Α ΜΑΚ. ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΑΝΔΡΕΑΣ ΑΠΕΥΘΥΝΕΤΑΙ ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΠΕΝΤΕ




ΤΕΥΧΟΣ 13                     ΜΑΙΟΣ ΕΤΟΥΣ 2005

Ο ΜΑΚΑΡΙΩΤΑΤΟΣ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ κ. ΑΝΔΡΕΑΣ
ΑΠΕΥΘΥΝΕΤΑΙ ΔΙ ΕΠΙΣΤΟΛΗΣ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ "ΠΕΝΤΕ"
῞Οσοι ζοῦμε τά ἐκκλησιαστικά δρώμενα καί ἰδιαιτέρως τήν ἐκκλησιαστικήν κρίσιν τῶν τελευταίων ἐτῶν, ἀποροῦμε καί ἐξιστάμεθα διά τήν σημειωθεῖσαν ἀλλαγήν πορείας καί συμπεριφορᾶς τοῦ Μακαριωτάτου ᾿Αρχιεπισκόπου κ. ᾿Ανδρέου. ᾿Εάν μάλιστα λάβωμεν ὑπ᾿ ὄψιν καί τά γραφέντα ὑπ᾿ αὐτοῦ εἰς ἐπιστολάς του πρός τούς πέντε σχισματοαιρετικούς, 2-3 ἔτη πρίν τό σχίσμα των, καί 2-3 ἔτη μετά τό σχίσμα, καί μελετήση καί τά σημερινά ὑπ᾿ αὐτοῦ ὑπογραφόμενα κείμενα, θά δυσκολευτῇ νά πιστεύση στά μάτια του. Καί θά διερωτηθῇ: Διατί τόση ἀλλοτρίωσις; Διατί τόση πτῶσις;
Διά νά διακρίνωμεν καλύτερα αὐτήν τήν ἀλλαγήν πορείας εἶναι ἀνάγκη νά λάβωμεν ὑπ’ ὄψιν καί νά μελετήσωμε μίαν πολύ σημαντικήν ἐπιστολήν του, τήν ὁποίαν ἀπέστειλεν εἰς τούς πέντε πρώην Μητροπολίτας τόν ᾿Απρίλιον τοῦ 1995. ῾Η ἐπιστολή αὐτή ἀναφέρεται μέν εἰς τήν τότε (πρό τοῦ 1995 ἐκκλησιαστικήν κατάστασιν), διαφωτίζει ὅμως πλήρως καί τήν σημερινήν ἐκκλησιαστικήν πραγματικότητα, ἀφοῦ ὅσα ἐγίνοντο ἀπό τούς τότε "ΠΕΝΤΕ ΦΑΤΡΙΑΖΟΝΤΑΣ ΑΡΧΙΕΡΕΙΣ", τά ἴδια καί χειρότερα γίνονται ἀπό τούς σημερινούς "ΠΕΝΤΕ ΕΠΙΣΗΣ ΦΑΤΡΙΑΖΟΝΤΑΣ ΑΡΧΙΕΡΕΙΣ", μέ πρωταγωνιστήν σήμερα ἐκεῖνον πού τότε προσεπάθει νά τούς συνεφέρει, καί τούς ἐκάλει νά "ἀλλάξουν πορείαν", ἤτοι τόν Μακαριώτατον ᾿Αρχιεπίσκοπον κ. ᾿Ανδρέαν. 
Κατόπιν αὐτοῦ δέν θά ἦτο ὑπερβολή, νά εἴπωμεν ὅτι σήμερον ὁ πλέον κατάλληλος ἀποδέκτης αὐτῆς τῆς ἐπιστολῆς, εἶναι ὁ ἴδιος ὁ ἀποστολέας της, ἤτοι ὁ Μακαριώτατος ᾿Αρχιεπίσκοπος κ. ᾿Ανδρέας. Διότι εἶναι ἡλίου φαεινότερον, ὅτι, ἐνῶ μέχρι τό 1997 ἵστατο ἐπί τῶν ἐπάλξεων τῆς ῾Ομολογίας καί τῆς ᾿Αληθείας καί τῆς ἀνοθεύτου ᾿Αποστολικῆς Διαδοχῆς, εἰς τήν συνέχειαν "πέταξε κάτω τά ὅπλα" πρός χάριν καί πρός κάλυψιν τῶν αἱρετικῶν φρονημάτων καί πράξεων τοῦ Σεβ/του Πειραιῶς κ. Νικολάου, ἐστράφη δέ μέ βάρβαρον διωκτικόν τρόπον, ἐναντίον ἐκείνων πού δέν ἠθέλησαν νά τόν ἀκολουθήσουν εἰς τήν πτωτικήν του πορείαν, καί ἤθελον νά τόν συγκρατήσουν.
‘Αλλά καί ὁ Σεβ. Πειραιῶς κ. Νικόλαος, ὁ ὁποῖος ἀφανῶς μετά τό σχίσμα τῶν πέντε, ἐμφανέστερον μετά τό 1997, καί μέ τίς "πλάτες" καί τήν κάλυψι τοῦ Μακαριωτάτου ἀπό τό 1998 - 99, ἐνήργησε πλέον ἀπό μέσα τό φθοροποιόν εἰς βάρος τῆς ᾿Εκκλησίας ἔργον τῶν "πέντε" μέχρι πού ὡδήγησε τόν ᾿Αρχ/πον εἰς τήν ἱερόσυλον συμπαιγνίαν τῆς παραιτήσεως, διά νά ἀναρριχηθῇ ὁ ἴδιος "μοιχικῷ τῷ τρόπῳ" εἰς τόν ᾿Αρχιεπισκοπικόν θρόνον ἐπ᾿ ὠφελείᾳ τοῦ Νεοημερολογιτικοῦ καί Παλαιοημερολογιτικοῦ Οἱκουμενισμοῦ, ὀφείλει νά μελετήση αὐτήν τήν ἐπιστολήν, διότι τώρα πλέον τόν ἀφορᾶ καί αὐτόν, ἀφοῦ τά τελευταῖα ἔτη ἀπροκαλύπτως πλέον ὅ,τι ἀπέμεινε ὄρθιο μετά τήν καταστροφικήν λαίλαπα ἐκείνων (τῶν πέντε πρώην Μητροπολιτῶν), ἐπεχείρησε ἐπισήμως νά τό καταστρέψη καί τό ἀφανίση ὁ ἴδιος.
῾Επομένως τό μήνυμα πού βγαίνει ἀπό τήν ἐπιστολἠν τοῦ Μακ/του εἶναι τό ἴδιο ἀκριβῶς πού ἀπηυθύνετο τότε ἀπό τόν Μακ/το πρός τούς "πέντε": "᾿Αδελφοί ... ἀναλογισθῆτε τήν ἡμέραν τῆς Κρίσεως ...Θεός οὐ μυκτηρίζεται ...  ῎Αν πιστεύετε εἰς τόν Θεόν καί τήν ᾿Εκκλησίαν ... ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΑΛΛΑΞΑΤΕ ΠΟΡΕΙΑΝ".

Η ΥΠ᾿ ΑΡΙΘΜ. 2818/2.4.1995 ΕΠΙΣΤΟΛΗ
ΤΟΥ ΜΑΚΑΡΙΩΤΑΤΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ κ. ΑΝΔΡΕΟΥ ΠΡΟΣΤΟΥΣ «ΠΕΝΤΕ»
᾿Αρ.  Πρωτ.  2818                      ᾿Εν  ᾿Αθήναις τῇ  2 ᾿Απριλίου 1995 (ΕΗ)
Πρός τούς  Σεβασμιωτάτους  Μητροπολίτας:
1) ᾿Αττικῆς καί Μεγαρίδος κ.  Ματθαῖον 2) Μεσσηνίας κ. Γρηγόριον 3) Φθιώτιδος κ. Θεοδόσιον 4) Κοζάνης κ. Τίτον 5) Θεσσαλονίκης κ. Χρυσόστομον.
ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΙΣ:  Σεβασμιωτάτους  Μητροπολίτας:  Κιτίου κ. ᾿Επιφάνιον, Πειραιῶς καί Νήσων κ. Νικόλαον καί ᾿Αργολίδος κ. Παχώμιον καί  ῞Απαντα τόν ῾Ιερόν Κλῆρον, τά Μοναχικά Τάγματα καί τόν πιστόν Λαόν τοῦ Θεοῦ.
Σεβασμιώτατοι ἐν Χριστῷ ἀδελφοί, εἴθε ὁ Χριστός νά παραμείνη ἐν τῷ μέσῳ ἡμῶν ἕως ἐσχάτης μας ἀναπνοῆς. ᾿Εν συνεχείᾳ τῆς ὑπ᾿ ἀριθ. 2817/30-3-95 ἡμετέρας ἐπιστολῆς, ἡ ὁποία σᾶς ἐστάλη εἰς ἀπάντησιν τῆς  ὑπ᾿ ἀριθμ. 87/6-3-95 ἐπιστολῆς σας,  σᾶς ἀπαντῶ ἀναλυτικῶς καί τά κάτωθι:
Πρίν εἰσέλθω ὅμως εἰς τήν οὐσίαν τῆς  ἐπιστολῆς σας, θεωρῶ ἀπαραίτητον νά διατυπώσω ὡρισμένας σοβαράς - βασικάς παρατηρήσεις, διότι πρέπει κάποτε νά ἀντιληφθῶμεν, Σεβασμιώτατοι, ὅτι δέν μποροῦμε νά  παίζωμεν "ἐν οὐ παικτοῖς"
 ῾Η ὀρθή καί ζῶσα πίστις, ἀδελφοί, ὁμολογεῖται καί ἀποδεικνύεται ἀπό  τά ἔργα. Τό μεγαλύτερον δῶρον τοῦ Θεοῦ, ἡ πίστις εἰς Αὐτόν, ἔχει ὡς πρῶτον γλυκύν καρπόν τήν ἐσωτερικήν πνευματικήν κατάστασιν τοῦ πιστοῦ, ἡ ὁποία ἐξωτερικεύεται ὡς πρᾶξις. (᾿Ιακ. Β' 14-26). Δέν μποροῦμε νά λέγωμεν ἑπομένως ὅτι εἴμεθα ἐν τῇ ἀληθείᾳ, ὅταν ψευδώμεθα, ὅταν συκοφαντῶμεν, ὅταν μισῶμεν, ὅταν φθάνωμεν εἰς βαρβαρισμούς, ὅταν ᾿Αρχιερεῖς καί ῾Ιερεῖς προσφεύγουν εἰς τά δικαστήρια, ὀμνύουν εἰς τήν ἱερωσύνην των, ἐπιορκοῦν, καί κατόπιν πάλιν ψεύδονται ὅτι δέν ὡρκίσθησαν!
῞Οταν ἀκραιφνεῖς ᾿Ορθοδόξους Κληρικούς καί λαϊκούς τούς συκοφαντοῦν ὡς "αἱρετικούς", ὅταν τήν πλάνην περί "εἰκονομαχίας" θέλουν νά τήν ἐπιβάλουν ὡς ἀλήθειαν, ὅταν δέχωνται βλασφημίας κατά τῆς ᾿Αποστολικῆς των διαδοχῆς, ὅταν διχάζουν τό πλήρωμα τῆς ᾿Εκκλησίας, τί θά μποροῦσε νά συμπεράνη κανείς; Τούς ἀνθρώπους μποροῦμε νά τούς ἐξαπατῶμεν, ᾿Αδελφοί, ἀλλά τόν Θεόν δέν δυνάμεθα. ᾿Απορῶ, δέν σκεπτόμεθα τοὐλάχιστον τήν ἡμέραν τῆς κρίσεως;
 Δυστυχῶς οἱ   λόγοι, τά γραπτά καί αἱ πράξεις ὑμῶν δημιουργοῦν τάς ἀπορίας - ἐρωτηματικά: Πιστεύουν τινές εἰς τόν Θεόν; Πιστεύουν εἰς τήν ᾿Εκκλησίαν; Πιστεύουν εἰς τούς ῾Ιερούς θεσμούς καί τούς  ῾Ιερούς Κανόνας; Μήπως εἶναι δεσμευμένοι εἰς τρίτους καί ἐνεργοῦν παρά τήν θέλησίν τους;
᾿Εάν, σεῖς προσωπικά Σεβασμιώτατε κ. Ματθαῖε, ὁ ὁποῖος ὑπογράφετε μόνος τήν ὑπ᾿ ἀριθ. 87/6-3-95 ἐπιστολήν καί δηλώνετε ὅτι ἐκπροσωπεῖτε καί τούς ὑπολοίπους τέσσαρες ᾿Αρχιερεῖς, ἄν σεῖς, ἐλεύθερα μελετήσετε  τί ἔχετε εἰπεῖ, τί ἔχετε γράψει, τί ἔχετε ἐνεργήσει ἀπό τό 1991 μέχρι σήμερον, θά πρέπει νά μή δυσανασχετήσετε δι’ ὅσα παρατηρῶ ἀνωτέρω, ἀλλά νά ἀναγνωρίσετε ὅτι τά ἐρωτήματα αὐτά εἶναι λογικά καί προκύπτουν ἀβιάστως ἐκ τῶν ἔργων σας. Θά πρέπει ὅλοι νά κηρύξωμεν πένθος καί νά πέσωμεν εἰς μετάνοιαν,  διά τό σχίσμα τό ὁποῖον προκαλεῖτε καί τό ὁποῖον δέν τό κηρύσσετε ἀκόμη, διότι ἀσφαλῶς ἔχετε κάποιους  συγκεκριμένους  ἀκόμη λόγους.  Θέλετε ἐν τέλει νά δημιουργήσετε ἀκόμη κάποιες προϋποθέσεις, ὥστε νά ἐπιρρίψετε  καί τοῦτο εἰς τόν ᾿Αρχιεπίσκοπον. Δέν τό κηρύσσετε ἀκόμη δι᾿ ἄλλους ἐπίσης σοβαρούς λόγους, τούς ὁποίους δέν θεωροῦμεν ἀπαραίτητον νά  ἐκθέσωμεν εἰς τήν παροῦσαν, διότι ἐλπίζομεν καί προσδοκῶμεν ἀκόμη εἰς διόρθωσιν, ὥστε νά μήν περάσουν ἐν τέλει τά σχέδια τῶν σκοτεινῶν δυνάμεων τοῦ Βατικανοῦ καί Οἰκουμενισμοῦ - Νεοημερολογιτισμοῦ.
῞Ενα μόνον ὑπογραμμίζω ἐν προκειμένῳ καί σᾶς παρακαλῶ νά τό λάβετε σοβαρά ὑπ᾿ ὄψιν σας, πρῶτος σεῖς, ὁ ᾿Επίσκοπος ᾿Αττικῆς, προσωπικῶς καί συγχρόνως οἱ 4 Σεβ/τοι, ᾿Αρχιερεῖς τούς ὁποίους, ὡς γράφετε, ἐκπροσωπεῖτε.  ῞Οσο καί ἄν ἀγωνισθῆτε, ὅσο καί ἄν ἐπιστρατεύσετε καί ἄλλους συνεργούς σας (ὡς τόν ἄγνωστον συντάκτην τῆς "β' ᾿Εγκυκλίου" σας, τήν ῾Αγιομάχον Μαγδαληνήν, τόν "Μιστιγνιώτην", τούς ῾Αγιορείτας καί ἄλλους) δέν  θά περάση εἰς τήν ᾿Εκκλησίαν ἡ πλάνη περί "εἰκονομαχίας" διότι εἶναι ΨΕΥΔΟΣ, εἶναι ΑΠΑΤΗ καί τό μισεῖ ὁ Θεός. ῞Οσο δέ περισσοτέρους ἐκ τῶν ἁπλῶν χριστιανῶν πλανήσετε, μέ πόνο ψυχῆς σᾶς τό λέγω, τόσον μεγαλύτερον κρῖμα καί κατάκριμα θά λάβετε καί ἐδῶ ἀπό τούς ἀνθρώπους, (οἱ ὁποῖοι τώρα παρασυρόμενοι σᾶς ἀκολουθοῦν), ἀλλά καί ἐνώπιον τοῦ Κριτοῦ.
Εἴτε ἐπλανήθητε, εἴτε ἐδεσμεύθητε, Σεβασμιώτατοι ἀδελφοί, ἡμεῖς ὑπομένομεν καί ἀναμένομεν ἀκόμη νά ἀνανήψετε καί νά παραιτηθῆτε τοῦ μισητοῦ εἰς τόν Θεόν ἔργου σας, τό ὁποῖον προεκάλεσε τήν ἐρήμωσιν τοῦ ἀγῶνος τῆς ᾿Εκκλησίας.
῎Αλλη γενική παρατήρησις, τήν ὁποία παρακαλῶ, ὡς ᾿Αρχιερεῖς, νά λάβετε σοβαρῶς ὑπ᾿ ὄψιν σας, εἶναι ὅτι δέν προσέχετε ἤ ἐσκεμμένως ἀντιπαρέρχεσθε ὅσα ἀπ᾿ ἀρχῆς σᾶς ἔχω διατυπώσει ἐγγράφως, ἀλλά καί ἀποφάσεις Συνοδικάς ἀντιπαρέρχεσθε, καταργεῖτε καί ἐπιδίδεσθε κάθε φορά εἰς νέας  περιστροφάς, ὥστε ἀποφεύγετε τεχνηέντως  νά λάβετε θέσιν καί νά ἀπαντήσετε σέ θέματα Κανονικά, Πίστεως, ῾Ομολογίας καί Δικαιοσύνης, ἐνῶ πάντοτε  καθίστασθε ψευδοκατήγοροι, μετερχόμενοι τό ψεῦδος καί τήν συκοφαντίαν. ῞Εως πότε, ὅμως ᾿Αδελφοί;!
Παρακαλῶ νά κατανοήσετε ὅτι πρέπει ἔστω καί σήμερον νά ἔλθετε ἀπεριφράστως ἐπί τῆς οὐσίας τῶν θεμάτων Πίστεως καί ῾Ομολογίας,  τά ὁποῖα ἐπανειλημμένως σᾶς ἐγράψαμεν. ῎Αλλως τά θέματα ταῦτα εἶναι ἐκεῖνα τά ὁποῖα ἐγείρονται ὡς μεσότοιχον μεταξύ ἡμῶν καί ὑμῶν.
Σεβασμιώτατοι ἀδελφοί, ἡ ταπεινή μου γνώμη εἶναι ὅτι καί ἄλλα 5 χρόνια ἄν συνεχίσετε τά σκάνδαλα καί ἄν γίνετε ἐξουσιασταί τῶν πάντων καί ἄν "ρίξετε", τόν ᾿Αρχιεπίσκοπον[1], καί ἐάν ὑφαρπάσετε τούς Ναούς καί Μονάς, ὡς ἐπιδιώκετε,  δέν βλάπτετε τήν ᾿Εκκλησίαν, ἀλλά μόνον τόν ἑαυτόν σας. Μετά ἀπό τόν μαῦρον χειμῶνα, τόν ὁποῖον ἐπιφέρατε εἰς τήν ᾿Εκκλησίαν, ὁ ῞Ηλιος τῆς ᾿Αληθείας καί τῆς Δικαιοσύνης θά διαλύση τά πυκνά σκότη τῆς πλάνης πού ἐπιβάλατε εἰς τούς πολλούς καί θά λάμψη ἡ ἀλήθεια, ὅτι δέν ὑπάρχει "εἰκονομαχία" ἀλλά ὑπάρχει πράγματι σχέδιον διαλύσεως τῆς ᾿Εκκλησίας.῾Υπάρχει ἐξελισσόμενον σχέδιον νά διαβληθοῦν Θεολόγοι Κληρικοί καί νά ἐμποδισθοῦν χειροτονίαι ᾿Επισκόπων. Καί ἐδῶ εὑρίσκεται ὅλη ἡ "μωρία" τῶν πολεμίων τῆς ᾿Εκκλησίας, Πιστεύουν ὅτι θά διαλύσουν τήν ᾿Εκκλησίαν τῶν ΓΟΧ, ἐνῶ σεῖς γνωρίζετε ὅτι τά πάντα μποροῦν νά κάνουν, ἀλλά τόν Χριστόν καί τήν ᾿Εκκλησίαν Του δέν θά τήν βλάψουν.
᾿Επαναλαμβάνω ὅτι δέν  ὑπάρχει "Εἰκονομαχία". Αὐτό τό γνωρίζετε πολύ καλά καί τό πιστεύετε περισσότερον ἀπό ἐμέ, ἀσχέτως ἐάν διά λόγους, τούς ὁποίους σεῖς γνωρίζετε,  ἐδεσμεύθητε καί δέν τό ὁμολογεῖτε, δέν παραιτεῖσθε, ἀλλά συνεχίζετε νά κλιμακώνετε τόν σάλον εἰς τήν ᾿Εκκλησίαν. ῞Οσον  ὅμως συνεχίζετε, τόσον  ἀποκαλύπτεσθε, ἐκτίθεσθε καί πίπτετε. ῏Αραγε ὅταν τινές ἐξ ὑμῶν θελήσετε νά διορθώσετε θά δύνασθε; ᾿Ανησυχῶ μόνον δι᾿ αὐτό, ἀδελφοί, διότι παρωργίσθη πολύ ὁ Θεός ἐκ τῶν ἁμαρτιῶν μας, αἱ ὁποῖαι στρέφονται κατά τῆς ἑνότητος καί τῆς εἰρήνης τῆς ῾Αγίας Του ᾿Εκκλησίας! ᾿Εσκληρύνθησαν τινές εἰς τό κακόν, τήν μισαδελφίαν καί τοῦτο εἶναι τό μεγάλον κακόν.
Σχίζετε τό Σῶμα Του καί φοβοῦμαι ὅτι οὔτε μαρτυρίου αἷμα δέν θά συγχωρέση τοῦτο  τό ἁμάρτημα.    Σχίζετε ἐν ὀνόματι ἀφ᾿ ἑνός μέν τῆς πλάνης  περί "Εἰκονομαχίας", ἀφ᾿ ἑτέρου δέ διά τῆς ἀρνήσεώς σας νά λάβετε θέσιν ἐπί θεμάτων Κανονικῶν, καί προπάντων ΟΜΟΛΟΓΙΑΣ -  ΕΚΚΛΗΣΙΟΛΟΓΙΑΣ. ᾿Εάν πράγματι πιστεύουν τινές  εἰς τόν Θεόν, ἐάν δέν ἐνεργοῦν, ὡς ἀκριβῶς ἐνεργοῦν, διότι, (ὡς ἡμεῖς πιστεύομεν καί ὡς προκύπτει ἐκ τῶν ἔργων των,) ἐδεσμεύθησαν, ἄς τό ἀποδείξουν μέ μιά ἄλλην συμπεριφοράν Κανονικῶν ἐνεργειῶν ᾿Αγάπης, ᾿Αληθείας καί Δικαιοσύνης.
 Παύσατε, ἀδελφοί, τό ψεῦδος, τήν συκοφαντίαν, τό μῖσος. Λάβετε θέσιν ἔναντι τῶν θεμάτων Πίστεως καί ΟΜΟΛΟΓΙΑΣ - ΕΚΚΛΗΣΙΟΛΟΓΙΑΣ, τά ὁποῖα πράγματι, ἐκβάλλουν καί ἀποκόπτουν τῆς ᾿Εκκλησίας, καί φέρετε τήν εἰρήνην καί τήν ἑνότητα, διότι δέν θά σωθῆ κανείς, ἄν γίνη αἰτία νά πλανηθῆ καί νά κολασθῆ ἔστω καί ἕνας ἐκ τῶν ἀδελφῶν μας τῶν ἐλαχίστων, τόν ὁποῖον ὁ Χριστός ἐξηγόρασε διά τοῦ Τιμίου Του αἵματος. 
ΕΠΙ ΤΗΣ ΥΠ. ΑΡΙΘΜ. 87/6-3-95  ΕΠΙΣΤΟΛΗΣ ΤΟΥ ΣΕΒ. ΑΤΤΙΚΗΣ.
 1) ῎Εχετε κοινωνίαν μεθ᾿ ἡμῶν;
 Τήν ὑπ᾿ ἀριθ. 87/6-3-95 ἐπιστολήν σας ἔλαβον τήν Παρασκευήν πρό τῆς Σταυ- ροπροσκυνήσεως 11-3-95, διά χειρός τοῦ ὑφ᾿ ὑμᾶς ῾Ιερομονάχου Κοσμᾶ Σκρέτα καί τοῦ ἀδελφοῦ του κ. Δημητρίου Σκρέτα. ῾Ο κληρικός δέν ἀπέδωσεν τόν ὀφειλόμενον σεβασμόν καί τόν ἁσπασμόν, ὁ δέ λαϊκός διετύπωσεν ἐμπαθῶς παρατηρήσεις! ᾿Ερωτῶ, Σεβ/τε, ὁ κληρικός σας καί σεῖς προσωπικά διεκόψατε τήν μεθ᾿ ἡμῶν κοινωνίαν; ᾿Οφείλετε νά ἀπαντήσετε ὑπευθύνως καί ἠτιολογημένως, ὁποιανδήποτε ἀπάντησιν καί ἄν δώσετε. ῾Ομοίως ὀφείλουν νά ἀπαντήσουν καί οἱ ἕτεροι τέσσαρες ᾿Αρχιερεῖς, ἀπολύτως ἠτιολογημένα, ὁποιανδήποτε ἀπάντησιν δώσουν καί αὐτοί.
2) Εἶσθε ὑποχρεωμένοι νά ὑποβάλετε τά θέματά σας.
᾿Εζητήσαμεν καί μέ τήν ὑπ᾿ ἀριθ. 2792/ 28/15-11-1994 ἐπιστολήν μας καί μέ τήν ὑπ᾿ ἀριθ.  2803/17-1-95 καί μέ τήν ὑπ᾿ ἀριθ. 2811/23-2 /8-3-95 νά ἔχωμεν τήν σύμφωνον γνώμην σας  ἐπί τῶν ἀναφερομένων ἐν αὐταῖς θεμάτων  καί νά προτείνετε καί σεῖς  ὅποια θέματα ἔχετε διά τήν ῾Ιεραρχίαν, πλήν καί μετά παρέλευσιν πέντε μηνῶν δέν στέλλετε θέματα,  ἐνῶ  ἤδη    ἐδηλώσατε ὅτι  πέραν  τῶν θεμάτων,  τά  ὁποῖα  ἡμεῖς προσωπικῶς προτείνομεν, ἔχετε καί σεῖς νά προτείνετε σοβαρά θέματα, τά ὁποῖα ἀπασχολοῦν τήν ᾿Εκκλησίαν. ᾿Εφ᾿ ὅσον εἶναι σοβαρά τά θέματά σας καί μάλιστα ἀφοροῦν εὐθέως τήν ᾿Εκκλησίαν, τί σᾶς ἐμποδίζει νά τά δηλώσετε εἴτε ὁμοῦ οἱ πέντε, εἴτε κεχωρισμένως; Διατί θέτετε ΟΡΟΝ νά τά ἀνακοινώσετε εἰς τήν ῾Ιεράν Σύνοδον; Τί ἔχετε νά φοβηθῆτε ἄν τά ἀνακοινώσετε κανονικῶς - ἐγγράφως, διά νά περιληφθοῦν ΚΑΝΟΝΙΚΩΣ εἰς τήν ῾Ημερησίαν Διάταξιν, ὥστε νά τά γνωρίσωμεν  καί νά τά  μελετήσωμεν ἅπαντες, προκειμένου νά ἔχωμεν γνώμην κατά  τήν συνεδρίασιν τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου ; ῎Αν πράγματι δέν φοβῆσθε τότε τί σχεδιάζετε, ποῖος ἄλλος λόγος σᾶς ἐμποδίζει καί θέτετε ὅρον νά τά ἀνακοινώσετε ἐν Συνόδῳ;!  Δέν πρέπει νά ἐπαναληφθῆ εἰς μέλλουσαν Σύνοδον τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου τῆς ῾Ιεραρχίας, ὁ αἰφνιδιασμός ἡμῶν, ἡ βία καί αἱ ἀπειλαί, αἱ ὁποῖαι ἐσημειώθησαν εἰς προηγουμένας Συνόδους. ᾿Αναφέρω ἐνδεικτικῶς μόνον τήν Συνεδρίασιν τῆς ῾Ιεραρχίας τῆς 26-2-93, ἡ ὁποία  δέν εἶναι ἡ μοναδική.
῎Οχι, δέν εἶναι οὔτε  ᾿Εκκλησιαστική οὔτε Κανονική πρᾶξις, ἡ ἀπόκρυψις τῶν θεμάτων σας, οὔτε ἡ πρόθεσίς σας νά τά ἀναγγείλετε εἰς τήν ἐνδημοῦσαν. Παρεκλήθητε ὑπ᾿ ἐμοῦ,   ἀλλά καί ὡς ᾿Αρχιερεῖς ἤσασθαν  ὑποχρεωμένοι  νά εἴχατε ἀποστείλει ἐγγράφως τά θέματά σας καί ἄν δέν περιλαμβάνοντο  εἰς τήν ῾Ημερησίαν  Διάταξιν, τότε νά τά εἰσαγάγατε καί κατά τήν ἡμέραν τῆς Συνεδριάσεως, πρό ἡμερησίας διατάξεως, διά νά περιληφθοῦν κανονικῶς. Βλέπετε ὅτι πρίν φθάσωμεν εἰς τήν Σύνοδον ἐκβιάζετε ὅτι "δέν πρόκειται νά στείλετε θέματα" καί τορπιλίζετε τήν σύγκλησίν της, ἀλλά  καί προκαταγγέλλετε τάς προθέσεις σας κατ᾿ αὐτήν;
3) "Θεός οὐ μυκτηρίζεται".
Παραπονεῖσθε, ἀδελφοί, ὅτι εἰς τήν ἐπιστολήν μου (ὑπ᾿ ἀριθμ. 2811/ 23-2/8-3-95) σᾶς ἀποκαλῶ ὅτι "ἔχετε συμπήξει ὁμάδα". Σᾶς ἀπεκάλεσα ὁμάδα, διότι δέν ἤθελα νά σᾶς ἀποκαλέσω ὅτι "τυρεύετε καί ἐνεργεῖτε φατρίαν" καίτοι εἶναι πραγματικότης. Σταματῆστε νά ἐνεργῆτε οἱ πέντε φατριαστικῶς, νά συνεδριάζετε πραξικοπηματικῶς, νά ἀντιποιῆσθε οἱ πέντε ᾿Αρχιερεῖς τήν ῾Ιεράν Σύνοδον, νά ἐκπροσωπῆτε σεῖς προσωπικά, ὁ Σεβ/τος ᾿Αττικῆς, δίκην ...."Προέδρου" τούς  τέσσαρες, ὅπως συμβαίνει καί εἰς αὐτήν τήν ἐπιστολήν σας (87/6-3-95), καί τότε δέν θά χαρακτηρίζεσθε ὡς σᾶς ἐχαρακτήρισα, διότι τότε δέν θά ἀποτελῆτε πράγματι οὔτε "ὁμάδα" οὔτε "φατρία". ῞Οταν ὅμως φατριάζετε, ἀντιποιῆσθε, κλπ. αἱ πράξεις σας εἶναι ἐκεῖναι πού σᾶς χαρακτηρίζουν καί ὄχι ὁ ᾿Αρχιεπίσκοπος.
 Καί  τάς προηγηθείσας ἐπιστολάς μου καί τήν παροῦσαν, τάς ἐμελέτησα καί τάς ὑπέγραψα, ὅσα δέ λέγετε περί ἐμοῦ καί διά τούς συμβούλους μου, παρακαλῶ διά τήν ἀγάπην καί τήν ἀλήθειαν τοῦ Χριστοῦ, νά τά ἀπευθύνετε εἰς τήν Σεβασμιότητά σας καί εἰς τούς ἰδικούς σας ἀγνώστους συμβούλους, οἱ ὁποῖοι μέ κάθε ἔγγραφόν σας, ἀνοίγουν ἕναν καινούργιον λάκκον καί σᾶς ρίπτουν μέσα. Βλέπετε καί "᾿Αναθέματα" (27-2-95) τῆς ᾿Αδελφότητος ῾Ιερᾶς Μονῆς  Πανα- γουλάκη! Ποῖος καί πῶς θά τούς βγάλη ἐκ τοῦ λάκκου,  τόν ὁποῖον  συν-ὤρυξαν καί συν-ἔσκαψαν καί συν-ἔπεσον εἰς τόν βόθυνον ὅν συν-εἰργάσαντο; "᾿Αναθεματίζουν" οἱ δυστυχεῖς ἐκείνους πού δέν δέχονται αὐτά πού μέχρι χθές τά ἐχαρακτηρίζατε ὡς βλάσφημα. ᾿Αναθεματίζουν ὅσους πιστεύουν,   ὅτι "οἱ τρεῖς φιλοξενούμενοι ἄνδρες (εἰς τήν εἰκόνα τῆς Φιλοξενίας τοῦ ᾿Αβραάμ) δέν εἶναι τά τρία πρόσωπα τῆς ῾Αγίας Τριάδος, Πατήρ, Υἱός καί ῞Αγιον Πνεῦμα, ἀλλά ἄλλοι μέν λέγουν, ὅτι εἶναι ὁ Θεός μέ δύο ᾿Αγγέλους, ἄλλοι δέ ὅτι εἶναι τρεῖς ῎Αγγελοι".  Ξέρουν τί λένε; Ξέχασαν πώς τόσα χρόνια ἔλεγαν αἱρετικούς καί εἰκονομάχους, ὅσους εἶχον τήν εἰκόνα τῆς Φιλοξενίας τοῦ ᾿Αβραάμ ὡς συμβολικήν εἰκόνα τῆς ἀποκαλύψεως τοῦ Τριαδικοῦ τῆς μιᾶς Θεότητος; Συνειδητοποιοῦν, ὅτι οὕτω ἀναθεματίζουν καί αὐτήν τήν Α' Ποιμαντ. ᾿Εγκύκλιον (23-1-92) καί ἑπομένως καί αὐτήν τήν ῾Ι. Σύνοδον;
 ᾿Αλλά καί σεῖς Σεβασμιώτατε κ. Ματθαῖε, ἰδού τί ἐφρονεῖτε περί τῆς εἰκόνος τῆς Φιλοξενίας τοῦ ᾿Αβραάμ: "Εἶναι ἀνεπίτρεπτον καί ἀποκύημα αἱρετικῆς δοξασίας καί βλασφημίας κακονοίας, ἡ ἐπίμονος πρόταξις εἰς προσκύνησιν τῆς Φιλοξενίας τοῦ ᾿Αβραάμ ἀντί τῆς ῾Αγίας Τριάδος"  (᾿Από τήν ἀντιεγκύκλιο, τήν ὁποίαν χρησιμοποιήσατε τήν 23-1-1992).  ᾿Ιδού ὅτι παρεχώρησεν ὁ Θεός, μή εἰδότες, νά ἀναθεματίζετε ἑαυτούς καί ἀλλήλους πέραν τοῦ ὅτι καί ἡ ἀνωτέρω θέσις σας εἶναι κακοδοξία ὡς πρός τήν διατύπωσιν τοὐλάχιστον.
