ΤΑ ΘΕΙΑ ΓΝΩΡΙΣΜΑΤΑ ΤΗΣ ΣΟΦΙΑΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

Τα Θεῖα Γνωρίσματα τῆς Σοφίας τοῦ Θεοῦ (τοῦ Λόγου τοῦ Θεοῦ) Στήν Σοφία Σολομῶντος στό κεφ. Ζ’ μαθαίνουμε ὃτι ἡ Σοφία Τοῦ Θεοῦ, δηλαδή ὁ Λόγος Τοῦ Θεοῦ , εἶναι Ἐκεῖνος ὁ ὁποῖος ἒχει δημιουργήσει τά πάντα, ἀκόμη ὃτι ὁ ἲδιος εἶναι Πνεῦμα Φιλάνθρωπο, Παντοδύναμο καί Πανταχοῦ Παρών,ἐπίσης ὃτι εἶναι ἡ Εἰκόνα τοῦ Θεοῦ, Ἀναλλοίωτος καί Ἀθάνατος, Ἃγιος καί Μονογενής, δηλαδή ὃτι κατέχει ὂλες τίς Θεϊκές ἰδιότητες τοῦ Πατέρα Του καί Μονογενήτορος Παντοκράτορα.Τό κείμενο ἒχει ὡς ἐξῆς: 21… Ἠ Σοφία ἡ ὁποία δημιούργησε τά πάντα, μέ ἒχει διδάξει (ἐμένα, τόν Σολομῶντα). 22…Αὐτή ἡ Σοφία Τοῦ Θεοῦ (τό Δεύτερο Πρόσωπο τῆς Ἁγίας Τριάδος), ἒχει πνεῦμα ἀπολύτου Νοήσεως. Ἃγιο, Μονογενές, Ἂυλο, Εὐκίνητο, ἀπείρως Μεγάλο, Ἀμόλυντο καί Ξεκάθαρο, Ἂτρωτο, Διεισδυτικό καί Εὐεργετικό, Πνεῦμα, πού δέν ἐμποδίζεται ἀπό τίποτε καί τό οποῖο ἀγαπᾶ τό καλό καί τό ἀγαθό. 23… Εἶναι Πνεῦμα Φιλάνθρωπο, Σταθερό, Ἀλάθητο, χωρίς νά πιέζεται ἀπό Μέριμνα, Παντοδύναμο, Πανταχοῦ Παρών, πού κατοπτεύει καί κατευθύνει τα πάντα, πού εἰσχωρεῖ μέσα σέ ὃλα τά κτιστά πνεύματα (τῶν Ἀρχαγγέλων,τῶν Ἀγγέλων καί τῶν ἀνθρώπων), στά νοερά καί καθαρά καί λεπτότατα πνεύματα ὂλων τῶν λογικῶν ὃντων. 24 Η Σοφία Τοῦ Θεοῦ κατέχει τήν ἀπόλυτη ἀπό τόν Ἑαυτό της Κίνηση, ἀπείρως ἀνωτέρα ἀπό ὁτιδήποτε κινεῖται στόν οὐρανό καί στήν γῆ. Χάρη δέ στήν ἀπόλυτη καθαρότητά Της, εἰσδύει καί προχωρεῖ διά μέσου ὃλων τῶν ἐπιγείων καί οὐρανίων προσώπων καί πραγμάτων. 25… διότι Αύτή,(ἡ Σοφία ταῦ Θεοῦ,ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ), εἶναι ἡ Πνοή τοῦ Παντοδύναμου Θεοῦ, ὁλοκάθαρο Ἀπαύγασμα τῆς Δόξης τοῦ Παντοκράτορος. Διά τοῦτο, τίποτε τό μολυσμένο δέν ὑπεισέρχεται εἰς Αὐτήν και δέν τήν μολύνει. 26…Αὐτή εἶναι τό φωτεινό Ἀπαύγασμα τοῦ Θείου, Τοῦ Αμετάβλητου Αἰωνίου Φωτός, ὁλοκάθαρο κάτοπτρο τῆς Ἐνέργειας Τοῦ Θεοῦ, Εἰκών καί Ἐκφραση τῆς Ἀγαθότητας τοῦ Θεοῦ. 27… και ἐνῶ εἶναι Μία και Μόνη (Μοναδική), δύναται νά κάμνει τά πάντα ὡς Παντοδύναμος. Μένει Ἀναλλοίωτη ὡς πρός τόν Ἑαυτό Της και Ἀνακαινίζει (ἀναδημιουργεῖ) τά πάντα. Άπό γενεᾶς εἰς γενεάν (διότι εἶναι Ἀθάνατη), μεταβαίνει καί μορφώνει τούς φίλους τοῦ Θεοῦ καί τούς προφῆτες. 28 …κανένα ἂλλο λογικό ὃν δέν ἀγαπᾶ ὁ Θεός, παρά μόνο ἐκεῖνο τό ὁποῖο συγκατοικεῖ μέ τήν Θείαν Σοφίαν (τόν Υἱόν Του). Σχόλιο: Ὁ γεμάτος Θεία Χάρη, Θεόπνευστος Σολομών, άπαριθμεῖ έδῶ, τίς Θεϊκές ἰδιότητες τῆς Ἐνυπόστατης Σοφίας Τοῦ Θεοῦ, πού εἶναι ὁ Θεός Λόγος, τόν ὀποῖον Ἐγέννησε ὁ Θεός Προαιώνια ἀπό τήν γαστέρα Του (ψαλμός 2 και 109). Ἡ Ἐνυπόστατη Σοφία τοῦ Θεοῦ εἶναι ὁ Μονογενής Του Υἱός, ὁ Λόγος, ἡ Εἰκών τοῦ Θεοῦ, ὁ Συνδημιουργός τού ἀοράτου καί ὁρατοῦ Σύμπαντος (ἡ τῶν πάντων τεχνίτης Σοφία, ἡ παρά τῶ Κυρίω ἁρμόζουσα (τά τῆς δημιουργίας) Παροιμ, η’ 30, Σ. Σολ. Ζ’ 22. Ἡ Θεία Σοφία ὡς Ὑπόσταση εἶναι Θεός Αἰώνιος (26), διότι Γεννᾶται προαιωνίως ( καί δἐν δημιουργῆται ), ἀπό τόν Παντοκράτορα Θεό (στ 25), εἶναι Παντοδύναμη καί Πανταχοῦ Παρούσα (στ26), εἶναι ὁ Κυρίαρχος τοῦ Οὐρανοῦ καί τῆς Γῆς (στ.23), εἶναι Ἐκείνη πού προνοεῖ γιά τά πάντα (στ. 23), καί πού κατευθύνει τά πάντα πρός ἓναν τελικό Σκοπό (πού ὁ σκοπός αὐτός εἶναι ἡ διά τῆς καθ’ Ὁμοιώσεως Θέωσης τοῦ ἀνθρώπου). Ἡ Θεία Σοφία, ὁ Λόγος Τοῦ Θεοῦ, εἶναι ὁ Μονογενής Υἱός τοῦ Θεοῦ Πατέρα, εἶναι Φιλάνθρωπη καί ὡς Θεός μένει Ἀναλλοίωτη καί Ἀμετάβλητη καί Ἀνανεώνει συνεχῶς τήν δημιουργία της (στ.27) . Εἶναι Φῶς ἀσύλληπτης Καθαρότητος και Ἰσχύος (στ.26) (…έγώ είμί τό Φῶς τοῦ κόσμου Ἰωαν. 8΄12) καί ἀντανακλᾶ τήν Δόξα τοῦ Πατέρα Της (στ.26) (… “έγώ Πατέρα σέ έδόξασα έπί τῆς γῆς καί έφανέρωσα τό Όνομά Σου στούς άνθρώπους…” Ἰωάν. 17’ 4-5΄). Ὁ Θεός Πατέρας δέν πρόκειται νά δεχθεῖ πλησίον Του, κανένα λογικό κτίσμα Του (Σοφία Σολ. Ζ’ 28), ἐκτός ἀπό ἐκείνους οἱ ὁποῖοι θά ἒλθουν κοντά Του μέσω Τοῦ Υἱοῦ Του. (“…οὐδείς ἒρχεται πρός τόν Πατέρα εί μή δι’ έμοῦ…” Ἰωάν ιδ’ 6) . Αὐτοί θά θεωρηθοῦν ἀπό τόν Θεό ὡς (κατά χάριν) ἀδελφοί τοῦ Ἀγαπητού Του Υἱοῦ. (μετά ἀπό τήν δωρεάν υίοθεσία μας ἀπό τόν Θεό Πατέρα, διά τοῦ Μυστηρίου τοῦ Ἁγίου Βαπτίσματός μας) (….Πατέρα, θέλω ὃπου εἶμαι ἐγώ, νά εἶναι καί αύτοί μαζί μου, γιά νά βλέπουν τήν Δόξα πού μοῦ ἒδωσες, ἐπειδή μέ άγάπησες, πρίν νά δημιουργηθεῖ ό κόσμος …Ἰωαν. 17’ 24”, καί “….άδελφοί μου εἶναι αύτοί πού άκοῦν τόν λόγο τοῦ Θεοῦ καί τόν έκτελοῦν….Λουκ. 8’ 21”, Τό ἀνωτέρω κείμενο τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης, θά μποροῦσε να εἶναι μία πολύ καλή άπάντηση στούς Ἰεχωβῖτες πού μή γνωρίζοντας τίς Ἃγιες Γραφές, διδάσκονται ἁπό τήν ἐπικίνδυνη Σκοπιά, ὃτι ὁ Λόγος Τοῦ Θεοῦ, τό Δεύτερο Πρόσωπο Τῆς Ἁγίας Τριάδος, εἶναι ἓνα δημιούργημα τοῦ Θεοῦ, καί πιό συγκεκριμμένα ὁ Ἀρχάγγελος Μιχαήλ.