ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΠΙΣΤΕΩΣ ΖΗΛΩΤΩΝ ΑΓΙΟΡΕΙΤΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ ("ΜΑΧΟΥ ΥΠΕΡ ΠΙΣΤΕΩΣ ΚΑΙ ΠΑΤΡΙΔΟΣ")

ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΠΙΣΤΕΩΣ ΑΓΙΟΡΕΙΤΩΝ ΖΗΛΩΤΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ ΑΝΤΙΑΙΡΕΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝ ‘’ΜΑΧΟΥ ΥΠΕΡ ΠΙΣΤΕΩΣ ΚΑΙ ΠΑΤΡΙΔΟΣ’’ Ιεραποστολικον καί Αντιαιρετικον ενημερωτικόν Φυλλάδιον του «Συλλόγου των Ορθοδοξων» του Επισκοπείου – Ιερας Μονης Αγιας Αικατερινης Κορωπίου Αττικης, λειτουργουντος ως Παραρτηματος καί εις τα πλαίσα των σκοπων του ΙΦΣΚΑΕΓΟΧ Ματθαιος ο Α. Διευθυνσις: 4ο χιλιομετρον Λεωφορου Κορωπίου Μαρκοπούλου, Τ.Θ. 54 Κορωπι 19401, Τηλ. 210 6020176, 60907162202, 6977290326 Αριθμ. Φυλλου 35 Ιανουαριος 2021 ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΠΙΣΤΕΩΣ ΑΓΙΟΡΕΙΤΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ ΕΤΟΣ 1934 ΟΙ ΝΕΟΗΜΕΡΟΛΟΓΙΤΑΙ ΚΑΠΟΙΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΕΧΟΥΝ ΣΥΝΤΑΞΕΙ, ΥΠΟΓΡΑΨΕΙ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙ ΜΙΑΝ «ΟΜΟΛΟΓΙΑΝ ΠΙΣΤΕΩΣ», ΚΑΙ ΚΑΛΟΥΝ ΚΑΙ ΑΛΛΟΥΣ ΝΑ ΤΗΝ ΑΠΟΔΕΧΘΟΥΝ, ΝΑ ΤΗΝ ΥΠΟΓΡΑΨΟΥΝ ΚΑΙ ΝΑ ΔΙΑΧΩΡΙΣΟΥΝ ΤΑΣ ΕΥΘΥΝΑΣ ΤΩΝ ΕΝΑΝΤΙ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ. ΑΝΕΓΝΩΣΑΜΕΝ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ «ΟΜΟΛΟΓΙΑΝ», ΣΥΜΦΩΝΟΥΜΕ ΕΝ ΠΟΛΛΟΙΣ ΕΙΣ ΟΣΑ ΓΡΑΦΟΥΝ ΔΙΑ ΤΟΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΝ, ΑΛΛΑ ΕΠΙΣΗΜΑΙΝΟΜΕΝ ΟΤΙ ΕΦ’ ΟΣΟΝ Ο ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ ΤΟΥ 1920 ΕΦΗΡΜΟΣΘΗ ΩΣ ΝΕΟΗΜΕΡΟΛΟΓΙΤΙΣΜΟΣ ΤΩ 1924, ΜΕ ΤΟ ΝΑ ΠΑΡΑΜΕΝΟΥΝ ΕΙΣ ΤΟΝ ΝΕΟΗΜΕΡΟΛΟΓΙΤΙΣΜΟΝ, ΜΕ ΤΗΝ ΟΜΟΛΟΓΙΑΝ ΤΩΝ ΔΕΝ ΚΑΜΝΟΥΝ ΤΙΠΟΤ’ ΑΛΛΟ ΠΑΡΑ ΝΑ ΠΟΛΕΜΟΥΝ ΚΑΙ ΝΑ ΜΑΧΩΝΤΑΙ ΤΟΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΝ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟ. ΤΟΥΤΟ ΟΜΩΣ ΕΙΝΑΙ ΜΑΤΑΙΟΝ ΚΑΙ ΑΝΩΦΕΛΕΣ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΑ ΜΕΓΙΣΤΑ ΒΛΑΠΤΙΚΟΝ, ΑΦΟΥ ΣΚΟΠΟΣ ΤΩΝ, ΩΣ ΦΑΙΝΕΤΑΙ, ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΚΛΕΙΣΟΥΝ ΤΗΝ ΘΥΡΑ ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΝΕΟΗΜΕΡΟΛΟΓΙΤΑΣ ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΟΥΝ ΤΗΝ ΓΝΗΣΙΑΝ ΟΡΘΟΔΟΞΟΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑΝ, ΤΗΝ ΜΟΝΗΝ ΚΙΒΩΤΟΝ ΣΩΤΗΡΙΑΣ ΚΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΜΕΙΝΟΥΝ ΕΚΤΟΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΨΥΧΟΛΕΘΡΟΝ ΠΑΝΑΙΡΕΣΙΝ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ. ΤΟΥΣ ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝ ΜΕ ΠΟΛΛΗΝ ΤΗΝ ΕΝ ΧΡΙΣΤΩ ΑΓΑΠΗΝ, ΝΑ ΜΕΛΕΤΗΣΟΥΝ ΚΑΙ ΤΟ ΘΕΜΑΤΟΥ ΝΕΟΗΜΕΡΟΛΟΓΙΤΙΣΜΟΥ, ΤΟ ΟΠΟΙΟΝ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΝ, ΚΑΙ ΑΣ ΑΠΟΦΑΣΙΣΟΥΝ ΝΑ ΠΡΟΣΘΕΣΟΥΝ ΕΙΣ ΤΗΝ ΟΜΟΛΟΓΙΑΝ ΤΩΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΟΜΟΛΟΓΙΑΝ ΤΩΝ ΑΓΙΟΡΕΙΤΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ ΤΟΥ 1934, ΑΣΦΑΛΩΣ ΚΑΙ ΝΑ ΤΗΝ ΕΦΑΡΜΟΣΟΥΝ ΜΕ ΣΥΝΕΠΕΙΑΝ, ΗΤΟΙ ΝΑ ΕΠΙΣΤΡΕΨΟΥΝ ΕΙΣ ΤΗΝ ΓΝΗΣΙΑΝ ΟΡΘΟΔΟΞΟΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑΝ.. Ἡ παρατιθεμένη «ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΠΙΣΤΕΩΣ», διετυπώθη ὑπό τῶν ζηλωτῶν ἁγιορειτῶν Πατέρων ἀπ’ ἀρχῆς τοῦ ἀγῶνος τῆς Ὀρθοδοξίας κατά τῆς ἐπαράτου παπικῆς ἡμερολογιακῆς καινοτομίας τοῦ 1924 καί ἐδημοσιεύθη εἰς τό ἐν ἔτει 1934 ἐκδοθέν ἀπολογητικόν των σύγγραμμα «ΑΠΟΣΤΑΣΙΑΣ ΕΛΕΓΧΟΣ». Ὁ πρῶτος πού τήν ὑπογράφει εἶναι ὀ τότε Ἱερομόναχος Ματθαῖος. Εἰσαγωγικῶς ἐπ’ αὐτῆς οἱ ἁγιορεῖται ζηλωταί Πατέρες γράφουν: "Ἐπειδή ὁ διάβολος τρέμει τήν εὐσεβῆ τῆς Πίστεως ὁμολογίαν, τήν ὁποίαν πολλοί τῶν Κληρικῶν καί Χριστιανῶν ἐξ ἀγνοίας ἐμόλυναν ἀκολουθήσαντες τόν ἐπάρατον νεωτερισμόν τοῦ Παπικοῦ καλενδαρίου, (ἤ ἄλλας καινοτομίας) διά τοῦτο παραθέτομεν κάτωθι τόν τύπον τῆς ῾Ομολογίας, ὅπου πρέπει νά ὁμολογῇ πᾶς χριστιανός ἐπανερχόμενος ἐκ τῆς πλάνης εἰς τήν Πατροπαράδοτον πίστιν, διά νά μήν εὕρη μέγα ἐμπόδιον ἡ ψυχή