ΠΛΗΡΗΣ ΚΑΙ ΤΕΛΕΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΚΑΙ ΕΝΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΤΡΙΩΝ ΘΕΙΩΝ ΠΡΟΣΩΠΩΝ

ΓΝΗΣΙΑ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΜΕΣΟΓΑΙΑΣ ΚΑΙ ΛΑΥΡΕΩΤΙΚΗΣ ΣΤΡΟΓΓΥΛΗ (ΣΤΑΜΑΛΑ) 194 00 Τ.Θ. 54 ΚΟΡΩΠΙ ΑΤΤΙΚΗΣ ΤΗΛ. 210.6020176, 210 2466057 Α.Π. 306 ᾿Εν Κορωπίῳ τῆ 4- 12-02 ΠΡΟΣ τήν συνεδριάζουσαν σήμερον, Τρίτην 4-12-02, ῾Ιεράν Σύνοδον τῆς Γνησίας ᾿Ορθοδόξου ᾿Εκκλησίας Μακαριώτατε, Σεβασμιώτατοι, ὁ Χριστός εἴη ἐν τῷ μέσω ἡμῶν. Εἰς ἀπάντησιν τῆς ὑπ᾿ ἀριθμ. 3174/25-9-02 ἐπιστολῆς τοῦ Μακαριωτάτου ᾿Αρχιεπισκόπου κ. ᾿Ανδρέου, διά τῆς ὁποίας ἐπιμόνως μοί ἐζητήθη νά ὑποβάλω εἰς τήν ῾Ιεράν Σύνοδον τῆς ῾Ιεραρχίας "ἐργασίαν - ἀναφοράν", ἐκθέτων ἐν αὐτῇ τήν θεολογικήν μου τοποθέτησιν ἐπί τῆς διατυπώσεως τοῦ θεολόγου κ. ᾿Ελευθερίου Γκουτζίδη , καί ἐν συνεχείᾳ τῶν ὅσων ἀπ᾿ ἀρχῆς μέχρι καί τῆς ὑπ᾿ ἀριθμ. 302/13/26-11-02 Καταγγελίας μου (σελίς 7-9) σχετικῶς ἔγραψα, καταθέτω διά τοῦ παρόντος καί τά κάτωθι: Τήν "πλήρη καί τελείαν κοινωνίαν καί ἑνότητα τῶν τριῶν θείων Προσώπων", τήν ὁποίαν ὁ ἐλλογιμώτατος θεολόγος Καθηγητής κ. ᾿Ελευθ. Γκουτζίδης ἐχαρακτήρισεν εἰς ὁμιλίαν του ὡς "ἄναρχον, αἰωνίαν καί ἀόρατον ἐκκλησίαν", εὐθύς ἐξ ἀρχῆς κατενόησα καί ἀπεδέχθην, ἀλλά καί ἀποδέχομαι ὑπό τήν ὀρθόδοξον ἔννοιαν αὐτῆς, ἤτοι ὑπό τήν ἔννοιαν τοῦ ᾿Αρχετύπου, τοῦ ὁποίου, κατά τήν ῾Αγιογραφικήν καί τήν ὁμόφωνον ὀρθόδοξον Πατερικήν διδασκαλίαν, τύπος καί εἰκών, εἶναι ἡ ῾Αγία ᾿Εκκλησία, τούτου νοουμένου οὐχί ὑπό τήν ἐξωτερικήν ὀρθολογιστικήν τοῦ γράμματος ἔννοιαν τοῦ "καλοῦντος καί καλουμένου", ἀλλά ὡς τοῦ θείου ἰδιώματος τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ, ὅπερ (ἰδίωμα) δηλοῖ καί χαρακτηρίζει τήν πλήρη καί τελείαν κοινωνίαν καί ἀδιαίρετον ἑνότητα τῶν τριῶν θείων Προσώπων. Αὐτῆς τῆς θείας κοινωνίας καί ἑνότητος, τύπος καί εἰκών, εἶναι ἡ ῾Αγία ᾿Εκκλησία, ὡς κοινωνία μετά τοῦ Χριστοῦ καί ἑνότης ἐν Αὐτῷ. Τήν ἔννοιαν, τήν ὁποίαν δι᾿ αὐθαιρέτων συλλογισμῶν καί παρερμηνειῶν ἀπέδωσαν οἱ συντάκται τῆς Εἰσηγήσεως τῆς 14-2-02, εἰς τήν ρηθεῖσαν διατύπωσιν καί εἰς τό σχετικόν Θεολογικόν ῾Υπόμνημα, ὡς ᾿Ορθόδοξος ᾿Επίσκοπος καί θεολόγος, οὐδέποτε ἀπεδέχθην, οὔτε καί ἀποδέχομαι, διότι τοιοῦτον φρόνημα ἤ ἔννοια δέν προκύπτει ἐκ τῆς συγκεκριμένης διατυπώσεως. Τοῦτο ἄλλωστε ἔχει ἀρκούντως τεκμηριωθεῖ καί ἀναλυθεῖ καί ὑπό τοῦ ἰδίου τοῦ κ. Γκουτζίδη εἰς τά κείμενα πού ἠκολούθησαν, ἤτοι εἰς τό Θεολογικόν του ῾Υπόμνημα, εἰς τήν ῎Ενστασιν, εἰς τήν Παρέμβασιν κλπ. ᾿Εν κατακλεῖδι τοῦ παρόντος, δι᾿ ἄλλην μίαν φοράν ὑπενθυμίζω, ὅτι εἶναι ὑποχρεωμένος καί ὁ Μακαριώτατος νά καταθέση τάς γνωμοδοτήσεις καί τά Πρακτικά τῆς θεολογικῆς Συνάξεως τῆς 10-10-1999, οἱ δέ κατήγοροι τοῦ κ. ᾿Ελευθ. Γκουτζίδη καί ἡμῶν, νά καταθέσουν τάς ἀποδείξεις των περί "ἀμαρτύρου καί καινοτομίας", λαμβανομένων σοβαρῶς ὑπ᾿ ὄψιν, καί τῶν ἀπ᾿ ἀρχῆς δημοσιευμάτων τῶν Φλωρινικῶν ἐπί τῶν ὁποίων ἐν πολλοῖς ἐστηρίχθη ἡ προρρηθεῖσα Εἰσήγησις. ᾿Ελάχιστος ἐν Χριστῷ ᾿Αδελφός καί Συλλειτουργός + ῾Ο Μεσογαίας καί Λαυρεωτικῆς Κήρυκος