ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΙΜΑΝΤΙΚΗΝ ΟΜΟΛΟΓΙΑΚΗΝ ΕΓΚΥΚΛΙΟΝ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΣΥΝΟΔΟΥ ΤΟΥ 1954

Ι´ Η ΜΟΝΗ ΚΕΡΑΤΕΑΣ ΤΟ ΚΑΥΧΗΜΑ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΠΟΣΤΑΤΑΙ ΨΕΥΔΟΡΘΟΔΟΞΟΙ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΙ ΟΠΑΔΟΙ ΤΟΥ πρ. ΦΛΩΡΙΝΗΣ Ἡ Μονή Κερατέας εἶναι ὁ τηλαυγής Φάρος τῆς Ὀρθοδοξίας. Ἡ Μονή Κερατέας μέ τήν πίστιν Της, μέ τά ἔργα Της, μέ τήν αὐστηράν καί ἀπαρέγκλιτον ἐφαρμογήν τῶν Ἱ. Κανόνων τοῦ Μοναστικοῦ καί ἀσκητικοῦ βίου μέ τόν ἀμείλικτον πόλεμον κατά τῆς Μασονίας, μέ τάς χειροτονίας της μέ τό ἀγωνιστικόν της θάρρος ἀνεστήλωσε τήν Ὀρθοδοξίαν. Ἡ Μονή Κερατέας κατέστη κάρφος εἰς τούς ὀφθαλμούς τῆς κακοδόξου Ἐκκλησίας καί τῶν προδοτῶν τῆς Ὀρθοδοξίας. Καί συνεπτύχθη ἡ ἱερά Συμμαχία «ἐπισήμου» καί Προδοτῶν. Καί ἐδιώχθη ἡ Κερατέα, τό μυροβόλον ἄνθος τῆς Ἑλληνικῆς Ὀρθοδοξίας. Ὁ διωγμός αὐτός καί ἡ καταδίκη εἶναι ἡ τιμή καί ἡ δόξα τῆς Μονῆς Κερατέας. Ἀλλ' ὁ πρ. Φλωρίνης καί οἱ ὀπαδοί του καί μάλιστα ὡρισμένοι λαϊκοί τετυφλωμένοι ἐκ τοῦ πάθους, δέν βλέπουσι τήν λάμψιν τῆς δόξης τῆς Μονῆς Κερατέας, ἀλλά γίνονται ἀλληλέγγυοι τῶν διωκτῶν. Οἱ λαϊκοί αὐτοί τοῦ πρ. Φλωρίνης δέν θέλουσι τήν Ἕνωσιν (βλέπε Ἐγκύκλιον πρ. Φλωρίνης τοῦ 1954 σελ. 6). Διατί δέν τήν θέλουσι τήν Ἕνωσιν οἱ λαϊκοί τοῦ πρ. Φλωρίνης; Ἡ ἀπάντησις ἐξάγεται εὐκόλως. Τήν ἀπάντησιν τήν δίδει τό περιοδικόν «Ἡ Φωνή τῆς Ὀρθοδοξίας» ὅπου ἐπ' ἐσχάτων ἀναγράφεται ὅτι «τά ἐμβάσματα κλπ. νά ἀπευθύνωνται ἀπ' ευθείας εἰς τόν Πανιερώτατον Πρόεδρον κ. Χρυσόστομον πρ. Φλωρίνης». Ὥστε ὁ πρ. Φλωρίνης, ὁ ποιμήν, ὁ Ἀρχιεπίσκοπος, γίνεται καί ταμίας. Ὁποία ὁμολογία! Ὁ πρ. Φλωρίνης δέν ἔχει ἐμπιστοσύνην εἰς κανένα λαϊκόν καί γίνεται αὐτός ταμίας. Σταματῶμεν… ΙΑ´ ΣΧΕΣΙΣ ΙΕΡΑΣ ΗΜΩΝ ΣΥΝΟΔΟΥ ΚΑΙ ΜΟΝΗΣ ΚΕΡΑΤΕΑΣ Ἡ Ἱερά ἡμῶν Σύνοδος εἶναι ἡ προϊσταμένη Ἀρχή, ἡ Κεφαλή δι' ὅλα τά παραρτήματα καί οὐχί μόνον διά τάς Μονάς. Ἐπίσκοποι ἐχειροτονήθησαν ὄχι μόνον ἀπό τήν Μονήν Κερατέας, ἀλλά καί ἀπό ἄλλα Μοναστήρια. Οἱ ἐπίσκοποι, ὅπως ἐπιστατοῦν ὅλα πνευματικῶς, ἐπιστατοῦν καί τά Μοναστήρια. Καί ὁ πρ. Φλωρίνης ἔχει Μονάς, ἐπιστατεῖ πνευματικῶς, καί ἄν εἰς μίαν τῶν Μονῶν του συμβῆ τι ἄτοπον, ἔστω παράνομον, δύναται κατά τήν λογικήν καί ἠθικήν νά ὑποστηριχθῆ ὅτι εἶναι ὑπεύθυνος αὐτός; Εἰς μίαν τεραστίαν διοίκησιν ὅπως τῆς Μονῆς Κερατέας, ἔστω ὅτι συνέβησαν σφάλματα διοικητικά, ἀλλά τό διοικεῖν εἶναι παραδεδεγμένον ὅτι εἶναι σειρά σφαλμάτων καί καλλιτέρα διοίκησις εἶναι ἐκείνη ἡ ὁποία θά κάμη τά ὀλιγώτερα σφάλματα. Ἔστω λοιπόν ὅτι ἐγένοντο σφάλματα διοικητικά ἐν τῆ Μονῆ, κατά τί εὐθύνεται ἡ Ἱερά Σύνοδος; Ὅχι! Ὁ διωγμός τῆς Κερατέας εἶναι διωγμός τῆς Ὀρθοδοξίας. Ἡ καταδίκη τῆς Κερατέας εἶναι καταδίκη τῆς Ὀρθοδοξίας.