αὐτοῦ κατά τήν ὥραν τῆς ἐξόδου ἀπό τοῦ σώματος καί τήν ἄνοδον πρός τά οὐράνια, κατά τήν ὁποίαν ἔχει νά διέλθῃ διά μέσου τῶν φοβερῶν τοῦ ἀέρος τελωνίων. ῾Η ὁμολογία αὕτη εἶναι ἀπαραίτητος πρός σωτηρίαν, διότι κατά τόν θεῖον Παῦλον "καρδίᾳ μέν πιστεύεται εἰς δικαιοσύνην, στόματι δέ ὁμολογεῖται εἰς σωτηρίαν". Δυστυχῶς αὐτήν τήν Ὀρθόδοξον Ὁμολογίαν τήν ἠθέτησαν οἱ ὁπαδοί τοῦ πρ. Φλωρίνης Χρυσοστόμου, κηρύξαντες τήν περί «δυνάμει καί οὐχί ἐνεργεία» νεοημερολογιτικοῦ σχίσματος κακοδοξίαν καί δημιουργήσαντες τό ἐν ἔτει 1937 Φλωρινικόν σχίσμα μέ ὅλας τάς μετέπειτα παραφυάδας του, μέχρι καί τῶν σχισματοαιρέσεων τῶν «πέντε πρώην Μητροπολιτῶν»(1995) καί τοῦ πρ. Πειραιῶς κ. Νικολάου (2005). Αὐτήν τήν «Καλήν «Ομολογίαν τῆς Πίστεως» δέν ἔπαυσαν ἀπό τότε καί μέχρι σήμερον νά τήν πολεμοῦν, χωρίας ἴσως νά συνειδητοποιοῦν ὅτι προσφέρουν τήν μεγαλυτέραν ὑπηρεσίαν εἰς τά σκοτεινά κέντρα, τά ὁποῖα έργάζονται διά τόν ἀφανισμόν τῆς γνησίας Ὀρθοδοξίας καί τήν ὑποταγήν τῶν πάντων εἰς τήν πανθρησκείαν τοῦ ἀντιχρίστου. Διά τοῦτο ἡμεῖς οἱ Ὀρθόδοξοι, λαμβάνοντες ὑπ’ ὄψιν ὅτι ἐπί τῆς πέτρας - ὁμολογίας τῆς Πίστεως ἐθεμελίωσε τήν Ἐκκλησίαν Του ὁ Χριστός, καί πιστεύοντες ὅτι «πῦλαι ἅδου οὐ κατισχύσουσι τῆς Ἐκκλησίας, ἀς τήν ὁμολογοῦμεν, «στόματι, νοϊ καί καρδία», ὅπως ἔκαμνον καί οἱ ὁμολογηταί Πατέρες μας, καί ἀς τήν προσυπογράψωμεν εἰς μαρτύριον τῆς καλῆς ἡμῶν Ὁμολογίας. Ἰδού αὕτη: (Ἀπό τό σύγγραμμα «Ἀποστασίας ἔλεγχος» ἐκδοθέν τό 1934) α) Πιστεύω, προσκυνῶ καί λατρεύω ἕνα Θεόν ποιητήν οὐρανοῦ καί γῆς ὁρατῶν τε πάντων καί ἀοράτων, ἐν τρισίν προσώποις γνωριζόμενον Πατρός καί Υἱοῦ καί ῾Αγίου Πνεύματος, Τριάδα ὁμοούσιον καί ἀχώριστον, ὁμότιμον, ὁμοβασίλειον, ὁμόθρονον, ὁμοδύναμον, ἄναρχον, ἀΐδιον, ἀτελεύτητον, ἀκατάληπτον, ἀνερμήνευτον καί ἀνεξιχνίαστον. β) ῾Ομολογῶ καί κηρύττω τήν ἄρρητον καί ἄφραστον σάρκωσιν τοῦ Θεοῦ Λόγου, ἐκ τῆς ἀειπαρθένου καί Θεοτόκου Μαρίας, τήν σταύρωσιν, ταφήν καί ἀνάστασιν αὐτοῦ, διά τήν κατάργησιν