4) Δέν ἀρνούμεθα οὔτε ματαιώνουμε τήν σύγκλησιν τῆς ῾Ι. Συνόδου.
 Εἰς τήν παραπλανητικήν διατύπωσιν τῆς ὡς ἄνω ἐπιστολῆς σας κατά τήν ὁποίαν  δῆθεν,   "ματαιώσαμε  τήν ἤδη ὁρισθεῖσαν ῾Ιεράν Σύνοδον κλπ.",  ἐκφράζω τήν λύπην μου διά τήν διαστροφήν πού ἐπιχειρήσατε καί σᾶς ἐφιστῶ τήν προσοχήν, ὥστε νά διακρίνετε ὅτι ὁ συντάκτης τῆς ἐπιστολῆς σας πάλιν σᾶς ἔρριψεν εἰς βαθύν λάκκον, τόν ὁποῖον βεβαίως ἐνέσκαψε διά νά ρίψετε σεῖς ἐμέ, ἀλλά ἐν τῇ ἀφροσύνῃ του, ρίπτει ὑμᾶς τούς πέντε ᾿Αρχιερεῖς.
᾿Ενῷ ὁ συντάκτης τῆς ἐπιστολῆς σας καί ἐσεῖς προσπαθῆτε νά μοῦ προσάψετε καί τήν ψευδῆ κατηγορίαν περί  ἀρνήσεώς μου νά συγκαλέσω τήν ῾Ιεράν Σύνοδον ἤ περί ματαιώσεως, ματαίως προσπαθεῖτε, (καί ὁ συντάκτης καί ἐσεῖς),  νά ἀποκτήσετε τοιοῦτον δεδομένον διά τά πολιτικά δικαστήρια, ὡς συνέβη πρό δεκαετίας περίπου εἰς τήν παράταξιν τῶν Φλωριναίων[2]. Εἰς τήν ᾿Εκκλησίαν τῶν ΓΟΧ, Σεβασμιώτατοι, δέν ὑπάρχει κάποιος ἀντίστοιχος "Αὐξέντιος" ..... σκεφθῆτε ἄν ὑπάρχουν μεταξύ σας "Χρυσόστομοι καί Γερόντιοι". Ζητῶ συγγνώμη διότι ἀναφέρω κάποιων τά ὀνόματα μάλιστα καί ἀποθανόντων. Δέν ἔχω καμμία πρόθεσιν νά θίξω τούς  νεκρούς, οὔτε ἄλλον τινά, ἀλλά ἔχω ὑπ᾿ ὄψιν μου συγκεκριμένα δικαστήρια, εἰς τήν παράταξιν τῶν Φλωριναίων, τά ὁποῖα μετά δεκαετίαν, αἱ σκοτειναί δυνάμεις ἐνεργοῦν καί εἰς τήν ᾿Εκκλησίαν τῶν ΓΟΧ.   "῎Οψονται ὅμως εἰς ῞Ον  ἐκκεντοῦν". Δέν πλήττουν, δέν "ρίχνουν" τόν ᾿Αρχιεπίσκοπον ᾿Ανδρέαν, ἀλλά πλήττουν τήν ᾿Εκκλησίαν, ἡ ῾Οποία εἶναι Σῶμα Χριστοῦ.
᾿Εν προκειμένῳ ὁ ᾿Αρχιεπίσκοπος δέν ἠρνήθη ποτέ τήν σύγκλησιν τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου, οὔτε ματαίωσεν καμμίαν προγραμματισμένην Σύνοδον, ἀλλά σεῖς προκαλεῖτε τήν ἀναβολήν  τῆς συγκλήσεως αὐτῆς. ᾿Ιδού τί σᾶς γράφω εἰς τήν τελευταίαν ἐπιστολήν μου (ὑπ᾿ ἀριθμ. 2811) διά τό θέμα πού θίγετε καί ὅλως ἀναληθῶς ἰσχυρίζεσθε ὅτι δι᾿ αὐτῆς τῆς ἐπιστολῆς μου "ἐματαίωσα τήν ὁρισθεῖσαν ῾Ιεράν Σύνοδον" κλπ. Σᾶς γράφω λοιπόν:
"᾿Επανήλθομεν ἐπί τοῦ θέματος διά τῆς ὑπ᾿ ἀριθμ. 2803/17-1-95 ἐπιστολῆς ἡμῶν καί ἐθέσαμεν ὑπ᾿ ὅψιν ὅλων τῶν ῾Αγίων ἀδελφῶν συγκεκριμένα σοβαρά θέματα, τά ὁποῖα ἐκκρεμοῦν καί πρέπει νά ἐξετασθοῦν ὑπό τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου τῆς ῾Ιεραρχίας καί ἐπί πλέον ἐπροτείναμεν ὡς δυνατήν ἡμερομηνίαν συγκλήσεως τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου τήν Τρίτην 1-3-95 (ὀρ. ἡμ.). ᾿Αντί ἀπαντήσεως ἐπί τῶν ἀνωτέρω συγκεκριμένων προτάσεών μας, ἐλάβομεν ἐκ τῆς ὁμάδος τῶν πέντε Σεβ. ᾿Αρχιερέων, διά τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου ᾿Αττικῆς κ. Ματθαίου, ἀντιπρότασιν νά συγκληθῆ ἡ ῾Ιεραρχία τήν 15ην καί 16ην Φεβρουαρίου 1995, τό ὁποῖον ὅμως ἦτο ἐκ τῶν πραγμάτων ἀδύνατον λόγῳ τῶν περιορισμένων χρονικῶν περιθορίων. Καί εἰς αὐτήν τήν ἀντιπρότασιν δέν ἐδίδετο ἀπάντησις εἰς τήν ἡμετέραν πρότασιν, τόσον ἐπί τῶν θεμάτων τῆς ῾Ημερησίας Διατάξεως, ὅσον καί ἐπί τῆς προτεινομένης ἡμερομηνίας συγκλήσεως τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου. Καί παρ᾿ ὅτι ἀπεστείλαμεν καί τρίτην ἐπιστολήν μέ ἡμερομηνίαν 20/7-2-95 καί πάλιν μέχρι σήμερον οὐδεμίαν ἀπάντησιν ἐλάβομεν.
῾Ως ἐκ τούτου εἴμεθα ἐκ τῶν πραγμάτων ἀναγκασμένοι μετά λύπης νά ἀναβάλωμεν τήν σύγκλησιν τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου τῆς ῾Ιεραρχίας, ἀναμένοντες τήν συγκεκριμένην πρότασιν τῶν πέντε ᾿Αρχιερέων ἐπί τῶν σοβαρῶν θεμάτων, τά ὁποῖα, ὡς ἐδήλωσαν, ἔχουν νά προτείνουν. Οὕτως ὥστε νά καταρτισθῆ ἡ ῾Ημερησία Διάταξις τῆς συνεδριάσεως, νά ἐνημερωθοῦν ἐγκαίρως ἐπί τῶν θεμάτων αὐτῶν ὅλοι οἱ Σεβ. ᾿Αρχιερεῖς καί νά προσδιορισθῆ νέα ἡμερομηνία συγκλήσεως τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου τῆς ῾Ιεραρχίας.
῾Επομένως εἴμεθα πάλιν ἀναγκασμένοι νά ἀναμένωμεν τήν ἀπάντησιν τῶν πέντε Σεβασμιωτάτων ᾿Αρχιερέων"  (῾Υμετέρα ἐπιστολή ὑπ. ἀριθ. 2811/8-3-95).
Τί γράφει ὁ ᾿Αρχιεπίσκοπος καί τί γράφει ὁ συντάκτης τῆς ἰδικῆς σας ἐπιστολῆς ; Τί προκύπτει ἀπό τό ἰδικόν μου κείμενον καί τί ἀπό τό ἰδικόν σας;
α) ᾿Εμεῖς προτείνομεν σύγκλησιν τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου ἀπό τόν Νοέμβριον τοῦ 1994 καί σεῖς κωφεύετε, διότι σᾶς ἐνοχλοῦν τά θέματα, τά ὁποῖα προτείνει ὁ ᾿Αρχιεπίσκοπος!  (2792/28/15-11-94)
β) ᾿Επαναφέρομεν  τά θέματα μέ δευτέραν ἐπιστολήν καί προτείνομεν ὡς δυνατήν ἡμερομηνίαν συγκλήσεως τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου τήν 1-3-95, σεῖς δέ ἀντιπροτείνετε ὡς ἡμερομηνίαν τήν 15 καί 16 Φεβρουαρίου, ὅπερ ἦτο ἀδύνατον καί διότι δέν ὑπῆρχε ὁ χρόνος διά νά προσκληθοῦν οἱ ᾿Αρχιερεῖς, ἀλλά καί διότι δέν ἐπροτείνατε τά θέματά σας.
γ)  ῾Ο ᾿Αρχιεπίσκοπος σᾶς λέγει, "ὅτι εἶναι ἐκ τῶν πραγμάτων ἀναγκασμένος νά ἀναβάλη τήν σύγκλησιν τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου ..."  διά  συγκεκριμένους λόγους καί ἐσεῖς λέτε  "ματαιώνει"! Εἶναι τό ἴδιο; Εἶναι ἀληθές αὐτό τό ὁποῖον κακοήθως, ἐκ κακῆς σκοπιμότητος καί δολίας προθέσεως ἔγραψε ὁ συντάκτης τῆς ἐπιστολῆς σας, ἤ εἶναι πράγματι τοῦ πονηροῦ ἀδίστακτον ψεῦδος;
δ) ῾Ο ᾿Αρχιεπίσκοπος ἐν προκειμένῳ δέν   "ὥρισεν" καί δέν "προσδιώρισεν" ἡμερομηνία συγκλήσεως τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου ἀλλά ἐπρότεινεν συγκεκριμένην  ἡμερομηνίαν καί  τά θέματα καί ἀνέμενε καί  ἀναμένει ἀκόμη τήν σύμφωνον γνώμην σας καί τά θέματά σας. Εἶναι τό ἴδιο "προτείνω" πρός τό "῾Ορίζω καί προσδιορίζω"; Εἶναι τό ἴδιο ἀναβάλλω καί ματαιώνω;
᾿Ιδού καί πάλιν ὅτι διαστρέφετε καί τούς σαφεστάτους  γραπτούς λόγους μου, τάς προθέσεις μου καί τά γεγονότα! εἶναι κατά Θεόν ταῦτα ἤ  κατά τό θέλημα τοῦ πονηροῦ; Σεῖς ματαιώνετε, σεῖς δέν θέλετε νά συγκληθῆ καί νά λειτουργήση κανονικῶς καί ὀρθοδόξως ἡ ῾Ι. Σύνοδος. ῾Ημεῖς δέν ἀρνούμεθα τήν σύγκλησίν της, ἀλλά καί δέν ἐννοοῦμε  νά εὐτελίζουμε τόν ἱερώτατον αὐτόν θεσμόν. Σᾶς παρακαλῶ, ὅσον ἐξαρτᾶται ἀπό ῾Υμᾶς συμβάλατε διά τήν κατά Θεόν σύγκλησιν τῆς ῾Ι. Συνόδου.
5) Δέν ἐκβιάζομεν, οὔτε δεχόμεθα ἐκβιασμούς.
Τό ποῖος καί πῶς συγκαλεῖ τήν ῾Ιεράν Σύνοδον καί προσδιορίζει τά θέματα τό γνωρίζομεν καί σᾶς τό ἐγράψαμεν, ἀλλά τό γνωρίζετε  καί σεῖς. ᾿Ακολουθῶμεν τήν ὁδόν τῆς Κανονικῆς ἀκριβείας, διότι θέλομεν ὅ, τι λέγομεν νά εἶναι ὑπεύθυνον, νά ἀποδεικνύεται καί νά μή περιστρέφεται. ῎Αν τά ὑπογεγραμμένα, σαφῆ καί ὑπεύθυνα κείμενά μου διαστρέφετε,  νομίζω ὅτι καλῶς τηρῶ τήν κανονικήν καί νόμιμον ὁδόν, ἡ ὁποία ἀνά πᾶσαν στιγμήν μαρτυρεῖ τήν ἀλήθειαν.  Κατόπιν τῶν ἀνωτέρω εἶναι τῆς ἰδικῆς σας ἐπιλογῆς καί εὐθύνης τί θά πράξετε, διότι, ἐπαναλαμβάνομεν, ἀπό ῾Υμᾶς πλέον ἐξαρτᾶται ἡ σύγκλησις τῆς ῾Ι. Συνόδου. Σᾶς ὑπενθυμίζω ὅμως καί πάλιν ὅτι, ὡς ᾿Ορθόδοξος ᾿Αρχιερεύς καί ὡς ᾿Αρχιεπίσκοπος, δέν σᾶς ἐξεβίασα ποτέ οὔτε σᾶς ἐκβιάζω, ἀλλά καί οὔτε δέχομαι ἐκβιασμούς καί "τελεσίγραφα". Διότι τό  "αἰτοῦμεν ὅπως ἐντός δέκα πέντε (15) ἡμερῶν ἀπό τῆς λήψεως τῆς παρούσης, ὁρίσετε καί συνέλθη ἡ ᾿Ενδημοῦσα ῾Ιερά Σύνοδος..." τῆς ἐπιστολῆς σας, ἀποτελεῖ ὅρον ἐκβιαστικόν καί ἀπειλητικόν. ᾿Ενῷ  δέ ἐκβιάζετε τελεσιγραφικῶς, παραλλήλως μᾶς "ἀναθεματίζετε" στήν Καλαμάτα, ἀνάπτετε μεσαιωνικά "πυρά" στά "καζάνια" τῆς Κοζάνης, προσφεύγετε ὁμαδικῶς εἰς δικαστήρια, ψευδορκεῖτε, καί πάλιν διαστρέφετε "ἐνσυνηδείτως"!!! ὅτι δῆθεν δέν ὡρκίσθητε διά τῶν δύο μαρτύρων Κληρικῶν σας καί παραλλήλως δηλώνετε ὅτι δέν πρόκειται νά προτείνετε ἐγγράφως τά θέματά σας, παρά μόνον εἰς τήν συνεδρίασιν συγκληθησομένης ᾿Ενδημούσης Συνόδου. ῎Αν αὐτά δέν εἶναι στυγνοί ἐκβιασμοί καί ἐνέργειαι ἀπογνώσεως καί θανάσιμα ἁμαρτήματα τί ἄλλο μπορεῖ νά εἶναι; 
῾Ημεῖς, Σεβ/τοι, οὔτε ὅρους θέτομεν, οὔτε εἰς ἀπολογίαν σᾶς καλοῦμε, ὡς σεῖς φαντάζεσθε καί μᾶς συκοφαντεῖτε. ῾Ημεῖς κανονικῶς προτείνομεν θέματα καί ζητῶμεν, ἤ ἄν θέλετε ἀπαιτεῖ ἡ ἀλήθεια καί τό δίκαιον, νά λάβετε ὁποιαδήποτε θέσιν, διά νά ξεκαθαρίσουν συγκεκριμένα θέματα Πίστεως καί ῾Ομολογίας, ἀλλά καί Κανονικῆς τάξεως, χωρίς ἄλλην χρονοτριβήν καί χωρίς νά ἐπικαλεσθῆτε ἄλλας προφάσεις, διότι εἰς ἁμαρτίαν θά ἀποβοῦν καί αὗται. Τά περί "Εἰκονομαχίας" ἐντυπωσιακά ψεύδη καί συκοφαντίαι δέν σᾶς καλύπτουν πλέον εἰς τάς ἐνεργείας σας.
6) Εἶναι ᾿Ορθόδοξος Κανονική ὑποχρέωσίς σας.
Σεβασμιώτατοι. Τό νά ζητῶμεν νά ὑπογραφοῦν καί ὑφ᾿ ὑμῶν τά πρακτικά τῶν ῾Ιερῶν Συνόδων δέν εἶναι ὅρος,  ἀλλά κανονική ὑποχρέωσίς σας, τήν ὁποίαν ἐπί δύο ἔτη  παραβαίνετε, ἀμφισβητοῦντες καί εὐτελίζοντες τόν ὑπέρτατον ᾿Εκκλησιαστικόν θεσμόν τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου.
Τό νά λάβετε θέσιν ἐπί τῆς βλασφημίας κατά τῆς ᾿Αποστολικῆς σας Διαδοχῆς, δέν εἶναι ὅρος ἀλλά ὑποχρέωσίς σας, τήν ὁποίαν ἄν δέν ἐκπληρώσετε, ἐγείρετε ὑμεῖς πραγματικόν λόγον πίστεως, ὁ ὁποῖος μᾶς ὑποχρεώνει νά προβῶμεν  εἰς τήν διακοπήν τῆς μεθ᾿ ὑμῶν  κοινωνίας.
 Τό νά ζητῶμεν νά  ἐπαναφέρετε ὑμεῖς τήν ἀδικαιολογήτως διακοπεῖσαν πνευματικήν κοινωνίαν δέν εἶναι ὅρος ἀλλά οὐσιαστική προϋπόθεσις συγκλήσεως τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου.
   ᾿Εννοεῖτε σεῖς ὅτι δύναται νά συγκληθῆ ἡ ῾Ιερά Σύνοδος καί νά μήν συμπροσεύχωνται ᾿Αρχιερεῖς;  Νά παρακάθηνται εἰς τήν ῾Ιεράν Σύνοδον καί νά μήν ἀνταλλάσσουν τόν ἐν Χριστῷ ἀσπασμόν! Εἶναι αὐτή Σύνοδος Κανονική,  ᾿Ορθόδοξος, ἐν ῾Αγίῳ Πνεύματι;
᾿Εννοεῖτε ὅτι δύνασθε νά συνεχίσετε νά καταχρᾶσθε τοῦ ῾Ιεροῦ θεσμοῦ τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου διά νά περάσετε εἰς τήν ᾿Εκκλησίαν τά σχέδιά σας (β'᾿Εγκύκλιος κλπ.) καί νά ἀποσιωπᾶτε ἐπί 5 ἔτη πραγματικά θέματα Πίστεως καί ῾Ομολογίας ὡς καί Δικαιοσύνης καί ᾿Αληθείας;
7) Περί τῆς ἀποτειχίσεως τοῦ ῾Ιερομ. ᾿Αμφιλοχίου
Τό θέμα τῆς ἀποτειχίσεως τοῦ ῾Ιερομονάχου ᾿Αμφιλοχίου εἶναι σαφές τό γνωρίζετε πολύ καλά,  ὅταν δέ  ἐτέθη ἐν Συνόδῳ (τήν 29-4-94) ἠρνήθητε νά συζητηθῆ, ὡς ἦτο χρέος ὅλων μας, καί ἀντικανονικῶς καί παρά πᾶσαν ἔννοιαν δικαίου δέν ἐξητάσθη. Εἰς τήν ὑπ᾿ ἀριθ. 2803/17-1-95 ἐπιστολήν μου δέν σᾶς γράφω ὅ,τι κακῶς σεῖς διατείνεσθε, εἰς τήν ἐπιστολήν σας, λέγοντες: "Δηλαδή Μακαριώτατε ἐσεῖς καί ὁ Σεβασμιώτατος Νικόλαος θεωρεῖτε τόν ῾Ιερομόναχον ᾿Αμφιλόχιον μή ἀποτειχισθέντα πρός ῾Υμᾶς τούς δύο ᾿Επισκόπους καί ἀποτειχισθέντα πρός ῾Ημᾶς τούς ὑπολοίπους ᾿Επισκόπους;".
 ᾿Ιδού τί γράφομεν ἡμεῖς   διά τό     συγκεκριμένον θέμα καί τί τονίζομεν: "ὅλως ἀδικαιολογήτως καί ἑπομένως παραπλανητικῶς ἐπικαλεῖσθε τήν ἀποτείχισιν τοῦ ῾Ιερομονάχου ᾿Αμφιλοχίου ὡς εἰσέτι ὑφισταμένης" καί διευκρινίζομεν ὅτι: "Βεβαίως ἡ ἀποτείχισις αὐτοῦ ἰσχύει ὡς πρός τούς ᾿Αρχιερεῖς, οἱ ὁποῖοι δέν κατεδίκασαν τήν ἀπό 11-10-91 "᾿Εγκύκλιον ἐπιστολήν" τοῦ ῾Ιερομονάχου Εὐθυμίου, οὔτε καί τάς ὑπογραφάς των ἀπέσυρον ἀπό τήν λεγομένην "β' ᾿Εγκύκλιον", ἀλλά καί ὑποστηρίζουν ἀκόμη ταύτην καί ἐπιμένουν εἰς τήν ἀπό 13-7-94 "Διευκρίνισίν" των. ῾Η ἀποτείχισις τοῦ ἐν λόγῳ ῾Ιερομονάχου δέν ὑφίσταται ὡς πρός τούς ᾿Αρχιερεῖς, οἱ ὁποῖοι καί τήν ἀπό 11-10-91 "᾿Εγκύκλιον ἐπιστολήν" τοῦ ῾Ιερομ. Εὐθυμίου κατεδίκασαν καί τάς ὑπογραφάς των ἀπέσυρον ἀπό τήν λεγομένην "β' ᾿Εγκύκλιον".
 Αὐτά γράφομεν διότι αὐτά λέγει τό σχετικόν ἐπίσημον πρακτικόν. Πάντα ταῦτα τά γνωρίζετε πολύ καλῶς, διότι ἔχετε ἀπό ἔτους εἰς τάς χεῖρας σας τό συγκεκριμένον ἐπίσημον ὑπογεγραμμένον πρακτικόν τῆς 11-4-1994, διά τοῦ ὁποίου ἀνάγλυφος προκύπτει ἡ ἀλήθεια, ἀπό ποίους ἧρε ὀρθῶς καί κανονικῶς τήν ἀποτείχισίν του καί ἀπό ποίους καί διατί ἐπιμένει νά παραμένη ἀποτειχισμένος ὁ ῾Ιερομ. ᾿Αμφιλόχιος. Ποῦ διαφωνεῖτε; διατί παραπληροφορεῖτε;  Δέν λέγει λοιπόν  ὁ ᾿Αρχιεπίσκοπος ὅσα καί πάλιν ἰσχυρίζεσθε παραπλανητικῶς, οὔτε  σᾶς ζητεῖ ἀπολογίαν, ἀλλά λέγει ὅτι εἶναι ἰδικόν σας χρέος νά ἀνακαλέσετε τήν λεγομένην ὑφ᾿ ὑμῶν "β'᾿Εγκύκλιόν" σας, τήν "Διευκρίνισίν" σας, καί νά καταδικάσετε ἀπεριφράστως τάς βλασφημίας τῆς ἀπό 11-10-91 γνωστῆς "᾿Εγκυκλίου ᾿Επιστολῆς". Ταῦτα δέ ὄχι ἁπλῶς διά νά ἀρθῆ καί ἀφ᾿ ὑμῶν ἡ ἀποτείχισις τοῦ ῾Ιερομονάχου, ἀλλά διά νά μήν προσβάλλετε τήν ᾿Αποστολικήν σας Διαδοχήν δεχόμενοι τήν βλάσφημον ἐγκύκλιον τοῦ ῾Ιερομ. Εὐθυμίου καί ἵνα μή ἐνέχεσθε εἰς βλασφημίας, ἀδικίας καί περιστροφάς ῾Ιερῶν Κειμένων, διά τῆς λεγομένης "β' ᾿Εγκυκλίου" σας. Αὐτά Σεβασμιώτατοι καί περί τῆς ἀποτειχίσεως τοῦ ῾Ιερομ. ᾿Αμφιλοχίου, χωρίς νά εἰσέλθωμεν εἰς ὅλον τό πλάτος καί τό βάθος τοῦ θέματος διότι προσδοκῶμεν εἰσέτι τήν ἐκ μέρους σας ὑπεύθυνον τοποθέτησιν.
8) Δέν ὑπάρχει "Εἰκονομαχία" ἀλλά ἡ ἰδική σας αἵρεσις τῆς "Εἰκονολατρείας"
᾿Επί τοῦ ἰσχυρισμοῦ σας ὅτι δῆθεν συντασσόμεθα μέ τά διάφορα φυλλάδια, λέγοντες ὅτι δέν ὑπάρχει εἰκονομαχία κλπ. τῆς σελ.  3-4, εἶναι ἀνεπίτρεπτα ὅσα ὡς  ᾿Αρχιερεῖς ἰσχυρίζεσθε!
Σᾶς ἀπαντῶμεν καί ἐπ᾿ αὐτοῦ ρητῶς καί κατηγορηματικῶς: Δέν ὑπάρχει "εἰκονομαχία", ὅσα δέ ἐπιλήψιμα ἐγράφησαν (πλᾶναι, κακοδοξίαι, ἀκραῖαι διατυπώσεις, ἐξ ὑπερβάλλοντος ζήλου) δέν ἀποτέλουν εἰκονομαχίαν. Τό ὅτι δέν  ὑ- πάρχει εἰκονομαχία τό βεβαιώνετε καί ὑμεῖς, διότι ἐνῶ σᾶς ἐζητήθη κατ᾿ ἐπανάληψιν ἀλλά καί σᾶς  ἐτονίθη ὅτι εἶναι καί κανονική ὑποχρέωσίς σας νά καταθέσητε ἐνυπόγραφον καταγγελίαν μετά δηλώσεως ταυτοπαθείας, καταγγέλοντες δι᾿ αὐτῆς τούς "εἰκονομάχους" καί τά "εἰκονομαχικά" τους φρονήματα καί ἐνεργείας, ΔΕΝ ΤΟ ΕΠΟΙΗΣΑΤΕ, ἀλλά συνεχίζετε γενικῶς, ἀορίστως καί ἀνευθύνως νά συκοφαντῆτε, ὅπερ εἶναι ἀδιανόητον δι᾿ ᾿Επισκόπους.
Κάθε ἀτυχής ἤ κακόδοξος, ὁποθενδήποτε διατυπωθεῖσα ἄποψις - φρόνημα, δέν ἀποτελεῖ "εἰκονομαχίαν". ᾿Αντιθέτως ὅταν ῾Υμεῖς γράφετε περί "εἰκονολατρείας" καί "εἰκονολατρῶν"[3] διά τούς ἑαυτούς σας, λυπούμεθα, ἀλλά, ἐάν δέν τό ἀνακαλέσετε καί δέν τό καταδικάσετε καθίστασθε αἱρετικοί.
Παρεχώρησεν ὁ Θεός τοιαύτας πτώσεις διά νά ταπεινωθῆτε καί νά κατανοήσετε ὅτι ὅσα ἰσχυρίζεσθε εἶναι πλάναι, μέ τάς ὁποίας ὅμως προδίδετε τόν ᾿Αγῶνα τῆς ᾿Εκκλησίας καί διχάζετε τόν πιστόν λαόν. Τόσον διά τό αἱρετικόν  ΕΙΚΟΝΟΛΑΤΡΙΚΟΝ ΣΑΣ φρόνημα, ὅσον καί διά τά κεκηρυγμένα αἱρετικά φρονήματα τῆς ἀδελφότητος Παναγουλάκη, τῆς ὁποίας προΐσταται ὁ Σεβ/τος κ. Γρηγόριος καί τά ὁποῖα ἐξεστόμισαν τήν Κυριακή τῆς ᾿Ορθοδοξίας, ἀλλοιώσαντες αὐθαιρέτως τό Συνοδικόν τῆς ᾿Ορθοδοξίας, θρηνοῦμεν καί μετά δακρύων λέγομεν "ΦΟΒΕΡΟΝ ΤΟ ΕΜΠΕΣΕΙΝ ΕΙΣ ΧΕΙΡΑΣ ΘΕΟΥ ΖΩΝΤΟΣ".
Λέγομεν λοιπόν ὅτι δέν ὑπάρχει εἰκονομαχία, διότι ἀκριβῶς δέν ὑπάρχει καί διότι τά ἐπιλήψιμα κείμενα ὅσο καί ἄν  ὡρισμένες θέσεις των ἀποδειχθοῦν ἀντορθόδοξες, δέν συνιστοῦν εἰκονομαχίαν. Εἶναι ὅμως ΚΑΚΟΔΟΞΙΑΙ, ΒΛΑΣΦΗΜΙΑΙ καί ΑΙΡΕΣΙΣ τά περισσότερα ἐκ τῶν ὁποίων κηρύσσετε καί διατυπώνετε σεῖς γραπτῶς. Π.χ ἡ "β'ἐγκύκλιός" σας, "ἐγκύκλιος" ῾Ιερομ. Εὐθυμίου, ἀλλά καί ὅσα διατυπώνετε εἰς τό ἀπό 10-3-95 ἐπίσημο δικόγραφό σας. ᾿Ιδού τί γράφετε εἰς αὐτό: "Μέσα στούς κόλπους τοῦ ἀντιδίκου Συνδέσμου[4] παρουσιάστηκαν ἀντορθόδοξα φρονήματα, ἀμφισβητήσεως, ἀποδοχῆς καί προσκυνήσεως τινῶν ἐκ τῶν ῾Ιερῶν Εἰκόνων τῆς ᾿Ορθοδοξίας καί εἰδικώτερον τῆς ἐκ Τάφου ᾿Εγέρσεως τοῦ Κυρίου ἡμῶν ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ καί τῆς ῾Αγίας Τριάδος μέ ἄμεσον ἀποτέλεσμα τόν χωρισμόν αὐτοῦ εἰς δύο παρατάξεις, τούς εἰκονομάχους, ἀποκηρύσσοντας τάς ἀνωτέρω Εἰκόνας καί ἡμᾶς τούς αἰτοῦντας- εἰκονολάτρας, οἱ ὁποῖοι συνεχίζομεν πιστά νά τηρῶμεν τάς ῾Ελληνοχριστιανικάς ἀρχάς καί Κανόνας τῆς ᾿Ορθοδόξου ᾿Εκκλησίας μας μή παρεκκλίνοντες ἀπό τήν θείαν καί ἱεράν παράδοσιν". (Δικόγραφον 10-3-95)
Γνωρίζετε τί λέτε εἰς τήν ἀνωτέρω παράγραφόν σας, τήν ὁποίαν περιλάβατε εἰς τό ἐπίσημον δικόγραφον, τό ὁποῖον καταθέσατε εἰς τό δικαστήριον;
α) ᾿Ονομάζετε ἀντίδικόν σας τόν ῾Ιερόν Σύνδεσμον! δηλαδή σεῖς ἀντιδικεῖτε μέ ὅλους  σχεδόν τούς Κληρικούς τῆς ᾿Εκκλησίας τῶν ΓΟΧ. Τούς σύρετε εἰς τά δικαστήρια, ὁρκίζονται διά λογαριασμόν σας οἱ μάρτυρες πού ἀποστείλατε (῾Ιερομ. Κοσμᾶς καί Δανιήλ), ψευδορκοῦν καθίστανται ἐπίορκοι καί ἀναλαμβάνετε σεῖς νά τούς καλύψετε ὅτι δέν ὡρκίσθησαν!  Δυστυχῶς ὅμως καί οἱ δύο Κληρικοί σας καί ὡρκίσθησαν καί ψευδώρκισαν καί ἐπιώρκησαν, καί δι᾿ αὐτῶν ὠρκίσθητε καί ἐσεῖς καί ὑποπέσατε ὁμοῦ εἰς τό ἴδιον κρῖμα καί κατάκριμα.
