ΤΟ ΚΥΡΟΣ ΠΑΝΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΣΥΝΟΔΩΝ ΤΟΥ ΙΣΤ ΑΙΩΝΟΣ ΠΟΥ ΚΑΤΕΔΙΚΑΣΑΝ ΤΗΝ ΕΙΣΑΓΩΓΗΝ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΥ

Πρέπει νά τονισθῇ, ὄχι μόνον ἡ ἱστορικότης – ἀξιοπιστία τῶν πηγῶν περί τῶν ἐν λόγω Συνόδων, ἀλλά πρό πάντων καί τό κῦρος αὐτῶν τῶν Συνόδων καί τῶν ἀποφάσεών των. Αἱ προμνημονευθεῖσαι Σύνοδοι τῆς Κωνργπόλεως 1583, 1587 καί ἰδιαιτέρως τοῦ 1593 εἶναι Κανονικαί καί Ὀρθόδοξοι Σύνοδοι! Εἰδικώτερον: - Δέν εἶναι τοπικαί Σύνοδοι, ἀλλά Πανορθόδοξοι, δι᾽ ὧν ὡμίλησεν ἡ Καθολική τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησία, τό ῞Εν ῞Αγιον Πνεῦμα, τό λαλῆσαν καί εἰς τάς Οἰκουμενικάς καί λοιπάς ἁγίας Συνόδους. - Αἱ ἅγιαι αὗται Σύνοδοι, ἔχουσιν ἐσωτερικόν σύνδεσμον καί ἀδιάσπαστον ἀλληλουχίαν πρός ἁπάσας τάς προηγηθείσας ἁγίας Συνόδους. - Αἱ ἀποφάσεις τῶν ἐν λόγῳ Συνόδων ἔχουσιν ἀναμφισβήτητον κῦρος, εἶναι ἀπολύτως σεβασταί , ἡ δέ ἀθέτησίς των ἀποτελεῖ ἀθέτησιν κατά τῆς Ὀρθοδοξίας καί βλασφημίαν κατά τοῦ ῾Ενός Ἁγίου Πνεύματος, ὅπερ ἐλάλησεν εἰς τάς Ἁγίας Οἰκουμενικάς Συνόδους καί εἰς τάς ἐν λόγῳ Πανορθοδόξους, αἵτινες ἐκείνων ἑπόμεναι ἐθωράκισαν τήν Ἐκκλησίαν κατά τόν 16ον αἰῶνα. - Τό κῦρος λοιπόν τῶν ἐν λόγῳ Ἁγίων Πανορθοδόξων Συνόδων εἶναι τό αὐτό μέ τό κῦρος τῶν Οἰκουμενικῶν Συνόδων, ἔνθεν μέν διότι συμμετέχει εἰς αὐτάς ἡ Καθολική Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία, ἔνθεν δέ διότι αἱ ἅγιαι αὗται Σύνοδοι ἔχουσι ἀδιάσπαστον ἐσωτερικήν ἀλληλουχίαν καί ἀποτελοῦν προέκτασιν τοῦ ἑνός καί αὐτοῦ Ὀρθοδόξου Πνεύματος, ὅπερ διακρίνει τάς ἑπτά Ἁγίας Οἰκουμενικάς Συνόδους. Ὁ Ἱεροσολύμων Δοσίθεος ἐν τῷ βιβλίῳ του «Ὁμολογία τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως», τήν Σύνοδον τοῦ 1593 ὀνομάζει «Μεγάλην Οἰκουμενικήν Σύνοδον»: «Τέσσαρα μεγάλα θηρία ἐγέννησεν ὁ ΙΣΤ' αἰών: Τήν αἵρεσιν τοῦ Λουθήρου, τήν αἵρεσιν τοῦ Καλβίνου, τήν αἵρεσιν τῶν Γιεζουβιτῶν καί τήν αἵρεσιν τοῦ νέου Καλενδαρίου· καί κατά μέν τῶν αἱρέσεων Λουθήρου καί Καλβίνου ἔγραψαν οἱ… κατά δέ τῆς αἱρέσεως τοῦ νέου Καλενδαρίου ἀπεφάνθη ἡ ἐν Κωνσταντινουπόλει Μεγάλη Οἰκουμενική Σύνοδος τῷ 1593».