τῆς ἁμαρτίας καί τοῦ θανάτου, καί διά τήν ἡμετέραν σωτηρίαν καί καταλλαγήν πρός τόν Θεόν, τήν ἀνάληψιν αὐτοῦ εἰς τούς οὐρανούς, καί τήν δευτέραν αὐτοῦ ἔλευσιν, ἵνα κρίνῃ ζῶντας καί νεκρούς. γ) ᾿Αποδέχομαι ἐξ ὅλης μου τῆς ψυχῆς καί καρδίας, τό ῾Ιερόν Σύμβολον τῆς Πίστεώς μας, ὡς ἐν ἁγίῳ Πνεύματι τό συνέταξαν ἡ πρώτη καί δευτέρα ἅγιαι Οἱκουμενικαί Σύνοδοι, ἀπαρτιζόμενον ἐκ δώδεκα ἄρθρων, καί πιστεύω αὐτά ὡς τά ἑρμηνεύει ἡ Μία, ῾Αγία, Καθολική καί ᾿Αποστολική ᾿Ορθόδοξος ᾿Ανατολική τοῦ Χριστοῦ ᾿Εκκλησία ἐν πάσαις ταῖς λεπτομερείαις των. δ) ῾Ομολογῶ καί ἀποδέχομαι τά 7 ἅγια μυστήρια τῆς ᾿Εκκλησίας ἡμῶν, ἤτοι τό βάπτισμα, τό χρῖσμα, τήν θείαν Εὐχαριστίαν, τήν Μετάνοιαν, τήν ῾Ιερωσύνην, τόν γάμον καί τό εὐχέλαιον, καί ταῦτα τιμῶ καί γεραίρω ὡς ἀπαραίτητα διά τήν ψχικήν μας σωτηρίαν, καί ὡς μεταδίδοντα ἡμῖν τήν πίστιν, τήν χάριν καί τόν ἁγιασμόν τοῦ ῾Αγίου Πνεύματος. ε) Παραδέχομαι καί τιμῶ τούς ἱερούς Κανόνας τῶν ἁγίων ᾿Αποστόλων, τῶν ἁγίων 7 Οἰκουμενικῶν Συνόδων, καί τῶν ἀνεγνωρισμένων Τοπικῶν, ὡς καί τούς ἱερούς Κανόνας τῶν κατά μέρος ῾Αγίων Πατέρων, τῶν ἐν τῷ ἱερῷ Πηδαλίῳ τῆς ᾿Εκκλησίας διαλαμβανομένων, ὡς καί τήν ἐπί ῾Ιερεμίου τοῦ Β΄, ἐν Κωνσταντινουπόλει κατά τό 1583, 1587 καί 1593 συγκληθεῖσαν μεγάλην Σύνοδον, τήν ἀναθεματίσασαν τό νέον ἡμερολόγιον καί πᾶσαν ἄλλην καινοτομίαν, καθώς καί τήν ἐν ἔτει 1848 συγκληθεῖσαν ἐπίσης μεγάλην Πανορθόδοξον Σύνοδον Πατριαρχῶν τῆς ᾿Ανατολῆς, τήν καταδικάσασαν καί ἀναθεματίσασαν καί πάλιν πάντα νεωτερισμόν καί πᾶσαν καινοτομίαν "ὡς ὑπαγόρευμα τοῦ διαβόλου". στ) Παραδέχομαι καί φυλάττω ἁπρίξ πάντα τά δόγματα τῆς ᾿Ορθοδόξου ᾿Ανατολικῆς ᾿Εκκλησίας, τά ἀναφερόμενα εἰς τά πρόσωπα εἰς τήν λατρείαν τῆς ὑπερουσίου Θεότητος, καί εἰς ὅλας γενικῶς τάς ἱεράς Παραδόσεις τῆς ᾿Ορθοδόξου ᾿Εκκλησίας, ἐγγράφους καί ἀγράφους, ἀποστολικάς καί Πατερικάς, συμφώνως τῷ Μεγάλῳ Πατρί ἁγίῳ Βασιλείῳ λέγοντι: "Εἰ γάρ ἐπιχειρήσαιμεν τά ἄγραφα τῶν ἐθῶν, ὡς μή μεγάλην ἔχοντα τήν