Η ΟΣΙΟΜΑΡΤΥΣ ΓΕΡΟΝΤΙΣΣΑ ΜΑΡΙΑΜ

Τετάρτη, 7 Ιανουαρίου 2015 Οι διωγμοί της Μονής Κερατέας. Ηγουμένη Μαριάμ. Κοιμήθηκε στις φυλακές Αβέρωφ το έτος 1964. Στο σώμα της, όταν οι Μοναχές το φρόντιζαν για την ταφή, είδαν βελόνες σπασμένες εντός του. Η γυναικεία Μονή Κερατέας συκοφαντήθηκε ως τόπος θανάτου εξ αιτίας κακουχιών, μέρος που βασάνιζαν παιδιά και άλλα πολλά. Τίποτα δεν αποδείχθηκε ποτέ. Ένα χρόνο πριν ξεκινήσει ο διωγμός εναντίον της Μονής, με την δημόσια μάλιστα δήλωση του π. Φλωρίνης Χρυσοστόμου και της νεολαίας των οικουμενιστών Φλωριναίων ''ΓΟΧ'' υπέρ του διωγμού εμμέσως πλήν σαφώς, η Ιερά Σύνοδος των όντως Ορθοδόξων με Αρχιεπίσκοπο Αθηνών, τον από Βρεσθένης Άγιο Ματθαίο τον Ομολογητή, καταδίκασε την Μασωνία το 1949. Το 1950 ξεκίνησε ο διωγμός από αποστάτες Μοναχούς που βρέθηκαν δίπλα στον π. Φλωρίνης και από τις διωκτικές αρχές του τόπου... Επί τη μνήμη της Θεομητορικής εορτής των Εισοδίων της Υπεραγίας Θεοτόκου Μαρίας, κατά την οποία και πανηγυρίζει η μαρτυρική ιστορική γυναικεία Ιερά Μονή της Παναγίας στην Κερατέα Αττικής, παραθέτουμε απόσπασμα ιστορικού αρθρογραφήματος από την τότε όντως "Ορθόδοξο Πνοή" (Ιανουάριος 1990) ώστε να θυμόμαστε οι παλιότεροι και να γνωρίζουμε οι νεώτεροι τους αγώνες, που έδωσαν σύγχρονες άγιες μορφές (όπως η Καθηγουμένη Μαριάμ) υπέρ της γλυκύτατης Ορθοδοξίας και της Αγίας του Χριστού Εκκλησίας με κάθε τίμημα! Κυριακή 19 Νοεμβρίου 1950 ''Η ηγουμένη Μαριάμ μετά το θάνατο του επισκόπου Ματθαίου Καρπαθάκη διέδωσε επίτηδες ότι το πτώμα του «μυροβόλησε»! Δια του τρόπου αυτού προσέλκυσαν εκατοντάδες απλοϊκούς ανθρώπους, οι οποίοι έσπευσαν εκεί από πολλά μέρη της Ελλάδος για να δουν το θαύμα του αγίου Ματθαίου του οποίου το σώμα έβγαζε δήθεν μύρο. Στη πραγματικότητα όμως η πονηρή ηγουμένη είχε ραντίσει το πτώμα του με άρωμα για να παραπλανήσει τους ευσεβείς και να δημιουργήσει θρύλο πέριξ του ονόματος του Ματθαίου.'' Άλλο δημοσίευμα της εποχής. Δείγμα από το Μύρο που βγήκε από το σεπτό σκήνος του Αγίου Ματθαίου πήγε σε χημείο από τον αδελφό Παναγιώτη Α. Το πόρισμα του χημείου ήταν πως επρόκειτο περί υγρού εξ ανθρωπίνου σώματος και όχι κατασκευασμένου χημικού σκευάσματος. Και με τη πρόφαση αυτή, ότι δήθεν η Καθηγουμένη της Μονής αείμνηστος Μαριάμ Σουλακιώτου, σφετεριζόταν τις περιουσίες των προσερχόμενων να μονάσουν, αποκλειστικά όμως και κυριολεκτικά, διότι αυτή και η Μονή της ακολουθούσε με συνέπεια το Πάτριο Ορθόδοξο Εορτολόγιο, το 1950 δικάστηκε και καταδικάστηκε, άδικα, αναίτια και παράνομα. Και κλείστηκε παρά την κατάφορη αθωότητά της, στη φυλακή όπου οσίως και μαρτυρικώς απεβίωσε την 8η Νοεμβρίου 1954 εορτή των Αγίων Αρχαγγέλων (κατά το Ορθόδοξο Εορτολόγιο), σε ηλικία 64 ετών. Επομένως η αείμνηστος και αξιομακάριστος Καθηγουμένη Μαριάμ Σουλακιώτου υπήρξε αναμφισβήτητα μια οσιομάρτυς και ομολογήτρια του παρόντος αιώνα, υπομένοντας με απαράμιλλη γενναιοψυχία και ηρωϊκότατα το σκληρό αυτό, έστω και αναίμακτο μαρτύριο, χωρίς να αδημονεί, χωρίς να καμφθεί, χωρίς να εξοργιστεί κατά τινός, με άκραν υπομονή και καρτερία, με θαυμαστή πνευματική ανδρεία και μεγαλοψυχία παραδειγματική, έχοντας πάντοτε τον Μακαρισμό του Κυρίου: "Μακάριοι έστε, όταν ονειδίσωσιν ημάς και διώξωσι και ειπώσι παν πονηρόν ρήμα καθ' υμών ψευδόμενοι ένεκεν εμού. Χαίρετε και αγαλλιάσθε, ότι ο μισθός ημών πολύς εν τοις ουρανοίς. Ούτως γαρ εδίωξαν και τους προφήτας τους προ ημών." Και "αγαπάτε τους εχθρούς υμών, καλώς ποιείτε τοις μισούσιν υμάς, ευλογειτε τους καταρωμένους ημίν, προσεύχεσθε υπέρ των επηρεαζόντων ημάς». Δηλαδή: Να είστε ευτυχισμένοι, όταν σας ονειδίσουν και σας διώξουν και πουν κάθε κακό λόγο ψευδόμενοι έτσι από μένος εναντίον μου (του Κυρίου σας). Να χαίρεστε διότι ο μισθός σας θα είναι πολύς στους Ουρανούς. Έτσι έδιωξαν και τους προφήτες πριν από εμάς. Ευλογείτε όσους σας καταριούνται και να κάνετε το καλό σε όσους σας μισούν και να προσεύχεστε για όσους σας ενοχλούν και σας διώκουν. Tετάρτη 26 Ιανουαρίου 1953, κατάθεσις μάρτυρος, ''Είναι αίσχη όσα έγιναν. Φαντασθείτε πως ο νεωκόρος της μονής Κερατέας εχρίσθη από τον άγιον πατέρα μητροπολίτης Θεσσαλονίκης! Όταν λέγω ο άγιος πατέρας εννοώ αυτό το κάθαρμα τον μυρόβλητον Ματθαίον που ο τότε πρωτοσύγγελος και νυν Α.Θ.Π. ο πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως Αθηναγόρας καθήρεσε διότι διατηρούσε οίκο ανοχής! Κι η αγία μητέρα η περίφημη οσία Μαριάμ ήταν μιά... κορδελιάστρα.'' Δημοσίευμα της εποχής με ατράνταχτες αποδείξεις! Και ο Άγιος Σπυρίδων ήταν βοσκός αλλά έγινε Επίσκοπος. Πότε και πού ο Άγιος Ματθαίος διατηρούσε σπίτι αμαρτίας; Ποτέ δεν έφερε κάποιος στοιχεία για αυτή τη μαρτυρία. Πότε και πού καθαίρεσε ο Πατριάρχης Αθηναγόρας τον Άγιο Ματθαίο; Δεν εμφάνισε ποτέ κάποιος χαρτί καθαιρέσεως του Αγίου Ματθαίου με αιτία καθαιρέσως την διατήρηση υπ' αυτού οίκου ανοχής... Ο οικουμενιστής και αιρεσιάρχης Πατριάρχης Αθηναγόρας υπήρξε κάποτε Ιεροδιάκονος του π. Φλωρίνης Χρυσοστόμου Καβουρίδη. Ουδέποτε υπήρξε υπό την δικαιοδοσία του Επισκόπου Κερκύρας, κατόπιν Αρχιεπισκόπου Αμερικής και τέλος Πατριάρχου Κων/πόλεως Αθηναγόρα, ο Επίσκοπος Βρεσθένης και κατόπιν Αρχιεπίσκοπος Αθηνών των Γνησίων Ορθοδόξων, Άγιος Ματθαίος. Αυτή ήταν η αείμνηστη Καθηγουμένη Μαριάμ, και όχι όπως την παρουσίασαν ο αναίσχυντες εφημερίδες και ο ασεβής όχλος. Απόδειξη ότι όλα αυτά συντελέσθηκαν από καταχθόνιους σκοπούς και από συκοφαντικές διαβολές κακόβουλων ανθρώπων υπήρξε το εξής: Δημοσιογράφος αθηναϊκής εφημερίδας επισκέφτηκε τη Μονή και ερωτώμενος από τις μονάζουσες γιατί με τόσο πάθος και κακία καταφέρεται κατά της Μονής στην εφημερίδα του, απάντησε "Πληρώνομαι και τα γράφω. Δώστε μου εσείς τα διπλά και αμέσως θα τα αναιρέσω". Είη αιωνία η μνήμη της Οσιομάρτυρας και ομολογήτριας Μαριάμ Ηγουμένης Μαριάμ Σουλακιώτου. Φωτογραφία της εποχής με δύο παιδιά που βρήκαν σπίτι, φαγητό και ρούχα στην Μονή Κερατέας, την εποχή που οι ξένοι κατακτητές αλλά και οι μετέπειτα κόκκινοι εσωτερικοί εχθροί της Πατρίδος ρήμαζαν τα πάντα. Από την φωτογραφία βλέπετε καθαρά, τουλάχιστον τα μάγουλα των παιδιών, ότι είναι προς τα έξω και όχι προς τα μέσα, όπως θα έπρεπε να ήταν αν έτρωγαν χόρτα ξερά και αν τα βασάνιζαν οι Μοναχές. Η φυσική τους κατάσταση ήταν πολύ καλή. Άλλη φωτογραφία που δείχνει την κατάσταση των παιδιών την ίδια εποχή του συμμοριτοπολέμου. Η κατάστασή των παιδιών όπως βλέπετε είναι κακή. Τα μάγουλα προς τα μέσα, πόδια με τα κόκκαλα να εξέχουν, ανυπόδητα, στο έλεος της βροχής, των βρεγμένων δρόμων και το κρύο. Τα συμπεράσματα δικά σας. Παραπλήσιες δοκιμασίες υπέμειναν οι μοναχές. Επηρεασμένοι πολλοί από τις πολλές και δεινές συκοφαντίες και τα φοβερά ψεύδη, επιδίωκαν τη παντελή διάλυση της Μονής. Συζητούσαν διαρκώς και συσκέπτονταν σε τη να την μεταβάλλουν όταν περιέλθει στα χέρια τους. Άλλοτε αποφάσιζαν να την μεταβάλλουν σε παιδικές εξοχές άλλοτε σε νοσοκομείο και άλλοτε σε στρατώνες. Αυτό το επέμειναν ιδιαιτέρως και έρχονταν ανώτεροι στρατιωτικοί, οι οποίοι εισερχόμενοι αυθαίρετα στο Παρθενώνα μετρούσαν τις διαστάσεις των κελιών Αλλά... Θεία ευδοκία, τα έβρισκαν ακατάλληλα προς εγκατάσταση στρατιωτικών δυνάμεων. Το δε ανατριχιαστικότερο, ότι αποφάσισαν , στα κτίρια της Μονής να εγκαταστήσουν ... λεπροκομείο. Αφού όμως διαδόθηκε αυτό εξηγέρθησαν οι κάτοικοι της Κερατέας, αγανακτισμένοι για την απόφαση τους αυτή, και την επίμονη απαίτηση τους, να μη πραγματοποιηθεί αυτό. Αλήθεια, γιατί δεν προχώρησαν ποτέ σε σύλληψη των τεσσάρων Ματθαιϊκών Επισκόπων οι αρχές της εποχής παρά τα όσα έγραφαν οι εφημερίδες; Η κραταιά Σκέπη της Υπεραγίας Θεοτόκου και οι θεοπειθείς πρεσβείες του εν ουρανοίς αοιδίμου κτήτορα της (Αγίου Ματθαίου του Ομολογητή), διέλυσαν τις αντίθετες βουλές τους και απομάκρυναν κάθε κακόβουλη ενέργεια τους. Οι μοναχές στη Μονή, αν και με τις καθημερινές αυτές εφόδους διαρκώς ευρίσκονταν σε θλίψη και αγωνία, είχαν όμως ακμαίο το φρόνημα και μεγάλη γενναιοψυχία και καρτερικότητα υπέμειναν όλα αυτά. Έλαβαν την ηρωική απόφαση, εάν τελικά αποφασιστεί η διάλυση της Μονής και έλθουν να τις εξαναγκάσουν δια της βίας, τότε να την ανατινάξουν στον αέρα και να την αναδείξουν ένα νέο Αρκάδι. Προτιμώντας να ταφούν στα ερείπια της, παρά να εγκαταλείψουν τη Μονή της Μετανοίας τους, την οποία με τόσους μόχθους και κόπους ίδρυσαν, δια τη ψυχική τους σωτηρία. Πηγή: Kostantinos Dimitriadis fb, δημοσιεύματα της εποχής. (Σχόλιο Εγκολπίου: Δυστυχώς πολλά άρθρα γράφτηκαν σε εφημερίδες της εποχής για την Μονή Κερατέας και τα πλείστα εξ αυτών ήταν συκοφαντικά. Απόδειξη ότι τίποτα δεν απεδείχθη από όσα διέδιδαν και η τελική απόφαση καταδίκης της Ηγουμένης Μαριάμ ήταν για περιουσιακά θέματα και όχι για φόνους, βάναυσες τιμωρίες και άλλα. Εφόσον η Μονή ακολουθούσε το παλαιό ημερολόγιο δεν έπρεπε κάπως να προστατευθεί η περιουσία της Μονής αφού δεν ήταν αναγνωρισμένα τα παλαιοημερολογίτικα μοναστήρια ως νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου; Το ότι είχε στο όνομα της μέρος της περιουσίας ήταν έγκλημα; Ας έκανε το κράτος τα μοναστήρια του παλαιού ημερολογίου νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου να προστατεύονται και οι περιουσίες τους, χωρίς να είναι υποχρεωμένοι κάποιοι να έχουν στο όνομα τους την μοναστηριακή περιουσία.) Εγκόλπιον Ορθοδοξίας στις 11:48 μ.μ.