ΠΑΝΤΟΥ ΚΑΙ ΠΑΝΤΟΤΕ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΔΙΑΚΡΙΣΙΣ

ΓΝΗΣΙΑ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΜΕΣΟΓΑΙΑΣ ΚΑΙ ΛΑΥΡΕΩΤΙΚΗΣ ΕΠΙΣΚΟΠΕΙΟΝ ΑΓΙΑΣ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗΣ ΚΟΡΩΠΙ ΑΤΤΙΚΗΣ 194 00 Τ.Θ. 54 ΚΟΡΩΠΙ ΑΤΤΙΚΗΣΤΗΛ. 210.6020176, 210 2466057 Α.Π. 261 ᾿Εν Κορωπίῳ τῇ 18 ᾿Ιουνίου 2002 ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΑΓΩΝΙΩΝΤΑΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥΣ ΘΕΜΑ: ΠΑΝΤΟΥ ΚΑΙ ΠΑΝΤΟΤΕ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΔΙΑΚΡΙΣΙ Ἐξ ἀφορμῆς ἐρωτήματος ὀρθοδόξων χριστιανῶν, σχετικῶς μέ τήν χρῆσιν ἤ μή τῶν συγχρόνων ἡλεκτρονικῶν μέσων, ἤ τροφίμων ἐπάνω εἰς τά ὁποῖα ὑπάρχουν «σύμβολα τοῦ ἀντιχρίστου", ὅπως π.χ. τό γραμμωτό σύστημα. Δέν θά ὑπεισέλθω εἰς τά ἐρωτήματα, τά ὁποῖα θέτουν τινές, ἄν π.χ. τό γραμμωτό σύστημα εἶναι αὐτό τό «σφράγισμα», ἤ «προδρομικόν τοῦ ἀντιχρίστου», ἀλλά θά ὑπογραμμίσω τήν διάκρισιν τήν ὁποίαν πρέπει νά ἔχη ὁ χριστιανός, εἰς τήν χρῆσιν ὄχι μόνον τῶν ἠλεκτρονικῶν μέσων, ἀλλά καί πάντων τῶν ὑλικῶν πραγμάτων. Καί θεωρῶ τοῦτο ἀπαραίτητον, διότι πολλοί χριστιανοί ἔχοντες ἐπηρεασθεῖ ἀπό τά ἀκραῖα διδάγματα ὡρισμένων συγχρόνων "ἐσχατολόγων", πού ἔφθασαν εἰς τό σημεῖον νά ὁρίζουν ἡμερομηνίες ἐλεύσεως τοῦ ἀντιχρίστου καί τῆς Δευτέρας παρουσίας, πράγμα τό ὁποῖον, καί προβληματίζονται διά τήν χρῆσιν ἤ μή καί μέχρι ποίου σημείου, τῶν ἠλεκτρονικῶν μέσων, ὅπως π.χ. τοῦ κινητοῦ τηλεφώνου, ΙΝΤΕΡΝΕΤ, κλπ. τινές μάλιστα φτάνουν στό σημεῖο νά ἀρνοῦνται τά πάντα, διότι δῆθεν μέ τήν χρῆσιν αὐτῶν γίνονται ἀρνητές τοῦ Χριστοῦ. Διά τοῦτο ψάχνουν νά βροῦν πνευματικούς πού εἶναι ἐναντίον ὅλων τῶν συγχρόνων ἠλεκτρονικῶν μέσων, διά νά μή εἶναι μέ ... τούς ἀρνητές τοῦ Χριστοῦ καί.... δέν διστάζουν νά φεύγουν μακρυά καί ἀπό τήν ᾿Εκκλησία. ᾿Εν πρώτοις πρέπει νά ἐπαινέσωμε τόν ζῆλό τους γιά τήν Πίστι, ὅμως καί νά τούς ὑπενθυμίσουμε, ὅτι ὀφείλουν νά ἐξετάσουν τόν ἑαυτόν τους, μήπως τό "ἐνδιαφέρον" τους φτάνει στό ἄλλο ἄκρον, καί γίνεται "ζῆλος οὐ κατ᾿ ἐπίγνωσιν", πράγμα τό ὁποῖον εἶναι ἐξ ἴσου ἐπικίνδυνον μέ τήν ἀδιαφορίαν διά τήν σωτηρία τῆς ψυχῆς. Σύμφωνα μέ τό παρακάτω κείμενον, πρέπει νά ἔχουμε διάκρισιν παντοῦ καί πάντοτε. Παραθέτω τό κατά τήν γνώμην μου πολύ ἐνδιαφέρον κείμενον: "Κάτι παρόμοιο μᾶς διηγεῖται καί ὁ ῞Αγιος Θεόδωρος ὁ Στουδίτης στήν Κατήχησί του. ᾿Εάν ἕνας ἀδελφός μας ἀσθενήση τόσο σοβαρά, ὥστε νά ὑποχρεωθοῦμε νά τοῦ δώσουμε κρέας τήν μεγάλη Τεσσαρακοστή δέν σημαίνει ὅτι τόν παρακινοῦμε νά ἀρνηθῆ τόν Χριστόν, τῶν Πατέρων λεγόντων: "Οὐκ ἐμέν σωματοκτόνοι, ἀλλά παθοκτόνοι" ᾿Αλλά καί ἕνας ἀδελφός, ἔστω ἀπό ἀδυναμία ἤ λαιμαργία κρεωφαγήση δέν εἶναι στήν πρόθεσίν του νά ἀρνηθῆ τόν Χριστόν. Λέγει ὅμως ὁ ῞Αγιος ὅτι ὡρισμένοι ὀρθόδοξοι εἶχαν τότε αἰχμαλωτισθῆ ὑπό τῶν Βουλγάρων, καί ὑπεχρεώθησαν νά κρεωφαγήσουν τήν μεγάλη Τεσσαρακοστή πρός καταφρόνησιν τοῦ χριστιανικοῦ νόμου. Τότε δεκατέσσερις οἰκογένειες προτίμησαν νά σφαγιασθοῦν παρά νά κρεωφαγήσουν, διότι ἡ κρεωφαγία ἐσυσχετίζετο μέ τήν ἐντολήν τοῦ Θεοῦ καί ἀποσκοποῦσε στήν καταφρόνησιν αὐτῆς καί τήν ὁμολογίαν ὅτι ἡ προσωπική τους ζωή τίθεται ὑπεράνω τῆς ἐντολῆς τοῦ Θεοῦ" (Κατήχησις, ῎Εκδοσις Ζαχαρίου 1887, σελ. 673-676). (Βλέπε: "ΟΛΙΓΑ ΤΙΝΑ ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟΥ ΕΟΡΤΟΛΟΓΙΟΥ", ῎Εκδοσις τοῦ ῾Ιδρύματος ῞Αγιος ᾿Επιφάνιος ᾿Αρχιεπίσκοπος Σαλαμῖνος Κύπρου, Λάρναξ Κύπρος 1998). Δηλαδή, κατά τόν ῞Αγιον Θεόδωρον τόν Στουδίτην, ἡ κρεωφαγία κατά τήν Μεγάλην Τεσσαρακοστήν δέν μπορεῖ, καθ᾿ ἑαυτήν, νά θεωρηθῆ "ἄρνησις Χριστοῦ", ὅταν ὅμως συνδυάζεται μέ τήν καταφρόνησιν τοῦ Θεοῦ, τότε προτιμητέον τό μαρτύριον. Καί τό δικό μου ταπεινόν συμπέρασμα διά τά δικά μας σημερινά περί τῶν συγχρόνων ἡλεκτρονικῶν μέσων εἶναι: ᾿Εάν συνδυασθοῦν μέ καθ᾿ οἱονδήποτε τρόπον ἄρνησιν τοῦ Χριστοῦ, ἄρνησιν τῆς Πϊστεώς μας, δηλαδή ἐάν διά τήν χρῆσιν αὐτῶν μᾶς ζητήσουν ἄρνησιν τῆς Πϊστεώς μας, προτιμητέον τό μαρτύριον, ἐάν ὅμως δέν συνδυάζωνται μέ ἄρνησιν τοῦ Χριστοῦ, καί δέν δυνάμεθα ἄλλως νά πράξωμεν διά νά τά ἀποφύγωμεν, τότε ἄς χρησιμοποιήσωμεν τήν οἰκονομίαν, ὅπως κατ᾿ οἰκονομίαν ὑπεχρεώθησαν ἀσθενεῖς μοναχοί τοῦ ἁγίου Θεοδώρου τοῦ Στουδίτου νά κρεωφαγήσουν κατά τήν Μεγάλην Τεσσαρακοστήν. Μετ᾿ εὐχῶν + ῾Ο Μεσογαίας καί Λαυρεωτικῆς ΚΗΡΥΚΟΣ