β) Λέτε ὅτι σεῖς οἱ 8 μηνύοντες (5 ᾿Αρχιερεῖς καί 3 ῾Ιερεῖς) καθώς καί οἱ δύο μάρτυρες σας καί ἐλάχιστοι ἀκόμη ὁμόφρονές σας κληρικοί ἀποτελεῖτε τήν παράταξιν τῶν εἰκονολατρῶν!! Δηλαδή ὁμολογεῖτε καί κηρύσσετε ὅτι εἶσθε ΑΙΡΕΤΙΚΟΙ διότι ἡ εἰκονολατρεία εἶναι καταδεδικασμένη ΑΙΡΕΣΙΣ! ῾Η ὀρθόδοξος ᾿Εκκλησία δέν ἀπονέμει λατρείαν εἰς καμμίαν εἰκόνα, ἀλλά τιμητικῶς προσκυνεῖ αὐτάς. Καί αὕτη ὅμως ἡ τιμητική προσκύνησις μεταβαίνει εἰς τό πρωτότυπον.  Προσκυνοῦμεν, ἀδελφοί, τιμητικῶς τάς ῾Αγίας Εἰκόνας καί δέν τάς λατρεύομεν διότι ἡ λατρεία ἀνήκει μόνον εἰς τόν Τριαδικόν Θεόν.
γ) Χαρακτηρίζετε, περισσότερον ἀπό 35 Γνησίους ᾿Ορθοδόξους ᾿Αρχιερεῖς καί ῾Ιερεῖς καί διακόνους, ὡς τήν "παράταξιν τῶν εἰκονομάχων"[5], οἱ ὁποῖοι, ὡς διαστροφικώτατα διατείνεσθε, ὅτι ἀμφισβητοῦν, δέν ἀποδέχονται καί δέν προσκυνοῦν τάς ῾Ιεράς Εἰκόνας τῆς ᾿Εγέρσεως τοῦ Κυρίου καί τῆς ῾Αγίας Τριάδος! ῾Υπάρχει μεγαλυτέρα συκοφαντία, μεγαλύτερον ψεῦδος! ᾿Ιδού προκαλεῖσθε καί τώρα ἀκόμη νά κατονομάσετε καί νά ἀποδείξετε, ποῖοι ἀμφισβητοῦν, δέν δέχονται καί δέν προσκυνοῦν, ὁποιανδήποτε ὀρθόδοξον εἰκόνα Βυζαντινῆς ἤ Κλασσικῆς τεχνοτροπίας, ἄλλως σεῖς εἶσθε ἀληθῶς "ὁμάδα", "παράταξις", ὡς ἀνωτέρω γράφετε, "εἰκονολατρῶν" καί ἐπωμίζεσθε ὅλο τό βάρος τῶν συκοφαντιῶν.
δ) Δέν τηρεῖτε, ἀλλά καί  καταπατεῖτε τάς ῾Ελληνοχριστιανικάς ἀρχάς, διότι δέν εἶναι ἑλληνοχριστιανική ἀρχή νά ψεύδωνται οἱ Κληρικοί, νά συκοφαντοῦν, νά διχάζουν, νά προσφεύγουν διά θέματα πίστεως (ἐν προκειμένῳ τῆς πλάνης σας) εἰς τά δικαστήρια, νά ὁρκίζωνται, νά ψευδορκοῦν καί νά ἐπιορκοῦν καί νά προδίδουν. ῎Αν ἔτσι ἐννοεῖτε τάς "ἑλληνοχριστιανικάς ἀρχάς" κάνετε λάθος καί ἀποδεικνύετε ὅτι σεῖς δέν γνωρίζετε οὔτε τηρεῖτε, τάς ῾Ελληνοχριστιανικάς - ῾Ελληνορθοδόξους ἀρχάς, ἀλλά οὔτε καί τήν ᾿Εκκλησιολογίαν τῆς ᾿Εκκλησίας τῶν Γ.Ο.Χ. Δέν τηρεῖτε καί  τήν ᾿Εκκλησιολογίαν - ῾Ομολογίαν τῆς ᾿Εκκλησίας τῶν  ΓΟΧ,  διότι δέχεσθε ὅτι σᾶς "περιρρέει ἡ ἀνομία τῆς Χειροθεσίας" κλπ. Δέν τηρεῖτε τήν ᾿Εκκλησιολογίαν τήν ᾿Ορθόδοξον, ὅταν σχίζετε Μονάς, ᾿Ενορίας, τό Σῶμα τοῦ Χριστοῦ καί ζητᾶτε νά ἁρπάξετε αὐτάς. Διατί δέν καταδικάζετε τήν βλασφημίαν ὅτι σᾶς περιρρέει ἡ ἀνομία τῆς χειροθεσίας; Διατί τόσον ὀψίμως ἀρνεῖσθε ὁμόφωνον ἀπόφανσιν τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου τῆς ῾Ιεραρχίας (β' πρᾶξις Ι.Σ.Ι. 19-8-1981) καί παραθεωρεῖτε τήν ἀλήθειαν καί τήν συνείδησιν τῆς ᾿Εκκλησίας; ᾿Εάν ἀρνῆσθε τήν Β' Πρᾶξιν τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου τῆς ῾Ιεραρχίας τῆς 19-8-1981, τότε ἐγείρετε σεῖς μέγα χάσμα. Ποίαν Σύνοδον νά συγκαλέσωμεν καί μέ ποίους νά συσκεφθῶμεν καί πῶς καί ποίας ἀποφάσεις νά λάβωμεν; Πρακτικά δέν ὑπογράφετε, βλασφημίας δέν καταδικάζετε, ὡς "αἱρετικούς" καί "εἰκονομάχους" μᾶς συκοφαντῆτε, τήν ἐν τῇ λατρείᾳ ἑνότητα διεκόψατε, "ἀντιχρίστους" μᾶς ἀποκαλεῖτε, μᾶς "ἀναθεματίζετε", μᾶς σύρετε εἰς τά δικαστήρια, ψευδορκεῖτε, σχίζετε Μονάς, ᾿Ενορίας, Οἰκογενείας...
Εἰς οὐδέν ἕτερον ἠθέλατε πταίσει, καί μόνον ὅτι διχάζετε τό Σῶμα τοῦ Χρι- στοῦ, ἐξυπηρετῶντες ἔτσι, ἴσως ἀθελήτως καί ἀνεπιγνώστως, τούς σκοπούς τῶν σκοτεινῶν δυνάμεων, σᾶς καθιστᾶ ὑπευθύνους ἐνώπιον τοῦ Χριστοῦ καί τῆς ῾Αγίας Του ᾿Εκκλησίας καί μέγα κρῖμα ἐπωμίζεσθε.
9) Περί δικαστηρίων καί ὅρκων
Εἰς τήν ἰδίαν 3ην σελίδα τῆς ἐπιστολῆς σας γράφετε καί τά ἑξῆς :
"῞Οσο διά τά ἀναφερόμενα εἰς τό 2811/23-2-95 ἔγγραφόν σας, καθώς καί ΕΠΕΙΓΟΝ τηλεγράφημά σας, περί δῆθεν ὡρκισθέντων ἱερέων, πρέπει νά γνωρίζετε ὅτι τοιαῦται ψευδεῖς καί συκοφαντικαί διαδόσεις ἀπό ἐπίσημον ἔγγραφον ᾿Αρχιερέως, ἐπιφέρουν ὄχι μόνον κανονικάς κυρώσεις ἀλλά καί ποινικάς. Σᾶς γνωστοποιοῦμεν ὅτι οἱ ἱερεῖς π. Κοσμᾶς καί π. Δανιήλ δέν ἀπήγγειλον τό "ὀμνύω εἰς τήν ἱερωσύνην μου" ὅπως ἀναφέρεται, ἀλλ᾿ οὔτε κἄν τήν ὑπό τοῦ νόμου δι᾿ ἱερεῖς προβλεπομένην διατύπωσιν "διαβεβαιῶ ἐπί τῇ ἱερωσύνῃ μου" τῆς προέδρου ἐπανέλαβον[6]. Αὐτά διά νά ἐλέγχετε τί ὑπογράφετε καί νά μήν ἔχετε τυφλήν ἐμπιστοσύνην εἰς τούς συμβούλους σας, οἱ ὁποῖοι εἶναι οἱ κυρίως ὑπεύθυνοι διά τήν διατηρηθεῖσαν κατάστασιν ἐν τῇ ᾿Εκκλησίᾳ ἡμῶν ἡ ὁποία ἐδημιουργήθη ἐξ αἰτίας τῆς νεοεικονομαχικῆς αἱρέσεως. ῞Οσον ἀφορᾶ τήν ὑπό τοῦ νόμου δι᾿ ἱερεῖς προβλεπομένην διαβεβαίωσιν, πρῶτος ἐσεῖς Μακαριώτατε τήν ἐνεργοποιήσατε ὅταν πρό ἐτῶν ἀποστείλατε στά δικαστήρια τούς π. Παῦλον καί π. Εὐθύμιον καί ἐν γνώσει σας διαβεβαίωσαν ἐπί τῇ ἱερωσύνῃ των διά τήν ὑπόθεσιν τοῦ ἱεροῦ Ναοῦ ῾Αγίας ᾿Ελεούσης. Τότε μάλιστα οὔτε κἄν φέρατε τό θέμα εἰς τήν ῾Ιεράν Σύνοδον "καί τό ἀφήσατε νά πέσῃ στά μαλακά" ἐνῶ τώρα κόπτεσθε καί συκοφαντεῖτε τούς ἱερεῖς μας, διά νά δικαιολογήσετε τόν κυρίως ὑπεύθυνον ᾿Ελευθέριον Γκουτζίδην, ὁ ὁποῖος προφορικῶς καί γραπτῶς διδάσκει "ὅτι εἰκών τῆς ᾿Αναστάσεως εἶναι ἡ εἰς ῞Αδην Κάθοδος" (σελ. 3η τῆς ἐπιστολῆς σας).
Κατ᾿ ἀρχήν πρέπει νά τονίσω καί νά ὑπογραμμίσω αὐτό τό ὁποῖον λέτε καί εἶναι ὀρθόν, δηλαδή "ψευδεῖς καί συκοφαντικαί διαδόσεις ἀπό ἐπίσημον ἔγγραφον ᾿Αρχιερέως, ἐπιφέρουν ὄχι μόνον κανονικάς κυρώσεις ἀλλά καί ποινικάς"  Βεβαίως ἔχετε ἀπολύτως δίκαιον. Ποῖος ὅμως Σεβασμιώτατοι ἔχει διατυπώσει ἀμετρήτους "ψευδεῖς καί συκοφαντικάς διαδόσεις"; Ποῖος καί ἐν προκειμένῳ ἀπειλεῖται ἀπό κανονικάς ἀλλά καί ποινικάς κυρώσεις; ῾Ο ᾿Αρχιεπίσκοπος ᾿Ανδρέας ἤ ὁ ᾿Επίσκοπος κ. Ματθαῖος καί οἱ μετ᾿ αὐτοῦ; ᾿Ερωτᾶσθε,  ψεύδεσθε ἐνσυνειδήτως ἤ διότι σᾶς ἐπλάνησαν οἱ ἀδίστακτοι καί ἐπίορκοι Κληρικοί σας; Δυστυχῶς ἡ δευτέρα πλάνη ὑμῶν εἶναι πολύ βαρυτέρα τῆς πρώτης.
Οἱ ἱερεῖς, Σεβ/τοι, π. Κοσμᾶς καί π. Δανιήλ, δυστυχῶς, ὡρκίσθησαν εἰς τήν ἱερωσύνην των καί μάλιστα ὅλως πρόθυμοι, ὡς βεβαιοῦν οἱ αὐτήκοοι μάρτυρες. Τό βεβαιοῦν ὑπευθύνως οἱ δύο νομικοί συνήγοροί μας ὁ κ. Γεώργιος Μπολγούρας καί ὁ κ. Λάζαρος Κυρίτσης. Τό βεβαιοῦν ὁ Πανοσιολογιώτατος π. Κήρυκος, ὁ Θεολόγος κ. ᾿Ελευθέριος Γκουτζίδης, (ὁ ὁποῖος διεμαρτυρήθη κατά τήν ἀκροαματικήν διαδικασίαν, ἐνώπιον τοῦ δικαστηρίου διά τήν ὁρκοδοσία τῶν δύο Κληρικῶν σας), ὁ θεολόγος κ. Δημήτριος Κάτσουρας, ὁ Μοναχός Μάξιμος, ὁ κ. Βάϊος Μπολγούρας καί ὁ κ. ᾿Αθανάσιος Καλαϊτζίδης. Τό μαρτυροῦν καί τά δικόγραφά σας διά τήν ὁποίαν διαμαρτύρεσθε διατί δέν ὡρκίσθη ὁ κ. Γκουτζίδης! καί παρεβίασε τό ἀστικό ποινικό κώδικα!!! Πρίν τό ἀμφισβητήσετε ἔπρεπε νά σκεφθῆτε τάς συνεπείας τῆς πράξεώς σας νά μᾶς διαψεύσετε καί νά μᾶς ἀπειλήσετε μέ κανονικάς καί ποινικάς κυρώσεις! Δέν χαιρόμεθα, βεβαίως,  διότι ὡρκίσθησαν οἱ δύο Κληρικοί σας καί δι᾿ αὐτῶν καί σεῖς, οἱ ἠθικοί αὐτουργοί, μακάρι νά μήν εἶχαν ὁρκισθῆ καί νά μήν εἶχαν ψευδορκίσει καί νά μήν εἶχαν ἐπιορκήσει. Μακάρι νά εἴμεθα ἡμεῖς οἱ λέγοντες ψεύδη καί νά ζητήσουμε συγγνώμην, καί μιά πού μάθατε ἀπό δικαστήρια, νά μᾶς κλείνατε καί φυλακή. Τώρα ὅμως τό κακό δέν εἶναι μόνον ὅτι οἱ ἱερεῖς σας ὡρκίσθησαν καί εἰς τήν συνέχειαν ἔπεσαν εἰς ψευδορκίαν καί ἐπιορκίαν, ἀλλά καί κατόπιν τούτων συνεχίζουν νά ψεύδωνται ὅτι δέν ὡρκίσθησαν, καί ἐσεῖς ἐπιφορτίζεσθε καί ὡς ἄτομον καί ὡς ὀκτάδα ὁμαδικῶς μέ ὅλους τούς ὅρκους, τάς ψευδορκίας - ἐπιορκίας καί ὅλα τά ψεύδη.
Γνωρίζετε, συνειδητοποιεῖτε ὅτι ὅλα αὐτά βαρύνουν ἐσᾶς τούς 8 κληρικούς[7], διότι ἀκριβῶς οἱ ῾Ιερομόναχοι Κοσμᾶς καί Δανιήλ ἐστάλησαν ἀπό σᾶς τούς 8, κατέθεσαν διά λογαριασμόν σας, καί ὡρκίσθησαν, ψευδώρκησαν καί ἐπιώρκησαν διά λογαριασμόν σας!;
Πῶς ἐβασίσθητε εἰς τούς λόγους  τοῦ π. Κοσμᾶ καί τοῦ π. Δανιήλ, ὅταν σεῖς ὁ ἴδιος  θεωρῆτε τόν ῾Ιερομόναχον Κοσμᾶν, ὡς πρόσωπον ἀνυπόληπτον καί ἀνέμπιστον; ᾿Ιδού πῶς τόν χαρακτηρίζετε εἰς τήν ὑπ. ἀριθ. 74/11-10-1994 ΑΠΟΦΑΣΙΝ σας διά τῆς ὁποίας θέτετε αὐτόν εἰς ἀόριστον ἀργίαν καί τόν παραπέμπετε καί εἰς τό πρωτοβάθμιον δι᾿ ἱερεῖς Συνοδικόν Δικαστήριον:
"6. ᾿Επειδή κατά τάς μετά τῶν ἀνθρώπων καί δή τῶν πιστῶν ἀναστροφάς σου, μετεχειρίσθης κατά σύστημα τό ψεῦδος, εἰς σημεῖον νά καταστῆ εἰς σέ δευτέρα φύσις καί νά καυτηριάσης, ἄνευ φόβου Θεοῦ τήν συνείδησίν σου, τούς δέ πιστούς νά λυποῦνται καί νά ἐκπίπτης εἰς τήν ἄβυσσον τῆς ἀνυποληψίας, ἀκριβῶς λόγῳ τῶν ψευδολογιῶν σου, αἵτινες ἔχουν γίνει πασίδηλοι, ἐνῶ δέν ἔπρεπε νά λησμονῆς ὅτι "χείλη ἱερέως οὐ ψεύδονται". (᾿Αριθ. ἀποφ. 74/11-10-94)
Τόν ἴδιο κληρικό σας καταδικάζετε ἐπίσης διά φιλονικείας, ὕβρεις καί βιαιοπραγίας του κατά  τοῦ Κληρικοῦ π. Θωμᾶ Καραγκούνη! Πῶς τώρα ἐνεπιστεύθητε τήν ψευδῆ μαρτυρίαν αὐτοῦ τοῦ κληρικοῦ καί ἀπετολμήσατε νά χαρακτηρίσετε δι᾿ ἐγγράφου σας, τό ὁποῖον κατά χιλιάδας ἐσκορπίσατε εἰς ὅλον τόν κόσμον καί τό ἀποστέλλετε καί ταχυδρομικῶς, πῶς ἀπετολμήσατε λέγω, νά μᾶς συκοφαντήσετε ὡς "ψεύτας καί συκοφάντας" καί νά μᾶς ἀπειλήσετε "μέ κανονικάς κυρώσεις καί ποινικάς"!!!  Πότε, Σεβασμιώτατοι, σᾶς δώσαμε τέτοιο δικαίωμα ὥστε νά παραφέρεσθε κατά τόν χείριστον αὐτόν τρόπον; Τί ἄλλο ἀπομένει νά κάμετε ἐναντίον μας, ὦ ᾿Επίσκοπε Ματθαῖε, καί οἱ περί  ὑμᾶς ᾿Επίσκοποι;!
Εἰς τήν παράγραφον τῆς ἐπιστολῆς, πού ἀνωτέρω παρεθέσαμεν, δυστυχῶς προβαίνετε καί εἰς ἄλλον ψεῦδος καί ἄλλην συκοφαντίαν!
῾Ομιλεῖτε διά  "διαβεβαίωσιν" τήν ὁποίαν προβλέπει ὁ νόμος διά τούς ῾Ιερεῖς καί ὅτι πρῶτος ἐγώ ὁ ᾿Αρχιεπίσκοπος ἐνεργοποίησα, ἀποστείλας πρό ἐτῶν εἰς τά δικαστήρια τούς ῾Ιερεῖς π. Παῦλον καί π. Εὐθύμιον, οἱ ὁποῖοι ἐν γνώσει μου "διεβεβαίωσαν ἐπί τῇ ῾Ιερωσύνῃ των".
Κάνετε βασικόν λάθος, διότι πρῶτον ὁμιλεῖτε διά διαβεβαίωσιν, πού προβλέπει ὁ Νόμος. ῾Ο Νόμος τῆς πολιτείας, βεβαίως, προβλέπει "ὅρκον" ἐπί τοῦ Εὐαγγελίου διά τούς λαϊκούς καί "διαβεβαίωσιν ἐπί τῇ ῾Ιερωσύνῃ των" διά τούς κληρικούς[8]. Δι᾿ ἡμᾶς ὅμως οὔτε τό ἕνα ἐπιτρέπεται, οὔτε τό ἄλλον, ὅσον καί ἄν τά προβλέπη ὁ Νόμος. ῾Η διαβεβαίωσις εἶναι ὁ ὅρκος τῶν κληρικῶν καί ἀπαγορεύεται. Πέραν τούτου ὠφείλατε νά γνωρίζατε καί τά ἑξῆς:
α) Δέν ἀπέστειλεν ὁ ᾿Αρχιεπίσκοπος τούς δύο Κληρικούς (π. Παῦλον καί π. Εὐθύμιον) στό δικαστήριο, ἀλλά ἡ ῾Ιερά Σύνοδος. Διατί δέν λέτε τήν ἀλήθειαν; Τόσο μέ ἐμισήσατε;  Δέν τούς ἀπέστειλεν ἡ ῾Ι. Σ. νά κάνουν μηνύσεις καί νά ὁρκισθοῦν καί νά ψευδορκίσουν, ἀλλά νά καταθέσουν ἀνομωτί διά νά μή ἱεροσυληθῆ ἕνας ὀρθόδοξος Ναός.
β) Τούς στείλαμε κατόπιν Συνοδικῆς ἀποφάσεως, ὑπό τάς προϋποθέσεις ὅτι ὡς κληρικοί δέν θά ὁρκισθοῦν κατ᾿ οὐδένα τρόπον. ᾿Ενθυμηθεῖτε τήν παρέμβασιν τοῦ Σεβ/του Πειραιῶς κ. Νικολάου, ὁ ὁποῖος ἀνεφέρθη εἰς τόν ῞Αγιον Πατέρα, ὅστις προετίμησε νά χάση τόν Ναόν τῆς ᾿Αναλήψεως, διά νά μή πέση ἕνας ὅρκος. Οὔτε νά ὁρκισθοῦν οὔτε νά διαβεβαιώσουν τούς ἐπιτρέψαμε, διατί ψεύδεσθε δημοσίως καί μέ συκοφαντεῖτε;
γ) ᾿Εάν ἔδωκεν "διαβεβαίωσιν ἐπί τῇ ἱερωσύνῃ του"  ὁ π. Παῦλος ἐγώ πρώτη φορά τό πληροφοροῦμαι ἀπό τό ἔγγραφό σας. Σεῖς ὅμως πού τό ἐγνωρίζατε, διατί τόσα χρόνια τό ἀποκρύπτατε καί τώρα κακοτρόπως τό ἀνακοινώνετε; Εἰς τί σᾶς ὠφέλησε καί ἡ ἀπόκρυψίς του ἐπί τόσα ἔτη καί τί σᾶς ὠφελεῖ καί τώρα πού τό ἐπικαλεῖσθε; Εἶναι δυσάρεστον, εἶναι πολύ λυπηρόν, ἀλλά οὐδείς ἐξαιρεῖται· ὅστις ὤμοσεν καθ᾿ οἱονδήποτε τρόπον, εἶναι ἔνοχος καί πρέπει νά κανονισθῆ ὡς ὁρίζει ἡ ᾿Εκκλησία.
 Εἶναι ἀρκετά αὐτά διά νά ἀντιληφθῆτε καί αὐτό τό ἀσύγγνωστον σφάλμα σας, καί νά ὁμολογήσετε ὅτι οὔτε τούς ῾Ιερεῖς σας συκοφαντοῦμε οὔτε ἐσᾶς, ἀλλά οὔτε καί ἄλλος κανείς εἶναι ὑπεύθυνος διά τά δικά σας ἐγκλήματα. Δέν πταίει κανείς ἄλλος, διότι σεῖς προσφύγατε εἰς τά δικαστήρια καί ψευδορκεῖτε.
10) ᾿Αντί νά συκοφαντῆτε καί ἀπειλῆτε, νά μετανοήσετε.
Οἱ ὅρκοι τῶν Κληρικῶν σας εἶναι ἐπαναλαμβάνω ΟΡΚΟΙ ΚΑΙ ΨΕΥΔΟΡΚΙΑΙ ΚΑΙ ΕΠΙΟΡΚΙΑΙ ΥΜΩΝ ΤΩΝ 8 ΜΗΝΥΤΩΝ ΜΑΣ, διότι οἱ κληρικοί σας ὡρκίσθησαν, ἔπεσαν εἰς ψευδορκίαν καί ἐπιορκίαν, διά ἰδικόν σας λογαριασμόν. Καί ταῦτα πάντα διά νά ἐκδικηθῆτε τόν ῾Ιερόν Σύνδεσμον, τόν ὁποῖον ἀποκαλεῖτε καί "᾿Αντίχριστον"! ῞Ωστε εἴμεθα καί "᾿Αντίχριστοι"! Πέραν τοῦ "εἰκονομάχοι" καί "αἱρετικοί" τώρα ἐγίναμε καί "ἀντίχριστοι" καί "ψεῦτες" καί "συκοφάνται" σας!  ῞Ωστε τόσα χρόνια ὑπηρετούσατε τόν "ἀντίχριστον" καί δέν τό ξέρατε καί τώρα πού τό μάθατε μᾶς σύρετε εἰς τά δικαστήρια καί προκαλεῖτε νέον 1950! διά νά διαλύσετε τόν ῾Ιερόν Σύνδεσμον καί τόν ῾Ιερόν ᾿Αγῶνα τῆς ᾿Εκκλησίας; ΦΟΒΕΡΟΝ ΤΟ ΕΜΠΕΣΕΙΝ ΕΙΣ ΧΕΙΡΑΣ ΘΕΟΥ ΖΩΝΤΟΣ!
᾿Ιδού οἱ καρποί τῆς μισαδελφίας καί τῆς πλάνης περί "εἰκονομαχίας"! "ΦΟΒΕΡΟΝ ΤΟ ΕΜΠΕΣΕΙΝ ΕΙΣ ΧΕΙΡΑΣ ΘΕΟΥ ΖΩΝΤΟΣ".
Συγχωρεῖστε με ἀλλά οἱ καιροί τό ἀπαιτοῦν νά ὁμιλῶ κατ᾿ αὐτόν τόν τρόπον, διότι ἐφυγαδεύσατε τήν ἀγάπην, πολεμεῖτε τήν ἀλήθεια καί τό δίκαιον καί ὡς πιστεύω (διότι προκύπτει ἐκ τῶν ἔργων σας), ἐνεργεῖτε σχέδια σκοτεινῶν δυνάμεων, διά τοῦτο, οὔτε τήν ἀνοχήν μας, οὔτε τήν μακράν ὑπομονήν, οὔτε τήν διακριτικήν στάσιν μας ἀντιλαμβάνεσθε! Σᾶς διαβεβαιῶ ὅτι, παρά τό προβεβηκός τῆς ἡλικίας μου, μέ τήν χάριν τοῦ Θεοῦ, καί τήν συμπαράστασιν τῶν ὀλίγων πιστῶν ᾿Αρχιερέων καί τῶν ἀνά τό πανελλήνιον καί ἐξωτερικόν πλῆθος τῶν πιστῶν ῾Ιερέων, καί τόν πιστόν λαόν, ἐλπίζομεν ὅτι θά γίνη τό θέλημα τοῦ Θεοῦ καί δέν θά περάσουν τά σχέδια τῶν σκοτεινῶν δυνάμεων.
Δέν κόβομεν παρά ταῦτα τάς μεθ᾿ ὑμῶν χρυσᾶς ἁλυσίδας τῆς ἀγάπης. Σᾶς περιμένομεν νά ἀνανήψετε, νά διορθώσητε ὅσα κακῶς ἐνεργήσατε καί οὕτω νά γίνη χαρά καί εἰς τήν ἐπί γῆς στρατευομένην ᾿Εκκλησίαν τοῦ Χριστοῦ καί εἰς τήν ἐν οὐρανοῖς θριαμβεύουσαν.
Λάβετε ὑπ᾿ ὄψιν σας τά θέματα, τά ὁποῖα ἐπανειλημμένως σᾶς ἐγνωρίσαμε καί τήν παροῦσαν ἐπιστολήν μου καί ἀνακαλέσατε τάς φρικτάς ἀναληθείας, τάς συκοφαντίας καί ἀπειλάς, διότι, ἐπαναλαμβάνω, Σεβασμιώτατοι ἀδελφοί, "ΦΟΒΕΡΟΝ ΤΟ ΕΜΠΕΣΕΙΝ ΕΙΣ ΧΕΙΡΑΣ ΘΕΟΥ ΖΩΝΤΟΣ"!
11) Μή ταυτίζεσθε μέ τόν "Μιστιγνιώτη".
Πάλιν εἰς τό τέλος τῆς 3ης σελίδος καί εἰς τήν 4ην τῆς ἐπιστολῆς σας, κατηγορεῖτε ψευδῶς καί συκοφαντεῖτε καί ἐμέ καί τούς Θεολόγους. Ταῦτα ὅμως ποιοῦντες, χωρίς νά τό ἀντιλαμβάνεσθε, προβαίνετε εἰς τρομακτικάς ἀποκαλύψεις διά τούς ἑαυτούς σας, διότι μιμεῖσθε καί ἀντιγράφετε καί ἐκφράζετε τόν ἀφορισθέντα "Μιστιγνιώτη"! ᾿Ιδού πρῶτα τί γράφει ὁ "Μιστιγνιώτης" τόν Μάϊον τοῦ 1992:
"᾿Από ὅτι φαίνεται ὁ ᾿Αρχιεπίσκοπος ἔχει παρασυρθῆ εἰς τά δίκτυα τῶν ὑπούλων συμβούλων του. Οὔτε κἄν ἔχει πάρει εἴδησιν τί τοῦ ἔχουν σκαρώσει τριγύρω του καί εἶναι κρῖμα νά χαθῆ τώρα στά γεράματά του.... Καί σεῖς, Σεβασμιώτατοι ᾿Επίσκοποι βοηθῆστε μέ τό καλό τόν πατέρα μας νά μή πέση μέσα σέ λάκκο ἀπωλείας.... βρισκόμεθα μπροστά σέ σχέδια ἐκπορθήσεως τῆς ᾿Εκκλησίας μας καί γι᾿ αὐτό μή παίζετε τό παιχνίδι τοῦ ἀντίχριστου μέ τίς φαγωμάρες καί τήν πολεμική σας.... Εἶναι καιρός πλέον, εἶναι ἐσχάτη ὥρα, ὁ ᾿Αρχιεπίσκοπος νά ξυπνήση νά ἰδῆ πού τόν ὡδηγοῦν ὁ ᾿Ελευθέριος, ὁ Εὐστάθιος, ὁ Νεόφυτος, ὁ Χαράλαμπος, ὁ Κήρυκος...."  Αὐτά γράφει ὁ "Μιστιγνιώτης".  ᾿Ιδού ὅμως τί ἀκριβῶς γράφετε καί σεῖς εἰς τήν τελευταίαν σας ἐπιστολήν διά νά περιορίσω τό θέμα μόνον εἰς αὐτήν:
 "Αὐτή Μακαριώτατε, εἶναι ἡ πραγματική ἀλήθεια καί ἐλπίζουμε νά τήν ἀντιληφθῆτε, ἔστω καί τήν τελευταίαν στιγμήν. Προσκοληθήκατε εἰς συγκεκριμένα ἄτομα φέροντα ὅλα τά χαρακτηριστικά γνωρίσματα τῶν αἱρετικῶν καί ἀγνοήσατε.... τούς Συνοδικούς ᾿Αρχιερεῖς" (σελ. 3 τελευταία παράγραφος). Καί εἰς τήν συνέχειαν πάλι ἐπαναλαμβάνετε: "... Μήν ἀκοῦτε πλέον τούς "συμβούλους" σας εἶναι σκολιοί καί πανοῦργοι"! (4η σελ.).
῏Ηλθεν ὁ καιρός, Σεβ/τοι, ἤ μᾶλλον τόν φέρατε σεῖς, ὥστε πλέον δημοσίως νά ἐρωτηθῆτε, καί δημοσίως νά ἀπαντήσετε:
- Γνωρίζετε ποῖος εἶναι ὁ κρυπτόμενος ὑπό τό ψευδώνυμον "Μιστιγνιώτης";
- Μήπως τινές ἐξ ὑμῶν ἔχετε κάποιαν σχέσιν μετ᾿ αὐτοῦ; ᾿Ερωτᾶσθε, διότι ταυτίζεσθε εἰς πολλά σημεῖα! ῞Ο, τι ἔγραψε τόν Μάϊο τοῦ 1992 ὁ ἀφορισθείς "Μιστιγνιώτης", αὐτά γράφετε καί σεῖς τό 1995!
᾿Ερωτᾶσθε μήπως ὁ "Μιστιγνιώτης" εἶναι μεταξύ σας; Μήπως εἶναι κάποιος ἐκ τῶν  συμβούλων σας; Ἤ μήπως τίποτε ἀπό ὅλα αὐτά δέν συμβαίνει, ἀλλά ἁπλῶς, μετά τρία ἔτη, διαπιστώνετε ὅτι εἶχε δίκαιο ὁ "Μιστιγνιώτης" καί ἐπαναλαμβάνετε τάς θέσεις του! Πῶς ἄλλως δύναται νά ἑρμηνευθῆ ἡ ταύτισίς σας μέ τόν "Μιστιγνιώτην";
Γράφει  ὁ "Μιστιγνιώτης" τό 1992: "᾿Απ᾿ ὅτι φαίνεται ὁ ᾿Αρχιεπίσκοπος ἔχει παρασυρθῆ εἰς τά δίκτυα τῶν ὑπούλων συμβούλων του κλπ." καί πάλιν "Εἶναι ἐσχάτη ὥρα, ὁ ᾿Αρχιεπίσκοπος νά ξυπνήση νά ἰδῆ ποῦ τόν ὁδηγοῦν ὁ ᾿Ελευθέριος, ὁ Εὐστάθιος, ὁ Νεόφυτος, ὁ Χαράλαμπος, ὁ Κήρυκος"
Γράφετε καί σεῖς τά ἴδια τήν 6-3-1995:
"Αὐτή εἶναι Μακαριώτατε ἡ πραγματική ἀλήθεια καί ἐλπίζουμε νά τήν ἀντιληφθῆτε ἔστω καί τήν τελευταίαν στιγμήν.  Προσκοληθήκατε εἰς συγκεκριμένα ἄτομα φέροντα ὅλα τά χαρακτηριστικά γνωρίσματα τῶν αἱρετικῶν καί ἀγνοήσατε καί συνεχίζετε νά ἀγνοῆτε τούς Συνοδικούς ᾿Αρχιερεῖς". Καί συνεχίζετε: "... μήν ἀκοῦτε πλέον τούς συμβούλους σας εἶναι σκολιοί καί πανοῦργοι"!
Κἄν ἡμεῖς σιωπήσωμεν οἱ λίθοι κεκράξονται, Σεβασμιώτατοι, μᾶλλον δέ οἱ ἀνωτέρω λόγοι σας κραυγάζουν. Εἶναι δυσάρεστον καί προκαλεῖ βαρύ πένθος εἰς ἐμέ  ὅτι ταυτίζεσθε μέ τόν "Μιστιγνιώτην", εἶμαι ὅμως ὑποχρεωμένος νά εἴπω καί σέ σᾶς καί στό "Μιστιγνιώτη" ὅτι:
α) Καί τούς Συνοδικούς ᾿Αρχιερεῖς ποτέ δέν ἠγνόησα καί τούς Θεολογικούς μου συμβούλους, πού ἦταν καί ἰδικοί σας, καί μπορεῖ νά εἶναι καί πάλι, δέν τούς ἠγνόησα, ἀλλά τούς τιμῶ καί ἀναγνωρίζω καί τούς ἰδικούς τους κόπους καί προσφοράς εἰς τήν ᾿Εκκλησίαν. Θέλω καί οἱ ᾿Αρχιερεῖς νά εἶναι εἰς τήν περίοπτον θέσιν τοῦ ᾿Επισκόπου καί οἱ γνήσιοι ᾿Ορθόδοξοι Θεολόγοι (Κληρικοί καί Λαϊκοί) εἰς τήν διακονίαν τοῦ ἔργου τῆς ᾿Εκκλησίας[9].
β) Δέν θά πῶ ποίων οἱ "Σύμβουλοι" εἶναι "ΣΚΟΛΙΟΙ ΚΑΙ ΠΑΝΟΥΡΓΟΙ" ἀλλά θά εἴπω ὅτι οἱ ἰδικοί μου θεολογικοί σύμβουλοι πού κατονομάζει ὁ "Μιστιγνιώτης" καί συμφωνεῖτε ὅμως καί σεῖς, δέν ἀπεδείχθησαν μέχρι σήμερον  οὔτε "σκολιοί καί πανοῦργοι", οὔτε "αἱρετικοί" οὔτε "εἰκονομάχοι", ἀλλ᾿ οὔτε καί σεῖς ἀποδεικνύετε αὐτά πού γράφετε ὥστε κατά τόν "Μιστιγνιώτην" νά μέ "βοηθήσετε νά μήν πέσω στόν λάκκο"!
γ) Οἱ θεολογικοί μου σύμβουλοι καί συνεργάται ἦταν ἐπαναλαμβάνω καί ἰδικοί σας σύμβουλοι καί εἶναι καί σήμερον σύμβουλοι καί ἑτέρων ᾿Αρχιερέων. Εἶναι γνωστή ἡ βιοτή τους, τό ἦθος τους, ἡ θεολογική τους κατάρτισις, ἡ ὁμολογία τους, ἡ ὀρθοδοξία τους. Δέν εἶναι "σκολιοί", δέν εἶναι "πανοῦργοι".
Ποῖοι ὅμως εἶναι οἱ ἰδικοί σας σύμβουλοι; Ποῖοι συντάσσουν τά κείμενά σας; Ποῖοι σᾶς ὑποδεικνύουν τάς ἐνεργείας σας πού ἐνεργεῖτε; Ποῖος σᾶς συνέταξε τήν "β' ᾿Εγκύκλιον"; Ποῖος τάς ἐπιστολάς; Ποῖος τάς "εἰσηγήσεις"; Ποῖος τάς "παραιτήσεις - καταγγελίας" κλπ.; Ποῖος τά "ἀνόητα" ἀλλά καί ἱερόσυλα ἀναθέματα τῆς ἀδελφότητος Παναγουλάκη; ᾿Αληθῶς! "ΦΟΒΕΡΟΝ ΤΟ ΕΜΠΕΣΕΙΝ ΕΙΣ ΧΕΙΡΑΣ ΘΕΟΥ ΖΩΝΤΟΣ". 
δ) Οἱ ἰδικοί μου θεολογικοί σύμβουλοι δέν μέ χρησιμοποιοῦν ὡς "ἀσπίδα", ὡς πάλιν γράφετε εἰς τήν 4ην σελίδα, διότι μέ τήν χάριν τοῦ Θεοῦ ἀφ᾿ ἑνός μοναδική ΑΣΠΙΔΑ καί ΑΚΟΝΤΙΟΝ καί ἐμοῦ καί τῶν συμβούλων συνεργατῶν μου, εἶναι ἡ ΑΓΑΠΗ καί ἡ ΑΛΗΘΕΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΜΑΣ, ἀλλά  καί ἀφ᾿ ἑτέρου τά βέλη σας πού ἐκτοξεύετε, ἄλλα εἶναι χάρτινα καί δέν χρειάζονται κἄν "ἀσπίδα", ἄλλα δέ ἐπιστρέφουν εἰς τάς κεφαλάς τῶν ἐκτοξευόντων αὐτά.
ε) Μέ κατηγορεῖτε ὅτι ἀντιπαρῆθλα τήν φράσιν "θά σέ φτιάξω" μέ τήν ὁποίαν λέτε ὅτι ἀπείλησε τούς ᾿Αρχιερεῖς ὁ κ. Γκουτζίδης καί συνεχίζετε λέγοντας:
"᾿Αλλά καί σεῖς προσωπικῶς Μακαριώτατε καί τό Διοικητικόν Συμβούλιον τοῦ ΙΦΣΚΑΕΕ τό ὁποῖον συγκροτήσατε εἰς τά μέτρα σας, ζητήσατε τήν κεφαλήν μας καθώς καί τήν κεφαλήν ἱερέων πού διαμαρτυρήθησαν "ἐπί πίνακι" (Σελ. 4η).
Καί πάλιν δέν θά ἤθελα νά γράψω διά τοιαῦτα θέματα, ἀλλά εἶναι ἀνάγκη νά φανερωθῆ ἡ ἀλήθεια καί νά δοθῆ ἀπάντησις καί δι᾿ ὑμᾶς καί διά τούς πιστούς πρός τούς ὁποίους ἐκυκλοφορήσατε τήν ἐπιστολήν σας. Οὔτε ἤκουσα τήν φράσιν, οὔτε τήν ἀντιπαρῆλθον, ὡς γράφετε. ᾿Εκ τῶν ὑστέρων ἐπληροφορήθην ὅτι ἡ φράσις  αὐτή ἐλέχθη εἰς ἰδιαίτερον προσωπικόν διάλογον τοῦ θεολόγου μέ τόν Σεβ. ᾿Επίσκοπον Θεσσαλονίκης.  ῎Αν ὁ Σεβ. κ. Χρυσόστομος ἐθεώρησεν τήν φράσιν αὐτήν ὡς ἀπειλήν, ὤφειλε νά ὑποβάλη ἔγγραφον ἀναφοράν, κατά τήν τάξιν τῆς ᾿Εκκλησίας, διά νά τήν ἐξετάσω. ᾿Ερωτῶ ὅμως. Διατί αὐτήν τήν φράσιν τῆς προσωπικῆς συζητήσεως τοῦ Θεολόγου μέ τόν ᾿Επίσκοπον τήν ἐπισημάνατε καί τήν ἀναφέρετε, καί τόσας ἀπειλάς, ὕβρεις καί βιοπραγίας τῶν Κληρικῶν σας ἐναντίον ὅλου τοῦ Κλήρου (᾿Αρχιερέων, ῾Ιερέων καί Διακόνων) δέν τάς ἀναφέρετε; Δέν τάς ἐπροσέξατε;  Δέν σᾶς ἠνώχλησαν ἤ καί  ἀκόμη δέν σᾶς ἐνοχλοῦν;
Σεβασμιώτατοι, κανείς δέν μπορεῖ νά ἀπειλήση κανέναν, ἀλλά μόνον αἱ ἁμαρτίαι ἑνός ἑκάστου εἶναι ἐκεῖναι πού τόν ἀπειλοῦν. ᾿Εκεῖνα τά ὁποῖα πρέπει νά φοβῆσθε, διότι σᾶς "ἀπειλοῦν", εἶναι τά ψεύδη, αἱ συκοφαντίαι, αἱ βλασφημίαι, τά σκάνδαλα, αἱ ἀντικανονικαί σας ἐνέργειαι, τά δικαστήρια, οἱ ὅρκοι, αἱ ψευδορκίαι καί ἐπιορκίαι, τά "ἀναθέματα" τῆς ἀδελφότητος Παναγουλάκη, τά πυρωμένα καζάνια τῆς Κοζάνης  καί τά περί "᾿Αντιχρίστου" ὅσον ἀφορᾶ τόν ῾Ιερόν μας Σύνδεσμον. Τελευταῖα δέ καί αὐτή ἡ ἐπιστολή εἰς τήν ὁποίαν ἀπαντῶ. Νά ἐξετάση δέ καί ὁ ᾿Επίσκοπος Θεσσαλονίκης τί τόν ἀπειλεῖ, διότι ἄν δέν τόν ἀπειλῆ τίποτα, δέν ἔχει νά φοβηθῆ καμμίαν ἀπειλήν ἀνθρώπων. ῾Ημεῖς, Σεβασμιώτατοι , οὔτε τάς κεφαλάς τῶν ἱερέων σας, οὔτε τάς ἰδικάς σας θέλομεν "ἐπί πίνακι". Μιά μόνον κεφαλήν θέλομεν "ἐπί πίνακι". Τήν κεφαλήν τοῦ διαβόλου καί αὐτήν θά κόψωμεν μέ τήν μάχαιραν, ἤ μᾶλλον θά τήν κόψη ἡ μάχαιρα τοῦ Θεοῦ.
12) ῾Υποτακτικοί!
ζ) Τέλος εἰς τήν ἐπιστολήν σας γράφετε καί ταῦτα: "οἱ Μητροπολῖται δένεἶναι ὑποτακτικοί τοῦ ᾿Αρχιεπισκόπου .... εἶναι συνυπεύθυνοι, συσκέπτονται καί συναποφασίζουν ... πρέπει νά καταλάβετε ὅτι ἀνωτάτη ἐκκλησιαστική ἀρχή καί ἐξουσία δέν εἶναι ὁ ᾿Αρχιεπίσκοπος ἀλλά ἡ ῾Ιερά Σύνοδος, ἡ μόνη ἁρμόδια διά τήν ἐπίλυσιν ὅλων τῶν θεμάτων".
Αὐτά τά ἔχετε ξαναγράψει καί ἔχετε τήν ἀπάντησιν, διατί παρακαλῶ τήν ἀγνοεῖτε; Πόθεν ἐλάβατε τό δικαίωμα, ἀπό ποίαν ἐνέργειαν τοῦ ᾿Αρχιεπισκόπου προκύπτει, ὅτι σᾶς θεωρεῖ ὑποτακτικούς του; Μή βαρύνετε τήν ψυχήν σας ἄλλο, Σεβασμιώτατοι, διότι καί ὡς πατέρας σας, καί ὡς ᾿Αρχιεπίσκοπος καί  ὡς συνεπίσκοπός σας νομίζω, ὅτι  πάντοτε σᾶς ἐτίμησα καί σᾶς ἐσεβάσθην καί ὡς ῾Ιερεῖς καί ὡς Συνεπισκόπους μου καί ποτέ δέν σᾶς ἔθιξα. ῎Αν ὡς ἄνθρωπος δέν ἀντελήφθην κάτι μέ τό ὁποῖον σᾶς ἠδίκησα, ζητῶ νά μέ συγχωρέσετε ὡς ἄνθρωπον, ἀφοῦ βεβαίως μοῦ  ὑποδείξετε  καί τήν ἀδικίαν.
Τό ὅτι ὅμως τούς Συνεπισκόπους μου τούς μεταχειρίσθην ὡς ὑποτακτικούς δέν ἔχετε τό δικαίωμα νά τό λέγετε, ἐκτός ἄν τό λέτε διότι ὁ ᾿Αρχιεπίσκοπος δέν γίνεται ὑποτακτικός τῆς ἰδικῆς σας φατριαστικῆς ὁμάδος. ῎Αν τοῦτο σᾶς κάνη νά αἰσθάνεσθε οὕτω, λυπᾶμαι,  ἀλλά δέν μπορῶ νά κάνω  τήν οἰκονομία παρανομία καί προδοσία. Εὔχομαι νά μή αἰσθανθῆτε εἰς τό μέλλον καί χειρότερα, διότι αὐτά μοῦ λέει ἡ ἀτυχής ἐπιστολή σας, καί ἡ ἄρνησίς σας ἐπί 5 μῆνας νά ἀνταποκριθῆτε εἰς τά θέματα, τά ὁποῖα προτείνομεν καί ἐξ ὑπαιτιότητός σας ἀναβάλλεται ἡ ῾Ιερά Σύνοδος.
13) Παρακαλῶ νά ἀλλάξετε σεῖς πορείαν.
Συμφωνῶ, καί δέν εἶναι δυνατόν ὀρθόδοξος νά μήν συμφωνῆ, ὅτι ἡ ἀνωτάτη πνευματική καί διοικητική ἐκκλησιαστική ἀρχή (ἀφῆστε τίς ἐξουσίες) εἶναι ἡ ῾Ιερά  Σύνοδος. Σᾶς ἐρωτῶ ὅμως Σεβασμιώτατοι, σεῖς πιστεύετε  εἰς αὐτά τά ὁποῖα λέτε; ᾿Ερωτῶ διότι θέλω νά ἀναλογισθῆτε πόσας φοράς ἀπό τό 1991 εὐτελίσατε τήν ῾Ιεράν Σύνοδον, τήν ὑποκαταστήσατε, τήν παραβιάσατε καί ἐπισήμως ἀπό τήν 13-7-94 τήν ἀντιποιεῖσθε. Πόσες φορές θελήσατε "ὑποτακτικόν" σας τόν ᾿Αρχιεπίσκοπον; Πόσες φορές θελήσατε νά χρησιμοποιήσετε τήν ῾Ιεράν Σύνοδον διά νά περάσετε εἰς τήν ᾿Εκκλησίαν ἀντικανονικάς καί ἀντορθοδόξους ἐνεργείας; Πόσες φορές ζητούσαμε νά λειτουργήση ἡ ῾Ιερά Σύνοδος καί νά λάβη ἀποφάσεις ἐπί θεμάτων πίστεως καί δικαιοσύνης καί τό ἠρνήθητε, καί τώρα ἀρνεῖσθε  νά ἀνταποκριθῆτε καί εἰς τά θέματα τά ὁποῖα ἐπανειλημμένως προτείνομεν;
Σεβασμιώτατοι, σᾶς παρακαλῶ, σᾶς θερμοπαρακαλῶ νά "ἀλλάξετε σεῖς πορείαν" καί νά συμπορευθῆτε μεθ᾿ ἡμῶν τήν εὐθεῖαν ὁδόν τοῦ Κυρίου, τήν ὁποίαν συνεπορεύθημεν ἀπ᾿ ἀρχῆς καί ἀπό τήν ὁποίαν ἡμεῖς, χάριτι Θεοῦ, δέν παρεκκλίναμεν. ῾Ο ᾿Αρχιεπίσκοπος μέ τήν χάριν τοῦ Θεοῦ ὑπῆρξεν πάντοτε ἐλεύθερος καί ἀδέσμευτος πρός πάντας. Τά λάθη του εἶναι τῆς ἀνθρωπίνης ἀτελείας, δέν ἐνήργησε καί δέν ἐνεργεῖ ποτέ ἐσκεμμένα καί διά λογαριασμόν τρίτων ἐκτός ᾿Εκκλησίας, ἀλλά καί ἐπιβούλων Αὐτῆς. Σεβασμιώτατε κ. Ματθαῖε καί Σεβασμιώτατοι κ. Γρηγόριε, κ. Θεοδόσιε, κ. Τῖτε καί κ. Χρυσόστομε. Μόνον ὁ πονηρός ἀντίδικος καί ὁ Πάπας δέν γνωρίζει τόν δρόμον τῆς μετανοίας καί ἐπιστροφῆς! ῾Ο Θεός ἄν ἴδη ὄχι τήν μετάνοιάν μας ἀλλά κἄν τήν πρόθεσιν νά μετανοήσωμεν καί νά διορθώσωμεν, Αὐτός μετά μᾶς ὁδηγεῖ εἰς τήν ὁλοκλήρωσιν τῆς μετανοίας.
Αὖθις τε θερμῶς παρακαλῶ, παραιτηθῆτε τῶν "σκολιῶν" ἔργων καί ἐξέλθετε τῆς "σκολιᾶς" ὁδοῦ, λάβετε ὑπ᾿ ὄψιν ὅσα σᾶς ἔχω γράψει ἀπό τόν παρελθόντα Νοέμβριον, καθώς καί τήν μόλις προηγηθεῖσαν ἐπιστολήν μου (2817/ 30-3-95), προτείνετε τά θέματά σας καί συμβάλετε ὥστε νά συγκληθῆ ἡ ῾Ιερά Σύνοδος. Αὐτή εἶναι ἡ θερμή μου παράκλησις καί προτροπή. ῾Η Μεγ. ῾Εβδομάς πού μᾶς χωρίζει ἀπό τήν ᾿Ανάστασιν τοῦ Κυρίου μας, εὔχομαι νά μᾶς εὕρη ὅλους εἰς μετάνοιαν διά νά ἀξιωθῶμεν  νά συσταυρωθῶμεν  καί νά  ἀναστηθῶμεν  μαζί Του. Μήν τόν σταυρώσουν οἱ ἁμαρτίες μας, μή λογχεύσωμεν τήν ῾Αγίαν Του πλευράν καί ἄς μή σχίση κανείς τόν ἄρραφον χιτῶνα Του. Συγχωρεῖστε με, ὁ Θεός νά σᾶς συγχωρήση καί ΚΑΛΗΝ ΑΝΑΣΤΑΣΙΝ, ᾿Αδελφοί.
Ο  ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ
+ Ο ΑΘΗΝΩΝ  ΚΑΙ  ΠΑΣΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
ΑΝΔΡΕΑΣ


[1] Σημείωσις «Ἐνημερώσεως»: Τελικά δέν τόν ἔρριξαν οἱ «πέντε» τό 1995, διότι τότε ἀπεδείχθη στῦλος ἀκλόνητος, τόν ἔρριξε ὁ «Πειραιῶς» Νικόλαος τό 2003 μέ τήν δική του συγκατάθεσιν – συμπαιγνίαν - προδοσίαν καί διά λογαριασμόν τῶν Κέντρων τοῦ παλαιοημερολογιτισμοῦ καί νεοημερολογιτικοῦ Οἰκουμενισμοῦ.
[2]_Εἰς τά πρακτικά τῆς σχετικῆς δίκης τῶν Φλωριναίων κατηγορήθη ὁ Αὐξέντιος ὅτι ἠρνεῖτο νά συγκαλέση τήν Σύνοδον καί μέ αὐτό τό ἐπιχείρημα τόν ἀνέτρεψαν. Τό ἴδιο ἐπαναλαμβάνεται καί εἰς τήν ᾿Εκκλησίαν τῶν ΓΟΧ. ὑφ᾿ ὑμῶν;
[3]_Τοῦτο τό αἱρετικόν φρόνημα περί "εἰκονολατρείας" ἐπέτρεψεν ὁ Θεός νά διατυπωθῆ εἰς ἐπίσημον δικόγραφον κείμενόν σας, τό ὁποῖον κατετέθη ὑπό τῶν πληρεξουσίων δικηγόρων σας εἰς τά δικαστήρια, διά νά ἀποκαλυφθῆ ἡ πλάνη, ἡ κακοδοξία, ἀλλά καί ἡ ἀμάθεια πολλῶν, τῶν ὁποίων ἐβραχνίασεν ὁ λάρυγξ νά λέγουν "εἰκονομάχοι" καί "εἰκονομαχία"! ῎Ας σημειωθῆ ὅμως, ὅτι εἰς τά δικαστήρια δέν ὁμιλοῦν οἱ πληρεξούσιοι δικηγόροι σας, ἀλλά ὁμιλεῖτε καί γράφετε σεῖς οἱ ἴδιοι.
[4]_Αἱ ὑπογραμμίσεις ἰδικαί μας
[5]_Τεχνηέντως δειλά, πλήν σαφῶς, ὁ συντάκτης τῆς ἐπιστολῆς σας ἐχώρισε τόν ῾Ιερόν Κλῆρον εἰς "παρατάξεις" καί σᾶς εὐθυγράμμισε μετά τῶν ἐχθρῶν τῆς ᾿Εκκλησίας (Νεοημερολογιτισμόν, Μαγδαληνή κλπ.) οἱ ὁποῖοι τήν ἀποκαλοῦν παράταξιν. Καί τοῦτο κατά παραχώρησιν Θεοῦ.
[6]_῾Η ὑπογράμμισις ἰδική μας
[7]_Τῶν ᾿Αρχιερέων, Μεσσηνίας Γρηγορίου, ᾿Αττικῆς Ματθαίου, Φθιώτιδος Θεοδοσίου, Κοζάνης Τίτου, Θεσσαλονίκης Χρυσοστόμου καί τῶν ῾Ιερέων Θεοφυλάκτου, ᾿Αντωνίου καί Βασιλείου.
[8]_῎Αρθρον Κ.Π.Δ. 408 ` 1 καί 4
[9]_ Δέν θά ἤθελα νά γράψω αὐτά, ἀλλά ἠναγκάσθην προκειμένου νά ἀπαντήσω εἰς τήν ἐπιστολήν σας. Δέν εἶμαι κατά κόσμον σοφός, ἀλλά ἔχω τήν ἱκανότητα νά διακρίνω καί νά μήν παρασύρωμαι, ὅπως μέ τήν χάριν τοῦ Θεοῦ δέν παρεσύρθην καί ποτέ δέν ἐδειλίασα, καίτοι πρός στιγμήν πάντοτε διά τήν ἀγάπην ὑποχωρῶ, ὅμως ἄλλην οἰκονομίαν δέν μπορῶ νά κάμω.
_

Comments

Popular posts from this blog

Η ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΝΟΥΦΡΙΟΥ ΓΙΑ ΟΣΟΥΣ ΕΠΙΚΑΛΟΥΝΤΑΙ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ

ΓΝΗΣΙΑ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΜΕΣΟΓΑΙΑΣ ΚΑΙ ΛΑΥΡΕΩΤΙΚΗΣ Η ΕΝΔΗΜΟΥΣΑ ΙΕΡΑ ΣΥΝΟΔΟΣ ΤΗΣ ΑΠΑΝΤΑΧΟΥ ΓΝΗΣΙΑΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ Η ΕΝ ΣΤΑΥΡΟΠΗΓΙΑΚΗ ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΑΓΙΑΣ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗΣ ΤΙΜΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΑΣΑ Α.Π. 673 ‘Εν ‘Αχαρναῖς τῆ 15/28.6.2014 ΔΙΑΚΗΡΥΞΙΣ ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΕΝΔΗΜΟΥΣΗΣ ΙΕΡΑΣ ΣΥΝΟΔΟΥ ΤΗΣ ΑΠΑΝΤΑΧΟΥ ΓΝΗΣΙΑΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΑΠΑΝΤΑΧΟΥ ΓΝΗΣΙΟΥΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΥΣ Προλογικόν-Εἰσαγωγικόν τῆς Ὀρθοδόξου Πνοῆς ΣΥΝΕΚΛΗΘΗ ΤΗΝ 15ην ΙΟΥΛΙΟΥ 2014 ΕΟΡΤΗΝ ΤΩΝ ΑΓ. ΚΗΡΥΚΟΥ ΚΑΙ ΙΟΥΛΙΤΗΣ Η ΕΝΔΗΜΟΥΣΑ Ι. ΣΥΝΟΔΟΣ ΤΗΣ ΑΠΑΝΤΑΧΟΥ ΓΝΗΣΙΑΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ Τήν Τρίτην 15ην Ἰουλίου, καθ' ἥν ἡ Ἐκκλησία ἐτίμησε τήν μνήμην τῶν Ἁγίων Μαρτύρων Ἰουλίτης καί Κηρύκου, ἦγεν τά ὀνομαστήριά του καί ὁ Σεβ/τος Μητροπολίτης Μεσογαίας καί Λαυρεωτικῆς κ. Κήρυκος. Τήν πρωίαν εἰς τόν Μητροπολιτικόν ἱερόν Ναόν τῆς Ἁγίας Αἰκατερίνης εἰς Κορωπίον Ἀττικῆς, ἐγένετο πανηγυρικόν θεῖον Συλλείτουργον, κατά δέ τό ἑσπέρας τῆς ἰδίας ἡμέρας συνῆλθεν, ἡ ἐνδημοῦσα Ἱερά Σύνοδος, ἡ ὁποία ἔχουσα ὡς κύριον θέμα τό βαρύτατον ἔργον τῆς Ἱερᾶς Συνόδου καί μέ δεδομένην τήν ὑπό τῶν συγχρόνων ὀργανωμένων κέντρων τοῦ Οἰκουμενισμοῦ ἀλλεπαλλήλους σκευωρίας κατά τῆς Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ἐμελέτησε καί κατεπόνησεν σχέδιον ΔΙΑΚΗΡΥΞΕΩΣ-ΟΜΟΛΟΓΙΑΣ, τό ὁποῖον ὡς ἐπίσημον κείμενον τῆς ἱερᾶς Συνόδου θά τεθῆ δημοσίως ὑπ' ὄψιν πρός ἅπαντας καί πρωτίστως πρός τόν πιστόν Λαόν τῆς Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας. Οἱ Σεβασμιώτατοι Μητροπολῖται τῆς ἐν Ἑλλάδι Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, Μεσογαίας καί Λαυρεωτικῆ κ. Κήρυκος, Λαρίσης καί Τυρνάβου κ. Ἀμφιλόχιος καί τῆς ἐν Κύπρω Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ὁ Σεβ/τος Μητροπολίτης Κιτίου κ. Παρθένιος, παρισταμένου καί συμμετέχοντος καί τοῦ Αἰδεσιμωτάτου π. Μιχαήλ Ἰωάννου, καθώς καί μοναχῶν καί θεολόγων, συνεδριάσαντες τήν 15ην Ἰουλίου 2014 εἰς τήν Ἱεράν Μονήν τῆς Ἁγίας Αἰκατερίνης εἰς Κορωπίον Ἀττικῆς, ὡς ἡ ἐνδημοῦσα Ἱ.Σ. τῆς ἁπανταχοῦ Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ἐπελήφθησαν τῆς συγχρόνου ἀποκαλυπτικῆς ἐποχῆς καί ἰδιαιτέρως, τῶν ἀφ' ἑνός εὐρυτέρων παρατηρουμένων ἐκδηλώσεων τοῦ Νεοημερολογιτικοῦ Οἰκουμενισμοῦ καί ἀφ' ἑτέρου τῶν παραλλήλως ἰδίων παρατηρουμένων τάσεων καί ἐκδηλώσεων τοῦ Παλαιοημερολογιτικοῦ τοιούτου! Ἐπί τούτοις ἡ Ἱερά Σύνοδος, ἔλαβεν ὑπ' ὄψιν καί τό ἄκρως ἀνησυχητικόν φαινόμενον, καθ' ὅ ἡ συντριπτική πλειοψηφία καί τῶν φερομένων ὡς Γνησίων Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν δέν γνωρίζει καί δέν συνειδητοποιεῖ τήν Ὀρθοδοξίαν οὔτε ἐνδιαφέρεται νά μάθη καί ἁπλῶς μόνον θρησκεύει, ὅπως ὅλοι οἱ ὀπαδοί ὅλων τῶν θρησκειῶν! Τό κείμενον εἶναι ἐκτενές ἀλλά ἐξαιρετικῶς ἐνδιαφέρον ἀπ' ἀρχῆ μέχρι τέλους. ΔΙΑΚΗΡΥΞΙΣ ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΕΝΔΗΜΟΥΣΗΣ ΙΕΡΑΣ ΣΥΝΟΔΟΥ ΤΗΣ ΑΠΑΝΤΑΧΟΥ ΓΝΗΣΙΑΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΑΠΑΝΤΑΧΟΥ ΓΝΗΣΙΟΥΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΥΣ Α.Π. 673 Ἐν Ἀθήναις τῆ 15/28.6.2014 Πατέρες καί ἀδελφοί, Τέκνα ἐν Κυρίω ἀγαπητά, «Στῶμεν καλῶς, στῶμεν μετά φόβου», ἵνα εἰς τάς ἐσχάτας ταύτας ἡμέρας, Χάριτι Χριστοῦ, ὁμολογήσωμεν τήν Γνησίαν Ὀρθόδοξον Πίστιν καί ὁμολογίαν τῶν ἀπ' ἀρχῆ Ἁγίων Πατέρων μέχρι καί τῶν πρό ἡμῶν καί παραδώσωμεν ταύτην εἰς τάς ἐπερχομένας γενεάς ἀμήν, Γένοιτο. Πατέρες καί ἀδελφοί ἐν Χριστῶ, πιστά μέλη τοῦ Σώματος τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ, τά πρῶτα καί βασικά ΔΟΓΜΑΤΑ τῆς Ὀρθοδοξίας, ὅπως διετυπώθησαν, ὡμολογήθησαν καί ἐκηρύχθησαν ἐν Ἁγίω Πνεύματι, διά τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων καί Πατέρων καί ἰδιαιτέρως διά τῶν Ἁγίων Οἰκουμενικῶν Συνόδων, τά ὁποῖα ἰσχύουν εἰς τούς αἰῶνας, ἤτοι ἐν τῶ παρόντι καί τῶ μέλλοντι, εἶναι: 1ον Πιστεύω εἰς Ἕνα Θεόν, Πατέρα, Παντοκράτορα... 2ον Και εἰς Ἕνα Κύριον Ἰησοῦν Χριστόν τόν Υἱόν τοῦ Θεοῦ... 3ον Καί εἰς τό Πνεῦμα τό Ἅγιον, τό Κύριον τό Ζωοποιόν, τό ἐκ τοῦ Πατρός ἐκπορευόμενον... 4ον Καί εἰς μίαν Ἁγίαν, Καθολικήν καί Ἀποστολικήν Ἐκκλησίαν... και 5ον Ὁμολογῶ ἐν Βάπτισμα εἰς ἄφεσιν ἁμαρτιῶν. Αὗται αἱ θεῖαι Δογματικαί ἀλήθειαι, ἤτοι τοῦ ἑνός καί Τριαδικοῦ Θεοῦ, ὅπως καί ὁ ἱερώτατος θεσμός τῆς Μίας Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ, τήν ὁποίαν ἀπ' ἀρχῆ, ἤγουν ἀπό τῆς Ἁγίας Πεντηκοστῆς, συγκροτεῖ καί συνέχει ἡ παρουσία τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, αὗται, λέγομεν, αἱ Θεῖαι ἀλήθειαι ἐπολεμήθησαν ἀπ' ἀρχῆ ἐν τῶ Προσώπω τοῦ Χριστοῦ, ὑπό τῶν πολλῶν ἀντιχρίστων αἱρετικῶν, διά τοῦτο οἱ Ἅγιοι Πατέρες ἐν ταῖς Ἁγίαις Οἰκουμενικαῖς καί ὅλαις ταῖς Ὀρθοδόξοις Συνόδοις, καθοδηγούμενοι ὑπό τῆς Χάριτος τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, καί ὑπό τοῦ δι' Αὐτῆς (τῆς Ἐκκλησίας) παρατεινομένου εἰς τούς αἰῶνας Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἀντιμετώπισαν τούς πολλούς ἀντιχρίστους αἱρετικούς, ἤδη ἀκόμη ἀπό τούς ἀποστολικούς χρόνους! (Α΄ Ἰωάννου Β΄ 18 καί 22 καί δ΄ 1-3). Ὅλοι αὐτοί «οἱ πολλοί ἀντίχριστοι», πρωτίστως ἠθέλησαν καί ἐπεχείρησαν νά ἀμφισβητήσουν καί διαστρέψουν τήν ἀλήθειαν ὅτι ὁ ἐνανθρωπήσας, Κηρύξας, Σταυρωθείς καί ἀναστάς ΙΗΣΟΥΣ, εἶναι ὁ ΧΡΙΣΤΟΣ, εἶναι ὁ ΥΙΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ, κατά τήν μαρτυρίαν τοῦ ἰδίου τοῦ Θεοῦ Πατρός! Τό μίσος ἀδιακρίτως ὅλων τῶν αἱρετικῶν κατά τῆς ἀληθείας τοῦ Χριστοῦ δέν διεκόπη μέ τήν Σταύρωσιν, ἀλλ' ἀντιθέτως ἡ Ἀνάστασις τοῦ Θεανθρώπου Ἰησοῦ Χριστοῦ, τούς ἔκαμε νά τόν πολεμήσουν καί ἀναστάντα, διότι ἀκριβῶς εὑρίσκοντο καί ἐκινοῦντο εἰς τό σκότος τοῦ ἀντιχρίστου, ὁ ὁποῖος οὐδέποτε ἐπαύσατο νά μεθοδεύη τήν ἀπάτην, ὅτι ὁ Χριστός δέν ἦτο ὁ προφητευμένος Μεσσίας-Σωτήρ, ἀλλά «θά ἔλθη»!!! Ἐντεῦθεν ξεκινᾶ κάθε αἱρετικός, τό ἀντίχριστον ἔργον τοῦ Διαβόλου, χωρίς νά κατανοῆ ὅτι ἔχει συντριβεῖ ὁ Πονηρός ἤ μᾶλλον θέλει νά διασκεδάζη τήν συντριβή του μέ τό νά πλανᾶ τούς ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΥΣ καί νά τούς ἀποκόπτη ἐκ τοῦ Σώματος τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ!! Ἀπό τό 1054, ὅτε ὁ Παπισμός ἤδη εἶχεν βουτηχθεῖ εἰς τά αἱρετικά «πιστεύω» του, καί ἰδιαιτέρως ἐπί τοῦ Τριαδολογικοῦ Δόγματος, εἰς τήν συνέχειαν δέ, ἀφοῦ κατέλυσεν καί τό Ἐκκλησιολογικόν Δόγμα, μετατρέψας τήν ἀλήθειαν περί τοῦ μεγάλου Μυστηρίου τῆς Ἐκκλησίας εἰς ἕν Πολιτικοθρησκευτικόν μέγεθος, ἔκτοτε, πέραν ὅλων τῶν ἄλλων αἱρέσεων, τάς ὁποίας ἐπενόησεν μέχρι καί τήν μωρίαν «περί τοῦ ἀλαθήτου» αὐτοῦ, δυνάμεθα νά εἴπωμεν ὅτι καταφανῶς ἀποτελεῖ τήν διαχρονικήν παρουσίαν τοῦ ἀντιχρίστου, ὁ ὁποῖος ἀπό τό 1054 ἐν τῶ Προσώπω τοῦ κάθε Πάπα ἀντιποιεῖται τήν Ἐκκλησίαν, καί ἑπομένως καί τόν Χριστόν, ἐσχάτως δέ μετά τῶν Προτεσταντῶν καί διά τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καί Ταύτην τήν «κατήργησεν» ὑπόσχεται δέ ὅτι θά τήν «ἐπανασυστήση»!!!... Ἀπό τήν ἀρχήν τοῦ 20ου αἰῶνος (1900 κ.ἑ.) καί ὀλίγον ἐνωρίτερον ἀκόμη(*), ὁ ἀντίχριστος Σιωνισμός διά τῆς Μασονίας καί τῆς αἱρεσιοβριθοῦς Δύσεως (Παπισμοῦ-Προτεσταντισμοῦ), συνέλαβεν καί ἐμεθόδευσεν ὅπως παντί τρόπω προσβάλη τήν Μίαν, Ἁγίαν, Καθολικήν καί Ἀποστολικήν Ἐκκλησίαν. Τό γεγονός αὐτό ἐπεχείρησεν, κατά τήν ἐν λόγω περίοδον τῆς συμβολῆ καί ἡμετέρων ἐπιλησμόνων, ἐπιόρκων καί ἀναξίων Πατριαρχῶν καί Ἐπισκόπων!!! Ἡ μεγαλυτέρα κατάρα εἰς τόν χῶρον τῆς Ὀρθοδοξίας, καί κατά τήν περίοδον εἰς τήν ὁποίαν ἀναφερόμεθα καί πάντοτε δυστυχῶς, ἐστάθησαν οἱ ἐπίορκοι καί ἀνάξιοι ρασοφόροι περί τῶν ὁποίων ὁ Ἅγ. Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος χαρακτηριστικῶς λέγει: «Οὐδένα δέδοικα ως τούς ἐπισκόπους, ἐκτός ὀλίγων»! Ναί! Αὐτοί διεδραμάτισαν τόν ρόλον τοῦ ἀντιχρίστου καί κατά τόν 20ον αἰῶνα καί τόν συνεχίζουν, ὥστε νά ἰσχύη ἀπολύτως καί σήμερον τό τοῦ ἁγ. Ἰωάννου: «Παιδία, ἐσχάτη ὥρα ἐστί καί καθώς ἠκούσατε ὅτι ὁ ἀντίχριστος ἔρχεται καί νῦν ἀντίχριστοι πολλοί γεγόνασι...» (Α΄ Ἰωάννου 2, 18). Καί «...πολλοί ψευδοπροφῆται ἐξεληλύθασιν εἰς τόν κόσμον. Ἐν τούτω γινώσκετε τό πνεῦμα τοῦ Θεοῦ. πᾶν πνεῦμα ὅ ὁμολογεῖ Ἰησοῦν Χριστόν ἐν σαρκί ἐληλυθότα, ἐκ τοῦ Θεοῦ ἐστί. καί πᾶν πνεῦμα ὅ μή ὁμολογεῖ τόν Ἰησοῦν Χριστόν ἐν σαρκί ἐληλυθότα, ἐκ τοῦ Θεοῦ οὐκ ἔστι. καί τοῦτο ἐστί τό τοῦ ἀντιχρίστου, ὅ ἀκηκόατε ὅτι ἔρχεται καί νῦν ἐν τῶ κόσμω ἐστίν ἤδη» (Αὐτόθι 4, 1-3). Καί ἐν τῆς Β΄ ἐπιστολῆ αὐτοῦ ἀναγινώσκομεν: «Ὅτι πολλοί πλάνοι εἰσῆλθον εἰς τόν κόσμον, οἱ μή ὁμολογοῦντες Ἰησοῦν Χριστόν ἐρχόμενον ἐν σαρκί. οὗτός ἐστιν ὁ πλάνος καί ὁ ἀντίχριστος». (Β΄ Ἰωάννου 7). Εἶναι βέβαιον ὅτι ὅτε ὁ Ἀπόστολος καί Εὐαγγελιστής Ἰωάννης ἔγραφεν τάς ἐπιστολάς αὐτάς, (κατά τό 85-95 μ.Χ.), ὑπῆρχον πολλοί οἱ ὁποῖοι ἠμφισβήτουν ὅτι ὁ Χριστός ἦτο ὁ ἐνανθρωπήσας Υἱός καί Λόγος τοῦ Θεοῦ Πατρός! Δηλαδή ὁ ἀντίχριστος ἐνεφανίσθη ἀπ' ἀρχῆ διά νά ἀμφισβητήση καί προσβάλη τό Πρόσωπον καί τό ἔργον τοῦ ἐνανθρωπήσαντος, κηρύξαντος, Σταυρωθέντος καί Ἀναστάντος Χριστοῦ καί ἑπομένως καί τό σωτηριῶδες ἔργον του, τό ὁποῖον ἀφῆκεν νά συνεχίζεται ἐν Ἁγίω Πνεύματι διά καί ἐν τῆς Ἐκκλησία Του. Κατανοουμένου καί βιουμένου τούτου εἶναι ἑπόμενον πᾶς Ὀρθόδοξος Χριστιανός καί ζῶν μέλος τῆς Ἐκκλησίας νά συνειδητοποιῆ ὅτι οἱ ἴδιοι ἀντίχριστοι τῆς ἀποστολικῆς ἐκείνης περιόδου, ἕως σήμερον, οὐδ' ἐπί στιγμήν ἐπαύσαντο νά μεθοδεύουν καί νά ἐπιχειροῦν ἀκριβῶς τό ἴδιον ἀντίχριστον ἔργον των, ὥστε νά εἶναι καταφανής ἡ διαχρονική συνεχής ἀντιπαράθεσίς των, κατά τοῦ Χριστοῦ καί πλέον εὐθέως καί κατά τῆς Ἐκκλησίας Του! Ὅλοι αὐτοί ἀντιπαρέρχονται ἤ καί ἀγνοοῦν τό γεγονός ὅτι τήν Ἐκκλησίαν τοῦ Χριστοῦ, ὡς Ἕναν Οὐράνιον καί ἐπίγειον Θεσμόν, τόν συγκροτεῖ καί τόν συνέχει Αὐτό τοῦτο τό Ἅγιον Πνεῦμα καί ὅτι ἐν Αὐτῆς παρατείνεται ὁ ἀναστάς Χριστός συνεχίζων τό σωτηριῶδες ἔργον του. Δι' αὐτό ἀκριβῶς σήμερον ὅλοι οἱ ἀντίχριστοι αἱρετικοί πολεμοῦν τήν Ἐκκλησίαν, διότι ἐφαντάσθησαν, ὅτι προσβάλλοντες Αὐτήν θά προσβάλουν ὅλην τήν ἀποκεκαλυμμένην ἀλήθειαν καί ὁλόκληρον τό σωτηριῶδες ἔργον τοῦ Χριστοῦ καί αὐτόν τόν Χριστόν! Ἡ μεγαλυτέρα δέ καί φοβερωτέρα ἐπίθεσίς των κατά τοῦ Χριστοῦ καί κατά τῆς Ἐκκλησίας Του εἰς τάς ἡμέρας μας, συντελεῖται διά τῶν Παλαιοημερολογιτικῶν σχισματοαιρέσεων, τάς ὁποίας οἱ ὠργανωμένοι αἱρετικοί προεκάλεσαν, καί μέ λύσσαν προκαλοῦν, ὡς μή δυνάμενοι νά προσβάλουν εὐθέως τήν Ἐκκλησίαν τοῦ Χριστοῦ. ΤΙ ΣΥΝΕΒΗ ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΑΠΕΛΘΟΝΤΑ 20όν ΑΙΩΝΑ ΚΑΙ ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΚΑΤΑ ΤΟΝ 21ΟΝ ; Ἤδη ἀπό τάς ἀρχάς τοῦ μόλις ἀπελθόντος 20ου αἰῶνος, Προτεστάνται, Παπικοί καί ἐπίορκοι Ὀρθόδοξοι, ὠργανωμένοι ἐδέχθησαν, ὡμολόγησαν καί διεκήρυξαν ἀπό κοινοῦ τό «δόγμα» τοῦ συγχρόνου ἀντιχρίστου Οἰκουμενισμοῦ, κατά τό ὁποῖον «μετά ἀπό τά διαχρονικῶς προκληθέντα πλεῖστα σχίσματα, πλέον δέν ὑπάρχει Αὑτή ἡ Μία, Ἁγία, Καθολική καί Ἀποστολική Ἐκκλησία τοῦ Συμβόλου τῆς Πίστεως, διότι Αὕτη διεμελίσθη καί ἐσκορπίσθη δι' αὐτῶν εἰς πολλάς ἐπί μέρους «Ἐκκλησίας»! Ἑκάστη δέ ἐξ αὐτῶν τῶν πολλῶν Ἐκκλησιῶν ἔχει μόνον μέρος ἐκ τῆς ἀληθείας καί ὄχι τήν καθολικήν ἀλήθειαν». Δηλαδή πρωτίστως καί οὐσιωδῶς βλασφημεῖται ἡ μοναδικότης τῆς Ἐκκλησίας καί θεωροῦνται ὡς ἐπί μέρους «Ἐκκλησίαι» ὅλαι αἱ Σχισματοαιρέσεις! Ἑπομένως σαφῶς ἔχομεν πλήρη ἄρνησιν καί βλασφημίαν κατά τῆς Ἐκκλησίας! Πέραν τούτων λέγουν περαιτέρω ὅτι, «ἔχουμε καθῆκον νά ἑνωθοῦμε ὅλες οἱ Χριστιανικές Ἐκκλησίες, ὥστε διά τῆς ἑνώσεώς μας αὐτῆς, νά προκύψη πάλιν αὐτή ἡ διά τῶν Σχισμάτων ἀπωλεσθεῖσα μία Ἐκκλησία»!!! Καί ἐπάγονται: «Εἰς αὐτήν τήν ἕνωσιν δέν θά ληφθοῦν ὑπ' ὄψιν αἱ Δογματικαί διαφοραί, (δηλαδή αἱ αἱρέσεις), διότι αὗται χωρίζουν, ἀλλά θά γίνη μέ βάσιν τήν χριστιανικήν ἀγάπην, ἡ ὁποία ἐπιφέρει τήν ἑνότητα»!!! Αὐτοί πλέον διά τῶν ἀνωτέρω ἐσχάτων βλασφημιῶν των, εὐθέως καί ἀπροκαλύπτως κραυγάζουν ὅτι εἶναι πρόδρομοι τοῦ ἀναμενομένου ἀντιχρίστου μέ τό «σφράγισμα» κ.λπ.!!! Η ΕΜΦΑΝΙΣΙΣ ΚΑΙ ΕΙΣΧΩΡΗΣΙΣ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ ΕΙΣ ΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΝ Αὕτη ἡ παναίρεσις τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ὡς γνωστόν, προέκυψεν καταφανῶς καί ἐπισήμως κατ' ἀρχάς τό 1920, διά τῆς ΠΑΝΑΙΡΕΤΙΚΗΣ «Ἐγκυκλίου τῆς Πατριαρχικῆ Συνόδου τῆς Κων/λεως», ἐμεθοδεύθη δέ καί προωθήθη τό 1923 διά τοῦ λεγομένου «Πανορθοδόξου Συνεδρίου τῆς Κων/λεως», οὐσία ὅμως Μασονικοῦ-Οἰκουμενιστικοῦ, καί ἐπεβλήθη διά τῆς δικτατορικῶ τῶ τρόπω ἐπιβολῆ τοῦ Παπικοῦ Γρηγοριανοῦ Ἡμερολογίου τό 1924, ὑπό τοῦ Μητροπολίτου Ἀθηνῶν Χρυσοστόμου Παπαδοπούλου. Ἀπορεῖ καί ἐξίσταται κάθε Ὀρθόδοξος, πῶς ταῦτα ἀπετολμήθησαν κατά τό 1920-1924 ὑπό Πατριαρχῶν, Ἀρχιεπισκόπων καί Συνόδων, ὑποτίθεται Ὀρθοδόξων μέχρι τότε!!! Βεβαίως, κάθε ἄλλο παρά Ὀρθόδοξοι ἦσαν, δεδομένου ὅτι πρό πολλοῦ εἶχον διαφθαρεῖ ὑπό τῆς Παναιρετικῆς Δύσεως (Παπισμοῦ καί Προτεσταντισμοῦ) καί ἰδιαιτέρως ὑπό τῆς ἑβραιομασονίας, ἡ ὁποία κατηύθυνεν τά πράγματα ἀκόμη καί διά Μασόνων Πατριαρχῶν καί Ἐπισκόπων!!! Εἶναι χαρακτηριστικόν ὅτι προκειμένου νά διατυπωθῆ, ἀποφασισθῆ καί ὑπογραφῆ ἡ περιβόητος παναιρετική «Συνοδική-Πατριαρχική Ἐγκύκλιος τοῦ 1920», προηγήθη μακρά κοινή προεργασία Παπικῶν Προτεσταντῶν καί Ὀρθοδόξων καί δή εἰς τόν χῶρον τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, καθ' ἥν διετυπώθησαν ἰδιαιτέρως σχέδια αὐτῆς τῆς ἐγκυκλίου ὑφ' ὅλων, (αἱρετικῶν καί Ὀρθοδόξων), καί κατά τό προβλεπόμενον, κατόπιν θά ἐπελέγετο μεταξύ ὅλων τό καλύτερον, τό ὁποῖον θά διετυπώνετο εἰς ἐγκύκλιον ὑφ' ὅλων ἀποδεκτήν!... Παράδοξον τό ἀποτέλεσμα ἀλλά πραγματικόν! Ὅτε ἀνεγνώσθησαν καί ἐμελετήθησαν τά συντεταγμένα σχέδια αὐτῆς τῆς πρός ἔκδοσιν ἐγκυκλίου, (τά ὁποῖα, ὅπως ἐλέχθη, συνετάγησαν ἰδιαιτέρως παρά τῶν Παπικῶν, Προτεσταντῶν καί Ὀρθοδόξων), ἀπερρίφθησαν ὅλα καί μέ ἐνθουσιασμόν οἱ Παπικοί καί Προτεστάνται ἐνέκριναν τό κείμενον τοῦ «Ὀρθοδόξου Ἐπισκόπου», ὡς τήν καλυτέραν ἔκφρασιν τοῦ Σατανικοῦ Οἰκουμενισμοῦ!!! Τό κείμενον αὐτῆς τῆς ὑπογραφείσης «Πατριαρχικῆς-Συνοδικῆς Ἐγκυκλίου», ἐκτυπωθέν ἐν τοῖς Τυπογραφείοις τοῦ Πατριαρχείου, ἐπισήμως, πλήν μυστικῶς, ἀπεστάλη εἰς τούς Προκαθημένους ὅλων ἀδιακρίτως τῶν Ἐκκλησιῶν, ἤτοι Ὀρθοδόξων καί σχισματοαιρετικῶν!... Τό ἐν λόγω κείμενον ἔχει δημοσιευθεῖ, ἀνάτυπον ἐκ τοῦ πρωτοτύπου, εἰς τό βιβλίον, «ΕΛΕΓΧΟΣ ΚΑΙ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΔΙΔΑΚΤΟΡΙΚΗΣ ΔΙΑΤΡΙΒΗΣ τοῦ κ. ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ ΠΑΡΑΣΚΕΥΑΪΔΗ», Ἀθῆναι 1985. Εἰς τό ἴδιον βιβλίον ἐκτίθενται καί τά περί τοῦ λεγομένου «ΠΑΝΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΣΥΝΕΔΡΙΟΥ ΤΟΥ 1923», οὐσία ὅμως, ὡς προελέχθη, Μασονικοῦ ἐκτρώματος! Ἐπίσης ἐκτίθεται καί ἡ μέ βάσιν τό ψεῦδος, τήν ἀπάτην καί ἰδιαιτέρως τήν δολιότητα, ἐπιβολή τοῦ Παπικοῦ νέου ἡμερολογίου, ὑπό τοῦ μόλις πρός τόν σκοπόν αὐτόν, ἐκλεγέντος (Ἰούνιος 1923) εἰς Μητροπολίτην Ἀθηνῶν, τοῦ Χρυσοστόμου Παπαδοπούλου καί ἀμέσως μετωνομασθέντος εἰς Ἀρχιεπίσκοπον Ἀθηνῶν. Ταῦτα πάντα ἐκτίθενται καί εἰς τό βιβλίον τοῦ Θεοκλήτου Στράγκα «ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΙΣΤΟΡΙΑ» Τόμος Β΄. Η ΑΜΕΣΟΣ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΙΣ ΤΗΣ ΕΣΧΑΤΗΣ ΚΑΙ ΜΕΓΙΣΤΗΣ ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΜΙΑΣ, ΑΓΙΑΣ, ΚΑΘΟΛΙΚΗΣ ΚΑΙ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ Ἡ ἄμεσος, ἀλλά καί σθεναρά ἀντίδρασις, ὑπό τοῦ πιστοῦ λείμματος τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, δι' ἧ ἀντιμετωπίσθη ὅλη αὕτη ἡ ΕΣΧΑΤΗ καί ΜΕΓΙΣΤΗ Προδοσία-Αἵρεσις κατά τῆς Ἐκκλησίας, εἶναι ἱστορική καί ἀποτελεῖ σημαντικόν σταθμόν εἰς τήν νεωτέραν ἱστορικήν πορείαν τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ. Τοῦτο τό πιστόν λεῖμμα τῆς Χάριτος, μέ μόνα δεδομένα τήν Ὀρθόδοξον συνείδησίν του καί τό ὑπό τῶν τριῶν Πανορθοδόξων Συνόδων τοῦ 16ου αἰῶνος, ΔΕΔΙΚΑΣΜΕΝΟΝ καί ΑΠΕΡΙΜΜΕΝΟΝ τοῦ Παπικοῦ Γρηγοριανοῦ Νεοημερολογιτισμοῦ, ἐν τέλει δέ καί τήν διάχυτον δυσωδίαν ἐκ τῶν ἀθλίων πράξεων καί γεγονότων τοῦ 1920, 1923 καί 1924, εἶπεν καί πάλιν ΟΧΙ εἰς τήν καταδεδικασμένην Παπικήν Καινοτομίαν τοῦ Νεοημερολογιτισμοῦ. Κατ' ἀρχάς τό ΟΧΙ αὐτό ὑπό τοῦ πιστοῦ λείμματος τῆς Ὀρθοδοξίας ἐστηρίχθη ἐπί τοῦ δεδικασμένου τῆς Καινοτομίας ὑπό τῶν Πανορθοδόξων Συνόδων, ἐπί Ἱερεμίου τοῦ Β΄ τοῦ Τρανοῦ (κατά τά ἔτη 1583, 1587 καί 1593), καί ἐπί τοῦ γεγονότος ὅτι ἐπί ὁλόκληρα 342 ἔτη (1583-1924), ἡ Ὀρθοδοξία ἐσεβάσθη αὐτάς τάς καταδικαστικάς ἀποφάσεις τῶν Πανορθοδόξων Ἁγίων Συνόδων! Οὕτω τό πιστόν τοῦτο λεῖμμα αὐθημερόν, ναί, αὐθημερόν(!), ὡμολόγησεν καί διεκήρυξεν ὅτι δέν δέχεται, ἀλλά καί καταδικάζει τήν ἐπιβολήν τῆς Καινοτομίας, συνωδά ταῖς ἀνωτέρω Ἁγίαις Πανορθοδόξοις Συνόδοις, τάς ἀποφάσεις τῶν ὁποίων ἐθεώρησεν καί ἀξιολόγησεν ὡς ἀποφάσεις ἐχούσας τό κῦρος τῶν Οἰκουμενικῶν Συνόδων, ἀφοῦ καί αἱ ἐν λόγω Πανορθόδοξοι Σύνοδοι ἐλειτούργησαν καί ἐνήργησαν ὡς ἀδιάκοπος συνέχεια ἐκείνων, ἐν τῶ ἰδίω πνεύματι τῆς Ὀρθοδοξίας! Ἄς ἔλθουν κἄν σήμερον οἱ καινοτόμοι, ὅπως ἄλλωστε ἀδιαλείπτως τούς καλοῦμεν, νά διαλεχθῶμεν δημοσίως, δηλαδή ΕΠΙΣΗΜΩΣ, ΚΑΝΟΝΙΚΩΣ καί ΟΡΘΟΔΟΞΩΣ, διά νά προκύψη τί ἔγινε τόν 16ον αἰῶνα, διατί ὄχι μόνον δέν ἐγένετο δεκτή τότε ὑπό τῆς Ὀρθοδοξίας ἡ Παπική Νεοημερολογιτική Καινοτομία τοῦ 1582, (τοῦ Πάπα Γρηγορίου τοῦ ΙΓ΄), ἀλλά καί κατεκρίθη καί κατεδικάσθη! Διατί ὅμως αὗται αἱ καταδικαστικαί ἀποφάσεις τῶν Πανορθοδόξων Συνόδων, ὅπως ἐλέχθη, ἔγιναν σεβασταί ἐπί περίπου 4 αἰῶνας, καί ἀπό τό 1920-1924 τά πάντα διεγράφησαν. Διότι ὁ Οἰκουμενισμός, ἀνεξέλεγκτος πλέον, ἄλλοτε ὡς πονηρά ἀλώπηξ καί ἄλλοτε ὡς λυσσασμένος λύκος, τρέχει, πλανᾶ καί κατασπαράσσει Ὀρθοδόξους. Οὕτω θά ἴδη πᾶς τις ἐνδιαφερόμενος καί ποίας συνεπείας ἔσχεν καί ἔχει ἐξ ἀρχῆ ἡ Παπική καινοτομία, ἡ «διορθοσούλα» ὅπως τήν ἀποκαλοῦν, καί ποῦ εὕρηται σήμερον ἡ Μία, Ἁγία, Καθολική καί Ἀποστολική Ἐκκλησία, δηλαδή εἰς τόν Παπικόν-Νεοημερολογιτικόν Οἰκουμενισμόν, ἤ εἰς τό Πιστόν Λεῖμμα τῆς Ὀρθοδοξίας, τό ὁποῖον τό 1924 δέν ἐκοινώνησε τῆς Καινοτομίας των, ἀλλά καί τήν ἐνέπτυσεν τρίς καί τήν ἀπέκλεισεν συνωδά τῶν ἀποφάσεων τῶν Πανορθοδόξων Συνόδων τοῦ 16ου αἰῶνος. Ἄς μήν βιασθῆ οὐδείς νά εἴπη αὐτό τό ὁποῖον ἰσχυρίζεται ὁ Νεοημερολογιτισμός: «μετά ποίου νά διαλεχθῶμεν, καθ' ἥν στιγμήν δέν ἐλέγχεσθε ἀπό τάς διαιρέσεις σας, δηλαδή τά παλαιοημερολογιτικά σχίσματα, τά ὁποῖα ἕκαστον βλασφημεῖ ὅτι εἶναι Ἐκκλησία Γ.Ο.Χ.»; Ὄχι, λέγομεν πρός ὅλους αὐτούς, διότι «αἱ Παλαιοημερολογιτικαί αὗται Ἐκκλησίαι», εἶναι ἐκτρώματα τῶν ἐγκαθέτων Νεοημερολογιτῶν εἰς τόν χῶρον τῶν Ὀρθοδόξων, οἱ ὁποῖοι μέ τά σχίσματα ἐνήργησαν καί ἐνεργοῦν καί ταύτην τήν ἐσχάτην ἱεροσυλίαν διά λογαριασμόν τοῦ Νεοημερολογιτικοῦ Οἰκουμενισμοῦ!... Προεκάλεσεν λοιπόν τά σχίσματα αὐτά ὁ Νεοημερολογιτισμός, διά τῶν ἐγκαθέτων του, καί μέ πρῶτον τόν πρ. Φλωρίνης Χρυσόστομον Καβουρίδην τό 1937, διότι δέν ἦτο καί δέν εἶναι καί σήμερον εἰς θέσιν νά παρακαθήση εἰς ἕνα Κανονικόν καί Ὀρθόδοξον Διάλογον καί νά ἀντιμετωπίση τά αἴτια, τούς σκοπούς, καί ἐν γένει τήν ἱστορικήν καί ἀναμφισβήτητον πραγματικότητα, ἀπό τό 1920, 1923 καί 1924 καί κατόπιν καί μέχρι σήμερον!... Ἡμεῖς ὡς Ἱερά Σύνοδος καί σήμερον, χάριτι Χριστοῦ, ἐν πλήρει ἐπιγνώσει ζητῶμεν ὅπως κατ' ἀρχάς ἐξετασθῆ τό Σχίσμα τοῦ 1924, καί κατόπιν καί ὅλα τά ὑπό τῶν ἐγκαθέτων προκληθέντα «Παλαιοημερολογιτικά» Σχίσματα, ἤτοι τοῦ 1937, γνωστοῦ ὡς Φλωρινικοῦ, μεθ' ὅλων τῶν θυγατρικῶν του, καθώς καί αὐτά τοῦ 1995 καί τοῦ 2005. Ἀμφότερα καί ταῦτα προκληθέντα ὑπό ἐπιόρκων πρώην ἐπισκόπων μας βεβαιοῦν ὅτι εἰς τάς ἡμέρας μας κατεληστεύθη ἡ Ὀρθόδοξος Χριστιανική συνείδησις ὄχι μόνον τοῦ πιστοῦ Λαοῦ, καί πλέον, ὡς ἤδη προείρηται, Νεοημερολογῖται καί Παλαιοημερολογῖται εἰς τήν πλειονότητά των ἁπλῶς ΘΡΗΣΚΕΥΟΥΝ, ὅπως οἱ ὀπαδοί ὅλων τῶν θρησκειῶν, ἤτοι τῶν διαφόρων ἀνθρωπίνων θρησκευτικῶν κατασκευασμάτων!... Σήμερον εἰς τούς περισσοτέρους «Παλαιοημερολογίτας» ἐπικρατεῖ μία νοσηρά θρησκευτικότης καί ὄχι ἡ Χριστιανική Ὀρθόδοξος Πίστις! Χριστιανός Ὀρθόδοξος εἶναι ὁ πιστός, ὁ ὁποῖος ἔχει μυστικήν σχέσιν καί κοινωνίαν μετά τῆς ἀποκεκαλυμμένης ἀληθείας τοῦ Χριστοῦ, καί προσωπικῶς μετά τοῦ Χριστοῦ, ὅπερ μυστικῶς καί ὑπό ὑποκειμενικάς προϋποθέσεις, ἐπιτυγχάνεται μόνον ἐντός τῆς Μίας, Ἁγίας, Καθολικῆς καί Ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ. Ὡς Ἱερά Σύνοδος, ταῦτα προτάσσομεν, προκειμένου νά ἀκολουθήση ἡ ἀνάλυσις καί ὁ ἔλεγχος τῆς μόλις τελευταίας περιόδου, καθ' ἥν διά τῶν πολλῶν ἐνσκυψασῶν Παλαιοημερολογιτικῶν ψευδοσυνόδων καί ψευδοεκκλησιῶν, πλέον προωθεῖται καί ὁ χείρων τοῦ Νεοημερολογιτικοῦ Οἰκουμενισμοῦ, δηλαδή ὁ Παλαιοημερολογιτικός, ὁ ὁποῖος καταφανῶς ἐξυπηρετεῖ τό ἔργον τοῦ ἀντιχρίστου, ἀφοῦ δι' αὐτῶν τῶν ψευδοσυνόδων καί ψευδοεκκλησιῶν, ἐπιχειρεῖται καί ἐνεργεῖται ἡ μεγίστη σύγχυσις καί κορυφώνεται ἡ μεγίστη καί ἐσχάτη βλασφημία κατά τῆς Ἐκκλησίας. Ὡς ἐκ τούτου ἐπιβάλλεται ἡ ἔκθεσις καί ἔλεγχος ὅλων αὐτῶν τῶν ψευδοεκκλησιῶν, ὡς εὐθέως βαλλουσῶν κατά τῆς Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας. ΤΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΓΝΗΣΙΑΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΕΦΕΥΡΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΕΝ ΓΕΝΕΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ Κατόπιν τῶν ἀνωτέρω εἶναι προφανές ὅτι ζῶμεν εἰς ἀποκαλυπτικούς χρόνους, ἡ δέ εὐθύνη μας εἶναι μεγίστη! Ὡστόσον δέν πρέπει νά μᾶς ἀπασχολῆ καί νά μᾶς προβληματίζη τό γεγονός ὅτι σήμερον ἡ Γνησία Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία εἰς τήν Ἑλλάδα ἀλλά καί γενικώτερον ἐκπροσωπεῖται καί ἐκφράζεται ὑπό ἐλαχίστων, ταπεινῶν καί ἀδυνάμων κατά κόσμον, διό πρωτίστως δέον ὅπως μᾶς διακρίνη ἡ χριστιανική ταπείνωσις καί ἔχωμεν ζῶσαν ἀγάπην, Πίστιν καί ὁμολογοῦμεν αὐτήν. Ὑπ' αὐτάς τά προϋποθέσεις δυνάμεθα νά ἐλπίζωμεν καί νά πιστεύωμεν ὅτι ἡ Χάρις τοῦ Παναγίου Πνεύματος καί ὁ Χριστός, ὁ ὁποῖος, ὅπως προελέχθη, παρατείνεται εἰς τούς αἰῶνας διά τῆς Ἐκκλησίας Του, θά μᾶς ἀξιώση, κατ' αὐτάς τάς πολύ δυσκόλους ἡμέρας, νά φανῶμεν ἄξιοι Διάδοχοι τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων καί τῶν Ἁγίων Πατέρων εἰς τό ἔργον τῆς Ἐκκλησίας καί γενικώτερον ὅλοι ἄξια μέλη τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ. Ὅσα ἀκροθιγῶς ἤδη ἐξεθέσαμεν διά τήν ἀποκαλυπτικήν Ἐκκλησιαστικήν περίοδον 1920-1924 καί ἐντεῦθεν, εἶναι ἀσφαλῶς ὀλίγα ἐκ τῶν πολλῶν, ὡστόσον ὅμως, σημαντικά καί ἱκανά διά κάθε εὐλαβῆ, ὥστε νά προβληματισθῆ καί ἀναζητήση νά μελετήση τήν περίοδον αὐτήν περισσότερον, προκειμένου νά πάρη θέσιν ὡς πρόσωπον, τό ὁποῖον ἀναζητεῖ τήν Σωτηρίαν του. Συνεχίζοντες τήν μελέτην-ἔκθεσιν τῶν σημαντικῶν σταθμῶν τῆς Ἐκκλησιαστικῆς περιόδου ἀπό τό 1924 καί ἐντεῦθεν, καθ' ἥν ἐπιμελῶς, προεκλήθησαν μισητά Σχίσματα ἤ μᾶλλον Σχισματοαιρέσεις καί Ψευδοεκκλησίαι, καλούμεθα νά ἐπιδείξωμεν τήν δέουσαν ἀνησυχίαν καί προσοχήν, δεδομένου ὅτι δέν πρόκειται περί ὡρισμένων θεμάτων τά ὁποῖα ἔκλεισαν, ἀλλά συνεχίζονται καί πρό πάντων ἀποτελοῦν προπετάσματα αὐτοῦ τοῦ Νεοημερολογιτικοῦ Οἰκουμενισμοῦ! Εἰς τό σημεῖον αὐτό ὡς Ἱερά Σύνοδος ἐπαναλαμβάνομεν τήν μεγάλην ἀλήθειαν, ἡ ὁποία ἤδη διετυπώθη καί ἐτονίσθη, ὅτι γενικῶς ὁ Νεοημερολογιτικός-Οἰκουμενισμός, δέν ἠδυνήθη ποτέ ἐλεύθερα καί βάσει τῆς ἀληθείας καί τῶν πραγματικῶν ἱστορικῶν γεγονότων νά συζητήση, δηλαδή δέν ἐτόλμησε νά διαλεχθῆ ἐπί τοῦ θέματος «Τό σχίσμα τοῦ 1924», ὅπως ἐπανειλημμένως, ἀλλά καί πάλιν ἐπισήμως διά τοῦ παρόντος τοῦ ζητεῖται! Ἄν, ὡς διατείνεται, ἐκπροσωπῆ καί ἐκφράζη τήν Ἐκκλησίαν, ἰδού νά παρακαθήση ἐπί τῆς κοινῆ τραπέζης διά νά ἐξετάσωμεν τό θέμα καί ὅπου προκύψη ἡ ἀληθής Ἐκκλησία, ἐκεῖ ἐν ταπεινώσει νά ὑποταχθῶμεν ὅλοι! Πῶς καί διατί μέχρι σήμερον ὁ Νεοημερολογιτισμός ἐν τῶ συνόλω του σιωπῶν ἐπί τῆς οὐσίας, κάκιστα δέ ἀμυνόμενος ἐξαντλεῖται εἰς ὅλως ψευδεῖς διαστροφάς, προκαλεῖ σχίσματα καί μονίμως θρασύτατα ἀντιποιεῖται τήν Ἐκκλησίαν τῆς Ἑλλάδος; Εἶναι σοβαρά, ἀλλά καί ἀπολύτως καθαρά εἰς τήν ἔρευνά των, τά θέματα καί δέν ἐπιδέχονται διαστροφάς, ψεύδη καί ἀπάτας. Ἡ ἱστορική καί ἡ πραγματική ἀλήθεια διά τάς Πανορθοδόξους Συνόδους τοῦ 1583, 1587 καί 1593 δέν ἐπιδέχεται ἀμφισβητήσεις! Νά ἐξετασθῆ ἑπομένως ἀπό ἱστορικῆς καί Ἐκκλησιαστικῆς ἀπόψεως ἡ ἀλήθεια καί τό κῦρος τῶν ἀποφάσεων, Αὐτῶν τῶν Ἁγίων Πανορθοδόξων Συνόδων. Διατί αἱ ἐν λόγω ἀποφάσεις ἔγιναν σεβασταί ἀπό τότε καί μέχρι τό 1924, καί διατί τό 1924 κατελύθησαν; Ὑπό ποίας δεοντολογίας καί τίνι τρόπω ἐπεβλήθη ὁ Παπικός Νεοημερολογιτισμός; Εἶναι Οἰκουμενισμός ἤ ὄχι, ὁ ἐπιβληθείς τό 1924 Νεοημερολογιτισμός; Εἶναι τό πρῶτον πραγματικόν βῆμα τοῦ Οἰκουμενισμοῦ εἰς τόν χῶρον τῆς Ὀρθοδοξίας, καθώς ἀναφέρεται εἰς τήν ἐγκύκλιον τοῦ 1920 καί ὅπως ἔκτοτε διαχρονικῶς προκύπτει ἐν τῆς πράξει ἤ ὄχι; Ὡς ἐκ τούτων καί μόνον, δέν εἶχον καθῆκον νά τόν ἀρνηθοῦν τό 1924 καί νά παραμείνουν ἑδραῖοι καί ἀμετακίνητοι εἰς τήν Ὀρθοδοξίαν οἱ Πατέρες μας καί ἀκολούθως καί ἡμεῖς; ΕΥΛΟΓΩΣ ΚΑΙ ΤΟ ΕΙΧΟΝ! Τό 1924 προκύπτουν «Παλαιοημερολογῖται» ἤ οἱ ΝΕΟΗΜΕΡΟΛΟΓΙΤΑΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΑΙ; Ἰδού διατί ἐπιβάλλεται ἡ ἐπί τῶν πηγῶν καί τῶν πραγματικῶν ἱστορικῶν γεγονότων ἐντριβή καί πραγματικός διάλογος ἐν ἀγάπη καί ἀληθεία. Ἐν προκειμένω ἀπαιτεῖται, ὅσον εἶναι δυνατή, ἡ ἀναφορά εἰς χαρακτηριστικούς σταθμούς τῆς πορείας τῆς Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας ἀπό τό 1924 μέχρι σήμερον, καί κυρίως πῶς καί διατί προέκυψαν αἱ Παλαιοημερολογιτικαί Σχισματοαιρέσεις-ψευδοεκκλησίαι, ἐνῶ προηγουμένως δέον νά τεθῆ καί πάλιν τό ἐρώτημα: Ἡδύνατο τό 1924 καί ἐδικαιοῦτο ἀπό Ὀρθοδόξου καί Κανονικῆ ἀπόψεως τό Πιστόν Λεῖμμα τῆς Χάριτος νά ἀπορρίψη καί ἀποκηρύξη ὡς σχισματοαίρεσιν τόν Νεοημερολογιτισμόν, μέ μόνον δεδομένον τό ὑπό τῆς Ὀρθοδοξίας ΚΑΤΑΔΕΔΙΚΑΣΜΕΝΟΝ τοῦ Παπικοῦ Νεοημερολογιτισμοῦ ἤδη ἀπό τόν 16ον αἰῶνα; Ἐκεῖναι αἱ Πανορθόδοξοι Σύνοδοι τοῦ 16ου αἰῶνος καί αἱ ἀποφάσεις των, ἦσαν καί παρέμειναν ἀλλά καί παραμένουν εὐθυγραμμισμέναι μέ τήν Καθολικήν Ὀρθοδοξίαν, τῶν Ἁγίων 7 Οἰκουμενικῶν καί ὅλων τῶν Ὀρθοδόξων Ἁγίων Συνόδων, ἤ ὄχι; Πῶς λοιπόν, ὑπό ποίων καί διατί κατελύθησαν; Ποίας συνεπείας ἔσχεν διά τούς καινοτόμους ἐκείνους καί τούς μέχρι σήμερον, τό μοιραῖον γεγονός τοῦ 1924, τό ὁποῖον ἔλαβεν τεραστίας διαστάσεις, ἀφοῦ σημειωθήτω ὅτι ἐν μικρᾶ παρόδω τοῦ χρόνου, ἐγένετο καί ἡ ἀποκάλυψις, α) Τῆς «Ἐγκυκλίου τοῦ 1920», β) Τοῦ Ὀρθῶς χαρακτηριζομένου «Μασονικοῦ Συνεδρίου τοῦ 1923» καί γ) Τῆς δικτατορικῶ τῶ τρόπω ἐπιβολῆ τοῦ Παπικοῦ ἡμερολογίου, «ὡς πρώτου βήματος πρός τόν Οἰκουμενισμόν»! Ὡς ἐκ τούτου ὡς Ἱερά Σύνοδος κρίνομεν ὅλως ἀπαραίτητον καί πάλιν νά τονισθῆ ὅτι μέχρι καί σήμερον οἱ Καινοτόμοι Σχισματοαιρετικοί, ὄχι μόνον δέν κατεδέχθησαν νά διαλεχθοῦν, ἀλλά δέν ἔπαυσαν καί νά ψεύδωνται, νά ἐξαπατοῦν καί νά βλασφημοῦν, καί τοῦτο ἀποκλειστικῶς διά νά ἐπιβιώνη ἡ ἐσχάτη σχισματοαίρεσις τοῦ Νεοημερολογιτικοῦ καί Παλαιοημερολογιτικοῦ Οἰκουμενισμοῦ! ΕΛΑΧΙΣΤΑ ΕΚ ΤΩΝ ΠΟΛΛΩΝ ΨΕΥΔΩΝ ΤΩΝ Κατονομάζωμεν ὡρισμένα ψεύδη τῶν ἀμετανοήτων Καινοτόμων, τά ὁποῖα ἀναμασῶνται διαχρονικά: α) «Δέν εἶναι, λέγουν, γνήσιαι αἱ Πανορθόδοξοι ἀποφάσεις τοῦ 16ου αἰῶνος»! Τοῦτο εἶναι γελοῖον ψεῦδος καί ἀνάξιον τούτη τήν ὥρα νά ἀναθεωρηθῆ, διότι αἱ πηγαί εἶναι ἀπολύτως ἀξιόπιστοι, τό δέ συγκεκριμένον γεγονός μαρτυρεῖται καθολικῶς ἀπ' ὅλους τούς ἱστορικούς, ἀκόμη καί ἀπ' αὐτούς, οἱ ὁποῖοι τολμοῦν νά ψεύδωνται, ἐνῶ ταυτοχρόνως δέν ἐντρέπονται διότι αὐτοδιαψεύδονται, ὑπό τῶν ἰδίων των συγγραμμάτων των, ὅπως ὁ ἡγηθείς καί ἐπιβαλών τόν Οἰκουμενιστικόν Νεοημερολογιτισμόν, τόν Μάρτιον τοῦ 1924 Χρυσόστομος Παπαδόπουλος! Ἰδού λοιπόν τό πρῶτον, καθ' ἡμᾶς, ψεῦδος των νά ἐξετασθῆ. β) Εἶναι «σχισματικοί» λέγουν, οἱ «Παλαιοημερολογῖται»! Ὄχι, δέν εἴμεθα οὔτε «σχισματικοί», οὔτε «Παλαιοημερολογῖται», διότι τόσον οἱ Πατέρες μας τό 1924, ὅσον καί ἡμεῖς ἔμειναν καί ἐμμένομεν πιστοί, ἑδραῖοι καί ἀμετακίνητοι εἰς τήν ὑπερδισχιλιετῆς ζῶσαν Ἐκκλησίαν τοῦ Χριστοῦ, διό εἴμεθα μόνον ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ. Ἀντιθέτως σχισματοαιρετικοί κατεστάθησαν τό 1924 οἱ δεχθέντες τόν καταδικασμένον Παπικόν καί κατ' ἐπέκτασιν Οἰκουμενιστικόν Νεοημερολογιτισμόν! Δηλαδή οἱ Πατέρες μας μέχρι τό 1924 ἦσαν «Παλαιοημερολογῖται»; γ) «Δέν ἔχουν οἱ Παλαιοημερολογῖται Ἀποστολικήν Διαδοχήν», «δέν ἔχουν μυστήρια»! Ὅσον ἀφορᾶ εἰς τήν ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΝ ΔΙΑΔΟΧΗΝ, αὕτη δέν διεκόπη καί δέν ἐξέλιπεν οὔτε λεπτόν εἰς τήν Ἐκκλησίαν, καίτοι ἀπό τό 1924 ἕως τό 1935 ἔλειπεν ὁ ἐπισκοπικός βαθμός, διότι ὁ Δικτάτωρ-Παποκαῖσαρ Χρυσόστομος Παπαδόπουλος, ἄλλους ἐκ τῶν ἐπισκόπων τῆς Συνόδου του, τούς ἠξηπάτησεν καί ἄλλους τούς ἐφίμωσεν. Παρέμεινεν δέ καί θά παραμείνη εἰς τούς αἰῶνας ὡς ἡ μεγίστη ἐκτροπή τοῦ Συνοδικοῦ θεσμοῦ ἡ σχετική Ε΄ Ἱεραρχία τῆς 24-30 Δεκεμβρίου 1923! Ὡστόσον οἱ Ὀρθόδοξοι Ἱερεῖς κατά τήν ἀπό τό 1924-1935 περίοδον ἦσαν ἀρκετοί καί ὅλα τά Μυστήρια, ἐκτός τῆς χειροτονίας Κληρικῶν, ἐτελοῦντο ΚΑΝΟΝΙΚΩΤΑΤΑ καί ΕΓΚΥΡΩΤΑΤΑ. Ἑπομένως οὐδέποτε διεκόπη ἡ Ἀποστολική Διαδοχή, εἰς τούς ἐμμένοντας εἰς τήν δισχιλιετῆς Παράδοσιν, ἐνῶ τό 1935 ἡ Ἐκκλησία ἐπανέκτησεν καί τόν ἐπισκοπικόν βαθμόν, τοῦ ὁποίου ἐπί δεκαετίαν ἐστερήθη, διότι «ὅλα τἄσκιαζε ἡ φοβέρα καί τά πλάκωνε» ἡ Οἰκουμενιστική Παναίρεσις!... ΕΠΑΝΑΚΤΑΤΑΙ ΚΑΙ Ο ΕΠΙΣΚΟΠΙΚΟΣ ΒΑΘΜΟΣ Ἀφοῦ λοιπόν τό Ὀρθόδοξον πλήρωμα τῆς Ἐκκλησίας, Κληρικοί, Μοναχοί καί Λαϊκοί, ἐδοκιμάσθησαν ἐπί ὁλόκληρον δεκαετίαν, τόν Μάϊον τοῦ 1935, μετά ἀπό 10ετεῖς σκληράς καί ἀδιακόπους διαμαρτυρίας, αἱ ὁποῖαι ἐλάμβανον σοβαράς διαστάσεις καθ' ὅλας τάς Συνοδικάς συνεδριάσεις τῆς ἐξηπατημένης καί καταδυναστευομένης Νεοημερολογιτικῆ Ἱεραρχίας, τό 1935 τρεῖς Ἀρχιερεῖς ἀποκηρύσσουν τήν καινοτόμον Νεοημερολογιτικήν Ἱεραρχίαν καί διακηρύσσουν, κατά τόν πλέον ἐπίσημον καί σαφῆ τρόπον ἐνώπιον 25.000 περίπου Ὀρθοδόξων, τήν Ὁμολογίαν-Ἐκκλησιολογίαν ἐπισήμως καί οὔτω ἐπιστρέφουν εἰς τήν πρό τοῦ 1924 Ἐκκλησίαν, τήν ὁποίαν ἀδιακόπως ἐξεπροσώπουν καί ἐξέφραζον οἱ Γ.Ο.Χ. Μετά τήν ΟΜΟΛΟΓΙΑΝ καί τήν πανηγυρικήν ἕνωσιν, οἱ τρεῖς οὗτοι Ἀρχιερεῖς μετέβησαν αὐθημερόν εἰς τήν Ἱεράν Μονήν τῆς Παναγίας Πευκοβουνογιατρίσσης παρά τήν Κερατέαν, ὅπου ἐπεκύρωσαν καί τρανώτατα διεκήρυξαν τήν Ὁμολογίαν των, προβάντες χωρίς τήν παραμικράν καθυστέρησιν καί εἰς χειροτονίας ἑτέρων τεσσάρων Κληρικῶν εἰς Ἀρχιερεῖς! Τοῦτο τό γεγονός ὑπῆρξεν ἡ μεγίστη καί ἡ ἰσχυροτέρα ΟΜΟΛΟΓΙΑ, ἡ ὁποία εἰς τήν κυριολεξίαν, ἀπεγοήτευσεν καί ἐτσάκισε τόν Νεοημερολογιτικόν-Οἰκουμενισμόν, ὁ ὁποῖος ἐπερίμενεν, ἐλλείψει Ἀρχιερέων, νά σβήση ἡ Ὀρθοδοξία! Διό, ἀμέσως ἐν μιᾶ νυκτί, ὁ Χρυσόστομος Παπαδόπουλος, τῆς συμβολῆς καί τοῦ πολιτικοῦ καθεστῶτος, ἔλαβεν τοιαῦτα μέτρα, ὥστε εἰς ἐλάχιστον χρόνον (αὐθημερόν) διέλυσεν τήν μόλις συγκροτηθεῖσαν Κανονικήν καί Ὀρθόδοξον Ἱεράν Σύνοδον, διώξας καί ἐξωρίσας τούς ὁμολογητάς Ἀρχιερεῖς! Ὡστόσον τήν Συνοδικήν ὁμολογίαν τοῦ 1935 καί πρό πάντων τάς ἐπισκοπικάς χειροτονίας, ἤγουν τήν Ἀποστολικήν Διαδοχήν, παρά τάς ἀπεγνωσμένας ἐνεργείας τοῦ Χρυσοστόμου Παπαδοπούλου καί ὅλων τῶν διαδόχων του, δέν κατώρθωσαν ποτέ νά τήν διακόψουν καί νά τήν ἐξαλείψουν. Αὐτός εἶναι ὁ λόγος διά τό ὁποῖον ἀπεγνωσμένως, ἀναιδῶς καί ἱεροσύλως ψεύδονται, συκοφαντοῦν καί ἀπατηλῶς ἀγωνίζονται νά αὐτοδικαιωθοῦν! Κηρύττοντες μέ ὅλα τά μέσα πού διαθέτουν ὅτι οἱ Γ.Ο.Χ. δῆθεν «δέν ἔχουν Ἀποστολικήν Διαδοχήν»(!) ὁμολογοῦν λαμπρότερον τοῦ ἡλίου ὅτι οἱ ἴδιοι μέ τόν Νεοημερολογιτισμόν των δέν ἔχουν Ἀποστολικήν Διαδοχήν. Ο ΡΟΛΟΣ ΤΩΝ ΕΓΚΑΘΕΤΩΝ ΝΑ ΠΡΟΚΑΛΕΣΟΥΝ ΣΧΙΣΜΑΤΟΑΙΡΕΣΕΙΣ ΚΑΙ ΨΕΥΔΟΕΚΚΛΗΣΙΑΣ Πρό αὐτῆς τῆς πραγματικότητος ὁ Χρ. Παπαδόπουλος καί εὐρύτερον τά σκοτεινά κέντρα τοῦ Παπικοῦ, Προτεσταντικοῦ καί Νεοημερολογιτικοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ἤδη ἀπό τό 1932 ἤρχισαν νά ἀποστέλλουν ἐγκαθέτους των, οἱ ὁποῖοι εἰσεχώρησαν καί εἰς τό Διοικητικόν σῶμα τῆς Ἐκκλησιαστικῆ Κοινότητας τῶν Ὀρθοδόξων, ἤτοι εἰς τήν «Πανελλήνιον Θρησκευτικήν Ἐκκλησιαστικήν Ὀρθόδοξον Κοινότητα», (Π.Θ.Ε.Ο.Κ.), ὥστε κατ' αὐτόν τόν τρόπον νά περιέλθη εἰς χεῖρας των ἡ διοίκησις ὅλων τῶν ἀνά τό Πανελλήνιον 800 ἐνοριῶν καί Παραρτημάτων, καί κατόπιν σύν τῶ χρόνω νά σβήση καί ἡ ΟΜΟΛΟΓΙΑ-ΕΚΚΛΗΣΙΟΛΟΓΙΑ τῆς Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας καί πρό πάντων νά ἐκλείψη ἡ Γνησία καί ἀδιάκοπος ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΔΙΑΔΟΧΗ εἰς Αὐτήν. Τήν ἰδίαν ἀκριβῶς περίοδον ἔχομεν σαφῆ τήν τάσιν νά μετατρέψουν τήν ἐν διωγμῶ εὑρισκομένην Γνησίαν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν τοῦ Χριστοῦ εἰς ἕναν ἀνώδυνον κενόν «Παλαιοημερολογιτισμόν»! Δηλαδή ὁ Νεοημερολογιτισμός ἐπέτρεπε καί προωθοῦσε (καί συνεχίζει νά προωθῆ) μίαν ψευδοπαλαιοημερολογιτικήν ΚΕΝΗΝ Ἐκκλησιαστικήν Κοινότητα «δεκατριμεριτῶν» καί πάντως ἐξηρτημένην Πνευματικῶς καί Διοικητικῶς ἀπό αὐτόν. Τοῦτο πρέπει νά δεχθῶμεν ὅτι τό ἐπέτυχον ἐν πολλοῖς, ἀλλά καί ἀπέβη καί ἀποβαίνει μοιραῖον κατά τῆς Ὀρθοδοξίας, ἐξαιρέτως εἰς τάς ἡμέρας μας! Διά τόν λόγον αὐτόν εἶναι μεγίστης σημασίας ὅτι «θέτομεν τόν δάκτυλον ἐπί τόν τύπον τῶν ἥλων»! Ο ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ πρ. ΦΛΩΡΙΝΗΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ Τό ἔργον τοῦτο κατά τῆς Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας ἀπό τό τέλος τοῦ 1935, ὑπευθύνως ἀνέλαβεν ὁ πρ. Φλωρίνης Χρυσόστομος, ὅστις ἐσκεμμένως παρέμεινεν εἰς τό Παλαιόν καί μετά τό 1935 καί τό 1937, ὡς ἐγκάθετος «Παλαιοημερολογίτης» τοῦ Νεοημερολογιτισμοῦ! Δηλαδή ἔμεινεν ὄχι μόνον ἕνας κενός παλαιοημερολογίτης, ἀλλά καί ὄργανον, τό ὁποῖον θά ἐξετέλει ὅσα δέν ἡδύνατο νά ἐκτελῆ ὁ Νεοημερολογιτισμός. Ὁ ρόλος του ἐν προκειμένω ἦτο νά στηρίξη ἕναν «παλαιοημερολογιτισμόν», ὑπό τήν πνευματικήν καί διοικητικήν ἐξάρτησιν τῆς Καινοτόμου Σχισματοαιρετικῆ Συνόδου. Ἕναν Παλαιοημερολογιτισμόν χωρίς ΟΜΟΛΟΓΙΑΝ-ΕΚΚΛΗΣΙΟΛΟΓΙΑΝ καί χωρίς ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΝ ΔΙΑΔΟΧΗΝ, ἀλλά καί ἀπολύτως ἐξηρτημένον διοικητικῶς καί πνευματικῶς ἀπό τοῦ Οἰκουμενιστικοῦ Νεοημερολογιτισμοῦ!... Τά πράγματα καταβοοῦν ὅτι τοῦτο ἀκριβῶς εἰς τάς ἡμέρας μας κατέστη αὐτοσκοπός καί ἐνεργεῖται πυρετωδῶς!... Ἐν πάση συντομία, πρέπει νά εἴπωμεν ὅτι ὁ ἐν λόγω πρώην ὁμολογητής, λόγοις καί ἔργοις, (βεβαίως, καί τοῦτο μόλις δι' ὀλίγους μῆνας, ἤτοι ἀπό τοῦ Μαΐου τοῦ 1935 καί μέχρι τοῦ Φθινοπώρου τοῦ ἰδίου ἔτους), προσέφερεν ὅ,τι ἱερώτερον, πολυτιμώτερον καί Ἐκκλησιαστικώτερον ἠδύνατο νά προσφέρη, καί αὐτό ἦτο ἡ ΧΕΙΡΟΤΟΝΙΑ ΕΠΙΣΚΟΠΩΝ! Δυστυχῶς ὅμως διά τόν ἴδιον, ἀπό τοῦ Φθινοπώρου τοῦ 1935, εὑρισκόμενος εἰς τήν ἐξορίαν, ἐπισήμως πλέον ἤρχισεν νά ἀρνῆται καί νά ἐμπτύη κατά τῆς ἀπό τοῦ Μαΐου τοῦ 1935 καλῆς Ὁμολογίας καί ἐπί τῶν ἱστορικῶν ἐκείνων Ἐπισκοπικῶν Χειροτονιῶν! Ἐνήργησεν ὡς νά ὥμοσεν εἰς τόν Πονηρόν νά διακόψη καί ἐξαλείψη γενικῶς τήν Ὁμολογίαν-Ἐκκλησιολογίαν καί κυρίως, πάση θυσία, νά μήν γίνη πλέον νέα χειροτονία οὔτε ἐπισκόπου, οὔτε ἱερέως ἤ Διακόνου! Οὕτω ἐπίστευεν ὅτι θά ἐξέλιπεν σύντομα καί ἡ ἀρχιερωσύνη καί ἡ Ἱερωσύνη καί οἱ Ὀρθόδοξοι θά ἀνεζήτουν κληρικούς ἀπό τόν Νεοημερολογιτισμόν ὁπότε δολίως θά ἐξηρτῶντο ἀπό πάσης ἀπόψεως, Διοικητικῆ καί Πνευματικῆ ἀπό αὐτόν, κατ' αὐτόν δέ τόν τρόπον τό «Παλαιοημερολογιτικόν» ἤδη θά ἦτο πολύ γρήγορα λελυμένον! Αὐτό ἀκριβῶς τό ἔργον ἀνέλαβεν νά ἐκτελέση καί ὁλοκληρώση ὁ πρ. Φλωρίνης Χρυσόστομος Καββουρίδης! Τά γεγονότα σήμερον καταβοοῦν αὐτάς τάς ἀληθείας, διότι ἰδιαιτέρως σήμερον κραυγαλέως ἐνεργοῦνται συστηματικώτερον. Περιττόν νά τονίσωμεν τό γεγονός ὅτι τό προκληθέν Φλωρινικόν Σχῖσμα, δέν παρέμενεν μόνον ὡς χαίνουσα πληγή εἰς τό Σῶμα τῆς Ἐκκλησίας, ἀλλά προεκάλεσε καί ἕτερα «θυγατρικά» τοιαῦτα... ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΚΑΙ ΠΑΛΙΝ ΠΡΟΣΚΡΟΥΟΥΝ ΕΠΙ ΤΗΣ ΟΜΟΛΟΓΙΑΣ ΤΟΥ ΒΡΕΣΘΕΝΗΣ ΜΑΤΘΑΙΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΥΠ’ ΑΥΤΟΥ ΜΟΝΟΥ ΧΕΙΡΟΤΟΝΙΑΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΤΟ 1948 Ἐν ἀντιθέσει πρός τόν πρ. Φλωρίνης Χρυσόστομον, ὁ Βρεσθένης Ματθαῖος, παραμείνας εἰς τήν ἀπό τό 1924 Ὀρθόδοξον Ὁμολογίαν-Ἐκκλησιολογίαν καί ἐνδιαφερόμενος νά μήν ἐκλείψη καί ἡ Ἀποστολική Διαδοχή, ἐποίησεν τό πᾶν ἵνα φέρη εἰς τήν ἀρχικήν του ὁμολογίαν τόν πρ. Φλωρίνης καί πρό πάντων νά προβοῦν ἀπό κοινοῦ εἰς νέας ἐπισκοπικάς χειροτονίας πλήν δέν τό ἐπέτυχεν, διότι αἱ σκοτειναί δυνάμεις δέν ἔπαιζον!... Ἐπίσης καί ὁ ἐπαμφοτερίζων Κυκλάδων Γερμανός Βαρυκόπουλος, (ὁ ὁποῖος ἐχειροτονήθη εἰς ἀρχιερέα τό 1935), ἄλλοτε ὡμολόγει καί ἄλλοτε ἐσιώπα, ἐνῶ μονίμως ἠρνεῖτο νά συμμετάσχη εἰς νέαν χειροτονίαν ἐπισκόπου, ὡς τοῦ προέτεινεν καί τόν παρεκάλει ὁ Βρεσθένης Ματθαῖος! Οὗτος ἐν τέλει, καί ἐπισήμως περί τό 1947, συνεμάχησεν καί ἡνώθη μετά τοῦ πρ. Φλωρίνης... Πρό αὐτῆς τῆς πραγματικότητος, ἡ ὁποία ἀντιμετωπίζετο περισσότερον ἀπό μίαν δεκαετίαν (1937-1947), καί ἐνῶ ὁ Βρεσθένης Ματθαῖος πλέον εὑρίσκετο εἰς τάς δυσμάς τοῦ βίου του, (τόν ἐχώριζεν μόνον ἑνάμισυ ἔτος περίπου ἀπό τῆς ὁσίας καί ὁμολογιακῆ Κοιμήσεώς του († 15.5.1950), ἤτοι τόν Σεπτέμβριον τοῦ 1948, κατόπιν ὁμοφώνου ἀποφάσεως σύμπαντος τοῦ Ἱεροῦ Κλήρου καί τῶν Μοναχῶν, ἀλλά καί τοῦ πληρώματος τῆς Ἐκκλησίας, οὗτος ἐπαναλαμβάνομεν ὁ κατ' ἐξοχήν ἀπό τήν πρώτην ὥραν ΟΜΟΛΟΓΗΤΗΣ Βρεσθένης ΜΑΤΘΑΙΟΣ, ΥΠΕΡΒΑΣ ΤΗΝ ΚΑΝΟΝΙΚΗΝ ΤΑΞΙΝ, ΕΧΕΙΡΟΤΟΝΗΣΕΝ ΜΟΝΟΣ ΑΥΤΟΣ ΤΟΝ ΠΑΝΟΣΟΛΟΓΙΩΤΑΤΟΝ ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΗΝ ΣΠΥΡΙΔΩΝΑ ΕΙΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΝ ΤΡΙΜΥΘΟΥΝΤΟΣ! Κατόπιν τούτου, ἀπό κοινοῦ οἱ δύο αὐτοί Ἀρχιερεῖς, ἀνέδειξαν 5μελῆ Ὀρθόδοξον Ἱεράν Σύνοδον. Ὁ Βρεσθένης Ματθαῖος ἔχων βαθεῖαν καί ζῶσαν συνείδησιν περί τῆς Ἐκκλησίας, Ὀρθώτατα τόν Σεπτέμβριον τοῦ 1948 ΥΠΕΡΕΒΗ τήν Κανονικήν Τάξιν, διά νά μήν ἐκλείψη ἡ Ἀποστολική Διαδοχή, ὡς ἐπεδίωκον οἱ πάντες (Νεοημερολογιτικός καί Παλαιοημερολογιτικός Οἰκουμενισμός) καί εὑρεθῆ ὁ πιστός λαός ὑποχείριος τῶν προδοτῶν. Δηλαδή ἐν προκειμένω κατά παράλληλον ρῆιν τοῦ Κυρίου, εἶπεν καί ὁ Ὁμολογητής Ἐπίσκοπος Βρεσθένης ὅτι, «ἡ Κανονική Τάξις ἐγένετο διά τήν Ἐκκλησίαν καί ὄχι ἡ Ἐκκλησία διά τήν Κανονικήν Τάξιν...»!!! Ὁ μεγαλύτερος Διώκτης συκοφάντης καί ἱερόσυλος καί αὐτοῦ τοῦ ἐξαιρέτου γεγονότος, προέκυψεν καί πάλιν ὁ πρ. Φλωρίνης Χρυσόστομος Καββουρίδης, διότι εἶδεν ὅτι δι' αὐτῶν τῶν ἐπισκοπικῶν χειροτονιῶν, ὁ ἀοίδιμος Ὁμολογητής Ἐπίσκοπος Βρεσθένης Ματθαῖος, συνέτριβεν κυριολεκτικῶς τόν Παλαιοημερολογιτικόν Οἰκουμενιστικόν Φλωρινισμόν, ἀλλά καί τόν Οἰκουμενιστικόν Νεοημερολογιτισμόν! Διό αἱ ἐν λόγω χειροτονίαι τοῦ 1948 ἐστάθησαν ἡ μεγίστη αἰτία καί ἀφορμή νά συνεχίσουν ἀπό κοινοῦ ὁ πρ. Φλωρίνης καί ὁ Νεοημερολογιτισμός καί ἐν γένει ὁ Οἰκουμενισμός, λυσσαλέον διωγμόν, κατά τῆς Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, στηριζόμενοι ἐπί τῆς διαστροφῆ κάθε ἀληθείας διά τοῦ ψεύδους, τῆς ἀπάτης καί τῆς συκοφαντίας! ἀπό κοινοῦ ἀμφότεροι ἐσυκοφάντησαν καί ἱεροσύλησαν ὅσον ἠδύναντο κατά τῶν συγκεκριμένων ἱστορικῶν ἀποβασῶν χειροτονιῶν! Ὅπως τό 1935 ὁ Νεοημερολογιτισμός ψευδέστατα ἐκήρυξεν ὡς δῆθεν «ἀντικανονικάς» καί «ἀκύρους» ἐκείνας τάς ἐπισκοπικάς χειροτονίας, οὕτω καί τώρα ἀπό κοινοῦ ἀμφότεροι ἐπαναλαμβάνουν τάς ἰδίας διαστροφάς καί ψεύδη! Τό ἀπολύτως ἀληθές εἶναι ὅμως ὅτι τό 1935 οἱ ἐπιστρέψαντες τρεῖς Ἀρχιερεῖς ἐχειροτόνησαν, ἀφοῦ πρῶτον ὡμολόγησαν καί ἐπέστρεψαν εἰς τήν πρό τοῦ 1924 Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν τῆς Ἑλλάδος, ἀπεκήρυξαν τόν Νεοημερολογιτισμόν καί πάντως πρό τῆς ὑπ' αὐτοῦ (τοῦ Νεοημερολογιτισμοῦ), «καθαιρέσεώς» των! Εἶναι ἀπολύτως σαφές καί ἱστορικῶς ΑΠΟΔΕΔΕΙΓΜΕΝΟΝ, ὅτι τό 1935 ἤδη εἶχον προηγηθεῖ Κανονικῶς καί Ὀρθοδόξως αἱ χειροτονίαι καί μετά ἠκολούθησεν ἡ ἀνόητος πρᾶξις τῆς «καθαιρέσεως» ἀλλά καί τῆς ἐξορίας, ἀποκλειστικῶς, διότι ΕΧΕΙΡΟΤΟΝΗΣΑΝ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥΣ!!! Βεβαίως καί ἄν ἀκόμη, καθ' ὑπόθεσιν λέγομεν, αἱ ἐπισκοπικαί ἐκεῖναι χειροτονίαι τοῦ 1935 εἶχον γίνει ὑπό «καθηρημένων», ἡ τοιαύτη πρᾶξις «καθαιρέσεως» ὑπό τοῦ ἀποκεκηρυγμένου Σχισματοαιρετικοῦ Νεοημερολογιτισμοῦ, καί ὑπό τό φῶς τῆς Ὁμολογίας Ἐκκλησιολογίας τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ΟΥΔΕΝ θά ἐκέκτητο κῦρος καί ΟΥΔΕΜΙΑΝ συνέπειαν θά εἶχεν ἐπί τῶν ἐπισκόπων ἐκείνων, οἱ ὁποῖοι ἐχειροτόνησαν, καθώς καί ἐπί τῶν χειροτονηθέντων!... Η ΠΕΡΙ ΧΕΙΡΟΘΕΣΙΑΣ ΣΚΕΥΩΡΙΑ ΤΟΥ πρ. ΦΛΩΡΙΝΗΣ Ἐπαναλαμβάνομεν, ὅτι ἐκεῖνος, ὁ ὁποῖος ἀνέλαβεν παντί σθένει καί τρόπω νά «ἀκυρώση» τάς χειροτονίας καί τοῦ 1948, ὑπῆρξεν ὁ πρώην Φλωρίνης Χρυσόστομος! Οὗτος ἐνῶ συστηματικῶς ἠρνεῖτο τήν Ὁμολογίαν-Ἐκκλησιολογίαν τῆς Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ὅμως ὅλως ἱεροσύλως ἀντεποιεῖτο τήν Ἐκκλησίαν τῶν Γ.Ο.Χ., ἀποκαλῶν ὡς τοιαύτην τήν ἀπό τό 1937 σχισματοαίρεσίν του! Ναί, ΣΧΙΣΜΑΤΙΚΟΣ, ΑΡΝΗΤΗΣ καί ΒΛΑΣΦΗΜΟΣ ἀποβάς κατ' Αὐτῆς, συκοφαντεῖ τόν Ἐπίσκοπον Βρεσθένης καί τήν ὑπ' αὐτόν Ἱεράν Σύνοδον ὡς δῆθεν σχισματικῶν (ἔναντι τοῦ ἰδίου!), τό δέ ἀδιανόητον εἶναι ὅτι τό 1950 διακηρύσσει ὅτι «ἐάν τις τῶν Ματθαιϊκῶν Ἐπισκόπων καί Κληρικῶν, θελήση κάποτε νά ἐπιστρέψη (ποῦ; εἰς τό σχίσμα του(!), τό ὁποῖον ἀθεολογήτως καί ὅλως, ἐπαναλαμβάνομεν, κακοήθως ἐχαρακτήριζεν ὡς «Ἐκκλησίαν», ἐκ τῆς ὁποίας τό 1937 ἀπεκόπη δῆθεν ὁ Βρεσθένης Ματθαῖος), θά ἔδει ὁπωσδήποτε νά χειροθετηθῆ ὡς πρώην σχισματικός»!!! Πρόκειται ἀσφαλῶς περί συνειδητῆς καί πάντως κακοήθους ἱεροσυλίας, τήν ὁποίαν ὅμως ἀποθανόντος τοῦ πρ. Φλωρίνης τό 1955, συνέχισαν οἱ πολύ χείρονες ἐκείνου ὀπαδοί του. Κενοί καί τυφλοί «παλαιοημερολογῖται», παρέλαβον τήν ἀπό 1950 γραπτήν «παρακαταθήκην» τοῦ πρ. Φλωρίνης, καί ἐμεθόδευσαν νά ἐφαρμόσουν τήν περί «χειροθεσίας» ἐντολήν, ἐπί τῶν ἐπισκόπων καί Κληρικῶν τῆς Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ἡ ὁποία «χειροθεσία», ἐπαναλαμβάνομεν καί τονίζομεν, προβλέπεται μόνον διά τούς ἐπιστρέφοντας εἰς τήν Ἐκκλησίαν πρώην σχισματικούς!!! Ὁ ἐντελῶς σκοτισθείς νοῦς τοῦ ἀρνητοῦ τῆς Ὀρθοδοξίας καί διά λογαριασμόν τοῦ Νεοημερολογιτισμοῦ προκαλέσαντος τό 1937 τό πρῶτον σχῖσμα-Σχισματοαίρεσιν εἰς τό Σῶμα τῆς Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, διενοήθη μέ αὐτόν τόν τρόπον νά προσβάλη τόσον τάς χειροτονίας τοῦ 1935, ὅσον καί κυρίως τοῦ 1948, ὥστε κατόπιν μοιραίως νά αὐτοκαταλυθῆ καί ἐκλείψη καί ἡ Ὁμολογία- Ἐκκλησιολογία, καί καταστήση ὁλόκληρον τό σῶμα τῶν ἀπό τό 1924 πιστῶν «σχισματικούς», ὅπως εἶχον καταστεῖ σχισματικοί ὁ ἴδιος καί οἱ ὀπαδοί του ἐπισήμως ἀπό τό 1937!!! Εἶναι ἔργον ἀντίχριστον καί ἀντιεκκλησιαστικόν ὅλον τοῦτο ἤ ὄχι; Ὅσον ὅμως τό σχέδιον τοῦτο ἐμεθοδεύθη καί ὅλως ΙΕΡΟΣΥΛΩΣ ἐπεχειρήθη ὑπό τῶν ὀπαδῶν του, τόσον ΑΠΕΤΥΧΕΝ, διότι ἐπιχειρηθέν τό συνέτριψεν ἡ δεξιά τοῦ Κυρίου!... Ἄς τό παρακολουθήσωμεν ὅπως διεδραματίσθη ἀπό τόν Σεπτέμβριον τοῦ 1971 καί συνεχίζεται μέχρι σήμερον. Τήν σύνοψιν τῶν συμβάντων κατά τόν Σεπτέμβριον τοῦ 1971 τήν ἐπιχειροῦμεν ὡς Ἱερά Σύνοδος, διότι οἱ πλείονες ἐξ ἡμῶν εἴμεθα αὐτόπται καί αὐτήκοοι μάρτυρες τῶν γεγονότων. Θεωροῦμεν δέ ὡς εὐλογίαν Θεοῦ τήν παροῦσαν Συνεδρίασιν, διότι τόσον ἡμεῖς σήμερον ὡς Μητροπολῖται Μεσογαίας Κήρυκος καί Λαρίσης Ἀμφιλόχιος, ὅσον καί ὁ ἐλλογιμώτατος θεολόγος κ. Ἐλευθέριος Γκουτζίδης, τοῦ ὁποίου ἡ παρουσία ἀπό τότε εἰς τά Γραφεῖα τῆς Ἱερᾶς Συνόδου, διεδραμάτιζεν σπουδαῖον ρόλον, ὁμιλοῦμεν καί γράφομεν ὡς αὐτόπται καί γνῶσται τῶν τότε γεγονότων. Ὡς γνῶσται λοιπόν, κυρίως ἀπό τήν 3ην Ὀκτωβρίου 1971, ὅτε ἐπέστρεψεν ἡ ἐξαρχία, διαβεβαιοῦμεν ὅ,τι καί ὅσα ἀκριβῶς καί ἐπανειλημμένως πρός πᾶσαν κατεύθυνσιν καί ἐξαιρέτως ἐνώπιον τῆς Ἱερᾶς Συνόδου κατά τήν συνεδρίαν τῆς 8ης Ὀκτωβρίου 1971, ἡ ἐπιστρέψασα ἐξαρχία μας, ἐν ΩΜΟΦΟΡΙΩ και ΕΠΙΤΡΑΧΗΛΙΩ, διαβεβαίωνεν καί διετράνωνεν τήν μαρτυρίαν της, καθ' ἥν ἡ Ἱεραποστολή εἰς τήν ἐν Ἀμερικῆ Σύνοδον τῶν Ρώσων τῆς Διασπορᾶς ἐπέτυχεν ἀπολύτως διότι: 1) Ἡ Ρωσική Σύνοδος μετά πολλοῦ ἐνδιαφέροντος καί προσοχῆ ἤκουσεν τήν Ἔκθεσιν Πίστεως καί τά ἀφορῶντα εἰς τήν Γνησίαν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν τῆς Ἑλλάδος καί ἰδιαιτέρως τήν ἀπό τό 1924, Ὁμολογίαν-Ἐκκλησιολογίαν Αὐτῆς, καί θαυμάσασα τήν ἐπεκρότησεν καί τήν ἀπεδέχθη. 2) Βάσει αὐτῆς τῆς ἀποδοχῆ τῆς Ὁμολογίας-Ἐκκλησιολογίας, ἐκηρύχθη ἡ Ἕνωσις καί ἀνεγνωρίσθη ἡ ὑφ' ἑνός ἐπισκόπου Χειροτονία τοῦ Τριμυθοῦντος Σπυρίδωνος καί ὅλαι ὅσαι κατόπιν ἠκολούθησαν ὡς ἀπολύτως πλήρεις καί ἔγκυροι. Δηλαδή ἀνεγνωρίσθησαν ὡς Κανονικαί καί Ὀρθόδοξοι πράξεις, διακονήσασαι ἀποκλειστικῶς τήν Ἐκκλησίαν. Εἰς τήν συνέχειαν, καί διά νά εἰρηνεύσουν οἱ Φλωρινικοί, οἱ ὁποῖοι ἐμαίνοντο κατά τῆς ἀναγνωρίσεως, ὥρισεν ὅπως, διά νά ἐπέλθη ἀγάπη, πραγματοποιηθῆ καί ἡ περιβόητος «Συγχωρητική Εὐχή», ὑπό τόν βασικόν ὅρον ὅτι αὕτη δέν καθήπτατο οὐδαμῶς τῶν χειροτονιῶν τοῦ 1948. Ἀντιθέτως τοῦτο ἐγένετο διά νά εἰρηνεύσουν καί Ὀρθοδοξήσουν οἱ Φλωρινικοί καί ἑνωθοῦν ἐν τῆς Ἐκκλησία, διότι δέν ἦτο δυνατόν νά εἶναι ἡνωμένη ἡ Ρωσική Σύνοδος μετά τῆς ἐν Ἑλλάδι Ἐκκλησίας καί νά διασαλεύεται ἡ ἕνωσίς της μετά τῶν Φλωρινικῶν, οἱ ὁποῖοι ἐν προκειμένω πρωτίστως δέν εἶχον τήν ὁμολογίαν-Ἐκκλησιολογίαν, ἐπί τῆς ὁποίας ἐκηρύχθη ἡ ἕνωσις μετά τῆς Ρωσικῆ Συνόδου! Ταῦτα πάντα βάσει τῶν ἐπανειλημμένων καί ρητῶν δηλώσεων τῆς ἐξαρχίας μας!... Διά τούς λόγους αὐτούς, ἤτοι διά τήν ἀγάπην, εἰρήνην καί ἕνωσιν καί τῶν Φλωρινικῶν ἐν τῆς ἰδία Πίστει καί Ὁμολογία, ὁ Πρόεδρος τῆς Ρ.Σ. Φιλάρετος, ἠγνόησεν τήν ἐν «Σχεδίω ἀπόφασιν τῶν Φλωρινικῶν» καί ἰδιαιτέρως τήν παράγραφον, αὐτῆς ἡ ὁποία ἀντιφατικῶς καί ὅλως ἀνοήτως ἀνέφερεν τήν περί «χειροθεσίας» ἀπόφασίν της, ἐνῶ προηγουμένως, εἰς τό αὐτό σχέδιον τῶν Φλωρινικῶν, φέρεται ρητῶς ὡς ἀναγνωρίσασα ἐγκύρους ταύτας. Διά τοῦτο ὥρισεν προφορικῶς νά ἀναγνωσθῆ μιά ἁπλῆ συγχωρητική εὐχή, ἡ ὁποία σαφέστατα ΔΕΝ ΣΥΝΕΙΧΕΤΟ μέ τήν ἀναγνώρισιν τῆς ὑφ' ἑνός χειροτονίας τοῦ 1948. Ἡ συγχωρητική εὐχή, ἡ ὁποία ἐγένετο δεκτή ὑπό τῆς ἐξαρχίας μας εἰς τήν Ἀμερικήν, ἐγένετο κατ' ἄκραν οἰκονομίαν δεκτή καί ὑπό τῆς Ἱερᾶς Συνόδου εἰς τήν Ἑλλάδα, πάντοτε ὑπό τήν βασικήν προϋπόθεσιν ὅτι δέν εἶχεν ἀπολύτως καμμίαν σχέσιν μέ τάς χειροτονίας τοῦ 1948. Δηλαδή ἡ Συγχωρητική Εὐχή δέν ἀπετέλει παράγοντα διά τήν ἀναγνώρισιν ἀλλά ἠκολούθησεν ὑπό τήν ἀποκλειστικήν δεοντολογίαν νά εἰρηνεύσουν οἱ Φλωρινικοί, ὁμολογήσουν τήν καλήν ὁμολογίαν καί ἐπέλθη καί αὐτῶν ἡ ἐν τῆς Ἐκκλησία Ἕνωσις. Σημειωτέον ὅτι κατά τάς ρητάς δηλώσεις τῆς ἐξαρχίας ἡ Ρωσική Σύνοδος ἐθεωρήθη ὡς Ὀρθόδοξος καί ἕνεκα τούτου κατέστη δυνατή ἡ μετ' αὐτῆς ἕνωσις καθώς καί ἀποδοχή τῆς συγχωρητικῆς εὐχῆς. Ἀπό τῆς 8ης Ὀκτωβρίου ἕως τήν 15ην/28ην Ὀκτωβρίου 1971 συνέβησαν πολλά γύρω ἀπό τό θέμα «Συγχωρητική Εὐχή», τό κυριώτερον δέ ὅτι ἡ Ἱερά Σύνοδος κατ' ἀρχάς ἐφέρετο διχασμένη, διότι δύο Ἐπίσκοποί μας ὁ Μακαριστός Τρίκκης καί Σταγῶν Βησσαρίων καί ὁ τότε Μεσσηνίας Γρηγόριος, ἠρνοῦντο νά ἀποδεχθοῦν καί αὐτήν τήν συγχωρητικήν εὐχήν, ἔστω ὡς πρᾶξιν ἀγάπης καί εἰρήνης! Ὅτε ὅμως κατά τόν Ὄρθρον τῆς 15/28 Ὀκτωβρίου 1971, οἱ δύο αὐτοί ἀρχιερεῖς ἐτέθησαν πρό τοῦ διλήμματος καθ' ὅ: «Ἀπόρριψις τῆς συγχωρητικῆς εὐχῆς συνεπάγεται τήν ἐκδίκασιν τῶν δύο Ἐπισκόπων τῆς Ἐξαρχίας καί προφανῶς τήν καθαίρεσίν των», καί ὅτι «ἀπειλεῖται σχῖσμα ἐσωτερικόν», ἐνῶ, ὅλως ἰδιαιτέρως, ἐτονίσθη καί ὑπεγραμμίσθη καί πάλιν ὅτι «ἡ συγκεκριμένη ἄκρα οἰκονομία περί ἀποδοχῆ τῆς Συγχωρητικῆ, δέν ἔχει ΚΑΜΜΙΑΝ ΑΠΟΛΥΤΩΣ-ΑΝΑΦΟΡΑΝ εἰς τό Μυστήριον τῆς χειροτονίας καί δέν θίγει τήν Ἀποστολικήν Διαδοχήν, τήν ὁποίαν κέκτηται ἡ Γνησία Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία ἐκ τῶν ἀπολύτως ἐγκύρων Χειροτονιῶν τοῦ 1935 ὅσον καί τοῦ 1948». Κατόπιν τούτων, κατά τήν συγκεκριμένην ἡμέραν καί ὥραν, οἱ δύο Ἀρχιερεῖς ὑπανεχώρησαν καί δέχθησαν καί ἀνεγνώσθη τύποις ἡ «συγχωρητική εὐχή». Οὕτω τό ἀπό τό 1950 καταχθόνιο σχέδιον τοῦ πρ. Φλωρίνης, νά διακόψη τήν Ἀποστολικήν Διαδοχήν καί δι' αὐτῆς καί τήν Ὁμολογίαν-Ἐκκλησιολογίαν, μέσω καί διά τῆς «χειροθεσίας» κατά τόν Η΄ Κανόνα, δηλαδή νά συντρίψη τήν Γνησίαν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν καί νά καταστήση τούς Γ.Ο.Χ. ἁπλῶς θρησκολήπτους καί ἀρρωστημένους «Παλαιοημερολογίτας», αὐτό λέγομεν τό ἄκρως ἱερόσυλον σχέδιον, δέν ΑΠΕΤΥΧΕΝ ἁπλῶς ἀλλά καί ΣΥΝΕΤΡΙΒΗ ΚΑΙ ΕΚΟΝΙΟΡΤΟΠΟΙΗΘΗ ὑπό τῆς δεξιᾶς τοῦ Κυρίου. ΤΑ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΚΑΙΡΟΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑΝ ΜΕΤΑ ΤΩΝ ΡΩΣΩΝ ΤΗΣ ΔΙΑΣΠΟΡΑΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΣΥΓΧΩΡΗΤΙΚΗΝ ΕΥΧΗΝ. ΑΠΟΠΕΙΡΑΙ ΝΑ ΕΠΙΒΑΛΟΥΝ ΤΑΥΤΗΝ ΙΕΡΟΣΥΛΩΣ ΩΣ «ΧΕΙΡΟΘΕΣΙΑΝ»! Ἐπίσης τονίζομεν καί δέον ὅπως ληφθῆ σοβαρῶς ὑπ' ὄψιν, τό γεγονός ὅτι ἡ ἐπιστρέψασα ἐξαρχία μας ἀφοῦ εὐηγγελίσθη τά περί Ὁμολογίας, τῶν Ρώσων τῆς Διασπορᾶς περί ἀναγνωρίσεως τῶν χειροτονιῶν καί τῆς κατ' ἄκραν οἰκονομίαν καί ὑπό ρητούς ὅρους «συγχωρητικῆς εὐχῆς», ὄχι ἁπλῶς δέν ἐνεφάνισεν οὐδέν ἐπίσημον γραπτόν σχετικόν κείμενον, ἀλλ' οὔτε καί αυτήν τήν ψευδοαπόφασιν τῶν Φλωρινικῶν, τήν ὁποίαν ἀπό μακροῦ ἡτοίμαζον εἰς τε τήν Ἑλλάδα καί τήν Ἀμερικήν! Τοῦτο δε καταφανῶς ἐπειδή δέν ἐνεκρίθη ὑπό τῆς Ρωσικῆ Συνόδου καί κυρίως, διότι δέν ὑπεγράφη! Αὕτη μόνον ἀπό τό τέλος τοῦ Νοεμβρίου 1971, ὅταν τά πάντα εἶχον τελειώσει, τότε μόνον δημοσιεύεται πρῶτον ὑπό τῶν Φλωρινικῶν καί ἀμέσως κατόπιν καί ὑπό τοῦ Εὐγενίου Τόμπρου, ἐννοεῖται ἀνυπόγραφος ὑπό τῆς Ρωσικῆς Συνόδου, φέρουσα μόνον τήν ὑπογραφήν τοῦ συμμετέχοντος εἰς τήν ὅλην σκευωρίαν Γραμματέως αὐτῆς, ἤτοι τοῦ Μανχάταν Λαύρου)(1), διά νά μείνη ἔκθετος εἰς τόν αἰῶνα, διότι ὑπέγραψεν ἄθλιον, ἱερόσυλον, ἀντιφατικόν, ψευδές καί ἐπαίσχυντον ἔγγραφον τῶν Φλωρινικῶν ὡς δῆθεν «ἀπόφασιν» τῆς Ρωσικῆ Συνόδου! Ὡς ἐκ τούτου ἡ ἱερά Σύνοδος δέν ἠσχολήθη μέ αὐτήν τήν «ἀπόφασιν», ἐνῶ ζωηρῶς καί ἀποκλειστικῶς ἠσχολήθη μέ τήν Ὀρθόδοξον ὁμολογίαν διότι οὐδόλως αὕτη προέκυπτε, οὐδέ κἄν ἀνεφέρετο εἰς τήν ψευδοαπόφασιν τῶν Φλωρινικῶν, ἀλλά καί διότι ἐξετίθετο ἡ Ἐξαρχία μας! ὡς ἐκ τούτου ἡ Ἱερά Σύνοδος ἐποίησε τό πᾶν δι' αὐτήν τήν ὁμολογίαν καί διά νά μή διασαλευθῆ ἡ κηρυχθεῖσα ἕνωσις, μεθ' ὅ θά ἠκολούθει καί τό περί ἀναγνωρίσεως ἤ «χειροθεσίας» ὡς ἄκρως ἀντιφατικόν θέμα. Δυστυχῶς ὅμως οἱ Φλωρινικοί, ἀλλά καί οἱ συμπράξαντες ἡμέτεροι (Εὐγένιος Τόμπρος, Καλλιόπιος κ.λπ.) ἀνέλαβον νά πραγματοποιήσουν νέον Σατανικώτερο σχέδιον! Δηλαδή, χωρίς θορύβους, ἀλλά καί ἄκρως δολίως καί ὑπούλως, ἐφαντάσθησαν ὅτι ἠδύναντο καί διά τῆς Γκεμπελιστικῆ μεθόδου νά μεταποιήσουν τήν δεδομένην πλέον «Συγχωρητικήν εὐχήν», τήν ὁποίαν ὑπό ρητούς ὅρους καί προϋποθέσεις ἐδέχθη ἡ Ἱερά Σύνοδος ἐν Ἑλλάδι, εἰς «Χειροθεσίαν» ὡς ἐπί σχισματικῶν κατά τόν Η΄ Κανόνα τῆς Α΄ Οἰκουμενικῆ Συνόδου! Διά τοῦ τρόπου αὐτοῦ ἤτοι τῆς ἐξαρτήσεως τῆς Ἀποστολικῆς μας Διαδοχῆς ἐκ τῶν Ρώσων τῆς Διασπορᾶς καί δι' αὐτῶν ἐκ τοῦ Νεοημερολογιτισμοῦ-Οἰκουμενισμοῦ, θά «ἐλύετο τό Παλαιοημερολογιτικόν», διότι θά «κατελύετο» καί ἡ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΔΙΑΔΟΧΗ, ἀλλά καί ἡ ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΕΚΚΛΗΣΙΟΛΟΓΙΑ! Δέν θά ἀπαριθμήσωμεν ὅλας τάς σχετικάς ἀποπείρας των, ἀλλά θά ἀναφέρωμεν μόνον ὡρισμένας χαρακτηριστικάς, τάς ὁποίας Κλῆρος καί Λαός πρέπει νά ἔχωμεν ὑπ' ὄψιν. 1) Ἤρξαντο τήν συγχωρητικήν εὐχήν, τήν ὁποίαν ὑπό ρητάς προϋποθέσεις καί ὅρους ἔκαμε δεκτήν ἡ Ἱερά Σύνοδος, νά τήν ἀποκαλοῦν καί νά τήν προπαγανδίζουν συστηματικῶς ὡς δῆθεν «χειροθεσίαν», βασιζόμενοι ἀποκλειστικῶς εἰς τό ἐκ τῶν ὑστέρων ἐμφανισθέν ἀνυπόγραφον, ἐλεεινόν καί τρισάθλιον «σχέδιον ἀποφάσεως τῶν Φλωρινικῶν», τό ὁποῖον, ὡς εἴπομεν, ἀναισχύντως καί ὅλως δολίως ἐνεφάνιζον ὡς δῆθεν ἀπόφασιν τῆς Ρωσικῆ Συνόδου, ἐνῶ εἴς τινας δυσκόλους περιπτώσεις μετεχειρίζοντο καί τήν «διευκρίνισιν» ὅτι «ἡ Ρ.Σ. ὑπό τόν ὅρον «χειροθεσία» ἐννοεῖ τήν Συγχωρητικήν εὐχήν καί ὄχι τήν κατά τόν Η΄ Κανόνα προβλεπομένην χειροθεσίαν»!!! 2) Ὁ Εὐγένιος Τόμπρος ἐν συνεννοήσει μετά τοῦ τότε (1972) ἀκόμη Πρωθυπουργοῦ Γεωργίου Παπαδοπούλου καί μέ πρόφασιν νά στηριχθῆ τό δοκιμαζόμενον Πατριαρχεῖον Ἱεροσολύμων, δεδομένης δέ καί τῆς ἀντιθέσεως καί διαστάσεως τοῦ τότε Ἀρχιεπισκόπου Ἱερωνύμου (τῆς Νεοημερολογιτικῆς Ἱεραρχίας), πρός τόν Γ. Παπαδόπουλον, ἀπεφάσισαν ὅπως ὑπαχθῆ ἡ Γνησία Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία εἰς τό Πατριαρχεῖον Ἱεροσολύμων καί ἀναγνωρισθῆ καί ὑπό τοῦ Κράτους ὡς δευτέρα ἐν Ἑλλάδι ἐπίσημος Ἐκκλησία! Τό θέμα προωθεῖτο διακριτικώτατα, πλήν μέ γρήγορον ρυθμόν, καί δέν θά ἐλάμβανεν ἐπισήμως διαστάσεις, ἀλλά σιωπηλῶς καί ἀθορύβως θά ἐκηρύσσετο ἡ ἕνωσις, μέ τό ὡς ἄνω Πατριαρχεῖον μέ βάσιν ὅμως τήν «ψευδοαπόφασιν τῶν Φλωρινικῶν», ἡ ὁποία ἐνεφάνιζεν τήν ἁπλῆν Συγχωρητικήν Εὐχήν εὐθέως ὡς χειροθεσίαν ἐπί σχισματικῶν!... Τόν Ἰανουάριον τοῦ 1973 τό ἐν λόγω σχέδιον περί ἀναγνωρίσεως καί ὑπαγωγῆ τῆς «Ἐκκλησίας τῶν Γ.Ο.Χ. ἐν Ἑλλάδι», εἰς τό Πατριαρχεῖον-Ἱεροσολύμων, προωθεῖται ἀποφασιστικά καί προκειμένου νά ὁλοκληρωθῆ, ἐσπευσμένως συγκροτεῖται 12μελής Ἱερά Σύνοδος, (ἐξ ὦν τινές, ἦσαν μυημένοι καί σαφέστατα ἐγνώριζον τό σχέδιον), ὅπως διά τοῦ τρόπου αὐτοῦ ἀναγνωρισθῆ ἡ ψευδοαπόφασις καί ἀποκτήση κῦρος, ὁπότε ἡ Συγχωρητική Εὐχή πλέον θά ἐλογίζετο ἐπισήμως ὡς «χειροθεσία»! Ὅλον τοῦτο τό σχέδιον ἐναυάγησεν πρίν ὁλοκληρωθῆ, διότι οἱ πρωτεργάται Εὐγένιος Τόμπρος καί Γεώργιος Παπαδόπουλος τό 1974 ἐξέπεσον καί... ἔσβησαν! Ἰδού ἡ δεξιά τοῦ Κυρίου καί πάλιν ἐπενέβη καί συνέτριψεν καί αὐτό τό σχέδιον!... 3) Ἡμέτεροι καί Φλωρινικοί, συνεχῶς συνήρχοντο καί ἐμελέτων τά σχέδια εἰς τήν Μονήν τῶν Ἁγίων Ταξιαρχῶν τοῦ Κορινθίας Καλλίστου εἰς τά Ἀθίκια, ἐνῶ ἐθεωρεῖτο ὡς καλή σύμπτωσις τό ὅτι ὁ κ. Γκουτζίδης κατά τήν συγκεκριμένην περίοδον, ἦλθεν εἰς τρόπον τινά εὐγενῆ ἀντίθεσιν πρός τόν Ἀρχιεπίσκοπον Ἀνδρέαν, διότι δέν ἐδέχθη τήν πρότασίν του νά χειροτονηθῆ Κληρικός καί νά συνεργασθῆ μετά τοῦ τότε ἀκόμη Πρωθιερέως Εὐγενίου Τόμπρου, διό ἀπό τό τέλος τοῦ 1972 καί ἀρχάς τοῦ 1973 διακριτικώτατα ἀπετραβήχθη καί μέχρι τά μέσα τοῦ 1977, δέν συμμετεῖχεν ἐπισήμως εἰς τόν ἀγῶνα τῆς Ἐκκλησίας, παρά μόνον ὡς θεολόγος προσωπικῶς διηκόνει τόν Ἀρχιεπίσκοπον. Αὐτό ὑπό τῶν ἐπιβούλων ἐθεωρήθη ὡς «εὐτυχές» γεγονός, διά τήν εὐκολωτέραν προώθησιν τῶν σχεδίων ὅλων τῶν συνασπισμένων Προδοτῶν, οἱ ὁποῖοι ἤθελον νά περάσουν τήν Συγχωρητικήν Εὐχήν ὡς «χειροθεσίαν»!... 4) Ὅσον καί ἄν ἀποτυγχάνουν καί ματαιώνονται τά συγκεκριμένα σχέδια, τό ὅλον θέμα παρηκολούθει μέ ἰδιαίτερον ἐνδιαφέρον ὁ Νεοημερολογιτισμός, ἐνῶ εἰς τινα βαθμόν διακριτικῶς ἤρχετο συνεργός καί ἡ πολιτεία! Τά ἔτη 1973 καί 1974 μέχρι 1976 εἶναι ἀποκαλυπτικά! Ὁ τότε Νεοημερολογίτης Πειραιῶς Χρυσόστομος Ταβλαδωράκης κατά τήν περίοδον 1974-1976, ἀναλαμβάνει ὅπως, μέσω τῶν Δικαστηρίων, ἀναγνωρισθῆ ἡ ψευδοαπόφασις τῶν Φλωρινικῶν, ἡ ὁποία ἐνῶ «τηρεῖ Φλωρινικήν σιγήν» ὡς πρός τήν Ὁμολογίαν-Ἐκκλησιολογίαν, εἶναι ὅμως ρητή ὡς πρός τό θέμα «χειροθεσία τῶν Ματθαιϊκῶν»!!! Ἐν προκειμένω ὁ Νεοημερολογίτης Πειραιῶς Χρυσόστομος Ταβλαδωράκης, μηνύει εἰς τό Πολυμελές Πλημμελειοδικεῖον Πειραιῶς τόν ἡμέτερον μόλις χειροτονηθέντα ὡς ἐπίσκοπον Πειραιῶς Νικόλαον Μεσσιακάρην ὡς «ἀντιποιούμενον τό λειτούργημα τοῦ ἐπισκόπου, ψευδεπίσκοπον ὄντα», διό ἐζήτει νά ἐπιληφθῆ καί ἀποφανθῆ ἡ Δικαιοσύνη! Ἡ κατηγορία βεβαίως ἦτο βαρυτάτη καί ἀπαιτοῦσε πίστιν καί γενναῖον φρόνημα, ἅτινα ὅμως ἔλειπον ἀπό τόν τότε Πειραιῶς Νικόλαον! Οὗτος ἐμφανισθείς εἰς τούς ἀνακριτάς, ἀπολογούμενος ἰσχυρίζετο ὅτι εἶναι Κανονικός καί ὄχι ψευδεπίσκοπος, καί δέν ἀντιποιεῖται λειτούργημα Ἐκκλησιαστικόν. Μή δυνάμενος δέ νά σηκώση περαιτέρω τόν σταυρόν τῆς ὁμολογίας καί τοῦ διωγμοῦ, ἐμφανίζει, (ὁ ἴδιος ἤ ὁ συνήγορός του, εἶναι χωρίς σημασίαν, ἀφοῦ ὁ Συνήγορος ὁμιλεῖ καί ἐνεργεῖ ἐξ ὀνόματος τοῦ πελάτου του), καί καταθέτει τήν «ψευδοαπόφασιν» τῶν Φλωρινικῶν ὡς ἐπίσημον ἀπόφασιν τῆς Ρωσικῆ Συνόδου, εἰς τήν ὁποίαν ἀναγνωρίζεται ὡς Κανονικός ὁ Πειραιῶς Νικόλαος, ἀλλά κατόπιν τῆς χειροθεσίας!!! Οὕτω εἰς τό 54/76 ἐκδοθέν ἀπαλλακτικόν Βούλευμα, ὁ μέν Πειραιῶς σαφῶς ἀρνεῖται τήν ἀρχιερωσύνη του, μεθ' ὅ ἀναγνωρίζεται ἀπό τό Πολυμελές ἀνακριτικόν τμῆμα, τοῦ Συμβουλίου τῶν Πλημμελειοδικῶν Πειραιῶς, ὡς Ἐπίσκοπος, ἡ δέ ψευδοαπόφασις τῶν Φλωρινικῶν προβάλλεται ὡς δῆθεν ἐπίσημον Ἐκκλησιαστικόν ἔγγραφον, καί λαμβάνει καί «νομικήν» θά ἐλέγομεν ὑπόστασιν!!! Πλέον ὁ μέχρι τό 1971 ἐγκαλούμενος ὡς «ψευδοκληρικός» καί ἀπό τόν Ἰανουάριον τοῦ 1973 καί «ψευδεπίσκοπος», δυνάμει αὐτῆς τῆς ἀδιανοήτου ἱεροσυλίας περί χειροθεσίας του, τήν ὁποίαν ἐμφανίζει ἡ ἀναφερθεῖσα «ψευδοαπόφασις τῶν Φλωρινικῶν», ὄχι ἁπλῶς «ΕΔΙΚΑΙΩΘΗ», ἀλλ' ὡς ἐκαυχᾶτο, ἔλαβεν καί τά «συγχαρητήρια» τῶν ἀνακρινόντων..., ἐνῶ, προσοχή(!), προέκυψεν ὡς δῆθεν «ἡττημένος» καί «συντετριμμένος» ὁ Νεοημερολογίτης Πειραιῶς Χρυσόστομος Ταβλαδωράκης!... Τοῦτο ἀσφαλῶς ἀποκλειστικῶς ἐπεδίωκεν καί ὁ ἴδιος καί εὐρύτερον ὁ Νεοημερολογιτικός Οἰκουμενισμός, δηλαδή μέσω αὐτῆς τῆς συμπαιγνίας νά λάβη κῦρος ἡ ψευδοαπόφασις καί ἀποκλειστικῶς ἡ περί «χειροθεσίας» παράγραφος! Γίνεται, λοιπόν, ἀπολύτως σαφές ὅτι πλέον ἡ Ἀποστολική Διαδοχή ἐπιχειρεῖται νά πληγῆ ἀπροκαλύπτως ὑπό τοῦ Νεοημερολογιτισμοῦ καί τῆς Πολιτείας μέσω τῆς Δικαιοσύνης!!! Τοῦτο τό ἐκδοθέν 54/76 Ἀπαλλακτικόν Βούλευμα τοῦ Συμβουλίου Πλημμελειοδικῶν ὑπέρ τοῦ Πειραιῶς Νικολάου, ἐνεφανίσθη τό 2003, ὅτε ἡ ἤδη σχισματοαιρετική του ὁμάς, (τῆς ὁποίας ὁ ἴδιος πλέον ἡγεῖτο ὡς «Ἀρχιεπίσκοπος», μετά τήν ἀναγκαστικήν παραίτησιν τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Ἀνδρέου ὑπέρ αὐτοῦ), εἶχεν εἰσέλθει εἰς τήν τελικήν της εὐθεῖαν προκειμένου «ἱεροσυνοδικῶς» νά διακηρύξη τήν ἄκρως ψευδῆ καί ἱερόσυλον σκευωρίαν-ἀπάτην, ἤτοι περί «ἀποκηρύξεως» καί «καταδίκης» τῆς δῆθεν «χειροθεσίας» καί «ἐπαναφορᾶς των εἰς τόν Ἅγιον Πατέρα»!!! Ὅλως ἰδιαιτέρας σημασίας εἶναι ὅτι διά τῆς οὔτω μετατροπῆ τῆς Συγχωρητικῆς εὐχῆς εἰς τήν ἀνυπόστατον «χειροθεσίαν» των, καί τῆς «Συνοδικῆς» των καταδίκης καί ἀποκηρύξεως αὐτῆς τό 2007, οὐσία τήν ΥΠΕΣΤΑΣΙΑΣΑΝ διά τούς ἰδίους τούς ἑαυτούς των καί τήν ἐπεκάθησαν ἐπί τῶν κεφαλῶν των! Σαφέστατα δέ ἡ θρασυτάτη αὐτή πρᾶξις ἀποτελεῖ τήν ἐσχάτην ἄρνησιν, βεβήλωσιν καί ἱεροσυλίαν κατά τῶν ἀπό τό 1935 καί 1948 ἐπισκοπικῶν χειροτονιῶν των, καί πλέον κατά τήν ἀκρίβειαν τῶν θείων καί Ἱερῶν Κανόνων δέν εἶναι δυνατόν νά ἀναγνωρίζωνται ὡς ἐπίσκοποι!... 5) Παραλλήλως πρός τόν Νικόλαον καί προφανῶς καί πρό αὐτοῦ, (1974-1976) καί ὁ τότε Ἀργολίδος Παχώμιος Ἀργυρόπουλος, προετοιμάζων, ὅσον ἐξηρτᾶτο ἀπό τόν ἴδιον, τήν ἐπίσημον μετατροπήν τῆς Συγχωρητικῆς Εὐχῆς, εἰς δῆθεν «χειροθεσίαν»(!), πρῶτος αὐτός ἐγγράφως, ὑπό ἄκραν μυστικότητα, γράφει καί ὑπογράφει ἀπόρρητον «ἐξομολογητικήν ἐπιστολήν», εἰς τήν ὁποίαν ἀποφαίνεται ψευδῶς πλήν ρητῶς ὅτι ἡ ἐν Ἑλλάδι Ἱερά Σύνοδος καί προηγουμένως ἡ Ἐξαρχία ἐν Ἀμερικῆ, «προσέτρεξαν» καί «ἐδέχθησαν "ἀγαλλομένω ποδί" ὅλοι ὄχι "Συγχωρητικήν Εὐχήν" ἀλλά "Χειροθεσίαν" ὡς ἐπί σχισματικῶν»! Ὁμοίως καί οὗτος, ὅπως ὁ Νικόλαος, τό κείμενόν του, τό ὁποῖον ἐχαρακτήρισεν ἐξ ἀρχῆς ὡς «ἐξομολογητικήν του ἐπιστολήν», τό ἐκράτησεν μυστικόν καί μόνον περί τό 2003 ἐπισήμως τό ἐκυκλοφόρησεν καί μάλιστα ὑπερημύνθη αὐτοῦ, γράψας καί δεύτερον ἴδιον ἀκριβῶς ψευδές καί ἱερόσυλον κείμενον τό 2004! Αὐτή εἶναι ἡ ἐπί ὁλόκληρον 30ετίαν συνεχιζομένη προδοσία κατά τῶν χειροτονιῶν τοῦ 1948, δυστυχῶς καί παρά ἡμετέρων πρώην Ἐπισκόπων!... 6) Εἰς τά ἴδια πλαίσια, ὁ ἴδιος ἐσωτερικός μηχανισμός, τοῦ ὁποίου, μετά τόν Εὐγένιον Τόμπρον, ἡγεῖται ὁ τότε Ἀττικῆς Ματθαῖος Μακρῆ, ἀλλά καί οἱ λοιποί ἐγκάθετοι, οἱ ὁποῖοι παραμένουν ἐντός τῆς Ἐκκλησίας, ὡς οἱ Καλλιόπιος Γιαννακουλόπουλος, ὁ Κων/νος ἤ Καλλίνικος Σαραντόπουλος, σήμερον ἐμφανιζόμενος ὡς ἀρχιεπίσκοπος τῶν Φλωρινικῶν, καί πλεῖστοι ἄλλοι, εἰς τά πλαίσια τῆς προετοιμασίας των νά μεταλλάξουν καί νά κηρύξουν τήν συγχωρητικήν εὐχήν εἰς χειροθεσίαν των, ἐχρησιμοποίησαν καί τόν τότε Κορινθίας Κάλλιστον Μακρῆν! Τοῦτον ἔπεισαν καί ἐδήλωσεν τό 1975, μετά 5 ὁλόκληρα ἔτη ἀπό τῆς εἰς Ἀμερικήν μεταβάσεως τῆς ἐξαρχίας μας, ὅτι «τήν 17ην Σεπτεμβρίου εἰς τήν Ἀμερικήν εἰς τόν ἴδιον δέν ἀνεγνώσθη «Συγχωρητική Εὐχή» ἀλλ' ἐγένετο «Χειροθεσία ἐπί σχισματικοῦ, διό προσχωρεῖ εἰς τήν Φλωρινικήν Παράταξιν»!!! Πάντως οὗτος, δέν διενοήθη νά εἴπη ὅτι καί εἰς τήν Ἑλλάδα ἔκαμαν «χειροθεσίαν» ἐπί τῶν ἐπισκόπων τῆς Ἱερᾶς Συνόδου ὅπως, ἤδη πρό αὐτοῦ, ἀπετόλμησαν οἱ Παχώμιος καί Νικόλαος, οἱ ὁποῖοι, παρά ταῦτα, ἔφθασαν εἰς τό σημεῖον κατά μέν τό 1976 νά ὑπογράψουν τήν καθαίρεσιν τοῦ Καλλίστου(!), ὅταν, ΠΡΟΣΟΧΗ(!), ἀμφότεροι οὖτοι ἐν κρυπτῶ εἶχον ἤδη γράψει τά δόλια φληναφήματά των «περί χειροθεσίας ὡς ἐπί σχισματικῶν καί ἐν Ἀμερικῆ καί ἐν Ἑλλάδι καί τό χεῖρον ὅτι ἐν τέλει τήν «ἀποκηρύσσουν καί τήν καταδικάζουν» τό 2007, μέ συνέπειαν τήν ὑποστασιοποίησιν αὐτῆς! Ὅλα αὐτά ἐλάμβανον χώραν, διότι συνεχῶς ἐπί ὅλην 30ετίαν εἰργάζοντο καί προσεδόκουν ὅτι τήν Συγχωρητικήν εὐχήν, τήν ὁποίαν ἐδέχθη ἡ Ἱερά Σύνοδος τήν 15ην/28ην Ὀκτωβρίου 1971, προϊόντος τοῦ χρόνου, θά τήν μετέτρεπον καί θά τήν ἐπέβαλον ὡς «χειροθεσίαν» ἐπί σχισματικῶν, ὁπότε ἡ προδοσία θά ἦτο καθολική καί «πανηγυρική»! 7) Καθ' ὅλα τά ἔτη ἀπό τό 1971 ἕως καί τό 1975 ὑπό τῆς Ἱ. Συνόδου κατεβλήθησαν ἀπεγνωσμέναι προσπάθειαι ὅπως ἡ Ρ.Σ. δεχθῆ καί διακηρύξη τήν ἀπό τό 1924 Ὁμολογίαν-Ἐκκλησιολογίαν καί κηρυχθῆ πραγματική ἑνότης, πλήν κατέστη ἀδύνατον! Παρά ταῦτα ὁ τότε πρόεδρος τῆς Ρ. Συνόδου Φιλάρετος διεβεβαίωνεν ὅτι δέν ἐγένετο χειροθεσία ἐπί τῆς Ἐξαρχίας μας, ἀλλά ἁπλῆ συγχωρητική εὐχή. Τό ἀληθές ἐν προκειμένω εἶναι ὅτι ἡ Ρ.Σ. τό 1971 μᾶλλον ἐφέρετο καί ἤγετο ὑπό τῶν Φλωρινικῶν, τῶν ὁποίων σαφῶς εἶχεν καί τό «πιστεύω»! Παρά τό συστηματικῶς προωθούμενον σχέδιον περί δῆθεν «χειροθεσίας», τοῦτο ἀπό τοῦ Φεβρουαρίου 1976, ἐφάνη ὅτι ἔληξεν, διότι ἡ Ἱερά Σύνοδος διά τοῦ ὑπ' Α.Π. 1158/20.2.1976 ἐγγράφου της πρός τήν Ρωσικήν Σύνοδον ἀνεκοίνωσεν τήν διακοπήν πάσης κοινωνίας τῆς Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μετ' αὐτῆς. ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΑΛΛΑΖΟΥΝ ΑΛΛΑ Η ΣΚΕΥΩΡΙΑ ΕΞΕΛΙΣΣΕΤΑΙ ΔΙΑ ΤΩΝ ΣΧΙΣΜΑΤΩΝ ΤΟΥ 1995 ΚΑΙ ΤΟΥ 2005 Κατόπιν αὐτοῦ τοῦ γεγονότος καί ὅλων ὅσων προηγήθησαν ἀπό τό 1971 τό συγκεκριμένον σχέδιον δέν ἐπαύθη, ἀλλά ἐτέθη ἐπί ἄλλης βάσεως! Μέ δεδομένον ὅτι τήν Ἱεράν Σύνοδον ἀπό τό 1977 ἐπλαισίωναν δύο θεολόγοι, (Ἐλ. Γκουτζίδης καί Μηνᾶς Κοντογιάννης) γνωστοί ἀμφότεροι διά τόν ζῆλον καί τήν ἐργατικότητά των, τοῦτο ἔλαβεν σοβαρῶς ὑπ' ὄψιν ὁ τότε Ἀττικῆς Ματθαῖος, ὅστις συνειδητοποιήσας ὅτι τά σχέδια του περί «χειροθεσίας» θά προσέκρουον σκληρά ἐπ' αὐτῶν, κατ' ἀρχάς ἐποίησεν τό πᾶν νά τούς προσεταιρισθῆ καί νά τούς παρασύρη εἰς τάς μεθοδεύσεις του περί χειροθεσίας, πάντοτε ἐμμέσως καί σιωπηλῶς! Τοῦτο ὡς θά προκύψη δέν τό κατώρθωσεν! Συγκεκριμένως ὁ τότε Ἀττικῆς Ματθαῖος, ἀνεβίωσεν τό κατά τάς ἀρχάς τοῦ 1974 διακοπέν καί ματαιωθέν σχέδιον τοῦ Εὐγενίου Τόμπρου, ἤτοι νά ἀναγνωρισθῆ ἡ Γνησία Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία, ἀπό τό Πατριαρχεῖον Ἱεροσολύμων καί ὑπαχθῆ εἰς αὐτό! Πάλιν ὅμως ἐπειδή τοῦτο τό σχέδιον θά ἐπεχειρεῖτο μέ ἀποκλειστικήν βάσιν τήν γνωστήν ψευδοαπόφασιν τῶν Φλωρινικῶν, ἡ ὁποία ψευδέστατα διεκήρυσσεν τήν «χειροθεσίαν» ὡς ἐπί σχισματικῶν, τό θέμα καθίστατο δυσχερές! Μέ αὐτό τό δεδομένον, καθ' ὅλην τήν δωδεκαετίαν ἀπό τό 1977 ἕως καί τό 1989, ὁ τότε Ἀττικῆ Ματθαῖος, ἔφερε τούς δύο θεολόγους τρεῖς φοράς εἰς ἀπ' εὐθείας σύσκεψιν μετά παραγόντων τοῦ Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων εἰς τάς Ἀθήνας, μέ ἀποκλειστικόν ἐπιχείρημα ὅτι: «Ἔχουμε ἱεράν ὑποχρέωσιν καί καθῆκον νά στηρίξωμεν τό δοκιμαζόμενον Πατριαρχεῖον τῶν Ἱεροσολύμων καί ἐφ' ὅσον τοῦτο γίνη θά τύχωμεν ἐπισήμου ἀναγνωρίσεως καί θά ἀπολαμβάνωμεν ὅλα τά δικαιώματα, τά ὁποῖα ἀπολαμβάνουν ὅλοι οἱ «λειτουργοί» ὅλων τῶν ἐπισήμως ἀναγνωρισμένων Ἐκκλησιῶν, ἤτοι: μισθούς, συντάξεις καί πλῆθος ἄλλων προνομίων, ὡς δωρεάν αὐτοκίνητα κ.λπ., κ.λπ.»!!! Ἡ ἀπάντησις τῶν δύο Θεολόγων καί κατά τάς τρεῖς συναντήσεις ἦτο ἡ ἴδια: «Κρατεῖστε ὅλα αὐτά δέν τά θέλωμεν! Ἕν μόνον θέλομεν καί αὐτό εἶναι ἡ Ὀρθόδοξος Ὁμολογία-Ἐκκλησιολογία! Αὐτήν ζητοῦμεν ἀπό τό Πατριαρχεῖον Ἱεροσολύμων καί ἀμέσως θά ἑνωθῶμεν»... Ἀφοῦ ἀπέτυχεν καί ἡ τρίτη ἐπίσημος συνάντησις, (τήν φοράν αὐτήν εἰς τό Γραφεῖον τοῦ Ἀρχιεπισκόπου εἰς Περιστέριον), τότε ὁ Ματθαῖος Μακρῆ ἀπεφάσισεν νά ἀνοίξη μέτωπον πρός ἀπομάκρυνσιν τῶν δύο θεολόγων, καί ἐν ἀνάγκη καί τῶν συνεργαζομένων μετ' αὐτῶν Κληρικῶν, μέ πρῶτον τόν Ἀρχιεπίσκοπον Ἀνδρέαν καί τόν Ἱερομόναχον Ἀμφιλόχιον καί βεβαίως ὄχι μόνον αὐτῶν! Συνεκρότησεν ὁμάδα ἐπιθέσεως, ἡ ὁποία πρωτίστως ἐφρόντισε νά διακοπῆ ὁ λαμπρός θεολογικός Διάλογος, μετά τῶν Φλωρινικῶν 1988-1991, καί ὁ ὁποῖος εἶχεν φθάσει εἰς θαυμαστόν σημεῖον, διό ἀμέσως ἐκήρυξεν τήν δῆθεν «ΝΕΟΕΙΚΟΝΟΜΑΧΙΑΝ», ἡ ὁποία ἐν τέλει καί αὕτη δέν εἶχεν τά ἀποτελέσματα τά ὁποῖα ἐφαντάζετο, διό καί προεκάλεσεν μέ ἄλλους 4 ἐπισκόπους τό σχῖσμα του κατά τό 1995, ἐνῶ ἤδη πρό ἔτους(;) περίπου εἶχεν ἀποστείλει τούς Πειραιῶς καί Ἀργολίδος διά νά πλαισιώνουν καί ἐλέγχουν τόν Ἀρχιεπίσκοπον, ὅστις εἶχεν ἀπομείνει μόνος του, καί πρό πάντων νά ἀντιμετωπίσουν τούς δύο θεολόγους!... Αὐτοί εἶναι οἱ ἀπό τό 1937 βλάσφημοι Σχισματικοί Φλωρινικοί, αὐτοί εἶναι οἱ ἐπίσης ἀπό τό 1995 πέντε Σχισματοαιρετικοί, οἱ ὑπό τόν τότε Ἀττικῆς Ματθαῖον, αὐτοί εἶναι καί οἱ περισσότερον ὅλων Σχισματοαιρετικοί ἀπό τό 1997 καί μέχρι τό 2005 καί 2007, οἱ «Νικολαΐται», οἱ ὁποῖοι, ὅπως ἐλέχθη, μέχρι τό 1994 ἦσαν ὀργανικά ἡνωμένοι καί ὁμόφρονες μετά τῶν πέντε, ἐνῶ ὀλίγον πρό τοῦ σχίσματός του 1995, ἐξῆλθον καί ἐπλαισίωσαν τόν μόνον του ἐναπομείναντα Ἀρχιεπίσκοπον Ἀνδρέαν καί ἐστάλησαν διά νά συνεχίσουν τό περί «χειροθεσίας ἔργον»!!! Οὗτοι ἤδη ἀπό τό 1997 κατέλυσαν κάθε ἔννοιαν Κανονικῆ Τάξεως καί Συνοδικοῦ θεσμοῦ, καί ἀποβάντες τυφλά καί ἄβουλα ὄργανα τοῦ Φλωρινισμοῦ καί Νεοημερολογιτισμοῦ, ἱεροσύλησαν κατά παντός ὁσίου καί ἱεροῦ, πρωτίστως δέ κατ' Αὐτῆς τῆς Ἐκκλησίας, ἐνῶ ἔθεσαν ἀργίας, ἔκαμαν ἀφορισμούς, ἀπεσχημάτισαν, διέλυσαν ἀδελφότητας, ἐδίχασαν καί πλανώμενοι ἐπλάνησαν, ἐνῶ ἥρπασαν Ναούς καί Μονάς καί προεκάλεσαν τήν τρίτην μεγάλην Σχισματοαίρεσιν! Φερόμενοι καί ἀγόμενοι ὑπό τῶν ἀδελφῶν Τσακίρογλου καί κυρίως ὑπό τοῦ Μοναχοῦ Μαξίμου Τσακίρογλου, τοῦ Δημητρίου Κάτσουρα, ἀλλά καί τοῦ γνωστοῦ διά τήν ἀπό τό 1971 συμπεριφοράν του ἐπί τοῦ θέματος τῆς δῆθεν «χειροθεσίας», Βασιλείου Σακκᾶ, καί πρό πάντων ὑπό τοῦ ἐν Ἀθήναις Φλωρινικοῦ κέντρου ὑπό τούς κ. Καλλίνικον Σαραντόπουλον, (νῦν «Ἀρχιεπίσκοπον» τῶν Φλωρινικῶν), τόν κ. Ἀθανάσιον Σακαρέλλον καί ἄλλους βεβαίως, διέπραξαν τέρατα καί σημεῖα ἀπό Κανονικῆ, Ὀρθοδόξου καί ἐν γένει Ἐκκλησιαστικῆς ἀπόψεως. Ἀναφέρομεν χαρακτηριστικῶς τήν δολίαν μεθόδευσιν κατά τοῦ θεολόγου Ἐλευθ. Γκουτζίδη, μέ ἀφορμήν τήν ὁμολογιακήν καί ἀπό πάσης ἀπόψεως Ὀρθόδοξον ὁμιλίαν του, κατά τήν Κυριακήν τῆς Ὀρθοδοξίας τοῦ 1997, εἰς τήν Θεσσαλονίκην, ἡ ὁποία εἶχεν ὡς θέμα τήν ΟΡΘΟΔΟΞΟΝ ΕΚΚΛΗΣΙΟΛΟΓΙΑΝ. Ἐκ τοῦ μή ὄντος ἐχάλκευσαν ζήτημα περί «ἀνάρχου Ἐκκλησίας» καί περί «μή κοινωνίας τῶν τριῶν Θείων Προσώπων», ἀποβάντες οἱ ἴδιοι ΑΚΡΩΣ ΑΙΡΕΤΙΚΟΙ ἐπί τε τοῦ Ἐκκλησιολογικοῦ καί προηγουμένως τοῦ Τριαδολογικοῦ Δόγματος! Μέ βάσιν δέ αὐτά προέβησαν εἰς ὅλως ἀντικανονικάς καί ἀπολύτως ληστρικάς «καθαιρέσεις», «ἀφορισμούς» καί ἄλλας διώξεις μέ θλιβεράν κατάληξιν τό σχῖσμα τοῦ 2005. Ταῦτα πάντα εἶναι γνωστά, διότι πληθωρικῶς καί ἐπανειλημμένως ἐδημοσιεύθησαν εἰς τά περιοδικά «Κήρυξ Γνησίων Ὀρθοδόξων» καί «Ὀρθόδοξος Πνοή». Ἐπίσης ταῦτα πάντα ἐν πολλοῖς ἔχουν ἐκδικασθεῖ καί ὑπό τοῦ Ἀνωτάτου Συνοδικοῦ Δικαστηρίου, τά δέ Πρακτικά καί αἱ ἀποφάσεις αὐτοῦ ἔχουν δημοσιευθεῖ εἰς τούς τόμους τῆς «Ὀρθοδόξου Πνοῆς» τῶν ἐτῶν 2009, τεῦχος Νοεμβρίου-Δεκεμβρίου σελ. 451-494 καί Τόμος 2010, τεῦχος Ἰανουαρίου-Φεβρουαρίου σελ. 3-59 καί τεῦχος Μαρτίου-Ἀπριλίου σελ. 103-141. Διά τοῦτο ἐξ ἀρχῆ ἐμνημονεύσαμεν τό τοῦ Ἁγ. Ἰωάννου τοῦ Θεολόγου, «Καί νῦν πολλοί ἀντίχριστοι ἐληλύθασιν», διότι καί εἰς τάς ἡμέρας μας, ὅλα τά κέντρα τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, καί τό Φλωρινικόν σχῖσμα μεθ' ὅλων τῶν θυγατρικῶν του, καί ἐπί πᾶσι τούτοις αἱ σχισματοαιρέσεις τοῦ 1995, ὑπό τούς πέντε πρώην ἐπισκόπους μας, ἰδιαιτέρως δέ ἤ πολύ χείρων αὐτῆς, μεγίστη καί ἐσχάτη σχισματοαίρεσις τοῦ 2005, ἐποίησαν τά πάντα ἀφ' ἑνός νά πλήξουν τήν Ἐκκλησίαν καί ἀφ' ἑτέρου νά ἐπιτύχουν μίαν ἕνωσιν εἰς τά πλαίσια τοῦ Οἰκουμενισμοῦ ὅλων τῶν «Παλαιοημερολογιτικῶν», ψευδοεκκλησιῶν πρός «λύσιν τοῦ Παλαιοημερολογιτικοῦ προβλήματος»! Τοῦτο ὅλον ἤδη ἐνεργεῖται!... Διό, Πατέρες καί ἀδελφοί, πρόσχωμεν! Στῶμεν καλῶς, Στῶμεν μετά φόβου καί ἄν χρειασθῆ ἄς χύσωμεν καί τό αἷμα μας, ἐνῶ ὁ ἐν ἀγάπη καί ἀληθεία Χριστοῦ Διάλογος καί σήμερον εἶναι τό αἴτημα τῆς Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας πρός ὅλους αὐτούς. Πατέρες καί ἀδελφοί, Ὅλαι αἱ ἀπό τό 1924 καί μέχρι σήμερον παλαιοημερολογιτικαί ψευδοσύνοδοι καί ψευδοεκκλησίαι, σκοπόν εἶχον καί ἔχουν νά ἐκκλείψη ἡ ἀπό τό 1935 καί 1948 γνησία καί ἀνόθευτος παραμένουσα Ἀποστολική Διαδοχή καί ἐν ταυτῶ ἡ ἀπό τό 1924 ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΕΚΚΛΗΣΙΟΛΟΓΙΑ! Ἐπί τῶ σκοπῶ τούτω ὅλαι αἱ σχισματικαί, αἱρετικαί Παλαιοημερολογιτικαί ψευδοσύνοδοι καί ψευδεκκλησίαι, ἔχει ἀποφασισθεῖ νά ἑνωθοῦν εἰς μίαν μεγάλην Παλαιοημερολογιτικήν Ψευδοεκλησίαν, ἐξηρτημένην ἀπό πάσης ἀπόψεως πνευματικῆ καί διοικητικῆ, ὑπό τόν Οἰκουμενιστικόν Νεοημερολογιτισμόν! Αὐτό εἶναι τό προκεχωρημένον σχέδιον, τό ὁποῖον ἐνεργεῖται ὑπό τοῦ ἀντιχρίστου, εἰς τάς ἡμέρας μας, καί προσδοκοῦν νά τό ἐπιτύχουν. Ἤδη ὅπως ἐλέχθη ἔχουν πραγματοποιηθεῖ αἱ πρῶται Παλαιοημερολογιτικαί ἑνώσεις καί θά συνεχισθοῦν, ἐνῶ πρόβλημα, ὅπως ἔλεγεν καί ὁ ἀποβιώσας Χριστόδουλος, ἀποτελοῦν συγκεκριμένα πρόσωπα, κατωνόμαζεν δέ τόν Ἐπίσκοπον Κήρυκον καί τόν Ἐλευθέριον Γκουτζίδη. Σήμερον οὐσιαστικόν καί μεγάλο πρόβλημα, δι' ὅλους αὐτούς, ἀποτελεῖ ἡ Ἱερά Σύνοδος τῆς Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας ἐν Ἑλλάδι καί ἰδιαιτέρως ἡ Πανορθόδοξος Σύνοδος, τήν ὁποίαν ἡ δεξιά τοῦ Κυρίου ἀνέδειξαν τό 2008!!! Ἐδῶ εὑρίσκεται σήμερον τό ὅλον πρόβλημά τους(!), ἤτοι πῶς θά μολύνουν καί θά ἀκυρώσουν τήν Ὁμολογίαν-Ἐκκλησιολογίαν καί τήν Ἀποστολικήν Διαδοχήν τῶν ὀλίγων ἐναπομεινάντων Ὀρθοδόξων Ἀρχιερέων! Διά τοῦτο σήμερον ὅλαι αἱ δυνάμεις τοῦ ἀντιχρίστου εἶναι ἐστραμμέναι κατά τῆς Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος ἀλλά καί τῆς ἐν Κύπρω καί ἐν Ρωσία καί ἐν Ρουμανία καί ἐν Κένυα. Διό μετέρχονται κάθε ὑποκρισίαν καί καταβάλλουν τάς μεγίστας προσπαθείας νά εὕρουν τρόπον ὥστε νά καταρρίψουν τήν Ἀποστολικήν Διαδοχήν ὅλων τῶν ἐπισκόπων τῆς ἁπανταχοῦ Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας. Πατέρες καί ἀδελφοί διερχόμεθα ἐσχάτους καιρούς, κινδυνεύομεν νά πλανηθῶμεν καί οἱ «ἐκλεκτοί», διό ἔχομεν χρέος καί καθῆκον νά φυλάξωμεν τήν Παρακαταθήκην τῆς ΠΙΣΤΕΩΣ, ἀλλά καί νά τήν διακηρύξωμεν μέχρις ἐσχάτης μας ἀναπνοῆ. Ἔχομεν χρέος νά ἐντείνωμεν τόν ἀγῶνα, διά τοῦ ὁποίου θά βοηθήσωμεν καί ὅλους τούς πρώην Πατέρας καί ἀδελφούς, ὡς ἀνωτέρω ἐπεσημάναμεν, οἱ ὁποῖοι πλανηθέντες ἐξέπεσον εἰς τάς φοβεράς παλαιοημερολογιτικάς σχισματοαιρέσεις, ἵνα, χάριτι Χριστοῦ, ἐπανέλθουν εἰς τήν Γνησίαν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν. Ὅθεν, ἀπαιτεῖται νά ἔχωμεν καί νά κηρύσσωμεν γνησίαν καί καθαράν τήν ὁμολογίαν, ἀλλά νά ἔχωμεν καί χριστιανικήν ταπείνωσιν, ἀγάπην καί προσευχήν, δηλαδή νά εἴμεθα γνήσια καί ζῶντα μέλη τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ. Κλείοντες τήν παροῦσαν Συνοδικήν Ἔκθεσιν τῶν συμβαινόντων σήμερον ἀπευθύνομεν ἰδιαιτέρως θερμοτάτην ΕΚΚΛΗΣΙΝ πρός ὅλους τούς πρώην ἀδελφούς μας λέγοντες: Πρώην ἐν Χριστῶ Πατέρες καί ἀδελφοί, οἱ ὁποῖοι συνεχίζετε καί ἐκπροσωπεῖτε τάς ἀπό τό 1937, 1995 καί τό 2005 δεινάς σχισματικάς καταστάσεις, ὡς ἐνδημοῦσα Ἱερά Σύνοδος τόσον τῆς ἐν Ἑλλάδι, ὅσον καί τῆς ἐν Κύπρω, ἀλλά καί τῆς ἁπανταχοῦ Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, σᾶς ἀπευθύνομεν θερμοτάτην Ἔκκλησιν, ὅπως παύσωμεν τάς οἱασδήποτε προφάσεις ὡς ἐκ τοῦ Πονηροῦ προερχομένας καί μή παρικωλύωμεν τόν ἐν ἀγάπη καί ἀληθεία Χριστοῦ Διάλογον «προφασιζόμενοι προφάσεις ἐν ἁμαρτίαις», διότι ἄν οἱ αἴτιοι ἑνός σχίσματος εἶναι μίαν φοράν εἰς τήν ἀπώλειαν, οἱ ἀνεχόμενοι καί ἰδιαιτέρως οἱ παντί σθένει συντηροῦντες αὐτό εἶναι μυριάκις εἰς τήν ἀπώλειαν!... Ὅθεν ἐρχόμενος ἕκαστος εἰς ἑαυτόν, δεῦτε νά ταπεινωθῶμεν καί προσπίπτοντες τῶ Κυρίω, ἀγαπήσωμεν ἀλλήλους διά νά καταστῶμεν ὅλοι ἀπό κοινοῦ γνήσια μέλη τοῦ ἑνός Σώματος τοῦ Χριστοῦ. Ἀμήν Γένοιτο. Η ΕΝΔΗΜΟΥΣΑ ΙΕΡΑ ΣΥΝΟΔΟΣ ΤΗΣ ΑΠΑΝΤΑΧΟΥ ΓΝΗΣΙΑΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ Διά τήν Γνησίαν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν τῆς Ἑλλάδος Οἱ Μητροπολῖται: † Ὁ Μεσογαίας καί Λαυρεωτικῆς Τ.Υ. ΚΗΡΥΚΟΣ † Λαρίσης καί Τυρνάβου Τ.Υ. ΑΜΦΙΛΟΧΙΟΣ Διά τήν Γνησίαν ὈρθόδοξονἘκκλησίαν τῆς Κύπρου Ὁ Μητροπολίτης: † Ὁ Κιτίου καί πάσης Κύπρου Τ.Υ ΠΑΡΘΕΝΙΟΣ καί ὁ Πρωτοπρεσβύτερος Τ.Υ. ΜΙΧΑΗΛ ΙΩΑΝΝΟΥ ΔΙΑ ΤΗΝ ΕΝΔΗΜΟΥΣΑΝ ΙΕΡΑΝ ΣΥΝΟΔΟΝ ΤΗΣ ΑΠΑΝΤΑΧΟΥ ΓΝΗΣΙΑΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ † Ο ΜΕΣΟΓΑΙΑΣ ΚΑΙ ΛΑΥΡΕΩΤΙΚΗΣ ΚΗΡΥΚΟΣ ΕΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗ ΕΙΣ ΤΗΝ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ @ ΓΟΕΕ 2014 + Ο ΜΕΣΟΓΑΙΑΣ ΚΑΙ ΛΑΥΡΕΩΤΙΚΗΣ ΚΗΡΥΚΟΣ

Η ΕΠΙΧΕΙΡΗΘΕΙΣΑ ΚΑΤΑΛΗΨΙΣ ΤΟΥ ΙΝ ΑΓΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΑΧΑΡΝΩΝ