ΠΕΡΙ ΤΗΣ "ΧΕΙΡΟΘΕΣΙΑΣ" ΤΟΥ 1971 ΤΗΣ ΜΕΤΩΝΟΜΑΣΘΕΙΣΗΣ ΕΙΣ "ΣΥΓΧΩΡΗΤΙΚΗΝ ΕΥΧΗΝ" (ΑΛΗΘΕΙΑΙ ΚΑΙ ΨΕΥΔΗ)

ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΛΕΓΟΜΕΝΗΣ ΧΕΙΡΟΘΕΣΙΑΣ ΕΙΣ ΑΜΕΡΙΚΗΝ ΤΗΣ ΜΕΤΩΝΟΜΑΣΘΕΙΣΗΣ ΕΙΣ ΕΛΛΑΔΑ ΩΣ ΣΥΓΧΩΡΗΤΙΚΗΣ ΕΥΧΗΣ α) Τί ἐδήλωσεν ἡ ἐπιστρέψασα Ἐξαρχία: 1) Αὐθημερόν καί δή αὐθωρεί ἡ ἐπιστρέψασα Ἐξαρχία συνεδριάσασα εἰς τό ἐν Ἀθήναις Μετόχιον τοῦ τότε Κορινθίας Καλλίστου ΔΙΕΒΕΒΑΙΩΣΕΝ «ἐν ἐπιτραχηλίω καί ὠμοφορίω», ὅτι αἱ προτρέξασαι φῆμαι περί χειροθεσίας δέν ἦσαν ἀληθεῖς καί ὅτι διά τήν κατά Σεπτέμβριον τοῦ 1948 ὑπέρβασιν τοῦ Κανόνος καί διά νά θεραπευθῆ τό ἀπό τό 1937 Φλωρινικόν σχίσμα, ἡ Ρωσική Σύνοδος κατ’ ἄκραν οἰκονομίαν, καί ἀφοῦ ἀνεγνώρισεν καί ὡμολόγησε τάς χειροτονίας τοῦ ἀπό Βρεσθένης Ματθαίου καί ἐδήλωσεν ὅτι δέν ἡμάρτησεν ὑπερβάς τόν Κανόνα, ἀπεφάσισεν νά ἀναγνωσθῆ ἁπλῆ συγχωρητική εὐχή. 2) Αὐθημερόν καί αὐθωρεί ἐπίσης ἐδήλωσαν ὅτι δέν τούς ἐδόθη ἡ σχετική ἀπόφασις τῆς Ρωσικῆς Συνόδου καί ὅτι θά ἀπεστέλλετο ἐν καιρῶ ΚΑΘΑΡΟΓΡΑΜΜΕΝΗ ΚΑΙ ΥΠΟΓΕΓΡΑΜΜΕΝΗ (Μετά ἕνα μήνα ἀπό τήν ὁμαδική ἐφ’ ὅλων τῶν Ἐπισκόπων ἀνάγνωσιν τῆς συγχωρητικῆς εὐχῆς ἐδημοσιεύθη εἰς τά «Χαρμόσυνα Μηνύματα» τοῦ Βίκτωρος ἡ ἀπόφασις. 3) Αὐτήν τήν συγχωρητικήν εὐχήν (ὡς ἐπί ἐξομολογήσει) κατ’ ἄκραν οἰκονομίαν καί μετά ἀπό πολλάς προσπαθείας διά νά μή διασπασθῆ ἡ ἑνότης τῆς Ἱερᾶς Συνόδου ἐδέχθη Αὕτη, ἡ ὀποία ἔλαβε χώραν τήν 28ην Ὀκτωβρίου 1971 εἰς τόν Ἱερόν Ναόν Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου εἰς Καλλιθέαν. β) Δέν ἐγένετο χειροθεσία ἐν Ἑλλάδι τήν 28.11.1971, ἀλλ’ ἀνεγνώσθη συγχωρητική εὐχή, διότι: 1) Ἡ «χειροθεσία» λαμβάνει χώραν κατά τήν ὥραν τῆς θείας Λειτουργίας, ὅπως ἀκριβῶς ἡ Κανονική χειροτονία. ‘Εν προκειμένω, τήν 28ην ‘Οκτωβρίου 1971 εἰς τόν ὡς ἄνω Ἱερόν Ναόν τῆς Κοιμήσεως οὐδέν ἐγένετο κατά τήν ὥραν τῆς θείας Λαιτουργίας, ἀλλά κατά τήν ὥραν τοῦ Ὄρθρου ἐντός τοῦ Ἱεροῦ - Ἁγίου Βήματος ὁμαδικῶς ἀνεγνώσθη εἰς ὅλους τούς Ἀρχιερεῖς συγχωρητική εὐχή. Αὐτό διαβεβαιοῖ ὅτι οὐδεμία ἀπολύτως πράξις χειροθεσίας ἐγένετο! 2) Ἡ χειροθεσία ἐπί ἐπιστρεφόντων σχισματικῶν δέν γίνεται ὁμαδικῶς, ἀλλά χωριστά ἐπί ἑνός ἑκάστου καί εἰς ἰδιαιτέραν θείαν Λειτουργίαν. 3) Ἡ συγχωρητική αὐτή εὐχή, τήν ὁποίαν οἰκονομικῶς ἐδέχθη ἡ Ἰερά Σύνοδος ἐν Ἑλλάδι τό 1971, ἐπ’ οὐδενί ἐγένετο δεκτόν νά ἀναγνωσθῆ καί εἰς τούς Ἱερεῖς καί διακόνους! Ἄν ἐπρόκειτο περί χειροθεσίας αὕτη ἔπρεπε νά εἶχε λάβει χώραν καί εἰς τούς Ἰερεῖς. Σημείωσις: Ἐπειδή καί εἰς τήν Ἐξομολόγησιν καί ἄλλας ἁγιαστικάς πράξεις λαμβάνει χώραν σύν τῆ συγχωρητικῆ εὐχῆ καί ἐπίθεσις χειρῶν τοῦ ἐξομολογήσαντος ἐπί τοῦ ἐξομολογηθέντος, ὑπό τήν ἔννοιαν αὐτήν ἡ συγχωρητική εὐχή ἔν τισι ἀνυποψιάστως ἀναφέρεται καί ὡς «χειροθεσία», οὐχί κατά τόν Η΄ Κανόνα, ἡ ὁποία κατά τήν Ζ΄ Οἱκουμενικήν Σύνοδον ἐκλαμβάνεται ὡς «μυστικωτέρα χειροτονία», ἀλλά «χειροθεσίαν», ἡ ὁποία πράγματιο λαμβάνει χώραν κατά τήν ἀνάγνωσιν τῆς συγχωρητικῆς εὐχῆς. 4) Ἐνῶ ἔξωθεν συνεχίζεται ἡ ψευδής προπαγάνδα περί δῆθεν «χειροθεσίας» κατά τόν Η΄ Κανόνα τῆς Α΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου, ἡ ὁποία ἀναφέρεται εἰς ἐπιστρέφοντας σχισματικούς, ἡ Ἱερά Σύνοδος οὐδ’ ἐπί στιγμήν ἔπαυσεν νά ὁμολογῆ καί διακηρύσση τήν ἀλήθειαν περί συγχωρητικῆς εὐχῆς ἐπιδεικνύουσα σταθεράν συνέπειαν. 5) Ἐνῶ ἐν τοῖς παρασκηνίοις (ὅπως ἀπεδείχθη μόλις πρό ἑπταετίας) ἀμέσως μετά τήν κατά τό 1971 ἀποτυχίαν καί συντριβήν τοῦ σχεδίου περί χειροθεσίας ἀμέσως ἐπενοήθη καί ἐσχεδιάζετο ἡ μετάλλαξις τῆς συγχωρητικῆς εὐχῆς εἰς χειροθεσίαν, ὅπως σαφῶς μαρτυρεῖται καί ἐκ τῆς ἐξομολογητικῆς ἐπιστολῆς 20.8.1974 τοῦ πρ. Ἀργολίδος Παχωμίου, ἀλλά καί τοῦ 54/76 Ἀπαλλακτικοῦ Βουλεύματος τοῦ Πλημελειοδικείου Πειραιῶς, ὑπέρ τοῦ πρ. Πειραιῶς Νικολάου Μεσσιακάρη, ὁ πρῶτος τῆς κατά τό 1971 ‘Εξαρχίας εἰς τήν Ἀμερικήν, ὁ τότε Κορινθίας Κάλλιστος, ὑπαναχωρήσας διά πρώτην φοράν, τό 1977 δηλώνει ὅτι εἰς τήν Ἀμερικήν ἐδέχθη χειροθεσίαν καί ὄχι συγχωρητικήν εὐχήν, ἐνῶ αύτομάτως προσεχώρησεν καί εἰς τό Φλωρινικόν σχίσμα, ὅπου ἐγένετο δεκτός ὡς ‘Επίσκοπος ἀπό τό 1971! Διά τόν λόγον αὐτόν ὁμοφώνως καθηρέθη ὑπό τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας (Α.Π. 1353/28.10. 1977, ΚΓΟ, τεῦχος Ὀκτωβρίου 1977, σελ. 5-10). Πάντως ὁ ἐν λόγω τότε Ἀρχιερεύς Κάλλιστος δέν ὑπῆρξεν δόλιος, ὑποκριτής καί πλάνος! 6) Διά πρώτην φοράν ἡ περί χειροθεσίας βλασφημία θρασύτατα ἀπετολμήθη ὑπό τῶν πέντε σχισματοαιρετικῶν πρώην Μητροπολιτῶν μας μέσω τῆς ἀπό 11.10.91 «Ἐ΅γκυκλίου Ἐπιστολῆς» τοῦ Ἱερομονάχου Εὐθυμίου Ἐπιφανίου, τήν ὁποίαν οὗτος ἔγραψεν διά λογαριασμόν τῶν πέντε σχισματοαιρετικῶν, ἐνῶ παραλλήλως δολιώτατα προφορικῶς ἐπροπαγανδίζετο ἡ καταδίκη αὐτῆς τῆς δῆθεν δεδομένης «χειροθεσίας»! Ἀμφότερα ἀπερρίφθησαν καί κατεδικάσθησαν ὑπό τῆς Ἱερᾶς Συνόδου κατά τό 1994, ἐνῶ προφορικῶς ἅμα τῆ διατυπώσει των ἐν ἐπισήμω Συνάξει τῆς Ἱερᾶς Συνόδου καί τοῦ Ἱεροῦ Κλήρου. 7)Τέλος, σαφῶς ἀπεκαλύφθη καί προέκυψεν ὡς γεγονός, ὅτι ἀπό τό 2003 καί μέχρι τό 2007, ἤρχισαν ἀποκαλυπτόμενα καί ἐνεργούμενα τά σχέδια περί μεταλλάξεως τῆς συγχωρητικῆς εὐχῆς εἰς χειροθεσίαν, ἡ βλάσφημος , σχισματοαιρετική καί ἐκπεσοῦσα τῆς Ἐκκλησίας ὁμάς τῶν κ.κ. Νικολάου, Παχωμίου, Γαλακτίωνος, Ταρασίου, Ἀνδρέου, Χρυσοστόμου, Παντελεήμονος καί Ἰγνατίου ἀποφασιστικῶς ἐπεχείρησαν τά ἐν κρυπτω μακροχρόνια σχέδιά των νά μεταλλάξουν καί ἐπιβάλουν τήν συγχωρητικήν εὐχήν ὡς χειροθεσίαν των. Ἐάν ὅλον αὐτό δέν ἕν διαχρονικόν ΨΕΥΔΟΣ, ΑΠΑΤΗ καί ΔΟΛΟΣ, διά νά ἐπιβάλουν τήν συγχωρξτικήν εὐχήν εἰς χειροθεσίαν τότε διερωτᾶται πᾶς ἐχέφων: Πῶς οἱ κ.κ. Νικόλαος καί Παχώμιος, οἱ ὁποῖοι συμμετεῖχον είς τήν Σύνοδον τοῦ 1977, ὡς Ἀρχιερεῖς ἀπεφάσισαν καί ὑπέγραψαν τήν κατά τοῦ Καλλίστου καθαίρεσιν (ὑπ’ ἀριθμ. 1353/28.10.1977), ὅτε οὗτος ὑπαναχωρήσας ἐκ τῆς ἀρχικῆς Ἀρχιερατικῆς του δηλώσεως εἶπεν, ὅτι αὐτός εἰς τήν Ἀμερικήν (τήν 17ην Σεπτεμβρίου 1971) ἐδέχθη χειροθεσίαν ὡς ἐπί σχισματικῶν καί ὄχι συγχωρητικήν εὐχήν; Πῶς κατεδίκασαν Κανονικῶς καί Ὀρθοδόξως τόν Κάλλιστον, ὅταν οἱ δύο αὐτοί ἤδη πρῶτοι ἀδιστάκτως ψευδόμενοι δέν εἶπον τί ἔγινεν εἰς τήν Ἀμερικήν, ἀλλά ὅτι εἰς τήν Ἐλλάδα ἡ Ἰερά Σύνοδος ἐδέχθη χειροθεσίαν καί οἱ ἴδιοι ὡς ἐπισκοποποιηθέντες ὑπό δῆθεν χειροθετημένων ἔχουν τήν Ἀποστολικήν των Διαδοχήν ἐκ τῆς Ρωσικῆς χειροθεσίας. Περί τοῦ ἐν λόγω θέματος, ἤτοι τῆς προπαγάνδας περί «χειροθεσίας», ἐκτενής λόγος γίνεται εἰς τήν «ΑΜΕΣΟΝ ΑΠΑΝΤΗΣΙΝ» εἰς τήν ὑπ’ ἀριθμ. 3280/28.11.2007 «Ἐγκύκλιον» τῶν Νικολαϊτῶν, Ἀθῆναι 2008 καί εἰς τήν «Ο.Π.» ἀριθμ. τεύχ. 180, Μάρτιος – Ἀπρίλιος 2008, σελ. 101-122).ΔΕΝ ΕΓΕΝΕΤΟ ΧΕΙΡΟΘΕΣΙΑ ΕΝ ΕΛΛΑΔΙ