δύναμιν, παραιτεῖσθαι, λάθοιμεν ἄν εἰς αὐτά τά καίρια ζημιοῦντες τό Εὐαγγέλιον". ζ) Καί τέλος πάντα ὅσα πρεσβεύει, δοξάζει, τηρεῖ καί φυλάττει ἀπ᾿ ἀρχῆς μέχρι τοῦ νῦν ἡ ᾿Ορθόδοξος τοῦ Χριστοῦ ᾿Ανατολική ᾿Εκκλησία, ἡ Πνευματική ἡμῶν Μήτηρ, παραδέχομαι, ὁμολογῶ, τηρῶ καί φυλάττω· καί μήτε κατά ἕν ἰῶτα ἤ μίαν κεραίαν δέν ἀποκλίνω αὐτῆς μέχρι τελευταίας μου ἀναπνοῆς, ὡς γνήσιον καί πιστόν αὐτῆς τέκνον· ἀπεναντίας δέ ἀναθεματίζω, ἀποκηρύττω καί ἀποστρέφομαι πάντα, ὅσα Αὕτη ἀναθεματίζει, ἀποκηρύττει καί ἀποστρέφεται, ὡς καί τόν νεωτερισμόν τοῦ Παπικοῦ ἑορτολογίου. Τέλος μετά τῶν θεοπνεύστων ἁγίων Πατέρων ἠμῶν καί Οἰκουμενικῶν Διδασκάλων ἀναφωνῶ: "Εἴ τις πᾶσαν παράδοσιν ᾿Εκκλησιαστικήν ἔγγραφον ἤ ἄγραφον ἀθετεῖ ἀνάθεμα" καί "῞Απαντα τά παρά τήν ᾿Εκκλησιαστικήν παράδοσιν καί διδασκαλίαν καί ὑποτύπωσιν τῶν ἀγίων καί Θεοφόρων Πατέρων καινοτομηθέντα ἤ μετά τοῦτο πραχθησόμενα ἀνάθεμα τρίς" ῾Υπογράφομαι τέκνον γνήσιον τῆς Μιᾶς, ῾Αγίας, Καθολικῆς καί ᾿Ανατολικῆς Γνησίας ᾿Ορθοδόξου τοῦ Χριστοῦ ᾿Εκκλησίας. Διά τον «Αντιαιρετικόν Αγωνα Γνησιων Ορθοδόξων» (Ιεραποστολή καί Φιλανθρωπία) φυλλάδιον το οποίον εκδίδεται εις τα πλαίσια των σκοπων του ΙΦΣΚΑΕΓΟΧ ΜΑΤΘΑΙΟΣ Ο Α καί του Παραρτηματος αυτου «ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΙΚΟΝ ΦΙΛΟΠΤΩΧΟΝ ΤΑΜΕΙΟΝ» της Ιεράς Μητροπόλεως ΓΟΧ Μεσογαίας, Λαυρεωτικής καί Αχαρνων. Ελάχιστος προς Κύριον ευχέτης + Ο Προεδρος του Μητροπολιτικου Φιλοπτωχου Ταμείου Ο Μεσογαίας, Λαυρεωτικης καί Αχαρνων Κηρυκος.

Comments

Popular posts from this blog

Η ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΝΟΥΦΡΙΟΥ ΓΙΑ ΟΣΟΥΣ ΕΠΙΚΑΛΟΥΝΤΑΙ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ

ΟΙ ΝΙΚΟΛΑΙΤΑΙ ΚΑΤΕΠΑΤΗΣΑΝ ΚΑΙ ΚΑΤΑΠΑΤΟΥΝ ΣΥΜΠΑΣΑΝ ΤΗΝ ΚΑΝΟΝΙΚΗΝ ΤΑΞΙΝ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ

Η ΛΕΓΟΜΕΝΗ ΧΕΙΡΟΘΕΣΙΑ ΤΟΥ 1971, ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΕΩΣ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΣΥΝΟΔΟΥ ΕΝ ΕΤΕΙ 1981,