράν, τό ἐν λόγῳ ἔγγραφόν μου (336/4/17.9.03), μετά τῶν συνημμένων αὐτῷ εἰς ἔν σῶμα, ὑπό τόν τίτλον: "ΕΝΣΤΑΣΕΙΣ, ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑΙ καί ΓΝΩΜΟΔΟΤΗΣΕΙΣ", καί σᾶς παρακαλῶ νά τά λάβητε ὑπ᾿ ὄψιν, ἵνα ἀποφευχθοῦν τά πολύ χείρονα ... ᾿Επί τούτοις φρονῶ, ὅτι ἀπολύτως ἠτιολογημένως, ἤτοι διά λόγους καθαρά Κανονικούς καί ᾿Ορθοδόξου ᾿Εκκλησιαστικῆς δεοντολογίας, μᾶς ἐπιβάλλεται νά ἐπαναλάβωμεν ὅτι: "ὄχι μόνον δέν νομιμοποιεῖσθε νά φέρεσθε ὡς "᾿Αρχιεπίσκοπος" ἤ καί "Πρόεδρος τοῦ Δ.Σ. τοῦ ΙΦΣΚΑΕ", καί νά συγκαλῆτε συνεδριάσεις ῾Ιερᾶς Συνόδου, ἤ Δ.Σ., ἤ Γενικάς Συνελεύσεις, ἀλλά καί ἐθέσατε ἐαυτόν εἰς βαρυτάτην ὑποδικίαν".
Περαιτέρω, κατά βασικόν καθῆκον ἔναντι τοῦ Νόμου καί Καταστατικοῦ, καί ἐπαναλαμβάνομεν ὅλως φιλαδέλφως, σᾶς ἐφιστῶμεν τήν προσοχήν ἐπί τοῦ γεγονότος, καθ᾿ ἐκκρεμουσῶν πλείστων ὅσων Καταγγελιῶν, ᾿Ενστάσεων καί Διαμαρτυριῶν ἐπί τῆς συμπαιγνίας περί παραιτήσεως τοῦ Μακαριωτάτου ᾿Αρχιεπισκόπου κ. ᾿Ανδρέου, ὁποία δι᾿ ἀντικανονικῶν ἐνεργειῶν καί ψευδῶν προσχηματικῶν ἐπιχειρημάτων κατέληξεν τήν 30.5.03 εἰς τήν "ἀναρρίχησιν" ὑμῶν ἐπί τοῦ ᾿Αρχιεπισκοπικοῦ Θρόνου, καί τήν κατ᾿ ἐξακολούθησιν ὑφ᾿ ὑμῶν τοῦ Σεβ/του Μητροπολίτου Πειραιῶς ΑΝΤΙΠΟΙΗΣΙΝ, τόσον τῆς ἰδιότητος τοῦ δῆθεν "᾿Αρχιεπισκόπου", ὡς καί τοῦ δῆθεν "Προέδρου" τοῦ Δ.Σ. τοῦ ΙΦΣΚΑΕ.
Σεβασμιώτατε ἐν Χριστῷ ἀδελφέ κ. Νικόλαε, ἄς μοί ἐπιτραπῇ νά ὑπογραμμίσω, ὅτι πέραν τοῦ ὅτι προμελετημένη καί προσχεδιασμένη ἱερόσυλος συμπαιγνία σας, μετά τῆς χειρίστης συναλλαγῆς, θά ἀντιμετωπισθῇ Κανονικῶς καί ᾿Ορθοδόξως ὑπό τῶν Κανονικῶν καί ᾿Ορθοδόξων ᾿Οργάνων, μέ τό νά ἀντιποιῆσθε καί τόν "Πρόεδρον τοῦ ΙΦΣΚΑΕ", ἐνεργεῖτε παρανόμως καί ἀντικαταστατικῶς καί φοβούμεθα ὅτι θά γίνετε αἰτία νά παρέμβουν καί τά ἁρμόδια δικαστικά ὄργανα τῆς Πολιτείας.
᾿Επί τούτοις καί πάλιν ὑποβάλλομεν ῎Εκκλησιν καί πρός τόν Μακαριώτατον ᾿Αρχιεπίσκοπον κ. ᾿Ανδρέαν καί πρός ὑμᾶς καί τούς συνεργήσαντας Σεβ/τους ᾿Αρχιερεῖς νά ἀναθεωρήσετε τήν ὅλην ἱερόσυλον συμπαιγνίαν καί νά μήν ὀλοκληρώσετε τό σχέδιον τῶν ξένων Κέντρων δι᾿ ἕν τρίτον σχίσμα, τό ὁποῖον ὅμως μοιραίως θά σᾶς καταστήση μίαν νέαν παλαιοημερολογιτικήν παράταξιν "ἀνεγνωρισμένην" ἀπό τόν Νόμον βάσει τοῦ 54/76 ᾿Απαλλακτικοῦ σας Βουλεύματος, ὁποία ὅμως, τολμῶ εἰπεῖν, θά εἶναι χειροτέρα ὅλων.
῎Αν θελήσητε νά ἀναθεωρήσητε, ὅπερ θά εἶναι πρός τιμήν σας καί νά βαδίσετε τήν Κανονικήν καί ᾿Ορθόδοξον "τρίβον", ἐστέ βέβαιοι ὅτι θά συμπορευθῶμεν πρός δόξαν Θεοῦ, τῆς ᾿Εκκλησίας Του, καί διά τήν ἀγάπην, εἰρήνην καί ἐνότητα τοῦ κλυδωνιζομένου πληρώματος Αὐτῆς. ΑΜΗΝ.

Διατελῶν μετά τιμῆς καί ἀγάπης
᾿Ελάχιστος ἀδελφός καί συλλειτουργός
+ ῾Ο Μεσογαίας καί Λαυρεωτικῆς
Κήρυκος




ΤΟ ΥΠ’  ΑΡΙΘΜ. 344/ 28 ΟΚΤ. 2003
ΕΓΓΡΑΦΟΝ ΤΩΝ ΤΡΙΩΝ ΜΕΛΩΝ ΤΟΥ ΙΦΣΚΑΕΓΟΧ 
ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΤΟΤΕ ΜΗΤΡ. ΠΕΙΡΑΙΩΣ ΝΙΚΟΛΑΟΝ

ΓΝΗΣΙΑ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΜΕΣΟΓΑΙΑΣ ΚΑΙ ΛΑΥΡΕΩΤΙΚΗΣ
ΣΤΡΟΓΓΥΛΗ (ΣΤΑΜΑΛΑ) 194 00 Τ.Θ. 54  ΚΟΡΩΠΙ ΑΤΤΙΚΗΣ
ΤΗΛ. 210.6020176,  210 2466057

Α.Π.  344                                                ᾿Εν Κορωπίῳ τῇ 28-10-03(π.ἡ.)

Θέμα: ᾿Απάντησις εἰς τήν μέ ἀριθμ. Πρωτ. 235/10.10.03 (ἐκκ. ἡμ.) "πρόσκλησιν διά τήν ἐτησίαν Γενικήν Συνέλευσιν τῶν μελῶν" τοῦ ΙΦΣΚΑΕΓΟΧ.
Σχετικόν: Τό μέ ἀριθμ. Πρωτ. 336/4(17).9.03 ἡμέτερον ἔγγραφον μετά τῶν συνημμένων ἐκ σελ. 123.
ΠΡΟΣ
1)Σεβασμώτατον Μητροπολίτην Πειραιῶς καί Νήσων κ. Νικόλαον τόν ὑπογράφοντα ἀντικανονικῶς καί παρανόμως τό ὑπ᾿ ἀριθμ. 235/10 ᾿Οκτωβρίου 2003 (ἐκκ. ἡμ.)  ὡς "ὁ ᾿Αθηνῶν" καί ὡς "Πρόεδρος" τοῦ "Ι.Φ.Σ.Κ.Α.Ε.Γ.Ο.Χ.".
2.Γενικόν Γραμματέα τοῦ Δ.Σ. τοῦ Ι.Φ.Σ.Κ.Α.Ε.Γ.Ο.Χ. Πρωτοπρεσβύτερον Δημήτριον Τσαρκατζόγλου.

Κοινοποίησις:
1) Μακαριώτατον ᾿Αρχιεπίσκοπον ᾿Αθηνῶν καί Πάσης ῾Ελλάδος κ. ᾿Ανδρέαν.
2) Τά τακτικά μέλη τοῦ ῾Ιεροῦ Φιλανθρωπικοῦ Συνδέσμου Κληρικῶν τῆς ᾿Ακαινοτομήτου ᾿Εκκλησίας Γ.Ο.Χ. ῾Ελλάδος

Οἱ ὑπογράφοντες τήν παροῦσαν, ὁ Μητροπολίτης Μεσογαίας καί Λαυρεωτικῆς Κήρυκος, ὁ ῾Ιερομόναχος ᾿Αμφιλόχιος Ταμπουρᾶς, ἐκπροσωπῶν καί τόν Σεβ/τον Μητροπολίτην Λαρίσης καί Τυρνάβου κ. Πανάρετον καί τόν Παν/τον ῾Ιερομ. π. ᾿Ιγνάτιον Δάσσιον, καί ὁ θεολόγος ᾿Ελευθέριος Γκουτζίδης, εἰς τήν ὑπ᾿ ἀριθμ. 235/10.10.03 πρόσκλησίν σας ἀπαντῶμεν τά κάτωθι:
῾Η ἐν λόγῳ Πρόσκλησίς σας διά Γενικήν Συνέλευσιν τῶν μελῶν τοῦ ΙΦΣΚΑΕ τήν 31.10.03, δέν γίνεται δεκτή ὑφ᾿ ἡμῶν, ὡς ΑΚΥΡΟΥ οὔσης, διότι ὑμεῖς ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Πειραιῶς κ. Νικόλαος ΔΕΝ ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΕΙΣΘΕ νά ἐμφανίζεσθε ὡς  "᾿Αρχιεπίσκοπος", οὔτε ὡς "Πρόεδρος" τοῦ Ι.Φ.Σ.Κ.Α.Ε. Κατά τό Καταστατικόν, ἄρθρον 11ον, "Πρόεδρος τοῦ ἐκάστοτε Δ.Σ. αὐτοδικαίως δυνάμει τοῦ παρόντος, καθίσταται ὁ ἑκάστοτε ᾿Αρχιεπίσκοπος καί Πρόεδρος τῆς ᾿Ακαινοτομήτου ᾿Εκκλησίας Γ.Ο.Χ.  ῾Ελλάδος", ἐνῶ ἐν ἄρθρῳ 3 ` α ρητῶς μνημονεύεται ὅτι Αὕτη (ἡ ᾿Εκκλησία) ἐκπροσωπεῖται "ὑπό τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου, τῆς προεδρευομένης ὑπό τοῦ ᾿Αρχιεπισκόπου κ. ᾿Ανδρέου ἤ τοῦ Κανονικοῦ διαδόχου αὐτοῦ". Διά τοῦ ὕπερθεν ὑπ᾿ ἀριθμ. 336/4.9.03 ἡμετέρου ἐγγράφου, μετά τῶν συνημμένων αὐτῷ ἐξ 123 σελίδων, ἐκδοθέντος καί εἰς σῶμα ὑπό τόν τίτλον: "᾿Ενστάσεις, Καταγγελίαι, Διαμαρτυρίαι", σᾶς ἔχομεν καταγγείλει, ὅτι τόσον ἡ "παραίτησις" τοῦ Μακαριωτάτου, ὅσον καί ἡ ὑμετέρα "ἐκλογή" εἶναι ἄκυροι ὡς ἀντικανονικαί. Παρά τό γεγονός δέ ὅτι αὗται ὑπεβλήθησαν ἁρμοδίως καί Κανονικῶς, δέν ἐξεδικάσθησαν. Κατά συνέπειαν πᾶσα περαιτέρω ἐνέργεια ὑμῶν ὑπό τάς ἀνωτέρω ἰδιότητας θά ἀποτελέση νέον βαρύτατον ἀδίκημα, καί πρωτίστως τό ἀδίκημα ἀντιποιήσεως τοῦ Προέδρου, τοῦ Ι.Φ..Σ.Κ.Α.Ε.Γ.Ο.Χ.
Πέραν τῶν ἀνωτέρω, ὡς γνωρίζετε ἀπό παλαιότερα ἔγγραφά μας, ἔχουν καταγγελθεῖ καί πάσχουν ἀκυρότητος καί αἱ Γενικαί Συνελεύσεις τῶν ἐτῶν 2001 καί 2002, ὅπως καί τά διοικητικά συμβούλια ἀπό Νοέμβριον - Δεκέμβριον 2000 καί ἐξῆς, διά παράνομον σύνθεσιν καί δι᾿ ἀντικαταστατικάς ἐνεργείας καί παραλείψεις, διά τῶν ὁποίων παρεκωλύθη "ἡ εὐόδωσις τῶν σκοπῶν τοῦ ῾Ιεροῦ Συνδέσμου" (ἄρθρον 8 τοῦ Καταστατικοῦ) μέ συνέπειαν νά ζημιωθῇ οὗτος εἰς μεγάλον βαθμόν. Αἱ εὐθῦναι τόσον τοῦ Μακ/του ᾿Αρχιεπισκόπου, ὅσον καί τῶν μελῶν ἐκείνου τοῦ Δ.Σ., καθώς καί τῶν ᾿Εξελεγκτικῶν ᾿Επιτροπῶν δέν παραγράφονται καί δέν θά παραμείνουν ἀνεξέλεγκτοι. Μέχρι πρό τινος ἠλπίζαμεν εἰς τήν διόρθωσιν καί θεραπείαν ὅλων τῶν παρανόμων καί ἀντικαταστατικῶν ἐνεργειῶν σας, ἀλλά ἀπεγοητεύθημεν, διότι ἐξωθεῖτε τά πράγματα εἰς τά ἄκρα καί τοῦτο οὐχί τυχαίως. Καθ᾿ ἡμᾶς, ὡς ἐπανειλημμένως ἔχομεν καταγγείλει, τίποτε ἀπολύτως δέν ἔγινε τυχαίως ἤ ἐκ τινος ἐγγενοῦς ἀδυναμίας, ἀλλά τά πάντα ἐγένοντο ἐσκεμμένως, δι᾿ αὐτό περαιτέρω ἐπιβάλλεται τόν λόγον  νά ἔχη ἡ Δικαιοσύνη.
Πιστεύομεν ὅτι κατανοεῖτε, διατί καθ᾿ ὅλα τά τελευταῖα ἔτη, ἀπό τό 1999, δέν ἐκινήσαμεν καί τήν διαδικασίαν τῆς τυπικῆς διαγραφῆς ὑμῶν τοῦ Σεβ/του Μητροπολίτου Πειραιῶς κ. Νικολάου, συμφώνως τῷ ἄρθρῳ 8 παράγραφ. γ, καθ᾿ ἥν: "Πᾶν μέλος τό ὁποῖον ἤθελε παρεκκλίνει .... τῆς ᾿Εκκλησιολογίας τῆς ᾿Ακαινοτομήτου ᾿Εκκλησίας Γ.Ο.Χ., θέτει ἑαυτό ἐκτός τοῦ Συνδέσμου". Μέχρι σήμερον ἠρκέσθημεν εἰς Προτάσεις, ᾿Αναφοράς καί Καταγγελίας, ὅσον ἀφορᾶ τό ὑπ᾿ ἀριθμ. 54/76 ᾿Απαλλακτικόν Βούλευμα, διά τοῦ ὁποίου, ἐφ᾿ ὅσον σιωπηρῶς τό ἀνέχεσθε, καί δέν τό καταδικάζετε, ἀλλά μᾶλλον πανηγυρίζετε δι᾿ αὐτό, ἔχετε ἤδη ἀρνηθεῖ καί τήν ᾿Εκκλησιολογίαν τῆς ᾿Ακαινοτομήτου ᾿Εκκλησίας Γ.Ο.Χ. καί τήν ἴσου κύρους ᾿Αποστολικήν σας Διαδοχήν. Πέραν τούτων τά ἔντυπά σας "Προσκυνητή ἡ Εἰκόνα τῆς ῾Αγίας Τριάδος", καθώς καί ἡ ᾿Εφημερίς σας "Πειραϊκή ᾿Αγγελία" βρίθουν κακοδόξων αἱρετικῶν φρονημάτων, ἐνῶ περιστρέφετε καί παρερμηνεύετε ἐπίσημα κείμενα Οἰκουμενικῶν Συνόδων, ὡς καί ῾Αγίων Πατέρων.
Τό ἔσχατον ἀδίκημά σας, τό ὁποῖον κατελέγχεται ἀπό τό Καταστατικόν, εἶναι τό γεγονός, ὅτι ἀπό τήν 5.2.03 (ἐκκλησ. ἡμερολ.) διά τῆς συμπαιγνίας σας περί "παραιτήσεως" τοῦ Μακαρ. ᾿Αρχιεπισκόπου καί Προέδρου τοῦ Ι.Φ.Σ.Κ.Α.Ε.Γ.Ο.Χ. κ. ᾿Ανδρέου, ἀνατρέψατε καί κατελύσατε τήν ᾿Εκκλησιαστικήν Τάξιν, ἤτοι "ΤΑΣ ΑΡΧΑΣ ΚΑΙ ΚΑΝΟΝΑΣ ΤΗΣ ΜΙΑΣ, ΑΓΙΑΣ, ΚΑΘΟΛΙΚΗΣ ΚΑΙ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ", τά ὁποῖα ὁποῖα ὀφείλει νά τηροῦν ἀπαρασαλεύτως τά μέλη του. (῎Αρθρα 2ον ` γ , 3ον γενικόν εἰσαγωγικόν μέρος  καί ` α, 7ον εἰσαγωγικόν, 6ον ` α,β,γ, καί ε καί 26ον). Κατά τῆς συμπαιγνίας ταύτης, καί ὅσων ἐπηκολούθησαν, ἤτοι κατά τῶν ἐργασιῶν τῶν Συνεδριάσεών σας ἀπό 5.2.2003 καί μέχρι σήμερον, ὅπως ἤδη προεμνημονεύθη, ἔχουν ὑποβληθεῖ ᾿Αναφοραί - Καταγγελίαι, ᾿Ενστάσεις, τάς ὁποίας ληστρικῷ, δικτατορικῷ τῷ τρόπῳ δέν ἐλάβατε ὑπ᾿ ὄψιν μέ ὅ,τι καί ὅσα αὐτό σημαίνει ἀπό Κανονικῆς, ᾿Εκκλησιαστικῆς ἀπόψεως, ὅσον καί Νομικῆς δικαστικῆς τοιαύτης.
῾Υπενθυμίζομεν ὅτι κατά τό ἄρθρον 2 ` β καί γ ἐκ τῶν βασικῶν σκοπῶν, δι᾿ οὕς ἱδρύθη ὁ ῾Ιερός Φιλανθρωπικός Σύνδεσμος  εἶναι καί: "β)῾Η καλλιέργεια καί διάδοσις τῶν δογματικῶν ἀληθειῶν καί τῶν ἠθικῶν καί κοινωνικῶν ἀρχῶν τῆς Μιᾶς, ῾Αγίας, Καθολικῆς καί ᾿Αποστολικῆς τοῦ Χριστοῦ ᾿Εκκλησίας" καί "γ) ῾Η τήρησις τῶν ῾Ιερῶν Κανόνων καί Παραδόσεων καί δι᾿ αὐτῶν ἀντιμετώπισις πάσης ἀντορθοδόξου, ἀντεθνικῆς καί ἀντικοινωνικῆς προπαγάνδας ἐπί τῷ τέλει τῆς θριαμβεύσεως τῶν ἀρχῶν τῆς ᾿Ακαινοτομήτου Μιᾶς, ῾Αγίας, Καθολικῆς καί ᾿Αποστολικῆς τοῦ Χριστοῦ ᾿Εκκλησίας, ἧς αἱ ἀρχαί ἀνόθευτοι διαφυλάττονται ὑπό τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου τῆς προεδρευομένης σήμερον ὑπό τοῦ ᾿Αρχιεπισκόπου κ. ᾿Ανδρέου κανονικοῦ διαδόχου τοῦ ἀοιδίμου ᾿Αρχιεπισκόπου ΜΑΤΘΑΙΟΥ τοῦ Α". Βλέπετε καί τό προμνημονευθέν ἄρθρον 3, ἐν ὧ ἡ τήρησις "καί τῆς ἐκκλησιαστικῆς Κανονικῆς Τάξεως" τίθεται παραπλησίον τῶν "νομίμων μέσων", ἐνῶ ἐν τῷ ἰδίῳ ἄρθρῳ ` α ρητῶς ὁρίζεται , ὅπως ὁ διάδοχος τοῦ Μακαρ.  ᾿Αρχιεπισκόπου πρέπει νά προέρχεται αὐστηρῶς μέσω τῆς Κανονικῆς διαδικασίας, ἤτοι νά εἶναι "ΚΑΝΟΝΙΚΟΣ ΔΙΑΔΟΧΟΣ αὐτοῦ", ὅπερ δέν συντρέχει εἰς τήν περίπτωσίν σας.
Κατόπιν αὐτῶν, τόσον ῾Υμεῖς ὁ Σεβ/τος Μητροπολίτης Πειραιῶς κ. Νικόλαος, ὅστις παρανόμως ἐμφανίζεσθε ὡς "᾿Αρχιεπίσκοπος ᾿Αθηνῶν" καί "Πρόεδρος τοῦ Ι.Φ.Σ.Κ.Α.Ε.Γ.Ο.Χ.", ὅσον καί ὁ Μακαριώτατος ᾿Αρχιεπίσκοπος ᾿Αθηνῶν καί πάσης ῾Ελλάδος κ. ᾿Ανδρέας, ἀλλά καί οἱ ᾿Αρχιερεῖς, μέλη τοῦ Συνδέσμου, οἱ ὁποῖοι συνήργησαν καί εὐνόησαν τήν ἀντικανονικήν ἀναρρίχησίν σας εἰς τόν ᾿Αρχιεπισκοπικόν θρόνον, ΚΑΤΑΓΓΕΛΛΕΣΘΕ διά μίαν ἀκόμη φοράν διά ρητάς καί σαφεῖς Κανονικάς παραβάσεις, καί διότι ἐθέσατε εἰς τό ᾿Αρχεῖον ὅλα τά θέματα, τά ὁποῖα καθάπτονται τῆς τε ᾿Εκκλησιολογίας καί τῆς ᾿Αποστολικῆς Διαδοχῆς, γεγονός τό ὁποῖον ἀντιβαίνει πρός σύνολον τό Καταστατικόν τοῦ ΙΦΣΚΑΕΓΟΧ.

+ ῾Ο Μεσογαίας καί Λαυρεωτικῆς ΚΗΡΥΚΟΣ

+ ῾Ιερομ. ᾿Αμφιλόχιος Ταμπουρᾶς
(ἐκπροσωπῶν καί τόν Σεβ. κ. Πανάρετον
καί τόν ῾Ιερομ. ᾿Ιγνάτιον Δάσσιον)

Θεολόγος ᾿Ελευθέριος Γκουτζίδης


Η ΑΠΟΦΑΣΙΣ ΤΗΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ
ΤΟΥ ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ ΤΟΥ 2006 ΠΕΡΙ ΤΟΥ «ΙΦΣΚΑΕΓΟΧ»

ΓΝΗΣΙΑ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΜΕΣΟΓΑΙΑΣ ΚΑΙ ΛΑΥΡΕΩΤΙΚΗΣ
ΕΠΙΣΚΟΠΕΙΟΝ ΑΓΙΑΣ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗΣ ΚΟΡΩΠΙ ΑΤΤΙΚΗΣ
 194 00 Τ.Θ. 54  ΚΟΡΩΠΙ ΑΤΤΙΚΗΣΤΗΛ. 210.6020176,  210 2466057


Α.Π. 476                         ν Κορωπίω τ 4.6.2008

ΘΕΜΑ: πόφασις τς Μητροπολιτικς Συνόδου
 το Σεπτεμβρίου το 2006 περί το «ΙΦΣΚΑΕΕ».

Διά το παρόντος ρχιερατικο μν γγράφου βεβαιώνομεν τι κατά Σεπτέμβριον φ’ μς συνελθοσα Μητροπολιτική Σύνοδος, σον φορ τόν ΙΦΣΚΑΕΕ, πεφάνθη τά κάτωθι:

«..... 11. ΠΕΡΙ ΤΟΥ Ι.Φ.Σ.Κ.Α.Ε.Ε.
ΚΑΤΑΓΓΕΛΛΟΜΕΝ, κατ τν πλον κατηγορηματικν τρπον, καί τν π το 1999 πολειτουργαν το Ι.Φ.Σ.Κ.Α.Ε.Ε. (ΙΕΡΟΥ ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΙΚΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ ΚΛΗΡΙΚΩΝ ΑΚΑΙΝΟΤΟΜΗΤΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΕΛΛΑΔΟΣ), κα κτροπν ατο κ το καταστατικο. ς κ τοτου α συγκροτσεις τν «Διοικητικν Συμβουλων» κα α συγκλσεις τν «Γενικν Συνελεσεων» κα α ποφσεις των εσν ΑΚΥΡΟΙ, διτι χαρακτηρζονται π κρως Αντικανονικς, Αντικαταστατικς κα παρανμου συγκροτήσεως κα πολειτουργας. Τοτο λον χει ς ποτλεσμα τν μ νταπκρισιν ατο ες τος σκοπος δι' ος οτος δρθη, ξ ν πρτος διασφλισις τς ΟΜΟΛΟΓΙΑΣ — ΕΚΚΛΗΣΙΟΛΟΓΙΑΣ κα τς ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΔΙΑΔΟΧΗΣ κα δετερος διασφλισις τν ες τήν Γνησαν ρθόδοξον κκλησίαν  παγομένων ερν Ναν ς καί ν γένει Φιλανθρωπία.
ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΟΜΕΝ τό γεγονός, τι καί Ι.Φ.Σ.Κ.Α.Ε.Ε. τέθη ες τήν πηρεσίαν το Παλαιοημερολογιτικο Οκουμενισμο, ν κενα κ τν πρώτων καί βασικν δρυτικν του μελν, τά ποα παρέμεινον δραα καί μετακίνητα ες τάς ρχάς τς ρθοδοξίας, κατήγγειλαν δέ τήν κτροπήν καί διεφύλαξαν τό κρος το Ι.Φ.Σ.Κ.Α.Ε., χουν χρέος νά κινήσουν πσαν Κανονικήν, Νόμιμον καί κατά τό Καταστατικόν διαδικασίαν, διά νά πανέλθη οτος ες τήν καταστατικήν του τροχιάν, παναλειτουργήση καί συνεχίση τήν διακοπεσαν πό τό 1999, ΚΑΝΟΝΙΚΗΝ καί ΝΟΜΙΜΟΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗΝ ΔΙΑΚΟΝΙΑΝ ΤΟΥ, ς προβλέπεται πό τν ρθρων 2,8 καί 24 ατο».

Τό παρόν κδίδεται διά νομικήν χρσιν.
+ Μεσογαίας καί Λαυρεωτικς
Κήρυκος

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ
ΑΠΟ ΤΗΝ ΥΠ’  ΑΡΙΘΜ.  532/ 28.11.2009
ΤΟΙΙΑΥΤΗΝ ΕΙΣ Ο, ΤΙ ΑΦΟΡΑ ΤΟΝ ΙΦΣΚΑΕΓΟΧ
ΑΓΙΟΣ ΜΑΤΘΑΙΟΣ

ΕΠΙ ΤΗΣ Η’ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑΣ ΗΤΟΙ, ΕΠΙ ΤΗΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑΣ
ΚΑΘ' ΗΝ ΚΑΤΕΛΥΣΑΝ ΤΟΝ ΚΑΤΑΣΤΑΤΙΚΟΝ ΝΟΜΟΝ ΤΟΥ
«ΙΕΡΟΥ ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΙΚΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ  ΚΛΗΡΙΚΩΝ ΤΗΣ ΑΚΑΙΝΟΤΟΜΗΤΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ Γ.Ο.Χ.»

Τό ΑΝΩΤΑΤΟΝ ΣΥΝΟΔΙΚΟΝ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΝ λαβεν π' ψιν:

......   Η΄ Τήν κατάλυσιν το Καταστατικο Νόμου το «ΙΕΡΟΥ ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΙΚΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ ΚΛΗΡΙΚΩΝ...» τς Γνησίας ρθοδόξου  κκλησίας  τς λλάδος (ρ. γκριτ. ποφάσεως Πρωτοδικείου θηνν 680/1982 καί 3427/1985, κατά τό μέρος, τό ποον «ΙΕΡΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ» ποτελε θεματοφύλακα «πί τ τέλει τς θριαμβεύσεως τν ρχν τς καινοτομήτου Μις γίας Καθολικς καί ποστολικς το Χριστο κκλησίας, `ς α ρχαί νόθευτοι διαφυλάσσονται πό τς ερς Συνόδου τς προεδρευομένης σήμερον πό το ρχιεπισκόπου νδρέου Κανονικο Διαδόχου το οιδίμου ρχιεπισκόπου Ματθαίου το Α΄», ρθρον 2 παράγρ. γ, καί «Πν μέλος τό ποον θελεν παρεκκλίνει πό τς κκλησιολογίας τς καινοτομήτου κκλησίας Γ.Ο.Χ., θέτει αυτό κτός το Συνδέσμου καί ποβάλλεται καί τυπικς δι' ποφάσεως το Δ.Σ.», ρθρον 8 παράγρ. γ.


 Τό γεγονός τι ν τει 1999 τό Διοικητικόν Συμβούλιον το Ι.Φ.Σ.Κ.Α.Ε., διά πρώτην φοράν, δέν συνεκλήθη πί ννέα λοκλήρους μνας, (ν κατά τό καταστατικόν ποχρεωτικς πρέπει νά συνεδριάζη κάθ' καστον μνα), διότι ο γκάθετοι καί ξαιρέτως Μοναχός Μάξιμος, θελον νά ποκρύπτουν τήν πορείαν καί τάς ποφάσεις τν στικν Δικαστηρίων τς περιόδου κείνης, τόσον πό τό Διοικητικόν Συμβούλιον το Ι.Φ.Σ.Κ.Α.Ε. σον καί πό τήν εράν Σύνοδον! Σημειωθήτω τι τά θέματα φεώρων καί ες λικά πράγματα, λλά πρό πάντων ες θέματα Πίστεως σχετικς μέ τάς πράξεις καί ποφάσεις τν πέντε σχισματοαιρετικν. πίσης λαβεν π' ψιν τά παραστατικά τν ν συνεχεία πακολουθησασν συσσωρευμένων συγκλήσεων το Δ.Σ., (μετά λόκληρον ννεάμηνον), καί δή ντός νός μηνός, τοι, α) Κατά τήν 30.10.2000. β) Τήν 9.11.2000. γ) Τήν 14.11.2000, καί διαιτέρως σα ποκαλυπτικά λαβον χώραν, κατ' ατήν, δ) Τήν 4/17.11.2000, τετάρτην κατά σειράν ντός 20 μερν, σύγκλησιν το Δ.Σ. καί διαιτέρως τήν αθημερόν συνταχθεσαν π' Α.Π. 222/4/17.11.2000 «Πρόσκλησιν διά Γενικήν Συνέλευσιν», ρισθεσαν μόλις μετά τριήμερον, τοι, κατά τήν 7ην/26ην Νοεμβρίου 2000, καί ν τ ποία οδέν κ τν κκρεμούντων κρως σοβαρν θεμάτων σημειοτο.

 πίσης λαβεν π' ψιν καί τά μέ Α.Π. 161/5/18.11.2000 καί 169/24.11. 2000 γγραφα το Μητροπολίτου Κηρύκου ς Γενικο Γραμματέως, καθώς καί τό ξόχως ποκαλυπτικόν πόμνη¬μα μέ Α.Π. 169/Α’/24.11.2000, τό ποον πογράφεται πό το Μητροπολίτου Κηρύκου, το ερομονάχου μφιλοχίου Ταμπουρ καί το θεολόγου λευθερίου Γκουτζίδη. Τό γεγονός πίσης τι μετά τατα δέν πραγματοποιήθη Γ.Σ. ς προεβλέπετο, κατά δέ τό πό 16/29.12. 2000 συνελθόν Δ.Σ. κατετέθη τό μέ Α.Π. 176/16.29.12.2000 γγαφον πό το Μητροπολίτου Κηρύκου, κπροσωποντος καί τούς ερομ. μφιλόχιον καί τόν θεολόγον λευθέριον Γκουτζίδη, τό ποον διαιτέρως λαβεν π' ψιν τό Δικαστήριόν μας, καθώς καί τό γεγονός τι πεχειρήθη πως καλυφθον τά πάντα μέ τάς σκευωρίας κατά το θεολόγου περί δθεν «χειροδικίας» του κατά το ρχιεπισκόπου, καθώς καί περί «νάρχου»!

 Τέλος λαβόν π' ψιν καί τήν, πί τς π' Α.Π. 226/26.11.2000, «νακοινώσεως», πογραφο¬μένης πό το ρχιεπισκόπου νδρέου, νέαν ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΙΝ - ΔΗΛΩΣΙΝ τν Μητροπολίτου Κηρύκου, ερ/χου π. μφιλοχίου καί θεολόγου λευθερίου Γκουτζίδη, συσκεψάμενον τό Δικα¬στήριόν μας ΑΠΟΦΑΙΝΕΤΑΙ:

 Καταφανς τά συγκεκριμένα Πρόσωπα τς περιόδου κείνης καί ατά τά ποα σήμερον φέρονται ς μέλη καί ς Δ.Σ. το Ι.Φ.Σ.Κ.Α.Ε., δει πρό πολλο νά εχον διαγραφε καί πομακρυνθε το Ι.Φ.Σ.Κ.Α.Ε., διότι πέραν το τι κ κακς προθέσεως καί σκοπο κατέλυσαν τήν Κανονικήν Τάξιν καί τόν Συνοδικόν θεσμόν, διά τόν διον σκοπόν, οτοι κατέλυσαν καί τόν Καταστατικόν Νόμον το Ι.Φ.Σ.Κ.Α.Ε., πί τ σκοπ μα τ λοκληρώσει τς προδοσίας των νά διεκδικήσουν, καί κατακρατήσουν παντα τά κκλησιαστικά κίνητα, στεροντες τατα πό τούς ρθοδόξους, ες τούς ποίους καί κατά τό διον τό Καταστατικόν νήκουν.

 ν προκειμένω τό ΑΝΩΤΑΤΟΝ ΣΥΝΟΔΙΚΟΝ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΝ πογραμμίζει τι ο κατηγορού¬μενοι δέν κατέλυσαν πλς ρισμένας κ τν ρχν τς καινοτομήτου Γνησίας ρθοδόξου κκλησίας, λλ' θέλησαν καί πεχείρησαν νά σβήσουν καί ξαλείψουν ταύτην προσβάλλοντες καί διακόπτοντες τήν ποστολικήν Διαδοχήν καί δι' ατς καί τήν μολογίαν κκλησιολογίαν, τήν ποίαν ναφέρει καί προστατεύει τό ρθρον 8 παράγρ. γ’ το Καταστατικο.

 πί πσι τούτοις τό νώτατον Συνοδικόν Δικαστήριον πειδή δέν εναι ρμόδιον νά προβ ες τήν διαγραφήν λων ατν κ το Ι.Φ.Σ.Κ.Α.Ε., τοτο παραιτήτως δέον νά πράξουν τά ναπομείνατα (4) τέσσαρα δρυτικά μέλη, τοι, Μητροπολίτης Κήρυκος, Πρωτοπρεσβύτερος Θωμς, ερομόναχος μφιλόχιος καί θεολόγος λευθέριος Γκουτζίδης. πί τούτω, ν χρειασθ χουν τήν δειαν καί ντολήν τς Πανορθοδόξου Συνόδου νά ζητήσουν καί τήν φαρμογήν τν Νόμων, πως προβλέπει Καταστατικός Νόμος το Ι.Φ.Σ.Κ.Α.Ε. Τέλος παντα τά παραστατικά ς κ τς μεγίστης στορικς καί χι μόνον σημασίας των, τεθσιν ες τόν τόμον τν Πρακτικν.

ΤΟ ΑΝΩΤΑΤΟΝ ΣΥΝΟΔΙΚΟΝ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΝ
(πονται α πογραφαί)

Comments

Popular posts from this blog

Η ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΝΟΥΦΡΙΟΥ ΓΙΑ ΟΣΟΥΣ ΕΠΙΚΑΛΟΥΝΤΑΙ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ

ΓΝΗΣΙΑ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΜΕΣΟΓΑΙΑΣ ΚΑΙ ΛΑΥΡΕΩΤΙΚΗΣ Η ΕΝΔΗΜΟΥΣΑ ΙΕΡΑ ΣΥΝΟΔΟΣ ΤΗΣ ΑΠΑΝΤΑΧΟΥ ΓΝΗΣΙΑΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ Η ΕΝ ΣΤΑΥΡΟΠΗΓΙΑΚΗ ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΑΓΙΑΣ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗΣ ΤΙΜΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΑΣΑ Α.Π. 673 ‘Εν ‘Αχαρναῖς τῆ 15/28.6.2014 ΔΙΑΚΗΡΥΞΙΣ ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΕΝΔΗΜΟΥΣΗΣ ΙΕΡΑΣ ΣΥΝΟΔΟΥ ΤΗΣ ΑΠΑΝΤΑΧΟΥ ΓΝΗΣΙΑΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΑΠΑΝΤΑΧΟΥ ΓΝΗΣΙΟΥΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΥΣ Προλογικόν-Εἰσαγωγικόν τῆς Ὀρθοδόξου Πνοῆς ΣΥΝΕΚΛΗΘΗ ΤΗΝ 15ην ΙΟΥΛΙΟΥ 2014 ΕΟΡΤΗΝ ΤΩΝ ΑΓ. ΚΗΡΥΚΟΥ ΚΑΙ ΙΟΥΛΙΤΗΣ Η ΕΝΔΗΜΟΥΣΑ Ι. ΣΥΝΟΔΟΣ ΤΗΣ ΑΠΑΝΤΑΧΟΥ ΓΝΗΣΙΑΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ Τήν Τρίτην 15ην Ἰουλίου, καθ' ἥν ἡ Ἐκκλησία ἐτίμησε τήν μνήμην τῶν Ἁγίων Μαρτύρων Ἰουλίτης καί Κηρύκου, ἦγεν τά ὀνομαστήριά του καί ὁ Σεβ/τος Μητροπολίτης Μεσογαίας καί Λαυρεωτικῆς κ. Κήρυκος. Τήν πρωίαν εἰς τόν Μητροπολιτικόν ἱερόν Ναόν τῆς Ἁγίας Αἰκατερίνης εἰς Κορωπίον Ἀττικῆς, ἐγένετο πανηγυρικόν θεῖον Συλλείτουργον, κατά δέ τό ἑσπέρας τῆς ἰδίας ἡμέρας συνῆλθεν, ἡ ἐνδημοῦσα Ἱερά Σύνοδος, ἡ ὁποία ἔχουσα ὡς κύριον θέμα τό βαρύτατον ἔργον τῆς Ἱερᾶς Συνόδου καί μέ δεδομένην τήν ὑπό τῶν συγχρόνων ὀργανωμένων κέντρων τοῦ Οἰκουμενισμοῦ ἀλλεπαλλήλους σκευωρίας κατά τῆς Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ἐμελέτησε καί κατεπόνησεν σχέδιον ΔΙΑΚΗΡΥΞΕΩΣ-ΟΜΟΛΟΓΙΑΣ, τό ὁποῖον ὡς ἐπίσημον κείμενον τῆς ἱερᾶς Συνόδου θά τεθῆ δημοσίως ὑπ' ὄψιν πρός ἅπαντας καί πρωτίστως πρός τόν πιστόν Λαόν τῆς Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας. Οἱ Σεβασμιώτατοι Μητροπολῖται τῆς ἐν Ἑλλάδι Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, Μεσογαίας καί Λαυρεωτικῆ κ. Κήρυκος, Λαρίσης καί Τυρνάβου κ. Ἀμφιλόχιος καί τῆς ἐν Κύπρω Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ὁ Σεβ/τος Μητροπολίτης Κιτίου κ. Παρθένιος, παρισταμένου καί συμμετέχοντος καί τοῦ Αἰδεσιμωτάτου π. Μιχαήλ Ἰωάννου, καθώς καί μοναχῶν καί θεολόγων, συνεδριάσαντες τήν 15ην Ἰουλίου 2014 εἰς τήν Ἱεράν Μονήν τῆς Ἁγίας Αἰκατερίνης εἰς Κορωπίον Ἀττικῆς, ὡς ἡ ἐνδημοῦσα Ἱ.Σ. τῆς ἁπανταχοῦ Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ἐπελήφθησαν τῆς συγχρόνου ἀποκαλυπτικῆς ἐποχῆς καί ἰδιαιτέρως, τῶν ἀφ' ἑνός εὐρυτέρων παρατηρουμένων ἐκδηλώσεων τοῦ Νεοημερολογιτικοῦ Οἰκουμενισμοῦ καί ἀφ' ἑτέρου τῶν παραλλήλως ἰδίων παρατηρουμένων τάσεων καί ἐκδηλώσεων τοῦ Παλαιοημερολογιτικοῦ τοιούτου! Ἐπί τούτοις ἡ Ἱερά Σύνοδος, ἔλαβεν ὑπ' ὄψιν καί τό ἄκρως ἀνησυχητικόν φαινόμενον, καθ' ὅ ἡ συντριπτική πλειοψηφία καί τῶν φερομένων ὡς Γνησίων Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν δέν γνωρίζει καί δέν συνειδητοποιεῖ τήν Ὀρθοδοξίαν οὔτε ἐνδιαφέρεται νά μάθη καί ἁπλῶς μόνον θρησκεύει, ὅπως ὅλοι οἱ ὀπαδοί ὅλων τῶν θρησκειῶν! Τό κείμενον εἶναι ἐκτενές ἀλλά ἐξαιρετικῶς ἐνδιαφέρον ἀπ' ἀρχῆ μέχρι τέλους. ΔΙΑΚΗΡΥΞΙΣ ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΕΝΔΗΜΟΥΣΗΣ ΙΕΡΑΣ ΣΥΝΟΔΟΥ ΤΗΣ ΑΠΑΝΤΑΧΟΥ ΓΝΗΣΙΑΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΑΠΑΝΤΑΧΟΥ ΓΝΗΣΙΟΥΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΥΣ Α.Π. 673 Ἐν Ἀθήναις τῆ 15/28.6.2014 Πατέρες καί ἀδελφοί, Τέκνα ἐν Κυρίω ἀγαπητά, «Στῶμεν καλῶς, στῶμεν μετά φόβου», ἵνα εἰς τάς ἐσχάτας ταύτας ἡμέρας, Χάριτι Χριστοῦ, ὁμολογήσωμεν τήν Γνησίαν Ὀρθόδοξον Πίστιν καί ὁμολογίαν τῶν ἀπ' ἀρχῆ Ἁγίων Πατέρων μέχρι καί τῶν πρό ἡμῶν καί παραδώσωμεν ταύτην εἰς τάς ἐπερχομένας γενεάς ἀμήν, Γένοιτο. Πατέρες καί ἀδελφοί ἐν Χριστῶ, πιστά μέλη τοῦ Σώματος τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ, τά πρῶτα καί βασικά ΔΟΓΜΑΤΑ τῆς Ὀρθοδοξίας, ὅπως διετυπώθησαν, ὡμολογήθησαν καί ἐκηρύχθησαν ἐν Ἁγίω Πνεύματι, διά τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων καί Πατέρων καί ἰδιαιτέρως διά τῶν Ἁγίων Οἰκουμενικῶν Συνόδων, τά ὁποῖα ἰσχύουν εἰς τούς αἰῶνας, ἤτοι ἐν τῶ παρόντι καί τῶ μέλλοντι, εἶναι: 1ον Πιστεύω εἰς Ἕνα Θεόν, Πατέρα, Παντοκράτορα... 2ον Και εἰς Ἕνα Κύριον Ἰησοῦν Χριστόν τόν Υἱόν τοῦ Θεοῦ... 3ον Καί εἰς τό Πνεῦμα τό Ἅγιον, τό Κύριον τό Ζωοποιόν, τό ἐκ τοῦ Πατρός ἐκπορευόμενον... 4ον Καί εἰς μίαν Ἁγίαν, Καθολικήν καί Ἀποστολικήν Ἐκκλησίαν... και 5ον Ὁμολογῶ ἐν Βάπτισμα εἰς ἄφεσιν ἁμαρτιῶν. Αὗται αἱ θεῖαι Δογματικαί ἀλήθειαι, ἤτοι τοῦ ἑνός καί Τριαδικοῦ Θεοῦ, ὅπως καί ὁ ἱερώτατος θεσμός τῆς Μίας Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ, τήν ὁποίαν ἀπ' ἀρχῆ, ἤγουν ἀπό τῆς Ἁγίας Πεντηκοστῆς, συγκροτεῖ καί συνέχει ἡ παρουσία τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, αὗται, λέγομεν, αἱ Θεῖαι ἀλήθειαι ἐπολεμήθησαν ἀπ' ἀρχῆ ἐν τῶ Προσώπω τοῦ Χριστοῦ, ὑπό τῶν πολλῶν ἀντιχρίστων αἱρετικῶν, διά τοῦτο οἱ Ἅγιοι Πατέρες ἐν ταῖς Ἁγίαις Οἰκουμενικαῖς καί ὅλαις ταῖς Ὀρθοδόξοις Συνόδοις, καθοδηγούμενοι ὑπό τῆς Χάριτος τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, καί ὑπό τοῦ δι' Αὐτῆς (τῆς Ἐκκλησίας) παρατεινομένου εἰς τούς αἰῶνας Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἀντιμετώπισαν τούς πολλούς ἀντιχρίστους αἱρετικούς, ἤδη ἀκόμη ἀπό τούς ἀποστολικούς χρόνους! (Α΄ Ἰωάννου Β΄ 18 καί 22 καί δ΄ 1-3). Ὅλοι αὐτοί «οἱ πολλοί ἀντίχριστοι», πρωτίστως ἠθέλησαν καί ἐπεχείρησαν νά ἀμφισβητήσουν καί διαστρέψουν τήν ἀλήθειαν ὅτι ὁ ἐνανθρωπήσας, Κηρύξας, Σταυρωθείς καί ἀναστάς ΙΗΣΟΥΣ, εἶναι ὁ ΧΡΙΣΤΟΣ, εἶναι ὁ ΥΙΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ, κατά τήν μαρτυρίαν τοῦ ἰδίου τοῦ Θεοῦ Πατρός! Τό μίσος ἀδιακρίτως ὅλων τῶν αἱρετικῶν κατά τῆς ἀληθείας τοῦ Χριστοῦ δέν διεκόπη μέ τήν Σταύρωσιν, ἀλλ' ἀντιθέτως ἡ Ἀνάστασις τοῦ Θεανθρώπου Ἰησοῦ Χριστοῦ, τούς ἔκαμε νά τόν πολεμήσουν καί ἀναστάντα, διότι ἀκριβῶς εὑρίσκοντο καί ἐκινοῦντο εἰς τό σκότος τοῦ ἀντιχρίστου, ὁ ὁποῖος οὐδέποτε ἐπαύσατο νά μεθοδεύη τήν ἀπάτην, ὅτι ὁ Χριστός δέν ἦτο ὁ προφητευμένος Μεσσίας-Σωτήρ, ἀλλά «θά ἔλθη»!!! Ἐντεῦθεν ξεκινᾶ κάθε αἱρετικός, τό ἀντίχριστον ἔργον τοῦ Διαβόλου, χωρίς νά κατανοῆ ὅτι ἔχει συντριβεῖ ὁ Πονηρός ἤ μᾶλλον θέλει νά διασκεδάζη τήν συντριβή του μέ τό νά πλανᾶ τούς ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΥΣ καί νά τούς ἀποκόπτη ἐκ τοῦ Σώματος τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ!! Ἀπό τό 1054, ὅτε ὁ Παπισμός ἤδη εἶχεν βουτηχθεῖ εἰς τά αἱρετικά «πιστεύω» του, καί ἰδιαιτέρως ἐπί τοῦ Τριαδολογικοῦ Δόγματος, εἰς τήν συνέχειαν δέ, ἀφοῦ κατέλυσεν καί τό Ἐκκλησιολογικόν Δόγμα, μετατρέψας τήν ἀλήθειαν περί τοῦ μεγάλου Μυστηρίου τῆς Ἐκκλησίας εἰς ἕν Πολιτικοθρησκευτικόν μέγεθος, ἔκτοτε, πέραν ὅλων τῶν ἄλλων αἱρέσεων, τάς ὁποίας ἐπενόησεν μέχρι καί τήν μωρίαν «περί τοῦ ἀλαθήτου» αὐτοῦ, δυνάμεθα νά εἴπωμεν ὅτι καταφανῶς ἀποτελεῖ τήν διαχρονικήν παρουσίαν τοῦ ἀντιχρίστου, ὁ ὁποῖος ἀπό τό 1054 ἐν τῶ Προσώπω τοῦ κάθε Πάπα ἀντιποιεῖται τήν Ἐκκλησίαν, καί ἑπομένως καί τόν Χριστόν, ἐσχάτως δέ μετά τῶν Προτεσταντῶν καί διά τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καί Ταύτην τήν «κατήργησεν» ὑπόσχεται δέ ὅτι θά τήν «ἐπανασυστήση»!!!... Ἀπό τήν ἀρχήν τοῦ 20ου αἰῶνος (1900 κ.ἑ.) καί ὀλίγον ἐνωρίτερον ἀκόμη(*), ὁ ἀντίχριστος Σιωνισμός διά τῆς Μασονίας καί τῆς αἱρεσιοβριθοῦς Δύσεως (Παπισμοῦ-Προτεσταντισμοῦ), συνέλαβεν καί ἐμεθόδευσεν ὅπως παντί τρόπω προσβάλη τήν Μίαν, Ἁγίαν, Καθολικήν καί Ἀποστολικήν Ἐκκλησίαν. Τό γεγονός αὐτό ἐπεχείρησεν, κατά τήν ἐν λόγω περίοδον τῆς συμβολῆ καί ἡμετέρων ἐπιλησμόνων, ἐπιόρκων καί ἀναξίων Πατριαρχῶν καί Ἐπισκόπων!!! Ἡ μεγαλυτέρα κατάρα εἰς τόν χῶρον τῆς Ὀρθοδοξίας, καί κατά τήν περίοδον εἰς τήν ὁποίαν ἀναφερόμεθα καί πάντοτε δυστυχῶς, ἐστάθησαν οἱ ἐπίορκοι καί ἀνάξιοι ρασοφόροι περί τῶν ὁποίων ὁ Ἅγ. Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος χαρακτηριστικῶς λέγει: «Οὐδένα δέδοικα ως τούς ἐπισκόπους, ἐκτός ὀλίγων»! Ναί! Αὐτοί διεδραμάτισαν τόν ρόλον τοῦ ἀντιχρίστου καί κατά τόν 20ον αἰῶνα καί τόν συνεχίζουν, ὥστε νά ἰσχύη ἀπολύτως καί σήμερον τό τοῦ ἁγ. Ἰωάννου: «Παιδία, ἐσχάτη ὥρα ἐστί καί καθώς ἠκούσατε ὅτι ὁ ἀντίχριστος ἔρχεται καί νῦν ἀντίχριστοι πολλοί γεγόνασι...» (Α΄ Ἰωάννου 2, 18). Καί «...πολλοί ψευδοπροφῆται ἐξεληλύθασιν εἰς τόν κόσμον. Ἐν τούτω γινώσκετε τό πνεῦμα τοῦ Θεοῦ. πᾶν πνεῦμα ὅ ὁμολογεῖ Ἰησοῦν Χριστόν ἐν σαρκί ἐληλυθότα, ἐκ τοῦ Θεοῦ ἐστί. καί πᾶν πνεῦμα ὅ μή ὁμολογεῖ τόν Ἰησοῦν Χριστόν ἐν σαρκί ἐληλυθότα, ἐκ τοῦ Θεοῦ οὐκ ἔστι. καί τοῦτο ἐστί τό τοῦ ἀντιχρίστου, ὅ ἀκηκόατε ὅτι ἔρχεται καί νῦν ἐν τῶ κόσμω ἐστίν ἤδη» (Αὐτόθι 4, 1-3). Καί ἐν τῆς Β΄ ἐπιστολῆ αὐτοῦ ἀναγινώσκομεν: «Ὅτι πολλοί πλάνοι εἰσῆλθον εἰς τόν κόσμον, οἱ μή ὁμολογοῦντες Ἰησοῦν Χριστόν ἐρχόμενον ἐν σαρκί. οὗτός ἐστιν ὁ πλάνος καί ὁ ἀντίχριστος». (Β΄ Ἰωάννου 7). Εἶναι βέβαιον ὅτι ὅτε ὁ Ἀπόστολος καί Εὐαγγελιστής Ἰωάννης ἔγραφεν τάς ἐπιστολάς αὐτάς, (κατά τό 85-95 μ.Χ.), ὑπῆρχον πολλοί οἱ ὁποῖοι ἠμφισβήτουν ὅτι ὁ Χριστός ἦτο ὁ ἐνανθρωπήσας Υἱός καί Λόγος τοῦ Θεοῦ Πατρός! Δηλαδή ὁ ἀντίχριστος ἐνεφανίσθη ἀπ' ἀρχῆ διά νά ἀμφισβητήση καί προσβάλη τό Πρόσωπον καί τό ἔργον τοῦ ἐνανθρωπήσαντος, κηρύξαντος, Σταυρωθέντος καί Ἀναστάντος Χριστοῦ καί ἑπομένως καί τό σωτηριῶδες ἔργον του, τό ὁποῖον ἀφῆκεν νά συνεχίζεται ἐν Ἁγίω Πνεύματι διά καί ἐν τῆς Ἐκκλησία Του. Κατανοουμένου καί βιουμένου τούτου εἶναι ἑπόμενον πᾶς Ὀρθόδοξος Χριστιανός καί ζῶν μέλος τῆς Ἐκκλησίας νά συνειδητοποιῆ ὅτι οἱ ἴδιοι ἀντίχριστοι τῆς ἀποστολικῆς ἐκείνης περιόδου, ἕως σήμερον, οὐδ' ἐπί στιγμήν ἐπαύσαντο νά μεθοδεύουν καί νά ἐπιχειροῦν ἀκριβῶς τό ἴδιον ἀντίχριστον ἔργον των, ὥστε νά εἶναι καταφανής ἡ διαχρονική συνεχής ἀντιπαράθεσίς των, κατά τοῦ Χριστοῦ καί πλέον εὐθέως καί κατά τῆς Ἐκκλησίας Του! Ὅλοι αὐτοί ἀντιπαρέρχονται ἤ καί ἀγνοοῦν τό γεγονός ὅτι τήν Ἐκκλησίαν τοῦ Χριστοῦ, ὡς Ἕναν Οὐράνιον καί ἐπίγειον Θεσμόν, τόν συγκροτεῖ καί τόν συνέχει Αὐτό τοῦτο τό Ἅγιον Πνεῦμα καί ὅτι ἐν Αὐτῆς παρατείνεται ὁ ἀναστάς Χριστός συνεχίζων τό σωτηριῶδες ἔργον του. Δι' αὐτό ἀκριβῶς σήμερον ὅλοι οἱ ἀντίχριστοι αἱρετικοί πολεμοῦν τήν Ἐκκλησίαν, διότι ἐφαντάσθησαν, ὅτι προσβάλλοντες Αὐτήν θά προσβάλουν ὅλην τήν ἀποκεκαλυμμένην ἀλήθειαν καί ὁλόκληρον τό σωτηριῶδες ἔργον τοῦ Χριστοῦ καί αὐτόν τόν Χριστόν! Ἡ μεγαλυτέρα δέ καί φοβερωτέρα ἐπίθεσίς των κατά τοῦ Χριστοῦ καί κατά τῆς Ἐκκλησίας Του εἰς τάς ἡμέρας μας, συντελεῖται διά τῶν Παλαιοημερολογιτικῶν σχισματοαιρέσεων, τάς ὁποίας οἱ ὠργανωμένοι αἱρετικοί προεκάλεσαν, καί μέ λύσσαν προκαλοῦν, ὡς μή δυνάμενοι νά προσβάλουν εὐθέως τήν Ἐκκλησίαν τοῦ Χριστοῦ. ΤΙ ΣΥΝΕΒΗ ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΑΠΕΛΘΟΝΤΑ 20όν ΑΙΩΝΑ ΚΑΙ ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΚΑΤΑ ΤΟΝ 21ΟΝ ; Ἤδη ἀπό τάς ἀρχάς τοῦ μόλις ἀπελθόντος 20ου αἰῶνος, Προτεστάνται, Παπικοί καί ἐπίορκοι Ὀρθόδοξοι, ὠργανωμένοι ἐδέχθησαν, ὡμολόγησαν καί διεκήρυξαν ἀπό κοινοῦ τό «δόγμα» τοῦ συγχρόνου ἀντιχρίστου Οἰκουμενισμοῦ, κατά τό ὁποῖον «μετά ἀπό τά διαχρονικῶς προκληθέντα πλεῖστα σχίσματα, πλέον δέν ὑπάρχει Αὑτή ἡ Μία, Ἁγία, Καθολική καί Ἀποστολική Ἐκκλησία τοῦ Συμβόλου τῆς Πίστεως, διότι Αὕτη διεμελίσθη καί ἐσκορπίσθη δι' αὐτῶν εἰς πολλάς ἐπί μέρους «Ἐκκλησίας»! Ἑκάστη δέ ἐξ αὐτῶν τῶν πολλῶν Ἐκκλησιῶν ἔχει μόνον μέρος ἐκ τῆς ἀληθείας καί ὄχι τήν καθολικήν ἀλήθειαν». Δηλαδή πρωτίστως καί οὐσιωδῶς βλασφημεῖται ἡ μοναδικότης τῆς Ἐκκλησίας καί θεωροῦνται ὡς ἐπί μέρους «Ἐκκλησίαι» ὅλαι αἱ Σχισματοαιρέσεις! Ἑπομένως σαφῶς ἔχομεν πλήρη ἄρνησιν καί βλασφημίαν κατά τῆς Ἐκκλησίας! Πέραν τούτων λέγουν περαιτέρω ὅτι, «ἔχουμε καθῆκον νά ἑνωθοῦμε ὅλες οἱ Χριστιανικές Ἐκκλησίες, ὥστε διά τῆς ἑνώσεώς μας αὐτῆς, νά προκύψη πάλιν αὐτή ἡ διά τῶν Σχισμάτων ἀπωλεσθεῖσα μία Ἐκκλησία»!!! Καί ἐπάγονται: «Εἰς αὐτήν τήν ἕνωσιν δέν θά ληφθοῦν ὑπ' ὄψιν αἱ Δογματικαί διαφοραί, (δηλαδή αἱ αἱρέσεις), διότι αὗται χωρίζουν, ἀλλά θά γίνη μέ βάσιν τήν χριστιανικήν ἀγάπην, ἡ ὁποία ἐπιφέρει τήν ἑνότητα»!!! Αὐτοί πλέον διά τῶν ἀνωτέρω ἐσχάτων βλασφημιῶν των, εὐθέως καί ἀπροκαλύπτως κραυγάζουν ὅτι εἶναι πρόδρομοι τοῦ ἀναμενομένου ἀντιχρίστου μέ τό «σφράγισμα» κ.