ΕΓΕΡΤΗΡΙΟΝ ΣΑΛΠΙΣΜΑ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ ΔΙΑ ΤΗΝ ΒΙΑΙΑΝ ΚΑΤΑΛΗΨΙΝ ΥΠΟ ΤΩΝ ΝΙΚΟΛΑΙΤΩΝ ΤΟΥ ΙΕΡΟΥ ΝΑΟΥ ΑΓΙΑΣ ΤΡΙΑΔΟΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΣΤΕΓΗΣ ΦΙΛΟΞΕΝΙΑΣ ΚΛΗΡΙΚΩΝ ΑΓΙΟΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟ Ο Ε Ο ΕΘΝΟΜΑΡΤΥΣ


ΓΝΗΣΙΑ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΜΕΣΟΓΑΙΑΣ ΚΑΙ ΛΑΥΡΕΩΤΙΚΗΣ ΤΟΠΟΤΗΡΗΣΙΑ ΙΕΡΑΣ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΗΣ ΓΟΧ ΑΘΗΝΩΝ
ΓΡΑΦΕΙΟΝ ΕΠΙΣΚΟΠΕΙΟΥ: ΠΑΡΑ ΤΩ ΙΕΡΩ ΝΑΩ ΑΓΙΟΥ ΣΠΥΡΙΔΩΝΟΣ ΛΕΩΦ. ΑΓ. ΙΩΑΝΝΟΥ 56 ΚΑΡΕΑΣ Τ.Κ. 162 33
ΒΥΡΩΝΑΣ ΤΗΛ.  210. 60 20 176, 210. 76 43 909


           Α. Π. 19                        Καρέας Φεβρουάριος – Μάρτιος 2010

ΕΝΑ ΠΑΝΤΑ ΕΠΙΚΑΙΡΟΝ
ΕΓΕΡΤΗΡΙΟΝ ΣΑΛΠΙΣΜΑ ΤΟΥ ΟΠΟΙΟΥ ΤΟ ΠΡΩΤΟΝ΄ ΤΕΥΧΟΣ ΕΚΥΚΛΟΦΟΡΗΘΗ ΩΣ ΦΥΛΛΑΔΙΟΝ ΑΡΧΑΣ ΤΟΥ 2004 ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΕΝΟΡΙΤΑΣ ΤΟΥ Ι. Ν. ΑΓ. ΣΠΥΡΙΔΩΝΟΣ ΚΑΡΕΑ


Διά τήν παροῦσαν νέαν ἀγωνιστικήν ἔπαλξιν

Τό φυλλάδιον τοῦτο εἶχεν ἑτοιμασθεῖ νά κυκλοφορήση τόν Δεκέμβριον τοῦ 2003. Δέν ἐκυκλοφόρησε ὅμως τότε, διότι ἠλπίζομεν ὅτι οἱ καταληψίες τοῦ ῾Ιεροῦ Ναοῦ ῾Αγίας Τριάδος (οἱ ἐν συνεχείᾳ βαρβαρικῷ τῷ τρόπῳ ἀπομονώσαντες καί ἀποκλείσαντες καί τόν γ' ὅροφον τοῦ "Κέντρου Φιλοξενίας Κληρικῶν", ὅπου εἴχαμε φκιάσει διά νά ἐκκλησιαζώμεθα προσωρινῶς παρεκκλήσιον ἐπ᾿ ὀνόματι τοῦ ῾Αγίου Μηνᾶ) δέν θά ἔφθαναν εἰς τοιοῦτον σημεῖον ἀναλγησίας, ὥστε νά μή ὑπολογίζουν οὔτε τόν Θεό, οὔτε τούς ἀνθρώπους. Εἴχαμε δέ καί τήν ἐλπίδα, ὅτι μέσα εἰς τήν γενικήν φρενοβλαβῆ στάσιν θά ἠκούοντο καί κάποιες φωνές συνέσεως, τουλάχιστον ἐκ μέρους τῶν ῾Ιεραρχῶν, οἱ ὁποῖοι ἐφαίνοντο τουλάχιστον φαινομενικά δίκαιοι καί ἀπροσωπόληπτοι. Διεψεύσθημεν ὅμως τραγικῶς. Καί διεπιστώσαμεν, ὅτι κανείς μά κανείς ἀπό αὐτούς πού κάμνουν τούς ζηλωτάς ᾿Αρχιερεῖς καί ῾Ιερεῖς, ἀλλά καί πολλοί ἀπό τούς κοσμικούς τῆς σήμερον, δέν ἔχουν μέσα τους ἶχνος ντροπῆς καί δέν ἔχουν συνειδητοποιήσει τί ἐκπροσωποῦν, ὥστε νά ἐκλπηρώνεται στίς ἡμέρες μας ἡ προφητεία τῶν ῾Αγίων ὅτι "οἱ μοναχοί θά γίνουν χειρότεροι ἀπό τούς κοσμικούς, οἱ δέ κοσμικοί αὐτόχρημα δαίμονες". ῎Εφτασαν σέ τέτοιο σημεῖο καταπτώσεως, ὥστε "ἀντί πινακίου φακῆς", νά πωλοῦν και νά καταπροδίδουν καί συνείδησιν καί τά πάντα. Ναί διεψεύσθημεν, διότι εἴδομεν νά συμβαίνουν πράγματα χειρότερα ἀπό αὐτά πού συμβαίνουν εἰς τήν Νεοημερολογιτική ᾿Εκκλησία καί ἀλλοῦ.

ΕΚΚΛΗΣΙΑ Γ.Ο.Χ.  ΕΛΛΑΔΟΣ
ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΑΓΙΑΣ ΤΡΙΑΔΟΣ
᾿Εφημέριος: Πρωτοπρεσβύτερος Θωμᾶς Κοντογιάννης
Διεύθυνσις: ῾Ιπποκράτους 25 Κάτω ῾Ηλιούπολις
Τηλ: 210 9713910                                                            
                                                              
                                                                         ᾿Εν Κάτω῾Ηλιουπόλει τῇ 2.12.03 

ΑΝΑΦΟΡΑ - ΔΗΛΩΣΙΣ
  
Πρός
τόν Σεβ/τον Πειραιῶς καί Νήσων κ. Νικόλαον

Κοινοποίησις: Μακαριώτατον ᾿Αρχιεπίσκοπον ᾿Αθηνῶν κ. ᾿Ανδρέαν, Σεβ.  ᾿Αργολίδος κ. Παχώμιον, Σεβ/τον Περιστερίου κ. Γαλακτίωνα.

Σεβασμιώτατε Πειραιῶς καί Νήσων κ. Νικόλαε. Εὐλογεῖτε.

Διά τῆς παρούσης ἐγγράφου ΑΝΑΦΟΡΑΣ ΚΑΙ ΔΗΛΩΣΕΩΣ, εὐσεβάστως, ἀλλά καί ὑπευθύνως ὡς ᾿Ορθόδοξος Κληρικός, καί ὡς ἐπί τριακονταετίαν Κανονικός ᾿Εφημέριος τοῦ ῾Ιεροῦ Ναοῦ ῾Αγίας Τριάδος τῆς ῾Ιερᾶς ᾿Αρχιεπισκοπῆς ᾿Αθηνῶν προάγομαι νά σᾶς δηλώσω, ἀναφέρω καί ἐπισημάνω τά κάτωθι:  
1) ῾Η ἐλαχιστότης μου, ὁ Πρωτοπρεσβύτερος Θωμᾶς Κοντογιάννης, ὅπως πολύ καλά γνωρίζετε, χειροτονήθηκα καί τοποθετήθηκα Κανονικός ᾿Εφημέριος τοῦ ῾Ιεροῦ Ναοῦ ῾Αγίας Τριάδος Κάτω ῾Ηλιουπόλεως, πρίν ἀπό τριάντα ὁλόκληρα χρόνια. Τόν μικρόν τότε Ναόν, διά προσωπικῆς ἐργασίας, τόν ἐπανοικοδόμησα ἐκ βάθρων, ἐνῶ λίγο ἀργότερα δι᾿ ἰδίων ἐξόδων ἠγόρασα καί τά διπλανά δύο οἰκόπεδα, τά ὁποῖα σημειωτέον δέν ἔγραψα εἰς τό ὄνομά μου, ὅπως κάνατε σεῖς, ἀλλά καί ἄλλοι ᾿Αρχιερεῖς.... ᾿Επ᾿ αὐτῶν τῶν οἰκοπέδων, πάλιν μέ ἰδικήν μου πρωτοβουλίαν καί τῆς οἰκογενείας μου, καί μέ προσωπικές στερήσεις, ἀλλά καί μέ τήν πρόθυμη καί σοβαρή συνδρομή καί τοῦ πληρώματος τῆς ἐνορίας, καί εὐρύτερον τῆς ᾿Εκκλησίας, ἀνεγείραμε καί τίς παρακείμενες κτιριακές ἐγκαταστάσεις. Αὐτά ὅλα ἔγιναν βεβαίως μέ τήν εὐλογία τοῦ Κανονικοῦ ᾿Αρχιεπισκόπου ᾿Αθηνῶν Μακ/του ᾿Αρχ/που κ. ᾿Ανδρέου, τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου καί τοῦ "ΙΦΣΚΑΕΓΟΧ".
2) Μετά τριάκοντα ἔτη, καί ἐνῶ ζῇ καί χαίρει ἄκρας ὑγείας ἡ Α.Μ. ὁ ᾿Αρχιεπίσκοπος ᾿Αθηνῶν καί πάσης ῾Ελλάδος κ. ᾿Ανδρέας, ὕστερα δέ ἀπό μίαν κατάφωρα ἱερόσυλον συμπαιγνίαν, εἰς τήν ὁποίαν συμμετείχατε καί σεῖς, ὡδηγήθηκε εἰς τήν δήλωσιν περί "παραιτήσεως" του, ὕστερα δέ ἀπό σειράν παρανομιῶν, αἱ ὁποῖαι ἐπηκολούθησαν, ὅλως παρανόμως καί ἀντικανονικῶς ἐμφανίζεσθε ὡς ὁ "διάδοχός" του. Καί ἐνῶ ὑπεβλήθησαν ἀπό τρεῖς ᾿Αρχιερεῖς ἀκόμη καί δημόσιαι ᾿Ενστάσεις, Διαμαρτυρίαι, Καταγγελίαι κλπ, Σεῖς, χωρίς νά λαμβάνετε τίποτα ὑπ᾿ ὄψιν, συνεχίζετε νά ἐμφανίζεσθε, ἀπό μέν τήν 5.2.03 ὡς "Τοποτηρητής", ἀπό δέ τήν 30.5.03, ὡς "ὁ νέος ᾿Αρχιεπίσκοπος", ἀντιποιούμενος ἀξίωμα, τό ὁποῖον ἀνήκει εἰς τόν Μακαριώτατον ᾿Αρχιεπίσκοπον κ. ᾿Ανδρέαν. Δηλαδή, ἀντί νά ἀναλάβητε τάς εὐθύνας σας ἐνώπιον τῆς ᾿Εκκλησίας τοῦ Χριστοῦ, ἀλλά καί τοῦ Νόμου, καί νά ρυθμίσετε τήν περαιτέρω στάσιν σας κατά τούς θείους καί ῾Ιερούς Κανόνας, ὥστε νά μή διασαλεύεται περισσότερον ἡ ἀγάπη, ἡ εἰρήνη καί ἡ ἐνότητα, ὑμεῖς ἐνεργεῖτε κατ᾿ ἐξακολούθησιν ὡς "κατακυριεύοντες τῶν κλήρων", καί "ἐπισκοποῦντες ἀναγκαστῶς" (Α' Πέτρ. Ε, 2-3), ἤτοι καταδυναστεύοντες τῶν Κληρικῶν καί τοῦ Ποιμνίου, τό ὁποῖον ἀνήκει εἰς ἄλλον. ῾Η ἐλαχιστότητα μου, προφορικῶς μέν, ἀλλά ὑπευθύνως διαμαρτυρήθηκα, καί ἐδήλωσα ὅτι δέν δύναμαι νά δεχθῶ οὔτε τήν ἱερόσυλον παραίτησιν τοῦ Μακαριωτάτου, τήν ὁποίαν ἀπό τῆς ὡραίας Πύλης καί ἐν ἐπιτραχηλίῳ, ἐχαρακτήρισα ὡς "ἐκκλησιαστικόν ἔγκλημα", οὔτε τήν ἀνάδειξίν σας ὡς δῆθεν "νέον ᾿Αρχιεπίσκοπον".  ᾿Ανέμενα ἐπ᾿ ὀλίγον, διότι προσωπικῶς μοῦ ἐδηλώνατε ὅτι "θά τακτοποιηθοῦν ὅλα τά θέματα".
Καί ἐνῶ ἄλλα ἁρμοδιώτερα ἐμοῦ πρόσωπα, ἔχουν καταγγείλει ὅτι, ἡ ἀδιανόητος ἀπό πάσης ἀπόψεως "παραίτησις" τοῦ Μακαριωτάτου, καί ἡ δολία ἀναρρίχησίς σας εἰς τόν θρόνον τῶν ᾿Αθηνῶν, εἶναι ἄκυροι πράξεις, πού δέν ἔχουν κανένα ἔννομον ἀποτέλεσμα, ἀλλά καί χαρακτηρίζονται ἀπό κατάφωρα ἀντιεκκλησιαστικήν σκοπιμότητα, καί ἀπό πνευματικῆς φύσεως συναλλαγήν, πού εἶναι πολύ χειρότερη ἀπό τήν Σιμωνία καί τιμωρεῖται πολύ αὐστηρά ἀπό τούς ῾Ιερούς Κανόνες, Σεῖς καί πάλιν συνεχίζετε καί μέχρι σήμερον "κατακυριεύοντες τῶν κλήρων", ἀπειλοῦντες μέ "ἀργίας", καί ἐν γένει "καταδυναστεύοντες" τήν ἐλαχιστότητά μου καί ἄλλους, διά νά ἐπιβληθῆτε ὡς "ἐξουσίαν ἔχων".
Τελευταία ἔκνομος ἐνέργειά σας ἀπό τήν ὁποίαν φαίνεται ἡ πρόθεσίς σας νά "ἐπιβληθῆτε διά τῆς βίας", δηλαδή "κατακυριεύοντες τῶν κλήρων" καί "ἀναγκαστῶς", ἦτο τό γεγονός τῆς χθές (Κυριακή 1.12.03). Δηλαδή, χωρίς νά μέ λάβετε καθόλου ὑπ᾿ ὄψιν, πού σᾶς εἶχα εἰδοποιήσει μέσω τοῦ π. Παντελεήμονος, ὅτι λόγῳ αὐτῶν τῶν προβλημάτων, καί πρός ἀποφυγήν σκανδάλων καί δυσμενῶν καταστάσεων, δέν ἐνδείκνυται νά ἑορτάσετε τήν ὀνομαστικήν σας ἑορτήν εἰς τόν ῾Ιερόν Ναόν ῾Αγίας Τριάδος, Σεῖς αὐταρχικῶς ἀπεστείλατε τόν κ. Βασίλειον Τσαρκατζόγλου νά τοιχοκολλήση ἀνακοίνωσίν σας περί τῆς προθέσεώς σας νά ἑορτάσετε ὁπωσδήποτε τήν προσεχῆ Παρασκευήν (6.12.03 π.ἡ.) εἰς τόν ῾Ιερόν Ναόν ῾Αγίας Τριάδος.
῾Ο ἀπεσταλμένος σας ἐν τῇ ἐπιπολαιότητί του, ἤ ἴσως καί καθ᾿ ὑπόδειξίν σας, καίτοι ὡς σπουδαστής τῆς θεολογίας ἔπρεπε νά συμπεριφέρεται κανονικά καί εὐγενικά, δέν ἀπευθύνθηκε, εἰς ἐμέ ὡς τόν ὑπεύθυνον καί ἁρμόδιον ᾿Εφημέριον, ἀλλά εἰς ἕναν ἐκ τῶν ᾿Επιτρόπων τοῦ παγκαρίου, καί ἐν ἀγννοίᾳ μου, οἱ δύο οὗτοι ἐτοιχοκόλλησαν τό χαρτίον σας, πρός ἐνημέρωσιν τῶν εἰσερχομένων εἰς τόν Ναόν, ὥστε νά προκληθοῦν σκάνδαλα, διχόνοιες καί διχασμοί, τά ὁποῖα προφανῶς ἐπιδιώκετε, διότι σᾶς ἐξυπηρετοῦν. ῎Ετσι μόνον ἐξηγεῖται, ὅτι ἐνῶ ἔχετε Κτητορικόν Ναόν, ὁ ὁποῖος τιμᾶται ἐπ᾿ ὀνόματι τοῦ ῾Αγίου Νικολάου, ὅπου ἐπί δεκαετίες πανηγυρίζατε, Σεῖς "σώνει καί καλά" νά πανηγυρίσετε στόν ῾Ιερό Ναό ῾Αγίας Τριάδος.     
3) Πέραν τούτων εἰς βάρος σας καί πολύ πρίν ἀπό τήν 5.2.03 ἐκκρεμοῦν ἐπίσημες Καταγγελίες διά κακόδοξα φρονήματα, ὡς καί περιστροφές καί παραχαράξεις Συνοδικῶν καί Πατερικῶν κειμένων. ῞Ολα αὐτά, ὡς ἔχει καί πάλιν δημοσίως καταγγελθεῖ, κηρύσσονται ἀπό σᾶς "γυμνῇ τῇ κεφαλῇ" μέσω τῶν γνωστῶν βιβλιδίων σας καί τῆς ᾿Εφημερίδος σας "Πειραϊκή ᾿Εκκλησ. ᾿Αγγελία".
4) ᾿Επίσης ἀπό τό 1976 (καί μέχρι πρό 3-4 ἐτῶν) ἀπεκρύψατε τό ὑπ᾿ ἀριθμ. 54 τοῦ 1976, "᾿Απαλλακτικόν Βούλευμα" τοῦ Συμβουλίου τῶν Πλημμελειοδικῶν Πειραιῶς, καί πανηγυρίζατε δι᾿ αὐτό, ἐνῶ δι᾿ αὐτοῦ ὑβρίζονται καί βλασφημοῦνται καί ἡ ᾿Εκκλησιολογία τῆς Γνησίας ᾿Ορθοδόξου ᾿Εκκλησίας καί ἡ ᾿Αποστολική σας Διαδοχή, ὅπως ἀκριβῶς συνέβη κατά τό ἴδιον ἔτος (1976) μέ τόν τότε Κορινθίας Κάλλιστον, ὁ ὁποῖος γι᾿ αὐτό ἀκριβῶς καί καθαιρέθηκε.
5) ᾿Επί σειράν ἐτῶν ἀρνεῖσθε νά ἱεραρχηθοῦν θέματα ΠΙΣΤΕΩΣ καί συγκεκριμένα αὐτά πού ἔχουν σχέσι μέ τήν ᾿Εκκλησιολογία καί τήν ᾿Αποστολική Διαδοχή, ἐνῶ συνεργεῖτε εἰς τήν κατάλυσιν τῆς Κανονικῆς Τάξεως καί τοῦ πρώτου θεσμοῦ τῆς ᾿Εκκλησίας, πού εἶναι  ἡ ῾Ιερά Σύνοδος.  ᾿Αναφέρω γιά παράδειγμα, τήν μή ἀντιμετώπισι τοῦ σχίσματος τῶν πέντε, δηλαδή τῶν ὅσων προεκλήθησαν ἀπό τό 1991 μέχρι τό 1995, τίς ἀποφάσεις των μέ τίς ὁποῖες σᾶς "κατεδίκασαν", καί σᾶς ὠνόμασαν "μοναχούς", τήν ἀντιποίησιν ὑπ᾿ αὐτῶν τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου καί τῆς ᾿Εκκλησίας κλπ. ᾿Επίσης ἀναφέρω τόν "θεολογικό διάλογο" μέ τούς Φλωρινικούς, τήν προδοσία τῆς ῾Ιεραποστολῆς στήν Ρουμανία, καί πολλά ἄλλα τά ὁποῖα ἐθέσατε εἰς τά "᾿Αρχεῖα", ἀλλά καί τήν αὐταρχικήν, ἀλαζονικήν καί ἱεροεξεταστικήν συμπεριφοράν σας ἐν Συνόδῳ, ἔναντι συνεπισκόπων σας, ὅπως πάλιν δημοσίως ἔχει καταγγελθεῖ ! Δέν μπορῶ νά μή ἐπισημάνω καί τό γεγονός ὅτι, ὅπως ἀπό πολλούς ἔχει καταγγελθεῖ, συστηματικά καλλιεργεῖτε τό ψεῦδος, τήν ἀπάτη καί τήν συκοφαντία, μέ ἀποτέλεσμα νά πλανῶνται πολλοί.  Καί
6) ῞Ολα αὐτά τά κάμνετε ἐπί σκοπῷ, δηλαδή προκειμένου νά φιμώσετε τήν ἀλήθεια καί ἐπικρατήση ἡ ἄκυρος, ἀλλά καί ἱερόσυλος συμπαιγνία περί "παραιτήσεως" τοῦ ᾿Αρχιεπισκόπου, καί ἡ ἀναρρίχησις σας εἰς τόν θρόνον τῶν ᾿Αθηνῶν, γεγονότα τά ὁποῖα ὡς ὀρθόδοξος Κληρικός δέν διανοοῦμαι νά τά ἀναγνωρίσω, διότι πιστεύω εἰς τόν Θεόν καί φοβοῦμαι τήν κρίσιν  Του.

Κατόπιν ὅλων αὐτῶν τῶν λόγων, πού ἀντιπροσωπευτικά ἀνέφερα:

῾Η ἐλαχιστότητά μου, ὁ πρωτοπρεσβύτερος Θωμᾶς Κοντογιάννης, ὡς ᾿Ορθόδοξος Κληρικός, ΔΗΛΩΝΩ τά ἑξῆς:
α) Δέν μοῦ ἐπιτρέπει ἡ συνείδησίς μου νά ἀναγνωρίσω τήν Σεβασμιότητά σας άς "νέον ᾿Αρχιεπίσκοπον", καί νά μνημονεύω τοῦ ὀνόματός σας, διότι προηγουμένως δέν δύναμαι καί δέν διανοοῦμαι νά ἀναγνωρίσω καί τήν βαρύτατα ΙΕΡΟΣΥΛΟΝ, περί "παραιτήσεως", ΣΥΜΠΑΙΓΝΙΑΝ τοῦ Μακαριωτάτου ᾿Αρχιεπισκόπου κ. ᾿Ανδρέου, τοῦ ὁποίου ἐμφανίζεσθε ὡς διάδοχος, ἐνῶ τελεῖτε ἐν ὑποδικίᾳ. Δέν διανοοῦμαι νά ἐπιτρέψω στόν ἑαυτόν μου περαιτέρω ἀνοχήν ἡ ὁποία γίνεται ἐνοχή, καί τοῦτο παρά τό ὅτι Κανονικώτατα θά μποροῦσα, ὅπως καί κάθε ὀρθόδοξος Κληρικός καί λαϊκός, νά σᾶς εἶχα ἀποκηρύξει ὡς ἀρνητήν καί βλάσφημον τῆς ᾿Εκκλησιολογίας καί τῆς ᾿Αποστολικῆς Διαδοχῆς, ὡς καταπατητήν τῆς Κανονικῆς Τάξεως, καί ὡς βασικόν παράγοντα τῆς ἱεροσυλίας, ἡ ὁποία ἐξεδηλώθη τήν 5.2.03 καί συνεχίζεται καί μέχρι σήμερον.
β) Παρά τό γεγονός, ὅτι εἰς τήν ἴδια ὑποδικίᾳ βρίσκεται καί ὁ Μακαριώτατος ᾿Αρχιεπίσκοπος κ. ᾿Ανδρέας καί ὅσοι συνειδητά συνήργησαν καί ἐκάλυψαν τήν ἱεροσυλία, πρός τό παρόν ἐπιφυλάσσομαι, καί συνεχίζω τήν μνημόνευσιν τοῦ ὀνόματός του  ἄχρι καιροῦ, δηλαδή μέχρις ἐκδικάσεως, ὑπό Κανονικοῦ καί ᾿Ορθοδόξου ᾿Εκκλησιαστικοῦ ὀργάνου, τῆς περί "παραιτήσεώς" ἱεροσύλου συμπαιγνίας, ὅπως καί τῶν ὑπολοίπων ἐκκρεμούντων θεμάτων ῾Ομολογίας, ᾿Αποστολικῆς Διαδοχῆς καί Κανονικῆς Τάξεως, τά ὁποῖα τόν ἀφοροῦν ἄμεσα.
 ῎Αν παρά ταῦτα ἔξω καί πέραν ἀπό κάθε Κανονική Τάξι καί ᾿Εκκλησιαστική δεοντολογία, οἱ σύμβουλοί σας σᾶς ἐξωθήσουν ΑΦΡΟΝΩΣ εἰς τά ἄκρα καί ἐπιχειρήσετε Δεσποτικά καί ὡς "κατακυριεύων τοῦ Κλήρου", νά ἔλθετε  τήν προσεχῆ Παρασκευή εἰς τόν ῾Ιερόν Ναόν ῾Αγίας Τριάδος, νά εἶσθε βέβαιος ὅτι πρῶτα θά πατήσετε ἐπάνω στό γεροντικό μου σαρκίον καί τοῦ πιστοῦ ποιμνίου μου, καί μετά θά εἰσέλθετε νά "θυσιάσετε τήν ἀναίμακτον θυσίαν", καί νά "πανηγυρίσετε τά ὀνομαστήριά σας". Δι᾿ ὅ,τι ὅμως ἐπακολουθήση θά ἔχετε ἀκεραίαν τήν εὐθύνην Σεῖς, ὁ Μητροπολίτης Πειραιῶς καί Νήσων κ. Νικόλαος.

Διατελοῦμεν ἐν ἀγρυπνίᾳ καί ἐγρηγόρσει
+ Πρωτοπρεσβύτερος Θωμᾶς Κοντογιάννης

῾Υπό ἐΕνοριτῶν ῾Ιεροῦ Ναοῦ ῾Αγίας Τριάδος Κάτω ῾Ηλιουπόλεως

ΑΝΑΦΟΡΑ Ε ΙΣ ΤΑ ΤΡΑΓΙΚΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 8.12.03
ΕΙΣ ΤΟΝ ΙΕΡΟΝ ΝΑΟΝ ΑΓΙΑΣ ΤΡΙΑΔΟΣ ΚΑΤΩ ΗΛΙΟΥΠΟΛΕΩΣ

῾Ο ἠθικός αὐτουργός

 Παρακολουθήσαμε μέ ὀδύνη ψυχῆς τά γεγονότα τῆς πανελληνίως καί παγκοσμίως πλέον γνωστῆς ἱεροσύλου συναλλαγῆς καί συμπαιγνίας τῆς παραιτήσεως τοῦ Μακαριωτάτου ᾿Αρχιεπισκόπου κ. ᾿Ανδρέου καί τῆς παραδόσεως τοῦ "θρόνου" τῶν ᾿Αθηνῶν εἰς τόν Σεβ. κ. ΝΙκόλαον, μέ ἀνταλλαγήν τάς χειροτονίας τῶν Τσακίρογλου καί τήν ἐκδίωξιν τοῦ Σεβ/του Μητροπολίτου Κηρύκου ἀπό τήν ᾿Ενορίαν του ῾Αγίου Δημητρίου ᾿Αχαρνῶν. Παρακολουθήσαμε ἐπίσης τίς ληστρικές φατριαστικές καί πραξικοπηματικές "ἐπιχειρήσεις" πρός "ἐκλογήν" καί "ἀνάδειξιν", ὅπως- ὅπως τοῦ νέου " ᾿Αρχιεπισκόπου ᾿Αθηνῶν" κ. Νικολάου.  ῞Ολα αὐτά μᾶς ἐπίκραναν ἀφάνταστα, μᾶς ἐπροβλημάτισαν καί μᾶς ὡδήγησαν εἰς τήν ἀμφιβολίαν, κατά πόσον μερικοί ἀπό τούς ᾿Εκκλησιαστικούς μας ἡγέτας κινοῦνται πλέον εἰς τά πλαίσια τῶν ῾Ιερῶν Κανόνων, καί τῆς παραδόσεως τῆς Γνησίας ᾿Ορθοδόξου ᾿Εκκλησίας, ἤ κατά πόσον εὑρίσκονται ἐντός τοῦ ᾿Εκκλησιαστικοῦ Σώματος. Τά γεγονότα ὅμως τῆς Κυριακῆς 8.12.03, γεγονότα ντροπῆς καί ἀτιμίας πρωτίστως διά τόν ἐπικεφαλῆς τῆς ἐπιχειρήσεως "καταλήψεως" ψευτοαρχιεπίσκοπον Νικόλαον, ἀλλά καί δι᾿ ὅσους συνεμάχησαν εἰς τήν "ἐπιχείρησιν", μᾶς ὡδήγησαν εἰς τήν βεβαιότητα πλέον, ὅτι τινές οὔτε τόν Θεόν φοβοῦνται, οὔτε τούς ἀνθρώπους ἐντρέπονται. Προκειμένου νά ἱκανοποιήσουν τό ἀθεράπευτο γνωστό πάθος τῆς φιλοδοξίας τοῦ Σεβασμιωτάτου κ. Νικολάου, ἀλλά καί τά σχέδια τῶν ξένων Κέντρων πρός διάλυσιν καί ἀφανισμόν τῆς Γνησίας ᾿Ορθοδόξου ᾿Εκκλησίας, δέν ἐδίστασαν νά καταλύσουν κάθε ἔννοιαν ἠθικῆς καί κανονικῆς Τάξεως, δέν ἐδίστασαν νά ποδοπατήσουν Καταγγελίας εἰς βάρος του (τοῦ Σεβ/του Νικολάου) ἐπί θεμάτων Πίστεως, Κανονικῆς Τάξεως καί ᾿Αποστολικῆς Διαδοχῆς, καί νά ἐπιστρατεύσουν φανατικούς ὁπαδούς των, γνώστας μάλιστα, ὅπως ἐδήλωναν, πολεμικῶν τεχνῶν, τούς ὁποίους προέτρεψαν μέ βία, μέ ἀπειλές καί τρομοκρατικές μεθόδους καί τραμπουκισμούς, ἀλλά καί μέ συκοφαντίες καί ψεύδη νά τόν "καλύψουν" ὡς καταληψία διά νά "θυσιάση τήν ἀναίμακτον θυσίαν", (παρά τά ἀνάξιος καί τάς διαμαρτυρίας τῶν ᾿Ενοριτῶν πού ἠκούοντο) καί νά πατήση ἀπάνθρωπα καί σαδιστικά ἐπί πτωμάτων κατεξευτελίζοντας καί τόν ἐπί τριάκοντα ἔτη ᾿Εφημέριο τοῦ Ναοῦ μας, ἀλλά καί ὅλους ἡμᾶς πού διαμαρτυρηθήκαμε. ῞Ολα δέ αὐτά μᾶς ὡδήγησαν εἰς τήν ἀπορίαν: Πιστεύουν εἰς τόν Θεόν οἱ ἄνθρωποι αὐτοί ἤ ἔχουν σκοτισθεῖ ἀπό τό πάθος τῆς κενοδοξίας καί δέν ξέρουν οὔτε τί κάμνουν, οὔτε τί λέγουν; Πῶς δέν ἔδειξαν ἔστω στοιχειώδη ἀνθρώπινη συμπεριφορά ἀπέναντι στόν ἐπί τριάκοντα ἔτη ᾿Εφημέριό μας, ὁ ὁποῖος ἔκαμε τόσους κόπους καί τόσας θυσίας διά νά ἀνεγείρῃ αὐτό τό θαυμάσιο κτιριακό συγκρότημα, τό ὁποῖον δέν ἔγραψε στό ὀνομά του, ὅπως ἔχει κάνει διά τά ἰδικά του ᾿Εκκλησιαστικά κτίρια ὁ καταληψίας  ψευδοαρχιεπίσκοπος, ἀλλά τό προσέφερε εἰς τήν ᾿Εκκλησίαν διά Στέγη Φιλοξενίας Κληρικῶν κλπ. Πῶς δέν ἐπέδειξαν οὔτε ἀνθρώπινο, οὔτε ὀρθόδοξο ἦθος. Νά ὑποθέσουμε  ὅτι ὅλα τά ᾿Εκκλησιαστικά θέματα ἔτσι τά ἀντιμετωπίζουν; Τότε δέν πρόκειται περί νέου ᾿Αρχιεπισκόπου, ἀλλά περί "τυράννου", ὁ ὁποῖος πρέπει νά ἀντιμετωπισθῇ, ὡς "κλέπτης καί ληστής" πού "ἀναβαίνει ἀλλαχόθεν" ἤτοι διά τῆς βίας καί τῆς παρανομίας, καί ΝΑ ΚΑΘΑΙΡΕΘΗ, ὅπως σαφέστατα προβλέπουν οἱ ῾Ιεροί Κανόνες τῆς ἐν Σαρδικῇ καί ἄλλων Συνόδων.
῾Ο κάλαμος δέν ἔχει τήν δύναμι νά διεκτραγωδήση τίς ὀδυνηρές ἐμπειρίες μας αὐτῆς τῆς ἡμέρας. Τό μῖσος καί ἡ βαρβαρότητα τῶν ἐπιστρατευθέντων ὁπαδῶν ἐνθύμιζε καιρούς μεσαίωνα. Καί ἡ "κατάληψις" θύμιζε "ἐπιδρομήν ἀλλοφύλων" καί "ἔφοδο ληστῶν". Καί δι᾿ ὅλα αὐτά ΚΑΤΑΓΓΕΛΛΟΜΕΝ ὡς ἠθικόν αὐτουργόν καί ὑπεύθυνον τόν Σεβ/τον κ. ΝΙκόλαον. Οὗτος βουτηγμένος ὅπως εἶναι εἰς τά πάθη τῆς φιλαρχίας, τῆς φιλοδοξίας, τῆς κενοδοξίας καί τοῦ ἐγωϊσμοῦ, τά ὁποῖα ἄλλωστε ὅλοι τά γνωρίζουν, ἄλλοι δέ τά ἀντιμετωπίζουν μέ χιοῦμορ, ἀφοῦ καί ὁ ἴδιος δέν τά ἀποκρύπτει, ἀπέβη καί ΚΑΤΑΛΗΨΙΑΣ..
Μέχρι σήμερα πού κυκλοφορεῖ τό παρόν συνεχίζεται ἡ παραμονή τῶν καταληψιῶν, ἐνῶ μιά ὁλόκληρη ἑβδομάδα εἶχαν παραμείνει μαζί μ᾿ αὐτούς, ὡς συμπαραστάται εἰς τόν ΚΑΤΑΛΗΨΙΑ "᾿Αρχιεπίσκοπο", Κληρικοί ἀπό τήν ῾Ιερά Μονή Μεταμορφώσεως, φανατισμένοι λαϊκοί πού ἐπεστρατεύθησαν τῆδε κακεῖσε, καί 5-6 μοναχές ἀπό τήν ῾Ιερά Μονή Παναγίας Κερατέας, πού τίς ἔστειλε ὁ ἱεροσύλως παραιτηθείς ᾿Αρχιεπίσκοπος κ. ᾿Ανδρέας (διά νά εἴμεθα πιό ἀκριβεῖς οἱ Τσακίρογλου καί ὁ Δ. Κάτσουρας).
῾Η παραμονή τους, ὅπως μᾶς ἐνημερώνει μέ ἐπιστολή του ὁ κ. ᾿Αντώνιος Μάρκου, ὁ ὁποῖος ἦτο παρών εἰς τήν συμφωνία πού ἔγινε στήν ᾿Αστυνομία, ἀποκαλύπτει τήν "ἀνέντιμον συμπεριφοράν καί διπλοπροσωπείαν" τοῦ ψευδοαρχιεπισκόπου Νικολάου. Δι᾿ ἡμᾶς ἡ παραμονή τους ἔχει καί ἄλλην προέκτασιν. ᾿Αποκαλύπτει τήν ἐμμονήν τοῦ Σεβ/του εἰς τά αἱρετικά του φρονήματα, εἰς τήν κατάλυσιν τῆς Κανονικῆς Τάξεως, εἰς τήν βλασφημίαν κατά τῆς ᾿Εκκλησιολογίας καί τῆς ᾿Αποστολικῆς Διαδοχῆς, εἰς τάς ἀπάτας καί τά ψεύδη, δηλαδή τήν ἐμμονήν του εἰς ὅσα ἔχει καταγγελθεῖ ἀπό 4-5 ἐτῶν, τά ὁποῖα ἐν συνόψει ἀναφέρει εἰς τήν ἐπιστολήν του ἀπό 2.12.03 ὁ ᾿Εφημέριός μας π. Θωμᾶς. Καί μόνον τό γεγονός, ὅτι ἀντί νά ἀπαντήσουν εἰς αὐτήν τήν ῾Ομολογιακήν ἐπιστολήν τοῦ π. Θωμᾶ προσπαθοῦν νά τόν ἐκφοβίσουν, διά νά τόν ἀναγκάσουν νά ἀνακαλέση, ἀποδεικνύει ὅτι εἶναι ἀμετανόητοι, ἀδίστακτοι καί ἀπατεῶνες καί ἐπομένως ὁ ἠθικός αὐτουργός ὅλης αὐτῆς τῆς ἐπιδρομῆς εἶναι ΕΝΟΧΟΣ ΔΙΑ ΚΑΘΑΙΡΕΣΙΝ ΚΑΙ ΑΦΟΡΙΣΜΟΝ. Αὐτό διαπιστώσαμε ἀπό τούς σχετικούς Κανόνας πού διαβάσαμε εἰς τό ῾Ιερό Πηδάλιο.
Διά νά καταλάβουμε ὅμως καλύτερα αὐτό, ἄς δοῦμε τί ἔγραψε εἰς τήν ὁμολογιακήν ἐπιστολήν του, ὁ π. Θωμᾶς, τήν ὁποίαν παραθέτομεν εἰς τήν συνέχειαν καί διά τήν ὁποίαν δηλώνουμε ὅτι μᾶς ἐκφράζει ἀπολύτως, τήν ἀποδεχόμεθα καί τήν συνυπογράφουμε. Βεβαίως μετά ἀπό αὐτήν θά ἀνέμενε κανείς,  ὅτι ὁ ἐπίδοξος καταληψίας θά ἐπεδείκνυε στοιχειώδη ᾿Αρχιερατικήν εὐαισθησίαν, καί θά ἔδιδε μιά ἔστω τυπικήν ἀπάντησιν. ῎Αν ὄχι νά ἀνεκάλει τά ὅσα τοῦ κατηγγέλθησαν, τουλάχιστον νά ὑπέσχετο ὅτι θά φέρη τό θέμα στήν Σύνοδο. Τίποτε ἐκ τούτων δέν ἔπραξε. Ποῦ τοιαύτη εὐαισθησία ἐν τοῖς νῦν καιροῖς; Προχώρησε ἀδιστάκτως εἰς τήν κατάληψιν καί ἀνῆλθε οὐχί διά τῆς θύρας εἰς τήν αὐλήν τῶν προβάτων, ἀλλά ἀλλαχόθεν, ὡς "κλέπτης καί ληστής". Διά τοῦτο "οὐκ ἤκουσαν αὐτοῦ τά πρόβατα". Διότι οὔτε τόν "γνωρίζουν" κατόπιν αὐτῶν ὡς ᾿Ορθόδοξον, οὔτε τόν ἀναγνωρίζουν ὡς ᾿Αρχιεπίσκοπο. Διά τοῦτο καί κατεδίκασαν ἐξ᾿ ἀρχῆς ὅλα ὅσα συνέβησαν. Συνέταξαν μάλιστα (οἱ ἐνορῖτες τῆς ῾Αγίας Τριάδος) καί ἀπέστειλαν καί σχετικήν ἐπιστολήν καί διαμαρτυρίαν, τήν ὁποίαν παραθέτομεν καί αὐτήν συνημμένως:

ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟΝ


Παραθέτομεν συνημμένως ἕνα σύντομο ρεπορτάζ, ὅπως τό ἔζησαν καί τό κατέγραψαν μερικοί ἀπό μᾶς.
     
"Τό πρωἰ τῆς Κυριακῆς 8.12.03, περί ὥραν 6.30 πρωϊνήν, εἴδαμε τόν Σεβ/το Μητροπολίτη Πειραιῶς συνοδευόμενο ἀπό ἀνθρώπους κυρίως ἄλλων ἐνοριῶν νά ἐμφανίζεται εἰς τόν ᾿Ενοριακόν μας Ναόν ῾Αγίας Τριάδος. Γνωρίζοντας τήν ἀπό 2.12.03 (π. ἡ.) ἐπιστολή τοῦ ἐφημερίου μας π. Θωμᾶ, πού εἶχε προηγηθεῖ, θελήσαμε νά κλείσουμε τήν πόρτα γιά νά μήν μποῦν μέσα. ῞Ενας ὅμως ἀπό τούς ᾿Επιτρόπους τοῦ Ναοῦ μας ὁ κ. Φώτης ..... ἔσπρωξε τήν κ. Εὐαγγελία Χαλκίδου, ἡ ὁποία ἐμπόδιζε τήν εἴσοδο τους καί ἀφοῦ τούς ἄνοιξε τούς ἔβαλε στόν Ναό. ῾Ο Σεβ. κ. Νικόλαος μπῆκε στό ῾Ιερό μαζί μέ τόν Κληρικό του ῾Ιερομ. π. Παντελεήμονα Ντέσκα καί τόν ἐπίσης ῾Ιερομ. π. ᾿Ανανία Πανάκο. ῞Οταν ὁ π. Θωμᾶς τούς εἶδε στό ῾Ιερό, τούς ρώτησε γιατί ἦλθαν, ἀφοῦ τούς εἶχε στείλει ἐπιστολή στήν ὁποία ἀνέλυε τούς λόγους Πίστεως καί Κανονικῆς Τάξεως, διά τούς ὁποίους δέν μποροῦσε νά τούς δεχθῇ νά ἱερουργήσουν.  Τόν ἀγνόησαν καί ἄρχισαν νά ντύνωνται. ῾Ο Δ. Κάτσουρας πού συνόδευε καί αὐτός τόν Σεβ/το Νικόλαο, ἀνέβηκαν γρήγορα στό ἀναλόγιο καί μαζί μέ τόν ῎Αγγελο Δημητρίου ἔψαλαν μεγαλοφώνως γιά νά καλύψουν μέ τήν φωνή τους τίς ἀπεγνωσμένες διαμαρτυρίες τοῦ π. Θωμᾶ, ὁ ὁποῖος ἀγνοημένος, περιθωριοποιημένος καί καταρακωμένος τελικά βρέθηκε ἐκτός ἱεροῦ Βήματος, διότι δέν ἠδύνατο νά ἀναγνωρίση τούς ἱερόσυλους ρασοφόρους μέ πρῶτον τόν Πειραιῶς κ. Νικόλαον Μεσσιακάρην. 
᾿Επίσης στό ἀναλόγιο ἀνέβηκαν τά νεαρά παιδιά τοῦ π. Δημητρίου Τσαρκατζόγλου. Πολλοί ἐνορῖτες ἀντέδρασαν στήν θέα τοῦ ταλαιπωρημένου ἐφημερίου μας καί ἄρχιζαν νά φωνάζουν ὅτι δέν δέχονται τόν Σεβ/το Πειραιῶς ὡς "νέο ᾿Αρχιεπίσκοπο". ῎Ετσι μέσα στό Ναό πιάσθηκαν στά χέρια μέ τούς προκλητικούς ἀνθρώπους τοῦ Σεβ. κ. Νικολάου, οἱ ὁποῖοι ἐχρησιμοποίησαν βία, ἀπειλές καί ὕβρεις κατά πάντων, χρησιμοποιώντας λεξιλόγιο πού οὔτε στό πεζοδρόμιο δέν συνηθίζεται. Χαρακτηριστικά: ῾Η ὁπαδός τοῦ Σεβ. κ. Νικολάου κ Νικολέττα Α. Δημητρίου,ἀπεκάλεσε τήν κ. Δήμητρα ᾿Ανδριανάκη μέ τήν λέξι "καθίκι"! ῾Ο κ. ᾿Αντώνιος Κορωνιᾶς φώναζε τήν οἰκογένεια Κοντογιάννη "ἀπατεῶνες καί κλέφτες". ῾Η κ. Λεμονιά Παναγιωτάκη ἰσχυρίζονταν μέ ὑστερία οτι ὁ "Κήρυκος καί ὁ Γκουτζίδης" πῆραν πολύ χρυσό ἀπό τήν μασωνική στοά, ὅπου πηγαίνουν!! ῾Η κ. ᾿Ισμήνη ... γονατιστή οὔρλιαζε ἐπαναλαμβάνοντας ὑστερικά "εἶσθε δαιμονισμένοι"! ῾Ο κ. Βασίλειος Τσαρκατζόγλου υἱός τοῦ ἱερέως Δημητρίου ἀπευθυνόταν σέ ὅλους τούς ἐνορῖτες ἀποκαλώντας τους "ξεφτίλες". ῾Η δέ κ. Μαρία Κορωνιά φώναζε στήν ἀδελφή Βικεντία "χάνετε τήν κουτάλα γι᾿ αὐτό διαμαρτύρεσθε". Προφανῶς ἡ ἐν λόγῳ κυρία καί ὅλοι οἱ ὁπαδοί τοῦ κ. Νικολάου αὐτά τά βιώματα εἶχον καί αὐτά ἐξέφρασαν, ἐνῶ τά θέματα Κανονικῆς Τάξεως καί ᾿Ορθοδοξίας, διά τά ὁποῖα καταγγέλλεται ὁ βλάσφημος καί ἱερόσυλος "ἡγέτης τους" δέν τούς ἀγγίζουν καθόλου!!!
Στήν συνέχεια περί ὥραν 10ην π.μ. ἔφθασε πρός ἐνίσχυσι τοῦ καταληψία ᾿Επισκόπου Πειραιῶς κ. Νικολάου καί ὁ π. Δημήτριος Τσαρκατζόγλου, ἀφοῦ ἐσπευσμένα τελείωσε τήν λειτουργία στήν ᾿Ενορία του τῆς Κοιμήσεως στήν Καλλιθέα. Μπῆκε κι᾿ αὐτός στό ῾Ιερό Βῆμα μαζί μέ τούς καταληψίες καί ἀρχίζει παρακλήσεις. ᾿Αργότερα βγῆκε στήν ὡραία Πύλη λέγοντας: "Οἱ πόρνες φωνάζουν τίς καλές γυναῖκες πόρνες γιά νά προλάβουν αὐτές νά μιλήσουν, αὐτό γίνεται καί σήμερα ἐδῶ". Δηλαδή οὔτε πολύ, οὔτε λίγο οἱ ὀρθόδοξοι, οἱ ὁποῖοι δικαιολογημένα ἔλεγον εἰς τόν παράνομο καί πολλαπλῶς βλάσφημο καί ἱερόσυλο "νέο ᾿Αρχιεπίσκοπο" κ. Νικόλαο καί τούς ὁπαδούς του, "δέν σᾶς δεχόμεθα", "φύγετε", "μή παραβιάζετε τήν ἐνορία μας" εἶχον ἦθος, συνείδησιν καί συμπεριφοράν "πορνικήν"!!!
῎Αρχισαν νά καταφθάνουν καί ἄλλες "ἐνισχύσεις". ᾿Ακόμη καί μοναχές ἐπεστρατεύθησαν ... Κάποιες ἀδελφές τῆς ἐνορίας μας  πλησίασαν τήν ἀδ.  Θεολογία. Τσακίρογλου καί τήν ρώτησαν: "Εἶναι κακό πού ζητᾶμε νά τηρηθεῖ ἡ Κανονική τάξις στό θέμα τοῦ ᾿Αρχιεπισκόπου;", καί "στό κάτω - κάτω, ἐσεῖς, εἴπαμε, τί δουλειά ἔχετε ἐδῶ. ᾿Αφοῦ κλείσατε τό μοναστήρι, ἤρθατε καί ἐδῶ νά κάνετε τά ἴδια;" Μᾶς κοίταξε εἰρωνικά καί μέ ὑψωμένο τό χέρι ἔκανε ἐπιδεικτικά "κομποσκοίνι" ὑπέρ τῶν καταληψιῶν, ὥστε νά ἐπιβληθοῦν. Τήν ἀπάντησι μᾶς τήν ἔδωσε ἄλλη ἀδελφή τῆς ὁμάδος πού ἐσπευσμένα κατέφθασε πρός ἐνίσχυσι τοῦ καταληψία ᾿Επισκόπου κ. Νικολάου. ῾Η μοναχή Θεονύμφη ἔδωσε τήν ἀπάντησι μέ πλήρη εἰλικρίνεια: "Μᾶς ἔχουν δώσει ἐντολή νά συμπαρασταθοῦμε στόν Νικόλαο καί νά μή μιλᾶμε". (Σχόλιο: Καϋμένε Μακαριώτατε ᾿Αρχιεπίσκοπε κ. ᾿Ανδρέα ποῦ σᾶς φτάσανε οἱ ἕξι Τσακίρογλου.... ᾿Αλλά αὐτοί τήν δουλειά τους κάνουν, Σεῖς δέν σκέφτεστε τί λόγο θά δώσετε στόν φοβερό Κριτή πού δέν ἀφήσατε μέ τίς ἱεροσυλίες σας τίποτα ὄρθιο;)
Τό ζεῦγος κ. Εὐαγγέλου ᾿Αποστολοπούλου φωνασκοῦσαν στήν ἀδ. Βικεντία καταλογίζοντάς της ὅτι ... "διέλυσε τό μοναστήρι καί ὄτι τώρα προσπαθεῖ νά διαλύσῃ τήν ἐνορία τῆς ῾Αγίας Τριάδος"! ᾿Αναίσχυντη καί προκλητική προσπάθεια δημιουργίας ἄλλοθι, διότι τό Μοναστήρι τό ἔκλεισαν αἱ ἀδελφαί καί οἱ ἀδελφοί Τσακίρογλου (Συγκλητική, Θεολογία καί ᾿Επιστήμη καί οἱ ῾Ιερομόναχοι Στέφανος καί Νεόφυτος καί ὁ ἐμφανιζόμενος ὡς ἀδέσποτος καλόγηρος Μάξιμος). ῎Ας σημειωθεῖ ἐδῶ ὅτι οἱ παραπάνω δέν ὑπῆρξαν ποτέ ἐνορῖτες τῆς ῾Αγίας Τριάδος. Οἱ ἴδιοι συνέχισαν νά φωνάζουν καί νά ἰσχυρίζωνται ὅτι ὁ Σεβ.  Κήρυκος ἔπαιρνε χρήματα ἀπό τήν ἐνορία μας καί τά διοχέτευε στόν ῾Ιερό Ναό ῾Αγίας Αἰκατερίνης εἰς τό Κορωπί ᾿Αττικῆς καί γι᾿ αὐτό πρέπει νά φύγη ἀπό κεῖ γιατί τό κτίριο εἶναι τοῦ ῾Ιεροῦ Φιλανθρωπικοῦ Συνδέσμου. ῾Ο ᾿Απόστολος Γάτης κατηγοροῦσε τόν ἀπόντα θεολόγο ᾿Ελευθέριο Γκουτζίδη ὅτι "πῆρε ἀπό τόν ῾Ιερομόναχο π. ᾿Αμφιλόχιο τό ποσό τῶν 61.000.000 δρχ", περί διγαμίας του κλπ. Αὐτά καί ἄλλα πολλά καί ἀνυπόστατα ἀκούσθηκαν καί θά χρειαζόνταν πολλές σελίδες γιά νά καταγραφοῦν. Μέ αὐτές τίς προϋποθέσεις καί δυνάμεις ἦλθε τήν Κυριακή 8.12.03 ὁ ψευδοαρχιεπίσκοπος κ. Νικόλαος νά γίνη καταληψίας τοῦ ᾿Ενοριακοῦ μας Ναοῦ καί τῶν ἐγκαταστάσεών του. ᾿Εν τέλει ἠθικός αὐτουργός, ἀλλά καί πραγματικός ὅλων τῶν ἀνωτέρω εἶναι ὁ Σεβ. κ. Νικόλαος, ὁ ὁποῖος καί μόνον γι᾿ αὐτό εἶναι ἐκτεθειμένος καί ἔναντι τοῦ Νόμου. 
Στό διάστημα αὐτό καί ἐνῶ ἐγίνετο προσπάθεια ἐκ μέρους των νά παραβιάσουν τήν κλειδωμένη ἐσωτερική πόρτα πού ὁδηγοῦσε στούς ὁρόφους τοῦ κτιρίου γιά νά ἀνέβουν πάνω, ὅπως προέβλεπε τό σχέδιο τῆς ἐπιχειρήσεως πρός κατάληψιν, κάποιος κάλεσε τήν ἀστυνομία.  ῞Οταν ἦλθαν τά ὄργανα τῆς Τάξεως πῆραν τόν ᾿Εφημέριό μας π. Θωμᾶ καί τόν Σεβ. κ. Νικόλαο καί τούς μετέφεραν στό ᾿Αστυνομικό Τμῆμα διά νά ἐπιληφθῇ ἁρμοδίως ὁ ἀξιωματικός τοῦ Τμήματος. ᾿Ενῶ τόν Σεβ. Πειραιῶς συνώδευε ὁ μ. Μάξιμος Τσακίρογλου, ὁ ἴδιος ὁ Σεβ. ἔδωσε ἐντολή καί ἐκαλεῖτο ἀπεγνωσμένα νά τόν συνοδεύση ὁ κ. Δ. Κάτοσυρας: "Φωνάξτε τόν Κάτσουρα νά ἔρθη μαζί", ἐνῶ ἕνας ἀστυνομικός ἀπευθυνόμενος στόν μοναχό Μάξιμο (τί δουλειά εἶχε ὁ ἄτακτος Καλόγερος;) τόν καθησύχασε λέγοντας του: "π. Μάξιμε ὅλα θά πᾶνε καλά"! Πόθεν ὁρμώμενος καί τί εἶχεν ὑπ᾿ ὄψιν του ὅταν ἔλεγε αὐτά τό ᾿Αστυνομικόν ὄργανον; Τόν π. Θωμᾶ συνώδευσε ὁ κ. ᾿Αντώνιος Μάρκου.
῞Οταν γύρισαν ἀπό τό ᾿Αστυνομικό Τμῆμα ὁ κ. ᾿Αντώνιος Μάρκου ζήτησε ἀπό τήν ἀδελφή Βικεντία τό κλειδί...῎Ανοιξε ἡ πόρτα πού ὁδηγεῖ πρός τό κτίριο, ἀλλά ἐκτός ἀπό τόν Σεβ/το κ. Νικόλαο μπῆκαν καί πολλοί ἄλλοι καί κατέλαβαν τόν δεύτερο ὄροφο. Σέ πολύ λίγο διάστημα κατέφθασε καί ἔνα αὐτοκίνητο φέροντας καί ἄλλες καλόγριες ἀπό τό μοναστήρι τῆς Κερατέας, καταφανῶς γιά ἐνίσχυση καί προφανῶς καί γιά ἐκδούλευσι εἰς τόν "ψευτοαρχιεπίσκοπο" γιά νά ἐνδώση καί τελικά νά ὀλοκληρώση τήν συναλλαγή μέ τίς προσυμπεφωνημένες ᾿Επισκοπικές χειροτονίες. Παρά τίς ἀντιρρήσεις τῶν ὑπευθύνων ἀνοίχθηκε καί σ᾿ αὐτές ἡ πόρτα καί ὡδηγήθησαν καί οἱ καλόγριες πού κατέφθασαν στόν δεύτερο ὄροφο τοῦ κτιρίου!... καί ἀναμέναμε τήν μετά τό κέρασμα ἀναχώρησίν των.  ῾Ο κ. Μάρκου ἐξήγησε ὅτι ἡ συμφωνία στήν ᾿Αστυνομία ἦτο νά ξεκουραστεῖ ὁ Σεβ/τος, νά κάνουν ῾Εσπερινό καί νά φύγουν".  ῾Ωστόσο τίποτα ἀπ᾿ αὐτά δέν ἔγινε. Οἱ καταληψίες ἔμειναν μέσα. Τά συμπεράσματα εἶναι εὔκολα καί θά βγοῦν μόνα τους ἀπό τήν ἐξέλιξη τοῦ τραγικοῦ συμβάντος".
Υ.Γ. ῎Εφθασεν εἰς χεῖράς μας ἰδιόγραφος ἐπιστολή τοῦ καταληψία ψευδοαρχιεπισκόπου, πρός τήν ᾿Αστυνομία ῾Ηλιουπόλεως, μέ τήν ὁποία εὐχαριστεῖ γιά τό δῶρο πού τοῦ ἔκαναν, δηλαδή πού τόν ἐβοήθησαν νά καταλάβη τόν Ναό. Τά σχόλια ἐν καιρῷ.


  ΕΙΣΒΟΛΗ - ΚΑΤΑΛΗΨΙΣ
τοῦ Καθεδρικοῦ ῾Ιεροῦ ῾Αγίας Τριάδος Κάτω ῾Ηλιουπόλεως
καί τῆς παρακειμένης Στέγης Κληρικῶν
ὑπό τοῦ ψευδοαρχιεπισκόπου κ. Νικολάου Μεσσιακάρη


᾿Από τοῦ τεύχους ᾿Ιανουαρίου 2004, σελ. 15-39, καί ἀπό τῆς παρούσης στήλης, ἐγράψαμε μακροσκελῆ ἔκθεσιν παρουσιάσαντες ἐν ὀλίγοις τήν πρό τῆς καταλήψεως ᾿Εκκλησιαστικήν κατάστασιν. Παρεθέσαμεν ἱστορικά κείμενα καί κατελήξαμεν εἰς τήν "᾿Ανοικτήν ᾿Επιστολήν - Διαμαρτυρίαν τῶν ἐνοριτῶν τοῦ ῾Ιεροῦ Ναοῦ ῾Αγίας Τριάδος, τήν ὁποία ὑπογράφουν διά λογαριασμόν των οἱ εὐλαβέστατοι κ.κ. Θωμᾶς Πάνος, Μιχαήλ Χαλκίδης καί Κυριάκος Κορωνίδης καί ἐσημειώναμε ὅτι θά συνεχισθῇ ὁ ἀγών κατά τοῦ καταληψία ψευδοαρχιεπισκόπου.
Εἰς τήν ἐν λόγῳ ῎Εκθεσιν μας παρετέθη καί τό ἀπό 2.12.2003 σημαντικόν κείμενον τοῦ π. Θωμᾶ διά τοῦ ὁποίου μετά ἀπό μακράν ὑπομονήν, ὑποχωρήσεις καί οἰκονομίαν τελικά ἐξηγεῖ εἰς τόν Πειραιῶς κ. Νικόλαον διά ποίους λόγους δέν τόν ἀναγνωρίζει ὡς "᾿Αρχιεπίσκοπον". ᾿Επαναλαμβάνομεν συντετμημένως τούς κυριωτέρους λόγους:

"................
 3) Πέραν τούτων εἰς βάρος σας καί πολύ πρίν ἀπό τήν 5.2.03 ἐκκρεμοῦν ἐπίσημες Καταγγελίες διά κακόδοξα φρονήματα, ὡς καί περιστροφές καί παραχαράξεις Συνοδικῶν καί Πατερικῶν κειμένων. ῞Ολα αὐτά, ὡς ἔχει καί πάλιν δημοσίως καταγγελθεῖ, κηρύσσονται ἀπό σᾶς "γυμνῇ τῇ κεφαλῇ" μέσω τῶν γνωστῶν βιβλιδίων σας καί τῆς ᾿Εφημερίδος σας "Πειραϊκή ᾿Εκκλησ. ᾿Αγγελία".
4) ᾿Επίσης ἀπό τό 1976 (καί μέχρι πρό 3-4 ἐτῶν) ἀπεκρύψατε τό ὑπ᾿ ἀριθμ. 54 τοῦ 1976, "᾿Απαλλακτικόν Βούλευμα" τοῦ Συμβουλίου τῶν Πλημμελειοδικῶν Πειραιῶς, καί πανηγυρίζατε δι᾿ αὐτό, ἐνῶ δι᾿ αὐτοῦ ὑβρίζονται καί βλασφημοῦνται καί ἡ ᾿Εκκλησιολογία τῆς Γνησίας ᾿Ορθοδόξου ᾿Εκκλησίας καί ἡ ᾿Αποστολική σας Διαδοχή, ὅπως ἀκριβῶς συνέβη κατά τό ἴδιον ἔτος (1976) μέ τόν τότε Κορινθίας Κάλλιστον, ὁ ὁποῖος γι᾿ αὐτό ἀκριβῶς καί καθαιρέθηκε.
5) ᾿Επί σειράν ἐτῶν ἀρνεῖσθε νά ἱεραρχηθοῦν θέματα ΠΙΣΤΕΩΣ καί συγκεκριμένα αὐτά πού ἔχουν σχέσι μέ τήν ᾿Εκκλησιολογία καί τήν ᾿Αποστολική Διαδοχή, ἐνῶ συνεργεῖτε εἰς τήν κατάλυσιν τῆς Κανονικῆς Τάξεως καί τοῦ πρώτου θεσμοῦ τῆς ᾿Εκκλησίας, πού εἶναι  ἡ ῾Ιερά Σύνοδος.  ᾿Αναφέρω γιά παράδειγμα, τήν μή ἀντιμετώπισι τοῦ σχίσματος τῶν πέντε, δηλαδή τῶν ὅσων προεκλήθησαν ἀπό τό 1991 μέχρι τό 1995, τίς ἀποφάσεις των μέ τίς ὁποῖες σᾶς "κατεδίκασαν", καί σᾶς ὠνόμασαν "μοναχούς", τήν ἀντιποίησιν ὑπ᾿ αὐτῶν τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου καί τῆς ᾿Εκκλησίας κλπ. ᾿Επίσης ἀναφέρω τόν "θεολογικό διάλογο" μέ τούς Φλωρινικούς, τήν προδοσία τῆς ῾Ιεραποστολῆς στήν Ρουμανία, καί πολλά ἄλλα τά ὁποῖα ἐθέσατε εἰς τά "᾿Αρχεῖα", ἀλλά καί τήν αὐταρχικήν, ἀλαζονικήν καί ἱεροεξεταστικήν συμπεριφοράν σας ἐν Συνόδῳ, ἔναντι συνεπισκόπων σας, ὅπως πάλιν δημοσίως ἔχει καταγγελθεῖ ! Δέν μπορῶ νά μή ἐπισημάνω καί τό γεγονός ὅτι, ὅπως ἀπό πολλούς ἔχει καταγγελθεῖ, συστηματικά καλλιεργεῖτε τό ψεῦδος, τήν ἀπάτη καί τήν συκοφαντία, μέ ἀποτέλεσμα νά πλανῶνται πολλοί.  Καί
6) ῞Ολα αὐτά τά κάμνετε ἐπί σκοπῷ, δηλαδή προκειμένου νά φιμώσετε τήν ἀλήθεια καί ἐπικρατήση ἡ ἄκυρος, ἀλλά καί ἱερόσυλος συμπαιγνία περί "παραιτήσεως" τοῦ ᾿Αρχιεπισκόπου, καί ἡ ἀναρρίχησις σας εἰς τόν θρόνον τῶν ᾿Αθηνῶν, γεγονότα τά ὁποῖα ὡς ὀρθόδοξος Κληρικός δέν διανοοῦμαι νά τά ἀναγνωρίσω, διότι πιστεύω εἰς τόν Θεόν καί φοβοῦμαι τήν κρίσιν  Του.
Κατόπιν ὅλων αὐτῶν τῶν λόγων, πού ἀντιπροσωπευτικά ἀνέφερα: 
῾Η ἐλαχιστότητά μου, ὁ πρωτοπρεσβύτερος Θωμᾶς Κοντογιάννης, ὡς ᾿Ορθόδοξος Κληρικός, ΔΗΛΩΝΩ τά ἑξῆς: α) Δέν μοῦ ἐπιτρέπει ἡ συνείδησίς μου νά ἀναγνωρίσω τήν Σεβασμιότητά σας άς "νέον ᾿Αρχιεπίσκοπον", καί νά μνημονεύω τοῦ ὀνόματός σας, διότι προηγουμένως δέν δύναμαι καί δέν διανοοῦμαι νά ἀναγνωρίσω καί τήν βαρύτατα ΙΕΡΟΣΥΛΟΝ, περί "παραιτήσεως", ΣΥΜΠΑΙΓΝΙΑΝ τοῦ Μακαριωτάτου ᾿Αρχιεπισκόπου κ. ᾿Ανδρέου, τοῦ ὁποίου ἐμφανίζεσθε ὡς διάδοχος, ἐνῶ τελεῖτε ἐν ὑποδικίᾳ. Δέν διανοοῦμαι νά ἐπιτρέψω στόν ἑαυτόν μου περαιτέρω ἀνοχήν ἡ ὁποία γίνεται ἐνοχή, καί τοῦτο παρά τό ὅτι Κανονικώτατα θά μποροῦσα, ὅπως καί κάθε ὀρθόδοξος Κληρικός καί λαϊκός, νά σᾶς εἶχα ἀποκηρύξει ὡς ἀρνητήν καί βλάσφημον τῆς ᾿Εκκλησιολογίας καί τῆς ᾿Αποστολικῆς Διαδοχῆς, ὡς καταπατητήν τῆς Κανονικῆς Τάξεως, καί ὡς βασικόν παράγοντα τῆς ἱεροσυλίας, ἡ ὁποία ἐξεδηλώθη τήν 5.2.03 καί συνεχίζεται καί μέχρι σήμερον".


ΑΝΑΛΓΗΤΟΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ ΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΙΝ
καί ὡς ἄλλος "᾿Αττίλας" ἐγκαθίσταται καί σιδηροφράσσει
τόν ἐνοριακόν Ναόν καί τάς ἐγκαταστάσεις του.


Εἰς τήν συνέχεια ἐκθέτουμε τήν ἐξέλιξιν τῆς καταλήψεως, ὅπως αὐτή περιγράφεται σέ σχετικό ρεπορτάζ, τό ὁποῖον μᾶς ἀπεστάλη ἀμέσως μετά τά τελευταῖα βάρβαρα καί τυραννικά γεγονότα τῆς 15/28 Φεβρ. 2004:

"Τό καθεστώς κατάληψης στόν ῾Ιερό Ναό  Αγίας Τριάδος διαρκῶς ἀλλάζει. ᾿Αρχικά οἱ καταληψίες λειτουργοῦσαν τίς Κυριακές καί τίς ἑορτές, χωρίς νά ἐμποδίζουν τόν ᾿Εφημέριο καί τούς ἐνορίτες νά τελοῦν λειτουργίες τίς καθημερινές. Καί φυσικά ὁ Ναός ἦταν ἀνοικτός σέ ὅποιον ἤθελε νά προσκυνήσει. Καταληψίες ὅμως τοῦ δικοῦ τους βεληνεκοῦς, δέν ἐπέτρεψαν στούς ἑαυτούς των τόσην "ἐλαστικότητα". Τό πρωί τῆς 28.2.04 καί περί ὥραν 11ην πρωϊνήν, τρεῖς πιστές ἐνορίτισσες, πού πολύ συχνά ἐπισκέπτονται τόν ῾Ιερό Ναό, θέλησαν νά προσκυνήσουν, πρίν φύγουν γιά τίς δουλειές τους. ῾Ωστόσον διεπίστωσαν ὅτι εἰς τόν Ναόν ἐπικρατοῦσε μία ἀσυνήθιστη ἀκαταστασία, διότι πίσω ἀπό τήν ἔξοδο, ἠ ὁποία ὁδηγεῖ  εἰς ... ἐγίνοντο κάποιες ἐργασίες! ῾Ως ἐκ τούτου ἡ πόρτα δέν ἄνοιξε, ὅπως συνήθως καί οἱ κυρίες χτύπησαν τήν πόρτα ζητώντας νά τίς ἀνοίξουν, ἀλλ᾿ αὐτοί οἱ ὁποῖοι ἦσαν πίσω ἀπό τήν πόρτα δέν τήν ἄνοιξαν, ἀλλά καί τήν κρατοῦσαν κλειστή, χωρίς νά εἶναι κλειδωμένη. Σέ λίγο ἐπεχείρησαν καί πάλι νά μποῦν στόν Ναό. ῎Ανοιξαν καί εἶδαν τόν ᾿Αρχιμ. Πεντελεήμονα Ντέσκα καί ἐνα σιδηρουργό νά τοποθετοῦν μεταλλική μπάρα στό ἐσωτερικό τῆς πόρτας. ᾿Εκεῖνοι ὅταν εἶδαν τήν πόρτα νά ἀνοίγει τήν ἔσπρωξαν βίαια, αἰχμαλωτίζοντας ἔτσι τό χέρι τῆς κ. Δήμητρας ᾿Ανδρεαδάκη. Παρόλο πού ἔβλεπαν τί εἶχε συμβεῖ, δέν χαλάρωναν τήν πόρτα ὥστε νά ἐλευθερώσουν τό χέρι τῆς κ. ᾿Ανδρεανάκη, ἀλλά συνέχιζαν νά σπρώχνουν σάν νά ἦταν ποτέ δυνατόν ἡ πόρτα νά κλείσει τελείως, χωρίς προηγουμένης νά ἐλευθερωθεῖ τό χέρι. ῾Ο σιδηρουργός, σκεπτόμενος ἐνδεχομένως τίς ἄσκημες συνέπειες πού θά εἶχε ὅλη αὐτή ἠ ὑπόθεσι, εἶπε ἀπευθυνόμενος στόν ᾿Αρχιμ. Παντελεήμονα. "Θά σπάσει τό χέρι της, τί νά κάνουμε;" καί κεῖνος ἀπάντησε: "Κάψε την", ἐκεῖνος τότε ἔστριψε τήν ὀξυγονοκόλληση πρός ... τό χέρι τῆς κ. ᾿Ανδρεανάκη!!!, τό ὁποῖον ἤδη εἶχε κακοποιηθεῖ καί συνθλιβεῖ ἀπό τό βἀρος τῆς πόρτας.... Κατόπιν τούτου παρενέβη ἡ ἀστυνομία!
Παραθέτουμε τό σχετικό Δελτίο συμβάντος:
Εχει δημοσιευθεῖ στήν «Ορθόδοξο Πνοή»
..................................................................
Παραλλήλως εἰς τήν κ. Δήμητρα ᾿Ανδρεανάκη "χορηγήθηκε ὑπηρεσιακό σημείωμα ἐξέτασης ἀπό ἱατροδικαστή". Στό Νοσοκομεῖο τῆς Βούλας, ὅπου προσκομίσθηκε τῆς τοποθετήθηκε νάρθηκας καί γῦψος. Σχολιάζοντες τό γεγονός δέν ἔχουμε παρά νά ποῦμε, ὅτι ἡ βαρβαρότης τοῦ "παπᾶ" δέν εἶναι μικρότερη ἀπό ἐκείνην τοῦ "᾿Αττίλα" ἤ καί τῶν "γκρίζων λύκων", οἱ ὁποῖοι ἐξυλοκόπησαν μέχρι θανάτου  τόν Κύπριο ἀγωνιστή ...... καί τούς λοιπούς.

Τήν ἰδίαν ἡμέραν καί περί ὥραν 11.45 κατεγράφετο τό ἐπισόδιον εἰς τά συμβάντα τοῦ ᾿Αστυν. Τμήματος ῾Ηλιουπόλεως. Τό παραθέτομεν καί αὐτό:
..................................................

Καί συνεχίζομεν μέ τό ρεπορτάζ:

"Μέ τίς παραπάνω ἐνέργειες ἄλλαξε τό καθεστώς κατάληψης σέ πρώτη φάση. ῾Η πρόσβαση στό ναό ἦταν πλέον ἐλεγχόμενη ἀπό τούς καταληψίες καί κανείς δέ μποροῦσε πιά νά μπεῖ μέσα ἐλεύθερα., ἔστω καί γιά νά προσκυνήσει. Γιά νά καταλάβουμε πιό καλά τά ὅσα ἀκολούθησαν παραθέτομεν μιά σύντομη περιγραφή τοῦ κτιρίου τῆς ῾Ηλιουπόλεως: Στό ὑπόγειο ὑπάρχουν ἀποθηκευτικοί χῶροι, χῶρος γιά τό Κατηχητικό, κουζίνα καί χῶρος πού μπορεῖ νά χρησιμοποιηθεῖ  ὡς τραπεζαρία σέ εἰδικές περιπτώσεις. Στό ἰσόγειο βρίσκεται ὁ ναός τῆς ῾Αγίας Τριάδος. Στόν πρῶτο ὄροφο εἶναι τό διαμέρισμα τοῦ ᾿Εφημερίου π. Θωμᾶ. Στόν δεύτερο ὑπάρχει ἡ στέγη Φιλοξενίας Κληρικῶν, τήν ὁποία ὁ Πειραιῶς Νικόλαος "μετέτρεψε" σέ "᾿Αρχιεπισκοπή". Στόν τρίτο ὄροφο ἡ οἰκοδομή δέν ἔχει ὁλοκληρωθεῖ καί ἔχουν τοποθετηθεῖ μόνο τά τοῦβλα καί ὁ σοβᾶς. ᾿Εκεῖ στόν τρίτο ὄροφο κατέφυγαν οἱ ἐνορῖτες σάν κυνηγημένοι γιά νά τελοῦν κάποιες ἀκολουθίες, ἀφοῦ ἔκλεισαν μέ νάϋλον τά παράθυρα γιά νά προστατευθοῦν ἀπό τό κρύο καί τέλεσαν ἐκεῖ τούς Β'καί Γ' χαιρετισμούς. ᾿Εκεῖνοι ὅμως πού ὑποκινοῦν τά νήματα αὐτῆς τῆς βρώμικης ἱστορίας, θέλουν οἱ ὀρθόδοξοι νά μήν  ἔχουν οὔτε κεραμμύδι πάνω από τό κεφάλι τους (λές καί δέν εἶναι ἀρκετή ἠ σκέπη τοῦ Θεοῦ)".
Καί συνεχίζει τό ρεπορτάζ:

"Σιδηροφράζουν ὅλες τίς ἐγκαταστάσεις".

"Καί πάλι "ἐργασίες" στήν ῾Ηλιούπολη τήν ... Τό ἀλυσοδέσιμο συνεχίζεται. Προσέτρεξαν κάποιοι ἐνορῖτες νά δοῦν τί συμβαίνει. Τέσσερις μεγαλόσωμοι ἄνδρες ἔκλιναν τήν πρόσβαση στόν τρίτο ὄροφο τοποθετώντας σιδεριές στήν ἀντίστοιχη πόρτα πού βρίσκεται στή σκάλα. Μέ τόν ἴδιο τρόπο "ἔφραξαν" καί τό ὑπόγειο. ῎Ας σημειωθεῖ ὅτι ὁ π. Θωμᾶς δέν εἶχε εἰδοποιηθεῖ, τουλάχιστον γιά νά μαζέψη τά προσωπικά του ἀντικείμενα ἀπό τό ὑπόγειο, τόν τρίτο ὄροφο ἀκόμη καί τήν ταράτσα, ὄπου ὑπῆρχαν ροῦχα ἁπλωμένα!!! ῾Οπότε τό καθεστώς κατάληψης ἀλλάζει καί πάλιν καί γίνεται ὅλο καί πιό ἀσφυκτικό. ῞Οσο γιά τούς τέσσερις ... (ἀς μήν τούς χαρακτηρίσουμε) ἔδειξαν ἐπιθετικές διαθέσεις. Μέ ἄγριο ὕφος εἶπαν: - Μή πλησιάζετε, γιατί θά τό μετανοιώσετε! ῞Οσα ἔγιναν ὡς τώρα δέν εἶναι τίποτα μπροστά σέ ὅσα θά ἀκολουθήσουν" !!! ῞Οπως μάθαμε εἶναι γυιοί τοῦ ρώσου Κληρικοῦ π. ᾿Αλεξίου ᾿Ελευθεριάδη, ὁ ὁποῖος τελεῖ ὐπό τήν προστασία τοῦ Πειραιῶς κ. Νικολάου. Οἱ κύριοι αὐτοί ποτέ δέν ὑπῆρξαν ἐνορῖτες τοῦ ῾Ιεροῦ Ναοῦ ῾Αγίας Τριάδος, ἀλλά φημίζονται γιά ... ἄλλα πράγματα, κυρίως στήν περιοχή τοῦ Μενιδίου. Εἶναι λυπηρό νά βλέπει κανείς τήν ἠθική πτώση ἀνθρώπων πού θέλουν νά λέγωνται Χριστιανοί. Βέβαια ὑπάρχει πάντοτε ἡ μετάνοια. ᾿Αλλά ἡ πτώση, μόνο μέ τήν βοήθεια τοῦ Θεοῦ μπορεῖ νά γίνη ἀναστρέψιμη. ῾Ωστόσο, οἱ ἴδιοι δήλωσαν: "ΟΣΑ ΕΓΙΝΑΝ ΩΣ ΤΩΡΑ, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΙΠΟΤΑ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΕ ΟΣΑ ΘΑ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΟΥΝ" !!!

Διώκει τόν ᾿Εφημέριο καί τοποθετεῖ
τόν ὑπόδικον ᾿Αρχιμ. Παντελεήμονα

Πρίν δύο ἡμέρες ἀπό τά ἀνωτέρω γεγονότα ὀ Πειραιῶς κ. Νικόλαος ἐνδυόμενος τόν μανδύαν τῆς ὑποκρισίας καί τοῦ φαρισαϊσμοῦ ἀπέστειλε πρός τόν Αἰδ/τον π. Θωμᾶ, τήν ὑ᾿ ἀριθμ. 76/2/15 Φεβρ. "πατρικήν (ὅπβως ἀναιδῶς τήν χαρακτηρίζει, ἐπιστολήν". Δι᾿ αὐτῆς, κατ᾿ ἀρχήν, αὐτοχαρακτηρίζεται "πατήρ" καί "ποιμενάρχης" τοῦ π. Θωμᾶ! ἐνῶ ἐν τέλει τόν ἀπειλεῖ ὅτι ὄχι ὀ ἴδιος, ἀλλά ἡ "Κανονική Τάξις τῆς ᾿Εκκλησίας, οἱ θεῖοι καί ῾Ιεροί Κανόνες κρίνουν καί ἐλεγχουν τίς πράξεις τοῦ π. Θωμᾶ..."!!! καί ἐν τέλει τόν συστήνει νά "συναισθανθῇ τό βάρος τῶν ἀντικανονικῶν ἐνεργειῶν καί ἐπιλογῶν" διότι αὐτές τόν "καταδικάζουν ... "!!!, ἐνῶ περί τῶν θεμάτων Πίστεως, Κανονικῆς Τάξεως, παρανομιῶν του, καί βλασφημιῶν κατά τῆς ᾿Αποστολικῆς Διαδοχῆς κλπ., διά τά ὁποῖα κατηλέγχθη καί τά ὁποῖα ἀναφἐρει εἰς τήν ἀναφοράν του ὁ π. Θωμᾶς, οὐδείς λόγος, μέ ἀποτέλεσμα νἀ ἐκτίθεται ἀκόμη περισσότερον.
῎Ετσι ἕνας βλάσφημος "᾿Επίσκοπος", ἕνας κακόδοξος, ἕνας παράνομος καί καταλυτής ὁλοκλήρου τῆς Κανονικῆς Τάξεως, ἕνας τύραννος, ἕνας βάρβαρος καταληψίας, ἔνας οὐσίᾳ "λυκοποιμένας", ὁ ὁποῖος "σφάζει καί θυσιάζει"  εἰς τό εἴδωλον του τά πάντα, ἔχει τό θράσος, ἐνῶ μένει ἀμετανόητος, νά θέλη νά ἐμφανίζεται, εἰς ὅσους ἀγνοοῦν τά ἔργα του, ὡς "ποιμήν, ἐπίσκοπος καί πατήρ"!!!
Λυπούμεθα, διότι δέν δημοσιεύομεν αὐτό τό κείμενον, δότι ἐξωτερικῶς φαντάζει ὡς "ὡραῖον", ἐσωτερικά ὅμως εἶναι ἕνας βρώμικος καί σκωληκόβροτος τάφος.
Δημοσιεύομεν ὅμως τήν ἀπέριττον καί καθαράν ἀπαντητικήν ἐπιστολήν τοῦ π. Θωμᾶ, χωρίς ἐννοεῖται καί αὐτή νά ἀσχολῆται μέ ἀναμόχλευσιν τοῦ βορβόρου τῆς ὑποκρισίας καί τοῦ Φαρισαϊσμοῦ τοῦ κ. Νικολάου.

῾Η ἐπιστολή τοῦ π. Θωμᾶ
        ΠΡΩΘΙΕΡΕΥΣ
    ΘΩΜΑΣ ΚΟΝΤΟΓΙΑΝΝΗΣ
           ΙΠΠΟΚΡΑΤΟΥΣ 25
          ΚΑΤΩ ΗΛΙΟΥΠΟΛΙΣ

                                                     ᾿Εν ῾Ιερῷ Ναῷ ῾Αγίας Τριάδος
                                              Κάτῳ ῾Ηλιουπόλεως τῇ 20.3.04
Σεβασμιώτατε, εὐλογεῖτε.

Τήν ὑπ᾿ ἀριθμ. 76 ἀπό 2/15 Φεβρ. 2004 ἔλαβον μόλις μετά ἀπό ἕνα μῆνα, ἤτοι τήν 4/18 Μαρτίου 2004. Πάντως εὐχαριστῶ διά τήν εὐχή σας, ὅπως "῾Η Χάρις τοῦ Κ.Η.Ι. Χ. εἴη μετ᾿ ἐμοῦ φωτίζουσα καί διαφυλάττουσά με ἐκ τῶν παγίδων τοῦ ἐχθροῦ" καί ἐπιτρέψτε με ἐν ὀνόματι τῆς ἱερωσύνης μου, νά εὐχηθῶ καί ἡ ἐλαχιστότης μου τά ἴδια, δηλαδή ἡ "῾Η Χάρις τοῦ Κ.Η.Ι. Χ. εἴη μετ᾿ ἐμοῦ φωτίζουσέ σε καί διαφυλάττουσά σε ἐκ τῶν παγίδων τοῦ ἐχθροῦ" , διότι ὅλοι ἔχομεν ἀνάγκην αὐτῆς, ἰδιαίτερα  σεῖς οἱ ᾿Αρχιερεῖς, ἐκ τῶν ὁποίων ὡρισμένοι, ὅπως φαίνεται ἀπό τήν συμπεριφορά σας  ὅχι μόνον δέν τήν ἔχετε, ἀλλά καί εἶσθε παγιδευμένοι ὑπό τοῦ κοινοῦ ἐχθροῦ. ῎Εχω αὐτήν τήν ἄποψιν, καί εἰς αὐτήν μέ ὡδήγησε καί ἡ ἐπιστολή σας, τήν ὁποίαν ΑΛΛΟΙ ΕΓΡΑΨΑΝ καί ΣΕΙΣ ΥΠΕΓΡΑΨΑΤΕ, καί ἡ ὁποία ἐξωτερικά μέν φαίνεται ὡραία, μελιστάλακτος καί εὐγενής, ἔσωθεν ὅμως "γέμει ὑποκρισίας καί πάσης ἀκαθαρσίας", ἤτοι μίσους, ἀδικίας καί βλασφημίας. Αὐτή ἡ ἐξωτερική ψευτοευγένεια ὅμως εἶναι πού ἀποκαλύπτει τίς βλασφημίες, κακοδοξίες, ἀντικανονικότητες, ἀλλά καί τήν βία καί τήν ἀναλγησία, ἀφοῦ τίποτ᾿ ἄλλο δέν ἔχετε νά ἐξωτερικεύσετε αὐτό τόν καιρό. ῾Ο φαρισαϊσμός καί ἡ ὑποκρισία, Σεβασμιώτατε, ἰδιαίτερα αὐτῶν πού συνέταξαν τήν ἐπιστολήν σας, εἶναι τά πιό μισητα εἰς τόν Χριστόν, ὁ ὁποῖος πρός κανένα δέν εἶπε τά φρικτά ἐκεῖνα "οὐαί", παρά μόνον εἰς τούς Γραμματεῖς καί Φαρισαίους. ῞Ολους ὁ Χριστός μας τούς ἀντιμετώπισε μέ ἀγάπη, εὐσπλαγχνία καί ἔλεος, καί τούς πόρνους καί τούς ἁμαρτωλούς καί τούς τελῶνες, ὄχι ὅμως καί τούς Φαρισαίους καί τούς ὑποκριτές.
Γράφω αὐτά, διότι ἡ ἐπιστολή σας εἶναι γεμάτη ἀπό ὑποκρισία καί φαρισαϊσμό, διότι ἐνῶ ἀραδιάσατε (σᾶς ἀράδιασαν) τήν μία μετά τήν ἄλλη τίς ὑποκριτικές ψευτοευγένειες), δυστυχῶς δέν βρήκατε μιά λέξι νά ἀπαντήσατε εἰς τήν ἀπό 2-12-2003 ΑΝΑΦΟΡΑΝ - ΔΗΛΩΣΙΝ μου. Καί σᾶς ἐρωτῶ: Διατί δέν ἀπαντήσατε εἰς τά οὐσιώδη θέματα, διά τά ὁποῖα σᾶς ἐδήλωσα ὅτι δέν σᾶς ἀναγνωρίζω καί δέν σᾶς μνημονεύω ὡς νέον ᾿Αρχιεπίσκοπον; Δέν μᾶς χωρίζει, Σεβασμιώτατε, ἡ "ἀγένειά" μου, ἤ ὅτι ἄλλο σᾶς ἐνώχλησε ἀπό τήν Κανονικήν καί ὀρθόδοξον στάσιν μου ἀπέναντί σας. Αὐτά πού μᾶς χωρίζουν καί ἀνοίγουν μέγα χάσμα εἶναι τά γνωστά μεγάλα καί σοβαρά θέματα Πίστεως καί Κανονικῆς Τάξεως, τά ὁποῖα σᾶς βαρύνουν καί δέν ἐπιλαμβάνεσθε. Μᾶς χωρίζει τό ἀπαλλακτικόν σας βούλευμα καί τά κακόδοξά σας φρονήματα. Μᾶς χωρίζουν αἱ ἀντικονονικότητες σας, δηλαδή ἡ συμπαιγνία περί παραιτήσεως, ἡ συναλλαγή καί τό ψεῦδος. Μᾶς χωρίζουν τά ἔργα τῆς ἀνομίας σας πού ἀπό τήν 5-2-03 μέχρι τήν 2-6-03 θελήσατε ΑΣΕΒΕΣΤΑΤΑ, ὡς νά εἶσθε παντελῶς ἄπιστος, νά τά ἀποδώσατε εἰς τό ῞Αγιον πνεῦμα!!! Φρίκη μέ καταλαμβάνει, ὅταν βάζω στό νοῦ μου ὅτι παρανομίες καί κακότητες τά ἀποδίδετε εἰς τό ῞Αγιον Πνεῦμα Μᾶς χωρίζουν, Σεβ. κ. Νικόλαε καί ὅσα σᾶς ἔγραψα εἰς τήν ἀπό 2-12-03 ΑΝΑΦΟΡΑΝ ΔΗΛΩΣΙΝ μου, εἰς τά ὁποῖα δέν εἴχατε τήν εὐαισθησί νά ἀπαντήσετε, ἀλλά καί ὅσα ἀναλυτικῶς κατήγγειλαν οἱ Σεβ. Μητροπολῖται Μεσογαίας, Βερροίας καί Λαρίσης καί ἐδημοσιεύθησαν εἰς τό περιοδικόν "᾿Ορθόδοξος Πνοή". Λυποῦμαι, Σεβ. Νικόλαε, διότι δέν εἶσθε πλέον μόνον παράνομος, τύραννος, βλάσφημος καί αἱρετικός, ἀλλά ἀποκαλύπτεσθε καί φαρισαϊκώτερος ἀπό ἐκείνους τούς Φαρισαίους πρός τούς ὁποίους ἀπευθύνει ὁ Χριστός τά φρικτά ἐκεῖνα "οὐαί". Παρουσιάζεσθε εἰς τήν ἐπιστολήν σας καί γενικώτερα, ὡς ῎Αγγελος Φωτός, ὡς λευκή περιστερά, ὡς ἀθῶος ἁμνός, ἐνῶ πέρα καί ἀπό τά Κανονικῆς φύσεως καί Πίστεως θέματα, τά ὁποῖα σᾶς βαρύνουν, ἀποκαλύπτεσθε ὅτι δέν ἀγαπᾶτἑ, δέν συμπονεῖτε, καί δέν ἐργάζεσθε οὔτε τήν εἰρήνη, οὔτε τήν ἑνότητα. Τουναντίον, μετήλθατε καί συνεχίζετε νά μετέρχεσθε τήν πιό βάρβαρη βία, ὡς ὁ πιό στυγνός τύραννος. Καί βάρβαρος καί σκληρός. Τόσον  δέ σκληρυνθήκατε, καί τόσο σκοτισθήκατε, ὥστε νά βλέπετε καί νά ἑρμηνεύετε τούς ῾Ιερούς Κανόνας διά τούς τρίτους, ἐνῶ διά τόν ἑαυτόν σας νά ἐθελοτυφλῆτε, νά τούς καταργεῖτε καί νά τούς ποδοπατῆτε.
 ῾Ως ᾿Ορθόδοξος Κληρικός ἔχω ἀναφαίρετον τό δικαίωμα καί τό καθῆκον, νά διαμαρτύρωμαι δι᾿ ὅλα αὐτά, νά καταγγέλλω καί νά παίρνω θέσιν. ῎Ας μέ συγχωρήση ὁ Θεός, ἀλλά τολμῶ νά ἀπευθυνθῶ προσωπικά σέ σᾶς, καί μετά πρός ὅλους καί νά σᾶς ἐρωτήσω: Στά 30 χρόνια πού εἶμαι ῾Ιερεύς ἔχει κανείς παράπονο; ᾿Ακόμη καί στήν ἐγκληματική συμπαιγνία σας πού ἐκδηλώθηκε τήν 5-2-03 ἔδειξα ἀνοχήν, ἔκανα ὑπομονή, καί ὁπως μοῦ γράφετε, καί συλλειτούργησα μαζί σας δείχνοντας κατανόησιν, διότι μέ βεβαιώνατε ὅτι θά διορθωθοῦν ὅλα τά κακῶς κείμενα! Δυστυχῶς ὅμως καί μέ ἐμπαίξατε καί μέ ἐξαπατήσατε, καί μοῦ καταπιέσατε τυραννικά τήν συνείδησιν ὡς δυνάστης, καί πατήσατε πάνω στίς θυσίες τριάκοντα ἐτῶν ἐμοῦ καί τῆς οἰκογενείας καί τῶν ἐνοριτῶν μου,  διά νά τά ἰδιοποιηθῆτε καί τά "ἀπολαύσετε" "ὡς κλέπτης καί ληστής", καί μέ τώρα μέ διώκετε μέ τόν πιό ἀπάνθρωπο τρόπο, χωρίς νά δείχνετε ἴχνος έντροπῆς.
῎Εχω τό κανονικόν δικαίωμα καί καθῆκον ὡς ὀρθόδοξος Κληρικός νά μή σᾶς ἀναγνωρίζω, νά σᾶς καταγγέλλω ὡς ὑπόδικον καί νά ζητῶ τήν ἀπομάκρυνσί σας ἐκ τῆς ἐνορίας μου, εἰς τήν ὁποίαν ὡς ληστής ἀλλαχόθεν εἰσήλθατε καί μᾶς καταδυναστεύετε. Γι᾿ αὐτό, Σεβασμιώτατε, ἐάν πιστεύετε πρῶτα εἰς  τόν Θεόν καί μετά εἰς τό ἐγώ σας,  ἀποδεῖξτε το μέ τά ἔργα σας, διότι δέν μπορεῖτε π.χ.νά θέλετε νά ἐμφανίζεσθε ὡς ἄγγελος φωτός, καί οἱ πράξεις σας νά εἶναι κατά τό θέλημα τοῦ πονηροῦ. Μόνον ἀπό τήν εἰσήγησίν σας κατά τήν 25-4-03 κατακρίνεσθε ὅτι δώσατε καί τήν χεῖρα σας καί τήν γλῶσσάν σας εἰς τόν πονηρόν, (Σᾶς παραπέμπω είς τήν " ᾿Ορθόδοξον Πνοήν" τοῦ μηνός ᾿Ιουνίου 2003, σελ. 199), ἐνῶ καί προηγουμένως μέ ἄλλες εἰσηγήσεις, τό ἴδιο ἐκάνατε. Δέν ἔχουμε τίποτα τό προσωπικόν μαζί σας, ξέρετε πόσο σᾶς ἐτιμήσαμε καί σᾶς ἀγαπήσαμε, καί προσωπικῶς καί οἰκογενειακῶς, ἀλλά δέν μποροῦμε νά ἀνεχθοῦμε περισσότερο τάς παρανομίας σας καί τάς βλασφημίας σας καί τόν αὐταρχισμό σας,  διότι κολάζουν. Χίλιες φορές θά σᾶς ἐδεχώμεθα, καί μέ τιμές καί σεβασμό, ἐάν ὅλα ἐγίνοντο κανονικῶς καί δέν ἐβαρύνεσθε μέ βλασφημίας κατά τῆς ᾿Εκκλησιολογίας καί τῆς ᾿Αποστολικῆς Διαδοχῆς, κατά τοῦ ῾Αγίου Πνεύματος, ἐάν δέν ἤσασθαν παραχαράκτης καί παρεμηνευτής διδασκαλιῶν ῾Αγίων Συνόδων καί ῾Αγίων Πατέρων. Καί ὡς λαϊκός καί ἐγώ καί ἡ οἰκογένειά μου σᾶς εὐλαβούμεθα, μέχρις ὅτου ἀπό τό 1998 ἀπεδείχθητε καί ἀποδεικνύεσθε ὡς ὁ πλέον ἀσεβής καί βλάσφημος.
Δέν θά ἀσχοληθῶ ἐδῶ περισσότερον μέ τήν ἐπιστολήν σας, διότι δέν τό θεωρῶ οὔτε ὑποχρέωσίν μου, οὔτε ἄξιον νά ἀσχοληθῶ, ἄν καί ἔπρεπε νά σᾶς τήν ἐπιστρέψω ὡς ἀπαράδεκτον, ὅπως καί εἶναι ἀπαράδεκτη, τόσον διά τόν φαρισαϊσμόν της, ὅσον καί διότι ὐπογράφετε ὡς "᾿Αρχιεπίσκοπος", ἐνῶ ἐκκρεμοῦν εἰς βάρος σας τόσες καταγγελίες γιά θέματα Πίστεως, ὅπως καί γιά τίς ἐγκληματικές σας ἐνέργειες ἀπό τήν 2.6.03 μέχρι καί τήν βάρβαρον κατάληψιν, τήν ὁποίαν καί συνεχίζετε, καί τούς τραμπουκισμούς καί βανδαλισμούς εἰς τούς ὁποίους ἐσπρώξατε τούς γνωστούς "προστάτες" σας....
Σᾶς ἔγραψα μέ εἰλικρινῆ θλῖψιν καί πόνον, ἀπό τό ὁποῖον ἐκφράζεται ἡ ἀληθινή καί γνήσια ἀγάπη. ῾Ως  ᾿Ορθόδοξος ῾Ιερεύς προσεύχομαι καί γιά σᾶς καί διά τόν Μακαριώτατον καί διά τούς ἄλλους ᾿Αρχιερεῖς, νά σᾶς φωτίση ὁ Θεός νά ἔλθουμε εἰς τήν πρώτην κατάστασιν τῆς ἀγάπης, τῆς εἰρήνης, τῆς ἀληθείας καί τῆς ἑνότητος.

  + Πρωθιερεύς Θωμᾶς Κοντογιάννης

ΜΕΡΟΣ ΤΡΙΤΟΝ

    ῾Η ἡμετέρα ἀνοικτή ἐπιστολή
Παραλλήλως καί ἡμεῖς λαβόντες ὑπ᾿ ὄψιν τήν ἀντίθεον, ἀντικανονικήν καί ἀντιχριστιανικήν συμπεριφοράν τοῦ καταληψία, βλασφήμου "᾿Επισκόπου" Πειραιῶς κ. Νικολάου, προβαίνομεν εἰς τήν κάτωθι ΔΗΜΟΣΙΑΝ ΑΝΟΙΚΤΗΝ ΕΠΙΣΤΟΛΗΝ, ἐνῶ τήν παραθέτομεν ἀμέσως, ἐπιφυλασσόμενοι νά δημοσιεύσωμεν καθηκόντως εἰς τό ἑπόμενον τεῦχος προσφυγήν μας εἰς τό Σῶμα τῆς ᾿Εκκλησίας, ἤτοι τόν πιστόν Κλῆρον (᾿Επισκόπους καί ῾Ιερεῖς) καί λαόν, ἀφορῶσαν θέματα Δογματικῆς φύσεως, τά ὁποῖα ἤδη ἔχουν καταγγελθεῖ ἀπό ἐτῶν, ἀλλά δέν ἐξεδικάσθησαν.
Προβαίνομεν εἰς τάς δημοσίας αὐτάς ἀνοικτάς Καταγγελίας, διότι ὁ ῾Ιερός ᾿Αγών τῆς ᾿Εκκλησίας διέρχεται κατ᾿ ἄνθρωπον τήν μεγίστην κρίσιν, καί δεδομένου  ὄτι τόσον διά τοῦ "ψευδοαρχιεπισκόπου", ὁ ὁποῖος ἀντιποιεῖται τήν ἰδιότητα τοῦ "᾿Αρχιεπισκόπου" καί τοῦ Προέδρου τοῦ ΙΦΣΚΑΕ", ὅσον καί διά τοῦ Μακ. ᾿Αρχιεπισκόπου κ. ᾿Ανδρέου καί τῶν Σεβ/των ᾿Αργολίδος κ. Παχωμίου, Περιστερίου κ. Γαλακτίωνος καί Διαυλείας κ. ᾿Ανδρέου συλλήβδην κατελύθη ἡ Κανονική Τάξις, ἐξεπορνεύθη ὁ Συνοδικός θεσμός καί ἠ προδοσία ἔχει προχωρήσει, ὅσον δέν χωρεῖ εἰς τόν νοῦν ἁπλῶν πιστῶν, ὀφείλομεν νά κρούσωμεν τόν κώδωνα τοῦ κινδύνου.

Παρατίθεται καί σχετική ᾿Ανοικτή ἐπιστολή τοῦ θεολόγου κ. ᾿Ελευθερίου Γκουτζίδη πρός τόν ψευδοαρχιεπίσκοπον Νικόλαον. ῾Ο κ. Γκουτζίδης μετά λόγου γνώσεως καί εὐθύνης ὡς θεολόγος καί κυρίως ὡς μέλος τοῦ σώματος τῆς Γνησίας ᾿Ορθοδόξου ᾿Εκκλησίας ἀπευθύνεται εἰς τόν Σεβ/τον κ. Νικόλαον καί τοῦ λέγει τά ἑξῆς:

(Προσοχή μᾶλλον πρέπει νά χρειάζονται διορθώσεις).


ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΧΡ.  ΓΚΟΥΤΖΙΔΗΣ                      ΑΝΟΙΚΤΗ  ΕΠΙΣΤΟΛΗ
         Θεολόγος Καθηγητής                                      
         Παιωνίου 42, 104 40                                  ᾿Εν ᾿Αθήναις τῆ 2/15.3.04
           Τηλ. 210 8837384

Πρός
τόν Σεβασμιώτατον κ. Νικόλαον Μεσσιακάρην
(῾Οδός Σαμψοῦντος 54, 18451 Νίκαια Πειραιῶς)

Σεβασμιώτατε κ. Νικόλαε, διά τῆς παρούσης ἀνοικτῆς ἐπιστολῆς μου, καί ὑπό τήν ἰδιότητα τοῦ πιστοῦ μέλους τῆς Γνησίας ᾿Ορθοδόξου ᾿Εκκλησίας, καθώς καί τοῦ ἱδρυτικοῦ μέλους τοῦ ῾Ιεροῦ Φιλανθρωπικοῦ Συνδέσμου τῶν Κληρικῶν (ΙΦΣΚΑΕΓΟΧ), ἀλλά καί τοῦ ἐπί τρεῖς συναπτάς δεκαετίας θεολογικοῦ Συμβούλου τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου καί ἐργάτου εἰς τόν ῾Ιερόν τῆς ᾿Εκκλησίας ᾿Αγῶνα, αἰσθάνομαι ὑποχρέωσιν και καθῆκον νά σᾶς ἀπευθύνω, τα κάτωθι, μέ ἀφορμήν τήν ἀπό τοῦ παρελθόντος ἔτους πορείαν σας, ἐσχάτως δέ καί διά τήν κατάληψιν τοῦ ἐνοριακοῦ Ναοῦ ῾Αγίας Τριάδος Κάτω ῾Ηλιουπόλεως.
Α'
  Γνωριζόμεθα προσωπικῶς ἀπό τήν δεκαετίαν τοῦ 1960, ἀφοῦ ἐπί τι διάστημα συγκατοικήσαμεν εἰς ἐκεῖνο τό ἐν Περιστερίῳ ὑποτυπῶδες Οἰκοτροφεῖον, ἀλλά καί εἰς τήν συνέχειαν εἴχομεν στενήν ἐπικοινωνίαν καί συνεργασίαν, σεῖς μέν ὡς ῾Ιερεύς, κατόπιν δέ καί ὡς ᾿Επίσκοπος, ἡ δέ ἐλαχιστότης μου ὑπό τάς ἀνωτέρω προαναφερθείσας ἰδιότητας. Κατά τήν μακροχρόνιον ἐπικοινωνίαν μας καί συνεργασίαν ἐν τῷ κοινῷ ἀγῶνι, ἕκαστος ἀπό τῆς θέσεώς του καί πάντως ἀμφότεροι ὡς μέλη τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, ἀμοιβαίως (;) ἠνέχθημεν καί ἐκαλύψαμεν ὁ εἷς τάς ἀδυναμίας καί ἀτελείας τοῦ ἄλλου, κατά τό τοῦ Κυρίου "ἀλλήλων τά βάρη βαστάζετε", ἐνῶ προσεπαθήσαμεν καί ἐκαλλιεργήσαμεν ποικιλοτρόπως τήν ἀγωνιστικότητα, ἀλλά καί τήν ἀγάπην καί τήν εἰρήνην καί τήν ἑνότητα ἐπεδιώξαμεν.
Τό 1971, πιστεύω, ὅτι ἐτηρήσατε καλήν στάσιν ἔναντι τοῦ θέματος τῆς λεγομένης "χειροθεσίας", κατ᾿ ἐκείνην δέ τήν ἐπίσημον συνεδρίαν τῆς 18.10.1971 κατηλέγξατε τόν ἀποθανόντα Καλλιόπιον Γιαννακουλόπουλον, ὁ ὁποῖος λάθρᾳ, διά  τοῦ τότε Κορινθίας Καλλίστου, εἰσεχώρησεν ὡς ἐγκάθετος τῶν Φλωρινικῶν, εἰς τόν χῶρον τῆς Γνησίας ᾿Ορθοδόξου ᾿Εκκλησίας. Καί κατόπιν, ὅμως, καί μέχρι τό 1974, ὅσον καλῶς ἐνθυμοῦμαι, ἐπίσης ἐτηρήσατε ὀρθόδοξον στάσιν, τόσον διά τό θέμα τῆς ἑνώσεως μετά τῆς Ρωσικῆς Συνόδου τῆς Διασπορᾶς, ὅσον καί διά τήν λεγομένην "χειροθεσίαν". Δηλαδή, διετυπώσατε τάς ἐπιφυλάξεις σας, κατά πόσον ἐκείνη ἡ ἕνωσις εἶχε γίνει Κανονικῶς καί ᾿Ορθοδόξως, καί ἰδιαιτέρως πῶς οἰκονομήθη καί πῶς ἔγινε δεκτή καί ἡ λεγομένη "χειροθεσία". ᾿Ενθυμοῦμαι ὅτι ὅταν ἦλθεν εἰς φῶς ἡ κατ᾿ ἀρχάς ἀποκρυβεῖσα ὑπό τῆς ᾿Εξαρχίας ἀντιφατική καί βλάσφημος ᾿Απόφασις τῶν Ρώσων, ἀντεδράσατε σθεναρῶς, καί ἐπιέσατε τούς ᾿Αρχιερεῖς νά ζητήσουν ἐξηγήσεις ἀπό τούς Ρώσους τῆς Διασπορᾶς. ῎Ετσι προέκυψαν προφορικαί καί γραπταί δηλώσεις, ὡς καί ἐκείνη ἡ ἀπό 30.9.74 τοῦ τότε Μητροπολίτου Φιλαρέτου (τοῦ Προέδρου τῆς Ρωσικῆς Συνόδου τῆς Διασπορᾶς), μέ τήν ὁποία διεβεβαίωνε, ὅτι ἡ λεγομένη "χειροθεσία" ἦτο μία οὐχί οὐσιώδης, ἀλλά ἀπολύτως ἐξωτερική τυπική πράξις, ἡ ὁποία δέν ἔθιγε τάς χειροτονίας, οὔτε τοῦ 1935, οὔτε τοῦ 1948. Μέ τάς ἐνεργείας ἐκείνας, οὐσίᾳ ἠκυρώνετο καί ἠχρηστεύετο καί ἡ μηδέποτε ἀναγνωρισθεῖσα ἤ ἐφαρμοσθεῖσα ἀντιφατική καί ἀνόητος σχετική πρᾶξις τῆς Ρωσικῆς Συνόδου, ἡ ὁποία τῆς ἐπεβλήθη ἀπό τό τότε γνωστό παρασυνοδικό Φλωρινοαμερικάνικο παρασκήνιο. Δέν μπορῶ, λοιπόν, νά μήν ὁμολογήσω, ὅτι μέχρις ἐδῶ, ἐπεδείξατε πραγματικόν ζῆλον καθώς καί ὡς μέλος τῆς ᾿Εξαρχίας, ἡ ὁποία μετέβη εἰς τήν ᾿Αμερικήν διά νά ἐλέγξητε κατά πόσον ἡ Σύνοδος τῶν Ρώσων τῆς διασπορᾶς ἀπεδέχθη καί ἐτήρει τήν ᾿Εκκλησιολογίαν τῆς Γνησίας ᾿Ορθοδόξου ᾿Εκκλησίας καί τί ἦτο αὕτη ἡ λεγομένη "χειροθεσία" κλπ. Παρά ταῦτα, ὁ τότε Κορινθίας Κάλλιστος, μετά τινα ἔτη ὑπαναχωρήσας, ἀπεδέχθη τήν λεγομένην "χειροθεσίαν" ὡς ἐπί σχισματικοῦ, διό τό 1977 ὡς βλάσφημος καθηρέθη. Τήν ἐν λόγῳ ἱστορικήν ἀπόφασιν τῆς Καθαιρέσεως τοῦ Καλλίστου ὑπεγράψατε ὡς Συνοδικός  ᾿Αρχιερεύς καί ἐσεῖς, ὅπως προηγουμένως εἴχατε ὑπογράψει καί τήν διακοπήν τῆς ᾿Εκκλησιαστικῆς κοινωνίας μετά τῆς Ρωσικῆς Συνόδου. ῾Επομένως ἡ καθαιρετική πρᾶξις, κατά τοῦ ἐπιόρκου καί πεπτωκότος τότε Κορινθίας Καλλίστου, ἐγένετο διότι ὑπαναχωρήσας, ἀνήρεσεν τήν πρώτην ἐν ὠμοφορίῳ καί ἐπιτραχηλίῳ ΟΜΟΛΟΓΙΑΝ - ΔΗΛΩΣΙΝ ὡς μέλος τῆς ᾿Εξαρχίας τοῦ Σεπτεμβρίου τοῦ 1971, καταστάς βλάσφημος κατά τε τῆς ᾿Εκκλησιολογίας καί τῆς ᾿Αποστολικῆς του Διαδοχῆς.

*
Τήν ἰδίαν ὅμως ἀκριβῶς περίοδον σᾶς εἶχε μηνύσει εἰς τά Ποινικά Δικαστήρια  ὁ τότε νεοημερολογίτης ᾿Επίσκοπος Πειραιῶς Χρυσόστομος Ταβλαδουράκης, μέ τήν κατηγορίαν ὅτι "ἀντιποιεῖσθε λειτούργημα ᾿Ορθοδόξου καί Κανονικοῦ ᾿Επισκόπου. Κατ᾿ αὐτόν, ὡς "παλαιοημερολογίτης" καί ἕλκων τήν ᾿Αποστολικήν σας Διαδοχήν ἐκ τῶν χειροτονιῶν τοῦ 1935 καί τοῦ 1948, ἀλλά καί ὡς "σχισματικός" διότι ἀνήκετε εἰς τό "παλαιοημερολογιτικόν σχίσμα τό ὁποῖον ἐδημιούργησε τό 1937 ὁ Βρεσθένης Ματθαῖος", εἴχατε (πάντα κατ᾿ αὐτόν) ἄκυρον τήν ᾿Αρχιερωσύνην. Διά τόν λόγον αὐτόν ἐζήτει ἀπό τό δικαστήριον τήν ποινικήν δίωξίν σας, καί τήν κατάργησίν σας. Τότε, δημοσίως, ἀλλά καί προσωπικῶς, μᾶς διεβεβαιώνατε, ὅτι ἀνακρινόμενος ἐνώπιον τοῦ Συμβουλίου τῶν Πλημμελειοδικῶν ὡμολογήσατε ὅτι εἶσθε ᾿Επίσκοπος τῆς Γνησίας ᾿Ορθοδόξου ᾿Εκκλησίας καί ἔχετε ἔγκυρον καί πλήρη τήν χειροτονίαν, διαδοχικῶς ἐκ τῶν Κανονικῶν χειροτονιῶν τοῦ 1935 καί 1948. Μάλιστα ἐσεμνύνεσθε καί ὅτι εἷς ἐκ τῶν ᾿Εφετῶν (ἤ Εἰσαγγελέων) ἐσηκώθη καί σᾶς συνεχάρη διά τήν ὁμολογίαν σας αὐτήν, καί ὅτι τελικά ἡ ὑπόθεσίς σας δέν ἔφθασε κἄν εἰς τό ἀκροατήριο, ἀλλά ἀπηλλάγητε τῆς διώξεως διά Βουλεύματος. ῎Ετσι ἐπί ἔτη ἐπανηγυρίζατε καί ἐκαυχᾶσθε διά νίκην ἐξαισίαν καί πρωτοφανῆ, τήν ὁποίαν τότε δέν εἴχομεν λόγον νά ἀμφισβητήσωμεν. 
Πάντως μέχρι τό ἔτος 1998, ἠγνοούσαμε τό 54/76 ᾿Απαλλακτικόν σας Βούλευμα τοῦ Πλημμελειοδικείου Πειραιῶς, μόλις δέ καί ὅλως τυχαίως κατά τό ὡς ἄνω ἔτος, εἴδομεν τοῦτο δημοσιευμένον εἰς τόν 11ον Τόμον τῶν "Πατρίων", τά ὁποῖα ἐξέδιδεν ὁ ἀποθανών   Καλλιόπιος Γιαννακουλόπουλος, ὁπότε κυριολεκτικά ἐπαγώσαμεν. ᾿Εξεπλάγημεν διότι εἴδομεν ὅτι τό Συμβούλιον Πλημμελειοδικῶν Πειραιῶς σᾶς ἀνεγνώρισεν, ὡς "Κανονικόν καί ἔγκυρον" ᾿Επίσκοπον καί σᾶς ἠθώωσεν "δυνάμει καί ἐνεργείᾳ" τῆς "χειροθεσίας" τοῦ 1971. Κατά τό ἀθωωτικόν σας Βούλευμα, αὕτη σᾶς ἐγένετο ὡς ἐπί σχισματικοῦ, διότι,  ὅπως ἀνωτέρω ἤδη ἐσημειώσαμεν, "ἀπό τό 1937 ἀνήκατε εἰς μίαν β' ἐκκλησίαν πού ἵδρυσε ὁ Βρεσθένης Ματθαῖος, ἀποκοπείς τότε ἀπό τήν Σύνοδον τοῦ πρώην Φλωρίνης"! Αἱ "ἄνομοι", ὡς παρά σχισματικῶν, χειροτονίαι τοῦ 1935 καί 1948, καί ἑπομένως καί ἡ ἰδική σας ἐν ἔτει 1973  "ἀπεκατεστάθησαν ὡς μυστήριον διά τῆς χειροθεσίας τοῦ 1971"!. Αὐτό λοιπόν τό ΑΚΡΩΣ ΨΕΥΔΕΣ, ΠΕΠΛΑΝΗΜΕΝΟΝ καί κυρίως ΑΚΡΩΣ ΒΛΑΣΦΗΜΟΝ "Βούλευμα", ἐν ἐπιγνώσει σας τό ἐδέχθητε καί δέν τό παρουσιάσατε ποτέ, οὔτε καί τό 1981 εἰς τήν μεγάλην ἐκείνην Σύνοδον, εἰς τήν ὁποίαν συμμετεῖχεν καί ὁ ᾿Επίσκοπος τῆς ᾿Εκκλησίας τῆς Κύπρου, καί ἡ ὁποία εἶχεν αὐτό ἀκριβῶς τό θέμα τῆς "χειροθεσίας", ἀπεφάνθη δέ ἐκφράσασα τήν καθολικήν συνείδησιν τῆς ᾿Εκκλησίας, ὅτι τόσον ἡ ᾿Εξαρχία ἐν ᾿Αμερικῇ, ὅσον καί ἐν ῾Ελλάδι ἡ ῾Ιερά Σύνοδος, ὁ ῾Ιερός Κλῆρος καί ὁ πιστός λαός, δέν ἐδέχθημεν ποτέ τήν λεγομένην "χειροθεσίαν", εἰ μή μόνον ὡς ἐξωτερικήν τυπικήν πράξιν καί δή ὡς "συγχωρητικήν εὐχήν", καί τοῦτο ἐννοεῖται, ὑπό τάς γνωστάς προϋποθέσεις καἰ ὅρους.
᾿Ανεφέρθην εἰς αὐτήν τήν μεγάλην Σύνοδον τοῦ 1981, διότι ἐν κατακλεῖδι εἰσηγήσεώς σας, τήν ὁποίαν ἀνεγνώσατε κατ᾿ αὐτήν, ἐγράφατε τά ἑξῆς: "Σεβασμιώτατοι. ῎Ας προσέξωμεν καί τό ᾿Αθωωτικόν βούλευμα τοῦ Μητροπολίτου Πειραιῶς και Νήσων Νικολάου, στηριζόμενον εἰς τήν (χειροθ) ἀναγνώρισιν τῆς Ρωσικῆς Εκκλησίας μέ τήν χειροθεσίαν". Προηγουμένως εἰς τήν εισήγησίν σας ἐπί τῶν χειροτονιῶν τοῦ 1948 καταλήγων ἐτονίζατε ὅτι: "τό κῦρος αὐτῶν ἀνεγνώρισεν καί ἡ Ρωσική Σύνοδος ὑπό τόν Μητροπολίτη Φιλάρετο" , παρεπέμπετε δέ εἰς τήν ἀπό 30-9-1974 ἐπιστολήν τοῦ Μητροπολίτου Φιλαρέτου. Κατόπιν, ὅμως, προφανῶς παρεμβάσεως τοῦ τότε ᾿Αττικῆς Ματθαίου, ἀπεσιωπήσατε και διεγράψατε ἐκ τοῦ κειμένου σας τήν ἀνωτέρω, ὡς ἐν ἐπιλόγῳ ἤ ὑποσημειώσει παράγραφον καί δέν ἐφέρατε τό θέμα τοῦ ᾿Απαλλακτικοῦ σας Βουλεύματος εἰς ἐκείνην τήν μεγάλην εἰδικήν Σύνοδον. ᾿Απεσιωπήσατε, λοιπόν, τό φλέγον τοῦτο θέμα, διότι ὁ τότε ᾿Αττικῆς Ματθαῖος, σᾶς ἔπεισε νά μήν ἐμφανίσετε καί πάλιν αὐτό τό "᾿Αθωωτικόν σας Βούλευμα", καί νά μήν ἀντιμετωπισθῇ ὀρθοδόξως, διότι "σᾶς χρειάζεται γιά τά δικαστήρια", ἐνῶ καί ἐκείνου τοῦ ἐχρειάζετο καί διά τήν εὐρυτέραν "ἀναγνώρισιν" καί ὑπαγωγήν μας, τότε μέν εἰς τό Πατριαρχεῖον ῾Ιεροσολύμων, σήμερον δέ διά τήν "ἕνωσιν" εἰς τό "νέο Παλαιοημερολογιτικό σχῆμα" καί εἰς τά πλαίσια τοῦ Παλαιοημερολογιτικοῦ καί Νεοημερολογιτικοῦ Οἰκουμενισμοῦ. Καί ὁ μέν Ματθαῖος τό 1995 κατήντησε σχισματοαιρετικός καί ὡς τοιοῦτος εἶχε τό γνωστόν τέλος, ἀποθανών  καί ταφείς, σεῖς διατί ξεπερνᾶτε καί αὐτόν εἰς τήν προδοσίαν; Πιστεύω ὅτι τό σημερινό σας  κατάντημα, ὡς ψευδοαρχιεπισκόπου, εἶναι συνέπεια αὐτῆς τῆς βλασφημίας σας κατά τῆς ᾿Εκκλησιολογίας καί πρωτίστως κατά τῆς ᾿Αποστολικῆς σας Διαδοχῆς, ἡ ὁποία βλασφημία σᾶς καταργεῖ ὄχι μόνον ὡς ᾿Επίσκοπον, ἀλλά καί ὡς μέλος τῆς ᾿Εκκλησίας.
῾Επομένως τό 1976, ὅταν ὑπεγράφατε τήν καθαίρεσιν τοῦ Καλλίστου, διότι ἐδέχετο τήν διά χειροθεσίας ἀποκατάστασίν του, Σεῖς πολύ χειρότερα εἴχατε ἀρνηθεῖ καί τήν Γνησίαν ᾿Ορθόδοξον ᾿Εκκλησίαν καί τήν ᾿Αποστολικήν Διαδοχήν, (διότι διά τοῦ Βουλεύματος ἐδέχθητε καί ὁμολογεῖτε μίαν "δευτέραν ἐκκλησίαν", πού ἵδρυσε ὁ Βρεσθένης τό 1937, ἀποσχισθείς ἀπό τόν Φλωρίνης κλπ), κατέστητε δέ κανονικός καί ἔγκυρος ᾿Αρχιερεύς κατόπιν τῆς χειροθεσίας τοῦ 1971. Δηλαδή πλήρης ἄρνησις, καθύβρισις καί βλασφημία καί κατά τῆς Γνησίας ᾿Ορθοδόξου ᾿Εκκλησίας καί κατά τῆς ᾿Αποστολικῆς σας Διαδοχῆς! Προσοχή Σεβασμιώτατε, δι᾿ αὐτήν τήν ἀθώωσίν σας ἐδώσατε αὐτά τά "ἀνταλλάγματα", διά τοῦτο ἠτιολογημένα μᾶς καταλαμβάνει φρίκη;

Β'

᾿Επιπροσθέτως, καί λόγῳ τῆς στάσεώς σας ἔναντι καί τῶν πέντε  σχισματοαιρετικῶν, οἱ ὁποῖοι σᾶς καθήρεσαν καί σᾶς ἀνεθεμάτισαν, τόσον  σεῖς προσωπικῶς, ὅσον καί οἱ ὁμόφρονές σας καί συνοδοιπόροι σας, εἰς οὐδεμίαν, ὡς ὠφείλατε, Κανονικήν καί ὀρθόδοξον ἐνέργειαν προέβητε, μόλις ὡς ἁπλοῦς καλογέρους, καί ὡς ἐκ τούτου ὄχι ὡς ὀρθοδόξους, δυνάμεθα νά σᾶς θεωροῦμε. Προσοχή! Περιπτωσιακαί καί σκόπιμοι παραπλανητικαί "ὁμολογίαι", δέν σᾶς καλύπτουν, ἀλλά σᾶς ἀποκαλύπτουν καί ὡς ἐπιχειροῦντας νά ἐξαπατήσετε τούς πιστούς.
῎Αν ἐν προκειμένῳ δέν ἐδέχθητε καί δέν δέχεσθε αὐτό τό Βούλευμα, τότε διά νά ἀποδειχθῇ ὁ ἰσχυρισμός σας ὡς ἀληθής καί διασκεδασθῇ ἡ μέχρι σήμερον ἀπόκρυψις καί ἄρνησις νά ἀντιμετωπισθῇ ἐπισήμως τοῦτο, ἀπαιτεῖται να ἔλθη τοῦτο κανονικῶς εἰς τήν  Ιεράν Σύνοδον, νά ἀποφανθῆ μέ εἰδικήν ἐπίσημον Συνοδικήν ΠΡΑΞΙΝ, ἡ ὁποία  ἁρμοδίως θά κοινοποιηθῇ ὅπου δεῖ καί θά δημοσιευθῇ. Παραλλήλως πρέπει νά ἐπιδειχθῇ συνέπεια καί ἐπί ὅλων τῶν περιπτώσεων, αἱ ὁποῖαι ἐμμέσως ἤ ἀμέσως καθάπτονται καί θίγουν τήν ᾿Εκκλησιολογίαν καί τήν ᾿Αποστολικήν Διαδοχήν. Μέχρι σήμερον ὅμως αὐτό τό βλάσφημον Βούλευμα δέν τό ἀπεκρύψατε μόνον, ἀλλά καί ἐξεμάνητε κατά παντός ὅστις τό ἐστιγμάτισε. Προκειμένου δέ νά μήν θιγῇ τοῦτο, διεσαλεύθησαν καί ἡ Κανονική τάξις καί ὁ Συνοδικός θεσμός, ἀλλά καί σκευωρίαι καί σκάνδαλα οὐχί τυχαῖα, προκαλέσατε, ἀκριβῶς διά νά μήν ἀντιμετωπισθῇ Κανονικῶς, ᾿Ορθοδόξως καί ῾Ομολογιακῶς ἡ ἐσχάτη αὐτή  βλασφημία. Καθ᾿ ἡμᾶς, αὐτός εἶναι ὁ λόγος διά τόν ὁποῖον δέν ἀντιμετωπίσθησαν καί οἱ "πέντε" σχισματοαιρετικοί, μέ ὅ,τι συνεπάγεται αὐτό, οὔτε προωθήθη ὁ "Θεολογικός Διάλογος", οὔτε ἡ ᾿Ορθόδοξος ῾Ιεραποστολή, ἀλλά καί συνεχίζεται ἡ φίμωσις τῆς ᾿Εκκλησιαστικῆς μαρτυρίας, ἐνῶ συνωμοτικῶς, ληστρικῶς καί ἐν ἑνί λόγῳ μεσαιωνικῶς ΣΚΕΥΩΡΕΙΤΕ καί διαπράττετε ἀδικίας, ἀπό δέ τήν 5.2.03 κατηντήσατε πράγματι  ὁμαδικῶς "ΒΔΕΛΥΓΜΑ ΕΣΤΟΣ ΕΝ ΤΟΠΩ ΑΓΙΩ".
"Σεβασμιώτατε", κατά τήν ἐμήν ταπεινήν ἄποψιν, ἀφ᾿ ἧς στιγμῆς ἐδέχθητε τό 54/76 Βούλευμα, ἐξεπέσατε, αὑτοκατηργήθητε, ἐσκοτίσθητε καί ἐπ᾿ ἀληθείᾳ οὔτε ῾Ομολογίαν, οὔτε ᾿Αποστολικήν Διαδοχήν ἔχετε, οὔτε Κανονικήν Τάξιν τηρεῖτε, οὔτε τόν Συνοδικόν θεσμόν σέβεσθε, οὔτε τά θέματα ᾿Εκκλησιολογίας καί ᾿Αποστολικῆς Διαδοχῆς ἱεραρχεῖτε, ἀλλά μόνον σκευωρεῖτε, καί ὡς ματαιόφρων ἀνόμως καἰ οὐχί διά τῆς θύρας ἀνερριχήθητε καί εἰς τόν "᾿Αρχιεπισκοπικόν θρόνον" καί βίᾳ καταλαμβάνετε Ναούς διά νά στερήσετε αὐτούς ἀπό τούς ᾿Ορθοδόξους ῾Ιερεῖς καί ᾿Επισκόπους, καί ἐν ἑνί λόγῳ ἀπό τό πιστόν πλήρωμα τῆς ᾿Εκκλησίας. Κατόπιν ὅλων αὐτῶν δέν εἶναι δυνατόν νά θεωρῆσθε ὡς ᾿Ορθόδοξος ᾿Αρχιερεύς τῆς Γνησίας ᾿Ορθοδόξου ᾿Εκκλησίας, ἀλλά ὡς ΠΕΠΤΩΚΩΣ, χείρων τοῦ Καλλίστου, καί πλέον ὁποιαδήποτε ἐναντίον σας ᾿Εκκλησιαστική Πράξις θά ἔχῃ ἀποκλειστικῶς ΔΙΑΠΙΣΤΩΤΙΚΟΝ χαρακτῆρα καί τοῦτο διά καθαρά ὁμολογιακούς καί Ποιμαντικούς λόγους.
Διά νά μή μακρυγορήσω, δέν θά ἀναφερθῶ εἰς ἄλλα καίρια θέματα, τά ὁποῖα σᾶς ἀφοροῦν, οὔτε εἰς τάς ΨΕΥΔΕΙΣ ΜΗΝΥΣΕΙΣ, τάς ὁποίας ὑπεχρεώσατε τρίτους νά ὑποβάλουν ἐναντίον μου, ἀλλά καί ἐναντίον ἄλλων.. . Δέν θά ἀναφερθῶ ἐπίσης οὔτε εἰς τάς  ἐν ἔτει 1998 ψευδεῖς κατηγορίας σας, συκοφαντίας, ἀπειλάς καί ἐκβιασμούς  κατά τοῦ Μακαριωτάτου ᾿Αρχιεπισκόπου κ. ᾿Ανδρέου, οὔτε εἰς τάς πληθωρικάς κακοδοξίας σας, οὔτε εἰς τάς διαστροφικάς πεπλανημένας καί ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΨΕΥΔΕΙΣ ΕΙΣΗΓΗΣΕΙΣ σας, τόσον κατά Φεβρουάριον τοῦ 2002, ὅσον καί κατά ᾿Απρίλιον 2003, διά τάς ὁποίας καί μόνον, (ἄν δέν τάς ἀνακαλέσητε) ἐκπίπτετε διά δευτέραν φοράν, διότι ὡς κατεργασάμενος τό ψεῦδος κατέστητε συνεργός  τοῦ πονηροῦ.
῞Οσον ἀφορᾶ τά κακόδοξα φρονήματά σας, ὅπως προεσημείωσα, ἤδη ἐκκρεμμοῦν σαφεῖς καί ρηταί ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑΙ, ἡ ἐλαχιστότης μου δέ ἤδη προέβην εἰς δημοσίαν τοιαύτην, διότι ὄχι μόνον Σεῖς, ἀλλά καί ἡ ὁμάδα σας, ἀποτελεῖτε τόν ἄμεσον κίνδυνον διά τό πιστόν λεῖμμα τῆς Γνησίας ᾿Ορθοδόξου ᾿Εκκλησίας.
 ῾Υπ᾿ αὐτάς τάς ἀρνητικάς προϋποθέσεις καί αἰτίας ἑρμηνεύεται καί κατανοεῖται καί ἡ συμμετοχή σας καί σύμπραξίς σας εἰς πολλάς σκευωρίας καί κυρίως εἰς τήν ἱερόσυλον συμπαιγνίαν περί παραιτήσεως τοῦ Μακ. ᾿Αρχιεπισκόπου κ. ᾿Ανδρέου ὑπέρ τῆς "Σεβασμιότητός" σας, μέ ἀντάλλαγμα νά διώξητε τόν Μητροπολίτην κ. Κήρυκον ἀπό τήν ᾿Ενορίαν του, δηλαδή νά τοῦ τήν ἁρπάσετε, καθώς καί τήν ἐνορίαν τῆς ῾Αγίας Τριάδος ἀπό τόν π. Θωμᾶ. ῾Η συναλλαγή πρωτίστως προέβλεπε, τουλάχιστον δύο "ἐπισκοπικάς χειροτονίας", ἐκ τοῦ περιβάλλοντος τοῦ Μακαριωτάτου, τάς ὁποίας ὅμως ἀποφεύγετε καί δι᾿ ἄλλους λόγους, ἀλλά καί διά νά "διαψεύσετε" τήν ἀδιάψευστον συναλλαγήν σας, ἡ ὁποία ἦτο προσυμπεφωνημένη, τήν ἀπεκάλυψεν δέ πρῶτος αὐθωρεί, τήν 5.2.03, διά τῆς περί παραιτήσεώς του ὁ ᾿Αρχιεπίσκοπος κ.  ᾿Ανδρέας.
Σημειωθήτω ὅτι σκοπός τοῦ παρόντος ἐγγράφου, ὅπως καί ἐν ἀρχῇ εἶπον ἦτο νά κατανοήσετε ὅτι πρέπει νά σταματήσετε τήν κατάληψιν τοῦ ῾Ιεροῦ Ναοῦ τῆς ῾Αγίας Τριάδος Κάτω ῾Ηλιουπόλεως (῾Ιπποκράτους 25), νά ἀπομακρυνθῆτε αὐτοῦ καί τῶν λοιπῶν ἐγκαταστάσεων, καί νά περιωρισθῆτε εἰς τά "ἰδικά σας κτίσματα", τά ὁποῖα, ἐπιτρέψτε μας, καί αὐτά δέν σᾶς ἀνήκουν, διότι εἶναι καιρός νά συνειδητοποιήσετε, ὄχι μόνον ὡς "᾿Αρχιεπίσκοπος" καί "Πρόεδρος τοῦ ΙΦΣΚΑΕ" δέν νομιμοποιεῖσθε καί δέν ἀναγνωρίζεσθε, ἀλλά οὔτε καί ὡς ᾿Επίσκοπος, οὔτε καί ὡς ᾿Ορθόδοξος μέλος.
Κατόπιν τούτων, ἐάν ἐπιμείνετε κατεργαζόμενος περαιτέρω τό ψεῦδος καί τήν ἀπάτην, καί δέν ἀποκηρύξετε τάς βλασφημίας σας καί ὅσα μετά λόγου καί εὐθύνης ἐκ τῶν πραγμάτων σᾶς καταλογίζονται, μέχρι καί τῆς βαρβάρου καταλήψεως, δέν θά σιωπήσωμεν, διότι αὐτό θά σημαίνη τήν αὐτοκατάργησίν μας ὡς "θεολόγου" καί κυρίως ὡς πιστοῦ μέλους τῆς ᾿Εκκλησίας. 
᾿Εκ τῆς βαρβάρου καταλήψεως ἀποδεικνύεσθε ὡς πλήρως ἀλλοτριωμένος τοῦ Πνεύματος τῆς ᾿Ορθοδοξίας καί ὅτι ἐνεκρώθη ἡ ᾿Αρχιερατική σας συνείδησις! ῎Αλλως, πῶς τολμᾶτε νά εἰσέρχεσθε ὄχι ἁπλῶς "ὡς κλέπτης" εἰς τήν ἐνορίαν τῆς ῾Αγίας Τριάδος, (διότι ὁ κλέπτης διαπράττει τήν κλοπήν καί φεύγει), ἀλλ᾿ ὡς δυνάστης, καί ὡς ἀνάλγητος τύραννος, κατακυριεύετε - καταδυναστεύετε τούς ὀρθοδόξους ἐνορίτας; Πῶς κατακρατεῖτε τόν ῾Ιερόν Ναόν καί τάς ἐγκαταστάσεις του , ἐνῶ διώκετε τόν ᾿Εφημέριον καί ἐνορίτας, καί ἀποκλείετε τήν ἄσκησι τῶν θρησκευτικῶν - λατρευτικῶν των καθηκόντων;
Συνειδητοποιεῖτε, ὅτι ἀπό τῆς 8ης Δεκεμβρίου 2003 προκύπτετε ἕνας δεινός καί ἀνάλγητος δυνάστης καί ὅτι ὄχι μόνον δέν ἔχετε σχέσιν μέ ἕνα ἀληθῆ ὀρθόδοξον ᾿Αρχιερέα, ὁ ὁποῖος πρέπει νά εἶναι "εἰς τύπον καί τόπον Χριστοῦ", ἀλλά προκύπτετε καί "εἰς τύπον καί τόπον" τῶν αἱρετικῶν - διωκτῶν ᾿Επισκόπων, οἱ ὁποῖοι ἐδίωκον μέχρις ἐξοντώσεως τούς Γνησίους καί ᾿Ορθοδόξους ᾿Επισκόπους καί τούς πιστούς; Καθ᾿ ἡμᾶς, δέν διαφέρετε τῶν αἱρετικῶν ᾿Αρειανῶν, καί ὅλων τῶν ἀνά τούς αἰῶνας αἱρετικῶν, οἱ ὁποῖοι ἐδίωξαν ὅλους τούς ᾿Ορθοδόξους ᾿Επισκόπους, τούς ῾Ιερεῖς, Μοναχούς καί πιστούς μέχρι θανάτου.
"Σεβασμιώτατε", ἀπό σᾶς ἐξαρτᾶται, ὅπου ἐπερίσσευσεν ἡ ἁμαρτία καί τό κακόν, νά ὑπερπερισσεύση ἡ Χάρις τοῦ Θεοῦ. Προσευχόμεθα, τουλάχιστον εἰς αὐτό τό στάδιον, νά ἀναλάβητε τάς μεγάλας καί βαρείας προσωπικάς, ἀλλά καί τῶν ὁπαδῶν σας εὐθύνας, ἐνῶ Σᾶς διαβεβαιῶ, ὅτι εὐχαρίστως θά σᾶς ἴδω καί προσωπικῶς, ἐάν τό θελήσετε. Πιστεύω καί εὐελπιστῶ, ὅτι εἰς μίαν προσωπικήν ἐπικοινωνίαν χωρίς ὅρους, προϋποθέσεις, ἀλλά κατά τό τοῦ Κυρίου  "ὅπου εἰσί δύο ἤ τρεῖς συνηγμένοι εἰς τό ἐμόν ὄνομα, ἐκεῖ εἰμί κἀγώ ἐν μέσω αὐτῶν"(......), εἶναι δυνατόν νά γίνη τό θαῦμα διά δηλαδή εὐελπιστῶμεν ἀκόμη σ᾿ ἕνα θαῦμα τῆς Χάριτος τοῦ Θεοῦ. Πάντως γνωρίζετε ὅτι δέν ἀντιδικοῦμε, ἀντιθέτως ἄν δέν ὑπῆρχον κωλύματα, εὐχαρίστως καί ᾿Αρχιεπίσκοπον καί Πατριάρχην θά σᾶς ἐδεχόμεθα, τώρα ὅμως, δέν σᾶς ἀναγνωρίζομεν οὔτε ὡς ὀρθόδοξον ᾿Επίσκοπον, οὔτε ὡς ᾿Αρχιεπίσκοπον, διότι:
α) Μέ τό ᾿Απαλλακτικόν σας Βούλευμα 54/76, ἐπροδώσατε τήν ῾Ομολογίαν  - ᾿Εκκλησιολογίαν καί τήν ᾿Αποστολικήν σας Διαδοχήν, χειρότερα ἀπό τόν Κάλλιστον καί ἀπό ἐκεῖνον τόν προκάτοχόν σας, τόν Πειραιῶς ῎Ανθιμον Χαρίσην. Διά νά ἐξαγοράσετε τήν ἀπαλλαγήν σας δώσας ὡς ἀνταλλάγματα τήν ᾿Εκκλησιολογίαν καί τήν ᾿Αποστολικήν σας Διαδοχήν.
β) Κατελύσατε τήν Κανονικήν τάξιν καί τόν Συνοδικόν θεσμόν καί διεπράξατε καί διαπράττετε μετά τῆς ὁμάδος σας ἐγκλήματα κατά τῆς ᾿Εκκλησίας.
γ) Δέν ἀντιμετωπίσατε τούς πέντε σχισματοαιρετικούς κατά τήν Κανονικήν τάξιν καί ὀρθόδοξον ἐκκλησιαστικήν δεοντολογίαν. ᾿Εν προκειμένῳ ἐχαρίσατε εἰς τούς πέντε τόσας ψυχάς, διά νά τάς κολάζουν, ἐνῶ τούς ἐχαρίσατε καί Ναούς, οἱ ὁποῖοι δέν σᾶς ἀνήκουν, τόν δέ Μητροπολιτικόν Ναόν τοῦ ῾Αγίου ᾿Ιωάννου Προδρόμου εἰς τάς ᾿Αθήνας ποτέ δέν διεκδικήσατε (ὅπως καί ἄλλους), ἀλλά ὡς δυνάστης καί ὡς τύραννος ἐσπεύσατε μέ τούς ὁπαδούς σας (θρησκευτικός τραμπουκισμός) καί κατελάβατε τόν ᾿Ενοριακόν Ναόν τῆς ῾Αγίας Τριάδος Κάτω ῾Ηλιουπόλεως, διότι ἐκεῖ παραμένουν ὀρθόδοξοι, ἤτοι, ἡ πλειονότης τῶν ἐνοριτῶν καί ὁ πολιός καί ΑΓΩΝΙΣΤΗΣ π. Θωμᾶς. Σαφέστατα προκύπτει, ὅτι ἔχετε  ἐντολήν, ἀφοῦ δέν ὑποκύπτουν ὁ ᾿Επίσκοπος Κήρυκος καί ὁ π. Θωμᾶς  νά τούς στερήσετε τούς ῾Ιερούς Ναούς, λησμονῶν ὅτι ἐν ἐσχάτῃ ἀναλύσει "πάρτε τούς οἰκους, ἡμεῖς θά ἔχωμεν τόν ἔνοικον", πάρετε τά ὐλικά ἐμᾶς ὁ Χριστός μᾶς χρειάζεται, καί Αὐτόν δέν μπορεῖ κανείς νά μᾶς τόν στερήση, ἐκτός ἄν, ὅ μή γένοιτο, τόν ἀρνηθῶμεν οἱ ἴδιοι.
δ) Διεπράξατε σκευωρίας, πραξικοπήματα, συνωμοσίας, ἐσυκοφαντήσατε, ἐνεργήσατε διώξεις καί παραμένετε ἀμετανόητος.
ε) Διεκόψατε τόν θεολογικόν διάλογον μετά τῶν Φλωρινικῶν, διότι δέν ἐπετράπη νά ἀποβῇ οὗτος παρωδία καί φιάσκο, ὥστε μέσα ἀπό αὐτόν τόν νέον διάλογον (1998-1999) νά προδοθῆ ἡ ᾿Αποστολική Διαδοχή.
στ῾) Δέν ἔχετε καθαράν ῾Ομολογίαν, ἀλλά ἄλλοτε νοσηρῶς καί ἄλλοτε ὑστεροβούλως, προκειμένου νά πλανήσετε, "ὁμολογεῖτε" ὡς τέλειοι Φαρισαῖοι, ἤ ὡς ἐκεῖνος ὁ πρώην Φλωρίννης Χρυσόστομος Καβουρίδης..
ζ) Εἶσθε εἷς αἱρετικός, παραχαράκτης τῆς ᾿Εκκλησιαστικῆς ἱστορίας τῶν κειμένων τῶν Πατέρων καί παραμένετε ἐπίσης ἀμετανόητος.
η) ᾿Ελέγχεσθε, κατά τήν ἄποψίν μας, καί ὡς ἐπικίνδυνος ἐγωϊστής, ματαιόφρων καί ὁ χαρακτήρας σας ἀπό κάθε ἄποψιν φαντάζει μᾶλλον ὡς "Νερώνειος".
Εἶσθε ἐν τέλει, ὅπως ἡμεῖς πιστεύομεν, θῦμα τοῦ κακοῦ ἑαυτοῦ σας.

Εἰς τήν διάθεσίν σας
μέ εἰλικρινῆ χριστιανικά αἰσθήματα.
᾿Ελευθέριος Γκουτζίδης
 Θεολόγος Καθηγητής

Comments

Popular posts from this blog

Η ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΝΟΥΦΡΙΟΥ ΓΙΑ ΟΣΟΥΣ ΕΠΙΚΑΛΟΥΝΤΑΙ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ

ΓΝΗΣΙΑ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΜΕΣΟΓΑΙΑΣ ΚΑΙ ΛΑΥΡΕΩΤΙΚΗΣ Η ΕΝΔΗΜΟΥΣΑ ΙΕΡΑ ΣΥΝΟΔΟΣ ΤΗΣ ΑΠΑΝΤΑΧΟΥ ΓΝΗΣΙΑΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ Η ΕΝ ΣΤΑΥΡΟΠΗΓΙΑΚΗ ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΑΓΙΑΣ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗΣ ΤΙΜΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΑΣΑ Α.Π. 673 ‘Εν ‘Αχαρναῖς τῆ 15/28.6.2014 ΔΙΑΚΗΡΥΞΙΣ ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΕΝΔΗΜΟΥΣΗΣ ΙΕΡΑΣ ΣΥΝΟΔΟΥ ΤΗΣ ΑΠΑΝΤΑΧΟΥ ΓΝΗΣΙΑΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΑΠΑΝΤΑΧΟΥ ΓΝΗΣΙΟΥΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΥΣ Προλογικόν-Εἰσαγωγικόν τῆς Ὀρθοδόξου Πνοῆς ΣΥΝΕΚΛΗΘΗ ΤΗΝ 15ην ΙΟΥΛΙΟΥ 2014 ΕΟΡΤΗΝ ΤΩΝ ΑΓ. ΚΗΡΥΚΟΥ ΚΑΙ ΙΟΥΛΙΤΗΣ Η ΕΝΔΗΜΟΥΣΑ Ι. ΣΥΝΟΔΟΣ ΤΗΣ ΑΠΑΝΤΑΧΟΥ ΓΝΗΣΙΑΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ Τήν Τρίτην 15ην Ἰουλίου, καθ' ἥν ἡ Ἐκκλησία ἐτίμησε τήν μνήμην τῶν Ἁγίων Μαρτύρων Ἰουλίτης καί Κηρύκου, ἦγεν τά ὀνομαστήριά του καί ὁ Σεβ/τος Μητροπολίτης Μεσογαίας καί Λαυρεωτικῆς κ. Κήρυκος. Τήν πρωίαν εἰς τόν Μητροπολιτικόν ἱερόν Ναόν τῆς Ἁγίας Αἰκατερίνης εἰς Κορωπίον Ἀττικῆς, ἐγένετο πανηγυρικόν θεῖον Συλλείτουργον, κατά δέ τό ἑσπέρας τῆς ἰδίας ἡμέρας συνῆλθεν, ἡ ἐνδημοῦσα Ἱερά Σύνοδος, ἡ ὁποία ἔχουσα ὡς κύριον θέμα τό βαρύτατον ἔργον τῆς Ἱερᾶς Συνόδου καί μέ δεδομένην τήν ὑπό τῶν συγχρόνων ὀργανωμένων κέντρων τοῦ Οἰκουμενισμοῦ ἀλλεπαλλήλους σκευωρίας κατά τῆς Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ἐμελέτησε καί κατεπόνησεν σχέδιον ΔΙΑΚΗΡΥΞΕΩΣ-ΟΜΟΛΟΓΙΑΣ, τό ὁποῖον ὡς ἐπίσημον κείμενον τῆς ἱερᾶς Συνόδου θά τεθῆ δημοσίως ὑπ' ὄψιν πρός ἅπαντας καί πρωτίστως πρός τόν πιστόν Λαόν τῆς Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας. Οἱ Σεβασμιώτατοι Μητροπολῖται τῆς ἐν Ἑλλάδι Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, Μεσογαίας καί Λαυρεωτικῆ κ. Κήρυκος, Λαρίσης καί Τυρνάβου κ. Ἀμφιλόχιος καί τῆς ἐν Κύπρω Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ὁ Σεβ/τος Μητροπολίτης Κιτίου κ. Παρθένιος, παρισταμένου καί συμμετέχοντος καί τοῦ Αἰδεσιμωτάτου π. Μιχαήλ Ἰωάννου, καθώς καί μοναχῶν καί θεολόγων, συνεδριάσαντες τήν 15ην Ἰουλίου 2014 εἰς τήν Ἱεράν Μονήν τῆς Ἁγίας Αἰκατερίνης εἰς Κορωπίον Ἀττικῆς, ὡς ἡ ἐνδημοῦσα Ἱ.Σ. τῆς ἁπανταχοῦ Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ἐπελήφθησαν τῆς συγχρόνου ἀποκαλυπτικῆς ἐποχῆς καί ἰδιαιτέρως, τῶν ἀφ' ἑνός εὐρυτέρων παρατηρουμένων ἐκδηλώσεων τοῦ Νεοημερολογιτικοῦ Οἰκουμενισμοῦ καί ἀφ' ἑτέρου τῶν παραλλήλως ἰδίων παρατηρουμένων τάσεων καί ἐκδηλώσεων τοῦ Παλαιοημερολογιτικοῦ τοιούτου! Ἐπί τούτοις ἡ Ἱερά Σύνοδος, ἔλαβεν ὑπ' ὄψιν καί τό ἄκρως ἀνησυχητικόν φαινόμενον, καθ' ὅ ἡ συντριπτική πλειοψηφία καί τῶν φερομένων ὡς Γνησίων Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν δέν γνωρίζει καί δέν συνειδητοποιεῖ τήν Ὀρθοδοξίαν οὔτε ἐνδιαφέρεται νά μάθη καί ἁπλῶς μόνον θρησκεύει, ὅπως ὅλοι οἱ ὀπαδοί ὅλων τῶν θρησκειῶν! Τό κείμενον εἶναι ἐκτενές ἀλλά ἐξαιρετικῶς ἐνδιαφέρον ἀπ' ἀρχῆ μέχρι τέλους. ΔΙΑΚΗΡΥΞΙΣ ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΕΝΔΗΜΟΥΣΗΣ ΙΕΡΑΣ ΣΥΝΟΔΟΥ ΤΗΣ ΑΠΑΝΤΑΧΟΥ ΓΝΗΣΙΑΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΑΠΑΝΤΑΧΟΥ ΓΝΗΣΙΟΥΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΥΣ Α.Π. 673 Ἐν Ἀθήναις τῆ 15/28.6.2014 Πατέρες καί ἀδελφοί, Τέκνα ἐν Κυρίω ἀγαπητά, «Στῶμεν καλῶς, στῶμεν μετά φόβου», ἵνα εἰς τάς ἐσχάτας ταύτας ἡμέρας, Χάριτι Χριστοῦ, ὁμολογήσωμεν τήν Γνησίαν Ὀρθόδοξον Πίστιν καί ὁμολογίαν τῶν ἀπ' ἀρχῆ Ἁγίων Πατέρων μέχρι καί τῶν πρό ἡμῶν καί παραδώσωμεν ταύτην εἰς τάς ἐπερχομένας γενεάς ἀμήν, Γένοιτο. Πατέρες καί ἀδελφοί ἐν Χριστῶ, πιστά μέλη τοῦ Σώματος τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ, τά πρῶτα καί βασικά ΔΟΓΜΑΤΑ τῆς Ὀρθοδοξίας, ὅπως διετυπώθησαν, ὡμολογήθησαν καί ἐκηρύχθησαν ἐν Ἁγίω Πνεύματι, διά τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων καί Πατέρων καί ἰδιαιτέρως διά τῶν Ἁγίων Οἰκουμενικῶν Συνόδων, τά ὁποῖα ἰσχύουν εἰς τούς αἰῶνας, ἤτοι ἐν τῶ παρόντι καί τῶ μέλλοντι, εἶναι: 1ον Πιστεύω εἰς Ἕνα Θεόν, Πατέρα, Παντοκράτορα... 2ον Και εἰς Ἕνα Κύριον Ἰησοῦν Χριστόν τόν Υἱόν τοῦ Θεοῦ... 3ον Καί εἰς τό Πνεῦμα τό Ἅγιον, τό Κύριον τό Ζωοποιόν, τό ἐκ τοῦ Πατρός ἐκπορευόμενον... 4ον Καί εἰς μίαν Ἁγίαν, Καθολικήν καί Ἀποστολικήν Ἐκκλησίαν... και 5ον Ὁμολογῶ ἐν Βάπτισμα εἰς ἄφεσιν ἁμαρτιῶν. Αὗται αἱ θεῖαι Δογματικαί ἀλήθειαι, ἤτοι τοῦ ἑνός καί Τριαδικοῦ Θεοῦ, ὅπως καί ὁ ἱερώτατος θεσμός τῆς Μίας Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ, τήν ὁποίαν ἀπ' ἀρχῆ, ἤγουν ἀπό τῆς Ἁγίας Πεντηκοστῆς, συγκροτεῖ καί συνέχει ἡ παρουσία τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, αὗται, λέγομεν, αἱ Θεῖαι ἀλήθειαι ἐπολεμήθησαν ἀπ' ἀρχῆ ἐν τῶ Προσώπω τοῦ Χριστοῦ, ὑπό τῶν πολλῶν ἀντιχρίστων αἱρετικῶν, διά τοῦτο οἱ Ἅγιοι Πατέρες ἐν ταῖς Ἁγίαις Οἰκουμενικαῖς καί ὅλαις ταῖς Ὀρθοδόξοις Συνόδοις, καθοδηγούμενοι ὑπό τῆς Χάριτος τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, καί ὑπό τοῦ δι' Αὐτῆς (τῆς Ἐκκλησίας) παρατεινομένου εἰς τούς αἰῶνας Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἀντιμετώπισαν τούς πολλούς ἀντιχρίστους αἱρετικούς, ἤδη ἀκόμη ἀπό τούς ἀποστολικούς χρόνους! (Α΄ Ἰωάννου Β΄ 18 καί 22 καί δ΄ 1-3). Ὅλοι αὐτοί «οἱ πολλοί ἀντίχριστοι», πρωτίστως ἠθέλησαν καί ἐπεχείρησαν νά ἀμφισβητήσουν καί διαστρέψουν τήν ἀλήθειαν ὅτι ὁ ἐνανθρωπήσας, Κηρύξας, Σταυρωθείς καί ἀναστάς ΙΗΣΟΥΣ, εἶναι ὁ ΧΡΙΣΤΟΣ, εἶναι ὁ ΥΙΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ, κατά τήν μαρτυρίαν τοῦ ἰδίου τοῦ Θεοῦ Πατρός! Τό μίσος ἀδιακρίτως ὅλων τῶν αἱρετικῶν κατά τῆς ἀληθείας τοῦ Χριστοῦ δέν διεκόπη μέ τήν Σταύρωσιν, ἀλλ' ἀντιθέτως ἡ Ἀνάστασις τοῦ Θεανθρώπου Ἰησοῦ Χριστοῦ, τούς ἔκαμε νά τόν πολεμήσουν καί ἀναστάντα, διότι ἀκριβῶς εὑρίσκοντο καί ἐκινοῦντο εἰς τό σκότος τοῦ ἀντιχρίστου, ὁ ὁποῖος οὐδέποτε ἐπαύσατο νά μεθοδεύη τήν ἀπάτην, ὅτι ὁ Χριστός δέν ἦτο ὁ προφητευμένος Μεσσίας-Σωτήρ, ἀλλά «θά ἔλθη»!!! Ἐντεῦθεν ξεκινᾶ κάθε αἱρετικός, τό ἀντίχριστον ἔργον τοῦ Διαβόλου, χωρίς νά κατανοῆ ὅτι ἔχει συντριβεῖ ὁ Πονηρός ἤ μᾶλλον θέλει νά διασκεδάζη τήν συντριβή του μέ τό νά πλανᾶ τούς ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΥΣ καί νά τούς ἀποκόπτη ἐκ τοῦ Σώματος τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ!! Ἀπό τό 1054, ὅτε ὁ Παπισμός ἤδη εἶχεν βουτηχθεῖ εἰς τά αἱρετικά «πιστεύω» του, καί ἰδιαιτέρως ἐπί τοῦ Τριαδολογικοῦ Δόγματος, εἰς τήν συνέχειαν δέ, ἀφοῦ κατέλυσεν καί τό Ἐκκλησιολογικόν Δόγμα, μετατρέψας τήν ἀλήθειαν περί τοῦ μεγάλου Μυστηρίου τῆς Ἐκκλησίας εἰς ἕν Πολιτικοθρησκευτικόν μέγεθος, ἔκτοτε, πέραν ὅλων τῶν ἄλλων αἱρέσεων, τάς ὁποίας ἐπενόησεν μέχρι καί τήν μωρίαν «περί τοῦ ἀλαθήτου» αὐτοῦ, δυνάμεθα νά εἴπωμεν ὅτι καταφανῶς ἀποτελεῖ τήν διαχρονικήν παρουσίαν τοῦ ἀντιχρίστου, ὁ ὁποῖος ἀπό τό 1054 ἐν τῶ Προσώπω τοῦ κάθε Πάπα ἀντιποιεῖται τήν Ἐκκλησίαν, καί ἑπομένως καί τόν Χριστόν, ἐσχάτως δέ μετά τῶν Προτεσταντῶν καί διά τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καί Ταύτην τήν «κατήργησεν» ὑπόσχεται δέ ὅτι θά τήν «ἐπανασυστήση»!!!... Ἀπό τήν ἀρχήν τοῦ 20ου αἰῶνος (1900 κ.ἑ.) καί ὀλίγον ἐνωρίτερον ἀκόμη(*), ὁ ἀντίχριστος Σιωνισμός διά τῆς Μασονίας καί τῆς αἱρεσιοβριθοῦς Δύσεως (Παπισμοῦ-Προτεσταντισμοῦ), συνέλαβεν καί ἐμεθόδευσεν ὅπως παντί τρόπω προσβάλη τήν Μίαν, Ἁγίαν, Καθολικήν καί Ἀποστολικήν Ἐκκλησίαν. Τό γεγονός αὐτό ἐπεχείρησεν, κατά τήν ἐν λόγω περίοδον τῆς συμβολῆ καί ἡμετέρων ἐπιλησμόνων, ἐπιόρκων καί ἀναξίων Πατριαρχῶν καί Ἐπισκόπων!!! Ἡ μεγαλυτέρα κατάρα εἰς τόν χῶρον τῆς Ὀρθοδοξίας, καί κατά τήν περίοδον εἰς τήν ὁποίαν ἀναφερόμεθα καί πάντοτε δυστυχῶς, ἐστάθησαν οἱ ἐπίορκοι καί ἀνάξιοι ρασοφόροι περί τῶν ὁποίων ὁ Ἅγ. Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος χαρακτηριστικῶς λέγει: «Οὐδένα δέδοικα ως τούς ἐπισκόπους, ἐκτός ὀλίγων»! Ναί! Αὐτοί διεδραμάτισαν τόν ρόλον τοῦ ἀντιχρίστου καί κατά τόν 20ον αἰῶνα καί τόν συνεχίζουν, ὥστε νά ἰσχύη ἀπολύτως καί σήμερον τό τοῦ ἁγ. Ἰωάννου: «Παιδία, ἐσχάτη ὥρα ἐστί καί καθώς ἠκούσατε ὅτι ὁ ἀντίχριστος ἔρχεται καί νῦν ἀντίχριστοι πολλοί γεγόνασι...» (Α΄ Ἰωάννου 2, 18). Καί «...πολλοί ψευδοπροφῆται ἐξεληλύθασιν εἰς τόν κόσμον. Ἐν τούτω γινώσκετε τό πνεῦμα τοῦ Θεοῦ. πᾶν πνεῦμα ὅ ὁμολογεῖ Ἰησοῦν Χριστόν ἐν σαρκί ἐληλυθότα, ἐκ τοῦ Θεοῦ ἐστί. καί πᾶν πνεῦμα ὅ μή ὁμολογεῖ τόν Ἰησοῦν Χριστόν ἐν σαρκί ἐληλυθότα, ἐκ τοῦ Θεοῦ οὐκ ἔστι. καί τοῦτο ἐστί τό τοῦ ἀντιχρίστου, ὅ ἀκηκόατε ὅτι ἔρχεται καί νῦν ἐν τῶ κόσμω ἐστίν ἤδη» (Αὐτόθι 4, 1-3). Καί ἐν τῆς Β΄ ἐπιστολῆ αὐτοῦ ἀναγινώσκομεν: «Ὅτι πολλοί πλάνοι εἰσῆλθον εἰς τόν κόσμον, οἱ μή ὁμολογοῦντες Ἰησοῦν Χριστόν ἐρχόμενον ἐν σαρκί. οὗτός ἐστιν ὁ πλάνος καί ὁ ἀντίχριστος». (Β΄ Ἰωάννου 7). Εἶναι βέβαιον ὅτι ὅτε ὁ Ἀπόστολος καί Εὐαγγελιστής Ἰωάννης ἔγραφεν τάς ἐπιστολάς αὐτάς, (κατά τό 85-95 μ.Χ.), ὑπῆρχον πολλοί οἱ ὁποῖοι ἠμφισβήτουν ὅτι ὁ Χριστός ἦτο ὁ ἐνανθρωπήσας Υἱός καί Λόγος τοῦ Θεοῦ Πατρός! Δηλαδή ὁ ἀντίχριστος ἐνεφανίσθη ἀπ' ἀρχῆ διά νά ἀμφισβητήση καί προσβάλη τό Πρόσωπον καί τό ἔργον τοῦ ἐνανθρωπήσαντος, κηρύξαντος, Σταυρωθέντος καί Ἀναστάντος Χριστοῦ καί ἑπομένως καί τό σωτηριῶδες ἔργον του, τό ὁποῖον ἀφῆκεν νά συνεχίζεται ἐν Ἁγίω Πνεύματι διά καί ἐν τῆς Ἐκκλησία Του. Κατανοουμένου καί βιουμένου τούτου εἶναι ἑπόμενον πᾶς Ὀρθόδοξος Χριστιανός καί ζῶν μέλος τῆς Ἐκκλησίας νά συνειδητοποιῆ ὅτι οἱ ἴδιοι ἀντίχριστοι τῆς ἀποστολικῆς ἐκείνης περιόδου, ἕως σήμερον, οὐδ' ἐπί στιγμήν ἐπαύσαντο νά μεθοδεύουν καί νά ἐπιχειροῦν ἀκριβῶς τό ἴδιον ἀντίχριστον ἔργον των, ὥστε νά εἶναι καταφανής ἡ διαχρονική συνεχής ἀντιπαράθεσίς των, κατά τοῦ Χριστοῦ καί πλέον εὐθέως καί κατά τῆς Ἐκκλησίας Του! Ὅλοι αὐτοί ἀντιπαρέρχονται ἤ καί ἀγνοοῦν τό γεγονός ὅτι τήν Ἐκκλησίαν τοῦ Χριστοῦ, ὡς Ἕναν Οὐράνιον καί ἐπίγειον Θεσμόν, τόν συγκροτεῖ καί τόν συνέχει Αὐτό τοῦτο τό Ἅγιον Πνεῦμα καί ὅτι ἐν Αὐτῆς παρατείνεται ὁ ἀναστάς Χριστός συνεχίζων τό σωτηριῶδες ἔργον του. Δι' αὐτό ἀκριβῶς σήμερον ὅλοι οἱ ἀντίχριστοι αἱρετικοί πολεμοῦν τήν Ἐκκλησίαν, διότι ἐφαντάσθησαν, ὅτι προσβάλλοντες Αὐτήν θά προσβάλουν ὅλην τήν ἀποκεκαλυμμένην ἀλήθειαν καί ὁλόκληρον τό σωτηριῶδες ἔργον τοῦ Χριστοῦ καί αὐτόν τόν Χριστόν! Ἡ μεγαλυτέρα δέ καί φοβερωτέρα ἐπίθεσίς των κατά τοῦ Χριστοῦ καί κατά τῆς Ἐκκλησίας Του εἰς τάς ἡμέρας μας, συντελεῖται διά τῶν Παλαιοημερολογιτικῶν σχισματοαιρέσεων, τάς ὁποίας οἱ ὠργανωμένοι αἱρετικοί προεκάλεσαν, καί μέ λύσσαν προκαλοῦν, ὡς μή δυνάμενοι νά προσβάλουν εὐθέως τήν Ἐκκλησίαν τοῦ Χριστοῦ. ΤΙ ΣΥΝΕΒΗ ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΑΠΕΛΘΟΝΤΑ 20όν ΑΙΩΝΑ ΚΑΙ ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΚΑΤΑ ΤΟΝ 21ΟΝ ; Ἤδη ἀπό τάς ἀρχάς τοῦ μόλις ἀπελθόντος 20ου αἰῶνος, Προτεστάνται, Παπικοί καί ἐπίορκοι Ὀρθόδοξοι, ὠργανωμένοι ἐδέχθησαν, ὡμολόγησαν καί διεκήρυξαν ἀπό κοινοῦ τό «δόγμα» τοῦ συγχρόνου ἀντιχρίστου Οἰκουμενισμοῦ, κατά τό ὁποῖον «μετά ἀπό τά διαχρονικῶς προκληθέντα πλεῖστα σχίσματα, πλέον δέν ὑπάρχει Αὑτή ἡ Μία, Ἁγία, Καθολική καί Ἀποστολική Ἐκκλησία τοῦ Συμβόλου τῆς Πίστεως, διότι Αὕτη διεμελίσθη καί ἐσκορπίσθη δι' αὐτῶν εἰς πολλάς ἐπί μέρους «Ἐκκλησίας»! Ἑκάστη δέ ἐξ αὐτῶν τῶν πολλῶν Ἐκκλησιῶν ἔχει μόνον μέρος ἐκ τῆς ἀληθείας καί ὄχι τήν καθολικήν ἀλήθειαν». Δηλαδή πρωτίστως καί οὐσιωδῶς βλασφημεῖται ἡ μοναδικότης τῆς Ἐκκλησίας καί θεωροῦνται ὡς ἐπί μέρους «Ἐκκλησίαι» ὅλαι αἱ Σχισματοαιρέσεις! Ἑπομένως σαφῶς ἔχομεν πλήρη ἄρνησιν καί βλασφημίαν κατά τῆς Ἐκκλησίας! Πέραν τούτων λέγουν περαιτέρω ὅτι, «ἔχουμε καθῆκον νά ἑνωθοῦμε ὅλες οἱ Χριστιανικές Ἐκκλησίες, ὥστε διά τῆς ἑνώσεώς μας αὐτῆς, νά προκύψη πάλιν αὐτή ἡ διά τῶν Σχισμάτων ἀπωλεσθεῖσα μία Ἐκκλησία»!!! Καί ἐπάγονται: «Εἰς αὐτήν τήν ἕνωσιν δέν θά ληφθοῦν ὑπ' ὄψιν αἱ Δογματικαί διαφοραί, (δηλαδή αἱ αἱρέσεις), διότι αὗται χωρίζουν, ἀλλά θά γίνη μέ βάσιν τήν χριστιανικήν ἀγάπην, ἡ ὁποία ἐπιφέρει τήν ἑνότητα»!!! Αὐτοί πλέον διά τῶν ἀνωτέρω ἐσχάτων βλασφημιῶν των, εὐθέως καί ἀπροκαλύπτως κραυγάζουν ὅτι εἶναι πρόδρομοι τοῦ ἀναμενομένου ἀντιχρίστου μέ τό «σφράγισμα» κ.λπ.!!! Η ΕΜΦΑΝΙΣΙΣ ΚΑΙ ΕΙΣΧΩΡΗΣΙΣ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ ΕΙΣ ΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΝ Αὕτη ἡ παναίρεσις τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ὡς γνωστόν, προέκυψεν καταφανῶς καί ἐπισήμως κατ' ἀρχάς τό 1920, διά τῆς ΠΑΝΑΙΡΕΤΙΚΗΣ «Ἐγκυκλίου τῆς Πατριαρχικῆ Συνόδου τῆς Κων/λεως», ἐμεθοδεύθη δέ καί προωθήθη τό 1923 διά τοῦ λεγομένου «Πανορθοδόξου Συνεδρίου τῆς Κων/λεως», οὐσία ὅμως Μασονικοῦ-Οἰκουμενιστικοῦ, καί ἐπεβλήθη διά τῆς δικτατορικῶ τῶ τρόπω ἐπιβολῆ τοῦ Παπικοῦ Γρηγοριανοῦ Ἡμερολογίου τό 1924, ὑπό τοῦ Μητροπολίτου Ἀθηνῶν Χρυσοστόμου Παπαδοπούλου. Ἀπορεῖ καί ἐξίσταται κάθε Ὀρθόδοξος, πῶς ταῦτα ἀπετολμήθησαν κατά τό 1920-1924 ὑπό Πατριαρχῶν, Ἀρχιεπισκόπων καί Συνόδων, ὑποτίθεται Ὀρθοδόξων μέχρι τότε!!! Βεβαίως, κάθε ἄλλο παρά Ὀρθόδοξοι ἦσαν, δεδομένου ὅτι πρό πολλοῦ εἶχον διαφθαρεῖ ὑπό τῆς Παναιρετικῆς Δύσεως (Παπισμοῦ καί Προτεσταντισμοῦ) καί ἰδιαιτέρως ὑπό τῆς ἑβραιομασονίας, ἡ ὁποία κατηύθυνεν τά πράγματα ἀκόμη καί διά Μασόνων Πατριαρχῶν καί Ἐπισκόπων!!! Εἶναι χαρακτηριστικόν ὅτι προκειμένου νά διατυπωθῆ, ἀποφασισθῆ καί ὑπογραφῆ ἡ περιβόητος παναιρετική «Συνοδική-Πατριαρχική Ἐγκύκλιος τοῦ 1920», προηγήθη μακρά κοινή προεργασία Παπικῶν Προτεσταντῶν καί Ὀρθοδόξων καί δή εἰς τόν χῶρον τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, καθ' ἥν διετυπώθησαν ἰδιαιτέρως σχέδια αὐτῆς τῆς ἐγκυκλίου ὑφ' ὅλων, (αἱρετικῶν καί Ὀρθοδόξων), καί κατά τό προβλεπόμενον, κατόπιν θά ἐπελέγετο μεταξύ ὅλων τό καλύτερον, τό ὁποῖον θά διετυπώνετο εἰς ἐγκύκλιον ὑφ' ὅλων ἀποδεκτήν!... Παράδοξον τό ἀποτέλεσμα ἀλλά πραγματικόν! Ὅτε ἀνεγνώσθησαν καί ἐμελετήθησαν τά συντεταγμένα σχέδια αὐτῆς τῆς πρός ἔκδοσιν ἐγκυκλίου, (τά ὁποῖα, ὅπως ἐλέχθη, συνετάγησαν ἰδιαιτέρως παρά τῶν Παπικῶν, Προτεσταντῶν καί Ὀρθοδόξων), ἀπερρίφθησαν ὅλα καί μέ ἐνθουσιασμόν οἱ Παπικοί καί Προτεστάνται ἐνέκριναν τό κείμενον τοῦ «Ὀρθοδόξου Ἐπισκόπου», ὡς τήν καλυτέραν ἔκφρασιν τοῦ Σατανικοῦ Οἰκουμενισμοῦ!!! Τό κείμενον αὐτῆς τῆς ὑπογραφείσης «Πατριαρχικῆς-Συνοδικῆς Ἐγκυκλίου», ἐκτυπωθέν ἐν τοῖς Τυπογραφείοις τοῦ Πατριαρχείου, ἐπισήμως, πλήν μυστικῶς, ἀπεστάλη εἰς τούς Προκαθημένους ὅλων ἀδιακρίτως τῶν Ἐκκλησιῶν, ἤτοι Ὀρθοδόξων καί σχισματοαιρετικῶν!... Τό ἐν λόγω κείμενον ἔχει δημοσιευθεῖ, ἀνάτυπον ἐκ τοῦ πρωτοτύπου, εἰς τό βιβλίον, «ΕΛΕΓΧΟΣ ΚΑΙ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΔΙΔΑΚΤΟΡΙΚΗΣ ΔΙΑΤΡΙΒΗΣ τοῦ κ. ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ ΠΑΡΑΣΚΕΥΑΪΔΗ», Ἀθῆναι 1985. Εἰς τό ἴδιον βιβλίον ἐκτίθενται καί τά περί τοῦ λεγομένου «ΠΑΝΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΣΥΝΕΔΡΙΟΥ ΤΟΥ 1923», οὐσία ὅμως, ὡς προελέχθη, Μασονικοῦ ἐκτρώματος! Ἐπίσης ἐκτίθεται καί ἡ μέ βάσιν τό ψεῦδος, τήν ἀπάτην καί ἰδιαιτέρως τήν δολιότητα, ἐπιβολή τοῦ Παπικοῦ νέου ἡμερολογίου, ὑπό τοῦ μόλις πρός τόν σκοπόν αὐτόν, ἐκλεγέντος (Ἰούνιος 1923) εἰς Μητροπολίτην Ἀθηνῶν, τοῦ Χρυσοστόμου Παπαδοπούλου καί ἀμέσως μετωνομασθέντος εἰς Ἀρχιεπίσκοπον Ἀθηνῶν. Ταῦτα πάντα ἐκτίθενται καί εἰς τό βιβλίον τοῦ Θεοκλήτου Στράγκα «ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΙΣΤΟΡΙΑ» Τόμος Β΄. Η ΑΜΕΣΟΣ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΙΣ ΤΗΣ ΕΣΧΑΤΗΣ ΚΑΙ ΜΕΓΙΣΤΗΣ ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΜΙΑΣ, ΑΓΙΑΣ, ΚΑΘΟΛΙΚΗΣ ΚΑΙ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ Ἡ ἄμεσος, ἀλλά καί σθεναρά ἀντίδρασις, ὑπό τοῦ πιστοῦ λείμματος τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, δι' ἧ ἀντιμετωπίσθη ὅλη αὕτη ἡ ΕΣΧΑΤΗ καί ΜΕΓΙΣΤΗ Προδοσία-Αἵρεσις κατά τῆς Ἐκκλησίας, εἶναι ἱστορική καί ἀποτελεῖ σημαντικόν σταθμόν εἰς τήν νεωτέραν ἱστορικήν πορείαν τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ. Τοῦτο τό πιστόν λεῖμμα τῆς Χάριτος, μέ μόνα δεδομένα τήν Ὀρθόδοξον συνείδησίν του καί τό ὑπό τῶν τριῶν Πανορθοδόξων Συνόδων τοῦ 16ου αἰῶνος, ΔΕΔΙΚΑΣΜΕΝΟΝ καί ΑΠΕΡΙΜΜΕΝΟΝ τοῦ Παπικοῦ Γρηγοριανοῦ Νεοημερολογιτισμοῦ, ἐν τέλει δέ καί τήν διάχυτον δυσωδίαν ἐκ τῶν ἀθλίων πράξεων καί γεγονότων τοῦ 1920, 1923 καί 1924, εἶπεν καί πάλιν ΟΧΙ εἰς τήν καταδεδικασμένην Παπικήν Καινοτομίαν τοῦ Νεοημερολογιτισμοῦ. Κατ' ἀρχάς τό ΟΧΙ αὐτό ὑπό τοῦ πιστοῦ λείμματος τῆς Ὀρθοδοξίας ἐστηρίχθη ἐπί τοῦ δεδικασμένου τῆς Καινοτομίας ὑπό τῶν Πανορθοδόξων Συνόδων, ἐπί Ἱερεμίου τοῦ Β΄ τοῦ Τρανοῦ (κατά τά ἔτη 1583, 1587 καί 1593), καί ἐπί τοῦ γεγονότος ὅτι ἐπί ὁλόκληρα 342 ἔτη (1583-1924), ἡ Ὀρθοδοξία ἐσεβάσθη αὐτάς τάς καταδικαστικάς ἀποφάσεις τῶν Πανορθοδόξων Ἁγίων Συνόδων! Οὕτω τό πιστόν τοῦτο λεῖμμα αὐθημερόν, ναί, αὐθημερόν(!), ὡμολόγησεν καί διεκήρυξεν ὅτι δέν δέχεται, ἀλλά καί καταδικάζει τήν ἐπιβολήν τῆς Καινοτομίας, συνωδά ταῖς ἀνωτέρω Ἁγίαις Πανορθοδόξοις Συνόδοις, τάς ἀποφάσεις τῶν ὁποίων ἐθεώρησεν καί ἀξιολόγησεν ὡς ἀποφάσεις ἐχούσας τό κῦρος τῶν Οἰκουμενικῶν Συνόδων, ἀφοῦ καί αἱ ἐν λόγω Πανορθόδοξοι Σύνοδοι ἐλειτούργησαν καί ἐνήργησαν ὡς ἀδιάκοπος συνέχεια ἐκείνων, ἐν τῶ ἰδίω πνεύματι τῆς Ὀρθοδοξίας! Ἄς ἔλθουν κἄν σήμερον οἱ καινοτόμοι, ὅπως ἄλλωστε ἀδιαλείπτως τούς καλοῦμεν, νά διαλεχθῶμεν δημοσίως, δηλαδή ΕΠΙΣΗΜΩΣ, ΚΑΝΟΝΙΚΩΣ καί ΟΡΘΟΔΟΞΩΣ, διά νά προκύψη τί ἔγινε τόν 16ον αἰῶνα, διατί ὄχι μόνον δέν ἐγένετο δεκτή τότε ὑπό τῆς Ὀρθοδοξίας ἡ Παπική Νεοημερολογιτική Καινοτομία τοῦ 1582, (τοῦ Πάπα Γρηγορίου τοῦ ΙΓ΄), ἀλλά καί κατεκρίθη καί κατεδικάσθη! Διατί ὅμως αὗται αἱ καταδικαστικαί ἀποφάσεις τῶν Πανορθοδόξων Συνόδων, ὅπως ἐλέχθη, ἔγιναν σεβασταί ἐπί περίπου 4 αἰῶνας, καί ἀπό τό 1920-1924 τά πάντα διεγράφησαν. Διότι ὁ Οἰκουμενισμός, ἀνεξέλεγκτος πλέον, ἄλλοτε ὡς πονηρά ἀλώπηξ καί ἄλλοτε ὡς λυσσασμένος λύκος, τρέχει, πλανᾶ καί κατασπαράσσει Ὀρθοδόξους. Οὕτω θά ἴδη πᾶς τις ἐνδιαφερόμενος καί ποίας συνεπείας ἔσχεν καί ἔχει ἐξ ἀρχῆ ἡ Παπική καινοτομία, ἡ «διορθοσούλα» ὅπως τήν ἀποκαλοῦν, καί ποῦ εὕρηται σήμερον ἡ Μία, Ἁγία, Καθολική καί Ἀποστολική Ἐκκλησία, δηλαδή εἰς τόν Παπικόν-Νεοημερολογιτικόν Οἰκουμενισμόν, ἤ εἰς τό Πιστόν Λεῖμμα τῆς Ὀρθοδοξίας, τό ὁποῖον τό 1924 δέν ἐκοινώνησε τῆς Καινοτομίας των, ἀλλά καί τήν ἐνέπτυσεν τρίς καί τήν ἀπέκλεισεν συνωδά τῶν ἀποφάσεων τῶν Πανορθοδόξων Συνόδων τοῦ 16ου αἰῶνος. Ἄς μήν βιασθῆ οὐδείς νά εἴπη αὐτό τό ὁποῖον ἰσχυρίζεται ὁ Νεοημερολογιτισμός: «μετά ποίου νά διαλεχθῶμεν, καθ' ἥν στιγμήν δέν ἐλέγχεσθε ἀπό τάς διαιρέσεις σας, δηλαδή τά παλαιοημερολογιτικά σχίσματα, τά ὁποῖα ἕκαστον βλασφημεῖ ὅτι εἶναι Ἐκκλησία Γ.Ο.Χ.»; Ὄχι, λέγομεν πρός ὅλους αὐτούς, διότι «αἱ Παλαιοημερολογιτικαί αὗται Ἐκκλησίαι», εἶναι ἐκτρώματα τῶν ἐγκαθέτων Νεοημερολογιτῶν εἰς τόν χῶρον τῶν Ὀρθοδόξων, οἱ ὁποῖοι μέ τά σχίσματα ἐνήργησαν καί ἐνεργοῦν καί ταύτην τήν ἐσχάτην ἱεροσυλίαν διά λογαριασμόν τοῦ Νεοημερολογιτικοῦ Οἰκουμενισμοῦ!... Προεκάλεσεν λοιπόν τά σχίσματα αὐτά ὁ Νεοημερολογιτισμός, διά τῶν ἐγκαθέτων του, καί μέ πρῶτον τόν πρ. Φλωρίνης Χρυσόστομον Καβουρίδην τό 1937, διότι δέν ἦτο καί δέν εἶναι καί σήμερον εἰς θέσιν νά παρακαθήση εἰς ἕνα Κανονικόν καί Ὀρθόδοξον Διάλογον καί νά ἀντιμετωπίση τά αἴτια, τούς σκοπούς, καί ἐν γένει τήν ἱστορικήν καί ἀναμφισβήτητον πραγματικότητα, ἀπό τό 1920, 1923 καί 1924 καί κατόπιν καί μέχρι σήμερον!... Ἡμεῖς ὡς Ἱερά Σύνοδος καί σήμερον, χάριτι Χριστοῦ, ἐν πλήρει ἐπιγνώσει ζητῶμεν ὅπως κατ' ἀρχάς ἐξετασθῆ τό Σχίσμα τοῦ 1924, καί κατόπιν καί ὅλα τά ὑπό τῶν ἐγκαθέτων προκληθέντα «Παλαιοημερολογιτικά» Σχίσματα, ἤτοι τοῦ 1937, γνωστοῦ ὡς Φλωρινικοῦ, μεθ' ὅλων τῶν θυγατρικῶν του, καθώς καί αὐτά τοῦ 1995 καί τοῦ 2005. Ἀμφότερα καί ταῦτα προκληθέντα ὑπό ἐπιόρκων πρώην ἐπισκόπων μας βεβαιοῦν ὅτι εἰς τάς ἡμέρας μας κατεληστεύθη ἡ Ὀρθόδοξος Χριστιανική συνείδησις ὄχι μόνον τοῦ πιστοῦ Λαοῦ, καί πλέον, ὡς ἤδη προείρηται, Νεοημερολογῖται καί Παλαιοημερολογῖται εἰς τήν πλειονότητά των ἁπλῶς ΘΡΗΣΚΕΥΟΥΝ, ὅπως οἱ ὀπαδοί ὅλων τῶν θρησκειῶν, ἤτοι τῶν διαφόρων ἀνθρωπίνων θρησκευτικῶν κατασκευασμάτων!... Σήμερον εἰς τούς περισσοτέρους «Παλαιοημερολογίτας» ἐπικρατεῖ μία νοσηρά θρησκευτικότης καί ὄχι ἡ Χριστιανική Ὀρθόδοξος Πίστις! Χριστιανός Ὀρθόδοξος εἶναι ὁ πιστός, ὁ ὁποῖος ἔχει μυστικήν σχέσιν καί κοινωνίαν μετά τῆς ἀποκεκαλυμμένης ἀληθείας τοῦ Χριστοῦ, καί προσωπικῶς μετά τοῦ Χριστοῦ, ὅπερ μυστικῶς καί ὑπό ὑποκειμενικάς προϋποθέσεις, ἐπιτυγχάνεται μόνον ἐντός τῆς Μίας, Ἁγίας, Καθολικῆς καί Ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ. Ὡς Ἱερά Σύνοδος, ταῦτα προτάσσομεν, προκειμένου νά ἀκολουθήση ἡ ἀνάλυσις καί ὁ ἔλεγχος τῆς μόλις τελευταίας περιόδου, καθ' ἥν διά τῶν πολλῶν ἐνσκυψασῶν Παλαιοημερολογιτικῶν ψευδοσυνόδων καί ψευδοεκκλησιῶν, πλέον προωθεῖται καί ὁ χείρων τοῦ Νεοημερολογιτικοῦ Οἰκουμενισμοῦ, δηλαδή ὁ Παλαιοημερολογιτικός, ὁ ὁποῖος καταφανῶς ἐξυπηρετεῖ τό ἔργον τοῦ ἀντιχρίστου, ἀφοῦ δι' αὐτῶν τῶν ψευδοσυνόδων καί ψευδοεκκλησιῶν, ἐπιχειρεῖται καί ἐνεργεῖται ἡ μεγίστη σύγχυσις καί κορυφώνεται ἡ μεγίστη καί ἐσχάτη βλασφημία κατά τῆς Ἐκκλησίας. Ὡς ἐκ τούτου ἐπιβάλλεται ἡ ἔκθεσις καί ἔλεγχος ὅλων αὐτῶν τῶν ψευδοεκκλησιῶν, ὡς εὐθέως βαλλουσῶν κατά τῆς Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας. ΤΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΓΝΗΣΙΑΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΕΦΕΥΡΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΕΝ ΓΕΝΕΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ Κατόπιν τῶν ἀνωτέρω εἶναι προφανές ὅτι ζῶμεν εἰς ἀποκαλυπτικούς χρόνους, ἡ δέ εὐθύνη μας εἶναι μεγίστη! Ὡστόσον δέν πρέπει νά μᾶς ἀπασχολῆ καί νά μᾶς προβληματίζη τό γεγονός ὅτι σήμερον ἡ Γνησία Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία εἰς τήν Ἑλλάδα ἀλλά καί γενικώτερον ἐκπροσωπεῖται καί ἐκφράζεται ὑπό ἐλαχίστων, ταπεινῶν καί ἀδυνάμων κατά κόσμον, διό πρωτίστως δέον ὅπως μᾶς διακρίνη ἡ χριστιανική ταπείνωσις καί ἔχωμεν ζῶσαν ἀγάπην, Πίστιν καί ὁμολογοῦμεν αὐτήν. Ὑπ' αὐτάς τά προϋποθέσεις δυνάμεθα νά ἐλπίζωμεν καί νά πιστεύωμεν ὅτι ἡ Χάρις τοῦ Παναγίου Πνεύματος καί ὁ Χριστός, ὁ ὁποῖος, ὅπως προελέχθη, παρατείνεται εἰς τούς αἰῶνας διά τῆς Ἐκκλησίας Του, θά μᾶς ἀξιώση, κατ' αὐτάς τάς πολύ δυσκόλους ἡμέρας, νά φανῶμεν ἄξιοι Διάδοχοι τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων καί τῶν Ἁγίων Πατέρων εἰς τό ἔργον τῆς Ἐκκλησίας καί γενικώτερον ὅλοι ἄξια μέλη τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ. Ὅσα ἀκροθιγῶς ἤδη ἐξεθέσαμεν διά τήν ἀποκαλυπτικήν Ἐκκλησιαστικήν περίοδον 1920-1924 καί ἐντεῦθεν, εἶναι ἀσφαλῶς ὀλίγα ἐκ τῶν πολλῶν, ὡστόσον ὅμως, σημαντικά καί ἱκανά διά κάθε εὐλαβῆ, ὥστε νά προβληματισθῆ καί ἀναζητήση νά μελετήση τήν περίοδον αὐτήν περισσότερον, προκειμένου νά πάρη θέσιν ὡς πρόσωπον, τό ὁποῖον ἀναζητεῖ τήν Σωτηρίαν του. Συνεχίζοντες τήν μελέτην-ἔκθεσιν τῶν σημαντικῶν σταθμῶν τῆς Ἐκκλησιαστικῆς περιόδου ἀπό τό 1924 καί ἐντεῦθεν, καθ' ἥν ἐπιμελῶς, προεκλήθησαν μισητά Σχίσματα ἤ μᾶλλον Σχισματοαιρέσεις καί Ψευδοεκκλησίαι, καλούμεθα νά ἐπιδείξωμεν τήν δέουσαν ἀνησυχίαν καί προσοχήν, δεδομένου ὅτι δέν πρόκειται περί ὡρισμένων θεμάτων τά ὁποῖα ἔκλεισαν, ἀλλά συνεχίζονται καί πρό πάντων ἀποτελοῦν προπετάσματα αὐτοῦ τοῦ Νεοημερολογιτικοῦ Οἰκουμενισμοῦ! Εἰς τό σημεῖον αὐτό ὡς Ἱερά Σύνοδος ἐπαναλαμβάνομεν τήν μεγάλην ἀλήθειαν, ἡ ὁποία ἤδη διετυπώθη καί ἐτονίσθη, ὅτι γενικῶς ὁ Νεοημερολογιτικός-Οἰκουμενισμός, δέν ἠδυνήθη ποτέ ἐλεύθερα καί βάσει τῆς ἀληθείας καί τῶν πραγματικῶν ἱστορικῶν γεγονότων νά συζητήση, δηλαδή δέν ἐτόλμησε νά διαλεχθῆ ἐπί τοῦ θέματος «Τό σχίσμα τοῦ 1924», ὅπως ἐπανειλημμένως, ἀλλά καί πάλιν ἐπισήμως διά τοῦ παρόντος τοῦ ζητεῖται! Ἄν, ὡς διατείνεται, ἐκπροσωπῆ καί ἐκφράζη τήν Ἐκκλησίαν, ἰδού νά παρακαθήση ἐπί τῆς κοινῆ τραπέζης διά νά ἐξετάσωμεν τό θέμα καί ὅπου προκύψη ἡ ἀληθής Ἐκκλησία, ἐκεῖ ἐν ταπεινώσει νά ὑποταχθῶμεν ὅλοι! Πῶς καί διατί μέχρι σήμερον ὁ Νεοημερολογιτισμός ἐν τῶ συνόλω του σιωπῶν ἐπί τῆς οὐσίας, κάκιστα δέ ἀμυνόμενος ἐξαντλεῖται εἰς ὅλως ψευδεῖς διαστροφάς, προκαλεῖ σχίσματα καί μονίμως θρασύτατα ἀντιποιεῖται τήν Ἐκκλησίαν τῆς Ἑλλάδος; Εἶναι σοβαρά, ἀλλά καί ἀπολύτως καθαρά εἰς τήν ἔρευνά των, τά θέματα καί δέν ἐπιδέχονται διαστροφάς, ψεύδη καί ἀπάτας. Ἡ ἱστορική καί ἡ πραγματική ἀλήθεια διά τάς Πανορθοδόξους Συνόδους τοῦ 1583, 1587 καί 1593 δέν ἐπιδέχεται ἀμφισβητήσεις! Νά ἐξετασθῆ ἑπομένως ἀπό ἱστορικῆς καί Ἐκκλησιαστικῆς ἀπόψεως ἡ ἀλήθεια καί τό κῦρος τῶν ἀποφάσεων, Αὐτῶν τῶν Ἁγίων Πανορθοδόξων Συνόδων. Διατί αἱ ἐν λόγω ἀποφάσεις ἔγιναν σεβασταί ἀπό τότε καί μέχρι τό 1924, καί διατί τό 1924 κατελύθησαν; Ὑπό ποίας δεοντολογίας καί τίνι τρόπω ἐπεβλήθη ὁ Παπικός Νεοημερολογιτισμός; Εἶναι Οἰκουμενισμός ἤ ὄχι, ὁ ἐπιβληθείς τό 1924 Νεοημερολογιτισμός; Εἶναι τό πρῶτον πραγματικόν βῆμα τοῦ Οἰκουμενισμοῦ εἰς τόν χῶρον τῆς Ὀρθοδοξίας, καθώς ἀναφέρεται εἰς τήν ἐγκύκλιον τοῦ 1920 καί ὅπως ἔκτοτε διαχρονικῶς προκύπτει ἐν τῆς πράξει ἤ ὄχι; Ὡς ἐκ τούτων καί μόνον, δέν εἶχον καθῆκον νά τόν ἀρνηθοῦν τό 1924 καί νά παραμείνουν ἑδραῖοι καί ἀμετακίνητοι εἰς τήν Ὀρθοδοξίαν οἱ Πατέρες μας καί ἀκολούθως καί ἡμεῖς; ΕΥΛΟΓΩΣ ΚΑΙ ΤΟ ΕΙΧΟΝ! Τό 1924 προκύπτουν «Παλαιοημερολογῖται» ἤ οἱ ΝΕΟΗΜΕΡΟΛΟΓΙΤΑΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΑΙ; Ἰδού διατί ἐπιβάλλεται ἡ ἐπί τῶν πηγῶν καί τῶν πραγματικῶν ἱστορικῶν γεγονότων ἐντριβή καί πραγματικός διάλογος ἐν ἀγάπη καί ἀληθεία. Ἐν προκειμένω ἀπαιτεῖται, ὅσον εἶναι δυνατή, ἡ ἀναφορά εἰς χαρακτηριστικούς σταθμούς τῆς πορείας τῆς Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας ἀπό τό 1924 μέχρι σήμερον, καί κυρίως πῶς καί διατί προέκυψαν αἱ Παλαιοημερολογιτικαί Σχισματοαιρέσεις-ψευδοεκκλησίαι, ἐνῶ προηγουμένως δέον νά τεθῆ καί πάλιν τό ἐρώτημα: Ἡδύνατο τό 1924 καί ἐδικαιοῦτο ἀπό Ὀρθοδόξου καί Κανονικῆ ἀπόψεως τό Πιστόν Λεῖμμα τῆς Χάριτος νά ἀπορρίψη καί ἀποκηρύξη ὡς σχισματοαίρεσιν τόν Νεοημερολογιτισμόν, μέ μόνον δεδομένον τό ὑπό τῆς Ὀρθοδοξίας ΚΑΤΑΔΕΔΙΚΑΣΜΕΝΟΝ τοῦ Παπικοῦ Νεοημερολογιτισμοῦ ἤδη ἀπό τόν 16ον αἰῶνα; Ἐκεῖναι αἱ Πανορθόδοξοι Σύνοδοι τοῦ 16ου αἰῶνος καί αἱ ἀποφάσεις των, ἦσαν καί παρέμειναν ἀλλά καί παραμένουν εὐθυγραμμισμέναι μέ τήν Καθολικήν Ὀρθοδοξίαν, τῶν Ἁγίων 7 Οἰκουμενικῶν καί ὅλων τῶν Ὀρθοδόξων Ἁγίων Συνόδων, ἤ ὄχι; Πῶς λοιπόν, ὑπό ποίων καί διατί κατελύθησαν; Ποίας συνεπείας ἔσχεν διά τούς καινοτόμους ἐκείνους καί τούς μέχρι σήμερον, τό μοιραῖον γεγονός τοῦ 1924, τό ὁποῖον ἔλαβεν τεραστίας διαστάσεις, ἀφοῦ σημειωθήτω ὅτι ἐν μικρᾶ παρόδω τοῦ χρόνου, ἐγένετο καί ἡ ἀποκάλυψις, α) Τῆς «Ἐγκυκλίου τοῦ 1920», β) Τοῦ Ὀρθῶς χαρακτηριζομένου «Μασονικοῦ Συνεδρίου τοῦ 1923» καί γ) Τῆς δικτατορικῶ τῶ τρόπω ἐπιβολῆ τοῦ Παπικοῦ ἡμερολογίου, «ὡς πρώτου βήματος πρός τόν Οἰκουμενισμόν»! Ὡς ἐκ τούτου ὡς Ἱερά Σύνοδος κρίνομεν ὅλως ἀπαραίτητον καί πάλιν νά τονισθῆ ὅτι μέχρι καί σήμερον οἱ Καινοτόμοι Σχισματοαιρετικοί, ὄχι μόνον δέν κατεδέχθησαν νά διαλεχθοῦν, ἀλλά δέν ἔπαυσαν καί νά ψεύδωνται, νά ἐξαπατοῦν καί νά βλασφημοῦν, καί τοῦτο ἀποκλειστικῶς διά νά ἐπιβιώνη ἡ ἐσχάτη σχισματοαίρεσις τοῦ Νεοημερολογιτικοῦ καί Παλαιοημερολογιτικοῦ Οἰκουμενισμοῦ! ΕΛΑΧΙΣΤΑ ΕΚ ΤΩΝ ΠΟΛΛΩΝ ΨΕΥΔΩΝ ΤΩΝ Κατονομάζωμεν ὡρισμένα ψεύδη τῶν ἀμετανοήτων Καινοτόμων, τά ὁποῖα ἀναμασῶνται διαχρονικά: α) «Δέν εἶναι, λέγουν, γνήσιαι αἱ Πανορθόδοξοι ἀποφάσεις τοῦ 16ου αἰῶνος»! Τοῦτο εἶναι γελοῖον ψεῦδος καί ἀνάξιον τούτη τήν ὥρα νά ἀναθεωρηθῆ, διότι αἱ πηγαί εἶναι ἀπολύτως ἀξιόπιστοι, τό δέ συγκεκριμένον γεγονός μαρτυρεῖται καθολικῶς ἀπ' ὅλους τούς ἱστορικούς, ἀκόμη καί ἀπ' αὐτούς, οἱ ὁποῖοι τολμοῦν νά ψεύδωνται, ἐνῶ ταυτοχρόνως δέν ἐντρέπονται διότι αὐτοδιαψεύδονται, ὑπό τῶν ἰδίων των συγγραμμάτων των, ὅπως ὁ ἡγηθείς καί ἐπιβαλών τόν Οἰκουμενιστικόν Νεοημερολογιτισμόν, τόν Μάρτιον τοῦ 1924 Χρυσόστομος Παπαδόπουλος! Ἰδού λοιπόν τό πρῶτον, καθ' ἡμᾶς, ψεῦδος των νά ἐξετασθῆ. β) Εἶναι «σχισματικοί» λέγουν, οἱ «Παλαιοημερολογῖται»! Ὄχι, δέν εἴμεθα οὔτε «σχισματικοί», οὔτε «Παλαιοημερολογῖται», διότι τόσον οἱ Πατέρες μας τό 1924, ὅσον καί ἡμεῖς ἔμειναν καί ἐμμένομεν πιστοί, ἑδραῖοι καί ἀμετακίνητοι εἰς τήν ὑπερδισχιλιετῆς ζῶσαν Ἐκκλησίαν τοῦ Χριστοῦ, διό εἴμεθα μόνον ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ. Ἀντιθέτως σχισματοαιρετικοί κατεστάθησαν τό 1924 οἱ δεχθέντες τόν καταδικασμένον Παπικόν καί κατ' ἐπέκτασιν Οἰκουμενιστικόν Νεοημερολογιτισμόν! Δηλαδή οἱ Πατέρες μας μέχρι τό 1924 ἦσαν «Παλαιοημερολογῖται»; γ) «Δέν ἔχουν οἱ Παλαιοημερολογῖται Ἀποστολικήν Διαδοχήν», «δέν ἔχουν μυστήρια»! Ὅσον ἀφορᾶ εἰς τήν ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΝ ΔΙΑΔΟΧΗΝ, αὕτη δέν διεκόπη καί δέν ἐξέλιπεν οὔτε λεπτόν εἰς τήν Ἐκκλησίαν, καίτοι ἀπό τό 1924 ἕως τό 1935 ἔλειπεν ὁ ἐπισκοπικός βαθμός, διότι ὁ Δικτάτωρ-Παποκαῖσαρ Χρυσόστομος Παπαδόπουλος, ἄλλους ἐκ τῶν ἐπισκόπων τῆς Συνόδου του, τούς ἠξηπάτησεν καί ἄλλους τούς ἐφίμωσεν. Παρέμεινεν δέ καί θά παραμείνη εἰς τούς αἰῶνας ὡς ἡ μεγίστη ἐκτροπή τοῦ Συνοδικοῦ θεσμοῦ ἡ σχετική Ε΄ Ἱεραρχία τῆς 24-30 Δεκεμβρίου 1923! Ὡστόσον οἱ Ὀρθόδοξοι Ἱερεῖς κατά τήν ἀπό τό 1924-1935 περίοδον ἦσαν ἀρκετοί καί ὅλα τά Μυστήρια, ἐκτός τῆς χειροτονίας Κληρικῶν, ἐτελοῦντο ΚΑΝΟΝΙΚΩΤΑΤΑ καί ΕΓΚΥΡΩΤΑΤΑ. Ἑπομένως οὐδέποτε διεκόπη ἡ Ἀποστολική Διαδοχή, εἰς τούς ἐμμένοντας εἰς τήν δισχιλιετῆς Παράδοσιν, ἐνῶ τό 1935 ἡ Ἐκκλησία ἐπανέκτησεν καί τόν ἐπισκοπικόν βαθμόν, τοῦ ὁποίου ἐπί δεκαετίαν ἐστερήθη, διότι «ὅλα τἄσκιαζε ἡ φοβέρα καί τά πλάκωνε» ἡ Οἰκουμενιστική Παναίρεσις!... ΕΠΑΝΑΚΤΑΤΑΙ ΚΑΙ Ο ΕΠΙΣΚΟΠΙΚΟΣ ΒΑΘΜΟΣ Ἀφοῦ λοιπόν τό Ὀρθόδοξον πλήρωμα τῆς Ἐκκλησίας, Κληρικοί, Μοναχοί καί Λαϊκοί, ἐδοκιμάσθησαν ἐπί ὁλόκληρον δεκαετίαν, τόν Μάϊον τοῦ 1935, μετά ἀπό 10ετεῖς σκληράς καί ἀδιακόπους διαμαρτυρίας, αἱ ὁποῖαι ἐλάμβανον σοβαράς διαστάσεις καθ' ὅλας τάς Συνοδικάς συνεδριάσεις τῆς ἐξηπατημένης καί καταδυναστευομένης Νεοημερολογιτικῆ Ἱεραρχίας, τό 1935 τρεῖς Ἀρχιερεῖς ἀποκηρύσσουν τήν καινοτόμον Νεοημερολογιτικήν Ἱεραρχίαν καί διακηρύσσουν, κατά τόν πλέον ἐπίσημον καί σαφῆ τρόπον ἐνώπιον 25.000 περίπου Ὀρθοδόξων, τήν Ὁμολογίαν-Ἐκκλησιολογίαν ἐπισήμως καί οὔτω ἐπιστρέφουν εἰς τήν πρό τοῦ 1924 Ἐκκλησίαν, τήν ὁποίαν ἀδιακόπως ἐξεπροσώπουν καί ἐξέφραζον οἱ Γ.Ο.Χ. Μετά τήν ΟΜΟΛΟΓΙΑΝ καί τήν πανηγυρικήν ἕνωσιν, οἱ τρεῖς οὗτοι Ἀρχιερεῖς μετέβησαν αὐθημερόν εἰς τήν Ἱεράν Μονήν τῆς Παναγίας Πευκοβουνογιατρίσσης παρά τήν Κερατέαν, ὅπου ἐπεκύρωσαν καί τρανώτατα διεκήρυξαν τήν Ὁμολογίαν των, προβάντες χωρίς τήν παραμικράν καθυστέρησιν καί εἰς χειροτονίας ἑτέρων τεσσάρων Κληρικῶν εἰς Ἀρχιερεῖς! Τοῦτο τό γεγονός ὑπῆρξεν ἡ μεγίστη καί ἡ ἰσχυροτέρα ΟΜΟΛΟΓΙΑ, ἡ ὁποία εἰς τήν κυριολεξίαν, ἀπεγοήτευσεν καί ἐτσάκισε τόν Νεοημερολογιτικόν-Οἰκουμενισμόν, ὁ ὁποῖος ἐπερίμενεν, ἐλλείψει Ἀρχιερέων, νά σβήση ἡ Ὀρθοδοξία! Διό, ἀμέσως ἐν μιᾶ νυκτί, ὁ Χρυσόστομος Παπαδόπουλος, τῆς συμβολῆς καί τοῦ πολιτικοῦ καθεστῶτος, ἔλαβεν τοιαῦτα μέτρα, ὥστε εἰς ἐλάχιστον χρόνον (αὐθημερόν) διέλυσεν τήν μόλις συγκροτηθεῖσαν Κανονικήν καί Ὀρθόδοξον Ἱεράν Σύνοδον, διώξας καί ἐξωρίσας τούς ὁμολογητάς Ἀρχιερεῖς! Ὡστόσον τήν Συνοδικήν ὁμολογίαν τοῦ 1935 καί πρό πάντων τάς ἐπισκοπικάς χειροτονίας, ἤγουν τήν Ἀποστολικήν Διαδοχήν, παρά τάς ἀπεγνωσμένας ἐνεργείας τοῦ Χρυσοστόμου Παπαδοπούλου καί ὅλων τῶν διαδόχων του, δέν κατώρθωσαν ποτέ νά τήν διακόψουν καί νά τήν ἐξαλείψουν. Αὐτός εἶναι ὁ λόγος διά τό ὁποῖον ἀπεγνωσμένως, ἀναιδῶς καί ἱεροσύλως ψεύδονται, συκοφαντοῦν καί ἀπατηλῶς ἀγωνίζονται νά αὐτοδικαιωθοῦν! Κηρύττοντες μέ ὅλα τά μέσα πού διαθέτουν ὅτι οἱ Γ.Ο.Χ. δῆθεν «δέν ἔχουν Ἀποστολικήν Διαδοχήν»(!) ὁμολογοῦν λαμπρότερον τοῦ ἡλίου ὅτι οἱ ἴδιοι μέ τόν Νεοημερολογιτισμόν των δέν ἔχουν Ἀποστολικήν Διαδοχήν. Ο ΡΟΛΟΣ ΤΩΝ ΕΓΚΑΘΕΤΩΝ ΝΑ ΠΡΟΚΑΛΕΣΟΥΝ ΣΧΙΣΜΑΤΟΑΙΡΕΣΕΙΣ ΚΑΙ ΨΕΥΔΟΕΚΚΛΗΣΙΑΣ Πρό αὐτῆς τῆς πραγματικότητος ὁ Χρ. Παπαδόπουλος καί εὐρύτερον τά σκοτεινά κέντρα τοῦ Παπικοῦ, Προτεσταντικοῦ καί Νεοημερολογιτικοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ἤδη ἀπό τό 1932 ἤρχισαν νά ἀποστέλλουν ἐγκαθέτους των, οἱ ὁποῖοι εἰσεχώρησαν καί εἰς τό Διοικητικόν σῶμα τῆς Ἐκκλησιαστικῆ Κοινότητας τῶν Ὀρθοδόξων, ἤτοι εἰς τήν «Πανελλήνιον Θρησκευτικήν Ἐκκλησιαστικήν Ὀρθόδοξον Κοινότητα», (Π.Θ.Ε.Ο.Κ.), ὥστε κατ' αὐτόν τόν τρόπον νά περιέλθη εἰς χεῖρας των ἡ διοίκησις ὅλων τῶν ἀνά τό Πανελλήνιον 800 ἐνοριῶν καί Παραρτημάτων, καί κατόπιν σύν τῶ χρόνω νά σβήση καί ἡ ΟΜΟΛΟΓΙΑ-ΕΚΚΛΗΣΙΟΛΟΓΙΑ τῆς Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας καί πρό πάντων νά ἐκλείψη ἡ Γνησία καί ἀδιάκοπος ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΔΙΑΔΟΧΗ εἰς Αὐτήν. Τήν ἰδίαν ἀκριβῶς περίοδον ἔχομεν σαφῆ τήν τάσιν νά μετατρέψουν τήν ἐν διωγμῶ εὑρισκομένην Γνησίαν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν τοῦ Χριστοῦ εἰς ἕναν ἀνώδυνον κενόν «Παλαιοημερολογιτισμόν»! Δηλαδή ὁ Νεοημερολογιτισμός ἐπέτρεπε καί προωθοῦσε (καί συνεχίζει νά προωθῆ) μίαν ψευδοπαλαιοημερολογιτικήν ΚΕΝΗΝ Ἐκκλησιαστικήν Κοινότητα «δεκατριμεριτῶν» καί πάντως ἐξηρτημένην Πνευματικῶς καί Διοικητικῶς ἀπό αὐτόν. Τοῦτο πρέπει νά δεχθῶμεν ὅτι τό ἐπέτυχον ἐν πολλοῖς, ἀλλά καί ἀπέβη καί ἀποβαίνει μοιραῖον κατά τῆς Ὀρθοδοξίας, ἐξαιρέτως εἰς τάς ἡμέρας μας! Διά τόν λόγον αὐτόν εἶναι μεγίστης σημασίας ὅτι «θέτομεν τόν δάκτυλον ἐπί τόν τύπον τῶν ἥλων»! Ο ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ πρ. ΦΛΩΡΙΝΗΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ Τό ἔργον τοῦτο κατά τῆς Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας ἀπό τό τέλος τοῦ 1935, ὑπευθύνως ἀνέλαβεν ὁ πρ. Φλωρίνης Χρυσόστομος, ὅστις ἐσκεμμένως παρέμεινεν εἰς τό Παλαιόν καί μετά τό 1935 καί τό 1937, ὡς ἐγκάθετος «Παλαιοημερολογίτης» τοῦ Νεοημερολογιτισμοῦ! Δηλαδή ἔμεινεν ὄχι μόνον ἕνας κενός παλαιοημερολογίτης, ἀλλά καί ὄργανον, τό ὁποῖον θά ἐξετέλει ὅσα δέν ἡδύνατο νά ἐκτελῆ ὁ Νεοημερολογιτισμός. Ὁ ρόλος του ἐν προκειμένω ἦτο νά στηρίξη ἕναν «παλαιοημερολογιτισμόν», ὑπό τήν πνευματικήν καί διοικητικήν ἐξάρτησιν τῆς Καινοτόμου Σχισματοαιρετικῆ Συνόδου. Ἕναν Παλαιοημερολογιτισμόν χωρίς ΟΜΟΛΟΓΙΑΝ-ΕΚΚΛΗΣΙΟΛΟΓΙΑΝ καί χωρίς ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΝ ΔΙΑΔΟΧΗΝ, ἀλλά καί ἀπολύτως ἐξηρτημένον διοικητικῶς καί πνευματικῶς ἀπό τοῦ Οἰκουμενιστικοῦ Νεοημερολογιτισμοῦ!... Τά πράγματα καταβοοῦν ὅτι τοῦτο ἀκριβῶς εἰς τάς ἡμέρας μας κατέστη αὐτοσκοπός καί ἐνεργεῖται πυρετωδῶς!... Ἐν πάση συντομία, πρέπει νά εἴπωμεν ὅτι ὁ ἐν λόγω πρώην ὁμολογητής, λόγοις καί ἔργοις, (βεβαίως, καί τοῦτο μόλις δι' ὀλίγους μῆνας, ἤτοι ἀπό τοῦ Μαΐου τοῦ 1935 καί μέχρι τοῦ Φθινοπώρου τοῦ ἰδίου ἔτους), προσέφερεν ὅ,τι ἱερώτερον, πολυτιμώτερον καί Ἐκκλησιαστικώτερον ἠδύνατο νά προσφέρη, καί αὐτό ἦτο ἡ ΧΕΙΡΟΤΟΝΙΑ ΕΠΙΣΚΟΠΩΝ! Δυστυχῶς ὅμως διά τόν ἴδιον, ἀπό τοῦ Φθινοπώρου τοῦ 1935, εὑρισκόμενος εἰς τήν ἐξορίαν, ἐπισήμως πλέον ἤρχισεν νά ἀρνῆται καί νά ἐμπτύη κατά τῆς ἀπό τοῦ Μαΐου τοῦ 1935 καλῆς Ὁμολογίας καί ἐπί τῶν ἱστορικῶν ἐκείνων Ἐπισκοπικῶν Χειροτονιῶν! Ἐνήργησεν ὡς νά ὥμοσεν εἰς τόν Πονηρόν νά διακόψη καί ἐξαλείψη γενικῶς τήν Ὁμολογίαν-Ἐκκλησιολογίαν καί κυρίως, πάση θυσία, νά μήν γίνη πλέον νέα χειροτονία οὔτε ἐπισκόπου, οὔτε ἱερέως ἤ Διακόνου! Οὕτω ἐπίστευεν ὅτι θά ἐξέλιπεν σύντομα καί ἡ ἀρχιερωσύνη καί ἡ Ἱερωσύνη καί οἱ Ὀρθόδοξοι θά ἀνεζήτουν κληρικούς ἀπό τόν Νεοημερολογιτισμόν ὁπότε δολίως θά ἐξηρτῶντο ἀπό πάσης ἀπόψεως, Διοικητικῆ καί Πνευματικῆ ἀπό αὐτόν, κατ' αὐτόν δέ τόν τρόπον τό «Παλαιοημερολογιτικόν» ἤδη θά ἦτο πολύ γρήγορα λελυμένον! Αὐτό ἀκριβῶς τό ἔργον ἀνέλαβεν νά ἐκτελέση καί ὁλοκληρώση ὁ πρ. Φλωρίνης Χρυσόστομος Καββουρίδης! Τά γεγονότα σήμερον καταβοοῦν αὐτάς τάς ἀληθείας, διότι ἰδιαιτέρως σήμερον κραυγαλέως ἐνεργοῦνται συστηματικώτερον. Περιττόν νά τονίσωμεν τό γεγονός ὅτι τό προκληθέν Φλωρινικόν Σχῖσμα, δέν παρέμενεν μόνον ὡς χαίνουσα πληγή εἰς τό Σῶμα τῆς Ἐκκλησίας, ἀλλά προεκάλεσε καί ἕτερα «θυγατρικά» τοιαῦτα... ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΚΑΙ ΠΑΛΙΝ ΠΡΟΣΚΡΟΥΟΥΝ ΕΠΙ ΤΗΣ ΟΜΟΛΟΓΙΑΣ ΤΟΥ ΒΡΕΣΘΕΝΗΣ ΜΑΤΘΑΙΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΥΠ’ ΑΥΤΟΥ ΜΟΝΟΥ ΧΕΙΡΟΤΟΝΙΑΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΤΟ 1948 Ἐν ἀντιθέσει πρός τόν πρ. Φλωρίνης Χρυσόστομον, ὁ Βρεσθένης Ματθαῖος, παραμείνας εἰς τήν ἀπό τό 1924 Ὀρθόδοξον Ὁμολογίαν-Ἐκκλησιολογίαν καί ἐνδιαφερόμενος νά μήν ἐκλείψη καί ἡ Ἀποστολική Διαδοχή, ἐποίησεν τό πᾶν ἵνα φέρη εἰς τήν ἀρχικήν του ὁμολογίαν τόν πρ. Φλωρίνης καί πρό πάντων νά προβοῦν ἀπό κοινοῦ εἰς νέας ἐπισκοπικάς χειροτονίας πλήν δέν τό ἐπέτυχεν, διότι αἱ σκοτειναί δυνάμεις δέν ἔπαιζον!... Ἐπίσης καί ὁ ἐπαμφοτερίζων Κυκλάδων Γερμανός Βαρυκόπουλος, (ὁ ὁποῖος ἐχειροτονήθη εἰς ἀρχιερέα τό 1935), ἄλλοτε ὡμολόγει καί ἄλλοτε ἐσιώπα, ἐνῶ μονίμως ἠρνεῖτο νά συμμετάσχη εἰς νέαν χειροτονίαν ἐπισκόπου, ὡς τοῦ προέτεινεν καί τόν παρεκάλει ὁ Βρεσθένης Ματθαῖος! Οὗτος ἐν τέλει, καί ἐπισήμως περί τό 1947, συνεμάχησεν καί ἡνώθη μετά τοῦ πρ. Φλωρίνης... Πρό αὐτῆς τῆς πραγματικότητος, ἡ ὁποία ἀντιμετωπίζετο περισσότερον ἀπό μίαν δεκαετίαν (1937-1947), καί ἐνῶ ὁ Βρεσθένης Ματθαῖος πλέον εὑρίσκετο εἰς τάς δυσμάς τοῦ βίου του, (τόν ἐχώριζεν μόνον ἑνάμισυ ἔτος περίπου ἀπό τῆς ὁσίας καί ὁμολογιακῆ Κοιμήσεώς του († 15.5.1950), ἤτοι τόν Σεπτέμβριον τοῦ 1948, κατόπιν ὁμοφώνου ἀποφάσεως σύμπαντος τοῦ Ἱεροῦ Κλήρου καί τῶν Μοναχῶν, ἀλλά καί τοῦ πληρώματος τῆς Ἐκκλησίας, οὗτος ἐπαναλαμβάνομεν ὁ κατ' ἐξοχήν ἀπό τήν πρώτην ὥραν ΟΜΟΛΟΓΗΤΗΣ Βρεσθένης ΜΑΤΘΑΙΟΣ, ΥΠΕΡΒΑΣ ΤΗΝ ΚΑΝΟΝΙΚΗΝ ΤΑΞΙΝ, ΕΧΕΙΡΟΤΟΝΗΣΕΝ ΜΟΝΟΣ ΑΥΤΟΣ ΤΟΝ ΠΑΝΟΣΟΛΟΓΙΩΤΑΤΟΝ ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΗΝ ΣΠΥΡΙΔΩΝΑ ΕΙΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΝ ΤΡΙΜΥΘΟΥΝΤΟΣ! Κατόπιν τούτου, ἀπό κοινοῦ οἱ δύο αὐτοί Ἀρχιερεῖς, ἀνέδειξαν 5μελῆ Ὀρθόδοξον Ἱεράν Σύνοδον. Ὁ Βρεσθένης Ματθαῖος ἔχων βαθεῖαν καί ζῶσαν συνείδησιν περί τῆς Ἐκκλησίας, Ὀρθώτατα τόν Σεπτέμβριον τοῦ 1948 ΥΠΕΡΕΒΗ τήν Κανονικήν Τάξιν, διά νά μήν ἐκλείψη ἡ Ἀποστολική Διαδοχή, ὡς ἐπεδίωκον οἱ πάντες (Νεοημερολογιτικός καί Παλαιοημερολογιτικός Οἰκουμενισμός) καί εὑρεθῆ ὁ πιστός λαός ὑποχείριος τῶν προδοτῶν. Δηλαδή ἐν προκειμένω κατά παράλληλον ρῆιν τοῦ Κυρίου, εἶπεν καί ὁ Ὁμολογητής Ἐπίσκοπος Βρεσθένης ὅτι, «ἡ Κανονική Τάξις ἐγένετο διά τήν Ἐκκλησίαν καί ὄχι ἡ Ἐκκλησία διά τήν Κανονικήν Τάξιν...»!!! Ὁ μεγαλύτερος Διώκτης συκοφάντης καί ἱερόσυλος καί αὐτοῦ τοῦ ἐξαιρέτου γεγονότος, προέκυψεν καί πάλιν ὁ πρ. Φλωρίνης Χρυσόστομος Καββουρίδης, διότι εἶδεν ὅτι δι' αὐτῶν τῶν ἐπισκοπικῶν χειροτονιῶν, ὁ ἀοίδιμος Ὁμολογητής Ἐπίσκοπος Βρεσθένης Ματθαῖος, συνέτριβεν κυριολεκτικῶς τόν Παλαιοημερολογιτικόν Οἰκουμενιστικόν Φλωρινισμόν, ἀλλά καί τόν Οἰκουμενιστικόν Νεοημερολογιτισμόν! Διό αἱ ἐν λόγω χειροτονίαι τοῦ 1948 ἐστάθησαν ἡ μεγίστη αἰτία καί ἀφορμή νά συνεχίσουν ἀπό κοινοῦ ὁ πρ. Φλωρίνης καί ὁ Νεοημερολογιτισμός καί ἐν γένει ὁ Οἰκουμενισμός, λυσσαλέον διωγμόν, κατά τῆς Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, στηριζόμενοι ἐπί τῆς διαστροφῆ κάθε ἀληθείας διά τοῦ ψεύδους, τῆς ἀπάτης καί τῆς συκοφαντίας! ἀπό κοινοῦ ἀμφότεροι ἐσυκοφάντησαν καί ἱεροσύλησαν ὅσον ἠδύναντο κατά τῶν συγκεκριμένων ἱστορικῶν ἀποβασῶν χειροτονιῶν! Ὅπως τό 1935 ὁ Νεοημερολογιτισμός ψευδέστατα ἐκήρυξεν ὡς δῆθεν «ἀντικανονικάς» καί «ἀκύρους» ἐκείνας τάς ἐπισκοπικάς χειροτονίας, οὕτω καί τώρα ἀπό κοινοῦ ἀμφότεροι ἐπαναλαμβάνουν τάς ἰδίας διαστροφάς καί ψεύδη! Τό ἀπολύτως ἀληθές εἶναι ὅμως ὅτι τό 1935 οἱ ἐπιστρέψαντες τρεῖς Ἀρχιερεῖς ἐχειροτόνησαν, ἀφοῦ πρῶτον ὡμολόγησαν καί ἐπέστρεψαν εἰς τήν πρό τοῦ 1924 Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν τῆς Ἑλλάδος, ἀπεκήρυξαν τόν Νεοημερολογιτισμόν καί πάντως πρό τῆς ὑπ' αὐτοῦ (τοῦ Νεοημερολογιτισμοῦ), «καθαιρέσεώς» των! Εἶναι ἀπολύτως σαφές καί ἱστορικῶς ΑΠΟΔΕΔΕΙΓΜΕΝΟΝ, ὅτι τό 1935 ἤδη εἶχον προηγηθεῖ Κανονικῶς καί Ὀρθοδόξως αἱ χειροτονίαι καί μετά ἠκολούθησεν ἡ ἀνόητος πρᾶξις τῆς «καθαιρέσεως» ἀλλά καί τῆς ἐξορίας, ἀποκλειστικῶς, διότι ΕΧΕΙΡΟΤΟΝΗΣΑΝ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥΣ!!! Βεβαίως καί ἄν ἀκόμη, καθ' ὑπόθεσιν λέγομεν, αἱ ἐπισκοπικαί ἐκεῖναι χειροτονίαι τοῦ 1935 εἶχον γίνει ὑπό «καθηρημένων», ἡ τοιαύτη πρᾶξις «καθαιρέσεως» ὑπό τοῦ ἀποκεκηρυγμένου Σχισματοαιρετικοῦ Νεοημερολογιτισμοῦ, καί ὑπό τό φῶς τῆς Ὁμολογίας Ἐκκλησιολογίας τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ΟΥΔΕΝ θά ἐκέκτητο κῦρος καί ΟΥΔΕΜΙΑΝ συνέπειαν θά εἶχεν ἐπί τῶν ἐπισκόπων ἐκείνων, οἱ ὁποῖοι ἐχειροτόνησαν, καθώς καί ἐπί τῶν χειροτονηθέντων!... Η ΠΕΡΙ ΧΕΙΡΟΘΕΣΙΑΣ ΣΚΕΥΩΡΙΑ ΤΟΥ πρ. ΦΛΩΡΙΝΗΣ Ἐπαναλαμβάνομεν, ὅτι ἐκεῖνος, ὁ ὁποῖος ἀνέλαβεν παντί σθένει καί τρόπω νά «ἀκυρώση» τάς χειροτονίας καί τοῦ 1948, ὑπῆρξεν ὁ πρώην Φλωρίνης Χρυσόστομος! Οὗτος ἐνῶ συστηματικῶς ἠρνεῖτο τήν Ὁμολογίαν-Ἐκκλησιολογίαν τῆς Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ὅμως ὅλως ἱεροσύλως ἀντεποιεῖτο τήν Ἐκκλησίαν τῶν Γ.Ο.Χ., ἀποκαλῶν ὡς τοιαύτην τήν ἀπό τό 1937 σχισματοαίρεσίν του! Ναί, ΣΧΙΣΜΑΤΙΚΟΣ, ΑΡΝΗΤΗΣ καί ΒΛΑΣΦΗΜΟΣ ἀποβάς κατ' Αὐτῆς, συκοφαντεῖ τόν Ἐπίσκοπον Βρεσθένης καί τήν ὑπ' αὐτόν Ἱεράν Σύνοδον ὡς δῆθεν σχισματικῶν (ἔναντι τοῦ ἰδίου!), τό δέ ἀδιανόητον εἶναι ὅτι τό 1950 διακηρύσσει ὅτι «ἐάν τις τῶν Ματθαιϊκῶν Ἐπισκόπων καί Κληρικῶν, θελήση κάποτε νά ἐπιστρέψη (ποῦ; εἰς τό σχίσμα του(!), τό ὁποῖον ἀθεολογήτως καί ὅλως, ἐπαναλαμβάνομεν, κακοήθως ἐχαρακτήριζεν ὡς «Ἐκκλησίαν», ἐκ τῆς ὁποίας τό 1937 ἀπεκόπη δῆθεν ὁ Βρεσθένης Ματθαῖος), θά ἔδει ὁπωσδήποτε νά χειροθετηθῆ ὡς πρώην σχισματικός»!!! Πρόκειται ἀσφαλῶς περί συνειδητῆς καί πάντως κακοήθους ἱεροσυλίας, τήν ὁποίαν ὅμως ἀποθανόντος τοῦ πρ. Φλωρίνης τό 1955, συνέχισαν οἱ πολύ χείρονες ἐκείνου ὀπαδοί του. Κενοί καί τυφλοί «παλαιοημερολογῖται», παρέλαβον τήν ἀπό 1950 γραπτήν «παρακαταθήκην» τοῦ πρ. Φλωρίνης, καί ἐμεθόδευσαν νά ἐφαρμόσουν τήν περί «χειροθεσίας» ἐντολήν, ἐπί τῶν ἐπισκόπων καί Κληρικῶν τῆς Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ἡ ὁποία «χειροθεσία», ἐπαναλαμβάνομεν καί τονίζομεν, προβλέπεται μόνον διά τούς ἐπιστρέφοντας εἰς τήν Ἐκκλησίαν πρώην σχισματικούς!!! Ὁ ἐντελῶς σκοτισθείς νοῦς τοῦ ἀρνητοῦ τῆς Ὀρθοδοξίας καί διά λογαριασμόν τοῦ Νεοημερολογιτισμοῦ προκαλέσαντος τό 1937 τό πρῶτον σχῖσμα-Σχισματοαίρεσιν εἰς τό Σῶμα τῆς Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, διενοήθη μέ αὐτόν τόν τρόπον νά προσβάλη τόσον τάς χειροτονίας τοῦ 1935, ὅσον καί κυρίως τοῦ 1948, ὥστε κατόπιν μοιραίως νά αὐτοκαταλυθῆ καί ἐκλείψη καί ἡ Ὁμολογία- Ἐκκλησιολογία, καί καταστήση ὁλόκληρον τό σῶμα τῶν ἀπό τό 1924 πιστῶν «σχισματικούς», ὅπως εἶχον καταστεῖ σχισματικοί ὁ ἴδιος καί οἱ ὀπαδοί του ἐπισήμως ἀπό τό 1937!!! Εἶναι ἔργον ἀντίχριστον καί ἀντιεκκλησιαστικόν ὅλον τοῦτο ἤ ὄχι; Ὅσον ὅμως τό σχέδιον τοῦτο ἐμεθοδεύθη καί ὅλως ΙΕΡΟΣΥΛΩΣ ἐπεχειρήθη ὑπό τῶν ὀπαδῶν του, τόσον ΑΠΕΤΥΧΕΝ, διότι ἐπιχειρηθέν τό συνέτριψεν ἡ δεξιά τοῦ Κυρίου!... Ἄς τό παρακολουθήσωμεν ὅπως διεδραματίσθη ἀπό τόν Σεπτέμβριον τοῦ 1971 καί συνεχίζεται μέχρι σήμερον. Τήν σύνοψιν τῶν συμβάντων κατά τόν Σεπτέμβριον τοῦ 1971 τήν ἐπιχειροῦμεν ὡς Ἱερά Σύνοδος, διότι οἱ πλείονες ἐξ ἡμῶν εἴμεθα αὐτόπται καί αὐτήκοοι μάρτυρες τῶν γεγονότων. Θεωροῦμεν δέ ὡς εὐλογίαν Θεοῦ τήν παροῦσαν Συνεδρίασιν, διότι τόσον ἡμεῖς σήμερον ὡς Μητροπολῖται Μεσογαίας Κήρυκος καί Λαρίσης Ἀμφιλόχιος, ὅσον καί ὁ ἐλλογιμώτατος θεολόγος κ. Ἐλευθέριος Γκουτζίδης, τοῦ ὁποίου ἡ παρουσία ἀπό τότε εἰς τά Γραφεῖα τῆς Ἱερᾶς Συνόδου, διεδραμάτιζεν σπουδαῖον ρόλον, ὁμιλοῦμεν καί γράφομεν ὡς αὐτόπται καί γνῶσται τῶν τότε γεγονότων. Ὡς γνῶσται λοιπόν, κυρίως ἀπό τήν 3ην Ὀκτωβρίου 1971, ὅτε ἐπέστρεψεν ἡ ἐξαρχία, διαβεβαιοῦμεν ὅ,τι καί ὅσα ἀκριβῶς καί ἐπανειλημμένως πρός πᾶσαν κατεύθυνσιν καί ἐξαιρέτως ἐνώπιον τῆς Ἱερᾶς Συνόδου κατά τήν συνεδρίαν τῆς 8ης Ὀκτωβρίου 1971, ἡ ἐπιστρέψασα ἐξαρχία μας, ἐν ΩΜΟΦΟΡΙΩ και ΕΠΙΤΡΑΧΗΛΙΩ, διαβεβαίωνεν καί διετράνωνεν τήν μαρτυρίαν της, καθ' ἥν ἡ Ἱεραποστολή εἰς τήν ἐν Ἀμερικῆ Σύνοδον τῶν Ρώσων τῆς Διασπορᾶς ἐπέτυχεν ἀπολύτως διότι: 1) Ἡ Ρωσική Σύνοδος μετά πολλοῦ ἐνδιαφέροντος καί προσοχῆ ἤκουσεν τήν Ἔκθεσιν Πίστεως καί τά ἀφορῶντα εἰς τήν Γνησίαν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν τῆς Ἑλλάδος καί ἰδιαιτέρως τήν ἀπό τό 1924, Ὁμολογίαν-Ἐκκλησιολογίαν Αὐτῆς, καί θαυμάσασα τήν ἐπεκρότησεν καί τήν ἀπεδέχθη. 2) Βάσει αὐτῆς τῆς ἀποδοχῆ τῆς Ὁμολογίας-Ἐκκλησιολογίας, ἐκηρύχθη ἡ Ἕνωσις καί ἀνεγνωρίσθη ἡ ὑφ' ἑνός ἐπισκόπου Χειροτονία τοῦ Τριμυθοῦντος Σπυρίδωνος καί ὅλαι ὅσαι κατόπιν ἠκολούθησαν ὡς ἀπολύτως πλήρεις καί ἔγκυροι. Δηλαδή ἀνεγνωρίσθησαν ὡς Κανονικαί καί Ὀρθόδοξοι πράξεις, διακονήσασαι ἀποκλειστικῶς τήν Ἐκκλησίαν. Εἰς τήν συνέχειαν, καί διά νά εἰρηνεύσουν οἱ Φλωρινικοί, οἱ ὁποῖοι ἐμαίνοντο κατά τῆς ἀναγνωρίσεως, ὥρισεν ὅπως, διά νά ἐπέλθη ἀγάπη, πραγματοποιηθῆ καί ἡ περιβόητος «Συγχωρητική Εὐχή», ὑπό τόν βασικόν ὅρον ὅτι αὕτη δέν καθήπτατο οὐδαμῶς τῶν χειροτονιῶν τοῦ 1948. Ἀντιθέτως τοῦτο ἐγένετο διά νά εἰρηνεύσουν καί Ὀρθοδοξήσουν οἱ Φλωρινικοί καί ἑνωθοῦν ἐν τῆς Ἐκκλησία, διότι δέν ἦτο δυνατόν νά εἶναι ἡνωμένη ἡ Ρωσική Σύνοδος μετά τῆς ἐν Ἑλλάδι Ἐκκλησίας καί νά διασαλεύεται ἡ ἕνωσίς της μετά τῶν Φλωρινικῶν, οἱ ὁποῖοι ἐν προκειμένω πρωτίστως δέν εἶχον τήν ὁμολογίαν-Ἐκκλησιολογίαν, ἐπί τῆς ὁποίας ἐκηρύχθη ἡ ἕνωσις μετά τῆς Ρωσικῆ Συνόδου! Ταῦτα πάντα βάσει τῶν ἐπανειλημμένων καί ρητῶν δηλώσεων τῆς ἐξαρχίας μας!... Διά τούς λόγους αὐτούς, ἤτοι διά τήν ἀγάπην, εἰρήνην καί ἕνωσιν καί τῶν Φλωρινικῶν ἐν τῆς ἰδία Πίστει καί Ὁμολογία, ὁ Πρόεδρος τῆς Ρ.Σ. Φιλάρετος, ἠγνόησεν τήν ἐν «Σχεδίω ἀπόφασιν τῶν Φλωρινικῶν» καί ἰδιαιτέρως τήν παράγραφον, αὐτῆς ἡ ὁποία ἀντιφατικῶς καί ὅλως ἀνοήτως ἀνέφερεν τήν περί «χειροθεσίας» ἀπόφασίν της, ἐνῶ προηγουμένως, εἰς τό αὐτό σχέδιον τῶν Φλωρινικῶν, φέρεται ρητῶς ὡς ἀναγνωρίσασα ἐγκύρους ταύτας. Διά τοῦτο ὥρισεν προφορικῶς νά ἀναγνωσθῆ μιά ἁπλῆ συγχωρητική εὐχή, ἡ ὁποία σαφέστατα ΔΕΝ ΣΥΝΕΙΧΕΤΟ μέ τήν ἀναγνώρισιν τῆς ὑφ' ἑνός χειροτονίας τοῦ 1948. Ἡ συγχωρητική εὐχή, ἡ ὁποία ἐγένετο δεκτή ὑπό τῆς ἐξαρχίας μας εἰς τήν Ἀμερικήν, ἐγένετο κατ' ἄκραν οἰκονομίαν δεκτή καί ὑπό τῆς Ἱερᾶς Συνόδου εἰς τήν Ἑλλάδα, πάντοτε ὑπό τήν βασικήν προϋπόθεσιν ὅτι δέν εἶχεν ἀπολύτως καμμίαν σχέσιν μέ τάς χειροτονίας τοῦ 1948. Δηλαδή ἡ Συγχωρητική Εὐχή δέν ἀπετέλει παράγοντα διά τήν ἀναγνώρισιν ἀλλά ἠκολούθησεν ὑπό τήν ἀποκλειστικήν δεοντολογίαν νά εἰρηνεύσουν οἱ Φλωρινικοί, ὁμολογήσουν τήν καλήν ὁμολογίαν καί ἐπέλθη καί αὐτῶν ἡ ἐν τῆς Ἐκκλησία Ἕνωσις. Σημειωτέον ὅτι κατά τάς ρητάς δηλώσεις τῆς ἐξαρχίας ἡ Ρωσική Σύνοδος ἐθεωρήθη ὡς Ὀρθόδοξος καί ἕνεκα τούτου κατέστη δυνατή ἡ μετ' αὐτῆς ἕνωσις καθώς καί ἀποδοχή τῆς συγχωρητικῆς εὐχῆς. Ἀπό τῆς 8ης Ὀκτωβρίου ἕως τήν 15ην/28ην Ὀκτωβρίου 1971 συνέβησαν πολλά γύρω ἀπό τό θέμα «Συγχωρητική Εὐχή», τό κυριώτερον δέ ὅτι ἡ Ἱερά Σύνοδος κατ' ἀρχάς ἐφέρετο διχασμένη, διότι δύο Ἐπίσκοποί μας ὁ Μακαριστός Τρίκκης καί Σταγῶν Βησσαρίων καί ὁ τότε Μεσσηνίας Γρηγόριος, ἠρνοῦντο νά ἀποδεχθοῦν καί αὐτήν τήν συγχωρητικήν εὐχήν, ἔστω ὡς πρᾶξιν ἀγάπης καί εἰρήνης! Ὅτε ὅμως κατά τόν Ὄρθρον τῆς 15/28 Ὀκτωβρίου 1971, οἱ δύο αὐτοί ἀρχιερεῖς ἐτέθησαν πρό τοῦ διλήμματος καθ' ὅ: «Ἀπόρριψις τῆς συγχωρητικῆς εὐχῆς συνεπάγεται τήν ἐκδίκασιν τῶν δύο Ἐπισκόπων τῆς Ἐξαρχίας καί προφανῶς τήν καθαίρεσίν των», καί ὅτι «ἀπειλεῖται σχῖσμα ἐσωτερικόν», ἐνῶ, ὅλως ἰδιαιτέρως, ἐτονίσθη καί ὑπεγραμμίσθη καί πάλιν ὅτι «ἡ συγκεκριμένη ἄκρα οἰκονομία περί ἀποδοχῆ τῆς Συγχωρητικῆ, δέν ἔχει ΚΑΜΜΙΑΝ ΑΠΟΛΥΤΩΣ-ΑΝΑΦΟΡΑΝ εἰς τό Μυστήριον τῆς χειροτονίας καί δέν θίγει τήν Ἀποστολικήν Διαδοχήν, τήν ὁποίαν κέκτηται ἡ Γνησία Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία ἐκ τῶν ἀπολύτως ἐγκύρων Χειροτονιῶν τοῦ 1935 ὅσον καί τοῦ 1948». Κατόπιν τούτων, κατά τήν συγκεκριμένην ἡμέραν καί ὥραν, οἱ δύο Ἀρχιερεῖς ὑπανεχώρησαν καί δέχθησαν καί ἀνεγνώσθη τύποις ἡ «συγχωρητική εὐχή». Οὕτω τό ἀπό τό 1950 καταχθόνιο σχέδιον τοῦ πρ. Φλωρίνης, νά διακόψη τήν Ἀποστολικήν Διαδοχήν καί δι' αὐτῆς καί τήν Ὁμολογίαν-Ἐκκλησιολογίαν, μέσω καί διά τῆς «χειροθεσίας» κατά τόν Η΄ Κανόνα, δηλαδή νά συντρίψη τήν Γνησίαν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν καί νά καταστήση τούς Γ.Ο.Χ. ἁπλῶς θρησκολήπτους καί ἀρρωστημένους «Παλαιοημερολογίτας», αὐτό λέγομεν τό ἄκρως ἱερόσυλον σχέδιον, δέν ΑΠΕΤΥΧΕΝ ἁπλῶς ἀλλά καί ΣΥΝΕΤΡΙΒΗ ΚΑΙ ΕΚΟΝΙΟΡΤΟΠΟΙΗΘΗ ὑπό τῆς δεξιᾶς τοῦ Κυρίου. ΤΑ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΚΑΙΡΟΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑΝ ΜΕΤΑ ΤΩΝ ΡΩΣΩΝ ΤΗΣ ΔΙΑΣΠΟΡΑΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΣΥΓΧΩΡΗΤΙΚΗΝ ΕΥΧΗΝ. ΑΠΟΠΕΙΡΑΙ ΝΑ ΕΠΙΒΑΛΟΥΝ ΤΑΥΤΗΝ ΙΕΡΟΣΥΛΩΣ ΩΣ «ΧΕΙΡΟΘΕΣΙΑΝ»! Ἐπίσης τονίζομεν καί δέον ὅπως ληφθῆ σοβαρῶς ὑπ' ὄψιν, τό γεγονός ὅτι ἡ ἐπιστρέψασα ἐξαρχία μας ἀφοῦ εὐηγγελίσθη τά περί Ὁμολογίας, τῶν Ρώσων τῆς Διασπορᾶς περί ἀναγνωρίσεως τῶν χειροτονιῶν καί τῆς κατ' ἄκραν οἰκονομίαν καί ὑπό ρητούς ὅρους «συγχωρητικῆς εὐχῆς», ὄχι ἁπλῶς δέν ἐνεφάνισεν οὐδέν ἐπίσημον γραπτόν σχετικόν κείμενον, ἀλλ' οὔτε καί αυτήν τήν ψευδοαπόφασιν τῶν Φλωρινικῶν, τήν ὁποίαν ἀπό μακροῦ ἡτοίμαζον εἰς τε τήν Ἑλλάδα καί τήν Ἀμερικήν! Τοῦτο δε καταφανῶς ἐπειδή δέν ἐνεκρίθη ὑπό τῆς Ρωσικῆ Συνόδου καί κυρίως, διότι δέν ὑπεγράφη! Αὕτη μόνον ἀπό τό τέλος τοῦ Νοεμβρίου 1971, ὅταν τά πάντα εἶχον τελειώσει, τότε μόνον δημοσιεύεται πρῶτον ὑπό τῶν Φλωρινικῶν καί ἀμέσως κατόπιν καί ὑπό τοῦ Εὐγενίου Τόμπρου, ἐννοεῖται ἀνυπόγραφος ὑπό τῆς Ρωσικῆς Συνόδου, φέρουσα μόνον τήν ὑπογραφήν τοῦ συμμετέχοντος εἰς τήν ὅλην σκευωρίαν Γραμματέως αὐτῆς, ἤτοι τοῦ Μανχάταν Λαύρου)(1), διά νά μείνη ἔκθετος εἰς τόν αἰῶνα, διότι ὑπέγραψεν ἄθλιον, ἱερόσυλον, ἀντιφατικόν, ψευδές καί ἐπαίσχυντον ἔγγραφον τῶν Φλωρινικῶν ὡς δῆθεν «ἀπόφασιν» τῆς Ρωσικῆ Συνόδου! Ὡς ἐκ τούτου ἡ ἱερά Σύνοδος δέν ἠσχολήθη μέ αὐτήν τήν «ἀπόφασιν», ἐνῶ ζωηρῶς καί ἀποκλειστικῶς ἠσχολήθη μέ τήν Ὀρθόδοξον ὁμολογίαν διότι οὐδόλως αὕτη προέκυπτε, οὐδέ κἄν ἀνεφέρετο εἰς τήν ψευδοαπόφασιν τῶν Φλωρινικῶν, ἀλλά καί διότι ἐξετίθετο ἡ Ἐξαρχία μας! ὡς ἐκ τούτου ἡ Ἱερά Σύνοδος ἐποίησε τό πᾶν δι' αὐτήν τήν ὁμολογίαν καί διά νά μή διασαλευθῆ ἡ κηρυχθεῖσα ἕνωσις, μεθ' ὅ θά ἠκολούθει καί τό περί ἀναγνωρίσεως ἤ «χειροθεσίας» ὡς ἄκρως ἀντιφατικόν θέμα. Δυστυχῶς ὅμως οἱ Φλωρινικοί, ἀλλά καί οἱ συμπράξαντες ἡμέτεροι (Εὐγένιος Τόμπρος, Καλλιόπιος κ.λπ.) ἀνέλαβον νά πραγματοποιήσουν νέον Σατανικώτερο σχέδιον! Δηλαδή, χωρίς θορύβους, ἀλλά καί ἄκρως δολίως καί ὑπούλως, ἐφαντάσθησαν ὅτι ἠδύναντο καί διά τῆς Γκεμπελιστικῆ μεθόδου νά μεταποιήσουν τήν δεδομένην πλέον «Συγχωρητικήν εὐχήν», τήν ὁποίαν ὑπό ρητούς ὅρους καί προϋποθέσεις ἐδέχθη ἡ Ἱερά Σύνοδος ἐν Ἑλλάδι, εἰς «Χειροθεσίαν» ὡς ἐπί σχισματικῶν κατά τόν Η΄ Κανόνα τῆς Α΄ Οἰκουμενικῆ Συνόδου! Διά τοῦ τρόπου αὐτοῦ ἤτοι τῆς ἐξαρτήσεως τῆς Ἀποστολικῆς μας Διαδοχῆς ἐκ τῶν Ρώσων τῆς Διασπορᾶς καί δι' αὐτῶν ἐκ τοῦ Νεοημερολογιτισμοῦ-Οἰκουμενισμοῦ, θά «ἐλύετο τό Παλαιοημερολογιτικόν», διότι θά «κατελύετο» καί ἡ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΔΙΑΔΟΧΗ, ἀλλά καί ἡ ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΕΚΚΛΗΣΙΟΛΟΓΙΑ! Δέν θά ἀπαριθμήσωμεν ὅλας τάς σχετικάς ἀποπείρας των, ἀλλά θά ἀναφέρωμεν μόνον ὡρισμένας χαρακτηριστικάς, τάς ὁποίας Κλῆρος καί Λαός πρέπει νά ἔχωμεν ὑπ' ὄψιν. 1) Ἤρξαντο τήν συγχωρητικήν εὐχήν, τήν ὁποίαν ὑπό ρητάς προϋποθέσεις καί ὅρους ἔκαμε δεκτήν ἡ Ἱερά Σύνοδος, νά τήν ἀποκαλοῦν καί νά τήν προπαγανδίζουν συστηματικῶς ὡς δῆθεν «χειροθεσίαν», βασιζόμενοι ἀποκλειστικῶς εἰς τό ἐκ τῶν ὑστέρων ἐμφανισθέν ἀνυπόγραφον, ἐλεεινόν καί τρισάθλιον «σχέδιον ἀποφάσεως τῶν Φλωρινικῶν», τό ὁποῖον, ὡς εἴπομεν, ἀναισχύντως καί ὅλως δολίως ἐνεφάνιζον ὡς δῆθεν ἀπόφασιν τῆς Ρωσικῆ Συνόδου, ἐνῶ εἴς τινας δυσκόλους περιπτώσεις μετεχειρίζοντο καί τήν «διευκρίνισιν» ὅτι «ἡ Ρ.Σ. ὑπό τόν ὅρον «χειροθεσία» ἐννοεῖ τήν Συγχωρητικήν εὐχήν καί ὄχι τήν κατά τόν Η΄ Κανόνα προβλεπομένην χειροθεσίαν»!!! 2) Ὁ Εὐγένιος Τόμπρος ἐν συνεννοήσει μετά τοῦ τότε (1972) ἀκόμη Πρωθυπουργοῦ Γεωργίου Παπαδοπούλου καί μέ πρόφασιν νά στηριχθῆ τό δοκιμαζόμενον Πατριαρχεῖον Ἱεροσολύμων, δεδομένης δέ καί τῆς ἀντιθέσεως καί διαστάσεως τοῦ τότε Ἀρχιεπισκόπου Ἱερωνύμου (τῆς Νεοημερολογιτικῆς Ἱεραρχίας), πρός τόν Γ. Παπαδόπουλον, ἀπεφάσισαν ὅπως ὑπαχθῆ ἡ Γνησία Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία εἰς τό Πατριαρχεῖον Ἱεροσολύμων καί ἀναγνωρισθῆ καί ὑπό τοῦ Κράτους ὡς δευτέρα ἐν Ἑλλάδι ἐπίσημος Ἐκκλησία! Τό θέμα προωθεῖτο διακριτικώτατα, πλήν μέ γρήγορον ρυθμόν, καί δέν θά ἐλάμβανεν ἐπισήμως διαστάσεις, ἀλλά σιωπηλῶς καί ἀθορύβως θά ἐκηρύσσετο ἡ ἕνωσις, μέ τό ὡς ἄνω Πατριαρχεῖον μέ βάσιν ὅμως τήν «ψευδοαπόφασιν τῶν Φλωρινικῶν», ἡ ὁποία ἐνεφάνιζεν τήν ἁπλῆν Συγχωρητικήν Εὐχήν εὐθέως ὡς χειροθεσίαν ἐπί σχισματικῶν!... Τόν Ἰανουάριον τοῦ 1973 τό ἐν λόγω σχέδιον περί ἀναγνωρίσεως καί ὑπαγωγῆ τῆς «Ἐκκλησίας τῶν Γ.Ο.Χ. ἐν Ἑλλάδι», εἰς τό Πατριαρχεῖον-Ἱεροσολύμων, προωθεῖται ἀποφασιστικά καί προκειμένου νά ὁλοκληρωθῆ, ἐσπευσμένως συγκροτεῖται 12μελής Ἱερά Σύνοδος, (ἐξ ὦν τινές, ἦσαν μυημένοι καί σαφέστατα ἐγνώριζον τό σχέδιον), ὅπως διά τοῦ τρόπου αὐτοῦ ἀναγνωρισθῆ ἡ ψευδοαπόφασις καί ἀποκτήση κῦρος, ὁπότε ἡ Συγχωρητική Εὐχή πλέον θά ἐλογίζετο ἐπισήμως ὡς «χειροθεσία»! Ὅλον τοῦτο τό σχέδιον ἐναυάγησεν πρίν ὁλοκληρωθῆ, διότι οἱ πρωτεργάται Εὐγένιος Τόμπρος καί Γεώργιος Παπαδόπουλος τό 1974 ἐξέπεσον καί... ἔσβησαν! Ἰδού ἡ δεξιά τοῦ Κυρίου καί πάλιν ἐπενέβη καί συνέτριψεν καί αὐτό τό σχέδιον!... 3) Ἡμέτεροι καί Φλωρινικοί, συνεχῶς συνήρχοντο καί ἐμελέτων τά σχέδια εἰς τήν Μονήν τῶν Ἁγίων Ταξιαρχῶν τοῦ Κορινθίας Καλλίστου εἰς τά Ἀθίκια, ἐνῶ ἐθεωρεῖτο ὡς καλή σύμπτωσις τό ὅτι ὁ κ. Γκουτζίδης κατά τήν συγκεκριμένην περίοδον, ἦλθεν εἰς τρόπον τινά εὐγενῆ ἀντίθεσιν πρός τόν Ἀρχιεπίσκοπον Ἀνδρέαν, διότι δέν ἐδέχθη τήν πρότασίν του νά χειροτονηθῆ Κληρικός καί νά συνεργασθῆ μετά τοῦ τότε ἀκόμη Πρωθιερέως Εὐγενίου Τόμπρου, διό ἀπό τό τέλος τοῦ 1972 καί ἀρχάς τοῦ 1973 διακριτικώτατα ἀπετραβήχθη καί μέχρι τά μέσα τοῦ 1977, δέν συμμετεῖχεν ἐπισήμως εἰς τόν ἀγῶνα τῆς Ἐκκλησίας, παρά μόνον ὡς θεολόγος προσωπικῶς διηκόνει τόν Ἀρχιεπίσκοπον. Αὐτό ὑπό τῶν ἐπιβούλων ἐθεωρήθη ὡς «εὐτυχές» γεγονός, διά τήν εὐκολωτέραν προώθησιν τῶν σχεδίων ὅλων τῶν συνασπισμένων Προδοτῶν, οἱ ὁποῖοι ἤθελον νά περάσουν τήν Συγχωρητικήν Εὐχήν ὡς «χειροθεσίαν»!... 4) Ὅσον καί ἄν ἀποτυγχάνουν καί ματαιώνονται τά συγκεκριμένα σχέδια, τό ὅλον θέμα παρηκολούθει μέ ἰδιαίτερον ἐνδιαφέρον ὁ Νεοημερολογιτισμός, ἐνῶ εἰς τινα βαθμόν διακριτικῶς ἤρχετο συνεργός καί ἡ πολιτεία! Τά ἔτη 1973 καί 1974 μέχρι 1976 εἶναι ἀποκαλυπτικά! Ὁ τότε Νεοημερολογίτης Πειραιῶς Χρυσόστομος Ταβλαδωράκης κατά τήν περίοδον 1974-1976, ἀναλαμβάνει ὅπως, μέσω τῶν Δικαστηρίων, ἀναγνωρισθῆ ἡ ψευδοαπόφασις τῶν Φλωρινικῶν, ἡ ὁποία ἐνῶ «τηρεῖ Φλωρινικήν σιγήν» ὡς πρός τήν Ὁμολογίαν-Ἐκκλησιολογίαν, εἶναι ὅμως ρητή ὡς πρός τό θέμα «χειροθεσία τῶν Ματθαιϊκῶν»!!! Ἐν προκειμένω ὁ Νεοημερολογίτης Πειραιῶς Χρυσόστομος Ταβλαδωράκης, μηνύει εἰς τό Πολυμελές Πλημμελειοδικεῖον Πειραιῶς τόν ἡμέτερον μόλις χειροτονηθέντα ὡς ἐπίσκοπον Πειραιῶς Νικόλαον Μεσσιακάρην ὡς «ἀντιποιούμενον τό λειτούργημα τοῦ ἐπισκόπου, ψευδεπίσκοπον ὄντα», διό ἐζήτει νά ἐπιληφθῆ καί ἀποφανθῆ ἡ Δικαιοσύνη! Ἡ κατηγορία βεβαίως ἦτο βαρυτάτη καί ἀπαιτοῦσε πίστιν καί γενναῖον φρόνημα, ἅτινα ὅμως ἔλειπον ἀπό τόν τότε Πειραιῶς Νικόλαον! Οὗτος ἐμφανισθείς εἰς τούς ἀνακριτάς, ἀπολογούμενος ἰσχυρίζετο ὅτι εἶναι Κανονικός καί ὄχι ψευδεπίσκοπος, καί δέν ἀντιποιεῖται λειτούργημα Ἐκκλησιαστικόν. Μή δυνάμενος δέ νά σηκώση περαιτέρω τόν σταυρόν τῆς ὁμολογίας καί τοῦ διωγμοῦ, ἐμφανίζει, (ὁ ἴδιος ἤ ὁ συνήγορός του, εἶναι χωρίς σημασίαν, ἀφοῦ ὁ Συνήγορος ὁμιλεῖ καί ἐνεργεῖ ἐξ ὀνόματος τοῦ πελάτου του), καί καταθέτει τήν «ψευδοαπόφασιν» τῶν Φλωρινικῶν ὡς ἐπίσημον ἀπόφασιν τῆς Ρωσικῆ Συνόδου, εἰς τήν ὁποίαν ἀναγνωρίζεται ὡς Κανονικός ὁ Πειραιῶς Νικόλαος, ἀλλά κατόπιν τῆς χειροθεσίας!!! Οὕτω εἰς τό 54/76 ἐκδοθέν ἀπαλλακτικόν Βούλευμα, ὁ μέν Πειραιῶς σαφῶς ἀρνεῖται τήν ἀρχιερωσύνη του, μεθ' ὅ ἀναγνωρίζεται ἀπό τό Πολυμελές ἀνακριτικόν τμῆμα, τοῦ Συμβουλίου τῶν Πλημμελειοδικῶν Πειραιῶς, ὡς Ἐπίσκοπος, ἡ δέ ψευδοαπόφασις τῶν Φλωρινικῶν προβάλλεται ὡς δῆθεν ἐπίσημον Ἐκκλησιαστικόν ἔγγραφον, καί λαμβάνει καί «νομικήν» θά ἐλέγομεν ὑπόστασιν!!! Πλέον ὁ μέχρι τό 1971 ἐγκαλούμενος ὡς «ψευδοκληρικός» καί ἀπό τόν Ἰανουάριον τοῦ 1973 καί «ψευδεπίσκοπος», δυνάμει αὐτῆς τῆς ἀδιανοήτου ἱεροσυλίας περί χειροθεσίας του, τήν ὁποίαν ἐμφανίζει ἡ ἀναφερθεῖσα «ψευδοαπόφασις τῶν Φλωρινικῶν», ὄχι ἁπλῶς «ΕΔΙΚΑΙΩΘΗ», ἀλλ' ὡς ἐκαυχᾶτο, ἔλαβεν καί τά «συγχαρητήρια» τῶν ἀνακρινόντων..., ἐνῶ, προσοχή(!), προέκυψεν ὡς δῆθεν «ἡττημένος» καί «συντετριμμένος» ὁ Νεοημερολογίτης Πειραιῶς Χρυσόστομος Ταβλαδωράκης!... Τοῦτο ἀσφαλῶς ἀποκλειστικῶς ἐπεδίωκεν καί ὁ ἴδιος καί εὐρύτερον ὁ Νεοημερολογιτικός Οἰκουμενισμός, δηλαδή μέσω αὐτῆς τῆς συμπαιγνίας νά λάβη κῦρος ἡ ψευδοαπόφασις καί ἀποκλειστικῶς ἡ περί «χειροθεσίας» παράγραφος! Γίνεται, λοιπόν, ἀπολύτως σαφές ὅτι πλέον ἡ Ἀποστολική Διαδοχή ἐπιχειρεῖται νά πληγῆ ἀπροκαλύπτως ὑπό τοῦ Νεοημερολογιτισμοῦ καί τῆς Πολιτείας μέσω τῆς Δικαιοσύνης!!! Τοῦτο τό ἐκδοθέν 54/76 Ἀπαλλακτικόν Βούλευμα τοῦ Συμβουλίου Πλημμελειοδικῶν ὑπέρ τοῦ Πειραιῶς Νικολάου, ἐνεφανίσθη τό 2003, ὅτε ἡ ἤδη σχισματοαιρετική του ὁμάς, (τῆς ὁποίας ὁ ἴδιος πλέον ἡγεῖτο ὡς «Ἀρχιεπίσκοπος», μετά τήν ἀναγκαστικήν παραίτησιν τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Ἀνδρέου ὑπέρ αὐτοῦ), εἶχεν εἰσέλθει εἰς τήν τελικήν της εὐθεῖαν προκειμένου «ἱεροσυνοδικῶς» νά διακηρύξη τήν ἄκρως ψευδῆ καί ἱερόσυλον σκευωρίαν-ἀπάτην, ἤτοι περί «ἀποκηρύξεως» καί «καταδίκης» τῆς δῆθεν «χειροθεσίας» καί «ἐπαναφορᾶς των εἰς τόν Ἅγιον Πατέρα»!!! Ὅλως ἰδιαιτέρας σημασίας εἶναι ὅτι διά τῆς οὔτω μετατροπῆ τῆς Συγχωρητικῆς εὐχῆς εἰς τήν ἀνυπόστατον «χειροθεσίαν» των, καί τῆς «Συνοδικῆς» των καταδίκης καί ἀποκηρύξεως αὐτῆς τό 2007, οὐσία τήν ΥΠΕΣΤΑΣΙΑΣΑΝ διά τούς ἰδίους τούς ἑαυτούς των καί τήν ἐπεκάθησαν ἐπί τῶν κεφαλῶν των! Σαφέστατα δέ ἡ θρασυτάτη αὐτή πρᾶξις ἀποτελεῖ τήν ἐσχάτην ἄρνησιν, βεβήλωσιν καί ἱεροσυλίαν κατά τῶν ἀπό τό 1935 καί 1948 ἐπισκοπικῶν χειροτονιῶν των, καί πλέον κατά τήν ἀκρίβειαν τῶν θείων καί Ἱερῶν Κανόνων δέν εἶναι δυνατόν νά ἀναγνωρίζωνται ὡς ἐπίσκοποι!... 5) Παραλλήλως πρός τόν Νικόλαον καί προφανῶς καί πρό αὐτοῦ, (1974-1976) καί ὁ τότε Ἀργολίδος Παχώμιος Ἀργυρόπουλος, προετοιμάζων, ὅσον ἐξηρτᾶτο ἀπό τόν ἴδιον, τήν ἐπίσημον μετατροπήν τῆς Συγχωρητικῆς Εὐχῆς, εἰς δῆθεν «χειροθεσίαν»(!), πρῶτος αὐτός ἐγγράφως, ὑπό ἄκραν μυστικότητα, γράφει καί ὑπογράφει ἀπόρρητον «ἐξομολογητικήν ἐπιστολήν», εἰς τήν ὁποίαν ἀποφαίνεται ψευδῶς πλήν ρητῶς ὅτι ἡ ἐν Ἑλλάδι Ἱερά Σύνοδος καί προηγουμένως ἡ Ἐξαρχία ἐν Ἀμερικῆ, «προσέτρεξαν» καί «ἐδέχθησαν "ἀγαλλομένω ποδί" ὅλοι ὄχι "Συγχωρητικήν Εὐχήν" ἀλλά "Χειροθεσίαν" ὡς ἐπί σχισματικῶν»! Ὁμοίως καί οὗτος, ὅπως ὁ Νικόλαος, τό κείμενόν του, τό ὁποῖον ἐχαρακτήρισεν ἐξ ἀρχῆς ὡς «ἐξομολογητικήν του ἐπιστολήν», τό ἐκράτησεν μυστικόν καί μόνον περί τό 2003 ἐπισήμως τό ἐκυκλοφόρησεν καί μάλιστα ὑπερημύνθη αὐτοῦ, γράψας καί δεύτερον ἴδιον ἀκριβῶς ψευδές καί ἱερόσυλον κείμενον τό 2004! Αὐτή εἶναι ἡ ἐπί ὁλόκληρον 30ετίαν συνεχιζομένη προδοσία κατά τῶν χειροτονιῶν τοῦ 1948, δυστυχῶς καί παρά ἡμετέρων πρώην Ἐπισκόπων!... 6) Εἰς τά ἴδια πλαίσια, ὁ ἴδιος ἐσωτερικός μηχανισμός, τοῦ ὁποίου, μετά τόν Εὐγένιον Τόμπρον, ἡγεῖται ὁ τότε Ἀττικῆς Ματθαῖος Μακρῆ, ἀλλά καί οἱ λοιποί ἐγκάθετοι, οἱ ὁποῖοι παραμένουν ἐντός τῆς Ἐκκλησίας, ὡς οἱ Καλλιόπιος Γιαννακουλόπουλος, ὁ Κων/νος ἤ Καλλίνικος Σαραντόπουλος, σήμερον ἐμφανιζόμενος ὡς ἀρχιεπίσκοπος τῶν Φλωρινικῶν, καί πλεῖστοι ἄλλοι, εἰς τά πλαίσια τῆς προετοιμασίας των νά μεταλλάξουν καί νά κηρύξουν τήν συγχωρητικήν εὐχήν εἰς χειροθεσίαν των, ἐχρησιμοποίησαν καί τόν τότε Κορινθίας Κάλλιστον Μακρῆν! Τοῦτον ἔπεισαν καί ἐδήλωσεν τό 1975, μετά 5 ὁλόκληρα ἔτη ἀπό τῆς εἰς Ἀμερικήν μεταβάσεως τῆς ἐξαρχίας μας, ὅτι «τήν 17ην Σεπτεμβρίου εἰς τήν Ἀμερικήν εἰς τόν ἴδιον δέν ἀνεγνώσθη «Συγχωρητική Εὐχή» ἀλλ' ἐγένετο «Χειροθεσία ἐπί σχισματικοῦ, διό προσχωρεῖ εἰς τήν Φλωρινικήν Παράταξιν»!!! Πάντως οὗτος, δέν διενοήθη νά εἴπη ὅτι καί εἰς τήν Ἑλλάδα ἔκαμαν «χειροθεσίαν» ἐπί τῶν ἐπισκόπων τῆς Ἱερᾶς Συνόδου ὅπως, ἤδη πρό αὐτοῦ, ἀπετόλμησαν οἱ Παχώμιος καί Νικόλαος, οἱ ὁποῖοι, παρά ταῦτα, ἔφθασαν εἰς τό σημεῖον κατά μέν τό 1976 νά ὑπογράψουν τήν καθαίρεσιν τοῦ Καλλίστου(!), ὅταν, ΠΡΟΣΟΧΗ(!), ἀμφότεροι οὖτοι ἐν κρυπτῶ εἶχον ἤδη γράψει τά δόλια φληναφήματά των «περί χειροθεσίας ὡς ἐπί σχισματικῶν καί ἐν Ἀμερικῆ καί ἐν Ἑλλάδι καί τό χεῖρον ὅτι ἐν τέλει τήν «ἀποκηρύσσουν καί τήν καταδικάζουν» τό 2007, μέ συνέπειαν τήν ὑποστασιοποίησιν αὐτῆς! Ὅλα αὐτά ἐλάμβανον χώραν, διότι συνεχῶς ἐπί ὅλην 30ετίαν εἰργάζοντο καί προσεδόκουν ὅτι τήν Συγχωρητικήν εὐχήν, τήν ὁποίαν ἐδέχθη ἡ Ἱερά Σύνοδος τήν 15ην/28ην Ὀκτωβρίου 1971, προϊόντος τοῦ χρόνου, θά τήν μετέτρεπον καί θά τήν ἐπέβαλον ὡς «χειροθεσίαν» ἐπί σχισματικῶν, ὁπότε ἡ προδοσία θά ἦτο καθολική καί «πανηγυρική»! 7) Καθ' ὅλα τά ἔτη ἀπό τό 1971 ἕως καί τό 1975 ὑπό τῆς Ἱ. Συνόδου κατεβλήθησαν ἀπεγνωσμέναι προσπάθειαι ὅπως ἡ Ρ.Σ. δεχθῆ καί διακηρύξη τήν ἀπό τό 1924 Ὁμολογίαν-Ἐκκλησιολογίαν καί κηρυχθῆ πραγματική ἑνότης, πλήν κατέστη ἀδύνατον! Παρά ταῦτα ὁ τότε πρόεδρος τῆς Ρ. Συνόδου Φιλάρετος διεβεβαίωνεν ὅτι δέν ἐγένετο χειροθεσία ἐπί τῆς Ἐξαρχίας μας, ἀλλά ἁπλῆ συγχωρητική εὐχή. Τό ἀληθές ἐν προκειμένω εἶναι ὅτι ἡ Ρ.Σ. τό 1971 μᾶλλον ἐφέρετο καί ἤγετο ὑπό τῶν Φλωρινικῶν, τῶν ὁποίων σαφῶς εἶχεν καί τό «πιστεύω»! Παρά τό συστηματικῶς προωθούμενον σχέδιον περί δῆθεν «χειροθεσίας», τοῦτο ἀπό τοῦ Φεβρουαρίου 1976, ἐφάνη ὅτι ἔληξεν, διότι ἡ Ἱερά Σύνοδος διά τοῦ ὑπ' Α.Π. 1158/20.2.1976 ἐγγράφου της πρός τήν Ρωσικήν Σύνοδον ἀνεκοίνωσεν τήν διακοπήν πάσης κοινωνίας τῆς Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μετ' αὐτῆς. ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΑΛΛΑΖΟΥΝ ΑΛΛΑ Η ΣΚΕΥΩΡΙΑ ΕΞΕΛΙΣΣΕΤΑΙ ΔΙΑ ΤΩΝ ΣΧΙΣΜΑΤΩΝ ΤΟΥ 1995 ΚΑΙ ΤΟΥ 2005 Κατόπιν αὐτοῦ τοῦ γεγονότος καί ὅλων ὅσων προηγήθησαν ἀπό τό 1971 τό συγκεκριμένον σχέδιον δέν ἐπαύθη, ἀλλά ἐτέθη ἐπί ἄλλης βάσεως! Μέ δεδομένον ὅτι τήν Ἱεράν Σύνοδον ἀπό τό 1977 ἐπλαισίωναν δύο θεολόγοι, (Ἐλ. Γκουτζίδης καί Μηνᾶς Κοντογιάννης) γνωστοί ἀμφότεροι διά τόν ζῆλον καί τήν ἐργατικότητά των, τοῦτο ἔλαβεν σοβαρῶς ὑπ' ὄψιν ὁ τότε Ἀττικῆς Ματθαῖος, ὅστις συνειδητοποιήσας ὅτι τά σχέδια του περί «χειροθεσίας» θά προσέκρουον σκληρά ἐπ' αὐτῶν, κατ' ἀρχάς ἐποίησεν τό πᾶν νά τούς προσεταιρισθῆ καί νά τούς παρασύρη εἰς τάς μεθοδεύσεις του περί χειροθεσίας, πάντοτε ἐμμέσως καί σιωπηλῶς! Τοῦτο ὡς θά προκύψη δέν τό κατώρθωσεν! Συγκεκριμένως ὁ τότε Ἀττικῆς Ματθαῖος, ἀνεβίωσεν τό κατά τάς ἀρχάς τοῦ 1974 διακοπέν καί ματαιωθέν σχέδιον τοῦ Εὐγενίου Τόμπρου, ἤτοι νά ἀναγνωρισθῆ ἡ Γνησία Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία, ἀπό τό Πατριαρχεῖον Ἱεροσολύμων καί ὑπαχθῆ εἰς αὐτό! Πάλιν ὅμως ἐπειδή τοῦτο τό σχέδιον θά ἐπεχειρεῖτο μέ ἀποκλειστικήν βάσιν τήν γνωστήν ψευδοαπόφασιν τῶν Φλωρινικῶν, ἡ ὁποία ψευδέστατα διεκήρυσσεν τήν «χειροθεσίαν» ὡς ἐπί σχισματικῶν, τό θέμα καθίστατο δυσχερές! Μέ αὐτό τό δεδομένον, καθ' ὅλην τήν δωδεκαετίαν ἀπό τό 1977 ἕως καί τό 1989, ὁ τότε Ἀττικῆ Ματθαῖος, ἔφερε τούς δύο θεολόγους τρεῖς φοράς εἰς ἀπ' εὐθείας σύσκεψιν μετά παραγόντων τοῦ Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων εἰς τάς Ἀθήνας, μέ ἀποκλειστικόν ἐπιχείρημα ὅτι: «Ἔχουμε ἱεράν ὑποχρέωσιν καί καθῆκον νά στηρίξωμεν τό δοκιμαζόμενον Πατριαρχεῖον τῶν Ἱεροσολύμων καί ἐφ' ὅσον τοῦτο γίνη θά τύχωμεν ἐπισήμου ἀναγνωρίσεως καί θά ἀπολαμβάνωμεν ὅλα τά δικαιώματα, τά ὁποῖα ἀπολαμβάνουν ὅλοι οἱ «λειτουργοί» ὅλων τῶν ἐπισήμως ἀναγνωρισμένων Ἐκκλησιῶν, ἤτοι: μισθούς, συντάξεις καί πλῆθος ἄλλων προνομίων, ὡς δωρεάν αὐτοκίνητα κ.λπ., κ.λπ.»!!! Ἡ ἀπάντησις τῶν δύο Θεολόγων καί κατά τάς τρεῖς συναντήσεις ἦτο ἡ ἴδια: «Κρατεῖστε ὅλα αὐτά δέν τά θέλωμεν! Ἕν μόνον θέλομεν καί αὐτό εἶναι ἡ Ὀρθόδοξος Ὁμολογία-Ἐκκλησιολογία! Αὐτήν ζητοῦμεν ἀπό τό Πατριαρχεῖον Ἱεροσολύμων καί ἀμέσως θά ἑνωθῶμεν»... Ἀφοῦ ἀπέτυχεν καί ἡ τρίτη ἐπίσημος συνάντησις, (τήν φοράν αὐτήν εἰς τό Γραφεῖον τοῦ Ἀρχιεπισκόπου εἰς Περιστέριον), τότε ὁ Ματθαῖος Μακρῆ ἀπεφάσισεν νά ἀνοίξη μέτωπον πρός ἀπομάκρυνσιν τῶν δύο θεολόγων, καί ἐν ἀνάγκη καί τῶν συνεργαζομένων μετ' αὐτῶν Κληρικῶν, μέ πρῶτον τόν Ἀρχιεπίσκοπον Ἀνδρέαν καί τόν Ἱερομόναχον Ἀμφιλόχιον καί βεβαίως ὄχι μόνον αὐτῶν! Συνεκρότησεν ὁμάδα ἐπιθέσεως, ἡ ὁποία πρωτίστως ἐφρόντισε νά διακοπῆ ὁ λαμπρός θεολογικός Διάλογος, μετά τῶν Φλωρινικῶν 1988-1991, καί ὁ ὁποῖος εἶχεν φθάσει εἰς θαυμαστόν σημεῖον, διό ἀμέσως ἐκήρυξεν τήν δῆθεν «ΝΕΟΕΙΚΟΝΟΜΑΧΙΑΝ», ἡ ὁποία ἐν τέλει καί αὕτη δέν εἶχεν τά ἀποτελέσματα τά ὁποῖα ἐφαντάζετο, διό καί προεκάλεσεν μέ ἄλλους 4 ἐπισκόπους τό σχῖσμα του κατά τό 1995, ἐνῶ ἤδη πρό ἔτους(;) περίπου εἶχεν ἀποστείλει τούς Πειραιῶς καί Ἀργολίδος διά νά πλαισιώνουν καί ἐλέγχουν τόν Ἀρχιεπίσκοπον, ὅστις εἶχεν ἀπομείνει μόνος του, καί πρό πάντων νά ἀντιμετωπίσουν τούς δύο θεολόγους!... Αὐτοί εἶναι οἱ ἀπό τό 1937 βλάσφημοι Σχισματικοί Φλωρινικοί, αὐτοί εἶναι οἱ ἐπίσης ἀπό τό 1995 πέντε Σχισματοαιρετικοί, οἱ ὑπό τόν τότε Ἀττικῆς Ματθαῖον, αὐτοί εἶναι καί οἱ περισσότερον ὅλων Σχισματοαιρετικοί ἀπό τό 1997 καί μέχρι τό 2005 καί 2007, οἱ «Νικολαΐται», οἱ ὁποῖοι, ὅπως ἐλέχθη, μέχρι τό 1994 ἦσαν ὀργανικά ἡνωμένοι καί ὁμόφρονες μετά τῶν πέντε, ἐνῶ ὀλίγον πρό τοῦ σχίσματός του 1995, ἐξῆλθον καί ἐπλαισίωσαν τόν μόνον του ἐναπομείναντα Ἀρχιεπίσκοπον Ἀνδρέαν καί ἐστάλησαν διά νά συνεχίσουν τό περί «χειροθεσίας ἔργον»!!! Οὗτοι ἤδη ἀπό τό 1997 κατέλυσαν κάθε ἔννοιαν Κανονικῆ Τάξεως καί Συνοδικοῦ θεσμοῦ, καί ἀποβάντες τυφλά καί ἄβουλα ὄργανα τοῦ Φλωρινισμοῦ καί Νεοημερολογιτισμοῦ, ἱεροσύλησαν κατά παντός ὁσίου καί ἱεροῦ, πρωτίστως δέ κατ' Αὐτῆς τῆς Ἐκκλησίας, ἐνῶ ἔθεσαν ἀργίας, ἔκαμαν ἀφορισμούς, ἀπεσχημάτισαν, διέλυσαν ἀδελφότητας, ἐδίχασαν καί πλανώμενοι ἐπλάνησαν, ἐνῶ ἥρπασαν Ναούς καί Μονάς καί προεκάλεσαν τήν τρίτην μεγάλην Σχισματοαίρεσιν! Φερόμενοι καί ἀγόμενοι ὑπό τῶν ἀδελφῶν Τσακίρογλου καί κυρίως ὑπό τοῦ Μοναχοῦ Μαξίμου Τσακίρογλου, τοῦ Δημητρίου Κάτσουρα, ἀλλά καί τοῦ γνωστοῦ διά τήν ἀπό τό 1971 συμπεριφοράν του ἐπί τοῦ θέματος τῆς δῆθεν «χειροθεσίας», Βασιλείου Σακκᾶ, καί πρό πάντων ὑπό τοῦ ἐν Ἀθήναις Φλωρινικοῦ κέντρου ὑπό τούς κ. Καλλίνικον Σαραντόπουλον, (νῦν «Ἀρχιεπίσκοπον» τῶν Φλωρινικῶν), τόν κ. Ἀθανάσιον Σακαρέλλον καί ἄλλους βεβαίως, διέπραξαν τέρατα καί σημεῖα ἀπό Κανονικῆ, Ὀρθοδόξου καί ἐν γένει Ἐκκλησιαστικῆς ἀπόψεως. Ἀναφέρομεν χαρακτηριστικῶς τήν δολίαν μεθόδευσιν κατά τοῦ θεολόγου Ἐλευθ. Γκουτζίδη, μέ ἀφορμήν τήν ὁμολογιακήν καί ἀπό πάσης ἀπόψεως Ὀρθόδοξον ὁμιλίαν του, κατά τήν Κυριακήν τῆς Ὀρθοδοξίας τοῦ 1997, εἰς τήν Θεσσαλονίκην, ἡ ὁποία εἶχεν ὡς θέμα τήν ΟΡΘΟΔΟΞΟΝ ΕΚΚΛΗΣΙΟΛΟΓΙΑΝ. Ἐκ τοῦ μή ὄντος ἐχάλκευσαν ζήτημα περί «ἀνάρχου Ἐκκλησίας» καί περί «μή κοινωνίας τῶν τριῶν Θείων Προσώπων», ἀποβάντες οἱ ἴδιοι ΑΚΡΩΣ ΑΙΡΕΤΙΚΟΙ ἐπί τε τοῦ Ἐκκλησιολογικοῦ καί προηγουμένως τοῦ Τριαδολογικοῦ Δόγματος! Μέ βάσιν δέ αὐτά προέβησαν εἰς ὅλως ἀντικανονικάς καί ἀπολύτως ληστρικάς «καθαιρέσεις», «ἀφορισμούς» καί ἄλλας διώξεις μέ θλιβεράν κατάληξιν τό σχῖσμα τοῦ 2005. Ταῦτα πάντα εἶναι γνωστά, διότι πληθωρικῶς καί ἐπανειλημμένως ἐδημοσιεύθησαν εἰς τά περιοδικά «Κήρυξ Γνησίων Ὀρθοδόξων» καί «Ὀρθόδοξος Πνοή». Ἐπίσης ταῦτα πάντα ἐν πολλοῖς ἔχουν ἐκδικασθεῖ καί ὑπό τοῦ Ἀνωτάτου Συνοδικοῦ Δικαστηρίου, τά δέ Πρακτικά καί αἱ ἀποφάσεις αὐτοῦ ἔχουν δημοσιευθεῖ εἰς τούς τόμους τῆς «Ὀρθοδόξου Πνοῆς» τῶν ἐτῶν 2009, τεῦχος Νοεμβρίου-Δεκεμβρίου σελ. 451-494 καί Τόμος 2010, τεῦχος Ἰανουαρίου-Φεβρουαρίου σελ. 3-59 καί τεῦχος Μαρτίου-Ἀπριλίου σελ. 103-141. Διά τοῦτο ἐξ ἀρχῆ ἐμνημονεύσαμεν τό τοῦ Ἁγ. Ἰωάννου τοῦ Θεολόγου, «Καί νῦν πολλοί ἀντίχριστοι ἐληλύθασιν», διότι καί εἰς τάς ἡμέρας μας, ὅλα τά κέντρα τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, καί τό Φλωρινικόν σχῖσμα μεθ' ὅλων τῶν θυγατρικῶν του, καί ἐπί πᾶσι τούτοις αἱ σχισματοαιρέσεις τοῦ 1995, ὑπό τούς πέντε πρώην ἐπισκόπους μας, ἰδιαιτέρως δέ ἤ πολύ χείρων αὐτῆς, μεγίστη καί ἐσχάτη σχισματοαίρεσις τοῦ 2005, ἐποίησαν τά πάντα ἀφ' ἑνός νά πλήξουν τήν Ἐκκλησίαν καί ἀφ' ἑτέρου νά ἐπιτύχουν μίαν ἕνωσιν εἰς τά πλαίσια τοῦ Οἰκουμενισμοῦ ὅλων τῶν «Παλαιοημερολογιτικῶν», ψευδοεκκλησιῶν πρός «λύσιν τοῦ Παλαιοημερολογιτικοῦ προβλήματος»! Τοῦτο ὅλον ἤδη ἐνεργεῖται!... Διό, Πατέρες καί ἀδελφοί, πρόσχωμεν! Στῶμεν καλῶς, Στῶμεν μετά φόβου καί ἄν χρειασθῆ ἄς χύσωμεν καί τό αἷμα μας, ἐνῶ ὁ ἐν ἀγάπη καί ἀληθεία Χριστοῦ Διάλογος καί σήμερον εἶναι τό αἴτημα τῆς Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας πρός ὅλους αὐτούς. Πατέρες καί ἀδελφοί, Ὅλαι αἱ ἀπό τό 1924 καί μέχρι σήμερον παλαιοημερολογιτικαί ψευδοσύνοδοι καί ψευδοεκκλησίαι, σκοπόν εἶχον καί ἔχουν νά ἐκκλείψη ἡ ἀπό τό 1935 καί 1948 γνησία καί ἀνόθευτος παραμένουσα Ἀποστολική Διαδοχή καί ἐν ταυτῶ ἡ ἀπό τό 1924 ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΕΚΚΛΗΣΙΟΛΟΓΙΑ! Ἐπί τῶ σκοπῶ τούτω ὅλαι αἱ σχισματικαί, αἱρετικαί Παλαιοημερολογιτικαί ψευδοσύνοδοι καί ψευδεκκλησίαι, ἔχει ἀποφασισθεῖ νά ἑνωθοῦν εἰς μίαν μεγάλην Παλαιοημερολογιτικήν Ψευδοεκλησίαν, ἐξηρτημένην ἀπό πάσης ἀπόψεως πνευματικῆ καί διοικητικῆ, ὑπό τόν Οἰκουμενιστικόν Νεοημερολογιτισμόν! Αὐτό εἶναι τό προκεχωρημένον σχέδιον, τό ὁποῖον ἐνεργεῖται ὑπό τοῦ ἀντιχρίστου, εἰς τάς ἡμέρας μας, καί προσδοκοῦν νά τό ἐπιτύχουν. Ἤδη ὅπως ἐλέχθη ἔχουν πραγματοποιηθεῖ αἱ πρῶται Παλαιοημερολογιτικαί ἑνώσεις καί θά συνεχισθοῦν, ἐνῶ πρόβλημα, ὅπως ἔλεγεν καί ὁ ἀποβιώσας Χριστόδουλος, ἀποτελοῦν συγκεκριμένα πρόσωπα, κατωνόμαζεν δέ τόν Ἐπίσκοπον Κήρυκον καί τόν Ἐλευθέριον Γκουτζίδη. Σήμερον οὐσιαστικόν καί μεγάλο πρόβλημα, δι' ὅλους αὐτούς, ἀποτελεῖ ἡ Ἱερά Σύνοδος τῆς Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας ἐν Ἑλλάδι καί ἰδιαιτέρως ἡ Πανορθόδοξος Σύνοδος, τήν ὁποίαν ἡ δεξιά τοῦ Κυρίου ἀνέδειξαν τό 2008!!! Ἐδῶ εὑρίσκεται σήμερον τό ὅλον πρόβλημά τους(!), ἤτοι πῶς θά μολύνουν καί θά ἀκυρώσουν τήν Ὁμολογίαν-Ἐκκλησιολογίαν καί τήν Ἀποστολικήν Διαδοχήν τῶν ὀλίγων ἐναπομεινάντων Ὀρθοδόξων Ἀρχιερέων! Διά τοῦτο σήμερον ὅλαι αἱ δυνάμεις τοῦ ἀντιχρίστου εἶναι ἐστραμμέναι κατά τῆς Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος ἀλλά καί τῆς ἐν Κύπρω καί ἐν Ρωσία καί ἐν Ρουμανία καί ἐν Κένυα. Διό μετέρχονται κάθε ὑποκρισίαν καί καταβάλλουν τάς μεγίστας προσπαθείας νά εὕρουν τρόπον ὥστε νά καταρρίψουν τήν Ἀποστολικήν Διαδοχήν ὅλων τῶν ἐπισκόπων τῆς ἁπανταχοῦ Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας. Πατέρες καί ἀδελφοί διερχόμεθα ἐσχάτους καιρούς, κινδυνεύομεν νά πλανηθῶμεν καί οἱ «ἐκλεκτοί», διό ἔχομεν χρέος καί καθῆκον νά φυλάξωμεν τήν Παρακαταθήκην τῆς ΠΙΣΤΕΩΣ, ἀλλά καί νά τήν διακηρύξωμεν μέχρις ἐσχάτης μας ἀναπνοῆ. Ἔχομεν χρέος νά ἐντείνωμεν τόν ἀγῶνα, διά τοῦ ὁποίου θά βοηθήσωμεν καί ὅλους τούς πρώην Πατέρας καί ἀδελφούς, ὡς ἀνωτέρω ἐπεσημάναμεν, οἱ ὁποῖοι πλανηθέντες ἐξέπεσον εἰς τάς φοβεράς παλαιοημερολογιτικάς σχισματοαιρέσεις, ἵνα, χάριτι Χριστοῦ, ἐπανέλθουν εἰς τήν Γνησίαν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν. Ὅθεν, ἀπαιτεῖται νά ἔχωμεν καί νά κηρύσσωμεν γνησίαν καί καθαράν τήν ὁμολογίαν, ἀλλά νά ἔχωμεν καί χριστιανικήν ταπείνωσιν, ἀγάπην καί προσευχήν, δηλαδή νά εἴμεθα γνήσια καί ζῶντα μέλη τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ. Κλείοντες τήν παροῦσαν Συνοδικήν Ἔκθεσιν τῶν συμβαινόντων σήμερον ἀπευθύνομεν ἰδιαιτέρως θερμοτάτην ΕΚΚΛΗΣΙΝ πρός ὅλους τούς πρώην ἀδελφούς μας λέγοντες: Πρώην ἐν Χριστῶ Πατέρες καί ἀδελφοί, οἱ ὁποῖοι συνεχίζετε καί ἐκπροσωπεῖτε τάς ἀπό τό 1937, 1995 καί τό 2005 δεινάς σχισματικάς καταστάσεις, ὡς ἐνδημοῦσα Ἱερά Σύνοδος τόσον τῆς ἐν Ἑλλάδι, ὅσον καί τῆς ἐν Κύπρω, ἀλλά καί τῆς ἁπανταχοῦ Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, σᾶς ἀπευθύνομεν θερμοτάτην Ἔκκλησιν, ὅπως παύσωμεν τάς οἱασδήποτε προφάσεις ὡς ἐκ τοῦ Πονηροῦ προερχομένας καί μή παρικωλύωμεν τόν ἐν ἀγάπη καί ἀληθεία Χριστοῦ Διάλογον «προφασιζόμενοι προφάσεις ἐν ἁμαρτίαις», διότι ἄν οἱ αἴτιοι ἑνός σχίσματος εἶναι μίαν φοράν εἰς τήν ἀπώλειαν, οἱ ἀνεχόμενοι καί ἰδιαιτέρως οἱ παντί σθένει συντηροῦντες αὐτό εἶναι μυριάκις εἰς τήν ἀπώλειαν!... Ὅθεν ἐρχόμενος ἕκαστος εἰς ἑαυτόν, δεῦτε νά ταπεινωθῶμεν καί προσπίπτοντες τῶ Κυρίω, ἀγαπήσωμεν ἀλλήλους διά νά καταστῶμεν ὅλοι ἀπό κοινοῦ γνήσια μέλη τοῦ ἑνός Σώματος τοῦ Χριστοῦ. Ἀμήν Γένοιτο. Η ΕΝΔΗΜΟΥΣΑ ΙΕΡΑ ΣΥΝΟΔΟΣ ΤΗΣ ΑΠΑΝΤΑΧΟΥ ΓΝΗΣΙΑΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ Διά τήν Γνησίαν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν τῆς Ἑλλάδος Οἱ Μητροπολῖται: † Ὁ Μεσογαίας καί Λαυρεωτικῆς Τ.Υ. ΚΗΡΥΚΟΣ † Λαρίσης καί Τυρνάβου Τ.Υ. ΑΜΦΙΛΟΧΙΟΣ Διά τήν Γνησίαν ὈρθόδοξονἘκκλησίαν τῆς Κύπρου Ὁ Μητροπολίτης: † Ὁ Κιτίου καί πάσης Κύπρου Τ.Υ ΠΑΡΘΕΝΙΟΣ καί ὁ Πρωτοπρεσβύτερος Τ.Υ. ΜΙΧΑΗΛ ΙΩΑΝΝΟΥ ΔΙΑ ΤΗΝ ΕΝΔΗΜΟΥΣΑΝ ΙΕΡΑΝ ΣΥΝΟΔΟΝ ΤΗΣ ΑΠΑΝΤΑΧΟΥ ΓΝΗΣΙΑΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ † Ο ΜΕΣΟΓΑΙΑΣ ΚΑΙ ΛΑΥΡΕΩΤΙΚΗΣ ΚΗΡΥΚΟΣ ΕΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗ ΕΙΣ ΤΗΝ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ @ ΓΟΕΕ 2014 + Ο ΜΕΣΟΓΑΙΑΣ ΚΑΙ ΛΑΥΡΕΩΤΙΚΗΣ ΚΗΡΥΚΟΣ

Η ΕΠΙΧΕΙΡΗΘΕΙΣΑ ΚΑΤΑΛΗΨΙΣ ΤΟΥ ΙΝ ΑΓΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΑΧΑΡΝΩΝ