ΠΕΡΙ ΑΙΔΙΑΣ ΚΑΙ ΠΡΟΑΙΩΝΙΑΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΤΩΝ ΘΕΙΩΝ ΠΡΟΣΩΠΩΝ

ΠΕΡΙ ΑΙΔΙΑΣ ΚΑΙ ΠΡΟΑΙΩΝΙΑΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΤΩΝ ΘΕΙΩΝ ΠΡΟΣΩΠ IP Address: 94.71.131.199 Πρό δεκαετίας ἴσως καί περισσότερον, πρῶτοι οἱ Φλωρινικοί, κατόπιν οἱ Νικολαίτες, μεθ' οὕς ὁ ὄπισθεν αὐτῶν "κρυπτόμενος", ως συμπεραίνομεν ἀπό ἔγκυρες πληροφορίας πού εφθασαν με΄χρις ἡμῶν, νεοημερολογίτης Μητροπολίτης τῆς Ναυπάκτου Ἱερόθεος Βλάχος, καί τέλος ὁ κ. Δημήτριος Κάτσουρας, αφού ἐπί σειράν ετῶν ἐξήντλησαν τά περί τῆς διατυπώσεως τοῦ θεολόγου Ελευθερίου Γκουτζίδη "περί ἀνάρχου αιωνίας ἀοράτου εκκλησίας, ὠς κοινωνίας προσώπων εν τω Τριαδικώ Θεῶ", "ἐπιχειρήματά" των, ὡς δῆθεν οὔσης πατερικῶς ἀμαρτύρου κατ' ἀρχήν, καινοτομίας εἰς τήν συνέχειαν, Τριαδολογικῆς αιρέσεως κατόπιν, τέλος κατέληξαν, ἄνευ οὐδεμιᾶς καί πάλιν πατερικῆς τεκμηριώσεως καί ἀποδείξεως, εἰς τήν ἐντελῶς ἀόριστον θεώρησιν ὅτι "ὁ ὁμιλῶν περί κοινωνίας προσώπων εἰς τόν Τριαδικόν Θεόν, κηρύττει Τριαδολογικήν αἵρεσιν, εἶναι αἰρετικός, εχει παποοικουμενιστικήν αντίληψιν περί τοῦ Τριαδολογικοῦ δόγματος καί ἄλλα τοιαῦτα...» Ἐμεῖς ἐπικαλεσθήκαμε ἐπί δεκαπενταετίαν ὅλην καί παραθέσαμε πληθώραν ἁγιοπατερικῶν τεκμηρίων, ἀλλά καί γνωμῶν δογματολόγων διδασκάλων καί καθηγητῶν, αὐτοί ὅμως ἀπέρριψαν τά πάντα, διότι προφανῶς δέν τούς ἐβόλευαν εις τά επιχειρήματά των (μᾶλλον εἰς τήν σκευωρίαν των), καί θά παραθέσωμεν καί ἄλλα. Ἐπί τοῦ παρόντος περιοριζόμεθα εἰς ἕν μικρόν κείμενον γνώμην ἐπί τοῦ θέματος τοῦ Μεγάλου Βασιλείου, καί ὀψόμεθα; «Ἤδη ἀπό τόν Δ΄ αἰῶνα ὁ Μέγας Βασίλειος ἀναφέρει ὅτι ἡ ἐν χρόνω φανέρωση τῆς ἀίδιας καί προαιώνιας κοινωνίας καί περιχωρήσεως τῶν θείων προσώπων "κατά δέ τό ἄπειρον καί ἀκατάληπτον καί τό ἀκτίστως εἶναι μηδενί τόπω περιειλῆφθαι καί πᾶσι τοῖς τοιούτοις μηδεμίαν εἶναι παραλλαγήν ἐν τῆ ζωοποιῶ φύσει .... ἀλλά τινα συνεχῆ καί ἀδιάσπαστον κοινωνίαν ἐν αὐτοῖς θεωρεῖσθαι" ... (Ἐπιστολή 38, ἔκδ. Curtonne, Saint Basile, Lettrew, t.I, s. 85). (Παράβαλε καί:'Αμφιλοχίου Ράντοβιτς, Τό μυστήριον τῆς Ἁγίας Τριάδος, σ. 171). Edited at 2012-12-24 03:12 pm (local) Αγίου Μαξίμου του Ομολογητού Κεφάλαια Περί Αγάπης (Δεύτερη Εκατοντάδα) 29. Όταν ο Κύριος λέει: «Εγώ και ο Πατέρας είμαστε ένα» (Ιω. 10, 30), εννοεί την ταυτότητα της ουσίας. Κι όταν πάλι λέει: «Εγώ είμαι στον Πατέρα κι ο Πατέρας σ’ εμένα» (Ιω. 14, 11), φανερώνει ότι οι υποστάσεις είναι αχώριστες. Οι τριθεΐτες λοιπόν, που χωρίζουν τον Υιό από τον Πατέρα, πέφτουν σε διπλό γκρεμό. Όταν λένε ότι ο Υιός είναι αιώνιος όπως και ο Πατέρας, Τον χωρίζουν όμως από Αυτόν, αναγκάζονται να πουν ότι δεν γεννήθηκε από τον Πατέρα και να πέσουν στην παραδοχή τριών Θεών και τριών αρχών. Όταν λένε ότι ο Υιός γεννήθηκε από τον Πατέρα, αλλά Τον χωρίζουν από Αυτόν, αναγκάζονται να πουν ότι δεν είναι αιώνιος όπως ο Πατέρας και να θέσουν στην εξουσία του χρόνου τον Κύριο των χρόνων. Γιατί, καθώς λέει ο μέγας Γρηγόριος, πρέπει και σε ένα Θεό να πιστεύομε, και τις τρεις Υποστάσεις να ομολογούμε, και την κάθε μία με την ιδιότητά της. Γιατί, ναι μεν η θεότητα διαιρείται, αλλά αδιαιρέτως. και ενώνεται, αλλά διαιρετώς, όπως λέει ο ίδιος Γρηγόριος. Και για τούτο, είναι υπέρλογη και η διαίρεση και η ένωση. Γιατί, τι παράδοξο θα ήταν, αν όπως ο άνθρωπος με τον άνθρωπο, έτσι ενώνονταν και χωρίζονταν ο Υιός με τον Πατέρα και τίποτε περισσότερο;