λπ.!!! Η ΕΜΦΑΝΙΣΙΣ ΚΑΙ ΕΙΣΧΩΡΗΣΙΣ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ ΕΙΣ ΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΝ Αὕτη ἡ παναίρεσις τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ὡς γνωστόν, προέκυψεν καταφανῶς καί ἐπισήμως κατ' ἀρχάς τό 1920, διά τῆς ΠΑΝΑΙΡΕΤΙΚΗΣ «Ἐγκυκλίου τῆς Πατριαρχικῆ Συνόδου τῆς Κων/λεως», ἐμεθοδεύθη δέ καί προωθήθη τό 1923 διά τοῦ λεγομένου «Πανορθοδόξου Συνεδρίου τῆς Κων/λεως», οὐσία ὅμως Μασονικοῦ-Οἰκουμενιστικοῦ, καί ἐπεβλήθη διά τῆς δικτατορικῶ τῶ τρόπω ἐπιβολῆ τοῦ Παπικοῦ Γρηγοριανοῦ Ἡμερολογίου τό 1924, ὑπό τοῦ Μητροπολίτου Ἀθηνῶν Χρυσοστόμου Παπαδοπούλου. Ἀπορεῖ καί ἐξίσταται κάθε Ὀρθόδοξος, πῶς ταῦτα ἀπετολμήθησαν κατά τό 1920-1924 ὑπό Πατριαρχῶν, Ἀρχιεπισκόπων καί Συνόδων, ὑποτίθεται Ὀρθοδόξων μέχρι τότε!!! Βεβαίως, κάθε ἄλλο παρά Ὀρθόδοξοι ἦσαν, δεδομένου ὅτι πρό πολλοῦ εἶχον διαφθαρεῖ ὑπό τῆς Παναιρετικῆς Δύσεως (Παπισμοῦ καί Προτεσταντισμοῦ) καί ἰδιαιτέρως ὑπό τῆς ἑβραιομασονίας, ἡ ὁποία κατηύθυνεν τά πράγματα ἀκόμη καί διά Μασόνων Πατριαρχῶν καί Ἐπισκόπων!!! Εἶναι χαρακτηριστικόν ὅτι προκειμένου νά διατυπωθῆ, ἀποφασισθῆ καί ὑπογραφῆ ἡ περιβόητος παναιρετική «Συνοδική-Πατριαρχική Ἐγκύκλιος τοῦ 1920», προηγήθη μακρά κοινή προεργασία Παπικῶν Προτεσταντῶν καί Ὀρθοδόξων καί δή εἰς τόν χῶρον τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, καθ' ἥν διετυπώθησαν ἰδιαιτέρως σχέδια αὐτῆς τῆς ἐγκυκλίου ὑφ' ὅλων, (αἱρετικῶν καί Ὀρθοδόξων), καί κατά τό προβλεπόμενον, κατόπιν θά ἐπελέγετο μεταξύ ὅλων τό καλύτερον, τό ὁποῖον θά διετυπώνετο εἰς ἐγκύκλιον ὑφ' ὅλων ἀποδεκτήν!... Παράδοξον τό ἀποτέλεσμα ἀλλά πραγματικόν! Ὅτε ἀνεγνώσθησαν καί ἐμελετήθησαν τά συντεταγμένα σχέδια αὐτῆς τῆς πρός ἔκδοσιν ἐγκυκλίου, (τά ὁποῖα, ὅπως ἐλέχθη, συνετάγησαν ἰδιαιτέρως παρά τῶν Παπικῶν, Προτεσταντῶν καί Ὀρθοδόξων), ἀπερρίφθησαν ὅλα καί μέ ἐνθουσιασμόν οἱ Παπικοί καί Προτεστάνται ἐνέκριναν τό κείμενον τοῦ «Ὀρθοδόξου Ἐπισκόπου», ὡς τήν καλυτέραν ἔκφρασιν τοῦ Σατανικοῦ Οἰκουμενισμοῦ!!! Τό κείμενον αὐτῆς τῆς ὑπογραφείσης «Πατριαρχικῆς-Συνοδικῆς Ἐγκυκλίου», ἐκτυπωθέν ἐν τοῖς Τυπογραφείοις τοῦ Πατριαρχείου, ἐπισήμως, πλήν μυστικῶς, ἀπεστάλη εἰς τούς Προκαθημένους ὅλων ἀδιακρίτως τῶν Ἐκκλησιῶν, ἤτοι Ὀρθοδόξων καί σχισματοαιρετικῶν!... Τό ἐν λόγω κείμενον ἔχει δημοσιευθεῖ, ἀνάτυπον ἐκ τοῦ πρωτοτύπου, εἰς τό βιβλίον, «ΕΛΕΓΧΟΣ ΚΑΙ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΔΙΔΑΚΤΟΡΙΚΗΣ ΔΙΑΤΡΙΒΗΣ τοῦ κ. ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ ΠΑΡΑΣΚΕΥΑΪΔΗ», Ἀθῆναι 1985. Εἰς τό ἴδιον βιβλίον ἐκτίθενται καί τά περί τοῦ λεγομένου «ΠΑΝΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΣΥΝΕΔΡΙΟΥ ΤΟΥ 1923», οὐσία ὅμως, ὡς προελέχθη, Μασονικοῦ ἐκτρώματος! Ἐπίσης ἐκτίθεται καί ἡ μέ βάσιν τό ψεῦδος, τήν ἀπάτην καί ἰδιαιτέρως τήν δολιότητα, ἐπιβολή τοῦ Παπικοῦ νέου ἡμερολογίου, ὑπό τοῦ μόλις πρός τόν σκοπόν αὐτόν, ἐκλεγέντος (Ἰούνιος 1923) εἰς Μητροπολίτην Ἀθηνῶν, τοῦ Χρυσοστόμου Παπαδοπούλου καί ἀμέσως μετωνομασθέντος εἰς Ἀρχιεπίσκοπον Ἀθηνῶν. Ταῦτα πάντα ἐκτίθενται καί εἰς τό βιβλίον τοῦ Θεοκλήτου Στράγκα «ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΙΣΤΟΡΙΑ» Τόμος Β΄. Η ΑΜΕΣΟΣ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΙΣ ΤΗΣ ΕΣΧΑΤΗΣ ΚΑΙ ΜΕΓΙΣΤΗΣ ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΜΙΑΣ, ΑΓΙΑΣ, ΚΑΘΟΛΙΚΗΣ ΚΑΙ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ Ἡ ἄμεσος, ἀλλά καί σθεναρά ἀντίδρασις, ὑπό τοῦ πιστοῦ λείμματος τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, δι' ἧ ἀντιμετωπίσθη ὅλη αὕτη ἡ ΕΣΧΑΤΗ καί ΜΕΓΙΣΤΗ Προδοσία-Αἵρεσις κατά τῆς Ἐκκλησίας, εἶναι ἱστορική καί ἀποτελεῖ σημαντικόν σταθμόν εἰς τήν νεωτέραν ἱστορικήν πορείαν τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ. Τοῦτο τό πιστόν λεῖμμα τῆς Χάριτος, μέ μόνα δεδομένα τήν Ὀρθόδοξον συνείδησίν του καί τό ὑπό τῶν τριῶν Πανορθοδόξων Συνόδων τοῦ 16ου αἰῶνος, ΔΕΔΙΚΑΣΜΕΝΟΝ καί ΑΠΕΡΙΜΜΕΝΟΝ τοῦ Παπικοῦ Γρηγοριανοῦ Νεοημερολογιτισμοῦ, ἐν τέλει δέ καί τήν διάχυτον δυσωδίαν ἐκ τῶν ἀθλίων πράξεων καί γεγονότων τοῦ 1920, 1923 καί 1924, εἶπεν καί πάλιν ΟΧΙ εἰς τήν καταδεδικασμένην Παπικήν Καινοτομίαν τοῦ Νεοημερολογιτισμοῦ. Κατ' ἀρχάς τό ΟΧΙ αὐτό ὑπό τοῦ πιστοῦ λείμματος τῆς Ὀρθοδοξίας ἐστηρίχθη ἐπί τοῦ δεδικασμένου τῆς Καινοτομίας ὑπό τῶν Πανορθοδόξων Συνόδων, ἐπί Ἱερεμίου τοῦ Β΄ τοῦ Τρανοῦ (κατά τά ἔτη 1583, 1587 καί 1593), καί ἐπί τοῦ γεγονότος ὅτι ἐπί ὁλόκληρα 342 ἔτη (1583-1924), ἡ Ὀρθοδοξία ἐσεβάσθη αὐτάς τάς καταδικαστικάς ἀποφάσεις τῶν Πανορθοδόξων Ἁγίων Συνόδων! Οὕτω τό πιστόν τοῦτο λεῖμμα αὐθημερόν, ναί, αὐθημερόν(!), ὡμολόγησεν καί διεκήρυξεν ὅτι δέν δέχεται, ἀλλά καί καταδικάζει τήν ἐπιβολήν τῆς Καινοτομίας, συνωδά ταῖς ἀνωτέρω Ἁγίαις Πανορθοδόξοις Συνόδοις, τάς ἀποφάσεις τῶν ὁποίων ἐθεώρησεν καί ἀξιολόγησεν ὡς ἀποφάσεις ἐχούσας τό κῦρος τῶν Οἰκουμενικῶν Συνόδων, ἀφοῦ καί αἱ ἐν λόγω Πανορθόδοξοι Σύνοδοι ἐλειτούργησαν καί ἐνήργησαν ὡς ἀδιάκοπος συνέχεια ἐκείνων, ἐν τῶ ἰδίω πνεύματι τῆς Ὀρθοδοξίας! Ἄς ἔλθουν κἄν σήμερον οἱ καινοτόμοι, ὅπως ἄλλωστε ἀδιαλείπτως τούς καλοῦμεν, νά διαλεχθῶμεν δημοσίως, δηλαδή ΕΠΙΣΗΜΩΣ, ΚΑΝΟΝΙΚΩΣ καί ΟΡΘΟΔΟΞΩΣ, διά νά προκύψη τί ἔγινε τόν 16ον αἰῶνα, διατί ὄχι μόνον δέν ἐγένετο δεκτή τότε ὑπό τῆς Ὀρθοδοξίας ἡ Παπική Νεοημερολογιτική Καινοτομία τοῦ 1582, (τοῦ Πάπα Γρηγορίου τοῦ ΙΓ΄), ἀλλά καί κατεκρίθη καί κατεδικάσθη! Διατί ὅμως αὗται αἱ καταδικαστικαί ἀποφάσεις τῶν Πανορθοδόξων Συνόδων, ὅπως ἐλέχθη, ἔγιναν σεβασταί ἐπί περίπου 4 αἰῶνας, καί ἀπό τό 1920-1924 τά πάντα διεγράφησαν. Διότι ὁ Οἰκουμενισμός, ἀνεξέλεγκτος πλέον, ἄλλοτε ὡς πονηρά ἀλώπηξ καί ἄλλοτε ὡς λυσσασμένος λύκος, τρέχει, πλανᾶ καί κατασπαράσσει Ὀρθοδόξους. Οὕτω θά ἴδη πᾶς τις ἐνδιαφερόμενος καί ποίας συνεπείας ἔσχεν καί ἔχει ἐξ ἀρχῆ ἡ Παπική καινοτομία, ἡ «διορθοσούλα» ὅπως τήν ἀποκαλοῦν, καί ποῦ εὕρηται σήμερον ἡ Μία, Ἁγία, Καθολική καί Ἀποστολική Ἐκκλησία, δηλαδή εἰς τόν Παπικόν-Νεοημερολογιτικόν Οἰκουμενισμόν, ἤ εἰς τό Πιστόν Λεῖμμα τῆς Ὀρθοδοξίας, τό ὁποῖον τό 1924 δέν ἐκοινώνησε τῆς Καινοτομίας των, ἀλλά καί τήν ἐνέπτυσεν τρίς καί τήν ἀπέκλεισεν συνωδά τῶν ἀποφάσεων τῶν Πανορθοδόξων Συνόδων τοῦ 16ου αἰῶνος. Ἄς μήν βιασθῆ οὐδείς νά εἴπη αὐτό τό ὁποῖον ἰσχυρίζεται ὁ Νεοημερολογιτισμός: «μετά ποίου νά διαλεχθῶμεν, καθ' ἥν στιγμήν δέν ἐλέγχεσθε ἀπό τάς διαιρέσεις σας, δηλαδή τά παλαιοημερολογιτικά σχίσματα, τά ὁποῖα ἕκαστον βλασφημεῖ ὅτι εἶναι Ἐκκλησία Γ.Ο.Χ.»; Ὄχι, λέγομεν πρός ὅλους αὐτούς, διότι «αἱ Παλαιοημερολογιτικαί αὗται Ἐκκλησίαι», εἶναι ἐκτρώματα τῶν ἐγκαθέτων Νεοημερολογιτῶν εἰς τόν χῶρον τῶν Ὀρθοδόξων, οἱ ὁποῖοι μέ τά σχίσματα ἐνήργησαν καί ἐνεργοῦν καί ταύτην τήν ἐσχάτην ἱεροσυλίαν διά λογαριασμόν τοῦ Νεοημερολογιτικοῦ Οἰκουμενισμοῦ!... Προεκάλεσεν λοιπόν τά σχίσματα αὐτά ὁ Νεοημερολογιτισμός, διά τῶν ἐγκαθέτων του, καί μέ πρῶτον τόν πρ. Φλωρίνης Χρυσόστομον Καβουρίδην τό 1937, διότι δέν ἦτο καί δέν εἶναι καί σήμερον εἰς θέσιν νά παρακαθήση εἰς ἕνα Κανονικόν καί Ὀρθόδοξον Διάλογον καί νά ἀντιμετωπίση τά αἴτια, τούς σκοπούς, καί ἐν γένει τήν ἱστορικήν καί ἀναμφισβήτητον πραγματικότητα, ἀπό τό 1920, 1923 καί 1924 καί κατόπιν καί μέχρι σήμερον!... Ἡμεῖς ὡς Ἱερά Σύνοδος καί σήμερον, χάριτι Χριστοῦ, ἐν πλήρει ἐπιγνώσει ζητῶμεν ὅπως κατ' ἀρχάς ἐξετασθῆ τό Σχίσμα τοῦ 1924, καί κατόπιν καί ὅλα τά ὑπό τῶν ἐγκαθέτων προκληθέντα «Παλαιοημερολογιτικά» Σχίσματα, ἤτοι τοῦ 1937, γνωστοῦ ὡς Φλωρινικοῦ, μεθ' ὅλων τῶν θυγατρικῶν του, καθώς καί αὐτά τοῦ 1995 καί τοῦ 2005. Ἀμφότερα καί ταῦτα προκληθέντα ὑπό ἐπιόρκων πρώην ἐπισκόπων μας βεβαιοῦν ὅτι εἰς τάς ἡμέρας μας κατεληστεύθη ἡ Ὀρθόδοξος Χριστιανική συνείδησις ὄχι μόνον τοῦ πιστοῦ Λαοῦ, καί πλέον, ὡς ἤδη προείρηται, Νεοημερολογῖται καί Παλαιοημερολογῖται εἰς τήν πλειονότητά των ἁπλῶς ΘΡΗΣΚΕΥΟΥΝ, ὅπως οἱ ὀπαδοί ὅλων τῶν θρησκειῶν, ἤτοι τῶν διαφόρων ἀνθρωπίνων θρησκευτικῶν κατασκευασμάτων!... Σήμερον εἰς τούς περισσοτέρους «Παλαιοημερολογίτας» ἐπικρατεῖ μία νοσηρά θρησκευτικότης καί ὄχι ἡ Χριστιανική Ὀρθόδοξος Πίστις! Χριστιανός Ὀρθόδοξος εἶναι ὁ πιστός, ὁ ὁποῖος ἔχει μυστικήν σχέσιν καί κοινωνίαν μετά τῆς ἀποκεκαλυμμένης ἀληθείας τοῦ Χριστοῦ, καί προσωπικῶς μετά τοῦ Χριστοῦ, ὅπερ μυστικῶς καί ὑπό ὑποκειμενικάς προϋποθέσεις, ἐπιτυγχάνεται μόνον ἐντός τῆς Μίας, Ἁγίας, Καθολικῆς καί Ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ. Ὡς Ἱερά Σύνοδος, ταῦτα προτάσσομεν, προκειμένου νά ἀκολουθήση ἡ ἀνάλυσις καί ὁ ἔλεγχος τῆς μόλις τελευταίας περιόδου, καθ' ἥν διά τῶν πολλῶν ἐνσκυψασῶν Παλαιοημερολογιτικῶν ψευδοσυνόδων καί ψευδοεκκλησιῶν, πλέον προωθεῖται καί ὁ χείρων τοῦ Νεοημερολογιτικοῦ Οἰκουμενισμοῦ, δηλαδή ὁ Παλαιοημερολογιτικός, ὁ ὁποῖος καταφανῶς ἐξυπηρετεῖ τό ἔργον τοῦ ἀντιχρίστου, ἀφοῦ δι' αὐτῶν τῶν ψευδοσυνόδων καί ψευδοεκκλησιῶν, ἐπιχειρεῖται καί ἐνεργεῖται ἡ μεγίστη σύγχυσις καί κορυφώνεται ἡ μεγίστη καί ἐσχάτη βλασφημία κατά τῆς Ἐκκλησίας. Ὡς ἐκ τούτου ἐπιβάλλεται ἡ ἔκθεσις καί ἔλεγχος ὅλων αὐτῶν τῶν ψευδοεκκλησιῶν, ὡς εὐθέως βαλλουσῶν κατά τῆς Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας. ΤΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΓΝΗΣΙΑΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΕΦΕΥΡΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΕΝ ΓΕΝΕΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ Κατόπιν τῶν ἀνωτέρω εἶναι προφανές ὅτι ζῶμεν εἰς ἀποκαλυπτικούς χρόνους, ἡ δέ εὐθύνη μας εἶναι μεγίστη! Ὡστόσον δέν πρέπει νά μᾶς ἀπασχολῆ καί νά μᾶς προβληματίζη τό γεγονός ὅτι σήμερον ἡ Γνησία Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία εἰς τήν Ἑλλάδα ἀλλά καί γενικώτερον ἐκπροσωπεῖται καί ἐκφράζεται ὑπό ἐλαχίστων, ταπεινῶν καί ἀδυνάμων κατά κόσμον, διό πρωτίστως δέον ὅπως μᾶς διακρίνη ἡ χριστιανική ταπείνωσις καί ἔχωμεν ζῶσαν ἀγάπην, Πίστιν καί ὁμολογοῦμεν αὐτήν. Ὑπ' αὐτάς τά προϋποθέσεις δυνάμεθα νά ἐλπίζωμεν καί νά πιστεύωμεν ὅτι ἡ Χάρις τοῦ Παναγίου Πνεύματος καί ὁ Χριστός, ὁ ὁποῖος, ὅπως προελέχθη, παρατείνεται εἰς τούς αἰῶνας διά τῆς Ἐκκλησίας Του, θά μᾶς ἀξιώση, κατ' αὐτάς τάς πολύ δυσκόλους ἡμέρας, νά φανῶμεν ἄξιοι Διάδοχοι τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων καί τῶν Ἁγίων Πατέρων εἰς τό ἔργον τῆς Ἐκκλησίας καί γενικώτερον ὅλοι ἄξια μέλη τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ. Ὅσα ἀκροθιγῶς ἤδη ἐξεθέσαμεν διά τήν ἀποκαλυπτικήν Ἐκκλησιαστικήν περίοδον 1920-1924 καί ἐντεῦθεν, εἶναι ἀσφαλῶς ὀλίγα ἐκ τῶν πολλῶν, ὡστόσον ὅμως, σημαντικά καί ἱκανά διά κάθε εὐλαβῆ, ὥστε νά προβληματισθῆ καί ἀναζητήση νά μελετήση τήν περίοδον αὐτήν περισσότερον, προκειμένου νά πάρη θέσιν ὡς πρόσωπον, τό ὁποῖον ἀναζητεῖ τήν Σωτηρίαν του. Συνεχίζοντες τήν μελέτην-ἔκθεσιν τῶν σημαντικῶν σταθμῶν τῆς Ἐκκλησιαστικῆς περιόδου ἀπό τό 1924 καί ἐντεῦθεν, καθ' ἥν ἐπιμελῶς, προεκλήθησαν μισητά Σχίσματα ἤ μᾶλλον Σχισματοαιρέσεις καί Ψευδοεκκλησίαι, καλούμεθα νά ἐπιδείξωμεν τήν δέουσαν ἀνησυχίαν καί προσοχήν, δεδομένου ὅτι δέν πρόκειται περί ὡρισμένων θεμάτων τά ὁποῖα ἔκλεισαν, ἀλλά συνεχίζονται καί πρό πάντων ἀποτελοῦν προπετάσματα αὐτοῦ τοῦ Νεοημερολογιτικοῦ Οἰκουμενισμοῦ! Εἰς τό σημεῖον αὐτό ὡς Ἱερά Σύνοδος ἐπαναλαμβάνομεν τήν μεγάλην ἀλήθειαν, ἡ ὁποία ἤδη διετυπώθη καί ἐτονίσθη, ὅτι γενικῶς ὁ Νεοημερολογιτικός-Οἰκουμενισμός, δέν ἠδυνήθη ποτέ ἐλεύθερα καί βάσει τῆς ἀληθείας καί τῶν πραγματικῶν ἱστορικῶν γεγονότων νά συζητήση, δηλαδή δέν ἐτόλμησε νά διαλεχθῆ ἐπί τοῦ θέματος «Τό σχίσμα τοῦ 1924», ὅπως ἐπανειλημμένως, ἀλλά καί πάλιν ἐπισήμως διά τοῦ παρόντος τοῦ ζητεῖται! Ἄν, ὡς διατείνεται, ἐκπροσωπῆ καί ἐκφράζη τήν Ἐκκλησίαν, ἰδού νά παρακαθήση ἐπί τῆς κοινῆ τραπέζης διά νά ἐξετάσωμεν τό θέμα καί ὅπου προκύψη ἡ ἀληθής Ἐκκλησία, ἐκεῖ ἐν ταπεινώσει νά ὑποταχθῶμεν ὅλοι! Πῶς καί διατί μέχρι σήμερον ὁ Νεοημερολογιτισμός ἐν τῶ συνόλω του σιωπῶν ἐπί τῆς οὐσίας, κάκιστα δέ ἀμυνόμενος ἐξαντλεῖται εἰς ὅλως ψευδεῖς διαστροφάς, προκαλεῖ σχίσματα καί μονίμως θρασύτατα ἀντιποιεῖται τήν Ἐκκλησίαν τῆς Ἑλλάδος; Εἶναι σοβαρά, ἀλλά καί ἀπολύτως καθαρά εἰς τήν ἔρευνά των, τά θέματα καί δέν ἐπιδέχονται διαστροφάς, ψεύδη καί ἀπάτας. Ἡ ἱστορική καί ἡ πραγματική ἀλήθεια διά τάς Πανορθοδόξους Συνόδους τοῦ 1583, 1587 καί 1593 δέν ἐπιδέχεται ἀμφισβητήσεις! Νά ἐξετασθῆ ἑπομένως ἀπό ἱστορικῆς καί Ἐκκλησιαστικῆς ἀπόψεως ἡ ἀλήθεια καί τό κῦρος τῶν ἀποφάσεων, Αὐτῶν τῶν Ἁγίων Πανορθοδόξων Συνόδων. Διατί αἱ ἐν λόγω ἀποφάσεις ἔγιναν σεβασταί ἀπό τότε καί μέχρι τό 1924, καί διατί τό 1924 κατελύθησαν; Ὑπό ποίας δεοντολογίας καί τίνι τρόπω ἐπεβλήθη ὁ Παπικός Νεοημερολογιτισμός; Εἶναι Οἰκουμενισμός ἤ ὄχι, ὁ ἐπιβληθείς τό 1924 Νεοημερολογιτισμός; Εἶναι τό πρῶτον πραγματικόν βῆμα τοῦ Οἰκουμενισμοῦ εἰς τόν χῶρον τῆς Ὀρθοδοξίας, καθώς ἀναφέρεται εἰς τήν ἐγκύκλιον τοῦ 1920 καί ὅπως ἔκτοτε διαχρονικῶς προκύπτει ἐν τῆς πράξει ἤ ὄχι; Ὡς ἐκ τούτων καί μόνον, δέν εἶχον καθῆκον νά τόν ἀρνηθοῦν τό 1924 καί νά παραμείνουν ἑδραῖοι καί ἀμετακίνητοι εἰς τήν Ὀρθοδοξίαν οἱ Πατέρες μας καί ἀκολούθως καί ἡμεῖς; ΕΥΛΟΓΩΣ ΚΑΙ ΤΟ ΕΙΧΟΝ! Τό 1924 προκύπτουν «Παλαιοημερολογῖται» ἤ οἱ ΝΕΟΗΜΕΡΟΛΟΓΙΤΑΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΑΙ; Ἰδού διατί ἐπιβάλλεται ἡ ἐπί τῶν πηγῶν καί τῶν πραγματικῶν ἱστορικῶν γεγονότων ἐντριβή καί πραγματικός διάλογος ἐν ἀγάπη καί ἀληθεία. Ἐν προκειμένω ἀπαιτεῖται, ὅσον εἶναι δυνατή, ἡ ἀναφορά εἰς χαρακτηριστικούς σταθμούς τῆς πορείας τῆς Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας ἀπό τό 1924 μέχρι σήμερον, καί κυρίως πῶς καί διατί προέκυψαν αἱ Παλαιοημερολογιτικαί Σχισματοαιρέσεις-ψευδοεκκλησίαι, ἐνῶ προηγουμένως δέον νά τεθῆ καί πάλιν τό ἐρώτημα: Ἡδύνατο τό 1924 καί ἐδικαιοῦτο ἀπό Ὀρθοδόξου καί Κανονικῆ ἀπόψεως τό Πιστόν Λεῖμμα τῆς Χάριτος νά ἀπορρίψη καί ἀποκηρύξη ὡς σχισματοαίρεσιν τόν Νεοημερολογιτισμόν, μέ μόνον δεδομένον τό ὑπό τῆς Ὀρθοδοξίας ΚΑΤΑΔΕΔΙΚΑΣΜΕΝΟΝ τοῦ Παπικοῦ Νεοημερολογιτισμοῦ ἤδη ἀπό τόν 16ον αἰῶνα; Ἐκεῖναι αἱ Πανορθόδοξοι Σύνοδοι τοῦ 16ου αἰῶνος καί αἱ ἀποφάσεις των, ἦσαν καί παρέμειναν ἀλλά καί παραμένουν εὐθυγραμμισμέναι μέ τήν Καθολικήν Ὀρθοδοξίαν, τῶν Ἁγίων 7 Οἰκουμενικῶν καί ὅλων τῶν Ὀρθοδόξων Ἁγίων Συνόδων, ἤ ὄχι; Πῶς λοιπόν, ὑπό ποίων καί διατί κατελύθησαν; Ποίας συνεπείας ἔσχεν διά τούς καινοτόμους ἐκείνους καί τούς μέχρι σήμερον, τό μοιραῖον γεγονός τοῦ 1924, τό ὁποῖον ἔλαβεν τεραστίας διαστάσεις, ἀφοῦ σημειωθήτω ὅτι ἐν μικρᾶ παρόδω τοῦ χρόνου, ἐγένετο καί ἡ ἀποκάλυψις, α) Τῆς «Ἐγκυκλίου τοῦ 1920», β) Τοῦ Ὀρθῶς χαρακτηριζομένου «Μασονικοῦ Συνεδρίου τοῦ 1923» καί γ) Τῆς δικτατορικῶ τῶ τρόπω ἐπιβολῆ τοῦ Παπικοῦ ἡμερολογίου, «ὡς πρώτου βήματος πρός τόν Οἰκουμενισμόν»! Ὡς ἐκ τούτου ὡς Ἱερά Σύνοδος κρίνομεν ὅλως ἀπαραίτητον καί πάλιν νά τονισθῆ ὅτι μέχρι καί σήμερον οἱ Καινοτόμοι Σχισματοαιρετικοί, ὄχι μόνον δέν κατεδέχθησαν νά διαλεχθοῦν, ἀλλά δέν ἔπαυσαν καί νά ψεύδωνται, νά ἐξαπατοῦν καί νά βλασφημοῦν, καί τοῦτο ἀποκλειστικῶς διά νά ἐπιβιώνη ἡ ἐσχάτη σχισματοαίρεσις τοῦ Νεοημερολογιτικοῦ καί Παλαιοημερολογιτικοῦ Οἰκουμενισμοῦ! ΕΛΑΧΙΣΤΑ ΕΚ ΤΩΝ ΠΟΛΛΩΝ ΨΕΥΔΩΝ ΤΩΝ Κατονομάζωμεν ὡρισμένα ψεύδη τῶν ἀμετανοήτων Καινοτόμων, τά ὁποῖα ἀναμασῶνται διαχρονικά: α) «Δέν εἶναι, λέγουν, γνήσιαι αἱ Πανορθόδοξοι ἀποφάσεις τοῦ 16ου αἰῶνος»! Τοῦτο εἶναι γελοῖον ψεῦδος καί ἀνάξιον τούτη τήν ὥρα νά ἀναθεωρηθῆ, διότι αἱ πηγαί εἶναι ἀπολύτως ἀξιόπιστοι, τό δέ συγκεκριμένον γεγονός μαρτυρεῖται καθολικῶς ἀπ' ὅλους τούς ἱστορικούς, ἀκόμη καί ἀπ' αὐτούς, οἱ ὁποῖοι τολμοῦν νά ψεύδωνται, ἐνῶ ταυτοχρόνως δέν ἐντρέπονται διότι αὐτοδιαψεύδονται, ὑπό τῶν ἰδίων των συγγραμμάτων των, ὅπως ὁ ἡγηθείς καί ἐπιβαλών τόν Οἰκουμενιστικόν Νεοημερολογιτισμόν, τόν Μάρτιον τοῦ 1924 Χρυσόστομος Παπαδόπουλος! Ἰδού λοιπόν τό πρῶτον, καθ' ἡμᾶς, ψεῦδος των νά ἐξετασθῆ. β) Εἶναι «σχισματικοί» λέγουν, οἱ «Παλαιοημερολογῖται»! Ὄχι, δέν εἴμεθα οὔτε «σχισματικοί», οὔτε «Παλαιοημερολογῖται», διότι τόσον οἱ Πατέρες μας τό 1924, ὅσον καί ἡμεῖς ἔμειναν καί ἐμμένομεν πιστοί, ἑδραῖοι καί ἀμετακίνητοι εἰς τήν ὑπερδισχιλιετῆς ζῶσαν Ἐκκλησίαν τοῦ Χριστοῦ, διό εἴμεθα μόνον ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ. Ἀντιθέτως σχισματοαιρετικοί κατεστάθησαν τό 1924 οἱ δεχθέντες τόν καταδικασμένον Παπικόν καί κατ' ἐπέκτασιν Οἰκουμενιστικόν Νεοημερολογιτισμόν! Δηλαδή οἱ Πατέρες μας μέχρι τό 1924 ἦσαν «Παλαιοημερολογῖται»; γ) «Δέν ἔχουν οἱ Παλαιοημερολογῖται Ἀποστολικήν Διαδοχήν», «δέν ἔχουν μυστήρια»! Ὅσον ἀφορᾶ εἰς τήν ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΝ ΔΙΑΔΟΧΗΝ, αὕτη δέν διεκόπη καί δέν ἐξέλιπεν οὔτε λεπτόν εἰς τήν Ἐκκλησίαν, καίτοι ἀπό τό 1924 ἕως τό 1935 ἔλειπεν ὁ ἐπισκοπικός βαθμός, διότι ὁ Δικτάτωρ-Παποκαῖσαρ Χρυσόστομος Παπαδόπουλος, ἄλλους ἐκ τῶν ἐπισκόπων τῆς Συνόδου του, τούς ἠξηπάτησεν καί ἄλλους τούς ἐφίμωσεν. Παρέμεινεν δέ καί θά παραμείνη εἰς τούς αἰῶνας ὡς ἡ μεγίστη ἐκτροπή τοῦ Συνοδικοῦ θεσμοῦ ἡ σχετική Ε΄ Ἱεραρχία τῆς 24-30 Δεκεμβρίου 1923! Ὡστόσον οἱ Ὀρθόδοξοι Ἱερεῖς κατά τήν ἀπό τό 1924-1935 περίοδον ἦσαν ἀρκετοί καί ὅλα τά Μυστήρια, ἐκτός τῆς χειροτονίας Κληρικῶν, ἐτελοῦντο ΚΑΝΟΝΙΚΩΤΑΤΑ καί ΕΓΚΥΡΩΤΑΤΑ. Ἑπομένως οὐδέποτε διεκόπη ἡ Ἀποστολική Διαδοχή, εἰς τούς ἐμμένοντας εἰς τήν δισχιλιετῆς Παράδοσιν, ἐνῶ τό 1935 ἡ Ἐκκλησία ἐπανέκτησεν καί τόν ἐπισκοπικόν βαθμόν, τοῦ ὁποίου ἐπί δεκαετίαν ἐστερήθη, διότι «ὅλα τἄσκιαζε ἡ φοβέρα καί τά πλάκωνε» ἡ Οἰκουμενιστική Παναίρεσις!... ΕΠΑΝΑΚΤΑΤΑΙ ΚΑΙ Ο ΕΠΙΣΚΟΠΙΚΟΣ ΒΑΘΜΟΣ Ἀφοῦ λοιπόν τό Ὀρθόδοξον πλήρωμα τῆς Ἐκκλησίας, Κληρικοί, Μοναχοί καί Λαϊκοί, ἐδοκιμάσθησαν ἐπί ὁλόκληρον δεκαετίαν, τόν Μάϊον τοῦ 1935, μετά ἀπό 10ετεῖς σκληράς καί ἀδιακόπους διαμαρτυρίας, αἱ ὁποῖαι ἐλάμβανον σοβαράς διαστάσεις καθ' ὅλας τάς Συνοδικάς συνεδριάσεις τῆς ἐξηπατημένης καί καταδυναστευομένης Νεοημερολογιτικῆ Ἱεραρχίας, τό 1935 τρεῖς Ἀρχιερεῖς ἀποκηρύσσουν τήν καινοτόμον Νεοημερολογιτικήν Ἱεραρχίαν καί διακηρύσσουν, κατά τόν πλέον ἐπίσημον καί σαφῆ τρόπον ἐνώπιον 25.000 περίπου Ὀρθοδόξων, τήν Ὁμολογίαν-Ἐκκλησιολογίαν ἐπισήμως καί οὔτω ἐπιστρέφουν εἰς τήν πρό τοῦ 1924 Ἐκκλησίαν, τήν ὁποίαν ἀδιακόπως ἐξεπροσώπουν καί ἐξέφραζον οἱ Γ.Ο.Χ. Μετά τήν ΟΜΟΛΟΓΙΑΝ καί τήν πανηγυρικήν ἕνωσιν, οἱ τρεῖς οὗτοι Ἀρχιερεῖς μετέβησαν αὐθημερόν εἰς τήν Ἱεράν Μονήν τῆς Παναγίας Πευκοβουνογιατρίσσης παρά τήν Κερατέαν, ὅπου ἐπεκύρωσαν καί τρανώτατα διεκήρυξαν τήν Ὁμολογίαν των, προβάντες χωρίς τήν παραμικράν καθυστέρησιν καί εἰς χειροτονίας ἑτέρων τεσσάρων Κληρικῶν εἰς Ἀρχιερεῖς! Τοῦτο τό γεγονός ὑπῆρξεν ἡ μεγίστη καί ἡ ἰσχυροτέρα ΟΜΟΛΟΓΙΑ, ἡ ὁποία εἰς τήν κυριολεξίαν, ἀπεγοήτευσεν καί ἐτσάκισε τόν Νεοημερολογιτικόν-Οἰκουμενισμόν, ὁ ὁποῖος ἐπερίμενεν, ἐλλείψει Ἀρχιερέων, νά σβήση ἡ Ὀρθοδοξία! Διό, ἀμέσως ἐν μιᾶ νυκτί, ὁ Χρυσόστομος Παπαδόπουλος, τῆς συμβολῆς καί τοῦ πολιτικοῦ καθεστῶτος, ἔλαβεν τοιαῦτα μέτρα, ὥστε εἰς ἐλάχιστον χρόνον (αὐθημερόν) διέλυσεν τήν μόλις συγκροτηθεῖσαν Κανονικήν καί Ὀρθόδοξον Ἱεράν Σύνοδον, διώξας καί ἐξωρίσας τούς ὁμολογητάς Ἀρχιερεῖς! Ὡστόσον τήν Συνοδικήν ὁμολογίαν τοῦ 1935 καί πρό πάντων τάς ἐπισκοπικάς χειροτονίας, ἤγουν τήν Ἀποστολικήν Διαδοχήν, παρά τάς ἀπεγνωσμένας ἐνεργείας τοῦ Χρυσοστόμου Παπαδοπούλου καί ὅλων τῶν διαδόχων του, δέν κατώρθωσαν ποτέ νά τήν διακόψουν καί νά τήν ἐξαλείψουν. Αὐτός εἶναι ὁ λόγος διά τό ὁποῖον ἀπεγνωσμένως, ἀναιδῶς καί ἱεροσύλως ψεύδονται, συκοφαντοῦν καί ἀπατηλῶς ἀγωνίζονται νά αὐτοδικαιωθοῦν! Κηρύττοντες μέ ὅλα τά μέσα πού διαθέτουν ὅτι οἱ Γ.Ο.Χ. δῆθεν «δέν ἔχουν Ἀποστολικήν Διαδοχήν»(!) ὁμολογοῦν λαμπρότερον τοῦ ἡλίου ὅτι οἱ ἴδιοι μέ τόν Νεοημερολογιτισμόν των δέν ἔχουν Ἀποστολικήν Διαδοχήν. Ο ΡΟΛΟΣ ΤΩΝ ΕΓΚΑΘΕΤΩΝ ΝΑ ΠΡΟΚΑΛΕΣΟΥΝ ΣΧΙΣΜΑΤΟΑΙΡΕΣΕΙΣ ΚΑΙ ΨΕΥΔΟΕΚΚΛΗΣΙΑΣ Πρό αὐτῆς τῆς πραγματικότητος ὁ Χρ. Παπαδόπουλος καί εὐρύτερον τά σκοτεινά κέντρα τοῦ Παπικοῦ, Προτεσταντικοῦ καί Νεοημερολογιτικοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ἤδη ἀπό τό 1932 ἤρχισαν νά ἀποστέλλουν ἐγκαθέτους των, οἱ ὁποῖοι εἰσεχώρησαν καί εἰς τό Διοικητικόν σῶμα τῆς Ἐκκλησιαστικῆ Κοινότητας τῶν Ὀρθοδόξων, ἤτοι εἰς τήν «Πανελλήνιον Θρησκευτικήν Ἐκκλησιαστικήν Ὀρθόδοξον Κοινότητα», (Π.Θ.Ε.Ο.Κ.), ὥστε κατ' αὐτόν τόν τρόπον νά περιέλθη εἰς χεῖρας των ἡ διοίκησις ὅλων τῶν ἀνά τό Πανελλήνιον 800 ἐνοριῶν καί Παραρτημάτων, καί κατόπιν σύν τῶ χρόνω νά σβήση καί ἡ ΟΜΟΛΟΓΙΑ-ΕΚΚΛΗΣΙΟΛΟΓΙΑ τῆς Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας καί πρό πάντων νά ἐκλείψη ἡ Γνησία καί ἀδιάκοπος ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΔΙΑΔΟΧΗ εἰς Αὐτήν. Τήν ἰδίαν ἀκριβῶς περίοδον ἔχομεν σαφῆ τήν τάσιν νά μετατρέψουν τήν ἐν διωγμῶ εὑρισκομένην Γνησίαν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν τοῦ Χριστοῦ εἰς ἕναν ἀνώδυνον κενόν «Παλαιοημερολογιτισμόν»! Δηλαδή ὁ Νεοημερολογιτισμός ἐπέτρεπε καί προωθοῦσε (καί συνεχίζει νά προωθῆ) μίαν ψευδοπαλαιοημερολογιτικήν ΚΕΝΗΝ Ἐκκλησιαστικήν Κοινότητα «δεκατριμεριτῶν» καί πάντως ἐξηρτημένην Πνευματικῶς καί Διοικητικῶς ἀπό αὐτόν. Τοῦτο πρέπει νά δεχθῶμεν ὅτι τό ἐπέτυχον ἐν πολλοῖς, ἀλλά καί ἀπέβη καί ἀποβαίνει μοιραῖον κατά τῆς Ὀρθοδοξίας, ἐξαιρέτως εἰς τάς ἡμέρας μας! Διά τόν λόγον αὐτόν εἶναι μεγίστης σημασίας ὅτι «θέτομεν τόν δάκτυλον ἐπί τόν τύπον τῶν ἥλων»! Ο ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ πρ. ΦΛΩΡΙΝΗΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ Τό ἔργον τοῦτο κατά τῆς Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας ἀπό τό τέλος τοῦ 1935, ὑπευθύνως ἀνέλαβεν ὁ πρ. Φλωρίνης Χρυσόστομος, ὅστις ἐσκεμμένως παρέμεινεν εἰς τό Παλαιόν καί μετά τό 1935 καί τό 1937, ὡς ἐγκάθετος «Παλαιοημερολογίτης» τοῦ Νεοημερολογιτισμοῦ! Δηλαδή ἔμεινεν ὄχι μόνον ἕνας κενός παλαιοημερολογίτης, ἀλλά καί ὄργανον, τό ὁποῖον θά ἐξετέλει ὅσα δέν ἡδύνατο νά ἐκτελῆ ὁ Νεοημερολογιτισμός. Ὁ ρόλος του ἐν προκειμένω ἦτο νά στηρίξη ἕναν «παλαιοημερολογιτισμόν», ὑπό τήν πνευματικήν καί διοικητικήν ἐξάρτησιν τῆς Καινοτόμου Σχισματοαιρετικῆ Συνόδου. Ἕναν Παλαιοημερολογιτισμόν χωρίς ΟΜΟΛΟΓΙΑΝ-ΕΚΚΛΗΣΙΟΛΟΓΙΑΝ καί χωρίς ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΝ ΔΙΑΔΟΧΗΝ, ἀλλά καί ἀπολύτως ἐξηρτημένον διοικητικῶς καί πνευματικῶς ἀπό τοῦ Οἰκουμενιστικοῦ Νεοημερολογιτισμοῦ!... Τά πράγματα καταβοοῦν ὅτι τοῦτο ἀκριβῶς εἰς τάς ἡμέρας μας κατέστη αὐτοσκοπός καί ἐνεργεῖται πυρετωδῶς!... Ἐν πάση συντομία, πρέπει νά εἴπωμεν ὅτι ὁ ἐν λόγω πρώην ὁμολογητής, λόγοις καί ἔργοις, (βεβαίως, καί τοῦτο μόλις δι' ὀλίγους μῆνας, ἤτοι ἀπό τοῦ Μαΐου τοῦ 1935 καί μέχρι τοῦ Φθινοπώρου τοῦ ἰδίου ἔτους), προσέφερεν ὅ,τι ἱερώτερον, πολυτιμώτερον καί Ἐκκλησιαστικώτερον ἠδύνατο νά προσφέρη, καί αὐτό ἦτο ἡ ΧΕΙΡΟΤΟΝΙΑ ΕΠΙΣΚΟΠΩΝ! Δυστυχῶς ὅμως διά τόν ἴδιον, ἀπό τοῦ Φθινοπώρου τοῦ 1935, εὑρισκόμενος εἰς τήν ἐξορίαν, ἐπισήμως πλέον ἤρχισεν νά ἀρνῆται καί νά ἐμπτύη κατά τῆς ἀπό τοῦ Μαΐου τοῦ 1935 καλῆς Ὁμολογίας καί ἐπί τῶν ἱστορικῶν ἐκείνων Ἐπισκοπικῶν Χειροτονιῶν! Ἐνήργησεν ὡς νά ὥμοσεν εἰς τόν Πονηρόν νά διακόψη καί ἐξαλείψη γενικῶς τήν Ὁμολογίαν-Ἐκκλησιολογίαν καί κυρίως, πάση θυσία, νά μήν γίνη πλέον νέα χειροτονία οὔτε ἐπισκόπου, οὔτε ἱερέως ἤ Διακόνου! Οὕτω ἐπίστευεν ὅτι θά ἐξέλιπεν σύντομα καί ἡ ἀρχιερωσύνη καί ἡ Ἱερωσύνη καί οἱ Ὀρθόδοξοι θά ἀνεζήτουν κληρικούς ἀπό τόν Νεοημερολογιτισμόν ὁπότε δολίως θά ἐξηρτῶντο ἀπό πάσης ἀπόψεως, Διοικητικῆ καί Πνευματικῆ ἀπό αὐτόν, κατ' αὐτόν δέ τόν τρόπον τό «Παλαιοημερολογιτικόν» ἤδη θά ἦτο πολύ γρήγορα λελυμένον! Αὐτό ἀκριβῶς τό ἔργον ἀνέλαβεν νά ἐκτελέση καί ὁλοκληρώση ὁ πρ. Φλωρίνης Χρυσόστομος Καββουρίδης! Τά γεγονότα σήμερον καταβοοῦν αὐτάς τάς ἀληθείας, διότι ἰδιαιτέρως σήμερον κραυγαλέως ἐνεργοῦνται συστηματικώτερον. Περιττόν νά τονίσωμεν τό γεγονός ὅτι τό προκληθέν Φλωρινικόν Σχῖσμα, δέν παρέμενεν μόνον ὡς χαίνουσα πληγή εἰς τό Σῶμα τῆς Ἐκκλησίας, ἀλλά προεκάλεσε καί ἕτερα «θυγατρικά» τοιαῦτα... ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΚΑΙ ΠΑΛΙΝ ΠΡΟΣΚΡΟΥΟΥΝ ΕΠΙ ΤΗΣ ΟΜΟΛΟΓΙΑΣ ΤΟΥ ΒΡΕΣΘΕΝΗΣ ΜΑΤΘΑΙΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΥΠ’ ΑΥΤΟΥ ΜΟΝΟΥ ΧΕΙΡΟΤΟΝΙΑΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΤΟ 1948 Ἐν ἀντιθέσει πρός τόν πρ. Φλωρίνης Χρυσόστομον, ὁ Βρεσθένης Ματθαῖος, παραμείνας εἰς τήν ἀπό τό 1924 Ὀρθόδοξον Ὁμολογίαν-Ἐκκλησιολογίαν καί ἐνδιαφερόμενος νά μήν ἐκλείψη καί ἡ Ἀποστολική Διαδοχή, ἐποίησεν τό πᾶν ἵνα φέρη εἰς τήν ἀρχικήν του ὁμολογίαν τόν πρ. Φλωρίνης καί πρό πάντων νά προβοῦν ἀπό κοινοῦ εἰς νέας ἐπισκοπικάς χειροτονίας πλήν δέν τό ἐπέτυχεν, διότι αἱ σκοτειναί δυνάμεις δέν ἔπαιζον!... Ἐπίσης καί ὁ ἐπαμφοτερίζων Κυκλάδων Γερμανός Βαρυκόπουλος, (ὁ ὁποῖος ἐχειροτονήθη εἰς ἀρχιερέα τό 1935), ἄλλοτε ὡμολόγει καί ἄλλοτε ἐσιώπα, ἐνῶ μονίμως ἠρνεῖτο νά συμμετάσχη εἰς νέαν χειροτονίαν ἐπισκόπου, ὡς τοῦ προέτεινεν καί τόν παρεκάλει ὁ Βρεσθένης Ματθαῖος! Οὗτος ἐν τέλει, καί ἐπισήμως περί τό 1947, συνεμάχησεν καί ἡνώθη μετά τοῦ πρ. Φλωρίνης... Πρό αὐτῆς τῆς πραγματικότητος, ἡ ὁποία ἀντιμετωπίζετο περισσότερον ἀπό μίαν δεκαετίαν (1937-1947), καί ἐνῶ ὁ Βρεσθένης Ματθαῖος πλέον εὑρίσκετο εἰς τάς δυσμάς τοῦ βίου του, (τόν ἐχώριζεν μόνον ἑνάμισυ ἔτος περίπου ἀπό τῆς ὁσίας καί ὁμολογιακῆ Κοιμήσεώς του († 15.5.1950), ἤτοι τόν Σεπτέμβριον τοῦ 1948, κατόπιν ὁμοφώνου ἀποφάσεως σύμπαντος τοῦ Ἱεροῦ Κλήρου καί τῶν Μοναχῶν, ἀλλά καί τοῦ πληρώματος τῆς Ἐκκλησίας, οὗτος ἐπαναλαμβάνομεν ὁ κατ' ἐξοχήν ἀπό τήν πρώτην ὥραν ΟΜΟΛΟΓΗΤΗΣ Βρεσθένης ΜΑΤΘΑΙΟΣ, ΥΠΕΡΒΑΣ ΤΗΝ ΚΑΝΟΝΙΚΗΝ ΤΑΞΙΝ, ΕΧΕΙΡΟΤΟΝΗΣΕΝ ΜΟΝΟΣ ΑΥΤΟΣ ΤΟΝ ΠΑΝΟΣΟΛΟΓΙΩΤΑΤΟΝ ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΗΝ ΣΠΥΡΙΔΩΝΑ ΕΙΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΝ ΤΡΙΜΥΘΟΥΝΤΟΣ! Κατόπιν τούτου, ἀπό κοινοῦ οἱ δύο αὐτοί Ἀρχιερεῖς, ἀνέδειξαν 5μελῆ Ὀρθόδοξον Ἱεράν Σύνοδον. Ὁ Βρεσθένης Ματθαῖος ἔχων βαθεῖαν καί ζῶσαν συνείδησιν περί τῆς Ἐκκλησίας, Ὀρθώτατα τόν Σεπτέμβριον τοῦ 1948 ΥΠΕΡΕΒΗ τήν Κανονικήν Τάξιν, διά νά μήν ἐκλείψη ἡ Ἀποστολική Διαδοχή, ὡς ἐπεδίωκον οἱ πάντες (Νεοημερολογιτικός καί Παλαιοημερολογιτικός Οἰκουμενισμός) καί εὑρεθῆ ὁ πιστός λαός ὑποχείριος τῶν προδοτῶν. Δηλαδή ἐν προκειμένω κατά παράλληλον ρῆιν τοῦ Κυρίου, εἶπεν καί ὁ Ὁμολογητής Ἐπίσκοπος Βρεσθένης ὅτι, «ἡ Κανονική Τάξις ἐγένετο διά τήν Ἐκκλησίαν καί ὄχι ἡ Ἐκκλησία διά τήν Κανονικήν Τάξιν...»!!! Ὁ μεγαλύτερος Διώκτης συκοφάντης καί ἱερόσυλος καί αὐτοῦ τοῦ ἐξαιρέτου γεγονότος, προέκυψεν καί πάλιν ὁ πρ. Φλωρίνης Χρυσόστομος Καββουρίδης, διότι εἶδεν ὅτι δι' αὐτῶν τῶν ἐπισκοπικῶν χειροτονιῶν, ὁ ἀοίδιμος Ὁμολογητής Ἐπίσκοπος Βρεσθένης Ματθαῖος, συνέτριβεν κυριολεκτικῶς τόν Παλαιοημερολογιτικόν Οἰκουμενιστικόν Φλωρινισμόν, ἀλλά καί τόν Οἰκουμενιστικόν Νεοημερολογιτισμόν! Διό αἱ ἐν λόγω χειροτονίαι τοῦ 1948 ἐστάθησαν ἡ μεγίστη αἰτία καί ἀφορμή νά συνεχίσουν ἀπό κοινοῦ ὁ πρ. Φλωρίνης καί ὁ Νεοημερολογιτισμός καί ἐν γένει ὁ Οἰκουμενισμός, λυσσαλέον διωγμόν, κατά τῆς Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, στηριζόμενοι ἐπί τῆς διαστροφῆ κάθε ἀληθείας διά τοῦ ψεύδους, τῆς ἀπάτης καί τῆς συκοφαντίας! ἀπό κοινοῦ ἀμφότεροι ἐσυκοφάντησαν καί ἱεροσύλησαν ὅσον ἠδύναντο κατά τῶν συγκεκριμένων ἱστορικῶν ἀποβασῶν χειροτονιῶν! Ὅπως τό 1935 ὁ Νεοημερολογιτισμός ψευδέστατα ἐκήρυξεν ὡς δῆθεν «ἀντικανονικάς» καί «ἀκύρους» ἐκείνας τάς ἐπισκοπικάς χειροτονίας, οὕτω καί τώρα ἀπό κοινοῦ ἀμφότεροι ἐπαναλαμβάνουν τάς ἰδίας διαστροφάς καί ψεύδη! Τό ἀπολύτως ἀληθές εἶναι ὅμως ὅτι τό 1935 οἱ ἐπιστρέψαντες τρεῖς Ἀρχιερεῖς ἐχειροτόνησαν, ἀφοῦ πρῶτον ὡμολόγησαν καί ἐπέστρεψαν εἰς τήν πρό τοῦ 1924 Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν τῆς Ἑλλάδος, ἀπεκήρυξαν τόν Νεοημερολογιτισμόν καί πάντως πρό τῆς ὑπ' αὐτοῦ (τοῦ Νεοημερολογιτισμοῦ), «καθαιρέσεώς» των! Εἶναι ἀπολύτως σαφές καί ἱστορικῶς ΑΠΟΔΕΔΕΙΓΜΕΝΟΝ, ὅτι τό 1935 ἤδη εἶχον προηγηθεῖ Κανονικῶς καί Ὀρθοδόξως αἱ χειροτονίαι καί μετά ἠκολούθησεν ἡ ἀνόητος πρᾶξις τῆς «καθαιρέσεως» ἀλλά καί τῆς ἐξορίας, ἀποκλειστικῶς, διότι ΕΧΕΙΡΟΤΟΝΗΣΑΝ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥΣ!!! Βεβαίως καί ἄν ἀκόμη, καθ' ὑπόθεσιν λέγομεν, αἱ ἐπισκοπικαί ἐκεῖναι χειροτονίαι τοῦ 1935 εἶχον γίνει ὑπό «καθηρημένων», ἡ τοιαύτη πρᾶξις «καθαιρέσεως» ὑπό τοῦ ἀποκεκηρυγμένου Σχισματοαιρετικοῦ Νεοημερολογιτισμοῦ, καί ὑπό τό φῶς τῆς Ὁμολογίας Ἐκκλησιολογίας τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ΟΥΔΕΝ θά ἐκέκτητο κῦρος καί ΟΥΔΕΜΙΑΝ συνέπειαν θά εἶχεν ἐπί τῶν ἐπισκόπων ἐκείνων, οἱ ὁποῖοι ἐχειροτόνησαν, καθώς καί ἐπί τῶν χειροτονηθέντων!... Η ΠΕΡΙ ΧΕΙΡΟΘΕΣΙΑΣ ΣΚΕΥΩΡΙΑ ΤΟΥ πρ. ΦΛΩΡΙΝΗΣ Ἐπαναλαμβάνομεν, ὅτι ἐκεῖνος, ὁ ὁποῖος ἀνέλαβεν παντί σθένει καί τρόπω νά «ἀκυρώση» τάς χειροτονίας καί τοῦ 1948, ὑπῆρξεν ὁ πρώην Φλωρίνης Χρυσόστομος! Οὗτος ἐνῶ συστηματικῶς ἠρνεῖτο τήν Ὁμολογίαν-Ἐκκλησιολογίαν τῆς Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ὅμως ὅλως ἱεροσύλως ἀντεποιεῖτο τήν Ἐκκλησίαν τῶν Γ.Ο.Χ., ἀποκαλῶν ὡς τοιαύτην τήν ἀπό τό 1937 σχισματοαίρεσίν του! Ναί, ΣΧΙΣΜΑΤΙΚΟΣ, ΑΡΝΗΤΗΣ καί ΒΛΑΣΦΗΜΟΣ ἀποβάς κατ' Αὐτῆς, συκοφαντεῖ τόν Ἐπίσκοπον Βρεσθένης καί τήν ὑπ' αὐτόν Ἱεράν Σύνοδον ὡς δῆθεν σχισματικῶν (ἔναντι τοῦ ἰδίου!), τό δέ ἀδιανόητον εἶναι ὅτι τό 1950 διακηρύσσει ὅτι «ἐάν τις τῶν Ματθαιϊκῶν Ἐπισκόπων καί Κληρικῶν, θελήση κάποτε νά ἐπιστρέψη (ποῦ; εἰς τό σχίσμα του(!), τό ὁποῖον ἀθεολογήτως καί ὅλως, ἐπαναλαμβάνομεν, κακοήθως ἐχαρακτήριζεν ὡς «Ἐκκλησίαν», ἐκ τῆς ὁποίας τό 1937 ἀπεκόπη δῆθεν ὁ Βρεσθένης Ματθαῖος), θά ἔδει ὁπωσδήποτε νά χειροθετηθῆ ὡς πρώην σχισματικός»!!! Πρόκειται ἀσφαλῶς περί συνειδητῆς καί πάντως κακοήθους ἱεροσυλίας, τήν ὁποίαν ὅμως ἀποθανόντος τοῦ πρ. Φλωρίνης τό 1955, συνέχισαν οἱ πολύ χείρονες ἐκείνου ὀπαδοί του. Κενοί καί τυφλοί «παλαιοημερολογῖται», παρέλαβον τήν ἀπό 1950 γραπτήν «παρακαταθήκην» τοῦ πρ. Φλωρίνης, καί ἐμεθόδευσαν νά ἐφαρμόσουν τήν περί «χειροθεσίας» ἐντολήν, ἐπί τῶν ἐπισκόπων καί Κληρικῶν τῆς Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ἡ ὁποία «χειροθεσία», ἐπαναλαμβάνομεν καί τονίζομεν, προβλέπεται μόνον διά τούς ἐπιστρέφοντας εἰς τήν Ἐκκλησίαν πρώην σχισματικούς!!! Ὁ ἐντελῶς σκοτισθείς νοῦς τοῦ ἀρνητοῦ τῆς Ὀρθοδοξίας καί διά λογαριασμόν τοῦ Νεοημερολογιτισμοῦ προκαλέσαντος τό 1937 τό πρῶτον σχῖσμα-Σχισματοαίρεσιν εἰς τό Σῶμα τῆς Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, διενοήθη μέ αὐτόν τόν τρόπον νά προσβάλη τόσον τάς χειροτονίας τοῦ 1935, ὅσον καί κυρίως τοῦ 1948, ὥστε κατόπιν μοιραίως νά αὐτοκαταλυθῆ καί ἐκλείψη καί ἡ Ὁμολογία- Ἐκκλησιολογία, καί καταστήση ὁλόκληρον τό σῶμα τῶν ἀπό τό 1924 πιστῶν «σχισματικούς», ὅπως εἶχον καταστεῖ σχισματικοί ὁ ἴδιος καί οἱ ὀπαδοί του ἐπισήμως ἀπό τό 1937!!! Εἶναι ἔργον ἀντίχριστον καί ἀντιεκκλησιαστικόν ὅλον τοῦτο ἤ ὄχι; Ὅσον ὅμως τό σχέδιον τοῦτο ἐμεθοδεύθη καί ὅλως ΙΕΡΟΣΥΛΩΣ ἐπεχειρήθη ὑπό τῶν ὀπαδῶν του, τόσον ΑΠΕΤΥΧΕΝ, διότι ἐπιχειρηθέν τό συνέτριψεν ἡ δεξιά τοῦ Κυρίου!... Ἄς τό παρακολουθήσωμεν ὅπως διεδραματίσθη ἀπό τόν Σεπτέμβριον τοῦ 1971 καί συνεχίζεται μέχρι σήμερον. Τήν σύνοψιν τῶν συμβάντων κατά τόν Σεπτέμβριον τοῦ 1971 τήν ἐπιχειροῦμεν ὡς Ἱερά Σύνοδος, διότι οἱ πλείονες ἐξ ἡμῶν εἴμεθα αὐτόπται καί αὐτήκοοι μάρτυρες τῶν γεγονότων. Θεωροῦμεν δέ ὡς εὐλογίαν Θεοῦ τήν παροῦσαν Συνεδρίασιν, διότι τόσον ἡμεῖς σήμερον ὡς Μητροπολῖται Μεσογαίας Κήρυκος καί Λαρίσης Ἀμφιλόχιος, ὅσον καί ὁ ἐλλογιμώτατος θεολόγος κ. Ἐλευθέριος Γκουτζίδης, τοῦ ὁποίου ἡ παρουσία ἀπό τότε εἰς τά Γραφεῖα τῆς Ἱερᾶς Συνόδου, διεδραμάτιζεν σπουδαῖον ρόλον, ὁμιλοῦμεν καί γράφομεν ὡς αὐτόπται καί γνῶσται τῶν τότε γεγονότων. Ὡς γνῶσται λοιπόν, κυρίως ἀπό τήν 3ην Ὀκτωβρίου 1971, ὅτε ἐπέστρεψεν ἡ ἐξαρχία, διαβεβαιοῦμεν ὅ,τι καί ὅσα ἀκριβῶς καί ἐπανειλημμένως πρός πᾶσαν κατεύθυνσιν καί ἐξαιρέτως ἐνώπιον τῆς Ἱερᾶς Συνόδου κατά τήν συνεδρίαν τῆς 8ης Ὀκτωβρίου 1971, ἡ ἐπιστρέψασα ἐξαρχία μας, ἐν ΩΜΟΦΟΡΙΩ και ΕΠΙΤΡΑΧΗΛΙΩ, διαβεβαίωνεν καί διετράνωνεν τήν μαρτυρίαν της, καθ' ἥν ἡ Ἱεραποστολή εἰς τήν ἐν Ἀμερικῆ Σύνοδον τῶν Ρώσων τῆς Διασπορᾶς ἐπέτυχεν ἀπολύτως διότι: 1) Ἡ Ρωσική Σύνοδος μετά πολλοῦ ἐνδιαφέροντος καί προσοχῆ ἤκουσεν τήν Ἔκθεσιν Πίστεως καί τά ἀφορῶντα εἰς τήν Γνησίαν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν τῆς Ἑλλάδος καί ἰδιαιτέρως τήν ἀπό τό 1924, Ὁμολογίαν-Ἐκκλησιολογίαν Αὐτῆς, καί θαυμάσασα τήν ἐπεκρότησεν καί τήν ἀπεδέχθη. 2) Βάσει αὐτῆς τῆς ἀποδοχῆ τῆς Ὁμολογίας-Ἐκκλησιολογίας, ἐκηρύχθη ἡ Ἕνωσις καί ἀνεγνωρίσθη ἡ ὑφ' ἑνός ἐπισκόπου Χειροτονία τοῦ Τριμυθοῦντος Σπυρίδωνος καί ὅλαι ὅσαι κατόπιν ἠκολούθησαν ὡς ἀπολύτως πλήρεις καί ἔγκυροι. Δηλαδή ἀνεγνωρίσθησαν ὡς Κανονικαί καί Ὀρθόδοξοι πράξεις, διακονήσασαι ἀποκλειστικῶς τήν Ἐκκλησίαν. Εἰς τήν συνέχειαν, καί διά νά εἰρηνεύσουν οἱ Φλωρινικοί, οἱ ὁποῖοι ἐμαίνοντο κατά τῆς ἀναγνωρίσεως, ὥρισεν ὅπως, διά νά ἐπέλθη ἀγάπη, πραγματοποιηθῆ καί ἡ περιβόητος «Συγχωρητική Εὐχή», ὑπό τόν βασικόν ὅρον ὅτι αὕτη δέν καθήπτατο οὐδαμῶς τῶν χειροτονιῶν τοῦ 1948. Ἀντιθέτως τοῦτο ἐγένετο διά νά εἰρηνεύσουν καί Ὀρθοδοξήσουν οἱ Φλωρινικοί καί ἑνωθοῦν ἐν τῆς Ἐκκλησία, διότι δέν ἦτο δυνατόν νά εἶναι ἡνωμένη ἡ Ρωσική Σύνοδος μετά τῆς ἐν Ἑλλάδι Ἐκκλησίας καί νά διασαλεύεται ἡ ἕνωσίς της μετά τῶν Φλωρινικῶν, οἱ ὁποῖοι ἐν προκειμένω πρωτίστως δέν εἶχον τήν ὁμολογίαν-Ἐκκλησιολογίαν, ἐπί τῆς ὁποίας ἐκηρύχθη ἡ ἕνωσις μετά τῆς Ρωσικῆ Συνόδου! Ταῦτα πάντα βάσει τῶν ἐπανειλημμένων καί ρητῶν δηλώσεων τῆς ἐξαρχίας μας!... Διά τούς λόγους αὐτούς, ἤτοι διά τήν ἀγάπην, εἰρήνην καί ἕνωσιν καί τῶν Φλωρινικῶν ἐν τῆς ἰδία Πίστει καί Ὁμολογία, ὁ Πρόεδρος τῆς Ρ.Σ. Φιλάρετος, ἠγνόησεν τήν ἐν «Σχεδίω ἀπόφασιν τῶν Φλωρινικῶν» καί ἰδιαιτέρως τήν παράγραφον, αὐτῆς ἡ ὁποία ἀντιφατικῶς καί ὅλως ἀνοήτως ἀνέφερεν τήν περί «χειροθεσίας» ἀπόφασίν της, ἐνῶ προηγουμένως, εἰς τό αὐτό σχέδιον τῶν Φλωρινικῶν, φέρεται ρητῶς ὡς ἀναγνωρίσασα ἐγκύρους ταύτας. Διά τοῦτο ὥρισεν προφορικῶς νά ἀναγνωσθῆ μιά ἁπλῆ συγχωρητική εὐχή, ἡ ὁποία σαφέστατα ΔΕΝ ΣΥΝΕΙΧΕΤΟ μέ τήν ἀναγνώρισιν τῆς ὑφ' ἑνός χειροτονίας τοῦ 1948. Ἡ συγχωρητική εὐχή, ἡ ὁποία ἐγένετο δεκτή ὑπό τῆς ἐξαρχίας μας εἰς τήν Ἀμερικήν, ἐγένετο κατ' ἄκραν οἰκονομίαν δεκτή καί ὑπό τῆς Ἱερᾶς Συνόδου εἰς τήν Ἑλλάδα, πάντοτε ὑπό τήν βασικήν προϋπόθεσιν ὅτι δέν εἶχεν ἀπολύτως καμμίαν σχέσιν μέ τάς χειροτονίας τοῦ 1948. Δηλαδή ἡ Συγχωρητική Εὐχή δέν ἀπετέλει παράγοντα διά τήν ἀναγνώρισιν ἀλλά ἠκολούθησεν ὑπό τήν ἀποκλειστικήν δεοντολογίαν νά εἰρηνεύσουν οἱ Φλωρινικοί, ὁμολογήσουν τήν καλήν ὁμολογίαν καί ἐπέλθη καί αὐτῶν ἡ ἐν τῆς Ἐκκλησία Ἕνωσις. Σημειωτέον ὅτι κατά τάς ρητάς δηλώσεις τῆς ἐξαρχίας ἡ Ρωσική Σύνοδος ἐθεωρήθη ὡς Ὀρθόδοξος καί ἕνεκα τούτου κατέστη δυνατή ἡ μετ' αὐτῆς ἕνωσις καθώς καί ἀποδοχή τῆς συγχωρητικῆς εὐχῆς. Ἀπό τῆς 8ης Ὀκτωβρίου ἕως τήν 15ην/28ην Ὀκτωβρίου 1971 συνέβησαν πολλά γύρω ἀπό τό θέμα «Συγχωρητική Εὐχή», τό κυριώτερον δέ ὅτι ἡ Ἱερά Σύνοδος κατ' ἀρχάς ἐφέρετο διχασμένη, διότι δύο Ἐπίσκοποί μας ὁ Μακαριστός Τρίκκης καί Σταγῶν Βησσαρίων καί ὁ τότε Μεσσηνίας Γρηγόριος, ἠρνοῦντο νά ἀποδεχθοῦν καί αὐτήν τήν συγχωρητικήν εὐχήν, ἔστω ὡς πρᾶξιν ἀγάπης καί εἰρήνης! Ὅτε ὅμως κατά τόν Ὄρθρον τῆς 15/28 Ὀκτωβρίου 1971, οἱ δύο αὐτοί ἀρχιερεῖς ἐτέθησαν πρό τοῦ διλήμματος καθ' ὅ: «Ἀπόρριψις τῆς συγχωρητικῆς εὐχῆς συνεπάγεται τήν ἐκδίκασιν τῶν δύο Ἐπισκόπων τῆς Ἐξαρχίας καί προφανῶς τήν καθαίρεσίν των», καί ὅτι «ἀπειλεῖται σχῖσμα ἐσωτερικόν», ἐνῶ, ὅλως ἰδιαιτέρως, ἐτονίσθη καί ὑπεγραμμίσθη καί πάλιν ὅτι «ἡ συγκεκριμένη ἄκρα οἰκονομία περί ἀποδοχῆ τῆς Συγχωρητικῆ, δέν ἔχει ΚΑΜΜΙΑΝ ΑΠΟΛΥΤΩΣ-ΑΝΑΦΟΡΑΝ εἰς τό Μυστήριον τῆς χειροτονίας καί δέν θίγει τήν Ἀποστολικήν Διαδοχήν, τήν ὁποίαν κέκτηται ἡ Γνησία Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία ἐκ τῶν ἀπολύτως ἐγκύρων Χειροτονιῶν τοῦ 1935 ὅσον καί τοῦ 1948». Κατόπιν τούτων, κατά τήν συγκεκριμένην ἡμέραν καί ὥραν, οἱ δύο Ἀρχιερεῖς ὑπανεχώρησαν καί δέχθησαν καί ἀνεγνώσθη τύποις ἡ «συγχωρητική εὐχή». Οὕτω τό ἀπό τό 1950 καταχθόνιο σχέδιον τοῦ πρ. Φλωρίνης, νά διακόψη τήν Ἀποστολικήν Διαδοχήν καί δι' αὐτῆς καί τήν Ὁμολογίαν-Ἐκκλησιολογίαν, μέσω καί διά τῆς «χειροθεσίας» κατά τόν Η΄ Κανόνα, δηλαδή νά συντρίψη τήν Γνησίαν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν καί νά καταστήση τούς Γ.Ο.Χ. ἁπλῶς θρησκολήπτους καί ἀρρωστημένους «Παλαιοημερολογίτας», αὐτό λέγομεν τό ἄκρως ἱερόσυλον σχέδιον, δέν ΑΠΕΤΥΧΕΝ ἁπλῶς ἀλλά καί ΣΥΝΕΤΡΙΒΗ ΚΑΙ ΕΚΟΝΙΟΡΤΟΠΟΙΗΘΗ ὑπό τῆς δεξιᾶς τοῦ Κυρίου. ΤΑ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΚΑΙΡΟΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑΝ ΜΕΤΑ ΤΩΝ ΡΩΣΩΝ ΤΗΣ ΔΙΑΣΠΟΡΑΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΣΥΓΧΩΡΗΤΙΚΗΝ ΕΥΧΗΝ. ΑΠΟΠΕΙΡΑΙ ΝΑ ΕΠΙΒΑΛΟΥΝ ΤΑΥΤΗΝ ΙΕΡΟΣΥΛΩΣ ΩΣ «ΧΕΙΡΟΘΕΣΙΑΝ»! Ἐπίσης τονίζομεν καί δέον ὅπως ληφθῆ σοβαρῶς ὑπ' ὄψιν, τό γεγονός ὅτι ἡ ἐπιστρέψασα ἐξαρχία μας ἀφοῦ εὐηγγελίσθη τά περί Ὁμολογίας, τῶν Ρώσων τῆς Διασπορᾶς περί ἀναγνωρίσεως τῶν χειροτονιῶν καί τῆς κατ' ἄκραν οἰκονομίαν καί ὑπό ρητούς ὅρους «συγχωρητικῆς εὐχῆς», ὄχι ἁπλῶς δέν ἐνεφάνισεν οὐδέν ἐπίσημον γραπτόν σχετικόν κείμενον, ἀλλ' οὔτε καί αυτήν τήν ψευδοαπόφασιν τῶν Φλωρινικῶν, τήν ὁποίαν ἀπό μακροῦ ἡτοίμαζον εἰς τε τήν Ἑλλάδα καί τήν Ἀμερικήν! Τοῦτο δε καταφανῶς ἐπειδή δέν ἐνεκρίθη ὑπό τῆς Ρωσικῆ Συνόδου καί κυρίως, διότι δέν ὑπεγράφη! Αὕτη μόνον ἀπό τό τέλος τοῦ Νοεμβρίου 1971, ὅταν τά πάντα εἶχον τελειώσει, τότε μόνον δημοσιεύεται πρῶτον ὑπό τῶν Φλωρινικῶν καί ἀμέσως κατόπιν καί ὑπό τοῦ Εὐγενίου Τόμπρου, ἐννοεῖται ἀνυπόγραφος ὑπό τῆς Ρωσικῆς Συνόδου, φέρουσα μόνον τήν ὑπογραφήν τοῦ συμμετέχοντος εἰς τήν ὅλην σκευωρίαν Γραμματέως αὐτῆς, ἤτοι τοῦ Μανχάταν Λαύρου)(1), διά νά μείνη ἔκθετος εἰς τόν αἰῶνα, διότι ὑπέγραψεν ἄθλιον, ἱερόσυλον, ἀντιφατικόν, ψευδές καί ἐπαίσχυντον ἔγγραφον τῶν Φλωρινικῶν ὡς δῆθεν «ἀπόφασιν» τῆς Ρωσικῆ Συνόδου! Ὡς ἐκ τούτου ἡ ἱερά Σύνοδος δέν ἠσχολήθη μέ αὐτήν τήν «ἀπόφασιν», ἐνῶ ζωηρῶς καί ἀποκλειστικῶς ἠσχολήθη μέ τήν Ὀρθόδοξον ὁμολογίαν διότι οὐδόλως αὕτη προέκυπτε, οὐδέ κἄν ἀνεφέρετο εἰς τήν ψευδοαπόφασιν τῶν Φλωρινικῶν, ἀλλά καί διότι ἐξετίθετο ἡ Ἐξαρχία μας! ὡς ἐκ τούτου ἡ Ἱερά Σύνοδος ἐποίησε τό πᾶν δι' αὐτήν τήν ὁμολογίαν καί διά νά μή διασαλευθῆ ἡ κηρυχθεῖσα ἕνωσις, μεθ' ὅ θά ἠκολούθει καί τό περί ἀναγνωρίσεως ἤ «χειροθεσίας» ὡς ἄκρως ἀντιφατικόν θέμα. Δυστυχῶς ὅμως οἱ Φλωρινικοί, ἀλλά καί οἱ συμπράξαντες ἡμέτεροι (Εὐγένιος Τόμπρος, Καλλιόπιος κ.λπ.) ἀνέλαβον νά πραγματοποιήσουν νέον Σατανικώτερο σχέδιον! Δηλαδή, χωρίς θορύβους, ἀλλά καί ἄκρως δολίως καί ὑπούλως, ἐφαντάσθησαν ὅτι ἠδύναντο καί διά τῆς Γκεμπελιστικῆ μεθόδου νά μεταποιήσουν τήν δεδομένην πλέον «Συγχωρητικήν εὐχήν», τήν ὁποίαν ὑπό ρητούς ὅρους καί προϋποθέσεις ἐδέχθη ἡ Ἱερά Σύνοδος ἐν Ἑλλάδι, εἰς «Χειροθεσίαν» ὡς ἐπί σχισματικῶν κατά τόν Η΄ Κανόνα τῆς Α΄ Οἰκουμενικῆ Συνόδου! Διά τοῦ τρόπου αὐτοῦ ἤτοι τῆς ἐξαρτήσεως τῆς Ἀποστολικῆς μας Διαδοχῆς ἐκ τῶν Ρώσων τῆς Διασπορᾶς καί δι' αὐτῶν ἐκ τοῦ Νεοημερολογιτισμοῦ-Οἰκουμενισμοῦ, θά «ἐλύετο τό Παλαιοημερολογιτικόν», διότι θά «κατελύετο» καί ἡ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΔΙΑΔΟΧΗ, ἀλλά καί ἡ ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΕΚΚΛΗΣΙΟΛΟΓΙΑ! Δέν θά ἀπαριθμήσωμεν ὅλας τάς σχετικάς ἀποπείρας των, ἀλλά θά ἀναφέρωμεν μόνον ὡρισμένας χαρακτηριστικάς, τάς ὁποίας Κλῆρος καί Λαός πρέπει νά ἔχωμεν ὑπ' ὄψιν. 1) Ἤρξαντο τήν συγχωρητικήν εὐχήν, τήν ὁποίαν ὑπό ρητάς προϋποθέσεις καί ὅρους ἔκαμε δεκτήν ἡ Ἱερά Σύνοδος, νά τήν ἀποκαλοῦν καί νά τήν προπαγανδίζουν συστηματικῶς ὡς δῆθεν «χειροθεσίαν», βασιζόμενοι ἀποκλειστικῶς εἰς τό ἐκ τῶν ὑστέρων ἐμφανισθέν ἀνυπόγραφον, ἐλεεινόν καί τρισάθλιον «σχέδιον ἀποφάσεως τῶν Φλωρινικῶν», τό ὁποῖον, ὡς εἴπομεν, ἀναισχύντως καί ὅλως δολίως ἐνεφάνιζον ὡς δῆθεν ἀπόφασιν τῆς Ρωσικῆ Συνόδου, ἐνῶ εἴς τινας δυσκόλους περιπτώσεις μετεχειρίζοντο καί τήν «διευκρίνισιν» ὅτι «ἡ Ρ.Σ. ὑπό τόν ὅρον «χειροθεσία» ἐννοεῖ τήν Συγχωρητικήν εὐχήν καί ὄχι τήν κατά τόν Η΄ Κανόνα προβλεπομένην χειροθεσίαν»!!! 2) Ὁ Εὐγένιος Τόμπρος ἐν συνεννοήσει μετά τοῦ τότε (1972) ἀκόμη Πρωθυπουργοῦ Γεωργίου Παπαδοπούλου καί μέ πρόφασιν νά στηριχθῆ τό δοκιμαζόμενον Πατριαρχεῖον Ἱεροσολύμων, δεδομένης δέ καί τῆς ἀντιθέσεως καί διαστάσεως τοῦ τότε Ἀρχιεπισκόπου Ἱερωνύμου (τῆς Νεοημερολογιτικῆς Ἱεραρχίας), πρός τόν Γ. Παπαδόπουλον, ἀπεφάσισαν ὅπως ὑπαχθῆ ἡ Γνησία Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία εἰς τό Πατριαρχεῖον Ἱεροσολύμων καί ἀναγνωρισθῆ καί ὑπό τοῦ Κράτους ὡς δευτέρα ἐν Ἑλλάδι ἐπίσημος Ἐκκλησία! Τό θέμα προωθεῖτο διακριτικώτατα, πλήν μέ γρήγορον ρυθμόν, καί δέν θά ἐλάμβανεν ἐπισήμως διαστάσεις, ἀλλά σιωπηλῶς καί ἀθορύβως θά ἐκηρύσσετο ἡ ἕνωσις, μέ τό ὡς ἄνω Πατριαρχεῖον μέ βάσιν ὅμως τήν «ψευδοαπόφασιν τῶν Φλωρινικῶν», ἡ ὁποία ἐνεφάνιζεν τήν ἁπλῆν Συγχωρητικήν Εὐχήν εὐθέως ὡς χειροθεσίαν ἐπί σχισματικῶν!... Τόν Ἰανουάριον τοῦ 1973 τό ἐν λόγω σχέδιον περί ἀναγνωρίσεως καί ὑπαγωγῆ τῆς «Ἐκκλησίας τῶν Γ.Ο.Χ. ἐν Ἑλλάδι», εἰς τό Πατριαρχεῖον-Ἱεροσολύμων, προωθεῖται ἀποφασιστικά καί προκειμένου νά ὁλοκληρωθῆ, ἐσπευσμένως συγκροτεῖται 12μελής Ἱερά Σύνοδος, (ἐξ ὦν τινές, ἦσαν μυημένοι καί σαφέστατα ἐγνώριζον τό σχέδιον), ὅπως διά τοῦ τρόπου αὐτοῦ ἀναγνωρισθῆ ἡ ψευδοαπόφασις καί ἀποκτήση κῦρος, ὁπότε ἡ Συγχωρητική Εὐχή πλέον θά ἐλογίζετο ἐπισήμως ὡς «χειροθεσία»! Ὅλον τοῦτο τό σχέδιον ἐναυάγησεν πρίν ὁλοκληρωθῆ, διότι οἱ πρωτεργάται Εὐγένιος Τόμπρος καί Γεώργιος Παπαδόπουλος τό 1974 ἐξέπεσον καί... ἔσβησαν! Ἰδού ἡ δεξιά τοῦ Κυρίου καί πάλιν ἐπενέβη καί συνέτριψεν καί αὐτό τό σχέδιον!... 3) Ἡμέτεροι καί Φλωρινικοί, συνεχῶς συνήρχοντο καί ἐμελέτων τά σχέδια εἰς τήν Μονήν τῶν Ἁγίων Ταξιαρχῶν τοῦ Κορινθίας Καλλίστου εἰς τά Ἀθίκια, ἐνῶ ἐθεωρεῖτο ὡς καλή σύμπτωσις τό ὅτι ὁ κ. Γκουτζίδης κατά τήν συγκεκριμένην περίοδον, ἦλθεν εἰς τρόπον τινά εὐγενῆ ἀντίθεσιν πρός τόν Ἀρχιεπίσκοπον Ἀνδρέαν, διότι δέν ἐδέχθη τήν πρότασίν του νά χειροτονηθῆ Κληρικός καί νά συνεργασθῆ μετά τοῦ τότε ἀκόμη Πρωθιερέως Εὐγενίου Τόμπρου, διό ἀπό τό τέλος τοῦ 1972 καί ἀρχάς τοῦ 1973 διακριτικώτατα ἀπετραβήχθη καί μέχρι τά μέσα τοῦ 1977, δέν συμμετεῖχεν ἐπισήμως εἰς τόν ἀγῶνα τῆς Ἐκκλησίας, παρά μόνον ὡς θεολόγος προσωπικῶς διηκόνει τόν Ἀρχιεπίσκοπον. Αὐτό ὑπό τῶν ἐπιβούλων ἐθεωρήθη ὡς «εὐτυχές» γεγονός, διά τήν εὐκολωτέραν προώθησιν τῶν σχεδίων ὅλων τῶν συνασπισμένων Προδοτῶν, οἱ ὁποῖοι ἤθελον νά περάσουν τήν Συγχωρητικήν Εὐχήν ὡς «χειροθεσίαν»!... 4) Ὅσον καί ἄν ἀποτυγχάνουν καί ματαιώνονται τά συγκεκριμένα σχέδια, τό ὅλον θέμα παρηκολούθει μέ ἰδιαίτερον ἐνδιαφέρον ὁ Νεοημερολογιτισμός, ἐνῶ εἰς τινα βαθμόν διακριτικῶς ἤρχετο συνεργός καί ἡ πολιτεία! Τά ἔτη 1973 καί 1974 μέχρι 1976 εἶναι ἀποκαλυπτικά! Ὁ τότε Νεοημερολογίτης Πειραιῶς Χρυσόστομος Ταβλαδωράκης κατά τήν περίοδον 1974-1976, ἀναλαμβάνει ὅπως, μέσω τῶν Δικαστηρίων, ἀναγνωρισθῆ ἡ ψευδοαπόφασις τῶν Φλωρινικῶν, ἡ ὁποία ἐνῶ «τηρεῖ Φλωρινικήν σιγήν» ὡς πρός τήν Ὁμολογίαν-Ἐκκλησιολογίαν, εἶναι ὅμως ρητή ὡς πρός τό θέμα «χειροθεσία τῶν Ματθαιϊκῶν»!!! Ἐν προκειμένω ὁ Νεοημερολογίτης Πειραιῶς Χρυσόστομος Ταβλαδωράκης, μηνύει εἰς τό Πολυμελές Πλημμελειοδικεῖον Πειραιῶς τόν ἡμέτερον μόλις χειροτονηθέντα ὡς ἐπίσκοπον Πειραιῶς Νικόλαον Μεσσιακάρην ὡς «ἀντιποιούμενον τό λειτούργημα τοῦ ἐπισκόπου, ψευδεπίσκοπον ὄντα», διό ἐζήτει νά ἐπιληφθῆ καί ἀποφανθῆ ἡ Δικαιοσύνη! Ἡ κατηγορία βεβαίως ἦτο βαρυτάτη καί ἀπαιτοῦσε πίστιν καί γενναῖον φρόνημα, ἅτινα ὅμως ἔλειπον ἀπό τόν τότε Πειραιῶς Νικόλαον! Οὗτος ἐμφανισθείς εἰς τούς ἀνακριτάς, ἀπολογούμενος ἰσχυρίζετο ὅτι εἶναι Κανονικός καί ὄχι ψευδεπίσκοπος, καί δέν ἀντιποιεῖται λειτούργημα Ἐκκλησιαστικόν. Μή δυνάμενος δέ νά σηκώση περαιτέρω τόν σταυρόν τῆς ὁμολογίας καί τοῦ διωγμοῦ, ἐμφανίζει, (ὁ ἴδιος ἤ ὁ συνήγορός του, εἶναι χωρίς σημασίαν, ἀφοῦ ὁ Συνήγορος ὁμιλεῖ καί ἐνεργεῖ ἐξ ὀνόματος τοῦ πελάτου του), καί καταθέτει τήν «ψευδοαπόφασιν» τῶν Φλωρινικῶν ὡς ἐπίσημον ἀπόφασιν τῆς Ρωσικῆ Συνόδου, εἰς τήν ὁποίαν ἀναγνωρίζεται ὡς Κανονικός ὁ Πειραιῶς Νικόλαος, ἀλλά κατόπιν τῆς χειροθεσίας!!! Οὕτω εἰς τό 54/76 ἐκδοθέν ἀπαλλακτικόν Βούλευμα, ὁ μέν Πειραιῶς σαφῶς ἀρνεῖται τήν ἀρχιερωσύνη του, μεθ' ὅ ἀναγνωρίζεται ἀπό τό Πολυμελές ἀνακριτικόν τμῆμα, τοῦ Συμβουλίου τῶν Πλημμελειοδικῶν Πειραιῶς, ὡς Ἐπίσκοπος, ἡ δέ ψευδοαπόφασις τῶν Φλωρινικῶν προβάλλεται ὡς δῆθεν ἐπίσημον Ἐκκλησιαστικόν ἔγγραφον, καί λαμβάνει καί «νομικήν» θά ἐλέγομεν ὑπόστασιν!!! Πλέον ὁ μέχρι τό 1971 ἐγκαλούμενος ὡς «ψευδοκληρικός» καί ἀπό τόν Ἰανουάριον τοῦ 1973 καί «ψευδεπίσκοπος», δυνάμει αὐτῆς τῆς ἀδιανοήτου ἱεροσυλίας περί χειροθεσίας του, τήν ὁποίαν ἐμφανίζει ἡ ἀναφερθεῖσα «ψευδοαπόφασις τῶν Φλωρινικῶν», ὄχι ἁπλῶς «ΕΔΙΚΑΙΩΘΗ», ἀλλ' ὡς ἐκαυχᾶτο, ἔλαβεν καί τά «συγχαρητήρια» τῶν ἀνακρινόντων..., ἐνῶ, προσοχή(!), προέκυψεν ὡς δῆθεν «ἡττημένος» καί «συντετριμμένος» ὁ Νεοημερολογίτης Πειραιῶς Χρυσόστομος Ταβλαδωράκης!... Τοῦτο ἀσφαλῶς ἀποκλειστικῶς ἐπεδίωκεν καί ὁ ἴδιος καί εὐρύτερον ὁ Νεοημερολογιτικός Οἰκουμενισμός, δηλαδή μέσω αὐτῆς τῆς συμπαιγνίας νά λάβη κῦρος ἡ ψευδοαπόφασις καί ἀποκλειστικῶς ἡ περί «χειροθεσίας» παράγραφος! Γίνεται, λοιπόν, ἀπολύτως σαφές ὅτι πλέον ἡ Ἀποστολική Διαδοχή ἐπιχειρεῖται νά πληγῆ ἀπροκαλύπτως ὑπό τοῦ Νεοημερολογιτισμοῦ καί τῆς Πολιτείας μέσω τῆς Δικαιοσύνης!!! Τοῦτο τό ἐκδοθέν 54/76 Ἀπαλλακτικόν Βούλευμα τοῦ Συμβουλίου Πλημμελειοδικῶν ὑπέρ τοῦ Πειραιῶς Νικολάου, ἐνεφανίσθη τό 2003, ὅτε ἡ ἤδη σχισματοαιρετική του ὁμάς, (τῆς ὁποίας ὁ ἴδιος πλέον ἡγεῖτο ὡς «Ἀρχιεπίσκοπος», μετά τήν ἀναγκαστικήν παραίτησιν τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Ἀνδρέου ὑπέρ αὐτοῦ), εἶχεν εἰσέλθει εἰς τήν τελικήν της εὐθεῖαν προκειμένου «ἱεροσυνοδικῶς» νά διακηρύξη τήν ἄκρως ψευδῆ καί ἱερόσυλον σκευωρίαν-ἀπάτην, ἤτοι περί «ἀποκηρύξεως» καί «καταδίκης» τῆς δῆθεν «χειροθεσίας» καί «ἐπαναφορᾶς των εἰς τόν Ἅγιον Πατέρα»!!! Ὅλως ἰδιαιτέρας σημασίας εἶναι ὅτι διά τῆς οὔτω μετατροπῆ τῆς Συγχωρητικῆς εὐχῆς εἰς τήν ἀνυπόστατον «χειροθεσίαν» των, καί τῆς «Συνοδικῆς» των καταδίκης καί ἀποκηρύξεως αὐτῆς τό 2007, οὐσία τήν ΥΠΕΣΤΑΣΙΑΣΑΝ διά τούς ἰδίους τούς ἑαυτούς των καί τήν ἐπεκάθησαν ἐπί τῶν κεφαλῶν των! Σαφέστατα δέ ἡ θρασυτάτη αὐτή πρᾶξις ἀποτελεῖ τήν ἐσχάτην ἄρνησιν, βεβήλωσιν καί ἱεροσυλίαν κατά τῶν ἀπό τό 1935 καί 1948 ἐπισκοπικῶν χειροτονιῶν των, καί πλέον κατά τήν ἀκρίβειαν τῶν θείων καί Ἱερῶν Κανόνων δέν εἶναι δυνατόν νά ἀναγνωρίζωνται ὡς ἐπίσκοποι!... 5) Παραλλήλως πρός τόν Νικόλαον καί προφανῶς καί πρό αὐτοῦ, (1974-1976) καί ὁ τότε Ἀργολίδος Παχώμιος Ἀργυρόπουλος, προετοιμάζων, ὅσον ἐξηρτᾶτο ἀπό τόν ἴδιον, τήν ἐπίσημον μετατροπήν τῆς Συγχωρητικῆς Εὐχῆς, εἰς δῆθεν «χειροθεσίαν»(!), πρῶτος αὐτός ἐγγράφως, ὑπό ἄκραν μυστικότητα, γράφει καί ὑπογράφει ἀπόρρητον «ἐξομολογητικήν ἐπιστολήν», εἰς τήν ὁποίαν ἀποφαίνεται ψευδῶς πλήν ρητῶς ὅτι ἡ ἐν Ἑλλάδι Ἱερά Σύνοδος καί προηγουμένως ἡ Ἐξαρχία ἐν Ἀμερικῆ, «προσέτρεξαν» καί «ἐδέχθησαν "ἀγαλλομένω ποδί" ὅλοι ὄχι "Συγχωρητικήν Εὐχήν" ἀλλά "Χειροθεσίαν" ὡς ἐπί σχισματικῶν»! Ὁμοίως καί οὗτος, ὅπως ὁ Νικόλαος, τό κείμενόν του, τό ὁποῖον ἐχαρακτήρισεν ἐξ ἀρχῆς ὡς «ἐξομολογητικήν του ἐπιστολήν», τό ἐκράτησεν μυστικόν καί μόνον περί τό 2003 ἐπισήμως τό ἐκυκλοφόρησεν καί μάλιστα ὑπερημύνθη αὐτοῦ, γράψας καί δεύτερον ἴδιον ἀκριβῶς ψευδές καί ἱερόσυλον κείμενον τό 2004! Αὐτή εἶναι ἡ ἐπί ὁλόκληρον 30ετίαν συνεχιζομένη προδοσία κατά τῶν χειροτονιῶν τοῦ 1948, δυστυχῶς καί παρά ἡμετέρων πρώην Ἐπισκόπων!... 6) Εἰς τά ἴδια πλαίσια, ὁ ἴδιος ἐσωτερικός μηχανισμός, τοῦ ὁποίου, μετά τόν Εὐγένιον Τόμπρον, ἡγεῖται ὁ τότε Ἀττικῆς Ματθαῖος Μακρῆ, ἀλλά καί οἱ λοιποί ἐγκάθετοι, οἱ ὁποῖοι παραμένουν ἐντός τῆς Ἐκκλησίας, ὡς οἱ Καλλιόπιος Γιαννακουλόπουλος, ὁ Κων/νος ἤ Καλλίνικος Σαραντόπουλος, σήμερον ἐμφανιζόμενος ὡς ἀρχιεπίσκοπος τῶν Φλωρινικῶν, καί πλεῖστοι ἄλλοι, εἰς τά πλαίσια τῆς προετοιμασίας των νά μεταλλάξουν καί νά κηρύξουν τήν συγχωρητικήν εὐχήν εἰς χειροθεσίαν των, ἐχρησιμοποίησαν καί τόν τότε Κορινθίας Κάλλιστον Μακρῆν! Τοῦτον ἔπεισαν καί ἐδήλωσεν τό 1975, μετά 5 ὁλόκληρα ἔτη ἀπό τῆς εἰς Ἀμερικήν μεταβάσεως τῆς ἐξαρχίας μας, ὅτι «τήν 17ην Σεπτεμβρίου εἰς τήν Ἀμερικήν εἰς τόν ἴδιον δέν ἀνεγνώσθη «Συγχωρητική Εὐχή» ἀλλ' ἐγένετο «Χειροθεσία ἐπί σχισματικοῦ, διό προσχωρεῖ εἰς τήν Φλωρινικήν Παράταξιν»!!! Πάντως οὗτος, δέν διενοήθη νά εἴπη ὅτι καί εἰς τήν Ἑλλάδα ἔκαμαν «χειροθεσίαν» ἐπί τῶν ἐπισκόπων τῆς Ἱερᾶς Συνόδου ὅπως, ἤδη πρό αὐτοῦ, ἀπετόλμησαν οἱ Παχώμιος καί Νικόλαος, οἱ ὁποῖοι, παρά ταῦτα, ἔφθασαν εἰς τό σημεῖον κατά μέν τό 1976 νά ὑπογράψουν τήν καθαίρεσιν τοῦ Καλλίστου(!), ὅταν, ΠΡΟΣΟΧΗ(!), ἀμφότεροι οὖτοι ἐν κρυπτῶ εἶχον ἤδη γράψει τά δόλια φληναφήματά των «περί χειροθεσίας ὡς ἐπί σχισματικῶν καί ἐν Ἀμερικῆ καί ἐν Ἑλλάδι καί τό χεῖρον ὅτι ἐν τέλει τήν «ἀποκηρύσσουν καί τήν καταδικάζουν» τό 2007, μέ συνέπειαν τήν ὑποστασιοποίησιν αὐτῆς! Ὅλα αὐτά ἐλάμβανον χώραν, διότι συνεχῶς ἐπί ὅλην 30ετίαν εἰργάζοντο καί προσεδόκουν ὅτι τήν Συγχωρητικήν εὐχήν, τήν ὁποίαν ἐδέχθη ἡ Ἱερά Σύνοδος τήν 15ην/28ην Ὀκτωβρίου 1971, προϊόντος τοῦ χρόνου, θά τήν μετέτρεπον καί θά τήν ἐπέβαλον ὡς «χειροθεσίαν» ἐπί σχισματικῶν, ὁπότε ἡ προδοσία θά ἦτο καθολική καί «πανηγυρική»! 7) Καθ' ὅλα τά ἔτη ἀπό τό 1971 ἕως καί τό 1975 ὑπό τῆς Ἱ. Συνόδου κατεβλήθησαν ἀπεγνωσμέναι προσπάθειαι ὅπως ἡ Ρ.Σ. δεχθῆ καί διακηρύξη τήν ἀπό τό 1924 Ὁμολογίαν-Ἐκκλησιολογίαν καί κηρυχθῆ πραγματική ἑνότης, πλήν κατέστη ἀδύνατον! Παρά ταῦτα ὁ τότε πρόεδρος τῆς Ρ. Συνόδου Φιλάρετος διεβεβαίωνεν ὅτι δέν ἐγένετο χειροθεσία ἐπί τῆς Ἐξαρχίας μας, ἀλλά ἁπλῆ συγχωρητική εὐχή. Τό ἀληθές ἐν προκειμένω εἶναι ὅτι ἡ Ρ.Σ. τό 1971 μᾶλλον ἐφέρετο καί ἤγετο ὑπό τῶν Φλωρινικῶν, τῶν ὁποίων σαφῶς εἶχεν καί τό «πιστεύω»! Παρά τό συστηματικῶς προωθούμενον σχέδιον περί δῆθεν «χειροθεσίας», τοῦτο ἀπό τοῦ Φεβρουαρίου 1976, ἐφάνη ὅτι ἔληξεν, διότι ἡ Ἱερά Σύνοδος διά τοῦ ὑπ' Α.Π. 1158/20.2.1976 ἐγγράφου της πρός τήν Ρωσικήν Σύνοδον ἀνεκοίνωσεν τήν διακοπήν πάσης κοινωνίας τῆς Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μετ' αὐτῆς. ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΑΛΛΑΖΟΥΝ ΑΛΛΑ Η ΣΚΕΥΩΡΙΑ ΕΞΕΛΙΣΣΕΤΑΙ ΔΙΑ ΤΩΝ ΣΧΙΣΜΑΤΩΝ ΤΟΥ 1995 ΚΑΙ ΤΟΥ 2005 Κατόπιν αὐτοῦ τοῦ γεγονότος καί ὅλων ὅσων προηγήθησαν ἀπό τό 1971 τό συγκεκριμένον σχέδιον δέν ἐπαύθη, ἀλλά ἐτέθη ἐπί ἄλλης βάσεως! Μέ δεδομένον ὅτι τήν Ἱεράν Σύνοδον ἀπό τό 1977 ἐπλαισίωναν δύο θεολόγοι, (Ἐλ. Γκουτζίδης καί Μηνᾶς Κοντογιάννης) γνωστοί ἀμφότεροι διά τόν ζῆλον καί τήν ἐργατικότητά των, τοῦτο ἔλαβεν σοβαρῶς ὑπ' ὄψιν ὁ τότε Ἀττικῆς Ματθαῖος, ὅστις συνειδητοποιήσας ὅτι τά σχέδια του περί «χειροθεσίας» θά προσέκρουον σκληρά ἐπ' αὐτῶν, κατ' ἀρχάς ἐποίησεν τό πᾶν νά τούς προσεταιρισθῆ καί νά τούς παρασύρη εἰς τάς μεθοδεύσεις του περί χειροθεσίας, πάντοτε ἐμμέσως καί σιωπηλῶς! Τοῦτο ὡς θά προκύψη δέν τό κατώρθωσεν! Συγκεκριμένως ὁ τότε Ἀττικῆς Ματθαῖος, ἀνεβίωσεν τό κατά τάς ἀρχάς τοῦ 1974 διακοπέν καί ματαιωθέν σχέδιον τοῦ Εὐγενίου Τόμπρου, ἤτοι νά ἀναγνωρισθῆ ἡ Γνησία Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία, ἀπό τό Πατριαρχεῖον Ἱεροσολύμων καί ὑπαχθῆ εἰς αὐτό! Πάλιν ὅμως ἐπειδή τοῦτο τό σχέδιον θά ἐπεχειρεῖτο μέ ἀποκλειστικήν βάσιν τήν γνωστήν ψευδοαπόφασιν τῶν Φλωρινικῶν, ἡ ὁποία ψευδέστατα διεκήρυσσεν τήν «χειροθεσίαν» ὡς ἐπί σχισματικῶν, τό θέμα καθίστατο δυσχερές! Μέ αὐτό τό δεδομένον, καθ' ὅλην τήν δωδεκαετίαν ἀπό τό 1977 ἕως καί τό 1989, ὁ τότε Ἀττικῆ Ματθαῖος, ἔφερε τούς δύο θεολόγους τρεῖς φοράς εἰς ἀπ' εὐθείας σύσκεψιν μετά παραγόντων τοῦ Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων εἰς τάς Ἀθήνας, μέ ἀποκλειστικόν ἐπιχείρημα ὅτι: «Ἔχουμε ἱεράν ὑποχρέωσιν καί καθῆκον νά στηρίξωμεν τό δοκιμαζόμενον Πατριαρχεῖον τῶν Ἱεροσολύμων καί ἐφ' ὅσον τοῦτο γίνη θά τύχωμεν ἐπισήμου ἀναγνωρίσεως καί θά ἀπολαμβάνωμεν ὅλα τά δικαιώματα, τά ὁποῖα ἀπολαμβάνουν ὅλοι οἱ «λειτουργοί» ὅλων τῶν ἐπισήμως ἀναγνωρισμένων Ἐκκλησιῶν, ἤτοι: μισθούς, συντάξεις καί πλῆθος ἄλλων προνομίων, ὡς δωρεάν αὐτοκίνητα κ.λπ., κ.λπ.»!!! Ἡ ἀπάντησις τῶν δύο Θεολόγων καί κατά τάς τρεῖς συναντήσεις ἦτο ἡ ἴδια: «Κρατεῖστε ὅλα αὐτά δέν τά θέλωμεν! Ἕν μόνον θέλομεν καί αὐτό εἶναι ἡ Ὀρθόδοξος Ὁμολογία-Ἐκκλησιολογία! Αὐτήν ζητοῦμεν ἀπό τό Πατριαρχεῖον Ἱεροσολύμων καί ἀμέσως θά ἑνωθῶμεν»... Ἀφοῦ ἀπέτυχεν καί ἡ τρίτη ἐπίσημος συνάντησις, (τήν φοράν αὐτήν εἰς τό Γραφεῖον τοῦ Ἀρχιεπισκόπου εἰς Περιστέριον), τότε ὁ Ματθαῖος Μακρῆ ἀπεφάσισεν νά ἀνοίξη μέτωπον πρός ἀπομάκρυνσιν τῶν δύο θεολόγων, καί ἐν ἀνάγκη καί τῶν συνεργαζομένων μετ' αὐτῶν Κληρικῶν, μέ πρῶτον τόν Ἀρχιεπίσκοπον Ἀνδρέαν καί τόν Ἱερομόναχον Ἀμφιλόχιον καί βεβαίως ὄχι μόνον αὐτῶν! Συνεκρότησεν ὁμάδα ἐπιθέσεως, ἡ ὁποία πρωτίστως ἐφρόντισε νά διακοπῆ ὁ λαμπρός θεολογικός Διάλογος, μετά τῶν Φλωρινικῶν 1988-1991, καί ὁ ὁποῖος εἶχεν φθάσει εἰς θαυμαστόν σημεῖον, διό ἀμέσως ἐκήρυξεν τήν δῆθεν «ΝΕΟΕΙΚΟΝΟΜΑΧΙΑΝ», ἡ ὁποία ἐν τέλει καί αὕτη δέν εἶχεν τά ἀποτελέσματα τά ὁποῖα ἐφαντάζετο, διό καί προεκάλεσεν μέ ἄλλους 4 ἐπισκόπους τό σχῖσμα του κατά τό 1995, ἐνῶ ἤδη πρό ἔτους(;) περίπου εἶχεν ἀποστείλει τούς Πειραιῶς καί Ἀργολίδος διά νά πλαισιώνουν καί ἐλέγχουν τόν Ἀρχιεπίσκοπον, ὅστις εἶχεν ἀπομείνει μόνος του, καί πρό πάντων νά ἀντιμετωπίσουν τούς δύο θεολόγους!... Αὐτοί εἶναι οἱ ἀπό τό 1937 βλάσφημοι Σχισματικοί Φλωρινικοί, αὐτοί εἶναι οἱ ἐπίσης ἀπό τό 1995 πέντε Σχισματοαιρετικοί, οἱ ὑπό τόν τότε Ἀττικῆς Ματθαῖον, αὐτοί εἶναι καί οἱ περισσότερον ὅλων Σχισματοαιρετικοί ἀπό τό 1997 καί μέχρι τό 2005 καί 2007, οἱ «Νικολαΐται», οἱ ὁποῖοι, ὅπως ἐλέχθη, μέχρι τό 1994 ἦσαν ὀργανικά ἡνωμένοι καί ὁμόφρονες μετά τῶν πέντε, ἐνῶ ὀλίγον πρό τοῦ σχίσματός του 1995, ἐξῆλθον καί ἐπλαισίωσαν τόν μόνον του ἐναπομείναντα Ἀρχιεπίσκοπον Ἀνδρέαν καί ἐστάλησαν διά νά συνεχίσουν τό περί «χειροθεσίας ἔργον»!!! Οὗτοι ἤδη ἀπό τό 1997 κατέλυσαν κάθε ἔννοιαν Κανονικῆ Τάξεως καί Συνοδικοῦ θεσμοῦ, καί ἀποβάντες τυφλά καί ἄβουλα ὄργανα τοῦ Φλωρινισμοῦ καί Νεοημερολογιτισμοῦ, ἱεροσύλησαν κατά παντός ὁσίου καί ἱεροῦ, πρωτίστως δέ κατ' Αὐτῆς τῆς Ἐκκλησίας, ἐνῶ ἔθεσαν ἀργίας, ἔκαμαν ἀφορισμούς, ἀπεσχημάτισαν, διέλυσαν ἀδελφότητας, ἐδίχασαν καί πλανώμενοι ἐπλάνησαν, ἐνῶ ἥρπασαν Ναούς καί Μονάς καί προεκάλεσαν τήν τρίτην μεγάλην Σχισματοαίρεσιν! Φερόμενοι καί ἀγόμενοι ὑπό τῶν ἀδελφῶν Τσακίρογλου καί κυρίως ὑπό τοῦ Μοναχοῦ Μαξίμου Τσακίρογλου, τοῦ Δημητρίου Κάτσουρα, ἀλλά καί τοῦ γνωστοῦ διά τήν ἀπό τό 1971 συμπεριφοράν του ἐπί τοῦ θέματος τῆς δῆθεν «χειροθεσίας», Βασιλείου Σακκᾶ, καί πρό πάντων ὑπό τοῦ ἐν Ἀθήναις Φλωρινικοῦ κέντρου ὑπό τούς κ. Καλλίνικον Σαραντόπουλον, (νῦν «Ἀρχιεπίσκοπον» τῶν Φλωρινικῶν), τόν κ. Ἀθανάσιον Σακαρέλλον καί ἄλλους βεβαίως, διέπραξαν τέρατα καί σημεῖα ἀπό Κανονικῆ, Ὀρθοδόξου καί ἐν γένει Ἐκκλησιαστικῆς ἀπόψεως. Ἀναφέρομεν χαρακτηριστικῶς τήν δολίαν μεθόδευσιν κατά τοῦ θεολόγου Ἐλευθ. Γκουτζίδη, μέ ἀφορμήν τήν ὁμολογιακήν καί ἀπό πάσης ἀπόψεως Ὀρθόδοξον ὁμιλίαν του, κατά τήν Κυριακήν τῆς Ὀρθοδοξίας τοῦ 1997, εἰς τήν Θεσσαλονίκην, ἡ ὁποία εἶχεν ὡς θέμα τήν ΟΡΘΟΔΟΞΟΝ ΕΚΚΛΗΣΙΟΛΟΓΙΑΝ. Ἐκ τοῦ μή ὄντος ἐχάλκευσαν ζήτημα περί «ἀνάρχου Ἐκκλησίας» καί περί «μή κοινωνίας τῶν τριῶν Θείων Προσώπων», ἀποβάντες οἱ ἴδιοι ΑΚΡΩΣ ΑΙΡΕΤΙΚΟΙ ἐπί τε τοῦ Ἐκκλησιολογικοῦ καί προηγουμένως τοῦ Τριαδολογικοῦ Δόγματος! Μέ βάσιν δέ αὐτά προέβησαν εἰς ὅλως ἀντικανονικάς καί ἀπολύτως ληστρικάς «καθαιρέσεις», «ἀφορισμούς» καί ἄλλας διώξεις μέ θλιβεράν κατάληξιν τό σχῖσμα τοῦ 2005. Ταῦτα πάντα εἶναι γνωστά, διότι πληθωρικῶς καί ἐπανειλημμένως ἐδημοσιεύθησαν εἰς τά περιοδικά «Κήρυξ Γνησίων Ὀρθοδόξων» καί «Ὀρθόδοξος Πνοή». Ἐπίσης ταῦτα πάντα ἐν πολλοῖς ἔχουν ἐκδικασθεῖ καί ὑπό τοῦ Ἀνωτάτου Συνοδικοῦ Δικαστηρίου, τά δέ Πρακτικά καί αἱ ἀποφάσεις αὐτοῦ ἔχουν δημοσιευθεῖ εἰς τούς τόμους τῆς «Ὀρθοδόξου Πνοῆς» τῶν ἐτῶν 2009, τεῦχος Νοεμβρίου-Δεκεμβρίου σελ. 451-494 καί Τόμος 2010, τεῦχος Ἰανουαρίου-Φεβρουαρίου σελ. 3-59 καί τεῦχος Μαρτίου-Ἀπριλίου σελ. 103-141. Διά τοῦτο ἐξ ἀρχῆ ἐμνημονεύσαμεν τό τοῦ Ἁγ. Ἰωάννου τοῦ Θεολόγου, «Καί νῦν πολλοί ἀντίχριστοι ἐληλύθασιν», διότι καί εἰς τάς ἡμέρας μας, ὅλα τά κέντρα τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, καί τό Φλωρινικόν σχῖσμα μεθ' ὅλων τῶν θυγατρικῶν του, καί ἐπί πᾶσι τούτοις αἱ σχισματοαιρέσεις τοῦ 1995, ὑπό τούς πέντε πρώην ἐπισκόπους μας, ἰδιαιτέρως δέ ἤ πολύ χείρων αὐτῆς, μεγίστη καί ἐσχάτη σχισματοαίρεσις τοῦ 2005, ἐποίησαν τά πάντα ἀφ' ἑνός νά πλήξουν τήν Ἐκκλησίαν καί ἀφ' ἑτέρου νά ἐπιτύχουν μίαν ἕνωσιν εἰς τά πλαίσια τοῦ Οἰκουμενισμοῦ ὅλων τῶν «Παλαιοημερολογιτικῶν», ψευδοεκκλησιῶν πρός «λύσιν τοῦ Παλαιοημερολογιτικοῦ προβλήματος»! Τοῦτο ὅλον ἤδη ἐνεργεῖται!... Διό, Πατέρες καί ἀδελφοί, πρόσχωμεν! Στῶμεν καλῶς, Στῶμεν μετά φόβου καί ἄν χρειασθῆ ἄς χύσωμεν καί τό αἷμα μας, ἐνῶ ὁ ἐν ἀγάπη καί ἀληθεία Χριστοῦ Διάλογος καί σήμερον εἶναι τό αἴτημα τῆς Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας πρός ὅλους αὐτούς. Πατέρες καί ἀδελφοί, Ὅλαι αἱ ἀπό τό 1924 καί μέχρι σήμερον παλαιοημερολογιτικαί ψευδοσύνοδοι καί ψευδοεκκλησίαι, σκοπόν εἶχον καί ἔχουν νά ἐκκλείψη ἡ ἀπό τό 1935 καί 1948 γνησία καί ἀνόθευτος παραμένουσα Ἀποστολική Διαδοχή καί ἐν ταυτῶ ἡ ἀπό τό 1924 ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΕΚΚΛΗΣΙΟΛΟΓΙΑ! Ἐπί τῶ σκοπῶ τούτω ὅλαι αἱ σχισματικαί, αἱρετικαί Παλαιοημερολογιτικαί ψευδοσύνοδοι καί ψευδεκκλησίαι, ἔχει ἀποφασισθεῖ νά ἑνωθοῦν εἰς μίαν μεγάλην Παλαιοημερολογιτικήν Ψευδοεκλησίαν, ἐξηρτημένην ἀπό πάσης ἀπόψεως πνευματικῆ καί διοικητικῆ, ὑπό τόν Οἰκουμενιστικόν Νεοημερολογιτισμόν! Αὐτό εἶναι τό προκεχωρημένον σχέδιον, τό ὁποῖον ἐνεργεῖται ὑπό τοῦ ἀντιχρίστου, εἰς τάς ἡμέρας μας, καί προσδοκοῦν νά τό ἐπιτύχουν. Ἤδη ὅπως ἐλέχθη ἔχουν πραγματοποιηθεῖ αἱ πρῶται Παλαιοημερολογιτικαί ἑνώσεις καί θά συνεχισθοῦν, ἐνῶ πρόβλημα, ὅπως ἔλεγεν καί ὁ ἀποβιώσας Χριστόδουλος, ἀποτελοῦν συγκεκριμένα πρόσωπα, κατωνόμαζεν δέ τόν Ἐπίσκοπον Κήρυκον καί τόν Ἐλευθέριον Γκουτζίδη. Σήμερον οὐσιαστικόν καί μεγάλο πρόβλημα, δι' ὅλους αὐτούς, ἀποτελεῖ ἡ Ἱερά Σύνοδος τῆς Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας ἐν Ἑλλάδι καί ἰδιαιτέρως ἡ Πανορθόδοξος Σύνοδος, τήν ὁποίαν ἡ δεξιά τοῦ Κυρίου ἀνέδειξαν τό 2008!!! Ἐδῶ εὑρίσκεται σήμερον τό ὅλον πρόβλημά τους(!), ἤτοι πῶς θά μολύνουν καί θά ἀκυρώσουν τήν Ὁμολογίαν-Ἐκκλησιολογίαν καί τήν Ἀποστολικήν Διαδοχήν τῶν ὀλίγων ἐναπομεινάντων Ὀρθοδόξων Ἀρχιερέων! Διά τοῦτο σήμερον ὅλαι αἱ δυνάμεις τοῦ ἀντιχρίστου εἶναι ἐστραμμέναι κατά τῆς Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος ἀλλά καί τῆς ἐν Κύπρω καί ἐν Ρωσία καί ἐν Ρουμανία καί ἐν Κένυα. Διό μετέρχονται κάθε ὑποκρισίαν καί καταβάλλουν τάς μεγίστας προσπαθείας νά εὕρουν τρόπον ὥστε νά καταρρίψουν τήν Ἀποστολικήν Διαδοχήν ὅλων τῶν ἐπισκόπων τῆς ἁπανταχοῦ Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας. Πατέρες καί ἀδελφοί διερχόμεθα ἐσχάτους καιρούς, κινδυνεύομεν νά πλανηθῶμεν καί οἱ «ἐκλεκτοί», διό ἔχομεν χρέος καί καθῆκον νά φυλάξωμεν τήν Παρακαταθήκην τῆς ΠΙΣΤΕΩΣ, ἀλλά καί νά τήν διακηρύξωμεν μέχρις ἐσχάτης μας ἀναπνοῆ. Ἔχομεν χρέος νά ἐντείνωμεν τόν ἀγῶνα, διά τοῦ ὁποίου θά βοηθήσωμεν καί ὅλους τούς πρώην Πατέρας καί ἀδελφούς, ὡς ἀνωτέρω ἐπεσημάναμεν, οἱ ὁποῖοι πλανηθέντες ἐξέπεσον εἰς τάς φοβεράς παλαιοημερολογιτικάς σχισματοαιρέσεις, ἵνα, χάριτι Χριστοῦ, ἐπανέλθουν εἰς τήν Γνησίαν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν. Ὅθεν, ἀπαιτεῖται νά ἔχωμεν καί νά κηρύσσωμεν γνησίαν καί καθαράν τήν ὁμολογίαν, ἀλλά νά ἔχωμεν καί χριστιανικήν ταπείνωσιν, ἀγάπην καί προσευχήν, δηλαδή νά εἴμεθα γνήσια καί ζῶντα μέλη τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ. Κλείοντες τήν παροῦσαν Συνοδικήν Ἔκθεσιν τῶν συμβαινόντων σήμερον ἀπευθύνομεν ἰδιαιτέρως θερμοτάτην ΕΚΚΛΗΣΙΝ πρός ὅλους τούς πρώην ἀδελφούς μας λέγοντες: Πρώην ἐν Χριστῶ Πατέρες καί ἀδελφοί, οἱ ὁποῖοι συνεχίζετε καί ἐκπροσωπεῖτε τάς ἀπό τό 1937, 1995 καί τό 2005 δεινάς σχισματικάς καταστάσεις, ὡς ἐνδημοῦσα Ἱερά Σύνοδος τόσον τῆς ἐν Ἑλλάδι, ὅσον καί τῆς ἐν Κύπρω, ἀλλά καί τῆς ἁπανταχοῦ Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, σᾶς ἀπευθύνομεν θερμοτάτην Ἔκκλησιν, ὅπως παύσωμεν τάς οἱασδήποτε προφάσεις ὡς ἐκ τοῦ Πονηροῦ προερχομένας καί μή παρικωλύωμεν τόν ἐν ἀγάπη καί ἀληθεία Χριστοῦ Διάλογον «προφασιζόμενοι προφάσεις ἐν ἁμαρτίαις», διότι ἄν οἱ αἴτιοι ἑνός σχίσματος εἶναι μίαν φοράν εἰς τήν ἀπώλειαν, οἱ ἀνεχόμενοι καί ἰδιαιτέρως οἱ παντί σθένει συντηροῦντες αὐτό εἶναι μυριάκις εἰς τήν ἀπώλειαν!... Ὅθεν ἐρχόμενος ἕκαστος εἰς ἑαυτόν, δεῦτε νά ταπεινωθῶμεν καί προσπίπτοντες τῶ Κυρίω, ἀγαπήσωμεν ἀλλήλους διά νά καταστῶμεν ὅλοι ἀπό κοινοῦ γνήσια μέλη τοῦ ἑνός Σώματος τοῦ Χριστοῦ. Ἀμήν Γένοιτο. Η ΕΝΔΗΜΟΥΣΑ ΙΕΡΑ ΣΥΝΟΔΟΣ ΤΗΣ ΑΠΑΝΤΑΧΟΥ ΓΝΗΣΙΑΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ Διά τήν Γνησίαν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν τῆς Ἑλλάδος Οἱ Μητροπολῖται: † Ὁ Μεσογαίας καί Λαυρεωτικῆς Τ.Υ. ΚΗΡΥΚΟΣ † Λαρίσης καί Τυρνάβου Τ.Υ. ΑΜΦΙΛΟΧΙΟΣ Διά τήν Γνησίαν ὈρθόδοξονἘκκλησίαν τῆς Κύπρου Ὁ Μητροπολίτης: † Ὁ Κιτίου καί πάσης Κύπρου Τ.Υ ΠΑΡΘΕΝΙΟΣ καί ὁ Πρωτοπρεσβύτερος Τ.Υ. ΜΙΧΑΗΛ ΙΩΑΝΝΟΥ ΔΙΑ ΤΗΝ ΕΝΔΗΜΟΥΣΑΝ ΙΕΡΑΝ ΣΥΝΟΔΟΝ ΤΗΣ ΑΠΑΝΤΑΧΟΥ ΓΝΗΣΙΑΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ † Ο ΜΕΣΟΓΑΙΑΣ ΚΑΙ ΛΑΥΡΕΩΤΙΚΗΣ ΚΗΡΥΚΟΣ ΕΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗ ΕΙΣ ΤΗΝ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ @ ΓΟΕΕ 2014 + Ο ΜΕΣΟΓΑΙΑΣ ΚΑΙ ΛΑΥΡΕΩΤΙΚΗΣ ΚΗΡΥΚΟΣ

Η ΕΠΙΧΕΙΡΗΘΕΙΣΑ ΚΑΤΑΛΗΨΙΣ ΤΟΥ ΙΝ ΑΓΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΑΧΑΡΝΩΝ